Part 33
“….ทนนิดนึงนะ” ผมทาบตัวลงไปกระซิบไอ้ตัวยุ่งที่นอนหอบอยู่เบาๆ แล้วก้มลงไปประกบปากน้อยนั่นเสีย เจ้าหนูอ้าเผยอรับอย่างไม่ตั้งใจ…หดลิ้นตัวเองกลับเข้าไปในปากจนผมต้องควานหาเสียวุ่นวาย
“อะ..ไม่เอา…เฮีย”
“เรียกพี่แดนสิ…” ผมกระซิบแหย่ที่ริมฝีปากสีแดงสดหลังจากจูบอย่างหนักหน่วง ที่อยากให้เรียกพี่แดนเพราะผมรู้สึกมันน่ารักกว่าเรียก เฮีย เยอะ… ไม่คิดอย่างนั้นเหรอครับ?
“ฮึก…ไม่เอา อ๊ะ อย่าเอานิ้วเข้ามา พอแล้ว…อะ” ร่างข้างใต้นอนหอยหายใจไม่เป็นจังหวะ…มันยกมือขึ้นมาดันหน้าผมให้ออกห่าง ส่วนตัวเองก็หันหน้าแดงๆ หนีออกข้าง หลับตาปี๋…สะดุ้งทุกครั้งที่ผมควานนิ้วลงลึกกว่าเดิม
“เร็วสิครับ…มิกกี้”
“ไม่เอา อึ๊”
ไม่รู้ทำไมไอ้หนูมันถึงดื้อได้ขนาดนี้…เห็นทีต้องลงโทษกันหน่อยแล้ว ผมหยิบเจลออกมาเปิดฝาอีกครั้ง แล้วชโลมลงที่ไอ้มังกรลูกพ่อ เอาเข้าไปจ่อถูๆ ไถๆ แถวก้นอีกฝ่ายทันที… ไอ้มิกกี้คงรู้สึกถึงความร้อนและสัมผัสที่แตกต่างออกไปมันจึงสะดุ้งแรงกว่าปกติ… ลืมตาโพลง เกร็งคอ เงยหน้าขึ้นมามองทันทีว่าอะไรจ่อบั้นท้ายมันอยู่ และทันทีที่เห็นก็รีบฟุบหน้าลงกับหมอน เม้มปากแน่น…หายใจหอบหนักทั้งๆ ที่ยังไม่ทันเริ่มอะไร
แต่มันคงรู้แล้วว่าจะได้เริ่มในอีกไม่ช้า….เพราะผมเริ่มทิ้งน้ำหนักตัวลง และกดเจ้ามังกรลูกพ่อที่บวมเป่งรอการปลดปล่อยอยู่นานแล้วเข้าถ้ำทันที…
“อ๊ะ…โอ๊ย” ไอ้มิกกี้ถดก้นหนี มันคงจะเจ็บมากอยู่แหล่ะครับเพราะถึงจะนวดจะคลึงมากขนาดไหน รูที่สดๆ ซิงๆ ปิดแน่นแบบนี้ก็ต้องมีฝืดกันบ้างเป็นธรรมดา
“ใจเย็นๆ ทำแบบเมื่อกี้สิ…ผ่อนหน่อย”
ผมกระซิบบอก…กัดฟันแน่น ได้ยินเสียงกรอดๆ ดังมาจากทั้งสองฝ่ายจนไม่รู้ว่ามันเป็นเสียงใครกันแน่..แต่ที่รู้ๆ คือผมต้องอดกลั้นอย่างมาก เพราะจะดันเข้าไปสุดตัวก็ไม่กล้า กลัวร่างข้างใต้จะเจ็บ… เลยได้แต่ดันออกมาอีกครั้ง เพราะส่วนหัวยังเข้าไปไม่ได้… เจ้าหนูเองก็เริ่มหุบขาหนีจนผมต้องจับแยกออกเป็นระยะๆ
“อะ…อะ…ฮะ ฮึก” ท่าทางมันจะร้องไม่ออกเมื่อมังกรของผมค่อยๆ เข้าถ้ำไปเรื่อยจนหัวมันผลุบเข้าไปได้สำเร็จ…
“ซี้ดดด อา…” ผมถึงกับต้องสูดหายใจลึกๆ ก่อนจะกดลงไปเรื่อยๆ…มันตึงมากจนผมอดก้มลงไปมองไม่ได้…
“ย..อย่ามอง” ไอ้มิกกี้มันเงยหน้ามาเห็นว่าผมมองของมันตอนไหนก็ไม่รู้ครับ… เลยยกมือขึ้นมาปิดไปปิดมาสะเปะสะปะไปหมดจนผมต้องจับมือมันเอาไว้แนบลงไปกับที่นอน
“ไม่เห็นหรอก…มืดจะตาย” แต่ในใจอยากจะบอกว่าเห็นมาหมดแล้ว อายอะไรวะ
“ห…เห็น อะ..อื้อออ”
ก่อนที่จะต้องเถียงกัน ผมเลยตัดปัญหาด้วยการกระทุ้งเข้าไปในบั้นท้ายไอ้หนูอีกครั้งแรงๆ จนอีกฝ่ายตัวงอ ครางอู้…ตัวมันสั่นระริกจนผมอยากจะก้มลงไปกัดที่หน้าอก โลมเลียไปทั้งตัว แล้วรีบฟัดให้หนำใจ แต่สุดท้าย พอเห็นมือมันกดลงมาที่ต้นขาผมแรงจนแทบจะเป็นจิกก็ต้องสะกดใจตัวเองเอาไว้… ค่อยๆ กดเจ้ามังกร และหยุดทั้งครั้งเมื่ออีกฝ่ายเกร็งแน่น… จนหมด
“อา…” ผมแทบจะพูดไม่เป็นภาษา…ข้างในมันทั้งร้อนและแน่นไปทุกทิศทาง
“ฮ…เฮีย เจ็บ อย่าขยับนะ” ผมก็อยากจะบอกว่าขยับไม่ได้เหมือนกัน ก็เล่นเกร็งรัดซะขนาดนี้…
แต่คงจะทนอีกไม่ไหว..ผมเลยโน้มตัวลงแลกลิ้นกับเจ้าหนูอีกครั้ง มันเองก็อ้าปากสูดหายใจเข้าเต็มปอดเพราะยังไม่ชินกับสิ่งแปลกปลอมในร่างกาย สักพักจึงค่อยเลียไซ้ซอกคอหอมกรุ่น กลิ่นเหงื่อกับรสเค็มนิดๆ ยิ่งกระตุ้นให้เลือดสูบฉีดมากขึ้น เมื่ออีกฝ่ายค่อยๆ ผ่อนคลายร่างกาย ผมเลยขยับทีละนิด…ทีละนิด
“อ๊ะ…อะ…อะ…ฮึก..ฮะ”
“อา…อึก…ซี้ดดด อย่าหุบขาสิ” ผมจับมือไอ้หนูให้มาคอยจับขาตัวเองไว้แทน ส่วนมือผมก็ช่วยไปจับเจ้าหนอนน้อยของไอ้หนูให้มันโงหัวขึ้นมาอีกครั้ง…จากที่นอนแดดิ้นด้วยความเจ็บ ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าทุกส่วนในตัวร่างกายมิกกี้กลับมาแดงอีกครั้ง มันนอนดิ้น…ฟันกัดริมฝีปากแน่น ทุกครั้งที่ขาตัวเองเริ่มหุบก็จะโดนผมกระทุ้งแรงๆ จนต้องอ้าขา ตัวลอย ร้องเสียงดัง…
มันเกร็งตัวแน่นอีกครั้ง…ผมสังเกตเห็นหนอนน้อยในมือที่ถูกกำรูดตามจังหวะการขย่มเริ่มแดงเถือกและแข็ง…มันคงใกล้แล้ว… ผมเลยรีบจัดการให้ตัวเองให้ใกล้ฝั่งฝันให้เร็วที่สุด…แม้ว่ามันจะรู้สึกดรจนอยากจะเก็บไว้นานขนาดไหน แต่พอมาคิด…ไม่เป็นไร เดี๋ยวค่อยต่ออีกรอบ จนในที่สุด…
“อะ เฮีย…เฮีย…ผมไม่…อย่าจับ ยะ…อะ อะ ฮะ…” มันพยายามดันมือผมออกจากน้องชายตัวเองที่บวมเป่งอยู่ในตอนนี้… หน้าตาเหยเก คิ้วขมวดแน่น ปากเผยอตลอดเวลาราวกับกำลังต้องการสูดอากาศให้มากที่สุด…หน้าอกขาวนั่นกระเพื่อมขึ้นลงไม่เป็นจังหวะจนผมอดก้มลงไปกัดหัวนมแดงๆ ให้เป็นรอยอีกครั้งไม่ไหว
จนกระทั่งเสียงครางหวานนั่นดังเป็นครั้งสุดท้าย…พร้อมกับผมที่กัดฟันแน่น ครางในลำคอและฉีดน้ำเข้าไปในก้นเจ้าหนูเต็มๆ… ส่วนมันก็โดนน้ำขาวข้นตัวเองพุ่งใส่เต็มหน้าอก เลยไปจนถึงคาง…
“ฮะ…อะ…อือ” มิกกี้หลับตาแน่น หน้าเงยเชิด…มือทั้งสองจิกเข้าที่มือผมบนสะโพกตัวเองอย่างแรง…จนกระทั่งน้ำหมด มันยังไม่หยุดกระตุกเลยครับ… แล้วถึงแม้ว่าผมจะเสียไปแล้วหนึ่งน้ำ แต่ไอ้มังกรยังไม่สิ้นฤทธิ์…มันยังคงผงาดแข็งโป๊กคาก้นไอ้หนูอยู่แบบนั้น…แล้วลองนึกดู ก้นมันหลังจากถึงจุดสุดยอดก็บีบไอ้ลูกชายของผมแน่นเป็นจังหวะ…ยิ่งจับเจ้าหนอนรูดเพื่อรีดน้ำมากเท่าไหร่ ส่วนหลังก็จะยิ่งตอดมากขึ้นเท่านั้น…
จะไม่ให้ผมเบิ้ลอีกรอบได้ยังไงไหว?
…………………………………………
“มะ..ไม่ไหวแล้วนะ” เสียงที่เกือบจะฟังไม่ออกเพราะมันแหบแห้งเหลือเกินดังปรามขึ้น
“อีกรอบนะ…” ผมกระซิบแหย่เล่น ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วล่ะครับว่ามันเกินลิมิตร่างกายของอีกฝ่ายแล้ว ก็เล่นซะข้างหลังบวมช้ำขนาดนี้ เลือดไม่ออกก็บุญโขขนาดไหนแล้ว
“ไม่เอา! ถ้ายังทำอีกผมกลับห้องแล้วจริงๆ ด้วย!” เจ้าหนูตอบหน้าแดง รีบดึงผ้าห่มคลุมตัวแล้วหันหน้าหนี…รู้แหล่ะครับว่ายังไงมันก็ไม่กลับห้องหรอก ก็ดูกลัวซะขนาดนี้… กล้านอนคนเดียวก็ลองดูเลย หึหึ
ผมหัวเราะ…แล้วก้มลงจูบที่ผมไอ้มิกกี้เบาๆ มันเงยหน้าขึ้นมาจากหมอนนิดนึง ก่อนจะแอบมองผม…มันเปิดผ้าห่มออก แล้วดึงผมลงไปให้นอนข้างๆ อย่างไม่ทันตั้งตัว ไอ้ผมก็ล้มสิครับ…
ไม่ทันจะได้อ้าปากพูดอะไร ไอ้หนูก็ซุกหน้าตัวเองเข้ากับอกเปลือยเปล่าของผม…
“เฮีย…”
“หืม?” ผมส่งเสียงถามในลำคอ ขยับตัวนิดหน่อยเพื่อให้นอนได้ถนัด… แล้วดึงตัวคนข้างๆ เข้ามาหอมที่หัวอีกครั้งดังฟอด
“…อย่าทิ้งผมไปนะ” มันพูดเสียงอ่อย…ซุกหน้าเข้ากับอกผมมากกว่าเดิมจนเสียงดังอู้อี้
“หึหึ ทำไมต้องทิ้งด้วยล่ะ ไอ้ลิงเอ้ย”
“ก็…ตามพล็อตเรื่อง พอพระเอกได้นางเอก ก็ต้องทิ้งนางเอกดิ ถึงจะเท่” โหหหห ผมอยากจะตกเตียงตาย…ไอ้นี่มันไปเอาพล็อตเรื่องมาจากไหนวะ กรูล่ะไม่เข้าใจ ใครมันช่างปลูกฝังความคิดแบบนี้ให้หนอ…เฮ้อออ -*-
“จะบ้ารึไง เท่ตรงไหน!?” ผมดันหน้ามันให้ออกจากอก แล้วมองเข้าไปในดวงตาด้วยความฉงน
“ไม่รู้อ่ะ” มันทำปากยื่น คิ้วขมวด ตอบแบบงงๆ
“แล้ว…รู้ตัวด้วยว่าเป็นนางเอก?” ผมหัวเราะ…
“ไม่อยากเป็นหรอก…แต่ถ้าเฮียเป็นพระเอก จะยอมเป็นนางเอกก็ดะ…”
โห ตาย ตาย ตาย…เล่นพูดกันอย่างนี้ เอามีดมาแทงกันเลยดีกว่า…. ผมดึงมันเข้ามากอด แล้วหอมแก้มซ้ายขวาข้างละที มันร้องดังอื้อ ดิ้นไปมาในอ้อมแขนก่อนจะโดนจูบแบบหนักๆ เข้าไป… เล่นเอาทำอะไรไม่ได้ นอนให้ผมจูบ สองมือลูบไล้ผิวลื่นๆ ของมันไปแบบนั้น
“แต่พระเอกคนนี้ไม่ทิ้งนางเอกหรอกนะ” ผมกระซิบบอกหลังจากถอนริมฝีปากออกมาอีกครั้ง…. ทั้งๆ ที่คิดไว้ว่าพูดประโยคนี้เสร็จ ไอ้หนูจะต้องยิ้มกว้างในแน่ๆ แต่กลับตรงกันข้าม…มันยังคงทำหน้านิ่ว เหมือนกำลังใช้ความคิดอะไรบางอย่าง
“จริงๆ นะ…” แน่ะ…ยังจะถามย้ำอีก ปั๊ดจับกดอีกรอบ
“ครับผม” จุ๊บเข้าให้
“แล้ว…ถ้า… ถ้าพี่มาร์ชเลิกกับแฟน แล้วเฮียจะ…”
มันอู้ๆ อี้ๆ ถาม…เหมือนไม่ค่อยอยากจะพูดเท่าไรนัก ไอ้ผมเองพอได้ยินอย่างนั้นก็อึ้งสิครับ ไม่คิดว่าไอ้มิกกี้จะคิดไปไกลขนาดนั้น…ปกติเห็นมันร่าเริงๆ บ้าๆ บอๆ ไม่ค่อยจะคิดอะไรเท่าไหร่…แล้วนี่ ไม่รู้มันคิดแบบนี้มานานขนาดไหนแล้ว เรื่องผมกับมาร์ช…
“เฮีย….ตอบสิ …ฮึก เฮียจะทิ้งผมไปใช่มั้ย” รู้สึกได้ถึงแรงสั่นของเจ้าหนูและคราบเปียกๆ บนหน้าอก…เล่นเอาตื่นจากความคิดตัวเอง มากอดอีกฝ่ายแนบตัวจนแทบจะกลายเป็นร่างเดียวกัน
“ไอ้เด็กโง่…จะทิ้งทำไม หืม…มาร์ชจะเลิกกับแฟนเค้ามั้ยก็เป็นเรื่องของเค้า ไม่เห็นเกี่ยวกับเราตรงไหน…ใช่มั้ย?” ผมลูบหัวมันเบาๆ แล้วพูดเป็นจังหวะจะโคนเพื่อให้ชัดเจนและเคลียร์ทุกอย่าง…ในที่สุดผมก็จัดการกับความรู้สึกตัวเองได้เรียบร้อยเสียที
“ก็เฮียชอบพี่มาร์ชอ่ะ”
“ก็ชอบ…” คำตอบของผมทำมันหน้ายู่ยี่เหมือนกระดาษโดนขยำ
“เห็นมะ” มันดิ้นกลุกกลักๆ พยายามดันตัวผมออกจากตัวเอง
“แต่อีกคนนี่…รัก” คราวนี้เงียบเลยครับ…
“ใครอ่ะ?” หึหึ ทำเป็นถาม…แต่ตานี่ใสแป๋วเชียว ทำหน้าเหมือนลุ้นฟังผลหวย
“ไม่รู้สิ… ไอ้เด็กซนๆ น้องไอ้หม่อง ลูกเฮียร้านทองแถวเยาวราชอ่ะ รู้จักมั้ย?” ผมยิ้ม…แต่ที่น่าขำกว่านั้น ไอ้มิกกี้มีการทำท่าคิดไปพักนึงด้วยครับว่าใคร มันน่าตีจริงๆ ให้ตายเถอะ!
“เด็กนั่นน่ะน่ารักมากเลย… ตัวทั้งหอมทั้งนิ่ม เวลาครางเสียงก็โคตรจะน่าฟัดชะมัด จนอยากจะจับมันกอดแล้วปล้ำทั้งวันทั้งคืน ไม่ให้ลุกจากเตียงเลยด้วยซ้ำ….หึหึ แถมยัง..”
“โว้ยยยย พอได้แล้วววว ไอ้เฮียโรคจิต!” มันร้องเสียงดัง หูเหอแดงไปหมด ยกมือขึ้นปิดปากผมเป็นพัลวัน
“โรคจิตแล้วรักมั้ยล่ะ?” ผมดึงมืออีกฝ่ายออกจากปากแล้วยิ้ม…
“…อือ”
มันรีบจะมุดหน้าแดงๆ หนีทันที….แต่เรื่องอะไรจะยอมล่ะครับ ผมรีบใช้สองมือจับข้างแก้มมันแล้วยกขึ้นมาจูบเสียเลย มันอึกอักๆ ในตอนแรก….แต่ก็ยอมเพราะจูบนี้ผมตั้งใจจะให้มันนุ่มละไม.. ค่อยๆ เลียที่กลีบปากได้รูปนั้นจากมุมหนึ่งไปอีกมุมหนึ่ง ก่อนที่จะสอดลิ้นเข้าไป….เลียเบาๆ ที่ขอบฟันและตวัดเอาลิ้นเจ้าหนูเข้ามาพัวพัน ปากก็จูบย้ำๆ อยู่แบบนั้นจนได้ยินเสียงน้ำลายดังจุ๊บๆ …มิกกี้เองก็เริ่มเคลิ้มจนยกมือขึ้นกอดผมตอบ หลับตาพริ้ม และเริ่มจูบกลับบ้าง…
“หลับซะ…พรุ่งนี้เรียนบ่ายใช่มั้ย” ผมบอกเจ้าหนูที่กำลังทำตาปรืออยู่ตรงหน้าเมื่อละปากออกมา
“…อือ เฮีย” ผมกำลังเตรียมจะลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ แต่ก็โดนมือเล็กนั่นฉุดเอาไว้ก่อน
“อะไรอีก..”
“อย่าให้ผมเรียกเฮียว่า ‘พี่แดน’ อีกนะ…” มันหน้างุดเข้ากับหมอน แต่ก็เชยตาขึ้นมาผมแบบอ้อนๆ
“…ทำไมล่ะ? น่ารักดีออก” ผมขมวดคิ้วถาม…เรียกว่าพี่แดนมันน่ารักกว่าเฮียอีกใช่มั้ยครับคนอ่านทั้งหลาย?
“ก็…มันเหมือนพี่มาร์ชเรียกเฮียอ่ะ ผมไม่ชอบ…” มันว่าอย่างงั้นแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมไปซะครึ่งหน้า…
“หึหึ…ครับผม จะเรียกยังไงก็เรียกไป เรียกว่าที่รักก็ยังได้ เอามั้ย?” ผมนั่งลงกับเตียงอีกครั้ง เอื้อมมือไปลูบหัวอีกฝ่ายเบาๆ จนมันหน้ายู่
“แหวะ”
ผมหัวเราะกับหน้าและท่าทีที่เหมือนจะอ้วกจริงๆ ของไอ้มิกกี้แล้วก็เดินไปเข้าห้องน้ำ และเดินออกมาข้างนอกห้อง…อ่าว เห็นไฟส่องมาจากข้างนอก เลยลองเปิดไฟตรงทางเข้าดู ปรากฏว่าไฟมาแล้ว…แต่พอดีว่าเมื่อค่ำตอนไฟตก ผมเดินไปปิดไฟไว้ทั่วห้องเลยครับเพราะกลัวเปลืองไฟ… ตอนนี้ทั้งห้องจึงยังคงมืดสนิท มีเพียงแสงจากไฟฉายหัวเตียงในห้องนอนส่องออกมาเท่านั้น
สักพักผมก็เดินเข้ามาที่ห้องนอน เห็นเจ้าหนูหลับฟี้ๆ หลังจากที่เช็ดตัวให้นิดหน่อย… ผมจับมันใส่เสื้อกับกางเกงเรียบร้อย พร้อมกับกินยาแก้ไข้ก่อนนอน กันไว้กลัวว่าตื่นมาแล้วจะไม่สบาย…
ผมล้มตัวลงนอนเตียงสักพัก..ปิดไฟฉาย แล้วดึงเจ้าหนูเข้ามาหอมแก้มหนึ่งทีก่อนจะเตรียมตัวนอน แต่อยู่ๆ ไอ้คนข้างๆ ก็เด้งตัวขึ้น!! มันปีนตัวผมตุบตับๆ ก่อนที่จะพลิกตัวเองไปอีกฝั่งอย่างทุลักทุเล…คาดว่าน่าจะเพราะเจ็บก้นด้วยแหล่ะครับ…แต่ไหงอยู่ๆ มาทำอะไรแบบนี้ฟะ!?
“เป็นอะไร?” ผมหันหน้าไปถาม…ปกติมันไม่เคยนอนฝั่งนี้เลยนะ คราวนี้มาแปลก
“…เมื่อกี้มีอะไรเย็นวาบๆ ตรงหลังก็ไม่รู้อ่ะ…ฮือออ” มันว่างั้น แล้วดึงตัวผมเข้าไปกอดแน่นๆ มีการคว้าหมับที่มือผมให้กอดมันตอบอีกต่างหาก
ไอ้เราก็งงสิ…อะไรวะเย็นๆ วาบๆ แอบเสียวสันหลังไปครู่หนึ่ง แล้วก็รู้สึกได้ถึงไอเย็นอย่างที่ไอ้หนูมันว่าจริงๆ… แต่ไอเย็นที่ว่าเนี่ย คือ แอร์ครับ… เพราะไฟมันมาแล้ว แอร์ที่เปิดทิ้งไว้เลยติดขึ้นมาอัติโนมัติ…อา เย็นสบาย แต่พอนึกถึงไอ้คนที่นอนเกาะผมแน่นข้างๆ แล้วก็อดขำไม่ได้… กลัวแอร์ซะงั้น….
“ไม่เห็นรู้สึกอะไรเลย” ผมแกล้งตอบมันไป
“…จริงๆ นะ” มันซุกเข้ากับอกผมมากว่าเดิม…แล้วแนบทุกส่วนในร่างกายเข้ากับผม ราวกับกลัวว่าไอ้ไอเย็นวาบเมื่อกี้จะวนอ้อมมาข้างหลังตัวเอง
“ไม่มีอะไรหรอก…นอนเถอะ” ผมจูบหัวมันอีกหนึ่งที
“เฮียๆ”
“หืม? อะไรอีก ยุ่งจริงเลยเรา พรุ่งนี้จะตื่นไปเรียนไหวมั้ย?”
“…ก็ไม่ทำตั้งแต่แรกสิ” มันบ่นงุบงิบๆ หน้างอ…เพราะหน้าเราใกล้กันมากผมเลยเห็นได้แม้ในความมืด
“หืม?”
“เปล่า…เฮียๆ อย่าหลับก่อนผมนะ…ให้ผมหลับก่อน นะๆ” ผมว่างั้นแล้วก็เอาหน้าผากมาชนเข้ากับคางผม ถูไปมา…จนผมต้องจุ๊บลงไปอีกสองสามที
“อืม…งั้นรีบหลับซะ ง่วงแล้ว”
“…อือ”
มันทำตาปรือส่งเสียงเรียกผมเป็นระยะๆ เพื่อให้แน่ใจว่าผมยังไม่หลับ จนกระทั่งไม่นานนักมันก็หลับปุ๋ยกรนฟรี้ๆ เรียบร้อย…ส่วนผมก็ได้แต่ส่ายหน้าเล็กๆ ด้วยความระอา…เด็กน้อยจริงๆ ให้ตายเถอะ…ผมออกแรงเบาๆ ดึงมันให้เข้ามาใกล้ เอามือลูบหัวนิ่มไปมา…
ในที่สุดก็ได้กอดแล้ว…มีความสุขชะมัด
รักนะ…ไอ้ตัวยุ่ง ผมกระซิบเบาๆ ที่ข้างหูเจ้าลิง ไม่รู้มันหลับไปจริงๆ หรือยัง เพราะเหมือนอีกฝ่ายจะยิ้มน้อยๆ ก่อนที่ผมเองก็จะจมเข้าสู่ภวังค์อย่างเป็นสุข
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แถมรูปน้อง เหมือนข้างบนไม่ติด 
หัวข้อ: ---"กูล่ะเซ็งจิต...ไอ้ติสต์แตก"--- P.343 (29-01-11) พิเศษย้อนหลัง Happy New Year จร้า *[]* (อ่าน 2931869 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก