หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201

[อัลฟ่าบ้าบอ]

ขอบคุณทุกคนสำหรับพรปีใหม่นะครับ

อย่าฉลองกันจนเพลินนะครับ

กลับมาสู่สภาวะปรกติกันได้แล้วววว

เอิ๊กกกกกก

[อัลฟ่าบ้าบอ]

"สวัสดีค่ะนักเรียนทุกคน" คุณป้าผมทักทายเด็กนักเรียนในห้อง
   "สวัสดีค่ะ/ครับ"    เด็กเยอะเหมือนกันนะเนี่ยยี่สิบกว่าคนได้ เราต้องทำได้หน่าอัลฟ่า  ไฟท์ติ้งๆ
   "ครูมีเรื่องจะแจ้งให้พวกเราทราบนะค่ะ  คือว่าคุณแม่ของครูเอกท่านเสียนะค่ะครูเอกเลยมาสอนพวกเราไม่ได้ครูเลยให้ครูคนใหม่มาสอนแทนครูเอกซักระยะหนึ่งนะค่ะ  เดี๋ยวให้ครูเค้ามาแนะนำตัวกับพวกเราเองแล้วกันว่าแต่ตั้งใจเรียนกันนะค่ะ"
   "ค่ะ/ครับ"ป้าผมเดินออกไปทิ้งผมไว้กับเด็กนักเรียน  ตอนนี้ผมรู้สึกตื่นเต้นแบบบอกไม่ถูกแต่ผมทำได้ผมเชื่อเช่นนั้น
   "สวัสดีครับทุกคน ผมชื่ออัลฟ่าครับผมจะมาสอนแทนครูเอกนะครับ เออ..ครูเอกสอนถึงหน้า45แล้วใช่มั้ยครับ"
   "ใช่คับ/ค่ะ" เด็กนักเรียนพร้อมใจกันตอบเลยคับ
   "งั้นเดี๋ยวผมจะสอนต่อจากครูเอกเลยนะครับถ้าไม่เข้าใจยกมือถามได้ทันทีเลยนะครับไม่ต้องเกรงใจ"  มีเด็กคนหนึ่งยกมือทันที
   "หนูว่าหนูขอเรียกอาจารย์ว่าพี่ได้มั้ยคะอาจารย์ดูเหมือนรุ่นเดียวกะพวกหนูเลยอะคะ"  เด็กสาวสไตล์เกาหลียกมือขึ้นถาม โอ้ว......เธอมาในชุดสีชมพูทั้งตัวเลยครับแม่แต่สมุดดินสอของเธอยังไม่พ้นสีชมพู
   "ตามสบายเลยครับพาวเวอร์เรนเจอร์สีชมพู   จะเรียกพี่ฟ่าหรืออาจารย์ฟ่าหรือครูฟ่าก็ได้ครับ ผมอยู่ปีหนึ่งอายุห่างจากพวกคุณแค่ปีสองปีมั้งครับ" เด็กๆในห้องขำกับมุกพาวเวอร์เรนเจอร์ของผมกันใหญ่  ผมรู้สึกว่า เด็กๆจะให้ความสนใจผมเป็นพิเศษซักโน้นถามนี้เหมือนผมเป็นตัวประหลาดอะไรสักอย่างที่เป็นสิ่งแปลกสำหรับพวกเค้าหรือหน้าตาผมแปลกประหลาดหว่ะเนี่ย  บางคนก็จะลองภูมิผมว่าจะเก่งจริงรึป่าวถามเรื่องวิชาการหลักๆๆแต่เสียใจด้วยน้องไอ้ฟ่าเก่งอยู่แล้วเรื่องนี้  แต่มีเด็กผู้ชายอยู่คนหนึ่งนั่งเงียบๆๆไม่ยิ้มไม่แสดงสีหน้าอะไรผมมองหน้าก็คอยหลบสายตา แล้วชอบแอบมองผมเวลาที่ผมเผลอ  อยากรู้ชิม๊ะว่าเด็กหนุ่มน้อยตากลมๆๆแบ๊วๆๆปากแดงคนนี้เป็นใคร  แต่ยังไม่บอกหรอกเดี๋ยวติดตามกันต่อไปน๊าาา
   ผมก็สอนหนังสือของผมไปเรื่อย บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆสลับกลับยิงมุกใส่น้องๆนักเรียนบ้างบรรยากาศในห้องค่อนข้างไปได้สวย สักพักคุณป้าของผมก็มายืนสังเกตการณ์ แอบมีอมยิ้มกับมุกของผมที่พูดคุยกับน้องนักเรียนในคลาสป้าคงสบายใจขึ้นมากที่เห็นผมทำได้แล้วทำได้ดีด้วย..อิอิ
   "น้องๆๆครับพี่ฟ่ามีข้อสอบเก่าให้น้องๆๆลองไปทำดูที่บ้านแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้เรามาเฉลยแล้วก็ลองทำไปพร้อมๆกันในห้องนะครับ"
   "พรุ่งนี้ผมจะได้เจอพี่อีกหรอ"  ไอ้เด็กผู้ชายคนนั้นมันถามผม   
   "ใช่ครับ  พรุ่งนี้พี่ฟ่าก็จะมาแทนครูเอกอีกครับ  ทำไมครับเบื่อกันแล้วหรอหรือว่าพี่สอนไม่รู้เรื่อง"  มันทำหน้าได้เฉยเมยมาก
   "ป่าวครับ  ผมแค่ถามเฉยๆๆ"
   "เอาเป็นว่าถ้าน้องๆทุกคนไม่รู้เรื่องตรงไหนก็ยกมือถามเลยนะครับไม่ต้องเก็บเอาไปคิดเองที่บ้าน ถ้าพี่ฟ่าอธิบายไม่เข้าใจสอนไม่รู้เรื่องเลยน้องๆไม่สามารถรับในสิ่งที่พี่ถ่ายทอดให้ได้ก็เดินไปบอกกับทางสถาบันได้เค้าจะได้ปลดพี่ออกจากหน้าที่นี้นะครับ  เอาเป็นว่าทุกคนเข้าใจตรงกันตามนี้นะครับ  วันนี้หมดเวลาแล้วเจอกันพรุ่งนี้ครับ  สวัสดีครับ"
