หัวข้อ: Thee's Time...เวลาของคุณ หัวใจของผม ความรักของเรา...

[Givesza]

เข้ามาแวะหาพีจี

ยังคิดถึงเหมือนเดิม



 

[anna1234]

ตามอ่านผลงานของ G ตลอด

เขียนดีไรคำบรรยาย รักGนะ

มาต่อด่วนมากใจจะขาดแล้วโว๊ย

[Bg LoVe NT]

ดีจัง ที่ยังไม่มาต่อ

ทำให้เราตามอ่านทัน เหะๆ (จะโดน :เตะ1:มะเนี่ยตรู)




คิคิ เจ้าของร้านน่าร๊ากกกก


แล้วแขกวีไอพีเราเป็นรัยอ่ะหายไปเลย

ต้องไปตามถึงบ้านป่ะเนี่ยยย

[G_wa]

แสงอาทิตย์ลับหายไปกับเมฆกลุ่มใหญ่ที่เกาะตัวกันอยู่บนท้องฟ้า อากาศยามบ่ายเลยคล้ายกับเวลาเย็นใกล้ค่ำ เสียงท้องฟ้าคำรามดังก้องพาให้คนใจอ่อนสั่นไหว มือไม้ปัดของที่วางอยู่ตรงหน้ากระจายเพราะสะดุ้งตกใจกับเสียงดังลั่น

"ไม่ชอบเลยจริงๆ นะเนี่ย ฝนจะตกก็ตกไปเถอะ แต่อย่าให้ฟ้าร้องนักได้มั้ย ผ่าก็ไม่เอานะ"เสียงเจ้าของร้านบ่นขมุบขมิบพลางเช็ดผงกาแฟที่เกลื่อนโต๊ะ

"ตกหนักแน่เลยวันนี้ ลูกค้าหายหมดพอดี"

"ไม่แน่หรอก เผื่อมีคนเข้ามาหลบฝน"

"อืม....คนนั้นเขาหายไปเลยนะ"

"อืม...หายไปเลย"

"อ๊ะ...ซวยแล้วพี่ จอยตากผ้าไว้เมื่อเช้า ขอกลับไปเก็บก่อนนะ"เธอพูดจบก็รีบวิ่งออกไปด้านนอก ปล่อยให้คำตอบรับของเจ้านายได้ยินเพียงเสียงงึมงำเบาๆ

เพียงครู่เดียวเม็ดฝนจากกลุ่มเมฆก็ร่วงหล่นลงมาจนบดบังทัศนียภาพด้านนอกของร้าน ลูกค้าที่คิดว่าจะเข้ามาหลบฝนก็มีอย่างที่พูดไว้ แต่เพียงแค่สองคนเท่านั้น หลังจากรับรายการและนำเครื่องดื่มพร้อมผ้าสะอาดเพื่อเช็ดเนื้อตัวไปวางไว้ให้ก็หมดงาน ได้แต่เพียงยืนมองภาพหยาดฝนเม็ดใหญ่ด้านนอกอย่างเหม่อลอย ภาพของผู้ชายภายใต้ร่มสีน้ำเงินดูจะเด่นชัดที่สุดในตอนนี้ ลูกค้าหลบฝนรายที่สาม

ร่มสีน้ำเงินคันใหญ่ถูกพับเก็บไว้ในกล่องไม้ข้างประตูที่มีกระดาษแปะข้อความไว้ว่า...'สำหรับเก็บร่ม' การต้อนรับจะเป็นไปเหมือนสองรายก่อนหน้านี้ ถ้าลูกค้าคนนี้ไม่ใช่...คนที่เขารอมาถึงหนึ่งสัปดาห์

เม็ดฝนที่รอดพ้นจากร่มที่กางไว้บังกายกระจายจายท่อนแขน เขาตั้งใจจะหยิบกระดาษทิชชู่บนโต๊ะมาเช็ดถ้าไม่มีผ้าขนหนูสีฟ้าผืนเล็กยื่นมาให้ตรงหน้า

"........ขอบคุณครับ"เขารับผ้ามาแบบงงๆ กับการหยิบยื่นน้ำใจของเจ้าของร้าน แต่...ไม่มีการพูดอธิบายการกระทำให้เขา

การกระทำที่แตกต่างจากลูกค้าทั่วไปก็ตรงที่...ลูกค้าสองรายก่อนหน้านี้ได้รับผ้าขนหนูที่วางไปบนจานกระเบื้องใบเล็ก ไม่ใช่การหยิบยื่นให้จากมือสู่มือ หากแต่เป็นการกระทำที่คิดสวนทางกัน
....คนหนึ่งคิด....ไม่อ่อนโยน
....อีกคนคิด....เอาใจใส่

ไม่มีการยืนรอรับรายการเหมือนอย่างทุกที เจ้าของร้านหนุ่มเดินกลับไปทำกาแฟสดร้อนๆ ใส่แก้วให้อย่างเคยชิน ถึงไม่ได้มานาน...แต่ไม่นานเกินกว่าจะลืมเลือน กาแฟส่งกลิ่นหอมอบอวลท่ามกลางบรรยากาศหนาวเย็นจากไอฝนด้านนอก

"ขอบคุณครับ"คำขอบคุณครั้งที่สอง แต่แตกจากครั้งแรกตรงที่มีรอยยิ้มบางๆ ส่งกลับมาด้วย โชคร้าย...ที่อีกคนมองไม่เห็น เขาเดินกลับมาที่เคาน์เตอร์แล้วแกะคุ้กกี้จากถุงใส่จานเดินกลับไปวางให้อีกครั้ง แล้วเตรียมหันหลังกลับถ้าไม่มีเสียงรั้งไว้

"เดี๋ยวครับ อันนี้ผมไม่ได้สั่ง"เขามองจานคุ้กกี้เพื่อย้ำคำพูดตัวเอง แต่คนนำมาส่งกับทำหน้างอเหมือนโกรธ ทั้งๆ ที่....ยังไม่ได้ทำอะไรให้โกรธ

"ฟรีครับ"คำตอบดูเหมือนแข็งกระด้าง แต่ใบหน้างอง้ำให้ผมคนที่นั่งอยู่อดหัวเราะไม่ได้ เขาไม่ได้ขอสักหน่อยได้จะทำเหมือนไม่เต็มใจให้ ตกลงว่าถ้ากินไปจะโกรธหนักกว่าเดิมหรือเปล่า

"คือ....ผมไม่ชอบทานขนม ขอไม่รับดีกว่าครับ"เขาพูดไปด้วยความจริงใจ ถึงรับมาแต่ไม่กินก็จะเสียของเปล่าๆ

".......อร่อยนะ....ผมทำเอง"จากที่หยุดยืนแล้วเหลียวหลังกลับมามอง ก็ต้องเดินกลับมายืนอยู่หน้าจานคุ้กกี้ที่มีไม่ต่ำกว่าสิบชิ้น

"เอ่อ.....ทำเองเหรอครับ คือ....งั้นชิ้นเดียวก็พอครับ"จากที่เกรงใจก็เหมือนจะกลายเป็นเกรงกลัว...เขากลัว..ว่าจะทำเจ้าของร้านที่ยืนหน้างอตรงหน้าร้องไห้ อาการเม้มริมฝีปากนั่นก็ดูคล้ายเด็กเวลาเบะปากเตรียมร้องไห้เสียเหลือเกิน

"แต่ว่ามันมีหลายรสนะครับ อันนี้เนยสด อันนี้ช็อคชิพ นี่ช็อคโกแล็ต ผลไม้รวม มีหลายอย่างเลยนะครับ ขายดีด้วย อร่อยจริงๆ นะครับ"นิ้วเล็กๆ ชี้ชวนให้ชิมคุ้กกี้หลากรสหลากสีตรงหน้าอย่างตั้งใจนำเสนอ แต่คนที่ถูกบังคับกินกับมองใบหน้าใสอย่างไม่คิดถอนสายตากลับ ถ้าไม่เพราะพนักงานสาวคนนั้นเคยพูดว่าเป็นเจ้าของร้าน เขาคงคิดว่าเด็กตรงหน้ายังเรียนไม่จบแล้วมาทำงานชั่วคราวมากกว่า

"......เยอะไปกลัวทานไม่หมดน่ะครับ"

"ไม่เป็นไรครับ ไม่หมดผมกินเองก็ได้ แต่....อร่อยจริงๆ นะ"นิ้วเล็กๆ ที่ชี้ชวนเหนือจานเปลี่ยนมากดลงซ้ำๆ บนโต๊ะไม้ ดูท่าทางถ้าเขาไม่รับปากว่าจะกินคุ้กกี้ในจานนี้ให้เยอะที่สุด คนทำก็คงจะไม่ยอมเดินไปไหน

"งั้นก็ได้ครับ ผมจะกินคุ้กกี้พวกนี้แล้วกัน"เขาพูดไปไม่ใช่เพราะอยากให้คนตรงหน้าไปไกลๆ แต่เพราะกลัวจะเห็นน้ำตาถ้าเขาไม่รับปากมากกว่า

"ครับ"คำตอบรับพร้อมรอยยิ้มละไมบนใบหน้าช่วยให้บรรยากาศสดชื่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว ทุกอย่างดูลงตัวเมื่อได้มองคนที่นั่งส่งยิ้มให้...ใช่....ร่างเล็กเพรียวที่ยืนอยู่เมื่อครู่ได้เลื่อนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามแล้วนั่งลงทันที ดวงตากลมโตมองมาอย่างคาดหวังแกมบีบบังคับ ลูกค้าหนุ่มแอบยิ้มขำกับท่าทางซื่อๆ น่าเอ็นดู เขาเสหยิบถ้วยกาแฟขึ้นมาจิบช้าๆ ดวงตาสดใสเหมือนสลดลงวูบหนึ่งเมื่อมือเขาไม่ได้เอื้อมไปทำอย่างที่ต้องการ

