หัวข้อ: ---"กูล่ะเซ็งจิต...ไอ้ติสต์แตก"--- P.343 (29-01-11) พิเศษย้อนหลัง Happy New Year จร้า *[]*

[Loidelohm]

พาเฮียแดนของเค้ามาได้แย้วววววววววววววว
เค้ากิ๊ดตึ๋งที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดด

[Achoiceofhissho]

[ ประกาศ ]

คุณพี่พรากกกกกก ตรี๊สสสสแตกผู้แต่ง............

.....หาย....

ผู้ใดพบเห็นโปรดส่งตัวกลับบอร์ดด่วน! มีรางวัลนำจับเป็น..

  ..คนนี้

[-N-]

^
^

กรี๊ดดดดดดด จียง!!

[power**]

ยังไม่มาอีก

โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮออ

คิดถึงมิกกี้ใจจะขาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

[Bg LoVe NT]

ตามมาด้วย

คิดถึง มิกกี้

[Lukaka]

^
^

กรี๊ดดดดดดด จียง!!

   

ควอนจียง นั้นมัน มนุษย์ คนละสปีชี่กะน้อง    
เนอะ กี้ เนอะ  ....  

[marchmenlo]

 










 

[-N-]

^
^

กรี๊ดดดดดดด จียง!!

   

ควอนจียง นั้นมัน มนุษย์ คนละสปีชี่กะน้อง    
เนอะ กี้ เนอะ  ....  

น้องมันก้ติสคล้ายอิ จียง อยู่นะ กร๊ากกกกก เอเลี่ยนน้อยยยยยย

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ทำหน้าเง้ต้องตบจูบให้เข็ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

[fround]

เพิ่งได้มาอ่าน

อ๊ากกกไรวะช่วงที่หายไปมีเรื่องดีๆอย่างนี้ด้วย

หุๆๆๆ อ่านไปยิ้มค้างไป

ใช้เวลาสองวันตะลุยอ่าน เร็วกว่าอ่านหนังสือเอนท์ เจริญ!

ช๊อบชอบเฮียกับหนูมิกกี้ที่เปลี่ยนสปีชีย์จะหนูเป็นมังกี้ลิงซะงั้น

แต่กระนั้นเฮียก้ยังรักเน้ออออ

 

[artkung]

อ้ากกกกกกกกกกกก

เฮียยยยยย


น้องหนูน่ารักมาก อิอิ



 

[Lukaka]

ลากเข้าห้อง..แล้วขังไว้ 3 วัน ....เอิ๊ก ๆ ทำหน้าทำตา เดี๊ยะจะโดนไม่ใช่น้อย

น้อง หัวเหม่ง ๆ

[SweetSacrifice]

ลากเข้าห้อง..แล้วขังไว้ 3 วัน ....เอิ๊ก ๆ ทำหน้าทำตา เดี๊ยะจะโดนไม่ใช่น้อย

น้อง หัวเหม่ง ๆ

เห็นรูปนี้แล้วปวดใจ
เอ็นจ๋าแบบนี้ไม่เหม่งน่ะ ถ้าแบบนี้เรียกเหม่งแบบเค้านี้คงเรียกว่าหัวล้านเลยอ่ะ
 

ปล.มาทวงนิยาย หายไปหลายวันแล้วน่ะ

[Loidelohm]

 
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อาววววววววววววววววววววววววววววว
เค้าจาเอาเฮียแดนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
เอาเฮียแดนมาให้เค้าาาาาาาาาา
ครายจาอาวน้องรีบเอาปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เค้าจาเอาเฮียแดนนนนนนนนนนน
หุ่นเฮียแดนน่า โฮกกกกกกกกกกกกกกกกก
น่าหลงใหลได้ปลื้มมมมมมมมมมม
เฮียคร้าบบบบบบบบบบบบ
เฮียคือชายในฝันของลอยลม
เฮียมีจริงหรือมีแต่ในนิยายอ่ะครับ
ถ้ามีจริง ตอบรับเค้าหน่อยจิก้าบบบบบบบบบ

[โบรี]

 

วะ.............ฮ่าๆๆๆๆ

เย้ เย้ ในที่สุดก็อ่านจบจนได้

สนุกสุดเหวี้ยง

กำลังรอตอนต่อไปอยู่่...................








ปล. มิกกี้ น่ารักอ่ะ >O<~ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
อยากจับขังจัง 55+

[EyesOnMe]

เข้ามารอมิกกี้

วันนี้จะมามั๊ย

คิดถึงมิกกี้

[Salim021]

มานั่งรอ 

[ชินจัง]

นิยายในเล้าที่อ่านจบเรื่องแรกเลยค่ะ 

สนุกและน่ารักดี รูปน้องกี้นี่เหมือนสะกดจิตคนอ่านเลยจริงๆ 

[Lukaka]

แวะมา  ... ไม่ได้มาดันทู้  แต่มา  "ดันน้อง"   คึคึ
แว่ว มาว่า น้อง จะมา (แต่ไม่รู้ตอนไหน)  เลยมา "ทั้ง ผลัก(น้อง) ทั้ง ดัน(น้อง)"

[-N-]

^
^

เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อยยยยยยยยยยยยยยยย

ใครให้มาดันน้องงงงงงงงงง คนโพสดันได้คนเดียวม้ายยยยยยยย

ดันแล้ว ควบ อึ้บๆ เอ้ย ม่ายช่ายยยยยยยยย

[DEMON3132]

คนแต่งจะได้ยินไม๊เนี่ยว่ามีคนคิดถึงน้องมิกกี้ 

[zilveria]

กระทู้พรากผู้เยาว์ซะงั้น


 

[jpkoko]

ง่ะ
มิคกี้ชักจะน่ารักขึ้นทุกวันแว้วววววว

[-N-]

~SPECIAL MICKY~

บรื๋อๆๆๆๆๆ … หนาวชะมัด  ไอ้ฝนบ้า  แมร่งงงง มาตกอะไรตอนนี้วะ  เบื่อจริงๆ  ที่มากกว่านั้นคือเบื่อตัวเอง! ทีอีตอนกลางวันแดดเปรี้ยงรังสียูวีแผ่ฉ่าๆ ดันไม่อยากกิน… ส่วนอีตอนฝนตกน้ำเจ่อนอง  ท่วมรองเท้าไนกี้สุดงามดันอยากกิน! ไอ้ไอติมเลววววววววววววววววววว


ผมยืนตัวสั่นงันงกมองคนเดินกางร่มซ้ายทีขวาทีหน้าตึกสูง…ตัวก็หลบใต้ชายคาร่มที่ยื่นออกมาไม่มาก  ตอนแรกก็กะจะไปยืนในๆ หน่อยแหล่ะครับ  แต่ตอนนี้มันเป็นเวลาเลิกงาน  คนเลยออกมาออกันเยอะเต็มไปหมด  แถมผมยังไม่ใช่พนักงานที่นี่ด้วย  ไปยืนแทรกเค้าเดี๋ยวโดนเตะเอา แหะๆ




อืมๆ ทำไงดีวะ… อยากกินอ่ะ! ผมลูบพุงตัวเองป้อยๆ  คิดถึงไอ้คนข้างในตึกก็แอบโมโห…มองไปข้างๆ อยากเดินไปหาพี่พนักงานผู้หญิงแสนสวยคนนึงที่กำลังจะกางร่มเดินออกไปยังจุดมุ่งหมายเดียวกัน  แต่ในขณะที่กำลังยิ้มแป้น  เตรียมปั้นหน้าเข้าพี่สาวอยู่นั้น… เวงละ  แฟนพี่เค้าตัวใหญ่เบ้อเริ่มส่งสายตาอาฆาตใส่ซะงั้น โด่.. พี่คร้าบบบบบบบบบ ผมไม่เอาแฟนพี่หรอกกกก  แค่จะขอติดร่มไปด้วยแค่นั้นเอง… หงิงๆ กลัวแย้ว… ไม่มองก็ได้วะ เหอะ


เอาวะ!! เพื่อปากท้องเราต้องสู้!!


ผมยืนเก๊กท่าฮิตเลอร์อยู่ประมาณสามวิ  ก่อนที่จะตัดสินใจดึงเสื้อแจ็คเก็ตตัวเองขึ้นคลุมหัวให้พอบังสายฝนที่กำลังกระหน่ำอย่างแรง  แล้ววิ่งหน้าตั้ง (แต่หางไม่จุกตรูด) ออกไปยังร้านซอฟท์ครีมข้างหน้า 



โอ้ยย เปียก! โอ้ย แฉะ! โอ้ย ผมๆๆๆๆ ผมเสียทรง! แว๊กกกกกก กระโดดหลบขี้หมา  กลิ้งสามตลบ เอ่อ..เริ่มเว่อร์ไปละ  ในที่สุดผมก็มาถึงหน้าร้านไอติมที่มีคนมายืนทั้งซื้อทั้งหลบฝนเต็มไปหมด

มองไร… หาเรื่องเหรอวะ  ไม่เคยเห็นคนหล่อเรอะ  อ้อ โอเคครับๆ ไม่ต้องมองมากครับ คนหล่อเปียกก็ยังหล่ออยู่ดี  แหะๆ… เฮ้ย สาด กรูไม่ใช่ลิงนะมรึง  มองอยู่ได้… มองทำไมฟะ



“ซอฟท์ครีมใส่โคน 1 ครับ”  ผมยิ้มให้น้องสาวที่ยืนอยู่ข้างหลังเคาท์เตอร์… โอเคๆ ไม่ต้องเขินขนาดนั้นน้อง พี่รู้พี่หล่อ  สงสัยชาตินี้ไม่ค่อยได้พบพานคนหน้าตาดีแบบพี่สินะ หึหึ

“…ค่ะ”


ไม่รู้ผมคิดไปเองรึเปล่าว่าเธอหน้าแดงๆ เหมือนไม่ค่อยอยากมองหน้าผมเท่าไหร่… ไรวะ เริ่มไม่มั่นใจ  มีการหันไปกระซิบหาเพื่อนข้างๆ ด้วย… เริ่มเสียเซลฟ์แล้วว่ะ  รีบๆ ทำให้กรูซะทิสิว้า~~~~~


ทันทีที่เธอยื่นไอติมให้  ผมก็รีบรับและยื่นเงินพอดีจำนวนไปด้วยความรวดเร็ว… เริ่มอายแล้วอ่ะ  อายอะไรไม่รู้หรอก  แต่ไม่ชอบให้คนจ้องนี่วะ!


ผมรีบเดินออกมาจากตัวร้าน  แล้วเปลี่ยนมายืนหันหน้าเขาหาสายฝนตรงหน้าร้านแทน  ถึงจะหนาวนิดหน่อย  เปียกเล็กน้อยให้พอเย็นเฉียบ  แมร่ง…แล้วทำไมต้องสั่นด้วยวะ  ไอ้แจ็คเก็ตบ้านี่ก็ดันเปียกชุ่ม  ถอดยังจะอุ่นกว่าใส่… ไหนจะสายตาทิ่มแทงของคนรอบข้างอีก  ไม่นะ..ไม่ได้คิดไปเองนะ มันมองจริงๆ เชื่อผมสิ!


ไปก็ได้  แมร่ง ยืนตรงนี้ กินติมไม่หร่อยเลย… เซ็ง!


ผมหันไปค้อนไอ้พวกที่ยืนข้างๆ ก่อนหนึ่งที… เหอะ! กรูไม่ง้อ  (แล้วเค้างอนไรมึงวะ)  ตั้งหน้าตั้งตาเอามือห่อไอติมตัวเองไว้อย่างดี  ก่อนที่จะก้าวไปข้างหน้า  กลับเว้ยพวก!


“เหวออออออออออออออออ”  ตกใจดิครับ… ใครวะมายืนขวางเนี่ย! แมร่ง กำลังสตาร์ทเตรียมวิ่งอยู่เลย  เสียบาล้านซ์นะเนี่ย!


ผมรีบเกร็งข้อมือไม่ให้ไอติมไปชนกับอกเสื้อของคนตรงหน้า  นี่ถ้าติมกรูเป็นไรขึ้นมานะ มรึงตายยยยยย… เออ แต่ทำไมไม่เปียกวะ  ผมมองเท้าตัวเองกับรอบๆ  มันเป็นวงกลมไม่เปียกอยู่แค่รัศมีรอบตัวผม  แถม…ไอ้รองเท้าหนังคู่นี้ก็คุ้นๆ ตาอยู่…


“ไปไหนมา”  แว่  เสียงนี้ก็คุ๊นคุ้น…

“…แหะๆ” 




กลัวอ่ะ…ทำหน้าดุอีกละ คนไรวะ… เลยไม่ได้ตอบ  แต่ชี้ไอติมในมือให้ดู พร้อมกับโชว์เลียแผล่บๆ  ยื่นให้อีกฝ่ายประมาณว่า ‘กินมะ?’  แน๊ะ…ไม่ตอบ หยิ่งๆ  ต่อยกันป่าวววววววววววววว เอาม้ายยยยยยยย

“ไม่กินจริงอ่ะ หร่อยนะ”   ทำไมความคิดกับการกระทำกรูถึงแตกต่างกันขนาดนี้วะ T^T


ไอ้คนนั้นมันยังไม่ตอบ โด่ๆ… แน่เหรอวะ … เออ แน่ก็แน่ไปดิ ใครเถียง… ผมเลยได้แต่ลดมือลงมาแล้วกินเอง  หร่อยๆ  ทำไมกินข้างไอ้คนนี้แล้วอร่อยกว่าเดิมวะ  เงยหน้าขึ้นมองนิดนึง  ดีมากๆ ถือร่มไป  ฮ่าๆๆๆๆ  ว่าแล้วเลยกระแซะซะหน่อย  ก็ไหล่มันเปียกนี่หว่า  ไอ้เฮียบ้า  ตัวใหญ่ทำไมวะ…


เหมือนอีกฝ่ายจะรู้…เค้าเลื่อนร่มมาใกล้มากขึ้นจนไหล่ตัวเองเกยออกไปข้างนอกแทน… ไม่รู้ทำไม  แต่ผมแอบยิ้มเงียบๆ กับไอติมสีขาวตรงหน้า  มือใหญ่นั่นมีการมาจับหัวผมอีก  สงสัยกลัวโดนฝนมั้ง  แต่จะขยำแรงทำไมฟะ -*- เจ็บเป็นนะเออ


สักพักเราสองคนก็เข้ามาในตัวตึก  ไอ้เฮียถูลากถูกังผมเข้าไปในห้องทำงาน  เค้าสะบัดร่มเล็กน้อย  และพับเก็บ…ส่วนผมก็รีบม้มไอติมที่เหลือเข้าปากให้หมด ทำลายหลักฐานๆ แฮ่ๆ (เพื่ออะไรวะ)   จากนั้นเค้าก็เดินเข้ามา  เอามือเช็ดหน้าเช็ดตาที่เปียกของผม… อย่าดิๆ  เดี๋ยวสิวขึ้นทำไง..


“เดี๋ยวก็ไม่สบายอีก  แทนที่จะหาร่มกางไป”  เหมือนกระเป๋าโดเรมอน…เค้าหยิบผ้าขนหนูสีขาวมาจากไหนไม่รู้  มาเช็ดๆๆๆๆ หัวผมไปมา  ลามมาถึงตา จมูก ปาก แก้มสองข้างด้วย  จนผมต้องหยีตาเอาไว้…

“ไม่เป็นหรอกน่า” 

“เป็นล่ะน่าดู”  ขู่ทำมายยยย…น่าดูตลอดเวลาอยู่แล้วเว้ยยยยย…

“…เสร็จงานยังอ่ะ”  ผมดึงผ้ามาเช็ดคอเช็ดแขนตัวเอง  ส่วนอีกคนน่ะเหรอ….นู่น  เดินไปนั่งโต๊ะต่ออีกแล้ว



“ยัง  อีกหน่อยนึง  รอก่อนนะ  อย่าออกไปไหนอีกล่ะ” 

“…หน่อยนึงมาสองชั่วโมงแล้ว” 


ก็วันนี้ผมมานั่งรอเค้าตั้งแต่เช้าแล้วนี่ครับ  คิดดูสิ ตั้งแต่เช้า ตอนนี้มัน 4 โมงเย็นแล้ว!  นับดูละกันว่ากี่ชั่วโมง… จะแอบหนีไปทำอย่างอื่นก็ไปไม่ได้  ฝนดันตกซะนี่  เดินทั่วทั้งตึกก็แล้ว  อะไรก็แล้ว  ทำยังไงก็ไม่หายเบื่อ 

ไปหาพี่มาร์ช  ก็โดนไอ้พี่ซันแกล้ง  แมร่งงงง… เซ็งโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

แล้วนี่เห็นมะ  แค่ออกไปซื้อขนมมากินยังโดนตามเลย  โด่ๆๆๆๆๆ



ผมเดินหน้ายู่เข้าไปหาไอ้คนที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาอ่านเอกสารอะไรสักอย่างอยู่ตรงหน้า… กะว่าจะเอาผ้าขนหนูมาคืนซักหน่อย  แต่ดันเหลือบไปเห็นบ่าเสื้อเชิ้ตที่เปียกจนแทบชุ่มเพราะกางร่มให้ผมนี่แหล่ะ  ไอ้อารมณ์จะโกรธ จะงอนเลยลดลงนิดนึง  (เน้นว่า…นิดนึงนะ)

ว่าแล้วเลยเช็ดให้หน่อย  นิดเดียวนะ…แต่ไมมันเปียกเยอะจังวะ  แขนก็เปียก  กางร่มภาษาไรเนี่ย… ตรงนี้ก็เปียก  ฮ่วย  ยังจะนั่งทำเป็นทองไม่รู้ร้อนอีก  ไม่หนาวรึไงวะ  แอร์ก็เย็นขนาดนี้…

ไม่รู้ว่าผมเช็ดแรงไปหรือเปล่า… เค้าเลยหันมามอง  แล้วยิ้มอีกต่างหาก  หง่ะ…ยิ้มทำไมวะ




“มานี่มา”  ไอ้เฮียยื่นมาดึงแขนผมให้เข้าไปใกล้ 

“…ไร” 


ไม่ทันได้เถียงอะไร  เจ้าของแขนล่ำนั่นก็ดึงผมให้ไปนั่งบนตักเรียบร้อยแล้ว  เคยคิดจะถามจะขออะไรมั่งมั้ยเนี่ย!  แล้วกรูยอมทำไมฟะ!? …. -*- 


“ขอโทษนะ เบื่อมั้ย?”  เออออ เพิ่งจะมาถาม =3=

“…เปล่าเบื่อ”

“แล้วทำไมทำหน้าแบบนั้น หืม?”  ไม่ได้พูดเปล่า…เอามือมาเกี่ยวเอาผมซะแน่น  แถมยังเอาคางมาวางเกยที่ไหล่อีก  ผมเลยได้โอกาส…ได้โอกาส…. ก้มลงมองเอกสารขาวๆ บนโต๊ะทำงานซะเลย (แน่มาก…-*-)

“ไม่ได้ทำหน้าไรนี่” 

“นั่นไง…หน้าแบบนั้นน่ะ”   โอ๊ยยย หอมแก้มทำไมฟะ แมร่ง..อาย

“เฮีย…”

“ครับ?”

“ผมไปเล่นบาสกับพวกไอ้นัทได้มะ”   ก็มันเบื่อนี่…ไม่ได้ทำอะไร ไม่ได้ขยับไปไหนทั้งวันเลย

“…ฝนตกแบบนี้จะเล่นยังไง”  แน่ะ..มีการเงียบไปพักนึงด้วย 

“ก็เล่นในยิมดิ …อ่ะ โง่นี่~~~~~”  อู้ยยยย…ไม่ขำ

“…ยังไงก็ออกไปไม่ได้อยู่ดี ฝนตกรถติดแบบนี้  กว่าจะไปถึงงานก็เสร็จพอดี”  มีการเมินหันไปสนใจกองเอกสารบนโต๊ะต่อ  แต่อีกมือนึงก็ยังกอดเอวผมไม่ให้ลุกไปไหน  ไรวะ…วัยรุ่นเซ็ง


ด้วยความที่ทำอะไรไม่ได้  ผมเลยดิ้นๆๆ หงุดหงิดโว้ยยยย  แกะไอ้มือปลาหมึกนี่ออกจากเอว  แล้วยืนขึ้นหันหน้าเข้าหาไอ้เฮียบ้าทันที 


“เฮีย!”   

“หืม?”  อีกฝ่ายเงยหน้าขึ้นมามองแบบงงๆ  เหมือนเดาไม่ออกว่าผมจะทำอะไร

“ผมจะกลับล่ะนะ” 

“เดี๋ยวสิ…ขออีกนิด  อีกสิบห้านาที”  ดูดิครับ  มีการต่อรองอ่ะ  ผมเบื่อจะตายแล้วเห็นบ้างมั้ยยยยย

“ห้า”

“…สิบ”

“ห้า!” 

“มิกกี้!”


อ๋อๆ ทำเป็นเรียกชื่อขึ้นเสียง  คิดว่ามุขนี้ใช้ได้ตลอดเหรอ  เอาสิ!  ผมหัวเราะมุมปากแล้วยิ้มออกมา  เดินถอยหลังไปนิดนึง  ก่อนที่จะจัดการถอดเสื้อตัวเองออกจนเหลือแต่เสื้อกล้ามสีดำรัดรูป  ผมหันหลังให้ไอ้เฮียบ้าที่เริ่มเงยหน้าขึ้นมามอง…. ตามด้วยปลดเข็มขัด  รูดออก…ปลดกระดุม  รูดซิบ  และเลื่อนลงทันที



“มิกกี้! ทำอะไร!”

ผมไม่ฟังเสียงที่ดังขึ้นเรื่อยๆ นั่น  สะบัดๆ กางเกงให้หลุดออกจากปลายเท้า  ก่อนที่ผมจะทันได้ถอดบรีฟสีขาวของตัวเอง  อยู่ๆ ก็รู้สึกโดนประชิดตัวอย่างรวดเร็ว…

“มิกกี้!”  เสียงขู่เบารอดไรฟันนั่นแสดงความโมโหอย่างเห็นได้ชัด  ไอ้เฮียมองซ้ายมองขวา  และมองไปรอบๆ ห้อง  เพราะว่ามันมีส่วนนึงที่เป็นหน้าต่างกระจกทั้งหมด  ถ้าตอนกลางวันจะมองจากข้างนอกเข้ามาไม่ค่อยเห็น  แต่ถ้าเริ่มมืดหน่อยล่ะก็…โจ๊ะๆ (ภาษาไรของมันวะ-*-)

“ทำไม”  ผมยักคิ้ว  ทำหน้าตาเยาะเย้ย อู้ยยย สะใจจริงๆ พับผ่า คึคึ



“ใส่เสื้อผ้าเดี๋ยวนี้”  ไม่ได้พูดเปล่า  แต่ไอ้ร่างยักษ์หน้าดุตรงหน้าก้มลงไปหยิบเสื้อกับกางเกงผมขึ้นมา  และเดินเข้ามาใกล้เหมือนจะจับใส่ให้แทน

“ไม่เอา  มันเปียก  ผมจะถอด”  ผมเดินถอยหลังไปเรื่อย  เปลี่ยนมาถอดเสื้อกล้ามแทน

“หยุดเดี๋ยวนี้นะมิกกี้” 

“เฮียแหล่ะ! หยุดทำงานเดี๋ยวนี้!”


ผมผลักอกคนตรงหน้าอย่างแรงเพื่อจะเดินหนี  แต่ไม่รู้ทำไม…ผมว่าผมพูดไปแรงแล้วนะ  ไหงไอ้เฮียมันถึงยิ้มออกมาวะ  แถมยังรีบเดินไปปรับมู่ลี่ตรงกระจกใสลง  วุ่นๆ เดินไปที่ประตูห้อง  กดล็อกกลอน และปิดไฟขาวเปลี่ยนเป็นเฉพาะไฟสีส้มตรงโต๊ะทำงานแค่สองดวงเล็กๆ แทน


อย่าหาว่าผมไม่ทำอะไรเลยเหอะ…ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมากจนตัวผมยังมึน


“หยุดแล้ว…พอใจรึยัง หืม?” ไอ้เฮียทำหน้าตากรุ้มกริ่ม  เดินเข้ามาหาผมดุ่มๆ  ทำไงได้ล่ะครับ  หนีเดะเว้ยยยย

“หยุดแล้วก็เก็บของกลับบ้านดิ!” ผมจะรีบคว้าเสื้อตัวเองกลับมาใส่ใหม่เพราะเริ่มรู้สึกอันตรายชอบกล  แต่อีกฝ่ายก็ดูเหมือนจะรู้ทัน  รีบคว้าผ้าผ่อนทั้งหลายของผม  แล้วโยนไปด้านหลังตัวเองทันที

“กำลังเก็บอยู่นี่ไง หึหึ”  แว้กกกกกกกกกกกกก มันเข้ามาแล้ววววววววววววววววว ฮือออออออออออออ

“เก็บไร…เก็บของดิ ของบนโต๊ะนั่นไง”


 ผมชี้โบ้ชี้เบ้ไปตามเป้าหมายเรื่อย  แต่อีกฝ่ายก็ไม่ได้สนใจเลยนิด  สายตาคู่นั้นจับจ้องมาที่ผมอย่างไม่ลดละ  แถมยังยิ้มเย็นยะเยือกอีก  โอ้ยยย เสียวไปถึงไขกระดูกกกก…ว่าแล้วงานนี้ต้องโกย!

สองขายาวของผมรีบก้าวฉับๆ ไปที่ประตูห้องตรงกลางทันที  เร็วเว้ยยยย งานนี้กรูเร็วกว่าเว้ยยยย… เอื้อมมือไปไขว่คว้ากลอนประตูอย่างไว  แล้วบิดแกร่กๆๆๆๆๆ เฮ้ยย!! ทำไมเปิดไม่ออกวะ!!


ว่าแล้วเลยค่อยๆ มองสูงขึ้น…มือใครวะ ตายแน่ๆ กรู ฮืออ ไม่รอดแล้ววว เค้าบอกอย่าแหย่หนวดเสือ  แต่นี่แหย่หนวดหมีควายท่าจะแย่กว่า  ต้องแกล้งทำสลบมั้ยวะตรู เซ็งตัวเองจริงๆ!




“จะไปไหนครับ? คนเก่ง”  ที่อีตอนแบบนี้เจือกพูดสุภาพจริง… ยังไงกรูก็ไม่เคลิ้มหรอกเว้ย

“…กลับบ้าน เฮีย เปิดประตูเดี๋ยวนี้!”

“ได้…แต่หลังจาก…”


อยู่ๆ ผมก็ถูกดึงตัวลอยให้ห่างจากประตูออกมา…ดิ้นไปมากมายแต่ท่าจะไม่ครณาเท่าไหร่ (แต่ผมว่าไอ้เฮียมันแอบเจ็บล่ะ  แต่แอ๊บแมนไว้ ชิ)  สุดท้ายไอ้กองเอกสารร้อยล้านที่อีกฝ่ายหวงนักหวงหนาก็ถูกกวาดลงพื้นอย่างไม่ใยดี  แงๆ จะโดนบูชายัญมั้ยวะกรู  เอาเค้าขึ้นมาบนโต๊ะทำม้ายยยยยยยยยยยยยย T^T


“เฮีย…ผมหนาว  ปล่อยผมนะ”  ในเมื่อเล่นไม้แข็งไม่ได้  ก็ต้องเอาไม้อ่อนเข้าสู้…แต่นี่หนาวจริงๆ นะครับ  ข้างนอกฝนก็ตก ข้างในแอร์ก็เย็น  แล้วไหนจะโต๊ะกระจกนี่อีก…ขนลุกเลย

“แล้วตอนแรกถอดทำไมหะ?”  แน๊ะ…ทำคิ้วกระตุก เป็นเดอะร็อครึไงวะ แม่ม

“ก็…”

“ไม่ต้องก็แล้ว  รับผิดชอบไอ้นี่ซะดีๆ” 


แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกก  ไอ้เฮียแม่งโคตรโรคจิต! ดันจับมือผมให้ไปจับไอ้นั่นของตัวเองอีก!


“เหวออออ …แข็งตอนไหนวะ”  เอ้ยย..พูดไรออกไปเนี่ยกรู

“หึหึ สั่งได้ดั่งใจ”  ไม่พูดเปล่า…แต่มีการเบียดลงมาเสียดสีกับเจ้ากระจู้ของผมอีก ฮือออ เสียว (เวง)

“ไรเนี่ย…เฮียยยยยย”


ผมต้องรีบย่นคอ หุบปากตัวเองทันที…เพราะมันจะกลายเป็นเสียงครางแทนนี่สิครับ  ก็ไอ้เฮียดันเล่นเป่าลมเข้าหูผมเต็มๆ แถมยังมีการขบนิดๆ อีกต่างหาก…จุดอ่อนเลยนะนั่น ฮือออ


“อะ…อือ…อา” 


แย่แน่ๆ….แบบนี้แย่ชัวร์ๆ… อย่างไปต่ำมานักซิวะ  อึก…


ไอ้บ้าๆๆๆๆ ไอ้เฮียบ้าโว้ยยยยยยย พูดอะไรไม่เคยฟัง  ชอบทำแบบนี้ทุกที! แบบนี้เห็นทีต้อง…ต้อง…

















“ผมเมื่อยอ่ะ…บนโซฟาได้มั้ย?” 




แหะๆ ก็มันเมื่อยจริงๆ นี่  T____T




++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


เอามาแก้ร้อน มิกกี้ของเค้าน่ารักกกกกกกก อยากอ่านต่อ ตัดทำม้ายยยย

ปอลอ แว่วๆมีอะรัยให้เพื่อนๆได้เล่นชิงมิกกี้ เอ้ย! รางวัลกัน ที่นี่ เรวๆนี้ 

[loveorlike]

^
^
^

กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

 :-[ได้จิ้มอีกแล้วดีจายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
 

********************************

 :a5:ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
น้องคอร์นของช้านนนนนนนนนนนนนนน
ทำไมทำแบบนี้มารับผิดชอบกันด้วย เลือดกำดงกำเดาไหลไม่ไหวแล้ว
เจอไม้นี้เข้าไปงานการไม่ต้องทำกันแล้วจริงๆ มาทำการบ้านการเรือนกันดีกว่าใช่มั้ยพี่แดน

โอ้ยย เปียก! โอ้ย แฉะ! โอ้ย ผมๆๆๆๆ ผมเสียทรง! แว๊กกกกกก กระโดดหลบขี้หมา  กลิ้งสามตลบ เอ่อ..เริ่มเว่อร์ไปละ  ในที่สุดผมก็มาถึงหน้าร้านไอติมที่มีคนมายืนทั้งซื้อทั้งหลบฝนเต็มไปหมด

 :m20:เป็นตัวเองไปม๊ายปะป๊า..บ๊องไม่เปลี่ยนจริงๆ

กลัวอ่ะ…ทำหน้าดุอีกละ คนไรวะ… เลยไม่ได้ตอบ  แต่ชี้ไอติมในมือให้ดู พร้อมกับโชว์เลียแผล่บๆ  ยื่นให้อีกฝ่ายประมาณว่า ‘กินมะ?’  แน๊ะ…ไม่ตอบ หยิ่งๆ  ต่อยกันป่าวววววววววววววว เอาม้ายยยยยยยย

ชอบบบบบบบบบบบบ ท่อนท้าของน้องคอร์นในใจมากมาย อ่านกี่ทีก็ชอบม๊ายยยยยยยย
พี่แดนคงมีกระเป๋าโดเรมอนจริงๆมีทุกอย่างเลยพ่อคุณ...เหมือนจะเป็นการลงโทษที่ทำงานเยอะแล้วไม่สนใจ หรือจะเป็นกำไรของพี่แดนกันแน่เนี้ย...แต่ว่าที่โซฟา...แม่เจ้าน้องคอร์นช้านมีรีเครสเองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
โดนใจพี่ไปมั้ยยยยยยยยยยยยย......มูลี่ปิดทำม๊ายยยยยอีกที่จะเป็นไรปายยยยยยยยยยย

 :กอด1:กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดพี่เอ็น

 o13ขอบคุณนะค่ะ

[K2KARN]

 

จิ้มไม่ทันนนน *
โฮกกกกกกกกกกกกกกก =[]=



มิกกี้น่ารักไปปปปปปปปป
แล้วมาตัดฉึบแบบนี้ ฆ่ากันเลยมั้ยอ่ะเหอะ !!!



น้องเมื่อย เฮียแดนต้องสนองนะ โซฟาก็ดีนะ เอิ๊กส์ ~

[A-J.seiya*]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด

มิกกี้ รีเควสบนโซฟา !!!

O_O



พระเจ้าาา
น่ารักไปปปปปปป


 

[ï_Kiss_U♥]

เห้ยยยย
น่ารักวะมิกกี้ คำพูดแค่นี้ ทำไมจิ้นไปไกลอย่างนี้วะตรู
  เลิฟมิกกี้ สุดพลัง

[jannie]

มาเล่ามุมของมิกกี้แล้ว...ติสต์แตกจริงๆ สุดท้ายคล้ายๆ กับปลาหมอตายเพราะปาก...(หรือแอบวางแผนให้เป็นยังงี้เอง 555+)

[patiharn]

น้องมิคกี้เนี่ยขำเน๊อะ.....ดูโก๊ะแต่น่ารักอะไรประมาณนั้น
ชอบจ้า

[l3iZal2l2e]

มิกกี้น่ารักกกกกกกกกก
อยากลงไปนอนดิ้น ๆ แล้วบอกแม่ว่า จะเอา ๆๆๆๆๆๆๆๆ

มิกกี้น่ารักเท่าโลกเลยยยย