ตอนพิเศษ on valentine's day2
ผมมองเพื่อนรักของผมสองคนที่กำลังนั่งเล่นกันในห้องเรียนเลคเชอร์
ตอนแรกไอ้ธัณมันก็นั่งเรียนของมันไปตามปกติ
สักพักไอ้พามันก็เอื้อมมาเขียนคำพูดในกระดาษของมัน
"เบื่อว่ะมึง"
ไอ้ธัณมันก็เขียนกลับไปว่า
"กูก็เหมือนกัน"
ไอ้พาก็เขียนว่า
"เย็นนี้ไปไหนดี"
ไอธัณมันนั่งนึก แล้วก็เขียนไปว่า
"ไปไหนก็ไป"
ไอ้พามองหน้าไอ้ธัณแล้วยิ้ม ไอ้ธัณยักคิ้วให้มันแล้วก็หัวเราะเองเบาๆ
"ที่รักอยากไปไหนล่ะ"
ไอ้ธัณเขียน
"ไปที่ที่มีเธอ"
ไอ้พาเขียนตอบ
ไอ้ธัณหัวเราะดังขึ้นนิดนึง
"แหวะจะอ้วก"มันเขียนลงไป
"อยากมาหวานก่อนทำไมล่ะ"ไอ้พาก็เขียนตอบ
"เชรี่ย"ไอ้ธัณเขียนตอบ
แล้วมันสองตัวก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน ผมมองแล้วก็ส่ายหัวนิดๆ
วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ครับ ช่วงนี้ผมเริ่มสงสัยว่า ไอ้เพื่อนผมสองคนนี่มันมีความสัมพันธ์แปลกๆยังไงชอบกล
ชอบเล่นอะไรแบบนี้แล้วหัวเราะกิ๊กกั๊กกันสองคน
แม่งไอ้สองตัวนี้เล่นกันยักกะคู่รัก - -"
แค่คิดผมก็ขนลุกนิดๆ เพราะมันก็โหดเถื่อนแม่งทั้งคู่ ขืนมาเป็นแฟนกันนี่ถ้าจะสยอง
ผมหันไปดูมันเขียนเอ็มกระดาษกันต่อ
"พูดไม่สุภาพเลยนะจ๊ะ"ไอ้พาเขียนต่อ
"ทำไมวะ?"ไอ้ธัณเขียน
"ปากไม่ดี"ไอพาตอบ
"แล้วไง ก็เป็นอย่างงี้อะ ฮ่าๆ"ไอ้ธัณเขียน
"สรุปจะเอายางไงละเนี่ย ไปไหนดี"ไอ้พาเขียน
"ไปเดินเล่นอะไรงี้ก็ได้ อยากไปเวิ่น"
"อนะ"
"วันนี้เลิกบ่ายด้วย"
"รู้แล้วจ้า"
"รู้ก้อดี"
"ฮาๆ"
"เรียนต่อเหอะ แล้วไว้คุยกันนะ"
"จ้าที่รัก"
"แอบหยองนะเนี่ยเรียกแบบนี้"
"เขินอ่าดิ"
"ฮ่าๆๆ"
แล้วไอ้ธัณก็หันกลับไปฟังเลคเชอร์ต่อ ส่วนไอ้พาก็เอนลงไปนอนหลับ
"มึง จารย์ถึงไหนแล้ววะ"ไอ้ธัณหันมาถามผม
"ไกลแล้ว"
"แสรดด"มันสบถ
"ก็มึงสองตัวมัวแต่พลอดรักกัน"
"เวรรรร เล่นกันเว้ยสาด"
"ฮาๆ ร้อนตัวไมวะ"
"โคยไอ้วิท"
"ฮ่าๆๆ"
ผมหัวเราะเยาะมัน แม่งหมั่นไส้ มาหวานกันในห้องเรียน ไม่เลือกเล้ยมึงกูเห็นหมดละ
ผมไม่เครียดอะไรหรอกครับเรื่องวันวาเลนไทน์ ถึงแม้ผมจะยังไม่มีคู่รักในใจก็ตามที ผมมันหล่อเลือกได้อยู่แล้วนี่นา ฮ่าๆ
ถ้าไม่เชื่อ ก็ลองดูถุงชอคโกแลตข้างๆตัวผมสิครับ ต้องให้ไอ้อู้ดช่วยถือนนะนั่น(มันบ่นเยอะเหมือนกัน แต่ผมให้มันกินได้เลยเลิกบ่น)
เย็นนั้นผมก็ไปเดินเล่นที่ห้างคนเดียว เดินผ่านสาวน้อยสาวใหญ่ก็มองผมเป็นตาเดียว มีคนเคยบอกว่าผมหน้าตาผิวพรรณเหมือนพวกดาราญี่ปุ่นเกาหลีอะไรทำนองนี้ ก็ไม่แปลกที่จะมีคนสนอกสนใจ ยิ่งผมเดินคนเดียว
อีกด้วย ผมก็มีแอบเล่นหูเล่นตาอะไรให้เขาใจเต้นเล่นนิดหน่อย สนุกดี
แล้วผมก็ต้องเลิกเล่นอะไรแบบนั้น เมื่อผมเห็นคนสองคนที่โคดจะคุ้นเคย
"ไอ้ธัณกับไอ้พานี่หว่า..."
มันสองคนกำลังเดินเข้าไปในร้านหนังสือ ตอนแรกผมว่าจะไปทักแต่รู้สึกสงสัยเลยแอบเดินตามเข้าไปด้วย
ก็นึกว่าไอ้ที่มันเขียนตอนเช้านั่นล้อเล่นซะอีก...
ผมเดินตามมันสองคน ไอ้สองคนนี้เดินไปที่มุมหนังสือศิลปะ แล้วซักพักกก็ไปที่มุมทำอาหาร
"มึงอันนี้น่ากินดีว่ะ"
ไอ้พาพูดพลางชี้ไปที่ชอคโกแลตในหนังสือ
"กูก็อยากกิน แต่แต่งมาซะอย่างกะไม่ใช่ชอคโกแลต"
"สวยเกินว่ะ ถ้าได้กินจริงๆก็คงกินไม่ลงอ่ะ เสียดาย"
"นั่นดิ"
ผมยืนอยู่ที่ชั้นข้างหลังมัน มันเลยมองไม่เห็นผม ผมหยิบหนังสือมาทำเป็นอ่านดูแต่หูก็ฟังที่มันสองตัวพูด
"มึง"ไอ้พาเรียก
"ไรวะ"
"มึงทำชอคโกแลตให้กูกินหน่อยดิ"
"ควาย บ้าเรอะ ไม่ขอให้รุ่นน้องมึงทำวะ ที่มึงกิ๊กอยู่อ่ะ"ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า แต่ว่าผมรู้สึกเหมือนไอ้ธัณเสียงมันขุ่นๆนิดๆ
"ไม่อาว"
"ทำไมแวะ อยู่ชมรมทำอาหารเชียวนะเว้ย รับรองอร่อย"
"กูม่ายอาว"
"ไมล่ะวะ"
"กูอยากกินที่มึงทำ" มันพูดแล้วยิ้ม
"...เพื่อ?"ไอ้ธัณพูดเสียงสูง
"ไม่รู้ดิ มันอธิบายไม่ถูก"ไอ้พาตอบแล้วยื่นหน้าไปใกล้ๆมันจมูกนี่แทบชนกัน ผมชอคเล็กน้อยกับภาพตรงหน้า
"อย่ามาใกล้ดิวะแม่ง"ไอ้ธัณเอามือยันหน้าไอ้พาออก
"เขินอะดิ"ไอ้พาแสยะยิ้ม
"พ่อเมิงเดะ"ไอ้ธัณพูดแล้วหันกลับไปดูรูปในหนังสือต่อ มันพลิกหน้าหนังสือเร็วๆ ผมเห็นว่าหูมันแดงๆ
ไอ้พาถอยห่างไปนิดๆแล้วเอามือเอื้อมไปจิ้มไหล่ไอ้ธัณอีกข้าง ไอ้ธัณเลยหันหน้าไปทางที่มันสะกิด แล้วไอ้พาก็หอมแก้มมัน
ถึงตรงนี้ผมชอคจริงๆแล้ว
"ไอ้เชี่ย!"ไอ้ธัณหันหน้ามาด่ามัน ไอ้พาหัวเราะน้อยๆ
"เอ้า ทำไมวะนิดเดียว"
"โคย แม่งคนอื่นเห็นทำไงวะ แม่งอายชาวบ้านตาย"
"อายทำม้าย ไม่ใช่มีใครสนใจ"ไอ้พาพูดลอยหน้าลอยตา
ไอ้ธัณอ้าปากจะพูดอะไรต่อ แล้วก็เงียบไป มันเอาหนังสือวาง แล้วก็เดินหนีไอ้พา
"จะไปไหนๆ"ไอ้พาลากมันกลับมา
"ควายยย"มันลากเสียงแล้วก็พยายามจะเดินหนีต่อ
ไอ้พาลากมันมากอดจากด้านหลัง ไอ้ธัณก็โวยวายตีมือไอ้พา ไอ้พาหัวเราะแล้วก็ปล่อยมัน แล้วมันสองตัวก็เถียงกันไปเถียงกันมาเล่นๆจนออกจากร้าน
ผมยังชอคไม่หายเลยครับ ไอ้เมื่อกี้นี่ความฝันรึเปล่าเนี่ย...
แล้วจากความชอค ก็กลายเป็นอารมณ์ตื่นเต้นปนสนุก
เจออย่างงี้ ไม่ตามไม่ได้แล้วครับ หึหึ..
ผมก็เลยตัดสินใจว่า เอาเวลาเดินเล่นไปตามไอ้พวกนี้ดีกว่า 55+
ไอ้พากับไอ้ธัณมันก็เดินไปเรื่อยๆของมันครับ มันไม่รู้เลยว่าผมเดินตามมันอยู่ ผมรู้จักมันดีและแกล้งมันบ่อยถึงขนาดรู้ว่าไอ้พวกนี้เดินตามระยะไหนแล้วมันจะไม่สังเกตเห็น
แล้วมันก็เดินเข้าร้านพิซซ่าฮัทไป ผมก็ตามไป
ไอ้สองคนนี้มันก็ไม่นั่งที่ริมหน้าต่าง ผมก็เดินไปนั่งด้านหลังมันอีกโต๊ะ
เชื่อมั้ยว่าขนาดนี้มันยังไม่รู้ตัวเลยครับ
แล้วมันสองตัวก็สั่งอาหารมากิน
มันคุยสัพเพเหระไปเรื่อยจนอาหารมา แล้วมันก็เริ่มลงมือกินกันครับ
แล้วสักพักก็...
"กินหน่อยดิ"ไอ้พาพูด
"เอ้ย"ไอ้ธัณอุทาน
"มึงอะ กูอุส่าเก็บไว้กินทีหลัง"
"สายไปและ ฮ่าๆ"
ท่าทางไอ้พาคงแย่งอะไรมันกินซักอย่าง
"มึงงงง"ไอ้ธัณลากเสียงง้องแง้ง อย่างที่ผมไม่เคยเห็นมันทำเวลาอยู่กับพวกผม
"เอาน่า กูให้กินของกูบ้างอ่ะ"
...
"อร่อยปะ"
"ก็ดี"
"เจ๊ากันละนะ"
"ไม่ เมื่อกี้กูเก็บไว้อย่างดี มึงแค่ตัดเอาให้กูกินเฉยๆ ความสำคัญไม่เท่ากันเว้ย"
"โอ๋~~ แล้วจะเอาไงล่ะ หือ"
"ไม่รุ"ไอ้ธัณมันทำเสียงงอน
"อย่างอนดี๊~~"ไอ้พาลากเสียง
"ชิๆ"ไอ้ธัณยังเล่นตัวครับ
...
"โอ้ย ไอ้บ้า มาจิ้มเอวกูทำไม"
"ฮ่าๆ ก็งอนไม่หายซักที"
"เวง"ไอ้ธัณด่าไอ้พา
แล้วมันก็หัวเราะ ไอ้พาก็หัวเราะตาม แล้วมันก็คุยกันต่อ
อืม...ช่างแตกต่างจริงๆ
ผมนึกถึงมันสองตัวเวลาอยู่กับพวกผม แม่งด่ากันจะตายห่า กวนกันจนจะตีกันตาย
มาเจองี้รู้สึกจั๊กกะเดียมยังไงไม่รุ
หลังจากร้านพิซซ่า มันก็ไปเดินเล่นกันต่อ
คราวนี้ไปร้านเสื้อครับ
ไอ้ธัณเข้าไปเดินดูเสื้อ ไอ้พาก็เดินตามมัน
คุณเคยเห็นเวลาผู้หญิงเดินดูของแล้วแฟนเดินตามมั้ยครับ คล้ายๆงั้นเลย
"มึงจะซื้อเสื้ออีกแล้วหรอ"ไอ้พาถาม
"ปล่าว กูดูให้มึงนั่นแหละ แม่งเสื้อผ้าจะหมดตู้แล้วแมะแต่ละตัวเก่าได้อีก"
"ออ"
"ดูนี่ดิ๊"ไอ้ธัณมันเอาเสื้อมาทาบดูกับตัวไอ้พา
มันทำอยู่หลายรอบ บางตัวที่เอาไอ้พาก็เป็นคนถือไว้
แล้วพอเสร็จมันก็ไปคิดเงิน แล้วก็เดินออกมา ถือกันคนละถุง
"เยอะว่ะ งี้จะใส่หมดมั้ยเนี่ย"ไอ้พาบ่น
"หมดชัว มึงอ่ะ แม่งชอบเปลี่ยนผ้าวันละห้าชุด"
"ฮาๆ ว่าไป"
มันคุยกันเล่นกันไปตลอดทาง
ผมเดินตามมันไปเรื่อยๆ เดวก็แวะร้านโน้น แวะดูนี่
