MICKEY * Special part 
คิดถึงกันมั้ยครับทุกๆ ท่าน…
เอ้า ขอเสียงดังๆ โหน่ยยยยยย ฮิ้ววววว กรี๊ดดด แว้กกกก อ๊ากกกกก (เอ้ย! หลังๆ นี่ชักทะแม่ง -*-)
อยากบอกว่ากี้เองก็คิดถึงพี่น้องป้าๆน้าๆแฟนคลับกันอย่างถ้วนหน้า เอ้าๆ ไม่ต้องเบียดกันมาหน้าเวทีรอคล้องพวงมาลัยขนาดนั้นก็ได้ เอ่อ…ขอแบงค์เทาอย่างเดียวนะครับสีอื่นไม่รับ เอ้ออออ ไปใหญ่ละ แค่วันนี้อยากมาเอาใจเพราะหายหน้าหายตาไปพักใหญ่
ก่อนอื่นขอเล่าความเป็นไปและชีวิตของผมในช่วงนี้ละกันเนอะ หลังจากที่ย้ายมาอยู่ด้วยกันก็ไม่มีอะไรแปลกใหม่สักเท่าไหร่ครับ ใช้ชีวิตไปเรื่อยตามอัตภาพ อ้อ ตอนนี้เจ้าดิ๊กกี้ตัวใหญ่แล้วนะ กลายเป็นหนุ่มเต็มตัวคึกกว่าเก่าซะอีก กำลังติดสัดซะด้วย เฮียเลยพามันไปทำหมันก่อนที่จะไปทำใครเค้าท้อง ถึงผมจะมั่นใจว่าลูกมันต้องหล่อแน่เพราะตัวมันเองยังหล่อกว่าฟิล์ม รัฐภูมิ แต่ถ้าเค้ามาเรียกร้องค่าเสียหายเพราะหมาเราปั่มปั๊มสาวบ้านเค้าคงน่าอายไม่น้อย
อ้อ…อีกอย่าง ตอนนี้ผมเองก็ยางเข้าเบญจเพสแล้วนะครับ หรือพูดง่ายๆ ว่าอายุจะครบ 25 ในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้แล้ว
หรือเพราะเหตุนี้นะทำให้ช่วงนี้มีเรื่องแปลกๆ ที่จะซวยก็ไม่ซวยแวะเวียนกันเข้ามาหาบ่อยๆ…
“กี้ครับ หิวมั้ย ผมซื้อลูกชิ้นมาให้” นั่นไงล่ะ ยังไม่ทันขาดคำ ผมเงยจมูกไปดมฟุดฟิดสูดเอากลิ่นลูกชิ้นราดน้ำจิ้มเผ็ดๆ ของโปรดก่อนที่จะเงยหน้ามองคนที่เอามาให้ซะอีก
“เอ้ยยยย บอกว่าไม่ต้องลำบากๆ แล้วที่สำคัญไม่ต้องเรียกซะสุภาพขนาดนั้นก็ได้ครับ มัน…เอ่อ ไม่ชิน” ผมยกมือขึ้นเกาท้ายทอยแกรกๆ แต่ตายังจ้องที่ลูกชิ้นบนโต๊ะ
“เอาเถอะ อย่ามัวแต่มองเลย กินซะสิ อร่อยนะเจ้านี้”
“ถ้าว่าอย่างนั้น ก็…เฮ้ยยย ! ไอ้นัท ลูกชิ้นฟรีเว้ยยยย มาแดรกด่วนนน!!”
อ้าว…ก็บอกไม่ให้เกรงใจ กรุก็ไม่เกรงใจแล้วนี่ไงล่ะ กินคนเดียวเดี๋ยวโดนหาว่าไร้น้ำใจ เลยต้องเรียกเหล่าหมาหิวมากินด้วยกันเป็นเพื่อน แต่ไอ้คนข้างหน้านี่ก็ไม่ยักจะรู้สึกอะไรเว้ย มันยังมีหน้าไปเลื่อนเก้าอี้จากโต๊ะว่างใกล้ๆ มานั่งตรงข้ามกับผม ยกยิ้มนิ่งซะเผลอคิดว่าเป็นดัชชี่บอยมาถ่ายแบบ
“ของฟรีอีกแล้วเว้ยเฮ้ย อยากเป็นเมิงจริงๆ ไอ้กี้!” ไอ้นัทมาถึงก็หยิบไปไม้นึง ก่อนจะพูดไปด้วยแดรกไปด้วยเพื่อมารยาทอันดีงาม
ส่วนผมเองก็ไม่ได้พูดอะไร ได้แต่หัวเราะเหอๆ ก่อนจะรูดเอาเจ้าก้อนเนื้อสองลูกทีเดียวเข้าปากเคี้ยวหมุบหมับ
“คอยดูเหอะ เห็นแก่กินมากๆ เดี๋ยวจะซวย”
แค่กๆ! โอ้ยย ไอ้ห่านัทแมร่งหยาบคาย พักนี้ได้ยินคำว่าซวยไม่ค่อยได้ครับ จิตใจมันอ่อนไหว เพราะเพิ่งไปสร้างวีรกรรมล่าสุดมา แบบว่าไม่ได้ตั้งใจ แต่เล่นเฮียแกเอาแทบตายไปหลายวัน
“เชี้ย อย่าพูดดิวะ กรูยิ่งเสียวๆ อยู่” ผมว่าพร้อมกับหันซ้ายหันขวาประกอบ
“มาทำเป็นพูด กรูว่าเมิงก็เสียวอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันแล้วนี่วะ ฮ่าๆๆ”
ไอ้นัทว่าพร้อมกับดึงลูกชิ้นสองไม้สุดท้ายออกจากถุง ก่อนจะหัวเราะร่าวิ่งหนีผมไป…
แสรดดดดดดด!
