หัวข้อ: ❤❤ PROMISE รักหรือเปล่า ❤❤ [ตอนที่ 21]★ 23/08/19 ★ P: 22

[areenart1984]

นึก ๆ แล้วก็สงสารขุนนิ ต้องรับส่งเสี่ยเขาทุกวัน เสี่ยเอาพี่ขุนไปนอนด้วยที่ห้องเป็นการถาวรเลยเป็นไง 

[Caramel Syrup]

อาโป หนูกำลังจีบพี่ขุนแน่เหรอจ๊ะเด็กน้อย  (หึ หึ หึ)

[miikii]

เจ้าโปไม่ทันพี่เขาแล้วลูก 555555555555555

[DrSlump]

 

[Wordslinger]

เมื่อก่อนนิ่งๆ นะพี่ขุน แต่พอเริ่มจีบ(โดยที่อาโปไม่รู้ตัว)ก็รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ช่างเจ้าเล่ห์แสนกลเหลือเกิน เกรงว่าคนที่จะตกหลุมคงเป็นอาโปแทนเสียแล้ว น่ารัก!

ขอบคุณคุณดารินสำหรับอัปเดตนี้นะคะ

[่patsaporn]

ว๊าย พี่ขุนหอมแก้มน้อง แม่ยกดีใจมากกกก
ต่างคนต่างอ่อยเนอะ 555

ขอบคุณค่ะ

[O-RA DUNGPRANG]

อาโปหนออาโป 

[somberness]

อาโปเอ๋ย หนูไม่ทันพี่เขาหรอกลู๊กกกกกก 

[KKKwanGGG]

นึกคำอื่นไม่ออกเลยนอกจากคำว่า "น่ารัก" พี่ขุนนี่ก็แอบร้ายเล็ก ๆ นะเนี่ย

[HanATarO]

อาโปโดนพี่ขุนจีบอยู่ไม่รู้ตัวเลยน้า 555

[Jibbubu]

ไม่ได้รู้เลยว่ากำลังโดนจีบอยู่เนี่ย

[mypink801]

อาโปตามพี่เค้าไม่ทันแล้วลูกกกกก 

[JokerGirl]

พี่ขุนทำไมร้ายยยยย เนียนหอมแก้มน้อง

[darin]

ตอนที่ 16
บางอย่าง

“อะไรวะเจอพี่เชื้อแทนที่จะดีใจมาทำหน้างอใส่ได้ยังไง” รพีกรหัวเราะอย่างอารมณ์ดี เมื่อเห็นวาริชมองเขม็งมาที่ตัวเอง

“ก็แล้วพี่เชื้อทำไมไม่เห็นใจน้องนุ่งบ้าง สิงห์กับจียังไม่มาเลย”

“เดี๋ยวนะ นี่เราถึงขนาดห้ามเพื่อนเลยเหรอ”

“เค้าเรียกว่ามีเพื่อนฉลาด มีเพื่อนน่ารัก มีเพื่อนมีน้ำใจ”

“พูดขนาดนี้จะให้พี่กลับใช่ไหม”

“ผมล้อเล่น” วาริชยกยิ้มกว้างเลิกแกล้งทำหน้างอ “ไปด้วยกันดีแล้วจะได้ไม่เขิน จีกับสิงห์ไปไม่ได้ติดธุระ”

“รุ่นเรายังเขินอีกเหรอวะ ถามจริง”

“พี่พี”

“ฮ่าๆ”

“ฝากไว้ก่อนเลย” เด็กหนุ่มคาดโทษพี่ชาย ก่อนปรับสีหน้าเป็นยิ้มแย้มเมื่อภูผาเดินเข้ามาพร้อมเทียน

“ถ้ามาครบแล้วก็ไปเลยไหม”

“ครับ” คนที่ร่าเริงที่สุดในทริปเห็นจะเป็นวาริช เขามีความสุขจนล้นออกมาทางสีหน้า เลยโดนรพีกรแซวจนได้

“พี่ขุนก่อนไปทะเลแวะไปศรีธัญญาก่อนนะ คนบ้าอะไรยิ้มอยู่ได้”

