เป็นเรื่องที่ชอบมากครับ แต่ผมไม่ขออ่านซ้ำสอง เพราะมันจะทำให้เศร้า 2 รอบ (พอ ๆ กะบ้านพักอลเวงเลยครับ ชอบมาก แต่ขออ่านรอบเดียวพอ)
อย่างไร ความเป็นเพื่อนมันก็ยั่งยืนกว่านะครับ (ผู้ชายคนนึงก็พูดกะผมอย่างนี้ ขอบใจมากนะ ที่ยังให้ตำแหน่งเพื่อนสนิทก๊ะกรู อิอิอิ)
ประทับใจมากครับคุณ A-Lone และคุณพัดมากครับ มีความคืยหน้าอะไร มาอัพเดทด้วยนะครับ จะมาตามซาบซึ้งเรื่อย ๆ งับ
แหะ ๆ และแล้ว เมื่อวานช่วงบ่าย และวันนี้ช่วงเช้า (ตี 1) ก็ใจอ่อน กลับไปอ่านเรื่องนี้ตั้งแต่เริ่มต้นอีกครั้ง
คุณพี่เอครับ ทำไมพี่ถึงเข้มแข็งขนาดนี้ครับ สุดยอดของคน ๆ นึงที่จะทำใจให้รับกับเรื่องราวต่าง ๆ ได้เยอะขนาดนี้เลยนะ
อารมณ์ที่ ต่างฝ่ายต่างรักกัน แต่ต่างฝ่ายก็มีเหตุผล ที่จะมาโมเมความรักที่มีต่อกัน ว่าเป็นไปไม่ได้
ถามหน่อยเหอะครับ การที่พี่เอ กะพี่พัด กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งนี่ ลึก ๆ แล้วก็สมใจกันทั้งสองฝ่ายใช่มะ 555+ (แซวเล่นครับ)
พี่เออาจจะไม่รู้ตัวนะครับ ว่าโชคดีขนาดไหนที่ได้อยู่กับคนที่พี่เอรัก ถึงแม้พี่เอจะแอบเศร้าที่อะไร ๆ ที่มากกว่าความเป็นเพื่อนจะเป็นไปไม่ได้
แต่ถ้าพี่เอได้รู้ หรือได้มองคนอื่น ที่เค้าไม่ได้รับแม้แต่ความเป็นเพื่อน หรือความเป็นเคยคนรู้จัก กลับมาจากคนที่เค้ารักเลย พี่เอจะรู้ครับ ว่าพี่เอน่ะ โชคดีขนาดไหน (แอบอิจฉาพี่เอแบบน้อยนิด และมหาศาล 555+)