คนตัวโตกุมมือผมไปจับที่หัวใจ ...
“รู้สึกมั๊ย ...” หัวใจของนนท์เต้นแรง .... จนเหมือนจะทะลุออกมา ....
.............
ตอนที่ 11
หัวใจของผมเต้นเร็วและรัวไม่เป็นจังหวะ ... รู้สึกหวิว ... สั่น ...
ผมจับมือของนนท์ขึ้นมาทาบลงบนหัวใจของผม ... แทนคำตอบ ....
“เหมือนกันใช่มั๊ย ... ” ผมกระซิบ ...
นนท์ยิ้มบาง ๆ ... แล้วประทับริมฝีปากอุ่นบนริมฝีปากของผมอีกครั้ง ...
นุ่มนวล ... อ่อนโยน .... ลึกซึ้ง ...
นนท์ปล่อยให้ลิ้นสัมผัสกับริมฝีปากของผม ... ผมรู้สึกตกใจ ... ผงะเล็กน้อย
“หือ ... ”
ผมมองหน้านนท์ ... นนท์มองกลับมาด้วยสายตาหวานฉ่ำ ... กระซิบข้างหู
”French Kiss …”
แล้วนนท์ก็กดริมฝีปากลงบนริมฝีปากของผมอีกครั้ง ...
ปลายลิ้นของนนท์ไล้เรื่อยรอบริมฝีปาก ... กัดเม้มเบา ๆ ... หัวใจของผมเต้นถี่รัว ... ผมดันนนท์ออกห่าง ...
“ทำไม่เป็น ...”
นนท์ยิ้ม ... เอื้อมมือมาปิดตาแล้วกระซิบว่า ...
“ปล่อยตามธรรมชาติ ... นะครับ”
นนท์ไล้จูบรอบใบหูอย่างเชื่องช้า ... ผมรู้สึกขนลุกจนต้องหดคอ ... หัวเราะเบา ๆ
นนท์ก็รู้นะว่าทำแบบนี้ผมขนลุก ... แกล้งกันได้ ...
เสียงโทรศัพท์ของนนท์ ... ดังขึ้นมาทำลายความเงียบ ... นนท์ชะงัก ... มองหน้าผม
“ใครโทรมาเนี่ย ...”
นนท์ปล่อยให้โทรศัพท์ดังจนสายตัดไป ...
“ไม่ดูหน่อยเหรอ ... ” ผมถาม ... นนท์ส่ายหน้าก่อนตอบว่า
“ใครจะโทรมาป่านนี้ ... 5 ทุ่มแล้วนะ”
“ลองดูก่อนสิ”
“อยากรู้ล่ะซี่ ..” นนท์พูดยิ้ม ๆ เอื้อมมือมาจี้เอว ... ผมหัวเราะดิ้นไปมาอยู่บนเตียง
นนท์เอื้อมมือมาปิดปาก ... ผมจี้เอวนนท์บ้าง ... ทำเอาคนตัวโตหัวเราะเสียงดัง
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง
“รับเถอะ .... อาจเป็นเรื่องสำคัญก็ได้” ผมพูดยิ้ม ๆ มองคนตัวโตทำท่างอแง
ไม่อยากรับโทรศัพท์ ... นนท์บีบจมูกผมเบา ๆ เหมือนหมั่นเขี้ยว ....
ก่อนควานหาโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อแจ๊กเก็ตที่วางบนเก้าอี้
... นนท์กดปุ่มรับโทรศัพท์ แล้วกรอกเสียงลงไป
“อือ ... มาถึงได้ซักพักแล้ว … มีไรรึเปล่า ... ไม่รู้สิ .... ยัง ..... ยังไม่ได้บอก .....”
นนท์วางสายหลังจากคุยพักใหญ่ ... แล้วเล่าว่า ‘บี’ โทรมาถามว่าตัดสินใจยังไง ...
นนท์บอกว่า ... ตัดสินใจแล้วว่า ... จะสอบ IELTS แล้วเรียนวิศวะต่อ ...
ไม่เรียน MBA แล้ว ... ดูเหมือน ‘บี’ไม่ค่อยจะเห็นด้วยซักเท่าไหร่ ...
‘บี’ บอกว่าการเข้าเรียน pre MBA
จะทำให้นนท์สามารถเข้าเรียน MBA ที่ดี ๆ ได้ ...
และก็สำคัญสำหรับการเข้าไปทำงานที่บริษัทของอาด้วย
....... ผมบีบมือนนท์เบา ๆ เพื่อให้กำลังใจ ... และบอกนนท์ว่า
“... ถ้าได้ทำในสิ่งที่ชอบก็จะดีกับตัว ‘เพื่อน’ เอง ... และเชื่อว่า
‘เพื่อน’ ตัดสินใจถูกต้องแล้ว ...”
นนท์มองหน้าผม แววตาอ่อนโยน .... ก่อนจะพูดว่า
“เพื่อนเป็นสาเหตุสำคัญ .... ที่ทำให้ ‘เพื่อน’ อยากอยู่ที่นี่” นนท์ดึงตัวผมเข้าไปกอด ...
“แต่ ... ถ้าเพราะสาเหตุนี้ทำให้เพื่อนต้องเสียโอกาสทางการศึกษา
หรือโอกาสอะไรอีกหลาย ๆ อย่าง .... เหมือนที่ ‘บี’ บอก ....
เพื่อนว่า .... มันอาจไม่คุ้มก็ได้นะ” ผมพูดเบา ๆ
“ ‘เพื่อน’ ต้องเป็นคนตัดสินใจเองนะ ... ไม่ใช่คนอื่น …
และ ‘เพื่อน’ ก็เห็นว่า ... เรื่องการเรียน ... ‘เพื่อน’ ต้องเป็นตัดสินใจจากความชอบด้วย
... ถ้าไม่ชอบจะเรียนได้ดีได้ยังไง … ” นนท์พูดยาวเหยียด
“... คร๊าบบบบ” ผมเอามือปิดปากนนท์ให้หยุดพูด ... นนท์หัวเราะขำ
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง .... นนท์เหลือบมองที่หน้าจอแล้วพูดว่า
“private number … สงสัยจะโทรมาจากเมืองไทย ...” ที่โน่นน่าจะ 6 โมงเช้าแล้ว ....
นนท์กดรับโทรศัพท์
“หวัดดีครับ ... แม่เหรอ ... ‘บี’ บอกล่ะสิ ... เดี๋ยวโทรกลับครับ ...”
หลังจากวางสาย ... นนท์บอกว่าคงต้องขอตัวกลับบ้านแล้ว ... เพราะแม่โทรมาจะคุย
เรื่องที่นนท์ไม่ยอมเรียนหลักสูตรที่เพิ่งไปดูมาวันนี้ ...
“สงสัยจะยาว ...” นนท์บอก ....
“เจอกันพรุ่งนี้นะครับ ...” นนท์พูด ... แล้วจูบลาเบา ๆ ที่หน้าผาก
...... ผมพยักหน้า ... กอดให้กำลังใจนนท์หนึ่งครั้ง
“ไม่ว่า ‘เพื่อน’ จะทำอะไร ... เพื่อนเป็นกำลังใจให้ ‘เพื่อน’เสมอนะ”
นนท์กอดผมอีกครั้ง ก่อนที่จะออกจากบ้านไป ... ผมได้ยินเสียงนนท์แว่ว ๆ...
“หวัดดีครับแม่... ‘บี’ บอกว่าไงบ้างล่ะ ......”
ผมเดินกลับมาที่ห้อง รู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก ... ผมอยากเป็นกำลังใจให้นนท์
อยากอยู่ข้าง ๆ แต่ผมรู้ว่า ... นนท์ก็คงไม่อยากให้ผมไม่สบายใจเหมือนกัน ...
“เฮ้อ … ” ผมถอนหายใจออกมาดัง ๆ เผื่อว่าจะสบายใจขึ้นบ้าง .
“... เฮ้อ ......... เฮ้อ ......... เฮ้อ ........” ผมถอนหายใจติด ๆ กันอีกหลายที ....
เช้าวันรุ่งขึ้น ... นนท์มารับผมที่บ้านเพื่อไปโรงเรียนพร้อมกัน ...
ด้วยความอยากรู้เรื่องที่นนท์คุยกับแม่เมื่อคืน ... ผมหยิบของลงมารอนนท์ที่ห้องทานข้าวข้างล่าง
พอนนท์กดกริ่ง ... ผมก็รีบหยิบของและออกไปหานนท์ทันที
“บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้รอข้างบน” นนท์พูด
“เพื่อนลืม” ผมบอกนนท์ตามตรง ... ก็เพราะอยากรู้เรื่องของนนท์นั่นแหละ ... ผมเป็นห่วงนนท์นะ
“ลืม” นนท์ทวนคำตอบของผมเสียงสูง ... ก็ผมลืมจริง ๆ ลืมว่านนท์สั่งนักสั่งหนาว่าให้รอบนห้อง ...