“ไปก็ดีนะพี่ขุน ผมจะไปปรึกษาหมอว่าทำไมบางคนขี้อิจฉา”

“เดี๋ยวเราจะโดน”

สองพี่น้องทำท่าฮึ่มฮ่ำเข้าใส่กัน

“อาโปนั่งข้างหน้าเลยพี่จะนั่งข้างหลังเอง”

เสียงพูดที่ดังขึ้นทำให้วาริชหยุดตีกับพี่ชาย เขาหันไปมองเทียนที่ยืนอยู่ไม่ห่างกันนัก

“พี่เทียนนั่งเลยครับผมนั่งหลังกับพี่พีเอง”

“อย่าเลยพี่เกรงใจ”

“เกรงใจอาโปเหรอพี่เทียน ไม่ต้อง” รพีกรรีบบอก

“เปล่า พี่เกรงใจหูตัวเอง กลัวจะหนวกก่อนถึงทะเล”

“....”

“ฮ่าๆ” รพีกรหัวเราะเสียงดังโดยเฉพาะเมื่อเห็นหน้าอึ้งของคู่ปรับ เขาเปิดประตูขึ้นไปนั่งเบาะหลัง เอนตัวตามสบายรอทุกคนขึ้นรถ


“พี่ขุนผมอยากไปจุดชมวิวที่เห็นกังหันทะเลแต่จำชื่อไม่ได้ ไม่รู้ด้ยว่าอยู่ตรงไหน มีใครพอรู้ไหมครับ” วาริชพูดขึ้นหลังรถแล่นออกจากบ้านของภูผาได้ไม่นานนัก

 “งั้นก็อดไป” รพีกรตอบโดยไม่ต้องคิดให้เสียเวลา

“ใจร้าย” คนน้องพึมพำในลำคอ ส่งสายตามองค้อนคนที่นั่งอยู่ด้านหลัง

“ก็ไม่มีใครรู้จักจะให้พาไปยังไง”

“ผมก็ไม่ง้อพี่พีอยู่แล้ว” เด็กหนุ่มย่นจมูก หยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าเตรียมหาข้อมูลแต่จีรดาโทรเข้ามาเสียก่อน เขาคุยกับเพื่อนเพลินจนลืมว่ากำลังทำอะไร


“พี่ขุนจะเข้าบ้านก่อนแล้วค่อยออกมาใหม่หรือจะแวะซื้อของเลย” รพีกรถามภูผาเมื่อเข้าสู่ตัวจังหวัด พวกเขาคุยกันไว้ว่าจะซื้อของทะเลเผาเข้าไปทานที่คอนโดเป็นมื้อเย็น จะได้ไม่ต้องออกมาข้างนอก

“แวะซื้อเลย”

“โอเคครับ” รพีกรพยักหน้า เขานั่งมองข้างทางไปเรื่อยๆ ก่อนที่รถจะหยุดลง คิ้วของชายหนุ่มขมวดเข้าหากัน

“ที่นี่เหรอพี่ขุน”

“เปล่า” คนขับตอบสั้นๆ เขาจึงต้องชะโงกไปมองหน้ารถ ก่อนรอยยิ้มจะปรากฏขึ้นที่ริมฝีปาก รพีกรเอนตัวลงพิงเบาะส่ายศีรษะไปมา ตามใจกันมายังไงก็ยังตามใจกันอยู่อย่างนั้น อีกหน่อยจะลำบากนะพี่ขุน


“พี่ขุนรู้จักที่นี่ด้วยเหรอครับ” วาริชเบิกตากว้างเมื่อเห็นวิวที่อยู่ตรงหน้า

“เปล่า ตอนจอดทานข้าวพี่ลองหาดูเห็นโปอยากมา”

“พี่ขุนน่ารักที่สุดเลยครับ”

ภูผาคิดว่าอีกฝ่ายจะกระโดดหอมแก้มแต่ต้องผิดหวัง เมื่อตัวแสบวิ่งหลุนๆ ตรงไปยังจุดชมวิวโดยไม่เหลียวแลเขาเลย

“แย่หน่อยนะพี่ขุน เขาถึงบอกว่าจะพาคนที่ชอบไปไหนก็ได้ แต่อย่าให้ชอบที่นั่นมากกว่าเรา”

ภูผาหัวเราะ เขาหันไปมองคนพูด

“เขาที่ว่าใครเหรอ”

“ผมเอง” รพีกรตอบด้วยรอยยิ้มกวนๆ

“หึๆ”

“แต่เห็นแบบนี้ผมก็เป็นน้องที่ดีนะ ผมจะช่วยพี่ขุนเอง เชิญสวีทกันให้เต็มที่เลยครับเดี๋ยวผมรอในรถ”

“ไม่ต้อง มาแล้วก็เที่ยวด้วยกัน”

“เปล่าพี่ขุนผมง่วง พี่เทียนนำไปก่อนแล้ว นอนเหยียดยาวอยู่เบาะหลังโน่น”

“งั้นก็ตามใจ”

รพีกรหมุนตัวกลับ เขาหยุดเดินก่อนหันกลับไปมองพี่ชายอีกครั้ง

“พี่ขุน”

“หือ”

“ดื้อนักก็ตีเลยนะพี่ผมอนุญาต”

“หึๆ”


“ชอบมากเหรอ”

วาริชหันไปมองคนพูด ร่างสูงหยุดยืนข้างหลัง มือทั้งสองข้างไพล่ไปทางด้านหลัง ท่าทางสบายๆ ดูเท่มากในสายตาของเขา ดวงตาของเด็กหนุ่มจึงวาวขึ้น

“ครับ ชอบมากเลย”

“หมายถึงพี่ หรือหมายถึงทะเล”

เด็กหนุ่มเกือบจะขยี้หูตัวเองให้แน่ใจว่าคำพูดที่ได้ยินหลุดออกมาจากปากของพี่ขุนของเขาจริงๆ

“ว่าไง” ริมฝีปากได้รูปยกยิ้มร้ายกาจแบบที่ไม่เคยเห็น

“ต้องบอกด้วยเหรอครับ แค่นี้พี่ขุนน่าจะรู้”

“ชอบวิว?” คิ้วข้างหนึ่งเลิกขึ้น

“ไหนใครบอกว่าพี่ขุนฉลาดไงครับ”

“หึๆ”

เด็กหนุ่มเบิกตากว้างเมื่อร่างสูงขยับเท้าเข้ามาใกล้ แขนทั้งสองข้างยื่นไปจับกำแพงเตี้ยๆ คร่อมร่างกายของเขาเอาไว้

“ถ้างั้นก็ชอบพี่มากกว่า”

“มัน..มันก็แน่อยู่แล้ว..สิครับ” วาริชไม่แน่ใจว่าความเขินของเขาอยู่ระดับไหน รู้แต่ว่าแก้มแดง หูแดง พูดจาตะกุกตะกักไปหมด ก็เล่นยื่นหน้าเข้ามาใกล้หน้าเขาขนาดนี้

“ค่อยยังชั่ว” ริมฝีปากที่เห็นตรงหน้าระบายรอยยิ้ม

“ครับ?”

“ไม่มีอะไร โปอยากถ่ายรูปไหมพี่ถ่ายให้”

“ถ่ายครับ” วาริชรีบตอบ ถึงกำลังเขินแต่เรื่องนี้ก็พลาดไม่ได้เหมือนกัน

• • • • •

“อาโป”

“อะไรพี่พี” วาริชกำลังจะเดินตามภูผาเข้าไปในตลาดขายของทะเล แต่ถูกรพีกรเรียกไว้เสียก่อน

“ดูอะไรนี่”

เด็กหนุ่มมองหน้าจอกล้องเอสแอลอาร์ที่พี่ชายหันมาให้ดู ดวงตาของเขาเบิกกว้าง สีหน้าตื่นเต้น ดีใจ

“พี่พีถ่ายเหรอ!”

“มันก็แหงอยู่แล้ว”

ภาพภูผายืนชิดวาริช ใช้แขนคร่อมเอาไว้ ทั้งสองคนประสานสายตากัน ริมฝีปากติดรอยยิ้มบาง เป็นภาพที่ดูอบอุ่นและอ่อนหวานในคราเดียวกัน

“ฮือ~ พี่พีน่ารักที่สุดในโลกเลย”

“พันหนึ่ง”

“หา!”

“อยากได้หรือเปล่า”

 “ทำไมพี่พีงกแบบนี้”

“งั้นพี่ลบ”

“จ่ายๆ ผมจ่ายก็ได้” วาริชรีบดึงแขนพี่ชายเอาไว้

“แต่ขออะไรอย่างหนึ่งได้เปล่า”

“อะไร”

“แถมรูปหนึ่งนะ เอาแบบนี้เลย ถ่ายให้หน่อยนะพี่พี”

“เจ้าตัวแสบ ใครงกกันแน่ กะเอาให้คุ้มเลยใช่ไหม”

วาริชยิ้มรับอย่างหน้าชื่นตาบาน กลับไปเมื่อไหร่จะขยายใหญ่ๆ เลย

“แต่ยอมจ่ายงามแบบนี้ งั้นพี่ขายความลับให้เอาไหม” รพีกรยิ้มเจ้าเล่ห์

“ความลับอะไร”

“รับรองว่าเด็ด”

“เด็ดจริงเหรอ” คนน้องมีสีหน้าลังเล ไม่แน่ใจว่าเชื่อใจพี่ชายได้มากน้อยแค่ไหน

“ไม่เชื่อก็ตามใจ”

“ซื้อก็ซื้อเท่าไหร่”

“เสียใจ พี่เปลี่ยนใจแล้ว เอาไปแบล็คเมล์พี่ขุนน่าจะได้เงินเยอะกว่า”

“แบล็คเมล์พี่ขุน?”

“หึๆ”

“พี่พีอย่าเพิ่งไป! มาคุยกันก่อน” วาริชตะโกนเรียกพี่ชาย แต่อีกฝ่ายเดินดุ่มๆ โดยไม่สนใจจะหันมามอง

ความลับอะไร เรื่องอะไรที่สำคัญพอจะเป็นเรื่องเด็ด เรื่องอะไรที่ใช้แบล็คเมล์พี่ขุนได้ เขาอยากรู้แต่ในเมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมบอกก็ได้แต่ปล่อยผ่านไป หมายถึงแค่ตอนนี้นะ

• • • • •

คอนโดมีเนียมขนาดสามห้องนอนตั้งอยู่ริมหาด วาริชยืนมองทะเลอยู่ที่ระเบียง หลังแวะซื้อของเสร็จแล้วพวกเขาก็ตรงเข้าที่พัก

“ชอบไหม” เสียงทุ้มทำให้เขาละสายตาจากวิวตรงหน้าหันไปมอง

“ชอบครับ คุณปู่เลือกทำเลได้ดีมาก”

“อาคีย์เป็นคนเลือก”

“เรื่องแบบนี้อาคีย์ตาถึงอยู่แล้ว” เด็กหนุ่มพูดถึงอาด้วยความชื่นชม

“ใช่” ภูผาก้าวเท้าเข้าไปหยุดยืนข้างวาริช วางมือลงบนราวระเบียง

“พี่ขุน”

“หือ?”

“พี่ขุนมีความฝันไหมครับ”

ชายหนุ่มหันกลับมามองหน้าคนถาม “ทำไมถึงถาม”

“ก็ผมอยากรู้ พี่ขุนไม่เคยพูดถึงเลย ที่ผ่านมาพี่ขุนเลือกทำในสิ่งที่คิดว่าดีว่าเหมาะสม อย่างเรื่องเรียนพี่ขุนก็เรียนบริหาร เรื่องทำงานก็ไปช่วยคุณปู่ ผมไม่เคยรู้เลยว่าจริงๆ พี่ขุนอยากทำอะไร ชอบอะไร”

“พี่อยากตอบแทนบุญคุณพ่อกับอาคีย์ นั่นคือความฝันของพี่ตั้งแต่เด็ก คิดเสมอว่าวันหนึ่งต้องทำให้ได้”

