" แต่แมน ตอนนี้แม่ของแมนอยู่ในห้องไอซียูน่ะ แม่ของแมนป่วยหนักมาก และตอนนี้ทั่นอยากเจอแมนมาก แมนไม่สงสารแม่บ้างเหรอ " ผมพูดให้น้องแมนฟัง
" พี่อี้ไม่ต้องมาโกหกผมเพื่อให้ผมกลับไปหรอก มันไม่มีประโยขน์ ยังไงผมก้อไม่กลับไป " น้องแมนยังคงหัวแข็งต่อ
" พี่เป็นพยานได้ พี่เพิ่งไปเยี่ยมแม่เรามา แม่เราบอกว่า ถึงจะไม่มีใครรักแมนอย่างที่แมนต้องการ แต่แม่ก้อยังรักแมนเสมอ ตอนนี้แม่รอทานข้าวผัดกุ้งฝีมือแมนอยู่ที่บ้านเสมอ แม่รักแมนมากรู้ไหม " ดิวพูดขึ้นมา น้องแมนอึ้งไปนิดนึง น้องแมนดูน้ำตาคลอเบ้าแล้ว
" แม่แมนเป็นอะไรพี่อี้ ทำไมแมนไม่เคยรู้ว่าแม่แมนป่วยมาก่อน พี่อี้บอกแมนได้ไหม " ผมกำลังจะพูด แต่พี่กรณ์ชิงพูดซะก่อน
" ที่จริงแม่ของแมนไม่เป็นอะไรมาก่อนหรอก แต่พอแมนหายไป แม่ก้อเสียใจมากจนล้มป่วย และโรคประจำที่เคยเป็นอยู่ก้อกำเริบขึ้นมา จนเมื่อเย็นนี้ช็อคเข้าห้องไอซียู ดีน่ะที่พ่อแมนพาไปหาหมอทัน ไม่งั้นคงแย่ไปแล้ว " จากนั้นน้องแมนก้อทรุดตัวลงกับพื้นแล้วร้องไห้ใหญ่ แล้วน้องแมนก้อคลานเข่าไปหาเฮียเบ้ง
" เฮียครับ ผมขอกลับบ้านได้ไหมครับ ฮือๆๆๆ แม่ผมไม่สบายมาก ผมสำนึกแล้ว ผมจะคืนเงินให้เฮียเลยน่ะครับทุกบาททุกสตางค์น่ะครับเฮีย ฮือๆๆๆ ผมขอร้อง " น้องแมนพูดไปร้องไห้ไป เพื่ออ้อนวอนเฮียเบ้ง แต่เฮียเบ้งยิ้มที่มุมปากแล้วพูดว่า
" แล้วทำไมกรูจะต้องสนใจด้วยว่าใครจะเป็นจะตาย มันไม่เกี่ยวกับกรูนี่ กรูรับมรึงเข้ามาทำงาน มรึงก้อต้องทำงานให้กรูสิ กูไม่สนใจเงินที่จ่ายไปแล้วโว๊ย มรึงกลับไปทำงานได้แล้ว " เฮียเบ้งตวาดใส่แมนเสียงเข้ม น้องแมนหน้าเสียไป แล้วยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิม
" แต่เฮียครับ สงสารผมเถอะน่ะครับ ให้ผมกลับไปหาแม่หน่อยก้อได้ แล้วผมจะกลับมาทำงานชดใช้ให้เฮียเองนะครับ ผมกราบล่ะครับ " น้องแมนกำลังจะก้มลงกราบ แต่เฮียเบ้งไม่สนใจเตะน้องแมนซะคว่ำ จากนั้นก้อควักปืนออกมาจะยิงน้องแมน ผมเห็นดังนั้นเลยกระโยนเข้าไปขวาง พร้อมทั้งยกมือไหว้
" เฮียครับ อย่ายิงน้องแมนเลยครับ เฮียสงสารพวกเราเถอะน่ะครับ เฮียอยากได้อะไรผมก้อจะยอมทั้งนั้นน่ะครับ ให้ผมทำงานแทนน้องก้อได้ ถ้าเฮียยินดี " ผมไม่รู้ว่าต้องแก้สถานการณ์ยังไง เลยต้องพูดไปแบบนั้น ใจก้อกลัวน่ะครับมีปืนจ่ออยู่ที่หน้าเราอย่างนี้ น้องแมนยิ่งร้องไห้ใหญ่
" พี่อี้อย่าทำอย่างนี้เลย แมนยิ่งรู้สึกผิดมากกว่าเดิมอีก พี่อี้พอได้แล้วครับ ฮือๆๆๆ "
" พี่สัญญากับพี่นพไว้แล้วว่า ถ้าจะต้องแลกกับอะไรพี่ก้อยอมทั้งนั้น " ผมหันไปพูดกับแมน ที่ตอนนี้ยังร้องไห้และกอดผมไว้ซะแน่น
" แลกกับอะไรก้อยอมน่ะเหรอ งั้นถ้ากรูอยากให้มรึงมาเป็นเมียของลูกน้องกรูล่ะ มรึงจะว่าไง " ไอ้เฮียเบ้งแม่มพูดมาอย่างนี้ โอ๊ยยยยยย
" ได้สิ ถ้าเฮียจะปล่อยน้องแมนไป อะไรผมก้อยอมทั้งนั้น " ผมพูดไปอย่างนี้ทุกคนอึ้งไปกันหมด แต่ไอ้เฮียเบ้งกลับหัวเราะร่า
" ไม่ได้น่ะอี้ ทำไมอี้ไปยอมอย่างนั้นล่ะ เฮียครับ เฮียต้องการเงินเท่าไหร่ บอกผมเลย ผมยินดีจะจ่ายให้ทดแทนที่เฮียต้องเสียลูกน้องไป " พี่กรณ์พยายามยื่นข้อเสนอให้เฮียเบ้ง
" กรูบอกแล้วไง ว่ากรูไม่ได้ต้องการเงิน แต่กรูเห็นไอ้หน้าหวานนี่มันทุ่มเทดี กรูเลยเสนอให้มันมาเป็นเมียของบรรดาลูกน้องกรูซะหน่อย แค่นี้ทำไม่ได้เหรอ " [/color]
หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm) (อ่าน 887523 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก