[เรื่องเล่า,รักเก่าๆๆปีที่2..แคน กัน...
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องเล่า,รักเก่าๆๆปีที่2..แคน กัน...  (อ่าน 47919 ครั้ง)

ซากูระสีฟ้า

  • บุคคลทั่วไป
ช่วงนี้ว่างงงงงงงงงงงเลยอาจลงให้บ่อยๆๆก็ได้


แต่ปีที่2 นี้อย่าคาดหวังอะไรมากกับแคนน่ะคับ5555



...มาหย่อนระเบิดไว้แล้ววิ่งแน็บไป...
...ทุกคู่..จะมีบทพิสูจน์..รักแท้..เพื่อเก็บไว้เป็นความทรงจำ..
:กอด1:


ชอบจัง555
ได้อ่านแล้ว  :impress2: น้องแคนไปไหนมา พี่คิดถึง  :กอด1:





เค้าอยู่แถวนี่แหละ5555   คิดถึงเหมือนกานนนนนนนนนน

ซากูระสีฟ้า

  • บุคคลทั่วไป
ต่อจากเมื่อวานครับผม








วันนี้เป้นวันปฐมนิเทศน้องปี1ใหม่ที่ศุนย์ของมหาลัยครับ เหมือนตอนที่ผมเจอกันครั้งแรกตอนปีหนึ่งแหละครับ แต่ปีนี้พวกผมมาดูแลน้องเหมือนที่พี่ปี3 ดูแลพวกผม ที่จริงผมขี้เกียจมามากเลยเพราะมันร้อน แต่ทำไงได้ ไม่งั้นไอ้กร กะไอ้กิ๊ฟคงตบผมตายแน่55

กรประธานสาขาปี2 ก็เริ่มอธิบายกำหนดการที่จะเข้าหอประชุมให้น้องๆๆฟัง จนน้องเข้าหอประชุมพวกเราเลยไปพักกัน วันนี้ปี2 มากันครบเพราะต้องมาเทคน้องของตัวเองไม่ให้บกพร่อง พวกเราเปิดห้องพักข้างมหาลัยที่เป้นหอนอกไว้นอนกันแยกกันนอนตามกลุ่มตามสดวก ส่วนน้องปี1 ก็เข้าหอตามระเบียบมหาลัยครับ หลังจากที่ทำกิจกรรมตอนเย็นพาน้องเดินดูมหาลัย สอนร้องเพลงเสร็จก็ส่งน้องเข้าหอนอนครับเพราะพรุ่งนี้มีการทำกิจกรรมปี1 ทั้งมหาลัย อันนี้ทางมหาลัยจะมีคนรับผิดชอบเอง พวกผมไปต้องไปยุ่งครับ เลยตกลงกันว่าจะไปเที่ยวผับ เต้นให้หนำใจเลย ไม่ได้เข้านานแล้ว555
กลุ่มผมมี ผม กัน กร กิ๊ฟ และเพื่อนอีกสองสามคนก้นัดกันตอน 4ทุ่ม ที่หน้าที่พัก

ผมก็เลยนอนเอาแรงซะหน่อย ห้องผมมี ผม กัน กร สามคนครับ  คบกันอยู่แค่นี้5555

พอถึงห้องพักหลับเป้นตายเลย เหนื่อยก็เหนื่อย รู้สึกว่าตัวเองตากแดดทั้งวัน จะดำมั้ยยยยยยยยยยยยยยยย555

ผมตั้งใจนอนเต้มที่แต่ก็มีร่างร่างนึ่งกระโดดขึ้นมาทับ รู้สึกเจ็บมาก

“เจ็บน่ะกัน ง่วงอย่ากวนได้มั้ยยยยยยยยยย”

“โหกวนหน่อยก็ไม่ได้ เบื่อว่ะ แคนเนี๊ย”

“......................................”ผมขี้เกียจต่อคำ

“แคนนนนนนนนนนนน”

“.........................”

“ไม่โกรธหรที่บอกว่าเบื่อ”

“ฮือ ขี้เกียจตอบ”

“ได้ไงอ่ะ”

“ราตรีสวัสดิ์กัน”

55555
เสียงกรหัวเราะเยาะในความบ้าบอของผม

ตอนนี้ผมง่วง ไม่สนใครแล้ว กันก็ไม่เล่นแล้ว ก็ล้มกายนอนกอดผมแล้วหลับไป




ปั้งๆๆๆๆๆๆๆ เสียงเคาะประตูห้อง

ผมงัวเงียไปเปิดทันได้นั้นนางมารร้ายกิ๊ฟฟี่กี่ร่ายมนต์

“นี่ๆๆพวกมึงจะนอนไปถึงไหนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน พวกช้านแต่งตัวแล้วน่ะย่ะ ตื่นไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว วันนี้คนเยอะเดี่ยวไม่มีโต๊ะ”

“เหอะๆๆๆๆๆ” เสียงกีฟทำให้กรและกันสดุ้งรีบลุกจากเตียงไปอาบน้ำแต่งตัว5555



พวกเรากว่าจะเสร็จก็ปาไปจะ5ทุ่มแล้ว ไม่มีโต๊ะแน่ๆๆครับ แต่ตั่งใจกันไว้แล้วยังไงต้องไปครับ

พอไปถึงร้านคนเยอะมากกกกกกส่วนมากเป้นเด็กมหลลัยทั้งนั้นเลย พวกผมเดินเข้าไปมองหาโต๊ะและทำเลดีๆๆแต่ ไม่มี มองซ้ายมองขวา ก็ไม่มี

ทำไงดีว่ะ ไปร้านอื่นหรอ คงเต็มเหมือนกัน เฮ้อออออออออออออออ


“พี่แคนนนนนนนนน  พี่กันนนนนนนนน”เสียงเรียกผมกับกันดังมาจากอีกมุมที่มืดมากและไม่ค่อยได้ยินเท่าไหร่ทั้งที่ใกล้มาก

ผมหันไป

“อ้าววววววไอ้บาสแกมาได้ไงอ่ะ เป็นปี1ทำไมไม่อยู่หออออออออเดี๋ยวกรเห้นน่ะ แกโดนด่าแน่ๆๆ”

“ไม่ทันแล้วพี่กรอยู่ข้างพี่แคนไม่ใช่หรอ”
บาสยิ้มแบบหวั่นๆๆ

“เอาล่ะเรื่องนี้ค่อยว่ากันวันหลัง ว่าแต่มากับใครล่ะ”


“ดี กร แคน กัน กิ๊ฟ......”

“อ้าวววววิว” ผมไม่ทันมองเจอเพื่อนกลุ่มวิวนั่งกับน้องบาสอยู่สามสี่คน

“ไม่มีโต๊ะหรอ มานยั่งด้วยกันดิ ตรงนี้เป็นมุมยืนได้หลายคน นั่งด้วยกันจะได้สนุกๆๆๆ” วิวและเพื่อนสาวๆๆคะยั้ยคะยอให้กลุ่มผมนั่งด้วย


“ตกลงครับ” กรรีบตอบตกลง55 เออลืมบอกว่ากรเหมือนชอบเพื่อนกลุ่มวิวคนนึงอยู่ครับ เลยเป็นโอกาศดี

สรุปว่าเรานั่งโต๊ะกับกลุ่มวิว อีก4คน นั่งบ้างยืนบ้างเบียดๆๆกัน

กลุ่มวิวมี  วิว  บุ๋ม(คนที่กรชอบ)  น้องบาส และผู้ชายอีกคน(เป็นแฟนวิวมารู้ทีหลัง)

ตอนแรกก็นั่งแบบเกร็งๆๆเพราะไม่ค่อยสนิดกัน มีแต่น้องบาสนี่แหละที่ชวนคุยตลอด
ผมพยายามจะถามว่ามาได้อย่างไร ผมลืมไปว่าวิวเป้นพี่เทคของบาส วิวเลยชวนออกมาเลี้ยงมั้ง555

พอนานๆๆไปเหล้าเริ่มออก ก็ทำให้พูดง่ายขึ้น จากที่ไม่คุยกันก็เริ่มคุยกันมากขึ้น  วิวพยายามชวผมคุยต่างๆๆนานา รวมทั้งแฟนวิวด้วย มาทราบอีกทีว่าจบโรงเรียนเดียวกับผมด้วยยิ่งคุยกันได้มากขึ้น


วันนั้นผมไม่ค่อยเมาเท่าไหร่ กันก้ไม่ ทุกคนไม่เมามาก เพราะไม่อยากกินมากเพราะพรุ่งนี้ถึงจะไม่ได้ดุน้องแต่ก้มีประชุม อีกอย่างผมขอให้บาสกลับหอในเพราะพรุ่งนี้ต้องไปแต่เช้า กรจึงอาสาไปส่งที่หน้าหอในพร้องขอร้องพี่ยามให้เพราะสนิทกันเมื่อปีก่อน




วันนี้เป้นวันแรกของการเปิดเรียนใหม่พวกผมเรียนที่ศุนย์ในเมืองแต่น้องปี1ต้องเรียนที่อีกศุนย์ต่างจังหวัด
หลังจากนั้นเทศการการรับน้องก็เกิดขึ้นเพราะพวกปีสองต้องหมั่นไปทำกิจกรรมให้น้อง จึงหมุนเวียนกันไป
ส่วนผมกับกันต้องไปตลอดเพราะต้องไปเป็นเพื่อนท่านกร และท่านกิ๊ฟ(ท่านประธานต้องไปอยู่แล้ว)

“แคนๆๆๆ เราฝากของไปให้บาสหน่อยน่ะเพราะวันนี้เราไปไม่ได้ติดธุระ” วิวเอาของมาฝากผมไว้

“อืม ได้ เดี่ยวบอกให้ว่าวิวฝากมา”

“แท๊งค์น่ะจ๊ะ”แล้วก็เดินสวยเชิดๆๆไป

แต่ช่วงนี้ผมกับวิวก็สนิดกันมากขึ้นกว่าเดิมหลังจากวันนั้น เพราะน้องเทคผมเป้นเพื่อซี้กับเจ้าบาสน้องเทควิว เลยมีเรื่องคุยกันมากขึ้น แล้ววิวก็ชอบฝากของไปบ่อยๆๆด้วย




“แคนวันนี้กันต้องไปคัดตัวนักบาสทีมคณะอ่ะ ไปเป็นเพื่อนหน่อยดิ”

“โหหหหหขี้เกียจอ่ะ”

“แคน”

“คับๆๆๆ ไปก็ได้ไม่ต้องมาใช้สายตาเลยกันนี่”

ช่วงนี้สายตาพิฆาตของกันนี่ใช้บ่อยมาก น่ากลัวจริงๆๆน่ะครับ


วันนี้ผมเลยต้องไปเฝ้าสุดที่รักคัดบาสสสสที่สนามซึ่งเป็นอะไรที่เบื่อมากกกกกกก


ผมนั่งอยู่ที่ริมสนามนานมากกกกเบื่อ และหิว

“แคนนนนน มาทำไรอ่ะ”

“อ้าวววว วิว”

“แคนคัดเหมือนกันหรอ”

“บ้าเตี๊ยขนาดนี้เค้าคงเอาหรอก และเล่นไม่เป้นด้วย55”

“พากันมาคัดหรอ”

“อืมมมมน่าเบื่อจะตาย แล้ววิวล่ะ”

“อ๋อเราก็มาเป็นเพื่อนต้นอ่ะ”(ต้นนี่เป็นแฟนวิวครับคนนั้นอ่ะคับ เรียนคนละสาขากับพวกผมแต่คณะเดียวกันครับ)


“ต้นก็มาคัดหรอ คงได้อยู่แล้วแหละ สูงขนาดนั้น”

“กันก็คงได้แหละ5555”


ผมกับวิวนั่งคุยกันเรื่อยเปื่อย



 สรุปว่า ทั้งกันและต้น ผ่านการคัดเลือกคับ ผมจะดีใจดีมั้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยเฮ้อออออออออออออออออ



หลังจากเสร็จทุกอย่างผมกับกันก้กลับมาถึงห้องด้วยความเหนื่อยล้า


“เอ่อ แคน คุยไรกับวิว มากมาย สนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ”

“ก็ป่าวหนิ เรื่อยๆๆ สนิทกันหรอ เฉยๆๆน่ะ”

“หรอ เห้นคุยกันสนิทจัง”

“ทำไมคับบบบบบบบบบ ท่านชายกัน หึงข้าน้อยหรอ5555”

ผมยิ้มล้อกัน

“ป่าว”

เหอะๆๆๆๆๆ พูดแค่คำว่าป่าว แล้วเดินสบัดตูดไปเลย เล่นแค่นี้ก็ไม่ได้

“ถามไมอ่ะ”

“ก็ถามเฉยๆๆ แปลกใจ”

“อืม ไม่หึงก็ดีแล้ว วันหลังจะได้สวืทกันมากว่านี้”

“ลองดูสิ”
พร้อมเปร่งสายตารัสมีทำลายล้างมาที่ผม

“ล้อเล่นหรอกน่ะ เค้าเป้นผู้หญิงน่ะ”
ก็เห็นอยู่ว่าเป็นผู้หญิงจะอะไรมากมาย555


“ทั้งหญิงและชายไว้ใจไม่ได้หมดแหละ”

“เหอะๆๆ อย่ามา           บอกตัวเองก่อนล่ะกันน่ะ”

“ทำไมล่ะ เมื่อก่อนแคนก็เคยคบผู้หญิงมาก่อนไม่ใช่หรอ”

ตึ่ง  พูดไม่ออกครับ  ก็จริงอยู่ว่าเคยคบผู้หญิงจริงๆๆตอน ม.ปลาย แต่มันเป็นความรักเด็กๆๆ ผมก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นความรักมั้ย ผมเชื่อว่าหลายคนที่นี้เคยเป็นแบบผมมาก่อน55 แค่รู้สึกดีกับเค้าเท่านั้นเอง ตอนนี้ก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน55

“บ้าล่ะ  กันอย่ามาเอาเรื่องไม่เป็นเรื่องมาพูดเลยน่า555”

ผมเนียนเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ5555












ช่วงนี้ขอเนิบๆๆเนื้อเรื่องไม่เดินไม่ก่อนน่ะ  ชิวๆๆ เดินเล่นอ้อมไปอ้อมมาก่อน

แค่นี้ก่อนน่ะคับค่อยมาต่อให้น่ะ



ซากุระสีฟ้า



bixzz

  • บุคคลทั่วไป
^
^
^
ขอ "จิ้ม" แคนแรงๆ หนึ่งที  :laugh:
หายไปนานเลยน๊่า...คิดถึงนะเนี่ย
+1 ให้แล้วนะครับ...ครบ 60 คะแนนพอดีเลยยย

รออ่านต่อไปนะครับ ลุ้นต่อไปว่า "อะไร" ที่กำลังจะมา
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01-02-2009 23:48:37 โดย bixzz »

ออฟไลน์ mist

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4505
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +263/-3
เหมือนฟ้าสงบก่อนพายุจะมาเลยวุ้ย

imageriz

  • บุคคลทั่วไป
เนิบ ๆ  ไปก่อน  แต่ถ้าจะไม่ดีซะแล้ว 

ตอนแรกหนึ่งว่าจะเป็นบาสที่เป็นตัวป่วน

แต่ตอนนี้อ่ะกลายเป็นวิว แทน

 :serius2: ม่ายอยากจะคิด

รอน้องแคนมาต่อนะ   :z2: :z2: :z2:

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
วิว มีแฟนอยู่แล้วคงไม่มีไรมั้ง กัน นี่หึงไปซะทุกคนเลยนะ  :laugh: น้องแคนลำบากแย่เลย

ออฟไลน์ [N]€ẃÿ{k}uñĢ

  • ~ῲเจ้าแม่Dramaῴ~
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +740/-5
 :z13:

จิ้มพี่หนึ่ง อิๆ

แหมแคนเดินเรื่องเนิบแบบนี้กลัวจบเร็วอะดิเนี่ย

อ่านแล้วมันลุ้นจังเลยไม่รู้ว่าใครจะโผล่มาทำไรแคนอีกเนี่ย

แล้วจะรออ่านต่อน๊า

จะดิ้นรอไปพลางๆ  :z2: :z2: :z2: :z2:

PEAK

  • บุคคลทั่วไป
 :L2:  ให้กำลังใจคนเขียนครับ

ไม่ค่อยว่าง เข้ามาอ่าน  ...  แต่ก็ยังคงชอบและตามอ่านอยู่นะครับ

ขอบคุณคนเขียนมาก ๆ นะครับ ^__^

ซากูระสีฟ้า

  • บุคคลทั่วไป
ตอนนี้อยากบอกทุกท่านที่อ่านว่า ตอนนี้ผมไม่ค่อยอยากลงครับ



แต่มันต้องลงเพราะจะได้ต่อยอดได้ครับ





ซากูระสีฟ้า

  • บุคคลทั่วไป
ต่อเลยครับ





หลังจากวันนั้น ผมกับวิวก็เป็นเหมือนเพื่อนร่วมชะตากรรมเดียวกันครับ คือนั่งรอแฟนที่ริมสนาม เราเลยคุยกันมากขึ้น ที่จริงวิวเป็นคนน่ารักน่ะ คุยสนุก  วิวมักจะชวนผมไปเดินเล่น หาอะไรกินระหว่างรอ เผื่อกันจะซ้อมเสร้จ

“ดีน่ะเนียที่มีวิวเป็นเพื่อนไม่งั้นเราเหงาแย่เลย เบื่อก็เบื่อ”

“ทำไมล่ะการรอนี่มันน่าเบื่อขนาดนั้นเลยหรอ”

“เซ็งอ่ะ”

“แล้วทำไมแคนไม่กลับก่อนกันล่ะ”

“เอ่อ คือเราต้องไปทานข้าวเย็นก่อนกลับห้องอ่ะ”

“อ้าวหรอ ทำไมล่ะ”

“ก็เป็นรุมเมทกันไง 555”

ผมคิดว่าวิวน่าจะรู้ว่าผมกับกันเป็นแฟนกัน แต่ผมก็ไม่อยากประกาศนี่นา ที่จริงเพื่อนที่สนิทก็รู้ แต่เพื่อนบางกลุ่มก็ไม่รู้ เพราะไม่ค่อยจะสุงสิงกันเท่าไหร่55



“แคน รอนานมั้ย” กันเดินมาพร้อมกับต้นแฟนวิว

“นานน่ะสิ ถามได้”

“แค่นี้อย่าทำบ่นแคน ทีกันยังรอแคนได้ตั้งหลายชั่วโมง”

“ตอนไหนมิทราบ”

“เออน่ามีล่ะกัน”

“กลับยัง”

“อืม กลับดิ งั้นพวกเราไปก่อนน่ะเว้ย ต้น  วิว”

กันไม่พูดพร่ำทำเพลง ลากแขนผมออกมาจากสนาม ผมหันไปบายๆๆเพื่อนแทบไม่ทัน

“กันจะรีบไปไหนนนนนนน”

“หิววววววววววววววววว”

จากนั้นก้ไปกินข้าวกัน กลับห้อง ชีวิตช่วงนี้ของพวกผมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย ช่างน่าเบื่อจริงๆๆๆ

จนมาวันนึง ผมมารอกันซ้อมบาส แต่แปลกจังวันนี้วิวไม่มา ปล่อยผมนั่งคนเดียว เบื่ออีกแล้ว ผมพยายามเดินไปหาแถวๆๆนั้น แต่ก็ไร้วี่แวว

พอกันซ้อมเสร็จผมก็เลยถามต้นแฟนของวิว

เหมือนจะได้คำตอบว่า ทะเลาะกันอะไรซักอย่าง

ผมก็คิดไปตลอดทางว่า เป็นไปได้ไงเพราะเห็นว่าสองคนนั้นรักกันมากกกกกก

“แคนนนนนนนน”

“แคนนนนนนนนนนนนนนนนน”

“ว่าไง”

“คิดอะไรอะใจลอยเชียว”

“ปล่าวคิดเรื่องวิว กับต้นอ่ะ”

“ทำไม”

“ก็เรื่องที่เค้าทะเลาะกันไงเล่า”

“ไปยุ่งกับเค้าทำไม”

“.....................................”ว่ากูเสือกรึ

“เค้าเลิกกันหรอ”

“ยังงงงงงงง ไปแช่งเพื่อ”

“ไม่รู้หนิ ใครจะเลิกกัน กันไม่สน ขอแค่เราอยู่ด้วยกัน”

“อะไรน่ะ  พูดอีกทีสิ”

“ไม่เอาแล้ว ชิ”

ผมกับกันชอบหยอกล้อเล่นกันขำๆๆแบบนี้ประจำเลย


อยู่มาวันนึงโทรศัพท์ผมดังขึ้นเป็นเบอร์แปลก

“สวัสดีคับ”

“ใช่เบอร์แคนรึป่าวค่ะ”

“ใช่ครับแคนพูดครับ”

“แคนนนนนนนนน นี่วิวน่ะ”

“อ้าวววววววววิว ได้เบอร์เรามาได้ไงอ่ะ”

“พอดีเราขอกรอ่ะโทษทีน่ะทีไม่ได้ขอก่อน”

“ไม่เป็นไร ว่าแต่มีอะไรรึป่าวอ่ะ”

“คือ คือ เราขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย”

“อืมมม” น้ำเสียงวิวดูเศร้าลงไป

“เราจะเลิกกับต้นดีมั้ย”

“อะไรน่ะ จะเลิกกับต้นหรอ”

“อืมมมมมม”

“ทำไมล่ะ ต้นทำอะไรให้วิวหรอ”

“แคนคิดว่าเค้าดีกับเราหรอ ต่อหน้าเพื่อนเค้าก็เหมือนจะดี แต่พออยู่กับเราเค้าไม่สนใจเลย”

ตอนนี้วิวเหมือนจะร้องให้สอึกสอื้น

“ใจเย็นๆๆน่ะวิว”

“เราเลยคิดว่าเราจะย้ายออกไปอยู่กับเพื่อน”

“ตอนนี้อยู่ด้วยกันหรอ”

“อืมมม เราอยู่กับต้นตั้งแต่ปี2แล้ว”


อยู่ด้วยกันแล้ววววววววววววป๊าดดดดดดดดด

“แล้วต้นว่าไงบ้างอ่ะ”

“ตอนนี้เค้าไม่อยู่หรอก”

“อืม ถ้ามันอึดอัดก็ย้ายออกเถอะ”


ผมกับวิวคุยกันบ่อยมากกกกกกกส่วนมากวิวจะโทรมาปรึกษาผมว่าจะทำไงดี

ผมก็ให้คำตอบแบบที่ ปัดๆๆไปก่อนไม่อยากให้เค้าเลิกกัน วิวเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ฟัง ย้ำว่าทุกอย่าง ไม่เว้นแม้แต่เรื่องบนเตียง

ผมเชื่อแล้วว่าผู้หญิงเมื่อคิดจะตัดใจอ่ะมันยากแค้นแสนเข็ญ เพราะเสียอะไรๆๆให้คนที่รักหมดแล้วนี่เอง



ผ่านมาหลายสัปดาห์จนพวกเราสอบเสร็จแล้ว กรนัดเพื่อนประชุมกันเรื่องวันที่จะต้องไปหาน้องปี1

“เฮ้ย ติดธุระวันที่ 17 นี้บ้าง”
กรถามเพื่อนๆๆ

“วันที่17 วันที่กันไปแข่งบาสนี่นา” ผมบอกกร

“หรอ งั้นกันมึงก็ไปแข่งเถอะ”

“แล้วมึงละแคนไปได้มั้ย”

“เอ่อ คงได้”
ผมมองไปที่หน้ากันเห็นทำหน้างอลๆๆ

สรุปว่าผมต้องไปกับกรและกิ๊ฟครับ และเพื่อนๆๆอีกหลายกลุ่ม

งานนี้กันไม่ได้ไปครับ

“แคนไม่ไปดูกันเล่นบาสหรอ”

“จะให้ตามไปชลบุรีด้วยเนี๊ยน่ะ ไม่เอาหรอก กันไปกับโค้ชเหอะ”

“เสียดายจัง ตั้ง2 วัน”

“แคนก็อยากไป แต่ไอ้กรมันจะด่าน่ะสิ”

“อืมๆๆช่างเหอะ”



จมาถึงวันที่ 17 ผมไปส่งกันขึ้นรถที่หน้ามหาลัยแล้วตัวเองก็กลับมาขึ้นรถในมหาลัย

แค่สองวันเอง  อยากไปกับกันก็อยากไป โค้ชก็ชวนแล้วด้วย

แต่ถ้าไปเนี๊ยโดนฆ่าแน่ๆๆ


ผมกลับมาขึ้นรถพร้อมเพื่อนๆๆ

ผมเห้นวิวอยู่กับกลุ่มเพื่อน เลยเดินเข้าไปคุย วิวอาการปกติแล้ว ร่าเริงคุยเก่งเหมือนเดิม

ผมเลยนั่งใกล้วิว เราคุยกันไปตลอดทางเลย  วิวร่าเริงแต่แววตายังดูเศร้า
ผมไม่กล้าถามเรื่องต้นหรอก ว่าตอนนี้สภาพเป็นยังไง


รถมาจอดที่หน้าหอพัก น้องปี1 มารอรับพวกเราอยู่หน้าหออออ  ผมพยายามมองหาไอ้บาสจอมแสบครับ แต่ไม่เห็น

“ดีคับพี่วิว พี่แคนนนนน”

“อ้าวววบาสสพี่ซื้อของมาฝากเยอะเลย”
วิวคุยอยู่กับบาสสสส


“พี่แคนพี่กันสุดเลิฟ ไปไหนอ่ะ ไม่มาหรอ”

“ไปแข่งบาสที่ชลบุรี”

“แล้วไม่ตามไปอ่ะ”

“ไม่อยู่ด้วยกันบ้าง เบื่อ”

“จริงหรอ  ให้มันจริงเหอะ555”



พวเราซื้อของมาต่างคนต่างก็นำไปให้น้องตัวเอง ผมก็เอาไปให้น้องผม และน้องกันครับ
มาครั้งนี้กรจองหอพักในไว้ครับ จะได้ไม่ต้องออกไปข้างนอกให้เสียเวลา ก็ดีเหมือนกันที่นอนหอใน


“แคน วันนี้ไปเที่ยวมั้ย”

“เที่ยวกลางคืนหรอ”

“อืมมมม พวกเราจะไปอ่ะ”

วิวเดินมาชวนผมครับ แต่ผมยังไม่แน่ใจว่ากรจะไปมั้ย

“เดี๋ยวดูก่อนน่ะ”

“ไปเป็นเพื่อนหน่อยดิแคน วิวมันยิ้งกลุ้ม”
เพื่อนของวิวพูดเสริม

“เอ่อ งั้นก็ได้ งั้นเดี่ยวเราเคลียทางนี้ก่อนน่ะ”

“งั้นพวกเราไปก่อนน่ะ พอดีเรามีห้องที่นอกมออ่ะ พวกเราจะไปค้างที่นั่น”

เพื่อนอีกคนบอกครับ

กลุ่มวิวขอกรออกไปนอนข้างนอกครับ

ส่วนผมก้บอกกิ๊ฟว่าผมจะไปเที่ยวกับพวกวิว ฝากบอกกรด้วย

ตอนแรกก็โดนด่าครับ แต่มันก็ปล่อยผมมาจนได้

ผมไปถึงที่หน้าผับก็สี่ทุ่มแล้วเห็นพวกวิว อยู่หน้าผับพอดี มีวิว เพื่อนอีก3คน และผูชายอีกคนนึงซึ่งเป้นแฟนของใครซักคนในนั้น

“แคนนมาแล้วหรอ นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว”

“มาซิ นัดไว้แล้ว”

งั้นเข้าไปเลยล่ะกันน่ะ

วันนี้คนไม่ค่อยเยอะมาก เราได้โต๊ะที่เป็นโซฟาครับ ที่ดีมากๆๆ

ผู้ชายคนนั้นก็ชงเหล้าเก่งมาก ชงให้ตลอดเลย แต่ผมไม่ค่อยเมาหรอก ถึงเมาก็รู้สึกตัวแต่อาจจะควบคุมตัวไม่ได้เท่านั้นเอง

พวกเราก็กินไปนั่งฟังเพลงไปเรื่อยๆๆ ผมมองดูวิว เหมือนวิวอยากปลดปล่อยความทุกข์ กินเหล้าเพียวๆๆไปหายครั้งเหมือนกัน

วิวเริ่มเมาแล้ว หัวของวิวมาซบที่บ่าผมผมมองหน้าวิว วิวก็ยิ้มให้
“แคนนนนนนนน เต้นกันนนนนน”

“ไหวมั้ยวิว  วิวเมาแล้วน่ะ”

“วิวไม่เมา  วิวไม่เมา”

“นั่งก่อนดีมั้ย”

ผมนั่งลงก่อนครับแล้วเกิดเสียหลักล้มมากองอยู่บนตักผม ผมรวบตัววิวไว้ครับ

“แคนนนนนนนนนนนนนนนนนนน วิวเสียใจ”

“อะไรน่ะ”
วิวพยายามพูดอะไรหลายๆๆอย่างออกมา

“วิวเลิกกับต้นแล้วววววววววว”

“ต้นไมม่รักวิวแล้ววววววววว”

“วิวอยากตายยยยยยยยยยยยยย”


วิวพยายามพูดให้ผมฟัง ผมก็พยายามรับฟังวิวครับ

วิวคงเมามากแล้วววววเพราะกินไปเยอะมากกก

พวกเราเต้น ดื่มอยู่ที่ผับจนตี2ได้ ผมเลยขอตัวกลับ เพราะต้องเข้าไปนอที่หอใน

แต่วิวบอกว่าให้ค้างด้วยกันตอนเช้าค่อยกลับ

ผมเห็นว่าเดี่ยวต้องลำบากกรอีกที่ต้องออกมารับเลยตัดสินใจค้างที่ข้างนอก


เพื่อนๆๆของวิวก็เมา สภาพทุกคนนี่ไม่ไหวแล้วครับ ไม่รู้เป้นอะไรกันหมด
ผมประคองวิวเข้าห้อง

ห้องเป้นห้องยาวครับ มีเตียงอยู่สองเตียง  ผมวางวิวไว้เตียงแรกครับ
ส่วนเพื่อนของวิวอีก2 คนนอนเตียงกลาง แล้วหลับไปแล้ว

ส่วนอีกคนไปนอนกับแฟนที่ห้องของแฟนครับ

ผมไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตาและกะมามานอนที่พื้นก็ได้แค่แป๊บเดียวเองก็เช้าแล้ว

“แคนนนนนนนนนนนนนนน”

“ว่าไงวิว” ผมขานตามเสียง ว

“ทำอะไรอยู่อ่ะ”

“ยังไม่หลับหรอวิว”

“ยังมานอนนี่ก้ได้น่ะ มาสิ”

“ไม่เป้นไรอ่ะเดี่ยวเรานอนนี่แหละ”

ผมตอบวิวไป

“รังเกียจเราหรอ”

“ป่าวววววววววววววววววว”

“งั้นก็มานอนข้างวิวนี่”

ผมก็เลยเลื่อนตัวลงไปนอนข้างวิวจนได้

ซักพักผมก็ได้ยินเสียงร้องให้สะอึกสะอื้น

“วิวเป้นอะไรอ่ะ”

วิวยังคงร้องให้สะอึกสะอื้น

ผมเอามือไปลูบหัววิวเบาๆๆแล้วปลอบ

“อย่าร้องให้น่ะ”

วิวหันหน้ามาทางผม แล้วเลื่อนหน้าเข้ามาหอมผมครั้งนึง ผมตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูก ไม่เคยโดนผู้หญิงทำแบบนี้ด้วย

วิวไม่ทำแค่หอมกลับเอาปากกกกจู่โจมผมด้วยความร้อนแรงงงงงง ลิ้นสำผัสด้วยลิ้น ผมก็ไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใด เราจูบกันอย่างดูดอื่น เนิ่นนาน ซักพักมือของเราสองคนก็ไม่อยู่สุข เริ่มปลดเสื้อออกด้านบน ตอนนี้ผมก็ไม่รู้จะทำไง เหมือนจะเลยตามเลย อารมก้ไม่อยู่แล้ว ก็เลยเลื่นหน้าลงไปที่ร่องอกของวิวอยู่นาน มือวิวเลื่นลงไปที่น้องชายผมด้านล่างตอนแรกผมตกใจมากเพราะไม่เคยให้ผูหญิงได้โดนมัน ผมเลยเอาอย่างบ้างเลื่นมือลงไปสำรวจด้านล่างของวิว ผมทำแบบนี้อยู่นาน จนผมไม่สามารถที่จะทำอะไรต่อไปได้ ผมกระซิบวิวว่าพอเหอะน่ะ เราทำต่อไปไม่ได้ ถ้าวิวต้องการแค่คืนนี้ เราก็จะช่วย  ผมละมือออกมาแล้วกอดวิวไว้  วิวนิ่งเงียบไป  ผมใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย แล้วก็กอดวิวไว้ทั้งคืน จนฟ้าเริ่มสว่าง ตอนนี้วิวหลับอยู่ ผมลุงจากเตียงเข้าห้องน้ำ เก็บของเตรียมเข้าไปหอใน

ผมสังเกตุดูกระจก ที่ คอ ผมมีรอยเต็มไปหมดเลย ผมจะทำยังไงดี  ผมรีบกลับไปหอในโดยเดินไปเรื่อยๆๆคิดอะไรหลายอย่างที่ผ่านมา ปากก้บอกกับตัวเองว่า ไม่น่าเลยย

ขอโทษน่ะวิว

และอยากขอโทษที่สุดก็คือ  กัน

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ซากูระสีฟ้า

  • บุคคลทั่วไป
ตอนนี้ผมรู้สึกเสียใจจริงๆๆน่ะครับ


ภาพเหล่านั้นมันยังตามมาหลอกหลอนจนถึงปัจจุบับ



ขอโทษสำหรับคนที่ไม่ชอบเรื่องแบบนี้ด้วยน่ะครับ


ขอโทษจริงๆๆครับ


แคน

imageriz

  • บุคคลทั่วไป
ดีแล้วน้องแคนที่หยุดมันทัน ก่อนที่ทุกอย่างจะแย่ไปกว่านี้
ดีที่น้องแคนยังมีสติ  ไม่ปล่อยให้ทุกอย่างไปตามอารมณ์
อย่างคิดมากนะน้องแคน  เรื่องมันผ่านไปแล้ว แล้วเราเอง
ก็ไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเกิดขึ้นนะ  เป็นกำลังใจให้น้องแคนนะ
 :L2: :L2: :L2:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-02-2009 22:52:39 โดย imageriz »

แมววาย

  • บุคคลทั่วไป
แล้วมันจะผ่านไป  :L2:

StopLove

  • บุคคลทั่วไป
 :เฮ้อ:


ดีนะครับ ที่ ยัง มี สติ


^^"


 :กอด1:เป็นกำลังใจให้นะครับ

bixzz

  • บุคคลทั่วไป
เห็นด้วยอย่างยิ่ง...ดีที่แคนหยุดก่อนที่อะไรจะเลยเถิดไปมากกว่านี้  :เฮ้อ:
รออ่านต่อนะแคน...ว่าแต่กันจะรู้เรื่องนี้ไหมเนี่ย

aotkung

  • บุคคลทั่วไป
 :เฮ้อ:ก็ขอให้แคนสู้ต่อไปนะคราฟถึงแม้ว่าจะลำบากยังไงก็ตาม

แค่ขอไปง้อกันอีกนิดนะคราฟยังไงก็คนยังรักกันนะคราฟ

ออฟไลน์ mist

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4505
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +263/-3
ไม่น่าพลาดเลยแคน  :เฮ้อ:

ออฟไลน์ [N]€ẃÿ{k}uñĢ

  • ~ῲเจ้าแม่Dramaῴ~
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +740/-5
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
วิวอ๋ย ก็เข้าใจนะว่าตอนั้นรู้สึกยังไงแต่แบบว่าปล่อยให้อารมณ์มันพาไป แถมยังมีน้องบาสจอมลวงโลกสุดหล่อ รู้เห็นว่าพักนี้ วิวสนิทกับแคนอีกแล้วอย่างนี้
ถ้ากันกลับมาแล้วเห็นรอยต่างๆกลัวจังเลยว่า บาสจะมามีส่วนผลักดันให้เรื่องราวต่างๆวุ่นวาย และอาจลามไปถึง...:เฮ้อ:
เป็นกำลังใจให้แคนเขียนต่อไปได้น๊า แม้ปัญหานี้จะดูเหมือนรุนแรงแต่อมต้องมีทางแก้ไขเสมอ อาศับแค่การพูดคุยและทำความเข้าใจกันแค่นั้นก็พอ แต่บางทีแอบกลัวอีกแล้วอะว่ากันจะไม่ฟังอะไรเลยดูได้จากตอนปีหนึ่งตอนที่ไปเที่ยวกันแล้วกันเข้าใจผิดตอนนั้นกันก็ไม่ฟังเหตุผลอะไรเลยเหมือนกัน กลัวๆๆๆ แต่ก็จะเป็นกำลังใจให้

PEAK

  • บุคคลทั่วไป
 :เฮ้อ:    เข้าใจครับ  ^__^


อ่านไปก็ลุ้น  ตอนวิว...ว่าจะไปต่อกันยังงายยย  ..  ก็นะ มะแนวๆ 


ขอบคุณนะครับ   :pig4:

ออฟไลน์ Ak@tsuKII

  • Honeymoon
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3845
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-3
 :เฮ้อ:

ให้กำลังใจแคนนะ :L2: :L2:   +1

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






imageriz

  • บุคคลทั่วไป
คิดถึงน้องแคนจัง  :กอด1:

aotkung

  • บุคคลทั่วไป
 :z13:จะรอแคนนะคราฟคอดถึงอาคับรีบๆมาบอกข่าวหน่อยคับ

ซากูระสีฟ้า

  • บุคคลทั่วไป
มาแล้วครับ


หายไปหลายวันเลย มัวแต่เวิ่นโน้นนี้อยู่55


ขอโทษน่ะครับบบบบบบบ

ชดเชยให้โดยการลงยาวๆๆเลยน่ะครับ


หวังว่าคงยังไม่หายไปน่ะครับคนอ่าน555



ซากูระสีฟ้า

ซากูระสีฟ้า

  • บุคคลทั่วไป
ต่อเลยครับบบบ







ผมทำใจไม่ได้หรอกครับกับสิ่งที่เกิดขึ้น มันไม่ใช่  ผมไม่ได้ตั้งใจ ผมคิดจนหัวจะระเบิดแล้วจะสู้หน้าวิวได้อย่างไร กลุ้มใจมากครับ
ผมเดินกลับมาถึงหอในทุกคนยังหลับกันอยู่เลยครับ

“อ้าวกลับมาแล้วหรอแคน”
กรสลืมสลือขึ้นมาถามผม

ผมพยักหน้ารับกรแต่ไม่ได้พูดอะไร แล้วเอนตัวล้มลงเตียงข้างกรแล้วหลับไป



ผมตื่นขึ้นมาก้บ่ายแล้วครับ มองดูโทรศัพท์ กีสายไม่รับไม่รู้ เยอะมากผมกดดูพยายามคิดว่าคงเป้นกัน แต่มีของกันแค่สองสายเท่านั้นเอง ที่เหลือเป็นเบอร์วิวทั้งนั้นครับ

ผมถอนหายใจด้วยความกลุ้มอีกครั้ง บางทีเหมือนจะเข้าใจหัวอกคนที่ทำคนท้องอะไรประมาณนั้น แต่เรื่องผมคงไม่ขนาดนั้นมั้งคับ

ผมกดปิดโทรศัพท์ลงแล้ววางไว้ที่ห้องแล้วไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปร่วมกับเพื่อนๆๆดูแลน้อง ผมจะทำหน้าอย่างไรเมื่อเจอวิว

ผมเดินลงไปที่ลานหน้าหอ เห็นเพื่อนๆๆและน้องปี1 ยืนทำกิจกรรมกัน

“พี่แคนมาแล้วววววววววววววววววว” เสียงของไอ้บาสทำให้ผมตื่นจากภวังค์

“ขอโทษน่ะเว้ยกร ที่ตื่นสาย”

“ช่างเหอะกูเห็นมึงท่าจะไม่ไหวเลยไม่ได้ปลุก”

ผมมองไปรอบๆๆไม่เห้นวี่แววของวิว

“กร วิวละ”

“อ๋อ เห็นพวกนั้นบอกว่ากลุ่มวิวขอกลับก่อนอ่ะ กลับไปตั้งแต่เมื่อสายๆๆแล้ว”

“หรอ”

ผมจะโล่งใจดีมั้ย หรือผมควรทำอย่างไร จะโทรหาหรือว่าปิดเครื่องหนี ผมยังไม่พร้อมนี่นา

“พี่แคนนนนนนเป้นอะไรหรอ คิดถึงพี่กันล่ะสิ”

เสียงบาสแซวผม ผมยิ้มให้เล็กน้อย

“เมิงเป้นไรว่ะแคน”
เสียงกิ๊ฟถามผม

“ป่าว ไม่สบายนิดหน่อย”

“อืม หายาทานด้วยน่ะเมิง”

ผมเดินออกจากตรงนั้นไปนั่งที่ใต้ต้นไม้

“พี่แคนเป็นอะไรไปอ่ะ”

บาสเดินตามมานั่งกับผมครับ

“ป่าว พี่ไม่ได้เป้นอะไร”

“ผมว่าต้องมีอะไรแน่ๆๆเลย”

“ป่าวววววววว”

บาสมองหน้าผม ผมกลับก้มหลบสายตาของบาสครับ

“แล้วรอยอะไรที่คอ”

“รอยอะไร”
ตายจริงผมลืมสนิดเลยว่าคอผมมีรอยอยู่หลายที่ทีเดียว ผมเอามือเลื่อนคอเสื้อขึ้นเล็กน้อย

“เมื่อคืนพี่ไปทำอะไรมา”

“ป่าวววววว”

“ป่าววแล้วรอยที่คอหมายความว่าไง”

“ก็บอกว่าไม่ไงเล่า”

“เอาเถอะ พีแคนจะไปทำอะไรก็ไม่เกี่ยวกับบาส แล้วพี่กันล่ะ พี่แคนจะทำยังไง”

“พี่...”

