ตอนที่14 ค้างต่อได้อีก!!
แล้วประโยคที่ทำให้ผมแทบช็อคก็ออกมาจากปากลุงแกครับ!!!!!
“แฟนพีตัวจริงนี่น่ารักดีนะ พ่อฝากพีด้วยนะลูก…บางทีพีมันก็ซนๆไปบ้างแต่อย่าไปถือสามันเลยนะ”
“…………………………..”
…..เอ่อ……..คือคุณพ่อครับ ที่ว่าแฟนพีนี่ใครครับ แถวนี้มีแต่ผมกับไอ้ชาร์คนะครับ……หมายถึงไอ้ชาร์คเหรอครับ…….. แล้วทำไมต้องมองมาที่ผมด้วยครับ……เอ่อ…..โอบไหล่ผมทำไมหละครับ……….เอ่อ…….คุณพ่อหมายถึงผมเหรอครับ………ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!
ผมกับไอ้ชาร์คช็อคไปเลยสิครับ พ่อแกมามุขไหนวะครับเนี่ย หรือแกเกิดความจำเสื่อมไปแล้ว สับสนมากๆครับ
“เฮ้ยยยยย ยังพ่อ ยังไม่ได้เป็นแฟนกานนนนน” ไอ้พีรีบพูดขัดพ่อมันขึ้นมาครับ…..มันหน้าแดงแข่งกับผมครับ
“เอ่อ….คุณลุงครับ ผมว่าคุณลุงคงเข้าใจผิดแล้วหนะครับ ผมกับพีเป็นแค่เพื่อนกับเฉยๆครับ” ผมรีบออกตัวก่อนที่ลุงแกจะเข้าใจผิดหนักไปกว่านี้
“ใช่ครับๆ” ไอ้ชาร์คช่วยเสริม…ขอบใจมากเพื่อน
“อ้าวเหรอ โทษทีๆไอ้พ่อก็นึกว่าลูกเป็นแฟนกับไอ้พีของพ่อไปแล้ว ก็ไอ้พีมันบ่นกับพ่อว่าอยากขอลูกมาเป็นแฟนให้ได้ยินมาเป็นปีแล้ว พ่อเห็นช่วงนี้ไอ้พีมันอารมณ์ดีแถมพาลูกมาบ้าน พ่อเลยนึกไปเอง”ลุงแกพูดแล้วหัวเราะเหมือนเป็นเรื่องธรรมดามากเลยครับ
“แต่ผมกับพีเป็นผู้ชายเหมือนกันนะครับ”รีบบอกลุงแกด่วนครับ
“สมัยนี้มันปกติจะตายไป พ่อไม่ถือหรอก แค่ไอ้พีของพ่อมีความสุขไม่เหมือนแต่ก่อน….พ่อก็ดีใจแล้ว”…..ทันสมัยมากครับลุง
“เออ…เมื่อกี้คุณลุงบอกว่าเป็นปีเหรอครับ…..เราพึ่งรู้จักกันตอนเข้ามหาลัยได้นี่มันก็แค่เกือบสองเดือนเองนะครับ” ผมงงครับ เอาลุงแกเช็คสมองด่วนครับ
“อ้าวก็..อุ๊บบบ”ลุงแกจะพูดต่อแต่ไอ้พีรีบเอามือมาปิดปากพ่อมันทันทีเลยครับ ไม่ยอมให้พ่อมันพูดต่อ…..เฮ้ยมีความลับที่ไม่อยากให้กรูรู้ด้วยเหรอวะ!!!!
“เออ ไม่พูดก็ได้ไอ้พี…..แต่ยังไงพ่อก็ต้องขอบใจเอกจริงๆนะที่ทำให้ครอบครัวพ่อเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ พ่ออยากขอบใจเอกมานานแล้วแต่พึ่งได้เจอตัววันนี้ขอบใจจริงๆ” พูดเสร็จลุงแกก็ยิ้มให้พร้อมกับโดนไอ้พีลากเข้าบ้านไปครับ ทิ้งให้ผมยืนงงไปอย่างนั้น…..ไม่เข้าใจสักเรื่องแต่แน่ใจอยู่อย่างนึงคือไอ้พีมันต้องมีเรื่องปิดบังผมอยู่แน่ๆ
ผมกับไอ้ชาร์คซักไอ้พีกันใหญ่เลยครับหลังมันออกมา ….มันยอมเล่าแค่ว่าพ่อมันรู้ตั้งนานแล้วว่ามันชอบผู้ชายเมื่อก่อนบ้านแทบแตก แต่ตอนนี้พ่อแม่มันยอมรับได้สุดๆแถมสนับสนุนด้วย……มันเล่าแค่นี้ครับไม่ยอมเล่าต่อ มันบอกอยากรู้ต้องให้ผมเป็นแฟนมันก่อนครับมันถึงจะบอก…..มันมาไม้นี้ผมเลยตัดใจไม่อยากรู้ก็ได้ครับ
“เออใช่เราขอโทรบอกที่บ้านก่อนนะ มือถือมันพังเดี๋ยวที่บ้านโทรเข้าไม่ได้จะเป็นห่วง” ผมบอกไอ้พีครับ เพราะตอนนี้จะสี่ทุ่มแล้วครับ
“อ๋อ ไม่ต้องห่วงหรอก พ่อเราโทรไปบอกแม่เอกให้แล้วหละ แล้วก็ขออนุญาตให้ค้างบ้านเราได้แล้วด้วยมันดึกแล้ว” ไอ้พีพูดพร้อมกับส่งสายตาล่อแหลม
“เฮ้ยยยยย….แล้วไปเอาเบอร์บ้านกรูมาจากไหน แล้วโทรไปตอนไหน” ผมงงครับ ไปให้เบอร์มันเมื่อไหร่เนี่ย
“อ้าวก็ในหนังสือรายชื่อคนในรุ่นที่เค้าแจกกันวันก่อนไง มันมีที่อยู่กับเบอร์โทรศัพท์บ้านด้วยนะ เราเห็นมือถือเอกพัง เราเลยให้พ่อโทรให้ตอนเอกอาบน้ำ” มันพูดแบบผู้ชนะครับ พร้อมส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาอีก…..จะปลอดภัยเหรอวะกรู…..ไม่เอาดีกว่า
“ค้างกะพีไปเหอะเอก”ไอ้ชาร์คพูด
“ใช่ๆ….เฮ้ยยยย...ชาร์คพูดว่าไงนะ” ผมตกใจตอนแรกนึกว่ามันจะช่วยปฏิเสธ
“ไม่ต้องห่วงเราค้างด้วย” ชาร์คยิ้มบอก
“อ้าวววไอ้เชรี่ยยยย ใครเชิญมรึงครับ” ไอ้พีรีบบอกครับ
“อ้าว ยังไงกรูก็ต้องไปเอาเสื้อกรูมาให้เอกใส่ไปเรียนพรุ่งนี้อยู่แล้วนี่ หรือมรึงจะให้เอกมันใส่ชุดมรึง” ไอ้พีอึ้งพูดไม่ออกเลยครับ…….เออจริง
เป็นอันว่าผมก็ต้องค้างที่บ้านไอ้พีคืนนี้ครับ ตอนนี้พวกที่เหลือกลับไปหมดแล้วโดยมีแอ้มขับไปส่งพวกคุณๆครับ ส่วนรถไอ้ป้องก็จอดไว้ที่บ้านไอ้พีก่อนเพราะก่อนกลับไอ้ป้องมันเมาหลับหมดสภาพไปแล้วครับ ส่วนชาร์คกลับไปเอาเสื้อที่คอนโดก่อน
ตอนนี้ผมกับไอ้พีมานั่งดูของขวัญในห้องมันกันอยู่ครับ เมื่อกี้ในงานมันเปิดดูไปแค่ของไอ้ชาร์คคนเดียวเอง ก็เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นมาซะก่อน ไอ้พีมันเริ่มแกะของขวัญไอ้จุนก่อนครับ(ของผม ผมบอกมันให้แกะทีหลัง) ที่กล่องมีการ์ดเขียนไว้ว่า
“เดี๋ยวเอาไว้ใช้ไปเล่นด้วยกันนะจากจุน” แต่พอไอ้พีเปิดกล่องปรากฎว่าข้างในเป็นนวมครับ!!!! …..เออ………..จุนมรึงต่อยมวยด้วยเหรอครับ ……… ตรงข้ามกับของไอ้ป้องที่ให้เป็นดอกไม้ประดิษฐ์สีหวานแหววอยู่ในโหลแก้ว……..เอออ…..มรึงสองคนสลับของกันเปล่าครับ
ส่วนของแอ้มเปิดมาเป็นตุ๊กตาก็อดซิล่าครับ……อืมเข้ากับคนให้ดีครับเสียงดังพอกัน
แต่ของหลิงเด็ดสุดจนเราสองคนเงียบพูดไม่ออกครับ……ครับมันเป็นชุดkit setตุ๊กตาคุณไสยครับ……เออ…..ต่อไปจะเรียกหลอนแทนหลิงแล้วนะเพื่อนเอ๋ย
“แล้วเมื่อกี้ลุงเค้าให้อะไรพีหละ” ผมถามครับ
“ อ๋อ รถมือสองหนะพ่อเค้าซื้อต่อมาจากอา ส่วนคันเก่าพ่อจะเอาไปใช้ที่ต่างจังหวัด” ไอ้พีตอบในขณะที่อ่านคู่มือตุ๊กตาของไอ้หลิงอยู่ครับ………โทษนะครับ…..มรึงคิดจะเอาไปใช้จริงเหรอครับไอ้ตุ๊กตานั่น
“โห สวยจังเลยเอก เป็นสไตล์เราชอบเลย” ไอ้พีบอกขณะแกะของขวัญผมขึ้นมาดู ของขวัญผมเป็นกรอบรูปเงินครับ ที่กรอบสลักไว้ว่า “ Forever”ครับ
“เราจะเก็บไว้ตลอดไปเลยนะ” ไอ้พีบอกพร้อมยิ้มกว้าง ความสุขมันแสดงออกมาแววตาให้เห็นได้เลยครับ
“ถ้าชอบ เราก็ดีใจ” ผมบอก
ไอ้พีนั่งดูของไปอีกสักพัก ผมก็ไล่มันไปอาบน้ำครับเพราะมันดึกแล้วไอ้พีก็ว่าง่ายครับ วิ่งเข้าห้องน้ำไปเหมือนเด็กๆ ผมก็เลยเอาคู่มือตุ๊กตาเมื่อกี้มาอ่านบ้าง………อืม…….ใช้ได้หลายอย่างจังแฮะ……ยิ่งอ่านยิ่งหลอนนะเนี่ยยยย…….พออ่านจบไอ้พีมันก็อาบเสร็จพอดี……..ผมเงยหน้าขึ้นมาก็สบตากับไอ้พีที่พึ่งออกมาจากห้องน้ำ……ตอนนี้มันเปลือยอยู่ครับมีนุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว……เออ……จริงๆมันล่ำมากเลยนะครับ……ถอดเสื้อถึงเห็น ซ่อนรูปนะเนี่ย…..คงเล่นเวทมาแหงเลยครับผมคิด
ไอ้พีมันไม่พูดอะไรเลยครับมันเอาแต่ยืนมองผมอีกแล้ว……..เอ่อ……มองกรูทำไมครับ
แต่แค่ผมคิดมันก็เดินอาดๆเข้ามาอีกแล้วครับ
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!
ต่อตอนหน้าครับ