หัวข้อ: **ปรัชญาช่างกลฯ ภาค ปัง-ปอนด์ by aoikyosuke**

[Kipper]

  +1 ให้ครับคุณ kamui1972
ขยันโพสต์สุด ๆ
ซู้ดยอด

[kamui1972]

สวัสดีทุกคนครับ ลงให้จนจบหมดแล้วนะครับ หวังว่าคงมีความสุขกับการอ่านอย่างต่อเนื่อง ยังมีเรื่องของคุณเท็นอีก 3 เรื่องที่จะลงให้อ่านกัน ก็ลองค่อยๆอ่านกันไปนะครับ ถ้าอยากให้คนอื่นได้อ่านกันด้วย ซึ่งคุณเท็นคงจะดีใจมากถ้ามีคนมาอ่านกันมากๆ (อันนี้คิดเองครับ ยังไม่ได้ถามคุณเท็นเลยว่า มีคนมาอ่านเยอะ จะชอบหรือเปล่า) รบกวนเข้ามาแวะทักทายกันบ้างนะครับ คนที่ได้เห็นกระทู้จะได้แวะมาอ่านกัน ก่อนที่จะถูกย้ายไปอยู่ที่อื่น สุดท้ายนี้นะครับ เป็นธรรมเนียมเลยมั้งครับ ที่เกือบทุกเรื่องของปรัชญาช่างกลฯ จะมีตอนพิเศษแบบน่ารักๆ มาให้อ่าน ภาคนี้ก็มีนะครับ ถือเสียว่าเป็นการจบภาคปัง-ปอนด์ไว้นะตรงนี้นะครับ

ความดีความชอบทั้งหมดยกให้คุณ aoikyosuke หรือคุณเท็นผู้เป็นเจ้าของเรื่อง ขอขอบคุณมากๆ จากใจที่อนุญาตให้นำเรื่องราวน่ารักๆ ของ series ชุดนี้มาให้ลงอ่านกัน และต้องขอขอบคุณไปถึงคุณ nana lonely ด้วยครับที่ยอมให้ผมลงเรื่องต่อได้จนจบ แล้วเจอกันในเรื่องหน้าครับ มีความสุขกับการอ่านมากๆ ครับ

**********************************************

    ตอนพิเศษ - เรื่องกุ๊กกิ๊ก.....ของปัง-ปอนด์

    ปัง...ขี้น้อยใจ....มาก...ถึงมากที่สุด แถมซ้ำยังไม่เคยคิดคิดอะไรเข้าข้างตัวเองเลยสักนิด

    กี่ครั้งที่เลิกกัน....โดยที่หนมปังจะขอเลิกอยู่ฝ่ายเดียว ด้วยเหตุผลที่ว่าไม่มีค่าพอให้รัก
    แล้วก็กลับมาเหมือนเดิมทุกครั้ง เพราะฝีมือการง้อของไอ้ปอนด์

    คุณชายร้อยอารมณ์นอนกอดคนรัก ที่นอนร้องไห้เงียบ ๆ ซุกอยู่กับอก
    อีกแล้วที่เผลอปล่อยปละละเลยไป...บางทีคนเราอยู่ด้วยกันนาน ๆ ก็มีบ้างที่เคยชิน
    จนบางครั้งก็ไม่ทันคิดว่าอีกฝ่ายจะมีเรื่องไม่สบายใจอยู่ภายในใจ แล้วก็ไม่ยอมบอกกล่าว
    แต่ถ้าไม่ปรับความเข้าใจกันเลยสักนิด...ไม่จูนความรู้สึกเข้าหากัน...ไม่พยามยามรักษาความรู้สึกของอีกฝ่ายบ้าง
    ก็คงไปกันไม่รอด

    ครั้งนี้ก็เหมือนเดิม หนมปังคิดหนีอีกแล้ว

    เพียงเพราะว่า ผ้าที่ซักสีตก แล้วก็กลัวว่าคนที่กอดเอาไว้จะไม่พอใจ หลังจากขอโทษแล้ว ก็เลยร้องไห้

    รู้มานานแล้ว ว่าคนที่นอนร้องไห้ซุกอยู่กับอก ช่างคิดนั่นคิดนี่ให้บั่นทอนจิตใจตัวเอง
    จะหาใครแบบนี้ได้ที่ไหน ทำแต่เรื่องดี ๆ ทำนั่นทำนี่ให้ทุกอย่าง และหนมปังก็คงคิดว่าทุกอย่างต้องสมบูรณ์
    และไม่อยากให้ไอ้ปอนด์ต้องรู้สึกขุ่นเคืองใจ

    กะอีแค่ตากผ้าแล้วผ้าสีตกใส่เสื้อขาวแค่นี้ หนมปังก็เก็บมาคิดซะจนเหมือนเป็นปัญหาใหญ่โต ถึงขนาดแทบไม่กล้าจะให้รู้ ว่ามีปัญหา ทั้งที่มันเป็นเรื่องเล็กน้อย สำหรับคุณชายปอนด์ร้อยอารมณ์ แต่มันกลายเป็นเรื่องที่ใหญ่โตสำหรับคนอีกคน

    “หนมปัง.....ปอนด์ใจร้ายกับหนมปังเหรอ.....ทำไมถึงกลัวว่าจะโกรธขนาด นั้นล่ะ....รักมากขนาดนี้..ใครจะไปกล้าว่าให้คนรักน้อยใจกันล่ะจริงมั้ย”

    น้ำเสียงทุ้มนุ่มทอดเสียงแผ่วเบา เกิดมาก็สบาย ขนาดมีแฟนก็ยังเซอวิสทุกอย่าง ทำงานบ้าน ทำความสะอาด ทำนั่นทำนี่ เอาใจทุกอย่าง หาอีกกี่คนถึงจะได้แบบนี้
    ไม่อยากจะคิดว่า ไอ้ทัตมันคงอิจฉา ที่ได้หนมปังมาครองแบบนี้ เกลียดไอ้ทัตแต่ไม่ได้เกลียดหนมปัง

    อย่างมึงอ่ะ ไอ้ตั้มมันไม่บริการเหมือนหนมปังทำให้กูหรอก เผลอ ๆ ยังจะต้องบริการไอ้ตั้มซะอีกล่ะไม่ว่า
    ฮะ ฮะ ฮะ แค่คิดก็สะใจแล้ว

    “ด่าเราก็ได้นะปอนด์....ถ้าไม่ด่าไม่ว่าเราก็ไม่จำ....เรามันแย่เอง.... ดีแต่สร้างปัญหาให้คนอื่น..ขนาดตากผ้าเรายังไม่มีปัญญาทำให้มันดี ๆ เลย.....  ปอนด์เกลียดเราเลยก็ได้....เพราะไม่รู้ว่าต่อไปเราจะทำอะไรแย่ ๆ ยิ่งกว่านี้หรือเปล่า”

    น้ำเสียงแผ่ว ๆ พร้อมเสียงสะอื้นเบา ๆ ยิ่งทำให้ไอ้การที่ผ้าสีตกใส่เสื้อขาวเนี่ย มันเป็นเรื่องที่ใหญ่โตมโหฬารมากสำหรับหนมปัง คนที่กอด ถอนหายใจด้วยความกลุ้ม

    ก่อนจะยกแขนตัวเองขึ้น และใช้นิ้วจิกลงไปให้อีกฝ่ายเห็น

    “หนมปัง...ถ้าหนมปังโทษตัวเองนะ...แล้วหนมปังน้อยใจ...เราจะจิกแขนเล่นแบบหนมปังให้เลือดสาดไปเลย”

    คุณชายปอนด์ร้อยอารมณ์ช่างหาวิธีการมาจัดการกับความรู้สึกของคนรักอย่างได้ผลชะงัด
    เล่นเอาคนที่นอนร้องไห้
    ต้องเงียบเสียงและรีบบอกเสียงสั่น ดึงแขนของคนอีกคนเอาไว้ทันที

    “ปอนด์อย่าทำนะ .... ห้ามทำนะ....ขอโทษจะไม่คิดอย่างนี้อีกแล้ว....เราไม่น้อยใจแล้ว....ปอนด์อย่าทำนะ”

    ร่างโปร่งบางนัยน์ตาเศร้า รีบดึงแขนของคนที่กอดเอาไว้ และลุกขึ้นนั่ง ลูบไล้ที่ข้อมือของอีกฝ่าย อย่างเสียใจ

    “ปอนด์..ขอโทษ...เจ็บมั้ย....”

    อยากจะร้องไห้แต่ต้องรีบเช็ดน้ำตาออก...และลงมานอนกอดคนที่แอบลอบยิ้มโดยที่หนมปังไม่ทันเห็น

    “เจ็บนิดเดียว....เฉย ๆ ..... แต่ว่านะหนมปัง...เราหายเจ็บแล้วแหละ....เราว่าเปลี่ยนใจ...มาทำหนมปังเจ็บมั่งดีกว่า
    เร้าใจกว่าเยอะ…..เราทำให้หนมปังรู้จักความเจ็บดีกว่าเนอะ”

    พูดจบ ฟันคม ๆ ก็งับลงที่ไหล่ของคนที่มานอนกอดทันที
    พร้อมกับที่ เริ่ม ดึงเสื้อของหนมปังออกและ....เริ่มขบกัดที่หัวไหล่เนียนขาว ที่ยังมีร่องรอยต่าง ๆ
    หลงเหลืออยู่ และกำลังจะเกิดรอยใหม่ขึ้นอีกแล้ว

    หนมปังหยุดร้องไห้ เปลี่ยนไปมองหน้าของคนที่กำลังหยอกล้อ...พร้อมกับความรู้สึกถูกปลุกเร้าขึ้นมากระทันหันนัยน์เศร้า ๆ หวานหยาดเยิ้ม
    ก่อนจะเงยหน้าขึ้น โลมไล้ปลายลิ้นไปที่ริมฝีปากของคนที่ฝังเขี้ยวลงกับร่างของตัวเอง อยากถูกใจ
    อีกนานกว่าหนมปังจะรู้จักความเจ็บ

    ถ้ายังรู้สึกชื่นชอบกับการกระทำแบบนี้

    สองคนนี้หวานแบบไหนไม่รู้

    แต่ดู ๆ แล้วสองคนนี้ช่างหวานแบบน่ากลัวจริง ๆ

    Fin.......

    ***************************

[nanalonely]

^
^
^
ซวกกkamui

แล้วไปอ่านครูกอล์ฟต่อดีกว่า

 :try2:เหลืออีกแค่สี่สิบกว่าหน้าก็จบแย้วว

 

[Kipper]

  อีกรอบหลังจบตอนพิเศษ

[patee]

 

[Karn12]

 

 

[mantdash]

โอ้วสุดยอดมากครับ ขอบคุณครับ

+1 ให้มะได้แล้วอะ รอพรุ่งนี้นะครับ 

[Salim021]

ขอบคุณค่ะ


อ่านซะจุใจ


สุดยอด! 

[kit]

ต๊าย ปอนด์ สุภาพบุรุษตัวจริง อิอิ

42 + 1 = 43
ขอบคุณนะคะ คุณ kamui1972

[nanao]

ขอบคุณมากครับรู้สึกเต็มอิ่มกับกานอ่านดีจริง ๆ

ขอบคุณทั้งคนแต่งและคนโพส ที่ทำให้ได้อ่านเรื่องสนุก ๆ 

[Cloud~]

+ อีก 1 ให้คนโพสเลย

  ขอบคุณนะคะ ที่นำเรื่องดีๆมาแบ่งปันกัน

[FOAM]

หวานมากมาย


อิอิ

[Junrai_Hyper™]

ขอบคุณที่เอามาให้อ่านกันนะครับ

[GajonG]

 

[nil]

 

น่ารักทั้งเรื่อง ทั้งคนแต่ง และคน post 

อ่านได้รวดเดียวจบ ไม่ค้างคา และไม่รอนาน ชอบมากเลยอ่ะ

กราบงามๆ สามที ขอบคุณคร้าบบบบบ 

+1 ให้คน post สุดยอดเจงๆ

[kamui1972]

วันนี้จะเอาเรื่องใหม่มาลงให้อ่านครับ ดันกระทู้ตัวเองหน่อย 

[shiawase]

โอ้วคู่นี้เป็น SM นี่เอง  คนนึงก็ชอบแกล้งอีกคนก็ชอบความรุนแรง

สมกันจริงๆเลยคู่นี้

ขอบคุณที่เอามาให้อ่านนะคะ

[echisen]

อ่านแล้วฮับบบบ น่ารักดีอ่ะ อย่างฮาอ่ะ ตลกดี ชอบค๊าบบบ สนุกดีค๊าบบบบบบบบบ ไม่ผิดหวังจิงๆๆ

[both^^]

+1 ให้จ้า

เดี๋ยวขอไปอ่านก่อน

 

[HaLF333]

สงสารปัง..
คนอะไรโศกสุดๆ...
เก็บกดจนบรรยายไม่ถูก..
 

สมกันดี ปัง-ปอนด์ 
กัดกันเลือดสาด สวีทจนเลือดไหล...
รักกันแบบ เหอะๆๆ..
ซาดิส เล็กๆ ชอบบบบบบ...
 

เพิ่งจะมาเห็นเรื่องนี้ ดีใจจริงๆ..
คามุยจัง กะ แนน แท็คทีมกันแล้ว..
มัสก็ตามอย่างไม่ลดละ..
ขอบคุณคามุยจัง แนน แล้วก็ คุณเท็นค่ะ..
 

[runglovely3]

ชอบที่สุยเยย

[Heater]

คู่นี้น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกก

ขอบคุณคนโพสครับ
รอเรื่องต่อไป 

[โน๊อา]

มา + ให้ 1 จ้า

[sNow]

อ๊ายคู่นี้หวานแบบซาดิส+มาโซ

ปอนด์ เบาๆกับหนมปังหน่อย

หนมปังน่ารักมากๆ เสียอย่างเดียว ชอบมองในแง่ลบอยู่แรื่อย

[LOT]

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วมีช่วงพักหายใจเป็นระยะๆมาก สงสารขนมปังอ่ะ

ดีนะที่จบหวานหน่อย ปอนด์รักและถนอมขนมปังมากๆ น๊า

[TOTO_951]

อ่านที่อื่นข้างไว้ตั้งนาน

ดีใจมากเลยครับ

ในที่สุดก็ได้อ่านจนจบ

เฮอ...ขอบคุณมากครับ.......+๑ให้แล้วน๊า....

ปล..ใครมีโก้กับเอิงบ้างอ่า..หรือว่าเค้าเขียนไม่จบเอง

ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[lalala123]

หนุกง่า รักแบบเจ็บ ๆ แสบ ๆ คัน ๆ ดี อิอิ

ชอบมาก ๆ เลย   

[kamui1972]

อ่านที่อื่นข้างไว้ตั้งนาน

ดีใจมากเลยครับ

ในที่สุดก็ได้อ่านจนจบ

เฮอ...ขอบคุณมากครับ.......+๑ให้แล้วน๊า....

ปล..ใครมีโก้กับเอิงบ้างอ่า..หรือว่าเค้าเขียนไม่จบเอง

ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

คู่โก้กับเอิง ยังไม่จบเลยครับ คุณเท็นค้างไว้หลายเรื่องอยู่ครับ คงต้องรออย่างเดียว ภาวนาให้องค์ลงเร็วๆ ครับ เราจะได้อ่านเรื่องที่ค้างๆ จบกันเสียที ตอนนี้ในบอร์ดเล้าเป็ดเราเองก็เห็นค้างทิ้งไว้หลายเรื่องเลย จนตอนนี้มีเรื่องอะไรใหม่ๆมา ผมไม่เข้าไปอ่านเลยครับ เพราะถึงอ่านไปก็ไม่รู้ว่าคนเขียนจะมาเขียนให้อ่านอีกเมื่อไหร่ สู้ไม่อ่านเสียดีกว่า  ช่วงนี้เลยตามอ่านเรื่องพิเศษของนิยายที่จบแล้วยังดีกว่าเลยครับ  เอ...วันนี้เข้ามาบ่นอย่างเดียวเลย

[in_blu]

ตั้งแต่อ่าน ซีรีย์นี่มา รู้สึกว่าชอบเรื่องนี้ที่สุดแระ เหอะๆๆ

จิงๆ เราเลยมันเนาะ แต่ทำไมเรายิ้มตลอดเวลา

สงสัยเพราะว่า หลงรัก ปัง ที่ไม่รู้จักความเจ็บ

กะ ปอนด์ ที่พยายามจะสอนอีกคนให้รู้ว่าเจ็บเป็นไง

อิอิ

[BaoBao]

ปรัชญาช่างกล น่ารักกันจิงๆ   คุณคามุยมากๆ คร๊าบ