ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2. ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
เวป ไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
:: กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่ ::
**************************************************************************************
บทที่ 1 บทนำ
ผมเกิดที่จังหวัดแห่งหนึ่งติดชายแดนพม่า บ้านของผมอยู่ในตัวเมือง ช่วงที่ผมกำลังจะเรียนจบชั้นประถมหกนั้น พ่อของผมซึ่งเป็นทหารต้องไปปฏิบัติหน้าที่บริเวณชายแดนเป็นเวลาหลายปี และพ่อก็ไปเจอโรงเรียนประจำแห่งหนึ่งซึ่งเป็นโรงเรียนที่ดีมากๆ บรรยากาศและสิ่งแวดล้อมดี เพราะอยู่ติดกับภูเขา ห่างไกลความเจริญ พ่อกลัวว่าถ้าให้ผมเรียนโรงเรียนประจำจังหวัด กลัวผมจะเกเร เพราะช่วงนั้นเรื่องยาเสพติดกำลังระบาดมาก กลัวผมจะเสียการเรียน จึงตัดสินใจให้ผมเข้าเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้
ตอนนั้นผมยังเด็ก พ่อให้ทำอะไรก็ทำ ให้ไปอยู่โรงเรียนประจำผมก็ไป ใจจริงก้อไม่ได้อยากไป แต่ก็ไม่ได้รู้สึกแย่อะไรที่จะต้องอยู่โรงเรียนประจำ ซึ่งผมสามารถกลับบ้านได้แค่เพียงหนึ่งครั้งต่อเดือนเท่านั้น เอาล่ะครับ เกริ่นนำมาได้ใจความแล้ว ผมขอเข้าเรื่องเลยนะครับ ย้อนกลับไปตอนเดือนพฤษภาคม ปี 2541
พ่อกับแม่ และพี่สาวพาผมมาส่งที่โรงเรียนประจำแต่เช้า เมื่อมาถึงก็เห็นเด็กนักเรียนและผู้ปกครองมากมาย กำลังเดินมุ่งหน้าไปยังหอประชุมเพื่อรายงานตัว คนเยอะมาก ลืมบอกไปว่า วันนี้ที่มามีแต่เด็กชั้น ม.1 และ ม.4 เท่านั้น ต้องมาอยู่โรงเรียนก่อนหนึ่งสัปดาห์เพื่อทำการปฐมนิเทศก่อนเปิดเทอม ซึ่งตอนแรกที่ไปถึงผมก็รู้สึกชอบโรงเรียนนี้มาก ต้นไม้เยอะมาก บรรยากาศดีสุดๆ เมื่อรายงานตัวเสร็จ ก็ถึงเวลาที่จะต้องส่งนักเรียนเข้าหอพัก
ขออธิบายว่า ลักษณะหอพักเป็นแบบเรือนนอน มีสองชั้น ชั้นล่างมีห้องแต่งตัว ข้างในก้อมีตู้เสื้อผ้าเอาไว้ใส่ของ และก็มีห้องอ่านหนังสือ และราวตากผ้า ชั้นบน มีระเบียง ห้องพักอาจารย์ประจำหอ ห้องส้วม และห้องโถงใหญ่ มีเตียงนอนสองข้าง ซ้ายและขวา เป็นเตียงสองชั้น เรียงกันเป็นแถว ตรงกลางเป็นทางเดิน ส่วนห้องน้ำสำหรับอาบน้ำจะอยู่บริเวณข้างๆหอเป็นโรงอาบน้ำ โดยโรงอาบน้ำหนึ่งโรงมีสิบสองห้อง ใช้ร่วมกันสองหอพัก มีอ่างซักผ้าสิบสองอ่าง คือที่นี่เราต้องซักผ้าเองครับไม่มีใครทำให้
ผมนึกในใจว่า นี่ผมจะต้องใช้ชีวิตอยู่ที่นี่จริงๆหรือนี่ เพราะตอนอยู่ที่บ้านผมค่อนข้างจะสบายเพราะไม่ต้องทำอะไรเลย ตอนนั้นเริ่มรู้สึกว่าไม่อยากอยู่ที่นี่ และสักพักพ่อกับแม่ก็ต้องกลับ ก่อนที่พ่อกับแม่จะไป แม่เข้ามากอดผมและบอกว่า มีอะไรก็ให้อดทนนะลูก และแม่ก็ร้องไห้กอดผม ผมก้อร้องไห้ เพราะเกิดมายังไม่เคยต้องจากแม่นานเป็นเดือนๆขนาดนี้เลย
ผมมองดูรถพ่อกับแม่เคลื่อนตัวออกไปจนลับตา หลังจากนั้นผมก้อเดินกลับมายังหอพัก เห็นเพื่อนเด็กนักเรียนชั้น ม. 1 ร่วมรุ่นเดียวกันหลายคน แต่ไม่เห็นใครสักคนที่มาจากโรงเรียนเดียวกันกับผม ผมหอบกระเป๋าลงมาวางที่โต๊ะใต้หอพัก
หวัดดี เราชื่อ อ๊อฟ มาจากโรงเรียน XYZ เธอชื่ออะไร มาจากโรงเรียนอะไร เด็กนักเรียนตัวผอมๆดำๆ เข้ามาทักผม ท่าทางและน้ำเสียงของอ๊อฟ ทำให้ผมรู้ได้เลยทันทีว่า อ๊อฟต้องเป็นตุ๊ดอย่างแน่นอน
เราชื่อ กล้า มาจากโรงเรียน ABC ยินดีที่ได้รู้จัก ผมตอบกลับไปด้วยท่าทีที่เป็นมิตร และการสนทนาก็เริ่มขึ้น ซึ่งอ๊อฟถือว่าเป็นเพื่อนคนแรกที่ผมรู้จักที่นี่ ผมจึงติดสอยห้อยตามอ๊อฟไปทุกที
ในวันแรก อาจารย์ให้เด็ก ม.1 จับกลุ่มกันหกคน เพื่อนั่งโต๊ะกินข้าว และทำกิจกรรม โดยช่วงปฐมนิเทศจะต้องยึดกลุ่มนี้เป็นหลักในการทำกิจกรรมตลอด และด้วยการที่อ๊อฟเป็นตุ๊ดอย่างเปิดเผย อ๊อฟจึงไปชวนหนุ่มๆหล่อๆคนนั้นคนนี้มาร่วมกลุ่มด้วยอย่างไม่อาย ซึ่งอ๊อฟก็ชวนผมด้วย สรุปแล้วพวกผมก็จับกลุ่มได้เป็นกลุ่มแรก มีผม อ๊อฟ เอก ปิง หนึ่ง และท๊อป
ในมื้อแรกของการรับประทานอาหารก็ทำให้ผมท้อใจมากๆ เพราะกับข้าวแต่ละอย่างเป็นสิ่งที่ผมไม่เคยกินมาเลย บนโต๊ะจะมีกับข้าวสองอย่าง อย่างแรก แกงป่า อย่างที่สองผัดมะระ จะบ้าตายผมกินไม่ได้จริงๆ อยากร้องไห้จัง ซึ่งผมก็ไม่กินมันจริงๆ คิดว่าจะกลับไปกินขนมที่แม่ซื้อไว้ให้แทน แต่ดูคนอื่นเค้าก็กินกันอย่างเอร็ดอร่อยพร้อมกับการสนทนาอย่างสนุกสนาน แต่ผมทำหน้าเบื่อๆ
ไม่กินเหรอกล้า ปิงถามผม
ไม่หิวอ่ะ ตามสบาย ผมตอบเลี่ยงๆ
หลังจากนั้นก็ถึงเวลาทำกิจกรรม ซึ่งวันแรกก็ไม่มีอะไรมาก แค่แนะนำตัว แนะนำสถานที่ในโรงเรียน ประมาณนั้น และก็ถึงเวลาเข้านอนของคืนวันแรกสำหรับชีวิตเด็กโรงเรียนประจำของผม
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
