หัวข้อ: ]|เรื่องไม่สั้นและไม่เล่า|[ กระดานดำหลังรั้วโรงเรียน ... ชาย (ภาค 2: เม้นแรก)

[artkung]

ยังไม่มีเวลาอ่านต่อเลย

ดองไว้เพียบ


แต่จอง 1 เล่มด้วยนะครับพี่ต้น


ปล. คิดถึงพี่ทึ่มง่ะ ฝาก  ด้วยนะพี่ต้น 

[thaitanoi]

จองด้วยครับ 1 เล่มครับ

[BerryBerry]

แปะโป้งไว้ก่อนนะเดี๊ยวปิดเทอมจะตามอ่าน

ขอจอง 1 เล่มค่ะ

[PeeraDHa]

ขอด้วย 1 เล่มคร้า...

[ExecutioneR]

ยังโพสบอกได้เรื่อยๆนะครับ ว่าใครต้องการหนังสือ

วันนี้ผมเอาตัวอย่างปกมาให้ดู จะได้รู้ว่ามัน(อาจจะ)ออกมาหน้าตายังไง
และที่สำคัญ คุณผู้ชายไม่ต้องกังวลว่าหน้าปกมันจะออกมา y เกินรึเปล่า ไม่กล้าซื้อ ไม่กล้าถืออะไรแบบนี้
ผมบอกได้เลยครับว่า ถือได้ไม่มีใครสงสัยแน่นอนว่าหนังสืออะไร ยืนอ่านบนรถไฟฟ้าหรือนั่งอ่านที่ไหนๆก็ได้แน่นอน



ส่วนปกหลังขออุบไว้ก่อนครับ อิอิ  

ปล. กรุณาอย่าวิจารณ์นะครับ 5555 ไม่ต้องบอกนะว่าเอาเพิ่มนั่นเพิ่มนี่ ไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ สีนี้สวยกว่าอะไรแบบนี้..... เพราะว่าผมมีปัญญา(วานคนอื่น)ทำได้เท่านี้ครับ 55555  

ปล2. ถ้าเดินหน้าด้วยสปีดเท่านี้ อาจจะเสร็จในอีกประมาณ 2-3 สัปด่าห์ .... มั๊งครับ 5555

[gboy]

 
จิ้มต่นต๊น

2 สัปดาห์นานไปปะ

[ExecutioneR]

^
^

มีปัญญาเท่านี้แหละครับ -"-

นี่ขนาดขอความช่วยเหลือคนอื่น ถึงขั้นจ้างวานคนอื่นแล้วนะเนี่ย T__T
ด้วยการที่ผมเรียนห้าวัน ทำงาน ตจว สองวัน เลยไม่มีเวลาให้เรื่องนี้เท่าที่ควรเลยครับ
ถ้าผมไม่ต้องตื่นตีสี่ครึ่ง กลับถึงบ้านสองสามทุ่ม แล้วเหนื่อยเจียนตายขนาดนี้ ผมคงทำได้เร็วกว่านี้อ่ะครับ
เฮ้อออ.........

 

ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะครับที่กินเวลานาน แล้วก็ต้องขอบคุณทุกกำลังใจด้วย
ขอบคุณพี่ป๋อมแป๋มและพี่เมลมากๆๆๆๆสำหรับทุกๆอย่าง (ขอบคุณล่วงหน้าเลย อิอิ)

แต่ยังไงก็อยากจะช่วยเล้าด้วยอ่ะครับ อยากให้ทุกคนได้อ่านไวๆด้วย ก็เลยพยายามเร่งๆอยู่เหมือนกัน
แต่เผอิญติดสอบด้วย ติวคนอื่นด้วย รอจัดหน้าด้วย แถมนิยายปัจจุบันจะหมดสต๊อกด้วย (เอิ๊กกกก) ก็เลยเนี่ยล่ะครับ ... ประมาณ 2 อาทิตย์

ตอนนี้รู้สึกเกรงใจคนรอบข้างสุดๆเลยครับ ใครเข้าใกล้ไอ้ต้นเป็นโดนใช้งาน ถือว่าซวยกันถ้วนหน้า 5555
แต่ก็สนุกดีนะครับ ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ แต่ถ้าได้เงินในสิ่งที่กำลังทำนี่ก็จะยิ่งสนุกเข้าไปใหญ่เลย 5555 

ขอบคุณทุกคนอีกครั้งมากๆๆๆครับ จะซื้อคนละสี่ห้าเล่มเอาไปถมสนามหน้าบ้านก็ได้นะครับ ไม่ว่า (ฮา)

 

[Ex'ecuzě]

^
^
^

 

จิ้มๆๆๆ

ไว้สอบเสดวันศุกร์จามาอ่านน้าคร้าบเฮียสุดเลิฟ >.<

[DexTunG]

เอา 1 เล่มด้วยครับ

    

[myxt]

เริ่มเห็นเป็นรูปเป็นร่างแล้วนะคะคุณต้น ดีใจจัง ><
เอาใจช่วยทีมงานด้วยนะคะ สู้ๆค่ะ

[ISACBTMN]

เขาขอจองและขอรอมาต่อนิยาย 

[ExecutioneR]

A 56


หลังจากนั้นตลอดทั้งเย็นผมก็เงียบและจมลงไปกับความคิดของตัวเองโดยที่แทบไม่ได้เปิดปากพูดอะไรกับโจเลย และด้วยนิสัยของเขาที่ไม่ค่อยจะชวนผมคุยอะไรเท่าไหร่อยู่แล้วก็ยิ่งทำให้บรรยากาศระหว่างเราสองคนนั้นมันเงียบเชียบมากขึ้นกว่าเดิมซะอีก ซึ่งจะว่าไปผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความเงียบนี้จะเป็นการช่วยทำให้ผมรู้สึกสบายใจมากขึ้น หรือว่าจะทำให้ผมรู้สึกแย่ลงไปยิ่งกว่าเดิม เพราะว่าแม้แต่ตัวผมเองก็ยังไม่รู้เลยว่านี่ผมกำลังคิดมากอะไรถึงขนาดนี้กันแน่........

“มึงเป็นอะไรวะ ไอ้นนท์” โจถามผมหลังจากที่เรากินข้าวเย็นกันเสร็จเรียบร้อยและกลับขึ้นมาบนห้องแล้ว

ผมไม่ตอบ แต่เดินไปล้มตัวนอนลงบนเตียง

“กูเห็นมึงเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วนะเว้ย และพอกูถามมึงมึงก็ไม่ตอบแบบนี้น่ะเหรอวะ”

“กูไม่เป็นไร.........” ผมงึมงำๆตอบเขาไป

“ไม่เป็นไรแล้วทำไมทำตัวสภาพนี้วะ” เขาขึ้นเสียงเล็กน้อย จากนั้นก็เดินลงมานั่งลงบนเตียงข้างๆผม

“กูไม่เป็นไร มึงอย่าใส่ใจเลย.........”

“จะไม่ให้ใส่ใจได้ไงวะ ไอ้เชี่ยนี่!” เขาด่าผม “หรือมึงจะต้องให้กูพูดว่ากู.......... กูชอบมึง กูก็เลยเป็นห่วงมึงงั้นอ่ะเหรอวะ”

ผมไม่ตอบ และยังคงนอนคว่ำหน้านิ่งอยู่เหมือนเดิม เขาไม่รู้หรอกว่าผมคิดอะไรอยู่ และเขาก็คงจะไม่มีวันเข้าใจผมด้วยเช่นกัน..........

“นี่ไอ้นนท์ กูพูดกับมึงอยู่นะเว้ย!” เขาจับตัวผมให้พลิกไปหาเขา

“ถ้ามึงรำคาญที่กูเป็นแบบนี้แล้วมึงจะมาชอบกูทำไมเล่า!” ผมหันไปหาเขาแล้วมองหน้าเขาทั้งๆน้ำตา

โจดูตกใจเล็กน้อยที่เห็นผมเป็นแบบนี้ และเขาก็ดูทำอะไรไม่ถูกไปเลยด้วยเหมือนกัน แต่จะว่าไปแล้วแม้แต่ตัวผมเองผมก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าผมร้องไห้ออกมาทำไม ผมไม่รู้ว่าทำไมน้ำตาของผมมันถึงไหลออกมาปริ่มอยู่ที่ขอบตาแบบนี้ แต่มีเพียงสิ่งเดียวที่ผมรู้แน่ในตอนนี้ ซึ่งนั่นก็คือ ผมรู้ตัวดีว่าผมกำลังรู้สึกสึกอึดอัดกับเรื่องทั้งหมดนี้มากขนาดไหน ความอัดอั้นภายในใจของผมที่มันไม่เคยได้ระบายออกมา ในที่สุดมันก็กำลังจะถูกระบายออกไปผ่านทางดวงตาของผมในรูปแบบของน้ำตาจนได้..........

“ไอ้นนท์ กู...........”

“มึงไม่ต้องพูดอะไรหรอก” ผมลุกขึ้นนั่งแล้วเช็ดน้ำตา “กูไม่ได้เป็นเหี้ยอะไรหรอก ก็แค่จู่ๆน้ำตามันก็จะไหลออกมาก็เท่านั้นเอง”

“แล้วทำไมมึงต้องร้องไห้แบบนี้ด้วยวะ กูไม่เข้าใจ”

“กูรู้ว่ามึงไม่เข้าใจ กูเองยังไม่เข้าใจตัวเองเลย” ผมตอบพลางส่ายหน้าเบาๆ “แต่กูรู้สึกเหนื่อย กูสับสน และกูก็ไม่เข้าใจด้วย........”

เราสองคนเงียบกันไปครู่หนึ่ง จากนั้นโจก็พูดขึ้น “การที่กูชอบมึงมันทำให้มึงเหนื่อยและรู้สึกแย่ขนาดนั้นเลยเหรอวะ”

“ไม่....... มันไม่........ โจ คือกู..........” ผมอึกอัก “กูก็แค่รู้สึกว่าคนอย่างกูมันมีค่าพอที่จะทำให้คนมารักกูกันมากถึงขนาดนั้นเลยเหรอวะ ไอ้โจ กูไม่เข้าใจเลยจริงๆนะเว้ย........ ยิ่งเวลาที่พวกมึงบอกว่าชอบกู หรือเวลาที่พวกมึงแสดงออกว่าชอบกูมากเท่าไหร่ ลึกๆแล้วในใจของกูมันก็กลัวและรู้สึกสงสัยอยู่ตลอดเวลานะว่า ‘ทำไม’” น้ำตาของผมมันเริ่มไหลออกมาอีกครั้ง “จริงๆแล้วลึกๆกูก็ถามตัวเองมาตลอดเวลาเลยนะเว้ยว่า ‘ทำไมถึงต้องเป็นกู’ กูไม่รู้ว่ากูมีค่าอะไรขนาดนั้น และที่สำคัญคือกูรู้สึกว่ากูไม่อยากจะ ‘สูญเสีย’ อีกแล้วด้วย.......”

ผมพูดให้เขาฟังไปก็พยายามกลั้นน้ำตาของตัวเองไปด้วย ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมเป็นอะไร แต่ผมกลัวมาตลอดจริงๆ ผมกลัวการที่จะมีความรักและการครอบครอง ผมกลัวว่าผมจะต้องสูญเสียสิ่งสำคัญเหล่านั้นไปอีก ผมกลัวว่าผมจะต้องรู้สึกเหมือนกับแม่ที่ต้องสูญเสียคนที่รักไปถึงสองครั้งสองคราในชีวิต และที่สำคัญ ผมกลัวว่าผมจะไม่มีค่าพอที่จะรักใครหรือให้ใครมารักผมนอกจากแม่ของผมคนเดียวเท่านั้นเอง.........

ผมนั่งก้มหน้าอยู่อย่างนั้นเงียบๆครู่หนึ่ง และโจเองก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีกเลยด้วยเช่นกัน ผมถอนหายใจและกำลังจะหันกลับไปหาเขาเพื่อบอกให้เขาไปอาบน้ำได้แล้ว แต่แล้วในตอนนั้นเองที่โจเขยิบตัวเข้ามาหาผมและสวมกอดผมเอาไว้ทันที ตอนแรกผมก็รู้สึกตกใจเล็กน้อย แต่สุดท้ายผมก็ค่อยๆผ่อนคลายตัวเองลง จากนั้นเขาก็ค่อยๆดันตัวผมให้ล้มลงไปนอนอยู่บนเตียงทั้งๆที่เขาก็ยังคงกอดผมเอาไว้แบบนั้นอยู่........

“ฮะ เฮ้ย ไอ้โจ........”

“คราวหลังมึงห้ามพูดนะ..........” เขาพูดออกมาเบาๆ ส่วนผมก็นิ่วหน้าด้วยความสงสัย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรตอบกลับไป “คราวหลังมึงห้ามพูดว่ามึงไม่มีค่าพอที่จะรักใครหรือให้ใครรักอีกเด็ดขาด..........” เขาค่อยๆดันตัวขึ้นเล็กน้อยเพื่อที่จะมองหน้าผม “เข้าใจรึเปล่า”

ผมเบือนหน้าหลบสายตาของเขาไป “กูก็แค่...........”

“ถ้าไอ้นัทมันได้ยิน มันก็ต้องไม่สบายใจเหมือนกันนั่นแหละ รวมทั้งเพื่อนมึงคนอื่นๆด้วยก็เหมือนกัน ไม่ว่าจะเพื่อนใหม่หรือเพื่อนเก่าของมึงที่เชียงใหม่ก็ด้วยเหอะ มึงรู้ใช่มั๊ยวะ”

ผมหันกลับมามองหน้าเขาทันที ไม่นึกเลยว่าคนอย่างเขาก็จะสามารถพูดอะไรแบบนี้ออกมาได้ด้วยเหมือนกัน ยิ่งผมรู้จักเขานานมากขึ้นเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งได้เห็นด้านใหม่ๆในตัวของเขามากขึ้นเท่านั้นจริงๆ

“กูชอบมึง ไอ้นนท์ แค่มึงเป็นมึงแบบนี้  กูก็อยากได้มึงมาเป็นของกูจะแย่แล้ว แบบนั้นแล้วมึงยังคิดว่ามึงไม่มีค่าพอที่จะให้ใครรักอีกเหรอวะ.......... และก็เหมือนเดิม กูว่าไอ้นัทมันก็ต้องคิดแบบเดียวกับกูอีกนั่นแหละว่ะ”

ผมหน้าแดงและพยักหน้าออกมาเบาๆ “อะ อืออ........ ขอบใจว่ะ........”

เขายิ้มที่มุมปากเล็กน้อยก่อนจะก้มลงมาจุ๊บลงบนหน้าผากของผม “มึงไปอาบน้ำเหอะไป แล้วคืนนี้ตอนนอนกูมีเรื่องอยากจะคุยกับมึง”

“เรื่องอะไรวะ”

“เอาไว้คืนนี้ก่อน”

“อีกและ มึงแม่งชอบแบบนี้ทุกทีอ่ะ” ผมนิ่วหน้า

“มึงก็ชอบถามกูแบบนั้นทุกทีเหมือนกันนั่นแหละ” เขาจ้องตาผมไม่กระพริบ “ตกลงมึงจะลุกไปอาบน้ำได้รึยัง นอนคร่อมมึงเอาไว้แบบนี้นานๆอ่ะ กูก็กลัวใจตัวเองเหมือนกันนะเว้ย จู๋กูจะแข็งอยู่แล้วนะ”

ผมรีบทั้งดันทั้งถีบตัวเขาออกไปทันที “สาดดด แล้วก็ไม่รีบบอก! มึงเองก็นอนทับกูอยู่นั่นแหละนะ!”

“บอกก็ไม่สนุกดิ่” เขาหัวเราะเบาๆ “รีบไปเหอะไป จะสามทุ่มแล้ว กูเริ่มง่วงแล้วว่ะ.........”

หลังจากนั้นผมก็ลุกไปอาบน้ำ และพอผมอาบเสร็จโจก็เข้าไปอาบต่อ ในช่วงระหว่างที่นอนรอเขาอยู่นั้น ผมก็อดที่จะคิดถึงสิ่งที่เราเพิ่งคุยกันไปเมื่อครู่ไม่ได้ รวมทั้งผมก็ยังคิดถึงนัทมากด้วยเช่นกัน ดังนั้นผมจึงกดโทรศัพท์ไปหานัทและคุยกับเขาอีกครู่หนึ่ง ตอนแรกผมก็รู้สึกกังวลนิดหน่อยนะว่าเขาจะเป็นยังไงบ้าง เขาจะคุยกับผมด้วยอารมณ์และน้ำเสียงแบบไหน แต่สุดท้ายแล้วก็เป็นเหมือนกับว่าผมคิดมากไปเองคนเดียวเท่านั้นเอง เพราะนัทก็ยังดูเป็นปกติเหมือนเดิมทุกๆอย่างราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย และตอนกำลังจะวางสาย เขายังย้ำกับผมอีกครั้งด้วยซ้ำว่าเขาชอบผมและยังบอกว่าไม่อยากจะให้ผมคิดมากเกี่ยวกับเรื่องนั้นอีกด้วย.........

“และถ้าไอ้โจมันจะปล้ำก็เตะไข่มันไปเลยนะ เอาให้แม่งเป็นหมันไปเลย เข้าใจป่ะ” เขาพูดทิ้งท้ายเอาไว้พร้อมเสียงหัวเราะก่อนที่เราจะวางสายกันไป

หลังจากที่วางสายจากนัทแล้วผมก็นอนรอโจอยู่บนเตียงอีกพักหนึ่ง และเมื่อโจกลับเข้ามาในห้องแล้ว เขาก็ปิดสวิตช์ไฟในห้องลง เดินตรงเข้ามาที่เตียง แล้วจากนั้นก็ล้มตัวลงนอนข้างๆผมทันที

“นี่มึงจะไม่ถามกูหน่อยเลยเหรอว่ากูอยากนอนรึยังอ่ะ มาถึงแม่งก็ปิดไฟเลยเนี่ยนะ” ผมถามเขา

“ไม่อ่ะ กูง่วง และกูก็รู้ว่ามึงเองก็ง่วงเหมือนกัน” เขาตอบออกมา “อ้อ แม่มึงกลับมาแล้วนะ กูได้ยินเสียงรถเมื่อกี๊”

“อืมมม.........” ผมส่งเสียงในลำคอตอบกลับไป “แล้วตกลงมึงมีอะไรจะคุยกับกูวะ”

เขาเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะขยับตัวเล็กน้อย “ไม่รู้ว่ะ หมดอารมณ์พูดแล้ว”

“อ๊าวว ไอ้เชี่ยยยย...... เออๆ ก็ตามใจมึงและกัน งั้นนกูนอนและนะ” ผมพลิกตัวเป็นนอนตะแคงหันหลังให้กับเขา

“นี่มึงจะไม่ตื๊อถามไม่อยากรู้หน่อยเหรอวะ”

“หึ ไม่อ่ะ มึงไม่อยากบอกกูก็ไม่อยากรู้อ่ะ”

เขาเงียบลงไปอีกครั้ง แต่คราวนี้เขาเงียบไปนานกว่าเมื่อครั้งก่อนเล็กน้อย “..........ทำไมมึงถึงอยู่กับแม่แค่สองคนวะ ไอ้นนท์”

ผมรู้สึกแปลกใจและตกใจกับคำถามของเขาที่จู่ๆก็ถูกถามขึ้นมาแบบนี้เล็กน้อย จริงๆแล้วผมก็ไม่ค่อยคิดอยากที่จะเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังสักเท่าไหร่นักหรอก มันไม่ใช่ว่าผมลำบากใจที่จะพูดเรื่องนี้ออกไปอะไรมากมายนัก เพียงแต่ว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องที่ผมจะสามารถพูดออกมาได้อย่างง่ายๆสบายๆว่า “อ๋อ พ่อกูตายไปแล้ว” แบบนั้นด้วยเหมือนกัน เพราะในความเป็นจริงแล้ว พ่อแท้ๆของผมนั้นก็จากผมไปนานมากแล้วเหลือเกิน ส่วนคนที่ผมเรียกว่าพ่อคนที่สองนั้นก็ยังต้องมาจากผมกับแม่ไปอีก ดังนั้นผมถึงได้เกิดความรู้สึกว่า เรื่องครอบครัวของผมนั้นมันยากที่จะเข้าใจและยากที่จะถ่ายทอดออกไปยังไงก็ไม่รู้นี่สิ..........

แต่ก็น่าแปลกใจอยู่เหมือนกันที่ถึงแม้ว่าโจจะถามผมออกมาตรงๆแบบนี้ และแถมยังเป็นคำถามที่ถามออกมาในตอนที่ผมไม่ทันได้รู้เนื้อรู้ตัวมาก่อนเลยด้วย แต่ผมก็กลับไม่ได้รู้สึกตะขิดตะขวงใจที่จะตอบอะไรเขาออกไปมากมายแบบที่ผมเคยรู้สึกกับเพื่อนคนอื่นๆเมื่อก่อนนี้แล้วด้วยเหมือนกัน

“พ่อกูเสียไปแล้ว กูกับแม่ก็เลยย้ายลงมาจากเชียงใหม่เพื่อมาอยู่ที่บ้านพ่อหลังนี้นี่แหละ..........” ผมตอบ ส่วนสายตาของผมก็จับจ้องไปบนเพดานห้องอันมืดมิดที่ว่างเปล่า “ว่าแต่ทำไมจู่ๆมึงถึงถามเรื่องนี้วะ”

“มึงรักพ่อมึงมั๊ย”

ผมหันหน้าไปหาเขาทันที “เฮ้ย ทำไมมึงถามงั้นวะโจ มึงมีไรป่ะเนี่ย”

เขานอนลืมตามองเพดานอยู่อย่างนั้นครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้ง “มึงรู้มั๊ยทำไมกูถึงได้บอกมึงว่าอย่าได้พูดออกมาอีกเด็ดขาดว่ามึงไม่มีค่าพอให้ใครรักน่ะ..........” เขาหันมามองหน้าผม และดวงตาที่สะท้อนเป็นประกายในความมืดมิดคู่นั้นก็ทำให้ใจของผมต้องเต้นแรงขึ้นมาในทันที “และมึงรู้มั๊ยว่าทำไมกูถึงได้ชอบมึง”

“กะ กู เอ่ออ....... กูก็ไม่รู้เหมือนกัน” ผมอึกอักตอบไปอย่างอายๆ “ก็แล้วกูจะรู้ได้ไงอ่ะวะ”

“ก็นั่นน่ะสิ” เขาหันกลับไปมองเพดานเหมือนเดิม “เพราะว่ากูเองก็ไม่รู้เหมือนกัน”

“อ้าว”

“.........กูน่ะนะ ไม่ค่อยอยากอยู่บ้านเท่าไหร่หรอก แต่กูชอบบ้านมึง กูชอบแม่มึง กูว่ามึงกับแม่มึงน่ารักดี ถึงจะมีกันแค่สองคนแต่ก็ดูอบอุ่น กูรู้เลยว่าแม่มึงรักมึงมากอ่ะ กูชอบความรู้สึกแบบนั้นว่ะ”

ผมนอนมองใบหน้าด้านข้างของเขาอย่างลำบากใจ รู้สึกไม่แน่ใจว่าควรจะพูดสิ่งที่ผมคิดและสงสัยอยู่ออกไปดีหรือเปล่า แต่สุดท้ายแล้วผมก็พูดมันออกไปจนได้ “มึง........ มึงมีปัญหากับที่บ้านเหรอวะ กูหมายถึง กับแม่มึงหรืออะไรแบบนี้อ่ะ”

“เปล่า กูไม่ได้มีปัญหากับแม่หรอก กูรักแม่กู กูรักน้องสาวกูด้วย แต่กูเกลียดพ่อกู” เขาพูดออกมาตรงๆ และยังเน้นประโยคสุดท้ายอย่างหนักแน่นอีกด้วย ซึ่งนั่นก็ทำให้ผมต้องรู้สึกตกใจไปเลยด้วยเหมือนกัน และจากนั้นเขาก็เริ่มพูดต่อ “..........กูไม่ค่อยอยากเจอหน้าพ่อกูหรอก ปกติแล้วพ่อกูก็ไม่ค่อยจะมีเวลาให้พวกกูเท่าไหร่อยู่แล้วด้วย และแม่งยังเสือกเจ้าชู้ไปมีเมียน้อย แถมยังถึงขั้นพาแม่งเข้าบ้านอีก กูก็เลยไม่ชอบ” เขาขยับตัวเล็กน้อยก่อนจะหันหน้ามาหาผม “แม่กูกับน้องกูอ่ะ อยู่บ้านหลังเล็กอีกหลัง ส่วนพ่อกูกับเมียใหม่ก็อยู่บ้านหลังใหญ่ไป แต่มันก็อยู่ในรั้วเดียวกันนั่นแหละ เพราะงั้นกูก็เลยยิ่งไม่อยากกลับบ้านไปเจอคนอื่นมาอาศัยแทนที่แม่ของกูในบ้านที่เคยเป็นของๆพวกกู มึงเข้าใจป่ะ”

ผมไม่รู้จะตอบออกไปยังไงดี จึงได้แต่พยักหน้าออกมาเบาๆ ส่วนโจก็หันกลับไปมองความว่างเปล่าบนเพดานห้องเหมือนเดิม

“กูไม่เคยพูดเรื่องนี้ให้ใครฟังเลยนะ แม้แต่พวกไอ้แม็กซ์ก็ยังไม่มีใครรู้เลย พวกมันก็รู้แค่ว่ากูมีปัญหากับพ่อกูเท่านั้นเอง”

“แล้ว....... แล้วทำไมมึงถึงมาเล่าให้กูฟังวะ”

เขาเงียบไปพักหนึ่ง แต่ก็ดูเหมือนว่าเขาเองก็จะรู้อยู่แล้วเหมือนกันว่ายังไงซะผมก็จะต้องถามคำถามนี้ขึ้นมาน่ะ

“.........กูก็ไม่รู้ว่ะ แต่ตอนที่กูเห็นน้ำตามึง ตอนที่กูได้ยินมึงพูดออกมาแบบนั้น กูรู้สึกเจ็บแปล๊บๆบอกไม่ถูก กูอาจจะรู้สึกมั๊ง ว่าคนอย่างกูนี่ต่างหากที่ดูไม่มีค่าอะไรเลยเมื่อเทียบกับมึง แต่กูก็ชอบมึง และกูก็เห็นมึงคือคนที่มีค่าที่กูอยากจะรู้สึกรัก........” เขาหันมามองหน้าผมอีกครั้ง แต่คราวนี้เขาพลิกตัวเป็นนอนตะแคงหันมาหาผมแบบทั้งตัวเลยด้วย “ส่วนคำตอบที่ว่าทำไมกูถึงชอบมึงน่ะนะ กูก็ไม่รู้เหมือนกันหรอกว่าทำไม แต่ถ้าการที่กูชอบมึงมันจำเป็นต้องมีเหตุผลล่ะก็นะ กูก็ขอยอมเป็นแค่คนโง่ที่ไม่ต้องคิดอะไรให้ปวดหัว แต่ขอแค่ให้ได้รู้สึกชอบมึงและได้มึงมาเป็นของกูคนเดียวก็พอว่ะ”

เมื่อเขาพูดจบผมก็หน้าแดงจนรู้สึกร้อนฉ่าไปทั้งตัว และผมยังก็อดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้อีกด้วย ผมทั้งเขิน ทั้งอาย และทั้งขำคำพูดของเขามากจนไม่สามารถหยุดหัวเราะได้เลยจริงๆ

“ขำเหี้ยอะไรของมึงวะ” เขาตบหัวผมเบาๆ “ถ้ายังไม่หยุดขำเดี๋ยวเจอของแข็งแน่นะมึง”

“โถ ไอ้บ้า! ไอ้ลิเก!” ผมยิ้มกว้างและยังคงหัวเราะเบาๆอยู่อีกนิดหน่อย “จะไม่ให้กูขำได้ไงวะ นี่มึงพูดแบบนี้กับทุกคนเลยมั๊ยวะเนี่ย โดยเฉพาะกับแฟนเก่ามึงด้วยเนี่ย”

“ไม่ กูไม่เคยพูดกับใคร” เขาตอบ จากนั้นก็พลิกตัวกลับไปเป็นนอนหงายเหมือนเดิม “และไอ้คนที่มึงเคยเจอที่เซ็นทรัลตอนนั้นอ่ะ นั่นไม่ใช่แฟนกูหรอกนะ บอกไว้ก่อน”

“อ้าว ไม่ใช่เหรอวะ”

“ไม่ใช่”

“กิ๊กมึงเหรอ”

เขาไม่ตอบแต่ถอนหายใจเบาๆ “มึงจะอยากรู้ไปทำไม แค่ตอนนี้กูชอบมึงคนเดียวนี่ไม่พอเหรอวะ”

“มึงเลิกพูดคำพูดนั้นเหอะ โจ แบบว่ากูฟังแล้วกูรู้สึกแปลกๆทุกทีเลยว่ะ” ผมบอกเขา

“ทำไม เขินเหรอวะ”

“โอ๊ย! ไม่รู้เว้ยยย!” ผมฟึดฟัดเบาๆ จากนั้นก็พยายามเปลี่ยนเรื่องให้กลับไปเป็นเรื่องของเขาอีกครั้ง “แต่กูจำได้ว่าตอนนั้นไอ้ป๊อปมันก็เจอมึงแล้วก็บอกพวกกูว่ามึงมากับแฟนนะ”

“ไอ้เตี้ยนั่นมันรู้จักแฟนกูที่ไหนล่ะ”

“อ้าวเหรอๆ แล้วถ้างั้นแฟนเก่ามึงคือใครอ่ะวะ” ผมถามเขา “........ผู้หญิงรึผู้ชายวะ”

“ผู้หญิงสิเว้ย ไอ้เหี้ยนี่” เขาหันมาทำหน้าดุใส่ผม “แต่ก็มึงนี่แหละ ที่กำลังจะเป็นแฟนผู้ชายคนแรกและคนเดียวของกู ดีใจมะ”

“พอเลยๆ สาดด เลิกพูดเรื่องนี้แล้ว นอนๆๆ” ผมตบหัวเขาเบาๆเป็นการเอาคืนก่อนจะพลิกตัวเป็นนอนหันหลังให้กับเขา

เราสองคนเงียบกันไปครู่ใหญ่ๆจนผมเริ่มรู้สึกเคลิ้มๆขึ้นมาแล้ว และตอนนั้นเองที่โจเริ่มขยับตัวเข้ามากอดผมเอาไว้จากทางด้านหลัง จากนั้นเขาก็พึมพำออกมาเบาๆ.......

“ถ้าเป็นไปได้ กูอยากจะให้คนที่รักกูและแสดงออกว่ารักกูจริงคือมึง ไม่ใช่พ่อของกูจริงๆนะ ไอ้นนท์.........”

คำพูดของเขาทำให้ผมต้องลืมตาขึ้นมามองความมืดเบื้องหน้า ความอ่อนไหวภายในใจที่เขาแสดงออกมาให้ผมเห็นในคืนนี้นั้น คงจะเป็นคำตอบของความอ่อนแอและความรู้สึกลึกๆบางอย่างที่ผมเคยรู้สึกจากเขาบ้างในบางครั้งแทบทั้งหมด และมันก็ยังทำให้ผมรู้สึกอยากจะพูดเรื่องเกี่ยวกับการสูญเสียของครอบครัวของผมออกไปให้เขาได้ฟังด้วยเช่นกัน

แต่ผมว่าบางทีมันก็อาจจะยังไม่ถึงเวลาก็ได้ เพราะผมรู้สึกว่าในวันนี้เราสองคนต่างก็มีเรื่องให้คิดมากกันจนเกินพอแล้ว การที่จะพูดหรือระบายความในใจอะไรออกไปมากยิ่งกว่านี้ก็อาจจะเป็นสิ่งที่มากจนเกินความจำเป็นก็เป็นได้ และที่สำคัญ เราเองก็ยังมีเวลาให้คุยกันอีกเยอะแยะถมเถไปนี่นา เพราะฉะนั้นวันนี้ในตอนนี้มันคงถึงเวลาที่เราต่างก็จะได้หลับตานอนเพื่อพักผ่อนเอาแรงสำหรับวันต่อไปกันได้แล้ว และผมก็หวังว่าคืนนี้จะเป็นอีกคืนที่เขาได้หลับฝันดีเหมือนอย่างที่เคยเป็นด้วยเหมือนกัน............

“ฝันดีนะเว้ย ไอ้โจ”

ผมได้ยินเสียงเขาหัวเราะในลำคอสั้นๆเบาๆ “มึงก็เหมือนกัน........ ไอ้ขี้เซา”

[ExecutioneR]

ไปนอนและครับ บะบายๆ อิอิ 

ใครอ่านรีพลายนี้แล้วอย่าลืมเลื่อนไปอ่านด้านบนและหน้าที่แล้วด้วยนะ

[ISACBTMN]

ฝันดีนะไอ้ขี้เซากะไอ้โจ

คุณคนแต่งด้วย

[subaru]

1 เล่มคะ จัดมาเลย

[THIP]

เอาละซี เห็นลาง 3P  มาแต่ไกล 

[Koa-ka]

สวัสดีครับ

โจทำคะแนนอีกแล้ว....
หึหึหึ

ต่อไปนัทสู้บ้าง

ชาตินนท์นี่มีตัวเลือกดีๆ ทั้งนั้นแหะ
เรื่องหนังสือนี่ ให้รายละเอียดมากกว่านี้หน่อยเดะ จองไง เงินไง จ่ายไง รับไหน ต่นต๊นจะตระเวณส่งเองถึงมือคนจอง หรือยังไง
มีลายเซ็นต์ตามคำบอกไหม อะไรงี้

ขอบคุณจะอุดหนุนและจะติดตามครับ

[blackberry2214]

+1 ให้พี่ต้น
และ +1ให้กับยอดหนังสือด้วยครับ

ว่าแต่ ถ้ามันส่งมาที่บ้าน ป๊าเหน ผมจะซวยมั้ยเนี่ยพี่ - -*

คือป๊าไม่แกะหรอก แต่ก็ไม่แน่ อะไรก็เกิดขึ้นได้

แต่ยังไงๆ ก็เอาครับ

[จันทร์ผา]

จอง 1 ชุด คร๊าบ

เชียร์นัทสุดใจขาดดิ้น

[imac]

โจกำลังทำคะแนน

[august_may]

ก่อนอื่นก็ จองหนังสือ 1 เล่มคะ  มีปัญญาเท่านี้

ส่วนทางด้านโจ นนท์นี่ก็ต่างคนต่างค่อยๆเผยใจมาทีละนิดแล้วชิมิ หุหุหุ นัทจะวางใจมิได้แล้วนะ

[ExecutioneR]

เรื่องหนังสือนี่ ให้รายละเอียดมากกว่านี้หน่อยเดะ จองไง เงินไง จ่ายไง รับไหน ต่นต๊นจะตระเวณส่งเองถึงมือคนจอง หรือยังไง
มีลายเซ็นต์ตามคำบอกไหม อะไรงี้

อย่างที่บอกอ่ะครับว่าตอนนี้ผมขอแค่ยอดจำนวนหนังสือครับ จะได้กะและบอก สนพ ถูกว่าควรจะพิมพ์กี่เล่ม
เนื่องจากหนังสือผมไม่ได้โปรโมทจริงๆจังๆ บอกกันก็แค่ในกระทู้ ถ้าพิมพ์มา 200 แล้วคนซื้อ 20 ผมก็เจ๊งงสิครับ เอิ๊ก

แรกเริ่มเดิมทีผมยังไม่ได้บอกว่าให้จองด้วยซ้ำ เพราะถ้าจองจะมีรายละเอียดอย่างที่ว่าอีกทีจริงๆครับ
คือขั้นตอนมันก็เยอะน่ะครับ ใจเย็นๆนิสนึง ตอนนี้ขอแค่จำนวนคนในกระทู้นี้ก่อน
แล้วจากนั้นค่อยกะเผื่อคนอุดหนุนอื่นๆอีกทีน่ะครับ

ตามนั้น

 

อ้อ หนังสือเล่มนี้ไม่จำเป็นต้องซื้อทุกคนหรอกนะครับ ผมไม่ได้บังคับหนาา ถ้าลำบากเรื่องเงินก็ไม่เป็นไรๆๆ ยังไงมันก็ไม่บูดอยู่แล้ว ไว้มีตังค์ค่อยว่ากันอีกทีก็ได้ นี่คือแค่ล็อตแรกเฉยๆน่ะครับ ไม่ต้องรู้สึกว่า "ควรจะซื้อ" หรือซื้อเพราะ "เกรงใจ" อะไรนะครับ ผมอ่ะ ขำๆ คริๆ ไม่เครียดๆ อ่านรีคุณ สิงหา_พฤษภา แล้วแอบรู้สึกสะดุ้งเล็กๆ กลัวเข้าใจผิดกัน เลยต้องรีบบอกกันไว้ก่อนน่ะค้าบบบ ^_^

[MIXER]

1 เล่มค่ะ

><'

[ExecutioneR]

+1 ให้พี่ต้น
และ +1ให้กับยอดหนังสือด้วยครับ

ว่าแต่ ถ้ามันส่งมาที่บ้าน ป๊าเหน ผมจะซวยมั้ยเนี่ยพี่ - -*

คือป๊าไม่แกะหรอก แต่ก็ไม่แน่ อะไรก็เกิดขึ้นได้

แต่ยังไงๆ ก็เอาครับ

อันนี้เข้าใจๆ ตอนพี่สั่งหนังจาก ดีทีจี แรกๆก็กลัวเหมือนกัน 5555  

(เอาอีกและ กรูสร้างกระแสความเข้าใจผิด discredit ตัวเองอีกแระ เอิ๊กกก)

ตอนนี้ที่คุยๆกันไว้คือมี 2ตัวเลือกครับ ส่งทางไปรษณีย์ กับ มาซื้อ (หรือรับ) เองที่ร้าน
เพราะเดือนตุลานี้ผมจะหอบผ้าหอบผ่อนไปทำงาน 7 วันอยู่ ตจว ทั้งเดือนเลยครับ คงจะยุ่งสุดๆๆๆและเหนื่อยสุดๆๆๆ
น่าจะจำเป็นต้องฝากพี่ๆที่ร้านช่วย (เกรงใจจิงง)

ถ้าเรื่องว่าคนเห็นหนังสือแล้วจะรู้มั๊ย ก็........ ปกเป็นแบบนั้นอ่ะครับ ถ้าไม่เปิดอ่านจริงๆจังๆก็คงไม่รู้หรอก
ถ้ากรณีนี้ ใครกลัวมีปัญหาจริงจังและมาซื้อเองไปเก็บซ่อนเองไม่ได้ ผมก็เข้าใจนะ เรื่องมันเรื่องใหญ่อ่ะ เรื่องนี้ ถ้าความแตกพ่อแม่จับได้ว่าเป็นเกย์เพราะซื้อหนังสือผมนี่ก็ไม่ไหวเหมือนกัน (พ่อแม่ผมยังไม่รู้เล้ยย หัวอกเดียวกันเหอะ)
ผมคงต้องคุยกันอีกทีว่าจะแก้ปัญหายังไง อาจจะห่อปกซีลปิดให้ไปเลย คนอื่นหรือพ่อแม่ที่เห็นก็คงไม่กล้าขนาดเปิดอ่านหรอกมั๊ง มันอาจจะรู้สึกละลาบละล้วงไปอะไรงี้มั๊ย พอจะช่วยได้รึเปล่า เด๋วไว้ว่ากันอีกที

คุณน้องหลังไมค์มาคุยกะพี่ก็ได้นะ เรื่องนี้น่ะ

ส่วนร้านนั้นตั้งอยู่ที่ MBK ชั้น 7 ครับ กลางเมืองเดินทางสะดวกสบาย (แล้วแต่คน)
ชื่อร้าน ตำแหน่ง อะไรยังไง เอาไว้ก่อน ตอนนี้เอาข้อมูลเท่านี้พอให้เห็นภาพเน้ออ ขอทำตามขั้นตอนไปเรื่อยๆก่อน กลัวบอกเยอะแล้วถ้ามีอะไรผิดพลาดหรือเปลี่ยนแปลงทีหลังแล้วจะงงกัน ^^"

[meadthat]

ขอจองหนึ่งชุดครับ

[Turn_righT]

เอาหนังสือด้วย 1 เล่มจ้า

โจน่ารักมากมายอ่ะตอนนี้...นู๋นนท์เสร็จโจแน่นอน หุหุ

[morrian]

  โจ + นนท์

[patz]

โหย... โจได้คะแนนไปอีกอื้อเลยเว้ยยย


สู้ๆนะโจ 

[andy_kwan]

ทำคะแนนไว้มากๆนะลูกโจ  ป้าเอาใจช่วยนะ  อิอิ

[schteuben]

อยากได้หนังสือทำไงบ้างอ่ะคับ