   "สวัสดีค่ะ/ครับ" นกกระจอกกำลังจะแตกรังแล้วครับเด็กๆแยกย้ายกันกลับบ้าน มีเด็กหลายคนเดินมาคุยกับผมโดยเฉพาะกลุ่มน้องมนุษย์ไฟฟ้าสีชมพูนั้น  น้องเค้าเป็นเด็กร่าเริงดีคับคุยด้วยแล้วสดใสดี  มีแต่ไอ้หนุ่มน้อยที่คอยแอบมองผมนั้นแหละที่ทำท่าทางเฉยๆๆมันยังไม่กลับนะครับนั่งหาของในกระเป๋าอยู่นานสองนานแล้วแต่ผมว่ามันฟอร์มครับเพราะมันแอบมองผมอยู่เป็นระยะผมจับสายตามันได้แต่ไม่อยากให้เหยื่อรู้ตัว  อิอิ
   "งั้นพวกหนูกลับก่อนนะค่ะพี่ฟ่าพรุ่งนี้เจอกันนะค่ะ"
   "ครับ  แล้วอยู่ลืมทำโจทย์ที่พี่ให้ไปนะครับ  กลับบ้านดีดีนะครับ"
   "ค่ะ"
   "เวลานอนอย่าลืมเอากรรไกรไว้ใต้หมอนนะคับ"
   "ทำไมค่ะพี่ฟ่า"
   "ก็เราจะได้ไม่ห่างกันไกลไงครับ"  น้องๆๆเฮกันใหญ่ทำท่าทางจะอาเจียนกันถ้วนหน้าแต่ไอ้หนุ่มน้อยนั้นแอบอมยิ้มครับทุกคน
   "น้ำเน่าจริงๆๆหลานชายป้า"ป้าเดินมาพร้อมกับเสียงแซว
   "5555+  เป็นไงครับป้าโอเคมั้ยวันนี้"
   "ดีมากลูกไปคุยต่อในห้องป้าป่ะ  อ้าว...เตอร์ยังไม่กลับหรอลูกหาอะไรหน่ะคิ้วเป็นผูกโบว์เชียว"ป้าผมหันไปเห็นไอ้หนุ่มน้อยนั้นกำลังวุ่นวายอยู่กับของในกระเป๋า
   "เตอร์หากุญแจรถครับอาจารย์ไม่รู้หายไปไหนอ่ะครับ"
   "อันนี้ใช่รึป่าว"ป้าผมชูพวงกุญแจรถขึ้นมามีสายห้อยโดเรมอนด้วยครับ
   "ใช่ครับ  ของเตอร์เองครับ"มันยิ้มได้แล้วครับ
   "ขอบคุณครับ ไม่รู้ว่าเตอร์ไปทำหล่นที่ไหน"
   "ครูเจอมันอยู่ที่หน้าตึกหน่ะลูก  ทำไมซุ่มซ่ามอย่างนี้เนี้ยเจ้าคอปเตอร์พอๆๆกับเจ้าฟ่าเลยโก๊ะพอกัน" ซะงั้นอ่ะป้าผม
   "อ้าว....เกี่ยวไรกับฟ่าหล่ะครับ" ป้าผมนี้ยังไง
   "แล้วใครหล่ะที่ทำกุญแจอันนี้หล่นไว้ข้างรถ"
   "เห้ย.....ของฟ่านี้นา  ป้าเอาไปตั้งแต่เมื่อไรฟ่าเอาใส่เป้ไว้น๊าเป้อยู่ในห้องป้าอ่ะ"
   "อย่ามามั่วพ่อหลานชาย  ยามเจอมันตกอยู่ที่ลานจอดรถแล้วมันก็ตกอยู่ข้างรถเรานั้นแหละมีไรจะเถียงอีกมั้ย"
   "ไม่มี" ผมตอบอย่างหน้าตาเฉย
   "ดูมันนะไอ้หลานคนนี้"
   "ป้า..ฟ่าหิวข้าวแล้วไปหม่ำๆข้าวกันนะ"  ผมหิวเจงๆๆครับหิวอีกแล้วอ่ะ
   "เพิ่งกินไข่พะโล้ที่ป้าทำมาให้ไปไม่ใช่หรอหิวอีกแล้ว"
   "โห..ก็ฟ่าใช้พลังงานเยอะนี้นาก็ต้องกินสิ" แล้วไอ้หมอนี้มันจะไม่พูดอะไรเลยหรอนั่งฟังป้าหลานเค้าคุยกันอยู่ได้
   "ป่ะๆๆๆเดี๋ยวจะมีคนโมโหหิว  เตอร์....ไปกินข้าวกับครูป่ะลูกป่ะ"
   "ครับ"  เห้ยเมิงช่วยเกรงใจบ้างอะไรบ้างสิเค้าจะไปกันสองคนป้าหลาน
   "เดี๋ยวเอารถฟ่าไปนะรถป้าใครจอดปิดท้ายไม่รู้อ่ะ"
   "โอเคครับเบิกค่าน้ำมันได้ด้วยใช่ป่ะ"
   "งก" ท่านทั้งหลายคงเดาว่าเป็นเสียงป้าผมหล่ะสิแต่ผิดขอโทษเสียงไอ้เตอร์
   "รู้ได้ไงเตอร์ ตาคนเนี้ยขี้งกสุดๆๆเลยลูก"  ป้าผมขำใหญ่
   "ไม่เก็บเอามาใส่ใจหรอก" ผมเดินไปหยิบกระเป๋าในห้องแล้วเดินไปที่รถเลย
   "สงสัยจะงอลแน่ๆ นอกจากจะงกแล้วยังจะขี้งอลอีก" ป้าบ่นตามหลังผมมา
   "สงสัยจะหิวมั้งคับ" หิวก็ช่ายแต่ทำไมมรึงต้องว่าว่ากูงกด้วยหว่ะ
   "ไปร้านไหนดีฟ่า  ป้าอยากกินส้มตำฟ่าหล่ะลูกอยากกินอะไร"
   "ถามส่วนเกินข้างหลังดีกว่าคับ"
   "เดี๋ยวเถอะ ไปแกล้งแหย่น้อง" ป้าหยิกมาที่แขนผมเบาๆๆ
   "ไม่ได้แหย่ฟ่าพูดจิงๆๆ"
   "ยังอีก  เดี๋ยวจะหยิกให้เนื้อเขียวเชียว"
   "ฟ่าหมายถึงให้ถามเตอร์ว่าอยากกินอะไรอ่ะครับไม่ได้หมายความถึงส่วนเกิน"
   "เดี๋ยวเถอะเราอ่ะ ป้าไม่ชอบให้พูดจาแบบนี้เลยนะลูก"
   "ป้าอย่าโมโหสิ ฟ่าแค่แซวน้องมันเล่นเห็นน้องนั่งเงียบอ่ะอยากให้มีส่วนร่วมกับเราสองคนป้าหลานบ้างอะไรบ้างอ่ะ"  ผมให้ไปยิ้มจนตาหยีให้เตอร์
   "กะล่อนอ่ะสิไม่ว่า"  ป้ารู้ทันผมเสมอเลยคร๊าฟฟฟฟ
   "อย่าถือพี่เค้าเลยนะลูก ปากเป็นยังงี้แหละแต่จริงๆไม่มีอะไรหรอกเก็บกดจากที่บ้านหน่ะ" ช่ายเก็บกดมาที่นี้ก็ยังต้องถูกจำกัดคำพูดอีก
   "ป้าเอาฟ่ามาขายอีกแล้วนะคับ"
   "เตอร์กินอะไรดีลูก"
   "อะไรก็ได้ครับเตอร์ทานได้หมด"
   "งั้นไปซื้อข้าวกับเกลือไปยืนทานกันที่สวนลุมดีมั้ยครับ" ผมกัดไอ้เตอร์อีกแล้วครับปากไม่ดีเลยเนอะแต่มันเป็นนิสัยที่แก้ยากอ่ะครับ
   "กวนประสาทจริงเชียวเรานี้" ป้าทำท่าจะหยิกผมอีกแล้ว
   "เอะอะก็หยิกก็หยิก  น้อยใจแล้วนะเนี่ย"
   "ก็กวนไม่เข้าเรื่อง  ไปกินตำนัวก็แล้วกันนะลูก ดีมั้ยหรือว่าจะไปกินส้มตำตรงราชเทวี"
   "เอาตำนัวดีกว่า  เดี๋ยวฟ่าจะแวะซื้อคอนแทคเลนส์ที่สยามด้วยอ่ะ"
   "งั้นตำนัวนะลูก.....เตอร์"  ป้าหันไปมองเตอร์ด้วยสายตาเอ็นดู  ผมอยากรู้จังว่าไอ้เตอร์นี้มันมีไรดีป้าถึงเอ็นดูเป็นพิเศษ
   "ครับ" มันยิ้มแล้วพยักหน้าพร้อมทั้งแอบชำเลืองมาทางผม  เหมือนกับจะถามว่ามรึงจะกัดอะไรกรูอีก  ถ้าอย่างนั้นก็จัดไป
   "คับมากมั้ยครับ  ถ้ามากก็ปลดเข็ดขัดออกสักรูสองรูสิครับ"
   "ไม่ตาหลกเลย  ฟืด"  ป้าหันมองพร้อมทั้งสีหน้าเย็นชา มุกผมฝืดหรอครับเนี่ย
   "แป๊ก" เสียงมันบอกแล้วก็ยิ้มเยาะมาทางผม
   "รถไม่ค่อยติดเท่าไรเนอะป้า    เออป้าคับหมอนัดป้าเมื่อไรอ่ะใกล้ถึงรึยังฟ่าจะได้พาไปอ่ะ"  ประจบซะหน่อยแต่ผมจะเป็นห่วงป้าเป็นพิเศษคับเพราะป้าไม่มีลูกมีแต่ก็หลานๆแล้วที่จะใกล้ชิดมากที่สุดก็คงเป็นผม
   "ต้นเดือนหน้าอ่ะลูก แต่ป้าก็หายแล้วนะความจริงไม่ต้องไปก็ได้"
   "ไปเถอะอย่าดื้อสิ  เด็กดีไม่ดื้อเด็กดื้อไม่ดีน๊า"ป้าแอบยิ้มกับคำพูดผมที่ป้าชอบใช้พูดกับเด็กนักเรียน  รวมทั้งคนข้างหลังก็แอบยิ้มผมเห็นผ่านทางกระจกอ่ะ
   "โทรจองโต๊ะเลยดีกว่าจะได้ไม่ต้องรอคิวนาน"  ผมหยิบโทรศัพท์จะมาโทรจองโต๊ะที่ร้าน
   "เดี๋ยวเตอร์โทรให้ดีกว่าครับ  โทรไม่ขับนะครับ เดี๋ยวโดนจับจะไม่ดีนะครับมันเปลืองตังค์ค่าปรับ" มันหยิบโทรศัพท์มันขึ้นมากดโทร  แต่ที่ร้ายไปกว่านั้นมันพูดประชดผมเรื่องผมงกใช่ป่ะครับ
   "อายน้องมั้ยนั้นหน่ะ" ไม่อายแต่เคืองมากกว่า
   "ไม่อาย ทำไมจะต้องอาย ไม่ได้แก้ผ้าขับรถซะหน่อย คนเรามันผิดกันได้ค๊าฟ"
   "คำแก้ตัวของคนทำผิดหน่ะสิ"   
   "หวัดดีครับ  ของจองโต๊ะหน่อยครับ  3ที่ครับ   คอปเตอร์คับ   อีก10นาทีถึงนะคับ  ขอบคุณครับ" ไอ้นี้มันใช้ได้เลยเว้ย
   "เตอร์...วันนี้พี่ฟ่าเค้าสอนเรารู้เรื่องมั้ยลูก เรียนเข้าใจมั้ย"
   "เข้าใจครับ ไม่น่าเบื่อด้วยครับ" พูดจาค่อยเพราะขึ้นมาหน่อยไอ้หน้าหล่อ
   "เห็นป่ะว่าฟ่าเก่งขนาดไหน  แค่ปี1เองนะเนี่ยยังเก่งขนาดนี้"
   "จร้า  ถ่อมตัวบ้างก็ได้นะลูก"
   "55555555+"  ถึงสยามแล้วครับผมขับไปจอดรถตรงหน้าฮาร์ดร็อค
   "หิวจะแย่แล้วคร๊าฟพี่น้องคร๊าฟฟฟ"
   "ล็อครถดีดีนะลูกกุญแจเก็บดีดีเดี๋ยวจะหล่นหายอีก"
   "ครับ..คุณป้า"  บ่นทั้งวันเชียวป้าผม
   "ป่ะ เตอร์  หิวแล้วใช่มั้ยเราอ่ะ"
   "นิดหน่อยครับ"
           "งั้นนำไปเลยลูก" พวกเราเดินไปที่ร้านอาหารโดยทันใด

[ARMTORY]

^
^
^
 

จิ้มเจ้าของเรื่อง

เพิ่งเข้ามาอ่านคราบ

[Poes]

หูยยย มุขเค้า 

แล้วน้องเตอร์นี่ดูสนิทกะคุณป้าจัง อยากรู้แล้วดิ 

[dahlia]

กรี๊ดดดดดดด พลาดไปวันเดียว  เตอร์ ออกมาแล้ว ชื่อน่ารักซะด้วย 

[Vesi]

เข้ามาจิ้มฟ่าครับ 

โดนน้องเบรคประจำเลยน้า

ว่าแต่ทำไมน้องเตอร์ถึงซี้กับคุณป้าจังอ่ะ

[LEO]

...ว่าแต่...เตอร์กะฟ่า...ใครเป็นนายเอก/พระเอกอ่ะ..สับสน+ไม่ชัดเจน

[Sith]

เหมือน เตอร์คุงจะเปงพระเอกมากกว่านะ 

แหมๆสนิทกะครอบครัวอีกฝั่งแบบนี้ก็เข้าทางง่ายเลยสิ 

[rayjikung]

เข้ามาอ่าน ---->> ชอบว่ะ  หุหุ

เป็นกำลังใจให้น้า^^

ปล. มาลงทุกวันเลยยน้าก๊าบ  .. แบบว่าชอบอะ เรื่องเเนวนี้เนี่ยย

ปล.อีกที อัลฟ่า น่าร้ากกกกเกิ๊นนนนนน!!!!!~~

[Poes]

[เรื่องเล่า] ใช้กับเรื่องประเภทที่เป็นเรื่องเล่า ประสบการณ์ +กึ่งนิยาย  based on true story เขียนออกมาในลักษณะถ่ายทอด ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นเรื่องจริง
[นิยาย] ใช้กับนิยายทั่วไป
[fanfic] ใช้กับนิยายที่มีการแต่งตัวละครเพื่อเลียนแบบตัวละครจากที่อื่นๆเช่น ดารา นักร้อง ฯ
[เรื่องสั้น] ใช้กับเรื่องที่ยาวไม่มาก


ให้ใส่ตรงหัวข้อเรื่องด้วยนะ  ของฟ่ายังไม่ได้ใส่ มันจะง่ายในการจัดเก็บจ้า

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

ฟ่า ไมกวนได้กวนดีกวนไม่มีหยุดอะ โดนใจจริงๆ อิๆ

แล้วจะรออ่านต่อนะ

[Guddafy]

ในที่สุด

เตอร์ก็ออกมาละ

ติดตามต่อไปคร้าบ

เตอร์ออกแนว เนิร์ดๆๆ หรือเปล่าเนี่ย 

แต่ ฟ่าก็กวนได้ใจ 555   


  เกือบลืม Happy New year นะ

[nana]

น้องคอปเตอร์ชื่อน่ารักจัง

[อัลฟ่าบ้าบอ]

หลังจากหายไปหลายวันในช่วงปีใหม่มาต่อให้ไวหน่อย  อิอิ

ขอบคุณทุกคนอีกครั้งหนึ่งสำหรับพรปีใหม่นะครับ

ฟ่า"โคตรกวน"มันเป็นนิสัยที่แก้ยากกกกกแล้วครับ อิอิ

............................................................................
รักฟ่าน้อยๆแต่ขอให้นานๆนะคับ
...............................................................................

  "หวัดดีครับที่โทรมาจองโต๊ะสามที่อ่ะครับ  บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
   "ทางนี้ค่ะเดี๋ยวเชิญทางนี้ค่ะ" พนักงานพาเราไปนั่งแล้วยื่นเมนูให้สั่งอาหาร
   "เอาไก่ตะกร้าสองคับ  ตำปูใส่ถั่วไม่ใส่พริก1เม็ดคับ  แล้วก็น้ำตกหมู  ต้มแซ่บซี่โครงอ่อน   ป้าเอาไรครับ  เตอร์หล่ะกินไรดี"
   "ป้าเอาตำซั่วเปรี้ยวๆๆแต่ไม่เผ็ดนะ  กับ  บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  เตอร์หล่ะลูกกินไร"
   "แค่นี้ก็เยอะแล้วครับเตอร์ทานได้หมดแหละครับสบายมาก"
   "เอาน้ำเปล่าครับ"พนักงานรับออร์เดอร์ไปสักพักอาหารก็มาเสริฟดั่งสวรรค์โปรดหิวมากมายทานเข้าไปเยอะมากมายตอนนี้ไม่ได้นึกถึงความอ้วนแล้ว55555+
   "กินเยอะๆนะเตอร์ไม่ต้องเกรงใจวันนี้มีเศรษฐีนีเป็นเจ้ามือใหญ่"
   "จร้า  กินเลยลูก...เตอร์  ไม่ต้องเกรงใจ"
   "อ่ะนี้ไก่  เอามือหยิบขึ้นมาแทะได้เลยนะ แบบที่พี่ทำเนี้ยไม่ต้องอายพวกเราหน้าตาดีทำอะไรไม่น่าเกลียดหรอก เอิ๊กๆๆๆๆ" ผมพยายามคุยกับเตอร์ให้มากๆขึ้นเพื่อนจะทำให้มันเป็นกันเองมากขึ้นจะได้ไม่เกร็ง
   "ขอบคุณครับ  งั้นเตอร์ใช้มือเลยนะ"มันพูดจบก็หยิบไก่ขึ้นมาแทะ
   "เอาเลยลูกตามถนัด  ถึงป้าหน้าตาดีแต่ป้าก็ทำแบบนั้นไม่ได้หรอกจ้ะเพราะป้าเป็นผู้หญิงไทย" 
          "โสดด้วย" จะพูดว่าคานก็กลัวมรดกจะสะเทือน เอิ๊กๆๆๆ
          "ย่ะ"เสียงสั้นๆจากป้า  เราทานอาหารกันจนอิ่มสุดๆตบท้านด้วยชานมคนละแก้วแล้วเราก็เดินสยามกันสักพัก

   "ฟ่าไปซื้อคอนแทคก่อนนะครับ  ป้าจะไปกับฟ่าหรือจะไปรอที่รถคับ"
   "ป้าไปด้วยเดี๋ยวจะแวะร้านเสื้อซะหน่อย  ป่านนี้ป้าหมวยบนถึงป้าแย่แล้ว งั้นเดี๋ยวเตอร์ไปกับพี่เค้านะลูกครูจะไปช้อปปิ้งตามประสาผู้หญิงจ้ะ"
   "ครับ"
   "แล้วอย่าทะเลาะกันนะลูก" ไม่รับปากนะครับคุณป้า  อิอิ
   ผมกับเตอร์เดินไปซื้อคอนแทคโดยมีผมเดินนำแล้วมันเดินตาม  ไอ้เด็กนี้มันก็น่ารักดีเนอะหรือว่าจะเอามันทำแฟนดีหว่า  โอ๊ะโอ  ทำไมคิดแบบนี้เนี้ย จะทำไงได้ก็มันดันน่ารักนี้หว่า  โทรศัพท์เข้า...............บีโทรมา หรือจะเป็นสัญาณว่าเมิงจะนอกใจกรูหรอ  แง่วๆๆๆ
   "โหล..บี  เป็นไงมั้ง เงียบไปเลยนะ  ไม่เห็นโทรมาเลยพักนี้อ่ะหรือว่าลืมฟ่าไปแล้วหว่า  หนุกมั้ย  ดีแล้ว  กินข้าวมั้งเน้อ  แล้วคุยกันนะ  พอดีซื้อของอยู่อ่ะ  บาย"  บีโทรมาครับเล่าโน้นนี้นั้นให้ฟังเรื่องรับน้องอ่ะแหละดูมันมีความสุขดีนะแต่ผมไม่ค่อยอยากคุยกะมันเท่าไรอ่ะตอนนี้มันก็ยุ่งๆด้วย  อิอิ  ว่างไม่ตรงกัน
   "แฟนโทรมาหรอ"   มันเดินแซงหน้าผมแล้วหันมาถาม
   "เพื่อนอ่ะมันไปเรียนเชียงใหม่เลยโทรมาคุย"
   "มีไรหรอ"
   "ป่าว แค่อยากรู้ว่าพี่มีแฟนรึยัง"
   "ยังไม่มี  ทำไมอ่ะ"
   "ก็ป่าวแค่อยากรู้ไว้เฉยๆๆว่าพี่ยังไม่มีเจ้าของ"  ไรของมรึงเนี่ย
   "แล้วเราอ่ะมีแฟนรึยัง  หล่อขนาดนี้สาวๆคงติดตรึมมั้ง"
   "ก็คงใช่อ่ะก็เตอร์หล่อนี้ครับ"
   "อืม กล้าพูดเนอะ"
   "ไม่มีหรอกฟงแฟนอะไร ใครเค้าจะมาชอบเตอร์ไม่เห็นจะมีไรดีเลย"
   "นั้นสิพี่ก็ว่างั้นอ่ะ"
   "ขอบคุณ"
   "ล้อเล่นหน่ะอย่าเครียดดิหว่ะ  ถึงเวลามันก็มาเองแหละ ว่าป่ะ"  ผมเอามือไปตบไหล่มันเบาๆ
   "คงไม่รอเวลาอ่ะอยากได้ก็ต้องขวนขวายเอามาให้ได้"
   "แล้วไอ้ที่อยากได้อ่ะเจอรึยังอ่ะ"
   "เจอแล้ว น่ารักมากมากด้วย เก่งอีกต่างหากแต่เสียอย่าง"
   "อะไรอ่ะ"
   "กวนประสาทไปหน่อย แต่มันก็น่ารักตามแบบของเค้าแหละ"
   "วันหลังพามาให้รู้จักมั้งดิ อยากรู้ว่าจะน่ารักแค่ไหนเชียว"
   "รับรองพี่ต้องได้รู้จักเค้าแน่"
   "แล้วจะคอยดู  ถึงแล้วร้านนี้แหละ" ถึงร้านคอนแทคเลนส์ที่ผมซื้อประจำแล้วครับผมเดินเข้าไปในร้านพร้อมกับเตอร์
   "หวัดดีฟ่า  อ้าวเตอร์มาด้วยกันหรอจ้ะ  สองคนรู้จักกันหรอเนี้ย"  พี่เจ้าของร้านทักทายผมกับมัน
   "เตอร์เรียนพิเศษที่โรงเรียนที่ฟ่าสอนอยู่อ่ะพี่เป็นคุณครูกับลูกศิษย์"  ผมตอบพี่เจ้าของร้านไป
   "วันนี้จะเอาไรดีจ้ะ  คอนแทครึป่าว?"
   "ครับ....พี่ๆแว่นอันนี้มาใหม่หรอเท่าไรอ่ะ  ขอดูหน่อยดิ"  ผมหันไปเห็นแว่นตาอันหนึ่งครับสีแดงได้ใจมาก
   "จร้า  สีสวยดีนะมาเมื่อวานนี้เอง  ได้มาแค่สองอันเองในช็อปขายดีมาก  เตอร์..เงียบเชียวปรกติหล่ะพูดให้จ้อเชียวนะ"
   "ก็เตอร์เห็นคุยกันอยู่สองคนนึกว่ามองไม่เห็นเตอร์ซะอีก" อารมณ์ไหนของมันอีกนะ
   "เป็นไงมั้งอ่ะแว่นที่ซื้อไปอ่ะใส่ดีมั้ย" พี่เจ้าของร้านหันไปคุยกับเตอร์   ผมก็วุ่นวายอยู่กับการลองเเว่นตานั้นแหละ
   "ครับใส่ดีครับ สีจี๊ดได้ใจดีเพื่อนบอกอ่ะ"
   "เออฟ่า  ใส่แล้วน่ารักดีนะพี่ว่า"
   "ฟ่าก็ชอบอ่ะนะแต่วันนี้ฟ่าเอาตังค์มาไม่พออ่ะเดี๋ยวพรุ่งนี้มาเอาแต่เช้าเลยโอเคป่าวพี่"
          "เอาไปก่อนก็ได้เดี๋ยวค่อยเอามาให้ทีหลัง"
          "ไม่ดีกว่าพี่เกรงใจอ่ะ เอาเป็นว่าพี่เก็บไว้ให้ฟ่าก็แล้วกันนะ"
   "โอเคงั้นเดี๋ยวพี่เก็บไว้ให้นะจ้ะ  แล้วนี้จ้ะคอนแทคเลนส์"
   "ครับ...กลับก่อนนะครับพี่เดี๋ยวพรุ่งนี้ฟ่ามาเอาแว่นตานะ" ผมรับของพร้อมกับจ่ายเงินแล้วก็รับเงินทอน
   "จร้า  โชคดีจ้ะ" เราสองคนเดินออกจากร้าน แล้วก็เดินดูของร้านโน้นร้านนี้ไปเรื่อย
   "พี่ฟ่า...เดี๋ยวมานะไปซื้อการ์ตูนก่อน"
   "ไปด้วยกันก็ได้"
   "ไม่ต้องหรอกเล่มเดียวเอง  รออยู่นี้แหละ" อะไรของมันเนี่ยไปด้วยก็ไม่ได้ ทำไม่หว่ะจะซื้อการ์ตุนหรือซื้อหนังสือโป๊กันแน่ทำมีความลับ
   "งั้นเดี๋ยวไปรอ เรดแมงโก้นะตามไปแล้วกัน"
   "อืม"  ผมเดินไปเรดแมงโก้ ผมชอบไอ้ติมร้านนี้อร่อยดี สักพักมันก็เดินขึ้นมา แต่ไม่เห็นมีหนังสือการ์ตูนเลยอ่ะ
   "เป็นไงไหนอ่ะหนังสือการ์ตูน"
   "มันยังไม่มาอ่ะ  แล้วกินไรอ่ะกินมั้งดิ" ทำไมไม่ไปซื้อเองอ่ะมากินถ้วยเดียวกันเนี่ยนะแล้วก็ช้อนอันเดียวกันเนี่ยนะผมไม่ได้รังเกียจน้องมันนะครับแต่กลัวมันจะรังเกียจผมมากกว่าเลยแกล้งส่งถ้วยไอติมให้มัน
   "อ่ะ กินดิ" มันคว้าถ้วยไอติมไปกินครับ กินเจงๆๆหรอหว่ะอ่าวแล้วกรูจะกินต่อมึงดีป่าวหว่ะเนี่ย
   "ชอบกินร้านนี้หรอ"  มันยังคงกินอยู่อย่างหน้าตาเฉยแล้วก็ไม่มีทีท่าว่าจะส่งคืน
   "อืม"
   "ชอบใส่อะไรอ่ะ"
   "ก็ใส่อย่างที่กินอยู่นั้นแหละ"
   "หรอ....เตอร์ชอบใส่กล้วยหอมกับพีชแล้วก็สตรอเบอร์รี่ เหมือนรู้ใจเลยเนอะใส่มาครบสามอย่างเลย"
   "อืม" ทำไมมันหน้าด้านอย่างงี้หว่ะเนี่ย
   "ไปเหอะหมดแร้วอิ่มแร้วด้วย เดี๋ยวคุณป้ารอนะ"  ป้ากรูนะเว้ยมาเรียกเหมือนกรูอีกเมื่อก่อนยังเรียกอาจารย์เลย
   "อืม  อิ่มเนอะ  อิ่มมากด้วย" มันแกล้งผมรึป่าวเนี่ย ผมกับเตอร์เดินไปที่ร้านเสื้อ  ยังไม่ทันถึงก็เห็นป้าหิ้วถุงเสื้ออกมาจากร้านแล้ว  ท่านผู้ชมครับสามถุงโตๆ  โอ้ว..แม่เจ้า
   "โอ้ว..คุณป้าจะเอาไปขายหรอครับ" ผมแซวป้านิสหน่อยแต่ป้ายิ้มไม่หุบสงสัยจะได้ของถูกใจ
   "ก็มันสวยนี้นาแล้วป้าก็ไม่ได้มานานแล้วด้วย  เราสองคนหล่ะได้อะไรมาบ้าง ทะเลาะกันรึป่าวเนี่ย" ป้ากลัวผมจะทะเลาะกะมันมากเลยหรอครับ
   "ก็ได้คอนแทคไงครับ แล้วก็ไปกินไอติมมา กลับเลยป่าวป้า"
   "จ้ะ ไม่รู้จะไปซื้ออะไรอ่ะวันนี้หมดตัวแล้ว" ป้าหันมายิ้มกับผม
   "โหอย่าป้าแค่นี้ขนหน้าแข็งไม่กระดิกด้วยซ้ำม้าง"
   "สมพรปากเถอะจ้ะ กลับกันเถอะ เตอร์หล่ะลูกอยากดูอะไรอีกรึป่าว"
   "ไม่อ่าครับ เดินทุกวันเบื่อแล้วอ่ะครับ" จร้าอีเด็กสยาม
   "ป่ะ งั้นกลับกันได้แล้ว"  ผมป้าแล้วก็เตอร์เดินไปที่รถแล้วขับกลับไปยังที่สถาบันในรถขากลับก็พูดคุยกันตามปกติแต่ส่วนใหญ่จะคุยเกี่ยวกับเรื่องเสื้อผ้าของป้ามากกว่า
   "ป้ากลับบ้านเลยป่าวหรือว่าจะทำงานต่ออ่ะเตอร์จะได้อยู่เป็นเพื่อน"
   "กลับบ้านเถอะลูกเดี๋ยวป้าทำงานต่ออีกหน่อยเหนื่อยมาทั้งวันแล้วนี้เราอ่ะ กลับไปนอนเอาแรงเหอะพรุ่งนี้ต้องมาสอนอีก เดี๋ยวไม่ไหวนะ"
   "คร๊าฟฟฟฟฟงั้นเดี๋ยวหิ้วของไปใส่ที่รถให้" ผมเอาของไปใส่ท้ายรถป้า
   "เตอร์ ขับรถดีดีนะลูกถึงบ้านแล้วโทรบอกครูด้วยนะอย่าเถลไถลหล่ะ"
   "ครับ เตอร์ถึงบ้านแล้วจะรีบรายงานเลยครับ" มันยิ้มให้ป้าผมน่ารักดีอ่ะแล้วก็ยกมือไหว้ขอตัวกลับบ้านแล้วมันก็เดินไปที่รถคับ
   "ดีมากจ้ะ  ฟ่าๆๆๆเดี๋ยวเอาพะโล้อีกกล่องในตู้เอาไปทานมื้อเย็นนะลูกจะได้ไม่ต้องไปซื้อทานมันเปลืองหน่ะ"กลับสู่โหมดประหยัดอีกแล้วครับป้าผมเมื่อกี้ซื้อเสือยังใจเสี่ยอยู่เลย
   "ครับ"  เราสามคนแยกย้าย ป้าไปทำงานต่อที่ห้อง  ผมกับเตอร์เดินไปที่รถใครรถมันแต่ว่า  เห้ย...นั้นมันรถที่จอดขวางเราเมื่อเช้านี้หว่า อ่าวเห้ยรถไอ้เตอร์ ไอ้นี้อยู่คอนโดเดียวกับเราหรอกฟ่ะ คงไม่มั้งถ้าอยู่ที่เดียวกับเราทำไมไปจอดรถตรงนั้นอ่ะคงไปหาเพื่อนมั้ง  แล้วจะคิดเรื่องนี้ทำไมเนี่ยกลับบ้านได้แล้วครับคุณฟ่า  ระหว่างทางที่ผมขับรถกลับบ้านเป็นช่วงเวลาสั้นๆรถไม่ติดแต่ผมคิดโน้นนี้นั้นตลอดเวลาแล้วเรื่องที่คิดก็เป็นเรื่องของเตอร์ทั้งนั้น  ผมมองกระจกหลังก็ไม่เห็นมีรถคันนั้นตามมาสงสัยมันจะไม่ได้อยู่ที่นี้จริงๆแหะ   ผมจอดรถเข้าที่เรียบร้อยแต่วันนี้ลุงยามไปไหนหว่าไม่เห็น  ผมกดลิฟท์แล้วลุงยามก็ลงมาพอดี
   "อ้าวหนูฟ่า เพิ่งกลับเหรอครับ"
   "ครับลุง  ลุงไปไหนมาอ่ะ"
   "อ้อ  ลุงไปดูความเรียบร้อยข้างบนอ่ะพอดีมีคนย้ายมาอยู่ใหม่เลยไปแจ้งเค้าเรื่องรายละเอียดต่างๆครับ"
   "ครับ  งั้นฟ่าขอตัวก่อนนะลุง เหนื่อยจะแย่แล้วอยากอาบน้ำอ่ะครับ"  ผมคุยกับลุกนิดหน่อยก็ขึ้นห้องครับ  อาบน้ำแล้วนุ่งผ้าเช็ดแล้วก็มานั่งเช็ดหัวอยู่ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง 
   "ก๊อกๆๆๆ  ปึงๆๆๆ"เสียงคนมาเคาะห้องผมครับ ใครกันอ่ะปรกติไม่เคยมีใครมาที่นี้เลยมีที่บ้านผมแล้วก็ป้าเท่านั้นเองอ่ะใครมาเคาะหว่ะเนี่ย สงสัยจะเป็นนังสุแน่ๆๆแลยเพื่อนผมเองอ่ะครับมันชอบมาขอเข้าห้องน้ำเพราะว่าน้ำที่หอมันชอบไม่ไหล
   "น้ำห้องมรึงไม่ไหลอีกใช่ป่าวเนี่ย  เออๆๆๆรู้แล้วเลิกเคาะได้แล้วมรึง" ผมเดินบ่นโดยที่ยังไม่ถึงประตู
   "ก๊อกๆๆๆ"เลิกเคาะซะทีเถิดกรูเปิดให้แร้ววววววว

คุณคิดว่าคนที่มาเคาะประตูเป็นใคร????ติดตามได้ตอนต่อไป  เร็วๆนี้   เอิ๊กๆๆๆๆ

[Poes]

เตอร์ ชัวร์ 

[อัลฟ่าบ้าบอ]

เตอร์ ชัวร์ 

เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ

[Poes]

ทายถูกปะเนี่ย ถ้าถูกจะได้ไปนอนสักที 

[อัลฟ่าบ้าบอ]

ทายถูกปะเนี่ย ถ้าถูกจะได้ไปนอนสักที 

ไม่บอก

อิอิ

[nana]

น้องเตอร์อ่ะดิ

[jaaeyboy]

ย้ายมาใหม่  เตอร์แน่ๆเลย

[Sith]

ย้ายมาห้องเดียวกันเลยน่าจะสะดวกกว่านะ คริคริ   

[LingNERD*]

คอปเตอร์ไม้ไผ่ชั่ว คิคิ

คราวหนีฟ่าหนีเตอร์มะพ้น ชัวร์

[LEO]

ทายถูกปะเนี่ย ถ้าถูกจะได้ไปนอนสักที 

^
^
^
ไปนอนเถอะพี่...เดียวไม่ใสน่ะ....เดี๋ยวผมรอคำตอบให้...

[jinno]

แหม่ๆๆ จะคร๊ายยย


แต่เตอร์รู้ได้ไงอ่ะว่าอยู่ห้องนี้ แล้วเตอร์ใช่คนเดียวกะเด็กที่ร้านการ์ตูนที่เจอกันป่าว ทำไมอ่ะฟ่าจำไม่ได้เหยอ

[Dangerous_patz]

มาทักทายเรื่องใหม่





 







น่ารักดีอ่าาาา พี่ฟ่า










เตอร์แน่ นอน





หึหึ





เอ๊ะ หรือ ลุงยาม หว่า 555

[rayjikung]

นายคอปเตอร์ ..เข้ามาทำไรน่ะ หุหุ 

[Sith]

อะ กำลังนุ่งผ้าเช้ดตัวผืนเดียว แบบนี้ก็เข้าทางเลยสิ 

[yunjaelover]

หนุกดีอ่ะ เหมือนบุพเพอาละวาดเลย
โลกกลมจริงๆ สงสัยคนที่มาเคาะห้องคงไม้แค้ว เตอร์ แน่ๆ
ใช่เปล่า รอลุ้นว่าใครดีกว่า
ขอบคุณนะค่ะ

....... .........

[FOAM]

เตรียมย้ายข้าวของมาอยู่ด้วยกันได้


น่ารักดี ชอบๆๆๆ

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

หนุกหนานมากมาย อยากอ่านต่อแล้วอะ

รีบมาต่อไวๆน๊า