วันนั้นที่ห้างก็มีบูทงานวาเลนไทน์ มันสองตัวก็ไปดูเขาแสดงการแสดง แล้วก็มีบูทงานกิฟชอฟต่างๆเต็มไปหมด
มันก็ไปหยุดกันที่หน้าบูทหนึ่ง
"ผูกข้อมือมั้ยคะ สำหรับคู่รักนะคะ"สาวน่ารักที่เป็นพนักงานประจำบูทพูดขึ้นหน้าตายิ้มแย้ม
"เพื่อนนี่ผูกได้มั้ยครับ"ไอ้พาพูดแซว
"ได้สิคะ เพื่อนกันก็ผูกได้นะ รักกันแบบเพื่อนไง"สาวเจ้าเล่นกลับ
"สนใจมั้ยละคะ"
"เอามั้ยมึง"มันหันไปถามไอ้ธัณ
"ไม่เอ๊า เอาไปทามไม"
"เอาน่า ผูกให้มันหน่อยครับ"ไอ้พาว่าแล้วก็คว้าข้อมือไอ้ธัณไปให้เธอ
"เอ้ย ไอ้บ้า"มันยื้อๆ แต่ไอ้พาก็จับไว้ แล้วก็ให้สาวน้อยคนนั้นผูกจนเสร็จ
"ฮ่าๆเ ข้ากับมึงดีว่ะ สีแดง"
"เชรี่ยย"
"เห้ยไม่เป็นไรกูจ่ายเอง ไม่ต้องห่วง"มันว่าพร้อมยื่นข้อมือตัวเองไปให้สาวน้อยพนักงาน
"กูไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น แม่งที่คณะเห็นกลายเป็นขี้ปากสาวเลิกแลกูไม่รู้นะเว้ย"
"ฮ่าๆ ไม่มีทาง ยังไงกูก็เนื้อหอมเหมือนเดิม ไม่ได้เหมือนมึงนิ ฮ่าๆ"
"เวร เดวกูถอดทิ้งเลยสัด ยิ่งไม่ค่อยมีสาวมองอยู่"
"อย่านะเว้ย ถอดกูงอน"แล้วไอ้พาก็หัวเราะชอบใจกับพนักงานสาว
"เชรี่ย อย่างกะกูสน"ไอ้ธัณว่ากลับ
แล้วหลังจากนั้นมันก็เดินกันไปต่อ จนห้างใกล้ปิดมันถึงกลับกัน
ผมก็เลยได้เลิกตามมมันนั่นแหละครับ แค่นี้ก็รู้จะหมดไส้ละว่ามันเป็นอะไรยังไง เหอะๆ
เย็นนั้นผมไม่ได้ไปหามันที่หอ เพราะเดวจะเป็นการขัดจังหวะมัน
ผมกลับหอผมแล้วพอดีกลับที่โทรฯดัง
"มึงอยู่ไหนเนี่ยไอ้วิท"
"กูอยู่หอกูแล้ว"
"อ้าว ไหนว่าจะแวะมาหอกูไง"
"อ่อ ไม่เป็นไร กูว่าจะไปหาเพราะไม่มีไรทำเว้ย นี่เพิ่งกลับจากเดทเนี่ย"
"จริงดิ แม่งน่าอิจฉาว่ะ"
"มึงก็นะไอ้ธัณ"
"หือ?"
"ได้ไปไหนกะสาวป่าวๆ"
"เห่ย ไม่มี๊ ช่วงนี้กูว่าง แม่งเซงคนเดียว"
"จริงเร้อ..."
"จิงดิ ทำไมแวะ"
"ป่าว ไม่มีไร แค่นี้นะเว้ย แฮปปี้วาเลนไทน์"
"เออะ อืมๆ เช่นกันเว้ย"
แล้วผมก็วางสายไป
ขำมันที่ไม่รู้ตัวเล้ยยยว่าผมรู้อะไรมากกว่าที่มันคิด....
to be continue
กูรู้แล้วเว้ยยยย แสรดดดดด
ทำกะกูได้ไอ้วิท....
เอามาโพสให้ดูครับ มันมาเล่าให้ผมฟัง เพิ่งรู้ว่ามันแอบตามมม เวรรรรรร
เห็นหมด กูบอกแล้วววว ไอ้พา มึงตายยยยยย มึงด้วย ไอ้วิทททท
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
