หัวข้อ: ❤❤ จากปลายหญ้าถึงก้อนเมฆ ❤❤ [Specail Part นพ&เว (2)]★ 09/09/19 ★ P:23

[miikii]

เริ่มแล้ว 

[MSeraph]

เมฆรุกแรงมากก หญ้าคือเลิ่กลั่กเลย
ว่าแล้วว่าเมฆเนี่ยอาการแปลกๆ
ตามติดแปลกๆ 5555555

[labelle]

น่ารักดีค่ะ รู้ตัวกันทั้งคู่ และเข้าใจไปเองกันทั้งคู่

ต่างแอบมอง แอบส่องกันมาตลอด แล้วฟังคนอื่นพูด
ได้ยินคนอื่นบอก ไม่เคยได้คุยกัน ได้ถามกัน

ไม่รู้ต้องขอบคุณเชษฐ์ไหมที่ทำให้กลับมาเจอกันอีก
เพราะพอแยกย้าย ก็เดาไม่ออกเลยว่า จะเจอกันอีกยังไง

หญ้าน่ารัก เขินมากล่ะสิ ถึงกับเสียอาการเลย
เมฆคะ ให้เวลาหญ้าบ้างนะ รุกขนาดนี้ ใจเหลว 5555

[หมอตัวเปียก]

รุกหนัก รุกเร็ว

[lemonphug]

เป็นคนตรงๆแบบนี้ดีแล้วเมฆจีบก็บอกว่าจีบ

[somberness]

หญ้าคงงงอยู่ดีๆคนที่ชอบจนจะตัดใจมาจีบตัวเอง 

[mystery Y]

ติดตามจ้า~

[JokerGirl]

เมฆมันร้ายยยยย แอบเนียนแต๊ะอั๋งหญ้าตลอดเลยที่ผ่านมา

[MezoSone9]

มันตรงมาก ลุยเลยเมฆ 

[Ac118]

เมฆรุกกกกหนัก จนหญ้าเลิ่กลั่ก เอ็นดูววว

[ซีเนียร์]

 

[HISY]

กรี๊ดด ฉันว่าแล้วว่าเมฆมันร้าย
น้องหญ้าระวังใจดีๆน้าค้า

[sompong]

กนีดมากกก

[fun_la_ong]

ก้อนเมฆสู้เค้าาาา

[•♀NoM!_KunG♀•]

เต็มที่เนาะ

[ommanymontra]

 

 

[Ginny Jinny]

 

[Pithchayoot]

หญ้าน่ารัก
เมฆสู้ๆ

[วายซ่า]

แบบนี้ก็ได้เหรอเมฆ. ไม่ให้หญ้าตั้งตัวก่อนเลย. ร้ายจริงๆ

[TongRung]

  เค้าใจตรงกัน

[darin]

ตอนที่ 12
เคย

-เมฆ-

ผมเปิดประตูออกไปยังระเบียงบ้านพัก หญ้าหันมามองก่อนหันกลับไป ท้องฟ้าเริ่มเป็นสีน้ำเงินเข้ม ตะเกียงไฟริมธารถูกจุด มองเห็นแสงวูบไหว

“นั่งชมวิวแบบนี้ก็ต้องมีนี่ด้วย”  ผมแตะกระป๋องเบียร์ที่ต้นแขนของหญ้า

“ตามสบายเลยผมไม่ดื่ม”

“กลัวเมาเหรอ” ผมนั่งลงบนเก้าอี้ว่างวางกระป๋องลงบนโต๊ะ เหยียดขาออกไปข้างหน้า

“อืม”

“กลัวทำไม สัญญาว่าจะแบกเข้าไปนอนในห้อง”

“ก็นั่นแหละที่น่ากลัว” เสียงพูดพึมพำอยู่ในลำคอ

“อะไรนะ” ผมแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน หันไปถามด้วยตาซื่อๆ “หญ้าพูดอะไรหรือเปล่า”

“ไม่มี ผมไม่อยากดื่มเพราะเมาง่าย แถมเมาแล้วไม่ค่อยน่าดูเท่าไหร่”

“หญ้าลืมหรือเปล่าว่าผมเคยเห็นแล้ว”

หญ้าหัวเราะเมื่อนึกขึ้นได้ “แย่ใช่ไหม ตอนนั้นน่าจะหนักที่สุดแล้ว”

“ไม่ชอบเหรอ” ผมยกยิ้มที่มุมปาก ซ่อนความเจ้าเล่ห์เอาไว้

“ไม่”

“จากปลายหญ้าถึงก้อนเมฆ ก็สนุกดีนะ”
   
ดวงตาของหญ้าเบิกกว้าง สีหน้าตื่น

“รู้ได้ยังไง!”

“ก็หญ้าเขียนถึงผมไม่ใช่เหรอ ผมเลยเก็บเอาไว้”
   
สีแดงเรื่อปรากฏขึ้นบนใบหน้า เห็นได้ชัดว่าเจ้าตัวกำลังเขิน

“ก็ผมไม่รู้จะเขียนอะไร เขาบังคับให้เขียนทุกคน”
   
“ก้อนเมฆ ก็น่ารักดีนะ ไม่เคยมีใครเรียกผมแบบนี้มาก่อน”
   
“....”
   
“ก้อนเมฆของปลายหญ้า”
   
“ใช่ที่ไหนกัน! ผมเขียนว่าจากปลายหญ้า ถึงก้อนเมฆ”
   
“ก็มีแค่หญ้าคนเดียวที่เรียกผมแบบนั้น”
   
“ผมไม่ได้เรียก ผมแค่เขียน” หญ้าเมินสายตาไปทางอื่น สีหน้าคล้ายไม่รู้จะจัดการอย่างไรกับผมดี ทำให้ผมต้องซ่อนรอยยิ้มเอาไว้ เพราะกลัวจะรู้ว่าผมขำ ขำที่หญ้าน่ารัก
   
“ดื่มเถอะกระป๋องเดียวไม่เมาแน่” ผมหยิบกระป๋องเบียร์บนโต๊ะส่งให้ คราวนี้หญ้ารับไปแต่โดยดี
   
“ผมเปิดให้” ผมแตะมือลงบนกระป๋องเบียร์ที่หญ้าถือ ปลายนิ้วทาบทับอยู่บนปลายนิ้วของอีกฝ่าย ใช้มืออีกข้างดึงที่เปิดขึ้น
   
“เรียบร้อย” ผมถอยตัวกลับมานั่งตามเดิม
   
“เปิดเองได้” เสียงบ่นพึมพำอยู่ในคอ ไม่รู้ว่าแปลกหรือเปล่าแต่ผมชอบฟังเวลาหญ้าพูดกับตัวเอง
   
ผมหยิบกระป๋องเบียร์ที่เหลือขึ้นมาเปิดก่อนยกขึ้นดื่ม สายตาจับจ้องที่ลำคอของหญ้า มันขยับขึ้นลงตามการดื่มของอีกฝ่าย
   
“มองอะไร” ดวงตาคนถามหาเรื่องนิดๆ ดูเหมือนผมจะมองนานเกินไปจนหญ้ารู้สึกตัว แต่มีหรือผมจะจนแต้ม

“มองหญ้า”

“ผมไม่น่าถามเลย”

“หึๆ มองไม่ได้เหรอ”

“แล้วจะมองทำไม วิวสวยๆ ก็มีให้มอง”

“นี่ก็สวย”

หญ้าหันกลับไปทันที ยกกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่มติดกันหลายอึก ถ้าหญ้าจะเมาก็เป็นเพราะรีบดื่มเกินไป

“คิดถึงตอนเรียนนะ” ผมหันไปมองวิวข้างหน้าบ้าง ชวนอีกฝ่ายคุยด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อย

“คิดถึงแล้วเหรอ” หญ้าหันมามองผม คราวนี้ดวงตาติดรอยยิ้มขำ “เพิ่งผ่านมาหกเดือนเอง ผมยังมีความสุขกับการได้หยุดโดยไม่ต้องอ่านหนังสืออยู่เลย”

“ถ้าเรามีคนให้คิดถึงต่อให้หนึ่งวันก็คิดถึงได้”

“....”

“ไม่ถามผมเหรอว่าหมายถึงใคร”

“ผมไม่สนิทกับกลุ่มของเมฆ ถามไปก็ไม่รู้” หญ้าหันกลับไป รอยยิ้มบนใบหน้าเมื่อครู่จางหายไปอย่างช้าๆ
   
“แต่ผมมั่นใจว่าหญ้ารู้จักดี”

ถ้าเพียงแค่อีกฝ่ายหันมาจะรู้ว่าผมหมายถึงใคร
   
“ผมเคยแอบชอบเพื่อนคนหนึ่งที่คณะ” ผมยกกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่ม สายตามองตรงไปข้างหน้า
   
“....”
   
“เป็นคนนิ่งๆ พูดน้อย คนส่วนใหญ่บอกว่าเป็นหยิ่ง แต่ผมว่าเป็นตัวแสบคนหนึ่งเลย” ผมหลุดเสียงหัวเราะออกมา จากหางตาเห็นหญ้าเหลือบสายตามามอง
   
“แต่ก็เป็นคนใจดีมาก ชอบช่วยเหลือคนอื่นโดยไม่พูด คอยเป็นห่วงเวลาผมบาดเจ็บ”
   
“....”
   
“ถึงจะเรียนคณะเดียวกัน แต่ผมไม่มีโอกาสได้คุยบ่อยนัก อาศัยทักทายเวลาเดินผ่านกัน"

“นึกว่าเมฆจะกล้ากว่านี้"

ผมยิ้มพอใจเมื่อหญ้าเริ่มพูดหลังจากนั่งเงียบมานาน

“มันก็น่าจะเป็นอย่างนั้นถ้าไม่ใช่เพราะคนๆ นั้นมีคนที่ชอบแล้ว ผมรู้มาจากรุ่นพี่ที่สนิทกันน่ะ เลยคิดว่าแค่ชอบอยู่แบบนี้ก็พอ”

"ไม่คิดว่าเมฆจะมีมุมนี้กับเขาด้วย"

"แล้วหญ้าคิดว่าผมเป็นแบบไหน"

"ปล่อยผ่าน มองคนใหม่ อย่างเมฆการจีบใครสักคนคงไม่ใช่เรื่องยาก"

"ก็อาจจะใช่ ถ้าผมได้เจอคนที่ชอบมากกว่า แต่ผมไม่เคยเจอ”

"...."

"เมื่อเดือนที่ผ่านมาผมเพิ่งได้ข่าวว่าผู้หญิงที่เขาชอบมีแฟนแล้ว"

หญ้าหันมามองผม ดวงตาของเราประสานเข้าด้วยกัน

"ผมกังวลนิดหน่อยว่าจะเสียใจมากไหม โชคดีที่ดูสบายดี"

หญ้ากลืนน้ำลายลงคอช้าๆ แต่ยังไม่ถอนสายตาไปจากผม

"อากาศเริ่มเย็นแล้ว"

“หึๆ” ผมจะถือว่ามันเป็นสัญญาณที่ดี เพราะถ้าไม่หวั่นไหวหญ้าคงไม่เปลี่ยนเรื่อง

"อยากกลับเข้าห้องแล้วเหรอ เอาสิ"

"เมฆนั่งต่อเถอะ ผมเข้าไปเอง"

"ไม่ล่ะ ไม่มีวิวที่ผมอยากมอง"

ดวงตาของหญ้าเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมาย คล้ายเจ้าตัวกำลังสับสน ไม่แน่ใจ

"อะไร" ผมถามด้วยเสียงกลั้วหัวเราะเมื่อหญ้าเอาแต่มองผมนิ่ง

"คนที่เมฆชอบ"

"หือ.."

"ตอนนี้ยังชอบอยู่ไหม” น้ำเสียงของหญ้าไม่มั่นคง ดวงตาคู่นั้นไหวราวเทียนต้องแรงลม

"ไม่ ไม่ได้ชอบแล้ว”

หญ้านั่งนิ่ง ก่อนรอยยิ้มเศร้าๆ จะปรากฏที่ริมฝีปาก

“อืม”

ผมมองหญ้าลุกขึ้นยืนจนเดินไปเกือบถึงประตู

“เดี๋ยวหญ้า” ผมเรียกเอาไว้ก่อนอีกฝ่ายจะผ่านประตูเข้าไป หญ้าชะงักแต่ไม่หันมามอง
   
“ที่เลิกชอบ เพราะมันเกินคำนั้นไปนานแล้ว”
   
หญ้าเปิดประตูด้วยอาการเงอะงะแถมปิดประตูเสียงดังโครม ดูเหมือนเจ้าตัวจะตกใจไม่น้อยเพราะรีบตะโกนขอโทษผม
   
เบียร์ในกระป๋องยังเหลือเกินครึ่ง ผมยกขึ้นดื่มโดยไม่เร่งรีบ ผมรู้ว่าหญ้ามีคำถามมากมายที่อยากถามผม แต่ไม่ยอมถามออกมา และผมไม่ได้ยืนยันสิ่งที่หญ้าคิดออกไป

เขาว่ากันว่าเราจะตกหลุมรักคนที่ทำให้หัวใจเต้นแรง หวังว่าตอนนี้หัวใจของหญ้าจะทำงานหนัก

• • • • •
   
“ไปนอนทำอะไรตรงนั้น” ผมหัวเราะเพราะอดขำไม่ได้จริงๆ หญ้าพาตัวเองไปนอนบนโซฟาแคบๆ ที่ดูยังไงก็ไม่น่าจะสบายตัว
   
“คืนนี้ผมจะนอนตรงนี้”
   
“เตียงก็มี”
   
“เมฆนอนเถอะ เตียงมันไม่ใช่คิงส์ไซซ์”
   
“หญ้าลืมไปหรือเปล่าว่าเต็นท์แคบๆ เราก็นอนด้วยกันมาแล้ว”
   
“ก็นั่นมันเลี่ยงไม่ได้”
   
“แล้วทำไมตอนนี้ถึงอยากเลี่ยงผม” ผมถามด้วยดวงตาเป็นประกาย เห็นชัดว่าอีกฝ่ายเมินหนีสายตาผม
   
“....”
   
“มานอนด้วยกันเถอะ ผมมั่นใจว่าตัวเองนอนไม่ดิ้น นอนด้วยกันมาหลายคืนหญ้าก็น่าจะรู้”
   
“ไม่เป็นไร”
   
ผมยืนมองคนดื้อ เลิกโต้เถียงกับอีกฝ่าย หญ้าใส่หูฟังกลับไปตามเดิม ยกหนังสือที่วางอยู่บนตัวขึ้นอ่าน
   
“เฮ้ยย” เสียงอุทานดังลั่นเมื่อเจ้าของร่างถูกอุ้มลอยขึ้นจากโซฟา
   
“พูดไปก็เหนื่อยเปล่า แบบนี้ง่ายกว่า”
   
ผมวางหญ้าลงบนเตียง เจ้าตัวรีบตะกายขึ้นนั่ง
   
“ผมไม่ขำนะ”
   
“หึๆ ผมจะไปอาบน้ำ ถ้าออกมาหญ้าย้ายกลับไปนอนที่เดิมผมจะไม่อุ้มหญ้ากลับมาแล้ว”
   
“มันก็ควรจะเป็นแบบนั้นจะอุ้มผมทำไม”
   
“อืมไม่อุ้ม สัญญาเลยว่าคราวนี้ผมจะไปนอนกับหญ้าบนโซฟาแทน แคบๆ แบบนั้นน่าจะอุ่นดี”

คนดื้อมองผมตาวาวแต่ไม่ยักจะพูดอะไรออกมา

“เดี๋ยวผมมา” ผมหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ มั่นใจว่าตอนนี้หญ้าคงกำลังแช่งผมอยู่


ไฟในห้องเหลือเพียงโคมไฟข้างเตียงเมื่อผมเดินออกจากห้องน้ำ หญ้านอนตะแคงข้างใบหน้าแนบหมอน มีผ้าห่มคลุมถึงไหล่ ผมเดินเข้าไปหยุดยืนข้างเตียง ก้มหน้าลงมอง ดูเหมือนอีกฝ่ายจะหลับไปแล้วจริงๆ

ถึงตอนนี้ผมชักไม่แน่ใจแล้วว่าผมทำให้หญ้าหัวใจเต้นแรงได้จริงไหม เล่นหลับทิ้งกันไปแบบนี้

“ฝันดีครับปลายหญ้า” ผมจรดจมูกลงบนหน้าผากแผ่วเบา ก่อนยืนขึ้นเต็มความสูง ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มเมื่อเห็นผ้าห่มที่ขยับขึ้นลงตามจังหวะหายใจ ผมว่า..จังหวะของมันเปลี่ยนไป

ราตรีสวัสดิ์ครับปลายหญ้าของก้อนเมฆ

:::: ♥ TBC ♥::::
**หลายคนคงอยากบอกว่าทำไมไม่พูด พูดสักทีสิ แต่ช้าก่อนนน 555 เมฆกับหญ้าไม่รู้ว่าอีกฝ่ายก็ชอบตัวเอง เหมือนที่เรารู้ ><  และที่ผ่านมาก็ไม่ได้ถึงขั้นคลุกคลีสนิทสนมกัน การโพล่งออกไปเลยจึงไม่ใช่ทางเลือกที่ดีนัก ก่อนตะครุบก็เลยต้องทำให้เหยื่ออ่อนแรงก่อน จะได้กิน เอ๊ย สำเร็จง่ายๆ เนอะ

ปล.แต่ก็อีกไม่นานค่า แป๊บเดียว

Darin ♥ FANPAGE
Twitter : primdarin

[B52]

 

[BABYBB]

เขินข่าาาาาาาา

[anterosz]

ร้ายยยยยย

รอตอนต่อไปครับ

[weedear]

น่ารักกก

[TongRung]

  มันดีต่อจายยยย

[Wordslinger]

นี่ถ้าเมฆรู้ว่าตลอดหลายปีมานี้ หญ้าชอบตนมาโดยตลอด จะรู้สึกยังไงนะคะ 555+ น่าจะสมหวังคุณชายเขาน่าดู ตอนนี้หลังจากท่าทีหลายอย่างและคำพูดของเมฆ เราว่าหญ้าก็น่าจะระแคะระคายบ้างแล้วละว่าเมฆกำลัง imply ถึงใคร จึงได้ออกลักษณะท่าทางประหม่าเช่นนั้น เอาเป็นว่าคอยลุ้นว่าจะออกมาอย่างไรก็แล้วกันนะคะ

ขอบคุณคุณดารินสำหรับอัปเดตนี้ค่ะ

[tweetpuen]

 

[arij-iris]

นายมันร้ายยย เมฆ

[areenart1984]

อ้อล้อกันแบบนี้ ยังไม่รู้ว่าชอบกันอีกหรอ