เพื่อน (2)
เช้าตรู่ที่ท้องฟ้าโปร่ง อากาศแสนจะสดชื่น แป๋มมาถึงโรงเรียนแต่เช้าในวันนี้ เขาเดินตรงไปยังโรงอาหาร ตั้งใจว่าจะหาซื้อนมมาดื่มสักกล่อง ก่อนนำกระเป๋าเป้หนังสือไปเก็บที่ห้องเรียน ปกติช่วงเช้าก่อนมาโรงเรียนแป๋มจะกินอาหารเช้าง่ายๆที่แม่เขาเตรียมให้ทุกวันอยู่แล้ว แต่วันนี้เขามาถึงค่อนข้างเช้า เขาคิดว่า.. ถ้าไปที่ห้องในตอนนี้ เพื่อนๆเขาคงจะยังไม่มากัน เมื่อมาถึงโรงเรียนเขาจึงเดินดิ่งตรงมาที่โรงอาหารก่อน ขณะที่แป๋มกำลังเดินตรงไปยังโรงอาหาร เขาก็ได้ยินเสียงเอ่ยทักทาย
“ แป๋มๆ ”
แป๋มหันขวับไปตามเสียงเรียก แล้วเขาก็พบว่าเป็น.. นายนกเพื่อนสนิท
“ อ้าวนก ว่าไง? มาแต่เช้าเลยนะ ”
“ พอดีวันนี้ตื่นเช้าน่ะ เออ.. เห็นมึงกำลังเดินไปโรงอาหาร มึงจะซื้ออะไรกินเหรอ? บอกมาเดี๋ยวกูบริการ ”
“ มึงจะขอลอกการบ้านกูใช่ไหมไอ้นก มาฟอร์มเนี้ย กูรู้หรอก มิน่า.. มึงถึงมาแต่เช้า ”
“ ก็.. เออ.. แหมรู้ทัน แหะๆ ให้กูลอกหน่อยสิ กูทำไม่ค่อยได้ว่ะ ”
“ เออๆ มึงนี่จริงๆเลย โคตรจะขี้เกียจ เออ.. นี่กูกำลังจะไปซื้อนม แล้วมึงจะเอาไหม? ”
“ เอาก็ได้ ”
“ งั้นมึงก็จ่ายมาสิ ”
“ เอ้า.. เอาไป ”
“ อะไรกัน? แค่นี้เหรอ? ไม่พอหรอก เอามาอีก ”
“ อะไรวะแป๋ม นมขึ้นราคาแล้วเหรอวะ? ”
“ นมก็ราคาเท่าเดิมนั่นแหละ แต่มึงต้องจ่ายส่วนของกูมาด้วย ค่าลอกการบ้านไง เรื่องอะไรกูจะให้มึงลอกฟรีๆ หึหึ ”
“ โคตรงกเลยมึง ไอ้แป๋ม เออๆ เอาไป ห่านี่ ”
แป๋มรับเงินจากนกแล้วตรงไปซื้อนมกล่องสำหรับตัวเองและซื้อมาเผื่อนก เขานั่งดื่มจากกล่องมองดูนกลอกการบ้านเขาอยู่เงียบๆ ความจริง..แป๋มก็แค่.. อยากจะกวนๆเล่นไปอย่างนั้นเอง ก็แค่อยากจะแกล้งนายนกเล่น เพราะนกเป็นเพื่อนสนิทที่มักจะชอบเย้าแหย่กันแบบนี้เป็นประจำ จะว่าไป.. แป๋มก็มีเพื่อนที่ค่อนข้างสนิทหลายคน แต่กับนกดูจะเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุด ทั้งคู่มักทำอะไรร่วมกัน ไปไหนต่อไหนด้วยกันแทบจะทุกครั้ง ทั้งแป๋มและนกเรียนร่วมกันมาตั้งแต่มัธยมต้น จวบจนมัธยมปลายก็เลือกเรียนสายวิชาเดียวกันและได้อยู่ห้องเดียวกัน การคบหากันมาอย่างยาวนานจึงทำให้ทั้งสองดูจะสนิทสนมกันเป็นพิเศษมากกว่าเพื่อนคนอื่นๆ นกมักไปเที่ยวเล่นที่บ้านแป๋มบ่อยๆ บางครั้งก็ไปทำรายงานที่บ้านแป๋ม เขาจึงพอจะรู้จักกับหน่อย และเคยพูดคุยกับหน่อยบ้าง แรกๆนกก็ไม่รู้ว่าแป๋มมีพฤติกรรมชอบผู้ชาย เพราะแป๋มจะมีบุคลิกที่มองไม่ออกเลย แต่นกก็เคยแอบสงสัยอยู่บ้างเมื่อเห็นความสนิทสนมที่ดูจะเป็นพิเศษของหน่อยและแป๋มในยามที่เขาไปบ้านแป๋ม จวบจนวันที่เขาได้เห็นอาการของแป๋มที่เห็นหน่อยเดินกับเพื่อนหญิงในวันนั้น ทุกอย่างมันจึงกระจ่างทั้งหมด เมื่อนกได้รู้ความจริงแบบนี้ เขาก็รู้สึกว่ามันก็ไม่น่าจะเสียหายอะไรถ้าเพื่อนรักจะมีพฤติกรรมชอบผู้ชายด้วยกัน ท่าทีและความสนิทสนมระหว่างเขาและแป๋มจึงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง อาจจะเป็นเพราะนกรักและแคร์แป๋ม เพราะคบหากับแป๋มมาเป็นเวลายาวนานก็เป็นได้ อีกทั้งตลอดเวลาที่ผ่านมา แป๋มไม่เคยมีท่าทีในลักษณะแอบหื่นกับเขาเลยแม้แต่ครั้งเดียว เขาจึงไม่รู้สึกแปลกแยกเท่าไรนัก เมื่อมารู้ความจริงว่าแป๋มเป็นแบบนี้ กระมัง?
หลังจากที่นกทำการบ้านเสร็จซึ่งก็ใกล้เวลาเข้าเรียนพอดี นกก็เอ่ยกับแป๋มว่า..
“ เออ.. แป๋ม วันนี้ไปนอนค้างบ้านกูไหม? ที่บ้านกูเขาไปต่างจังหวัดกันหมดเลย กูอยู่คนเดียวเอง กว่าเขาจะกลับกันก็วันอาทิตย์น่ะ แต่ว่า.. เอ่อ ถ้ามึงไม่ว่างไม่เป็นไรนะ เผื่อว่าวันหยุดมึงอาจจะอยากไปเที่ยวไหนๆกับพี่หน่อยเขา กูอยู่แบบเหงาๆคนเดียวก็ได้ ”
“ ทำไมมึงถึงพูดน่าสงสารแบบนี้ละนก ”
“ ก็กูเกรงใจไง ความจริงกูอยู่คนเดียวได้ ก็คงแค่เหงาๆหน่อย แต่ก็คิดว่าถ้ามีเพื่อนมาอยู่เป็นเพื่อนด้วยก็น่าจะดี ความจริง กูอยากจะบอกว่า.. จริงๆแล้วกูอยากให้มึงมานอนเป็นเพื่อนกูนะ กูอยู่คนเดียว กูกลัวผีว่ะ ”
“ ไอ้นก นั่นบ้านมึงเองนะ มึงอยู่มาตั้งแต่ตัวเท่าแย้ แล้วมึงจะกลัวอะไรวะ ”
“ ก็.. ทุกทีมีคนอยู่เต็มบ้านตลอดนี่นา พอมานึกว่าต้องมาอยู่คนเดียวแล้วมันโหวงๆว่ะ บ้านกูหลังตั้งใหญ่ มึงก็เห็นนี่ นะแป๋ม ช่วยกูที แต่กูก็เกรงใจมึงนะ แหะๆ ”
“ เออ แล้วกูถามหน่อย แล้วทำไมมึงไม่ไปกับเขาวะนก มึงยอมอยู่บ้านคนเดียวทำไม? ”
“ ก็เขาไปกันตั้งแต่วันนี้น่ะ ถ้ากูไป กูก็ต้องขาดเรียนวันนี้ กูไม่อยากขาดวันนี้ เพราะมันต้องส่งงานที่กูลอกมึงเมื่อกี้ไง กูกะว่า.. ยังไงซะ มึงต้องมาอยู่เป็นเพื่อนกูแน่นอน นะแป๋ม ช่วยกูที ”
“ เออ.. งั้นกูไป กูไปก็ได้นะนก งั้นตอนเย็นแวะบ้านกูก่อนนะ กูเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วจะได้เตรียมของไปนอนบ้านมึง ค่อยโทรบอกแม่กูตอนเย็นก็ได้ แม่กูเคยเห็นมึงมาบ้านกูบ่อยๆ ถ้ากูจะขอไปนอนบ้านมึง แม่กูคงไม่ว่าหรอก ”
“ เอาอย่างนั้นก็ได้แป๋ม ”
. . . .
ในเย็นวันนั้น กว่าจะมาถึงบ้านนกก็เย็นมากแล้ว พอมาถึงได้สักพักทั้งคู่ก็ช่วยกันทำกับข้าวกินกันในครัวบ้านของนก ด้วยว่า.. ทั้งคู่ต่างก็รู้สึกหิว เพราะในขณะนี้ก็ถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว นกมัวง่วนอยู่กับการจัดเตรียมทำผัดกระเพรา ในขณะที่แป๋มกำลังจะเจียวไข่
“ นก ตะหลิวอยู่ไหน? กูจะเจียวไข่น่ะ หาไม่เจอว่ะ ”
“ เอ้า อยู่นี่ไง เฮ้ย!! แป๋ม ทำไมไข่มันดำงั้นวะ ”
“ กูเผลอใส่ซีอิ๊วดำว่ะ กูหยิบผิด ”
“ ไอ้แป๋ม ขวดซีอิ๊ว กับขวดน้ำปลามันคนละเรื่องเลยนะมึง มึงดูซิ.. อยู่เนี่ย เห็นไหม? แล้วใส่เข้าไปได้ยังไง ”
“ ก็ตอนกูหยิบกูไม่ได้ดูน่ะ พอเทลงไปแล้วมันเป็นซีอิ๊วว่ะ ก็กูไม่ค่อยคุ้นครัวบ้านมึงนี่ หาอะไรไม่ค่อยถูก น่า..กูว่าไม่เป็นไรหรอกนะไม่ค่อยดำมากหรอก ”
“ ไม่ค่อยดำห่าอะไร โคตรดำเลย มึงนี่จริงๆเลย ”
“ นก มึงก็อย่าบ่นสิวะ หรือว่าจะเอาทิ้งล่ะ? เสียดายนะ ไข่ตั้ง 3 ฟองแน่ะ กูว่าไม่เป็นไรหรอก แค่ดำนิดเดียวเอง ”
“ เออๆ เฮ้อ!! เดี๋ยวผัดกระเพรากูผัดเองแล้วกัน ตอนแรกกูเตรียมๆไว้ว่าจะให้มึงผัด เพราะเห็นว่ามึงจะเจียวไข่ กะว่าพอมึงเจียวเสร็จจะให้มึงทำต่อไปเลย ตอนนี้กูไม่ไว้ใจมึงแล้ว ขืนให้มึงผัดคงอร่อยตายห่าเลย ”
“ บ่นเข้าไปไอ้นก ก็กูทำกับช้าวไม่เก่งเหมือนมึงนี่นา อุตส่าห์ช่วยเจียวไข่ให้แล้วยังบ่นกูอีก รู้งี้กูนั่งเฉยๆรอกินก็ดีหรอก ”
หลังจากนั้นไม่นานนัก อาหารง่ายๆจากฝีมือของ 2 หนุ่มก็เรียบร้อยพร้อมรับประทาน ทั้งคู่จัดการกับอาหารที่อยู่ตรงหน้าพร้อมพูดคุยกันไปด้วยระหว่างรับประทานอาหารในมื้อนั้น
“ เออ.. นก ผัดกระเพรานี่กูว่ามันก็ไม่น่าจะทำยากนะ ที่ซื้อเขาทำไมมันถึงอร่อยวะ แต่ทำไมมึงทำถึงไม่อร่อยเลยล่ะ หา? โคตรห่วยว่ะ ฮ่าๆ รสชาติสุนัขไม่รับประทานเลย กูอุตส่าห์ชมว่ามึงทำกับข้าวเก่งแท้ๆ หึหึ ”
“ ไอ้ห่าแป๋ม มาว่ากูเสียเลย อย่างกับไข่เจียวของมึงอร่อยนักนี่ กูอุตส่าห์ผัดมึงให้กินมึงก็กินๆเข้าไปเหอะ ดีกว่าไปซื้อเขาเปลืองเงินเปล่าๆ ”
“ แหม.. ล้อเล่นทำเป็นใจน้อย กูก็พูดไปงั้นแหละ ความจริงรสชาติก็พอไหวว่ะ อร่อยนะนก กูก็แค่อยากแหย่มึงเล่นเท่านั้นเอง ก็มึงอยากมาว่ากูตอนกูทำไข่เจียวก่อนทำไม? มึงบ่นกูใหญ่เลยนะ เมื่อกี้ ”
“ ก็ไข่เจียวบ้านไหนเขาใส่ซีอิ๊วดำ มึงดูซิเนี่ย ดำปิ๊ดปี๋เลย ไหนมึงบอกว่าใส่ไปแค่นิดเดียวไง แต่กูว่ามึงเทพรวดไปเลยมากกว่า กลิ่นซีอิ๊วนี้หึ่งเลย ฮ่าๆ กูเห็นแล้วขำ ”
“ ก็รูขวดซีอิ๊วมันใหญ่ มันเลยออกเยอะมั๊ง ฮ่าๆๆ อร่อยไปอีกแบบ เหอะๆ ”
ทั้งคู่พูดคุยหยอกล้อกัน พร้อมรับประทานกันไป ไม่นานนัก อาหารมื้อนั้นก็เรียบร้อย จากนั้นก็ช่วยกันเก็บกวาดนำจานไปล้าง แป๋มรู้สึกว่า.. การได้มาทำอะไรแบบนี้กับนายนก มันก็สนุกดีเหมือนกัน หลังจากนั่งคุยเล่นและดูทีวีร่วมกันจนเห็นว่าไม่มีอะไรน่าสนใจจนมืดค่ำพอสมควร ทั้งคู่ก็ขึ้นไปยังห้องนอนของนก และผลัดเปลี่ยนกันไปอาบน้ำ..
หลังจากแป๋มอาบน้ำเสร็จ ก็เหลือบมองไปยังนกซึ่งอาบน้ำเสร็จไปก่อนนั่งอยู่ในในอริยาบถสบายๆ ด้วยกางเกงบอกเซอร์ ไม่ใส่เสื้อ ด้วยว่าอากาศค่อนข้างอบอ้าวในวันนี้กำลังนั่งอ่านการ์ตูนอยู่ เขาจึงหันมาเปิดอินเตอร์เน็ทเล่น ผ่านไปได้ครู่หนึ่ง เสียงโทรศัพท์มือถือของแป๋มก็ดังขึ้น เขาหยิบมาดูจึงเห็นว่าหน่อยโทรมา เขากดรับและโทรคุยเล่นกันได้สักพัก ก็กดวางหู ขณะที่แป๋มกำลังจะหันมาเล่นอินเตอร์เน็ทต่อ แป๋มเหลือบมองไปทางนายนกแบบไม่ตั้งใจ แล้วเขาก็แลเห็นบางอย่าง แป๋มรู้สึกขำในใจ และรู้สึกอยากจะเย้าแหย่นก จึงเอ่ยแซวเล่น
“ ไอ้นก มึงไปนุ่งกางเกงในไป๊ ปีกาจู๋มึงโผล่ออกมาสูดอากาศแน่ะ นั่งดีๆสิวะ ฮ่าๆ ”
นกได้ยินดังนั้นก็รู้สึกตัว จึงนั่งเรียบร้อยมากขึ้น แล้วจึงตอบกลับไปทันควันว่า..
“ ห่าแป๋ม ตาดีนักนะมึง กูขี้เกียจนุ่งเว๊ย เดี๋ยวก็นอนแล้ว กูก็สบายๆของกูแบบนี้แหละ เห็นก็เห็นไปสิ กูไม่อายมึงหรอก ”
“ หน้าด้านนักนะมึง ไม่อายกูเหรอ? งั้นมึงไม่แก้ผ้าไปเลยล่ะ ฮ่าๆ ”
“ ไม่อาววหรอก เดี๋ยวมึงปล้ำกู ”
“ โหย ไอ้นก อย่างกับกูพิศวาสมึงนักนี่ กูเห็นปีกาจู๋เหี่ยวๆของมึงแค่นี้ของกูก็ฝ่อไปหมดแล้ว ฮ่าๆ ”
“ ต่อปากต่อคำหน้าระรื่นเชียวนะมึง เมื่อกี้พี่หน่อยโทรมาละสิ เห็นคุยกันริกๆ หัวเราะคิกๆ แหม.. อารมณ์ดีใหญ่เชียวนะมึง เชอะ!! ”
“ ก็.. เออ มึงอิจฉากูละสิ ”
“ เมินเสียเถิดไอ้แป๋ม กูไม่ได้นิยมแบบดุ้นมึงหรอก เออ.. แป๋ม กูถามจริงๆ กูเห็นมึงกับพี่หน่อยท่าทางจะชอบกันมากๆแบบนี้ แล้วนี่มึงเคยสบึมกันหรือยังวะ? ”
“ ไอ้เชี่ยนก ทุเรศ ถามมาได้ มึงต้องให้กูฟันมึงทีนึงก่อนกูถึงจะบอก ห่านี่ ”
“ ฟันกูก่อนมึงถึงจะบอกเหรอ? งั้นกูไม่อยากรู้แล้วก็ได้ ”
“ อยากรู้หน่อยเหอะ มามะ มาให้กูฟันซะดีๆ ฮ่าๆ ”
“ ไหนมึงบอกว่า.. มึงเห็นปีกาจู๋ของกูแล้วของมึงฝ่อหมดไง ที่เงี้ยจะมาล่อกูซะแล้ว ”
“ ก็หลับหูหลับตากลั้นๆใจ ทำๆไปงั้นแหละ แปบเดียว เดี๋ยวก็เสร็จ อยากรู้ก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนสิวะ หึหึ ”
“ เอาไว้วันหลังนะแป๋ม วันนี้กูท้องไม่ค่อยดี เหมือนๆจะท้องเสีย .... ไอ้เชี่ยแป๋ม ทุเรศมาก พูดมาได้ กูรับไม่ได้ ไอ้ห่า ”