“ไม่เป็นไรนะครับกี้ เดี๋ยวพี่ไปซื้อมาให้ใหม่” คนใจดีแถมยังสุภาพตรงหน้ายิ้มบอกเรียบๆ แถมยังทำท่าจะลุกไปซื้อใหม่จริงๆ
“เอ้ยยยยย ไม่ต้องพี่ที!!” ผมรีบตะโกนห้าม มือก็คว้าหมับเข้ากับมืออีกฝ่ายแบบไม่ได้ตั้งใจ เอ่อ…คือกรูกะว่าแค่จะรั้งไว้อ่ะนะ
“….ครับ ยังไงก็ได้” เจ้าตัวดูสะอึกไปนิด ก่อนจะหันมายิ้มกว้างกว่าเดิม แถมยังกำมือผมไว้ดึงไปบีบแน่นเสียอีกต่างหาก
“เอ้อ…เอ่อ เอ้อ…เอ้อ เอ่อ อ่า…ขอมือคืนด้วยครับ”
ผมว่าพลางดึงมือตัวเองกลับมา ก่อนจะรีบหันหลังเขียนแบบบนโต๊ะอย่างขะมักเขม้น ไม่กล้าหันไปสบตาคนข้างหลังที่คาดว่ายืนมองผมอยู่สักพักก่อนจะได้ยินเสียงฝีเท้าค่อยๆ หายไป…
เชี้ยเอ้ยยย…เสียวตรูดชอบกล -*-
“ระวังเหอะเมิง เฮียจะมาแหกอก” ผมสะดุ้งสุดตัวเมื่อรู้สึกเหมือนมีคนกระซิบที่ข้างหู
“สัดนัท! ตกใจหมดเลยไอ้เชี้ยนี่!” ลอบถอนหายใจ เฮ้ออออ
“ทำมาเป็นตกใจ เหอะ ‘กี้ครับ กี้ขา กี้จ๋า ตะเองงง’ อิอิ” ไอ้นัทมันทำเสียงหวานหยดล้อ ทำให้ผมมีโอกาสไปมองหน้ามันที่เลื่อนเก้าอี้ล้อสีดำมาใกล้ผมตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
“หุบปากไปเลยเมิง!” ผมกระซิบพร้อมกับทุ้งศอกไปใส่อีกฝ่ายเพื่อให้มันไปไกลๆ เสียที
“เอ้า คนอุตส่าห์เตือนด้วยความหวังดี ฮึกๆ ทำร้ายน้ำใจกันได้ลงคอ…”
“ขอบใจ!”
หลังจากที่กระเซ้าเย้าแหย่ไปได้สักพัก ต่างคนต่างก็แยกย้ายกันไปทำงานส่วนตัวครับ อยากจะรู้แล้วใช่มั้ยล่าว่าตาพ่อเจ้าของร้านขายลูกชิ้น เอ้ยยย ไอ้คนที่ซื้อลูกชิ้นมาให้ผมน่ะเป็นใคร เค้าคนนั้นมีนามว่า “นที” หรือชื่อเล่นว่า “ที” หนุ่มหน้าตี๋ตัวสูงใหญ่ที่สาวๆ ในออฟฟิศต่างกล่าวถึงยามเมื่อพี่แกย้ายเข้ามาทำงานที่นี่ใหม่ๆ
ความจริงแล้วแกทำอยู่ฝ่ายการตลาดครับ…แต่ไม่ยักกะรู้ว่าทำไมชอบเข้ามาเดินเล่นให้หัวใจสาวน้อยสาวใหญ่ในแผนกผมได้ชื่นฉ่ำจังเลยก็ไม่รู้….
แต่ความจริงเริ่มปรากฏเมื่อพี่แกมาเจ๊าะแจ๊ะกับผมไม่หยุด จนทำเอาสาวๆ เหล่านั้นคอตกไปเป็นแถบ เพราะพี่แกดูท่ายืนยันยืนกรานหนักแน่นว่า “ตรูดนี้พี่ขอ” เหล่าฝูงชนที่มีจิ๊มิ๊จึงได้แต่นั่งมองพี่แกตาละห้อย อ้อย อ้อย…
ความซวยนั้นมีจริง เพราะถึงแม้พี่แกจะชอบอะไรเป็นแท่งๆ แต่ไอ้แท่งเนี่ย….ทั้งบริษัทแมร่งก็มีเป็นร้อยๆ แท่ง เสียมาชอบแท่งกรูสิเนี่ยยยยยย ที่สำคัญกว่า อยากจะบอกเหลือเกินว่า “แท่งนี้มีเจ้าของแล้วคร้าบบบ” แถมเจ้าของมันยังดุยิ่งกว่ากระทิงเสียด้วย ฮือๆ อยากร้องไห้ T___T
นั่งเครียด นั่งคิด ยิ่งคิดยิ่งปวดขี้เลยหยุดดีกว่า…
“ไอ้กี้เอ้ยยยย พ่อมึงมาาาา!” สะดุ้งเฮือกกกก ผมรีบกวาดข้าวของบนโต๊ะลงกระเป๋าทันที ก่อนที่เสียงเจื๊อยแจ๊วเมื่อครู่จะค่อยๆ เบาลง และมีเสียง ‘สวัสดีครับ/ค่ะ’ มาแทนที่
ว่าแล้วเลยค่อยๆ เงยหน้าขึ้นจากโต๊ะตัวเองพร้อมกุมกระเป๋าในมือไปด้วย (รูดซิปไม่ทัน -*-)
“หวัดดีคับป้อออ” ไม่พูดเปล่า ยกมือขึ้นไว้ท่วมหัวถ้าไม่ติดที่นั่งเก้าอี้จะลงไปนั่งพับเพียบแล้วกราบแทบเท้าไปแล้ว ชิ
อีกฝ่ายเลิกคิ้วข้างเดียวขึ้นสูงประมาณว่าทำเล่นอะไรของเมิงงง แหม๊ รู้แล้วครับว่าหล่อขั้นเทพ แต่อย่าทำเป็นเก๊กมากแถวนี้ หวงเว้ยหวงงงง
“เล่นอะไรอยู่เนี่ยเรา ทำงานเสร็จรึยัง?” ผมพยักหน้าหงึกหงักๆ ตอบไป ก่อยจะรีบคว้าเป้ขึ้นสะพายบ่าโดยที่ยังไม่ได้รูดซิป
“เฮ้ยยยยย!”
จะมีอะไรซะอีกล่ะ ก็ไอ้ของที่ยัดลวกๆใส่เมื่อกี้ก็พากันร่วงกรูลงมาอย่างพร้อมเพรียง ป๊าดดดดด
คนสูงใหญ่ตรงหน้าได้แค่หัวเราะหึในลำคอ ก่อนจะส่ายหัวทำเอาผมต้องรีบก้มลงเก็บทันที แต่ไม่คิดว่าเค้าเองก็จะก้มลงคุกเข่าตาม แถมยังช่วยหยิบของทั้งหลายทั้งแหล่กับผมด้วย…
“เอ้า…” เจ้าตัวว่าพร้อมกับยื่นของในมือให้กับผม แต่ผมยื่นมือออกไปรับกลับหดกลับ เปลี่ยนมาเป็นพลิกตัวผมให้หันหลังแทน และค่อยๆ ทยอยจัดของแต่ละอย่างลงในกระเป๋าเป้บนหลังผมอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย (รู้ได้ไงอ่ะเหรอ…ก็จากน้ำหนักมือก็รู้แล้ว) สุดท้ายก็รูดซิปแคว่กกกเพื่อให้มั่นใจว่ามันจะไม่ร่วงลงมาอีก
“ข…ขอบคุณครับ” เขินเว้ยเขินนนนน อายด้วย เปิ่นตอนไหนไม่เปิ่น ชอบมาเปิ่นต่อหน้าคนๆ นี้ แมร่งงงง ถ้าเป็นคนอื่นกรูคงขำแล้วหัวเราะบอกให้มันแมร่งเก็บให้ แล้วตรูนั่งกระดิกนิ้วตรีนสั่ง
แต่คนนี้มันไม่ช่ายยยยยยยยยยยยย ฮือออออออออ…. อาย จบ
นอกเหนือจากสิ่งนี้แล้วยังมีเรื่องให้ผมต้องได้เลือดขึ้นหน้าอีกครั้ง (อายนะ ไม่ใช่โกรธ) เพราะอยู่ๆ เค้าก็ก้มตัวลงเล็กน้อย และเอื้อมมือใหญ่นั่นมาปัดฝุ่นที่เปื้อนบนเข่ากางเกงผมออก
“เปื้อนหมดแล้ว….ไอ้ตัวยุ่งเอ้ย”
ตอนเดินออกจากออฟฟิศนี่แทบจะเอาหน้าซุกลงบนแผ่นหลังหนาตรงหน้า อายๆ เขินๆ แถมพวกสาวที่ผมชอบทำเป็นแซวไว้วันนี้เลยมองผมแล้วหันไปหัวเราะคิดคักกันซะเอง ชิชิ อย่านะเว้ยยย อย่าเชียวนะเว้ยยยย วันไหนพ่อไม่มาตามเดี๋ยวจะโดนกันให้ถ้วนหน้า…
แต่วันนี้ขอก่อน ฮึ่มมม
ก็รักชะมัด ผู้ชายคนนี้…


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
TBC อีกครึ่งนึงนะคะ นี่เอาเรียกน้ำย่อย อิอิ