“แล้วมันใช่สิ่งที่พี่ขุนชอบด้วยไหมครับ”

“บางครั้งเราก็เลือกทุกอย่างไม่ได้”

“ผมเข้าใจ” เสียงของวาริชเบาลง

“แล้วโปล่ะ”

“ผมเหรอครับ อืม..ผมอยากมีสวนของตัวเอง อยากลองดูว่าจะทำได้เหมือนที่พ่อทำไหม”

ภูผาชะงัก ก่อนหน้านี้เขาโล่งอกจนลืมคิดไปว่าวาริชก็มีสิ่งที่ตัวเองอยากทำเช่นกัน ทางออกนั่นไม่ได้เป็นเรื่องของเขาคนเดียว”

“พี่ขุน”

“หือ?”

“เป็นอะไรครับ กลับมาเป็นพี่ขุนที่เคร่งขรึมอีกแล้ว”

“เปล่า” ภูผาปฏิเสธเพราะไม่อยากให้อีกคนกังวลใจ เขาเงียบอยู่นานก่อนจะตัดใจถามขึ้นมา

“โป ถ้าสมมุติพี่ชวนโปอยู่ทำงานที่กรุงเทพฯ เป็นเพื่อนกัน โปจะอยู่ไหม”

“อยู่กรุงเทพฯ เหรอครับ”

“ใช่”

“อยู่ครับ”

คำตอบมาพร้อมรอยยิ้มกว้าง ภูผาอดแปลกใจไม่ได้ ดูเหมือนอีกฝ่ายไม่ต้องเสียเวลาคิดเลย

“แล้วเรื่องสวนของอาโป”

“กรุงเทพฯ เชียงใหม่ใกล้แค่นี้เองครับ ผมไปทุกอาทิตย์ก็ยังได้ ผมอาจเคยฝันว่ามันจะเป็นสวนใหญ่ๆ เอาให้ใหญ่เท่าพัดพารัดชาเลย แต่ถ้าพี่ขุนอยากให้ผมอยู่ด้วยผมทำแค่สวนเล็กๆ ก็ได้ เป็นสวนของเราสองคนดีไหมครับ ฝากลุงพนากับพ่อช่วยดูแล แล้วเราก็ขึ้นไปดูเองบ้าง จะได้ไปหาทุกคนบ่อยๆ ”

“อาโป” เสียงเรียกแผ่วเบา

“ถึงพี่ขุนจะบอกว่าบางครั้งเราก็เลือกทุกอย่างไม่ได้ แต่เราก็ไม่จำเป็นต้องเลือกมันในเวลาเดียวกันไม่ใช่เหรอครับ เอาไว้สักวันที่เราพร้อมเราค่อยกลับบ้านกัน”

คำว่าบ้านอบอุ่นอยู่ในหัวใจของภูผา ความรู้สึกไม่สบายใจเมื่อครู่หายไปสิ้น

“ตกลงไหมครับ”

“ตกลง”

“สัญญากันครับ” นิ้วก้อยยื่นมาตรงหน้า ภูผาระบายรอยยิ้มที่ริมฝีปาก ยกนิ้วขึ้นเกี่ยวกระหวัด

“สัญญา”

“เสร็จโจร!”

“หือ?” ท่าทางดีใจออกนอกหน้าของอีกฝ่ายทำให้เขาเลิกคิ้วขึ้น ดวงตาของวาริชเป็นประกาย ริมฝีปากยกยิ้มกว้างจนตาหยี

“พี่ขุนสัญญาแล้วก็เป็นเรื่องสมมุติไม่ได้แล้วนะครับ ต้องอยู่ด้วยกัน”

“....”

“พี่ขุนหนีผมไปมีแฟนไม่ได้แล้ว”

“หึๆ พี่จะหนีไปไหนได้” เสียงพูดแผ่วเบาในลำคอ

“พี่ขุนพูดอะไรนะครับ” วาริชหยุดอาการตื่นเต้น แหงนเงยใบหน้าขึ้นมองร่างสูง ที่มองเขาอยู่ก่อนแล้วด้วยดวงตาอ่อนโยน

“พี่บอกว่าหิวแล้ว”

“ผมก็หิวแล้ว”

“ข้างในก็จะกินหมดแล้ว”

เสียงตะโกนที่ดังขึ้นเป็นของรพีกร เขาไม่ได้ยินหรอกว่าข้างนอกคุยอะไรกัน จนกระทั่งประโยคสุดท้ายของวาริชที่ดังพอจะลอดผ่านประตูเข้ามา แต่อย่างหนึ่งที่เขารู้ก็คือต้องมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นแน่นอน สังเกตได้จากสีหน้าของทั้งคู่ นั่นทำให้เขาพลอยมีความสุขไปด้วย ว่าแต่...

แล้วอย่างนี้เขายังขายความลับได้อยู่หรือเปล่า สงสัยต้องรีบแล้วเดี๋ยวไม่ได้ราคา

:::: ♥ TBC ♥::::
  Darin ♥ FANPAGE
Twitter : primdarin

[DrSlump]

 

รีบหน่อยนะพี  สองคนนั้นเขาพัฒนาเร็วมากนะ  เด๋วช้าจะอดนะ  อิอิ

[arij-iris]

แบบนี้ก็ได้หรอ พี่พี

[Chucream.nabi]

พี่พีจะคู่ใครที่เชียงใหม่ดี....เอาแบบแซบซน รึเรียนร้อยดีนะ

[JokerGirl]

พี่พีทำไมงก5555

[Monkey D lufy]

น่ารักกกก สรุปใครจีบใคร จีบกันไปมา
น้องก็มุ่งมั่นแต่จะจีบ ไม่ได้สังเกตุเลยเป็นตัวเองนั้นล่ะกำลังโดนจีบอยู่ 555

[SuPeRDonGDanG]

พี่พีนี่แสบใช่เล่น รู้ความลับของทั้ง 2 ฝ่ายแบบนี้ ถ้าเอาไปแบลคเมล์จริงๆนี่ท่าจะได้หลายตังค์ 55555
เอามาแบ่งบ้างงงงงงงงง

[HanATarO]

รีบหน่อนนะพี เดี๋ยวขายไม่ได้นะ 555

[O-RA DUNGPRANG]

“เสร็จโจร!”

“หือ?” ท่าทางดีใจออกนอกหน้าของอีกฝ่ายทำให้เขาเลิกคิ้วขึ้น ดวงตาของวาริชเป็นประกาย ริมฝีปากยกยิ้มกว้างจนตาหยี

“พี่ขุนสัญญาแล้วก็เป็นเรื่องสมมุติไม่ได้แล้วนะครับ ต้องอยู่ด้วยกัน”

“....”

“พี่ขุนหนีผมไปมีแฟนไม่ได้แล้ว”
 

ไม่รู้ใครเป็นโจรกันแน่นะอาโป    น่ารักได้ทุกวันเลย
ป.ล. บ้านเราก็มีกังหันนะอาโปมาเที่ยวบ้านเราก็ได้ 

[fun_la_ong]

พี่พีนี่ทำตัวเหมือนตัวเองจนอ่ะ 55555

[Caramel Syrup]

แสบได้อาคีย์เลยทั้งสามคน  แสบกันคนละสไตร์เลย 

[areenart1984]

ฟัง 2 คนปรึกษากัน ประหนึ่งจะออกเรือน 

[iceman555]

 

[fewmeemoi]

สั้นจัง ไม่อิ่มเลย 555
พอดีเป็นคนตะกละ

อยากอ่านเยอะๆ

[เป็ดอนุบาล]

         พี่ขุนตามใจน้องยังไงก็ตามใจแบบนั้น
แบบนี้อาโปก็รักกกกกตายเลย❤️
          รออ่านตอนต่อไปนะค่ะ

[WilpeR]

พีเนี่ยก็แสบพอๆกับอาโปเลยนะเนี่ย จะมีคู่เป็นของตัวเองไหมเนี่ย

[t2007]

อ๋อ ความลับของคุณภูผา ก็คือ เนียนๆ จีบอาโป