ถ้าแคธี่ตื่นแล้วและอยู่ห้องข้างล่าง .. แคธี่ก็จะเป็นคนเปิดประตูให้นนท์ ... นนท์ก็จะขอขึ้นไปตามผมที่ห้อง ...
แต่ถ้าแคธี่ยังไม่ลงมาข้างล่าง ... ผมต้องเปิดประตูให้นนท์เอง
ห้ามเอาของลงมาก่อน ... นนท์จะได้หาเรื่องเดินไปหยิบของที่ห้องด้วย
“เช้านี่เลยไม่ได้ ‘กอดเพื่อน’ ...” นนท์บ่นเหมือนเด็กถูกขัดใจ … ก็เหตุที่นนท์สั่งให้รอบนห้อง
เพราะจะได้ ‘กอด’ กันก่อนไปโรงเรียน ... ผมหัวเราะ ... จูบมือตัวเองแล้วแตะที่ปากนนท์
“เช้านี้ ... เอาอันนี่แทนไปก่อนละกัน”
“ครับ” นนท์หันมายิ้มกว้าง ... เอื้อมมือมาขยี้หัวเบา ๆ
หลังจากเดินไปเงียบ ๆ ซักพัก ... ผมถามนนท์ในเรื่องที่ค้างคาใจ .. ขอให้นนท์เล่าเรื่องที่คุยกับแม่ให้ฟัง
นนท์ไม่ตอบ ... บอกเพียงว่า ... ไว้ค่อยเล่า ...
เราคุยกันเรื่อยเปื่อยจนถึงโรงเรียน ...
อันที่จริงเช้านี้ผมมีเรียน class ที่สอง ส่วนนนท์เรียน class แรก ... ในวันที่มีเรียนไม่ตรงกันอย่างนี้
นนท์จะบังคับ (แกมข่มขู่ ... แต่ผมก็เต็มใจ) ให้มาพร้อมกัน ... โดยอ้างว่า
“ไม่อยากให้เพื่อนเดินมาคนเดียว”
เมื่อมาถึง ... ผมก็จะนั่งอ่านหนังสือใน Quiet Room ซึ่งเป็นห้องเล็ก ๆ ขนาดนั่งได้ไม่เกิน 3-4 คน
ที่โรงเรียนจัดไว้ให้นั่งอ่านหนังสือ มีหลายห้องกระจายทั่วโรงเรียน ...
นนท์เดินมาส่งผมที่ห้องที่เรานั่งประจำ ... ผมนั่งลงวางของและหยิบหนังสือออกมาเตรียมอ่าน ...
ก็ผมมีเวลาตั้งชั่วโมงกว่าก่อนเข้าเรียนนี่นา
“ตั้งใจอ่านหนังสือนะ ... เดี๋ยวมา” คนตัวโตออกคำสั่ง
“คร๊าบ บ บ” ผมลากเสียงยาว ... ตอบรับคำสั่ง
นนท์ก้มลงเอาจมูกมาชนแก้มผมเร็ว ๆ หนึ่งครั้ง ก่อนกระโดดออกจากห้องไป ...
นั่งอ่านหนังสือได้ซักพัก ... ก็เริ่มคิดเรื่อยเปื่อย ... เรื่องเมื่อคืน ...
แต่ดูจากท่าทางของนนท์วันนี้ ... คงทำความเข้าใจกับแม่เรียบร้อยแล้ว
ไม่อย่างนั้นก็คงไม่ร่าเริงขนาดนี้ ... ก็ผมรู้จักนนท์ดีนี่นา ... ทำไมผมจะดูไม่ออก
เวลานนท์มีความสุขหรือทุกข์ไม่เคยปิดผมได้ซักที
เกือบหมดเวลาของ class แรก ... ผมเก็บของเตรียมตัวไปเรียน ...
ได้ยินเสียงเปิดประตู ผมหันไปมองตามเสียง
“Hi !” เสียงของเพื่อนชาวสวีเดนทักทาย ... เธอถามผมว่านนท์จะมาที่นี่รึเปล่า ...
คงอยากเจอนนท์ ... ก็เธอชอบนนท์มาก ... เที่ยวบอกกับใคร ๆ อย่างนั้น
รวมทั้งบอกรักนนท์หลายครั้ง ...
แต่นนท์กลัวเธอมาก .... เพราะเธอมีลักษณะท่าทางที่ผู้ชายทุกคนควรจะกลัว ...
คือ ตัวใหญ่กว่าผู้ชายธรรมดาซัก 2 เท่า
และมีสายตาโรคจิตคอยมองแบบอีโรติกอยู่ตลอดเวลา ...
ผมปดไปว่า ... ไม่รู้ ... แล้วผมก็รีบขอตัวไปเรียน
แต่จริง ๆ วิ่งออกไปดักรอนนท์ที่หน้าห้องเรียน ...
“ทำไมมารออยู่นี่ ...” นนท์เดินออกมาจากห้องหลังจากเลิก class แล้วถามผมอย่างสงสัย
“มีสาวสวยรออยู่ที่ Quiet Room อย่างเจอมะ” ผมบอกนนท์ ... แล้วยักคิ้วให้
นนท์เลิกคิ้ว ... ทำหน้าเป็นเครื่องหมายคำถาม
“ก็สุดที่รักของ 'เพื่อน’ ไง” ผมพูดขำ ๆ ... นนท์ทำท่านึกออก ... จับหัวผมโยกไปมา
“แล้วก็ไม่บอก ...จะได้รีบไปหา” นนท์ยื่นหน้ามาใกล้ ... ทำท่าขนลุก
“เพื่อนไปรอที่ Town Center ละกัน ...” นนท์พูดมองซ้ายมองขวา แล้วแบกเป้ขึ้นบ่า ...
“ไม่ไปหาหวานใจแล้วเหรอ ...” ผมตะโกนไล่หลัง .. ยืนหัวเราะ
... รู้สึกขำกับท่าทางลุกลี้ลุกลนของนนท์เหลือเกิน
หลังจากเลิกเรียน ... ผมเดินไปหานนท์ที่ Town Center ... แวะทานอาหารร้าน ’เป่ยจิง’
ผมสั่ง ‘Chicken fried noodle’
“เมื่อไหร่จะเล่าซักที ...” ผมถามนนท์พร้อมกับคีบเส้นก๋วยเตี๋ยวเข้าปาก
นนท์ยิ้มก่อนจะพูดว่า
“อยากรู้เหรอ ...”
“ก็ใช่นะสิ” ผมตอบ ... กระตือร้นล้น
“งั้นไม่เล่าดีกว่า” … อ้าว ...
“ตามใจ” ผมไม่อยากรู้ก็ได้
“งอน ... งอน” นนท์ยั่ว (โมโห)
“เปล่า” ผมตอบสั้น ๆ ... จริง ๆ นะไม่ได้งอนซักนิ๊ด
หลังจากทานอาหารกลางวันเรียบร้อย ...
“ซื้อผลไม้ ... ไปทานที่บ้านเพื่อน ... แล้วจะเล่าให้ฟัง” นนท์จับข้อมือผม
แล้วลากเข้า Mark & Spencer ซื้อผลไม้ ... สุดโปรดของนนท์ (และผมด้วย)
... ‘สตรอเบอร์รี่’ ....
กลับมาถึงบ้าน ... ริต้านั่งรออยู่ในห้อง
“ ‘สตรอเบอร์รี่’ น่ากินจัง ...” เป็นประโยคแรกที่ริต้าทักทายเมื่อเจอหน้า
“ก็กินสิ” ผมชวน ... แล้วแกะกล่อง ‘สตรอเบอร์รี่’ ยื่นให้ริต้า ...
ริต้ายิ้มพร้อมหยิบ‘สตรอเบอร์รี่’ เข้าปาก... เคี้ยวแก้มตุ่ย ...
น่ารักดี ... ผมคิด ... ริต้านี่ ... ไม่มีมารยาหญิงหลายร้อยเล่มเกวียน
เหมือนผู้หญิงคนอื่นเลยซักนิด ... หันไปเห็นนนท์ที่กำลังมองริต้าอยู่เหมือนกัน ...
แต่คงคนละความรู้สึก ... เพราะนนท์ตาขวางชอบกล ...
“มีอะไรถึงมานี่” นนท์ถาม
“ชั้นมีเรื่องอยากปรึกษากับเพื่อน ... ไม่ใช่คุณ” ริต้าแกล้งว่านนท์ ...
แล้วหันมายักคิ้วให้ผมทีหนึ่ง ...
ริต้ามาหาผมเพราะจะคุยเรื่องเรียนนิดหน่อย ... หลังจากที่คุยเสร็จ
พร้อมกับ ‘สตรอเบอร์รี่’ หมดกล่อง (ก็กินกันทั้งสามคนแหละ)
“คุยเสร็จแล้วใช่มั๊ย ...” นนท์ถามริต้า ... ริต้าพยักหน้า
“มีอะไรอีกรึเปล่า” นนท์ถามอีก .. ริต้าส่ายหน้า
“งั้นกลับบ้านได้แล้ว” นนท์พูดยิ้ม ๆ เหมือนได้แกล้งคืน ...
“เราสองคนจะอ่านหนังสือเตรียมสอบกันเข้าใจไหม” นนท์พูดพร้อมดึงมือริต้าให้ลุกขึ้น
แล้วดันหลังริต้าให้ออกจากห้อง ... เดินไปส่งที่ประตูบ้าน
“Nont … you are very crazy !!!” (นนท์ ... แกนี่ท่าจะบ้าใหญ่แล้ว) ริต้าบ่น ... แล้วบอกลาผม
“อดกิน ‘สตรอเบอร์รี่’ ที่เพื่อนป้อนเลย ...” นนท์พูด ... หลังจากปิดประตูห้อง ...
“ไม่เล่าให้เพื่อนฟังแล้ว ... เซ็ง” คนตัวโตนอกจากงอแงแล้ว ... ยังพาลไม่เลิก ...
แต่หันมาทำหน้าเจ้าเล่ห์ ...
“อยากฟังป่ะ”
“เฉย ๆ อยากเล่าก็เล่า ...” ผมทำเป็นไม่สนใจ
“ไม่อยากฟัง ... ไม่เล่าก็ได้” นนท์หันไปหยิบหนังสือออกจากเป้ ... ทำท่าตั้งใจอ่าน ...
“ไม่อยากฟังจริงเหรอ ...” นนท์ยื่นหน้ามาถามอีกครั้งเมื่อเห็นผมทำเฉย
“อยากเล่ารึเปล่าล่ะ” ผมหันไปถามยิ้ม ๆ ... นนท์ส่ายหน้า
“ตามใจ” ผมตอบแล้วก้มลงอ่านหนังสือ ...
นนท์มองหน้าผม ... วางหนังสือ เดินไปนั่งบนเตียง ...
“มานี่หน่อยสิ ... ‘เพื่อน’ ปวดหัว” นนท์เรียกแล้วเอามือตบบนเตียงเบา ๆ เรียกให้ผมไปนั่งข้าง ๆ
อ้อนอีกแล้ว ... คนตัวโตนี่ขี้อ้อนจัง ... ผมยิ้มแล้วเดินไปนั่งข้าง ๆ นนท์ ... นนท์เอนตัวลงมานอนหนุนตัก
“ปวดหัว ... ตรงนี้ ... นวดให้หน่อย” คนพูดนอนหลับตาพริ้ม ... น่าตีชะมัด
ผมใช้ปลายนิ้วนวด .. วน .. เบา ๆ ที่ขมับทั้งสองข้าง
“อืมม ... สบายจัง” คนที่บ่นปวดหัวเมื่อครู่พูด ... ยังหลับตาสนิท ...ผมลอบมองริมฝีปากสวย
น่าสัมผัสคู่นั้น ... เผลอใช้ปลายนิ้วลูบไล้รอบริมฝีปากแผ่วเบา ...
แล้วโน้มตัวลงค่อย ๆ บรรจงจูบสัมผัสริมฝีปาก ...
อย่างแผ่วเบาและทะนุถนอมที่สุด .. นนท์จูบตอบกลับมา
ผมจะขยับตัวออก ... มือใหญ่โอบรอบคอผมกดไว้ ...ไม่ยอมคลายริมฝีปากจากจุมพิต ....
“ ‘เพื่อน’ ดีใจ ... ที่ได้อยู่กับเพื่อน ....” นนท์พูด
..........
หลังจากนั้น นนท์ก็เล่าให้ฟังว่า ... แม่ของนนท์เข้าใจเหตุผลของนนท์แล้ว
แต่ก็ยังกังวลถ้าทำคะแนนสอบ IELTS ไม่ดี ... จะเข้ามหาวิทยาลัยไม่ได้
“งั้นต้องรีบอ่านหนังสือแล้ว” ผมบอกนนท์ ... นนท์พยักหน้าดูสีหน้ามุ่งมั่น
“ขอกำลังใจก่อน ...” นนท์ยื่นหน้ามาหอมแก้มทีหนึ่ง... ก่อนหันไปทำท่าตั้งใจอ่านหนังสือ
ผมยิ้ม ... เอาใจช่วยนนท์นะ ... หวังว่าสิ่งที่นนท์เลือกจะไม่ทำให้แม่ของนนท์ผิดหวัง ...
(* A French Kiss is a kiss, usually romantic or sexual in nature, in which one participant's tongue touches the other's tongue and usually enters his or her mouth. It is also known as tongue kissing, tongue fighting)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