"เป็นเจ้าของร้านนี้ใช่มั้ยครับ"หลังจากวางแก้วลงเขาก็แสร้งหยิบคุ้กกี้ขึ้นมามองแล้ววางลงชิ้นแล้วชิ้นเล่า

"ครับ......รีบกินสิครับ อร่อยจริงๆ นะ"

".......พี่ไม่ค่อยชอบขนมจริงๆ นะ ไม่ได้กินนานแล้วด้วย ไม่รู้ว่าท้องไส้จะเป็นอะไรรึเปล่า"ความจริงเขาก็ไม่อยากแกล้งคนตรงหน้าหรอก แต่ท่าทางแบบนี้ทำให้อดไม่ได้ที่หยอกเล่น คำพูดที่เร่งเร้าให้กินก็ช่างดูน่าสงสัย ไม่รู้ว่าทำไมต้องคะยั้นคยอขนาดนี้ ถ้าเขาเป็นนักชิมชื่อดังก็ว่าไปอย่าง

"ไม่เป็นอะไรหรอก ผมทำอย่างดีเลย สะอาด ส่วนผสมก็สดใหม่ทุกวัน ถ้าเป็นอะไรผมจ่ายค่ารักษาให้"ถึงสีหน้าจะดูไม่ค่อยพอใจกับคำสบประมาทที่ได้ยิน แต่เขาเชื่อสนิทใจว่าคนตรงหน้าต้องพอใจในรสชาติแน่ๆ ขอเพียงได้ชิมสักคำต้องเอ่อปากชมและติดใจอย่างแน่นอน

"ถ้าต้องไปนอนโรงพยาบาลพี่ต้องบอกชื่อเจ้าของไข้ แล้วพี่ควรบอกชื่ออะไรดี"

"ชื่อผมก็ได้ เดี๋ยวผมตามไปจ่ายเงินให้ แต่อร่อยจริงๆ ไม่เลี่ยนด้วย กินเถอะนะ"

"แล้ว....น้องชื่ออะไรล่ะครับ"



***********************************************

มาช้ายังดีกว่าไม่มาเนอะ...เนอะๆๆๆๆ 5555+

ถ้่ามีคำไหนผิดก็บอกด้วยแล้วกัน พิมพ์เสร็จก็อัพเลย ยังไม่ได้เช็คคำ

[Lala]

^

จิ้มมมและไปอ่าน (ดีใจนะเนี่ย มาทันด้วย โหะๆ)



วาว้าววววววววว เจอกันแล้วๆๆๆ


น่ารักได้อีกอ่ะ เรียกตัวเองว่า "พี่"แล้ววว โฮฮฮฮฮฮ


ชอบอันนี้ >>>~"ถ้าต้องไปนอนโรงพยาบาลพี่ต้องบอกชื่อเจ้าของไข้ แล้วพี่ควรบอกชื่ออะไรดี"

เป็นการถามชื่อที่ได้โล่ห์มากมาก

ขอบคุณฟ้าฝนค่ะ อ่อ ขอบคุณพี่จีด้วยค่ะ
(มาต่อแล้ววว~)

[Blurry]

ประโยคสุดท้าย ชอบบบบบบ

[april]

กลับมาแล้ว......คุณลูกค้า
กาแฟอุ่นๆ คุ๊กกี้หอมๆ ท่ามกลางบรรยากาศฝนตก

เห็นภาพตามเลยค่ะ มีความสุขจัง

ขอบคุณคุณ G

[both^^]

อร๊ายยยยยยยยยยยยย

รักสายฝน

ชอบพี่...ที่ไม่ทานขนมจัง

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

จะได้รู้ชื่อ ตัวเอกแล้ว รึเปล่า อิๆ

[zilveria]

มาช้าละก้สั้นด้วย
555

แต่ก้จะรอต่อไปคับพี่จี   

[ผักกาด]

บรรยากาศอบอุ่น 

อ่านแล้วมีความสุขตาม

ชอบๆ   

[palpouverny]

อ๊าาาาาาาาาาา

เรื่องนี้กว่าจะรุ้ชื่อพระนาง

นี่มันยากจิงๆๆๆเลยยยยยยยยยย

แต่บรรยากาศหวานมากกกกกกกกกก

[Bg LoVe NT]

แอร๊ยยยย

เธอ(เขา)มากับฝน...

เธอ(เขา)มาจากไหน ฝนจึงเป็นใจอย่างนี้ ...


อิอิ น้องชื่อรัยอ่ะ

พี่คนถามน่ารักเนอะ

[mercutery]

ดีใจจังที่มาต่อแล้ววว

คุณลูกค้าคะ วิธีการถามชื่อ มันช่าง...เนียนได้อีกกกกกกกก
โหย ไม่เท่าไหร่เลยอ่ะ

แถมเรียกตัวเองว่าพี่ซะงั้น
เนียนสร้างความสนิทสนมได้อย่างไว

แล้วจะมามัวแกล้งเค้้าทำไมล่าาา กินคุกกี้ซะทีเด้~~~

ลุ้นๆ อยากรู้ชื่อตัวละครแล้ววว

[Millet]

ฮา  มีหลอกถามชื่อ

แต่ดีแระคนอ่านก็อยากรู้  น่ารักฟร่ะ แอร๊ยย กรี๊ดดด

[NT llSJs]

มีเพียงคำเดียวที่จะมอบ

"น่ารัก"

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
วิธีถามชื่อของพี่ มันช่าง...
  
น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[chee]

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย

น่ารักอ่ะ 

[andyus1]

โหย เกือบได้ชื่อเเล้วเชียว

คุนลูกค้านี่ชักจะ ยังงัยๆ แล้วนะ

รอตอนต่อไป อย่างมีความหวัง

[unnoname]

 
            เอาชื่อหนูไปแทนมั๊ยค่ะ  เต็มใจบอกค่ะ
   
                     น่ารักจัง  แหมๆ วิธีถามชื่อแบบนี้   

                           รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ   

[wan]

 :เฮ้อ:ผู้กำกับสั่งคัต ซะอย่างงั้น ค้างเลย

สรุปก็ยังไม่รู้ชื่อ ของนายเอกเจ้าของร้านการแฟ แสนน่ารัก

ไม่เป็นไร ตั้งตารออย่าง 

[astral]

หลอกถามชื่อได้แนบเนียนโคดๆ 

คุณเจ้าของร้านช่างรุกเร้าเก่งเหลือเกิน อ๊ายๆ

[chatori]

 

น่ารักมากมายยยยย
คุณลูกค้าเนียนดีจัง
เจ้าของร้านก็น่าร้ากก
อยากรู้ชื่อพระนางเร็วๆ

[Jeremy_F]

เจ้าของร้านนิสัยดื้อ หัวรั้นเอาแต่ใจเหมือนกันนะ 

นายลูกค้าก็ บอกชื่อก่อนเดี๋ยวจะกิน 

อื้ม...น่ารักดี

 

[yaoifan]

กาแฟไม่ลี่ยน

นิยายก็ไม่เลี่ยน

จี ใส่น้ำตาลมากไปป่าว

หวานนนนนนนนนมากกกกกกกกกกก

ชอบ ชอบ ได้อีกนะจี

อ่านแล้วมีความสุขมากกกกก

 

[Kipper]

  นึกว่าต้องรอเป็นอาทิตย์นะเนี่ยย.....

       สงสัยว่าคุณ Mint จะมาแกล้งคนอ่านให้ลงแดงเล่น ๆ

        ก็แหม  หนังสือรวมกันก็ 2,000 กว่าหน้านะ  คงจะอ่านเพลิน

        แต่พอมาอัพให้แล้วก็ยังได้บรรยากาศหวาน ๆ และอบอุ่นเหมือนเดิม

       แม้ว่าจะยังไม่ทราบชื่อของตัวเอกทั้งสองก็ตาม

       ตั้งเอาเองดีกว่า  นายเอกชื่อ มอคค่า ส่วนพระเอกก็ลาเต้   อิอิ....

       ไม่เหมือนอีกเรื่อง ชิ......ร้ายซะ จนพาลจะเกลียดทุกคนในเรื่องแร่ะ..

 o13แต่สรุปว่า.....คนแต่งสุดยอดครับ

       ไม่รู้แยกอารมณ์ตอนแต่งได้ยังไง  อยากรู้เคล็ดลับจังเลย

       นับถือ นับถือ

[Ryze]

มนุษย์กาแฟนั่น คงเริ่มอยากกินคนทำคุกกี้..


.....แต่ชั้นชักอยากกินคนเขียนแล้วว่ะ
(..แผล็บ  มาต่อซะดีดี)

[marchmenlo]

ช้าอยู่ไย บอกเค้าไปดิ บอกไปเล๊ย เอ่อ ...สรุปว่าชื่อไรหว่า???

[a_tapha]

ค้างครับพี่น้อง  อ๊าคคคคคคคคคคคคค

[mist]

จะได้รู้ชื่อแล้ว 

[dahlia]

ตัดตอนได้ ค้างงงงงงงงง สุดยอดดดดดดดด 

ว๊ากกกกกกกก