“ แล้งมึงไม่ทุเรศหรือไงไอ้นก คำถามที่มึงถามกู กูรับได้เสียที่ไหน? ดันเสือกถามมาได้ เล่นเอากูหน้าเกือบหงาย จ้างให้กูก็ไม่บอกมึงหรอก ”
“ แหนะๆๆ หึหึ ขี้เกียจเถียงกับมึงแล้ว เถียงกับมึงกูเมื่อยปากเปลืองพลังงาน เออ.. แป๋มกูชักง่วงๆแล้ว นี่มึงจะนอนหรือยัง? เดี๋ยวกูจะลงไปปิดบ้านแล้ว ”
“ เออ กูก็ง่วงๆเหมือนกัน นอนก็ได้ ”
. . . .
ในคืนนั้น ทั้งคู่นอนเคียงกันบนเตียง คุยกันเบาๆในความมืดสลัว ช่วงหนึ่งของการสนทนา แป๋มได้เอ่ยขึ้นมาว่า..
“ นก.. มึงน่ะดีจริงๆเลยนะ ขนาดมึงรู้ว่ากูเป็นแบบนี้ มึงยังไม่รังเกียจกูเลย ยังสนิทกับกูเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง กูดีใจนะที่ได้เป็นเพื่อนกับมึง มึงเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ กูรักมึงจริงๆเลยว่ะนก ”
“ ไม่ต้องมาทำพูดหวานมากหรอกไอ้แป๋ม เดี๋ยวกูก็เคลิบเคลิ้ม หลงเสน่ห์มึง เดี๋ยวกูก็เสร็จมึงตูดบานจนได้ ”
“ แหม มึงนี่ ฮ่าๆ ไอ้ห่านก กูจะพูดอะไรดีๆให้มึงบ้าง มึงก็มาทำเสียเรื่องหมด เล่นเอากูขำเลย กูไม่ได้นึกสยิวอะไรกับมึงนักหรอก จ้างกู 1000 นึงกูยังไม่อยากจะเอามึงเลย กูไม่อยากคุยกับมึงแล้ว นอนดีกว่า ”
จากนั้นทั้งคู่ก็ต่างคนต่างนอน และหลับไปในเวลาไม่นาน แต่แล้ว แป๋มก็ต้องดื่นมากลางดึกหลายต่อหลายครั้ง เพราะนายนก นอนดิ้นมาก มาก่าย มาทับ จนเขาอึดอัด เกือบตลอดคืน จนทำให้เขานอนหลับไม่ค่อยเต็มตานัก เขาอยู่เป็นเพื่อนนกต่ออีกวัน จนถึงสายๆวันของอาทิตย์ เขาก็กลับ เพราะอีกไม่นาน ครอบครัวของนกก็จะกลับมาแล้ว อีกทั้งแป๋มก็ต้องกลับไปเตรียมทำอะไรส่วนตัวของเขาบ้าง นกมาส่งเขาที่ป้ายรถประจำทาง ระหว่างรอรถ นกก็เอ่ยขึ้นว่า..
“ ขอบใจนะแป๋มที่มาอยู่เป็นเพื่อน แทนที่มึงจะได้อยู่กับพี่หน่อย มึงยังเสียสละมาอยู่เป็นเพื่อนกู ”
“ ไม่เป็นไรหรอก กูเจอพี่หน่อยทุกวันอยู่แล้ว บ้านอยู่ติดกันแค่นี้เอง มาค้างกับมึงก็สนุกดีนะ เออ.. กูไปก่อนนะ รถมาแล้ว แล้วเจอกันวันจันทร์นะนก ”
“ อืม.. โชคดีแป๋ม ”
แล้วแป๋มก็ขึ้นรถโดยสารเพื่อกลับมายังบ้านของเขาในสายๆของวันนั้น..
*โปรดติดตามตอนต่อไปเร็วๆนี้ครับ
มีของแถมมาให้ ข้างล่างครับ^^
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