“บอกผมได้รึยัง”

“พี่  เอ่อ พี่ ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไง”

“กับพี่วิวใช่มั้ย”

ผมตกใจที่บาสรู้

ผมพยักหน้า

“ว่าแล้วเชียวเมื่อเช้าเจอพี่วิว ก้เห็นรอยที่คอเต็มไปหมดเลย ฝีมือพี่แคนนี่เอง55”

“ไม่ขำน่ะบาส”

“เอ่อ ครับ ขอโทษ”

“ช่างเหอะ”

“แล้วพี่แคนจะทำยังไงต่อไปล่ะ”

“พี่ยังไม่รู้เลย ยังไงมันก็เกิดขึ้นแล้ว จะทำไงได้ล่ะ”



ผมคุยกับบาสอยู่นานสองนานทำให้ผมสบายใจขึ้นนิดหน่อยครับ


ช่วงสองวันมานี่ผมไม่เป้นอันกินอันนอน ไม่ร่าเริงเอาซะเลย ก็ได้บาสนี่แหละคอยคุย

กันโทรมาบ้าง ผมก็ยังไม่ได้พูดอะไรมากมาย ถ้ากันรู้จะเป็นอย่างไรผมไม่อยากคิดเลยจริงๆๆตอนนั้น


จนเช้าวันนี้พวกเราต้องกลับกรุงเทพกันแล้วครับ ผมยังนั่งซึมมาตลอดทาง จนรถมาจอดที่มหาลัยผมมองเห็นรถกันจอดอยู่ที่ลานจอดรถ

ผมเดินลงจากรถพร้อมแบกกระเป๋าลงมา

“ม่ะ ช่วย”

เสียงใครที่คุ้นเคยดังมาจากข้างหลัง

ผมยื่นกระเป๋าให้กัน

“เป้นไรไปอ่ะ ดูหน้าแปลกๆๆน่ะแคน”

“ป่าววววหนิ ผมยิ้ม”

“มันไม่สบายโว้ยไอ้กัน คงไม่เจอเมิงนาน”
กรแซวผม

“จริงหรอ”

“บ้า ใครจะขนาดนั้น”

“แคนไม่คิดถึงแต่กันคิดถึงแคนน่ะ”

“อ่ะน่ะ เลี่ยนอ่ะ”

“555 ไปกันเถอะ รถจอดอยู่ตรงนั้นอ่ะ”


ผมกับกันแวะซื้อของแล้วค่อยขึ้นไปบนห้อง พอมาถึงห้องผมหลับเป็นตายเลยครับ
อยากจะลืมๆๆๆสิ่งที่ติดในใจไปให้ได้จังเลยครับ



เช้าวันนี้ผมไม่อยากตื่นเลย ผมนอนขี้เกียจอยู่บนเตียง

“แคนนนนนนนนนตื่น ไม่ไปเรียนรึไง”

“ไม่อยากไปอ่ะ”

“ไม่ได้มันมีเทสสสเก็บคะแนนน่ะ”

“จริงหรอ ล้อเล่นมั้ง ไม่เห็นรู้เรื่องเลย”

“จริงสิ ไปอาบน้ำได้แล้ว”

“ไม่อ่ะ”

“จะไปดีๆๆหรือจะให้อุ้มไปอาบ แล้วจะอาบให้ด้วยน่ะ”

“อุ้มไปหน่อยสิ”

“จริงน่ะ”

กันกำลังจะช้อนผมจากเตียง แต่ผมกระวีกระวาดลุกก่อนครับ

“โถ่นึกว่าจะแน่”

“อย่ารังแกคนป่วยดิกัน เค้าป่วยน่ะ”

“ใครรังแก ถ้าจะรังแกเมื่อคืนแคนไม่ได้นอนหลับสบายหรอก เสร็จกันตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว”

“ทะลึ่ง”
ผมเดินเข้าห้องน้ำไป









ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
 :z13: จิ้มแคน

คิดถึง  :กอด1:

ซากูระสีฟ้า

  • บุคคลทั่วไป
ต่อจากข้างบน





วันนี้ไปถึงมหาลัย ครับใส่เสื้อผูกไทด์ครับ เพราะปิดปังรอยครับ หวังว่ากันคงไม่เห็นน่ะ


“ทำไมมึงผูกไทด์ว่า ปกติแต่งตัวไม่เคยเรียบร้อย ผีห่าตนใดสิงมึง”เสียงใยกิ๊ฟช่างเจรจาครับ

“แค่อยากเรียบร้อยอ่ะ ทำไม”

“ป่าวววววว”

“เออมึงวันนี้เค้าเมาท์กันให้แซดเลยว่ะเรื่องยัยวิวอ่ะ”

“ทำไมหรอ” ผมรีบถาม

“แหมเรื่องชาวบ้านนี่อยากรู้จังน่ะเมิง”

“เอาน่า เล่ามาสิ วิวทำไม”

“ก็ ชีไม่รู้ไปฟัดกับใครมา รอยนี่เต็มคอไปหมดเลย”

ผมได้ยินแบบนั้น กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเลยทีเดียว

“แคน อึ้งไปเลยหรอ”

“อืมมม ป่าวๆๆ ไปเข้าห้องน้ำก่อน่ะ”

ผมเดินออกจากกลุ่มไป


วันนี้ผมไม่เป็นอันเรียนเลยทีเดียวครับ กันถามตลอดว่าเป็นอะไรมั้ย ผมได้แต่ส่ายหน้า


“กันวันนี้แคนจะกลับบ้านก่อนน่ะ แม่แคนมาจากต่างประเทศแล้วอ่ะ คิวพึ่งโทรมาบอกอ่ะ”

“ให้ไปด้วยมั้ย”

“ไม่ต้องหรอก วันนี้กันมีเลี้ยงชนะบาสไม่ใช่หรอ”

“เออ ใช่ แคนไม่ไปด้วยกันหรอไง”

“กันไปเหอะเดี๋ยวคิวมารับไม่ต้องไปส่งเดี๋ยวเจอกันน่ะ”

ผมแยกกับกันตรงนั้นครับ ที่จริงไม่ได้อยากจะกลับบ้านเลยครับ ผมปิดเครื่อง แล้วไปเดินเล่นที่ห้างๆหนึ่งให้สบายใจก่อนครับ ผมเดินเรื่อยๆๆจนดึงแล้ว ไม่รู้เวลาผ่านไปได้ยังไง ผมเลือบดูนาฬิกา สามทุ่มแล้ว ผมเลยติดสินใจกลับหอ จะเล่าเรื่องนี้ให้กันฟัง ผมอึดอัดมากครับ กันจะรังเกียจผมมั้ยผมไม่รู้ แต่ผมอยากบอกจริงๆๆครับ


ผมนั่งแท๊กซี่กลับมาคอนโดกัน ผมทำใจอยู่นานที่จะเคาะประตุ


กันมาเปิดประตูให้ผมเข้าไป


ผมเดินเข้าไปข้างในอย่างรวดเร็ว บรรยากาศช่างเงียบบบน่ากลัว

ผมมองหน้ากัน
กันจ้องหน้าผม

“แคน” สียงที่เรียกผมไม่ดังมากแต่ทำให้ผมสดุ้งขึ้นมาได้

“ฮื้อ” ผมขานเบาๆๆ

“แคนรู้มั้ยวันนี้ใครมาหาแคน”

“ใครล่ะ”
ผมก้มหน้าไม่สบตากัน

“วิวไง”

ผมตกใจมากไม่นึกว่าวิวจะมาหาผม ผมพยายามตั้งสติว่าวิวคงไม่เล่าอะไรให้ตัวเองเสียหรอก

“แคน ทำไมทำแบบนี้ล่ะ”

เสียงกันก้องในหูผม

“กันนนนนน”

“วิวเล่าให้กันฟังหมดแล้ว”

“แคนขอโทษ”

“ขอโทษกันหรอ แคนไปขอโทษวิวจะไม่ดีกว่าหรอ”

“แต่แคนไม่ได้ตั้งใจจริงๆๆน่ะ”

“ไม่ตั่งใจหรออออออ แคนทำได้ยังไง แคนทำได้ยังไง”
กันเริ่มขึ้นเสียงงงงงใส่ผม ผมก้มหน้าไม่โต้ตอบ

“กัน ขอโทษ”

“ไม่ต้องพูดแล้ววววว  แคนต้องรับผิดชอบสิ”

“รับผิดชอบ อะไร”

“ยังจะมีหน้ามาพูดว่าเรื่องอะไรอีก” กันตะคอกใส่ผมอีกครั้ง

“โทรไปหาเค้าซะ” กันโยนโทรศัพท์ใส่ตัวผม

ผมหยิบขึ้นมาดู แล้วกดเบอร์โทรออกไป

“ฮาโหลลลลล”เสียงปลายทางพูด

“ฮะฮาโหล  วิว นี่แคนน่ะ”

“แคนนนนนนน ว่าไง”

“วิวอยู่ไหนอ่ะ”

“เราเดินเรื่อยๆๆ ไม่รู้ที่ไหนหรอก”

“บอกแคนเหอะวิว วิอยู่ไหน”

“เราไม่รู้”เสียงวิวสอึกสอื้น

ผมคุยกับวิวอยุ่นาน จนได้เรื่องว่าวิวเดินอยู่แถวหอของแฟนวิว



ผมวางโทรศัพท์ไว้ที่หน้าทีวี

“เอ่อ กัน เดี๋ยวแคน..”

“ไปเหอะ”

“กัน เดี่ยวแคนขอคุยด้วยหน่อยน่ะ”

“....................”

“ขอร้องล่ะ”

“...........................”


กันไม่พูดใดๆๆเลย สีหน้าเย้นชานั้นบาดลึกในใจผมนัก แต่ตอนนี้ผมต้องตัดสินใจไปตามหาวิวก่อน แล้วค่อยมาอธิบายกับกัน เพราะผมรู้สึกว่าเรื่องที่กันรุ้จากวิว อาจไม่ใช่ความจริงก็ได้ ขอให้กันเข้าใจผมด้วยเถอะน่ะ


แล้วผมก็เดินออกไปจากห้อง




แค่นี้ก่อนน่ะครับ



คิดถึงทุกคนน่ะครับ



แคน




เม้นด้วยน่ะครับ555
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-02-2009 22:42:00 โดย ซากูระสีฟ้า »

imageriz

  • บุคคลทั่วไป
 :z13: น้องแคน

ดีใจนะที่น้องแคนตัดสินใจที่จะบอกกัน ถึงแม้จะช้ากว่าวิวก็ตาม
รักกันก็บอกกันตรง ๆ  อย่าไปปิดบัง อธิบายให้กันเข้าใจนะ แต่
นะคิดว่าอารมณ์ตอนนั้น กัน คงจะไม่ยอมรับฟังเท่าไร (รึเปล่า)

 :กอด1: แคน คิดถึงจัง

 :L2: :L2: :L2:

แมววาย

  • บุคคลทั่วไป
ก็พูดยากเนอะ  กันเคยโกรธแคนเรื่องไม่จริงไปทีแล้ว  แล้วเรื่องจริงล่ะ ใครจะกล้าบอก  .... แต่ ก็คงต้องบอก  คบกันก็ไม่อยากมีเรื่องปิดบังหรอก  :L2:

ออฟไลน์ StillLoveThem

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +295/-10
...ถ้าใจมันไม่มั่นคง..ปล่อยให้อารมณ์พาไป...ทุกอย่าง..พัง...
...บางคู่ใช้..เวลานาน..กว่าจะสร้าง..ความไว้ใจ..ขึ้นมาใหม่..
...บางคู่...หันหลังให้กันถาวร..เพราะทำใจไม่ได้...
:เฮ้อ:

ออฟไลน์ [N]€ẃÿ{k}uñĢ

  • ~ῲเจ้าแม่Dramaῴ~
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +740/-5
 :m15: :m15: :m15:
ถึงว่าทำไมแคนไม่อยากให้ถึงช่วงนี้เพราะมันจะเศร้านี่เอง
อ่านแล้วมันหลายอารมณ์อะนะ
แต่บอกไว้อย่างนึงว่าเรื่องนี้ไม่มีคนผิดหรอก
มันเกิดขึ้นได้กับทุกคนแหละเวลาที่สติของเรามันไม่อยููุ่ในภาวะจะควบคุมได้
การตัดสินใจของแคนดีแล้วละที่ต้องไปคุยกับวิวให้รู้เรื่องว่าจะยังไงต่อไป
ส่วนเรื่องของกันอันนี้พูดยากมันอาจจะกลายเป็นจุดแตกหักที่กันไม่ต้องการฟังอะไรเลยก็ได้
ดูจากนิสัยที่ผ่านๆมาแล้ว การที่กันจะยอมรับเรื่องแบบนี้ได้มีน้อยมากๆ
คงต้องใช้เวลาๆเท่านั้นที่จะบอกได้ว่าต้องทำไงต่อไป
แต่ที่สำคัญที่สุดตอนนี้ คือ เรื่องขอวิว ทั้งความรู้สึก และสภาพจิตใจ อารมณ์
เท่าที่ดูค่อนข้างแย่ทั้งผิดหวังในเรื่องของความรัก แล้วอยู่ๆก็มีคนๆนึงก้าวเข้ามา
แล้วก็เกิดเรื่องขึ้นโดยที่ตัวเองเป็นฝ่ายเริ่มมันทั้งรู้สึกผิด แต่ก็คงรู้แหละว่าอารมณ์เป็นตัวพาไป
จะโทษใครก็ไม่ได้ คงต้องรออ่านต่อไปละว่าเรื่องจะเป็นไง
สู้ๆนะแคน นิวจะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ ไม่ว่าเหตุการณ์นี้จะผ่านมานานแค่ไหนแล้วก็ตาม
 :L2: :L2: :L2: :L2:
กอดแคนเพื่อส่งกำลังใจ  :กอด1: และกอดให้หายคิดถึง อิๆ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด