ตอนที่ 33 เคลียร์ ??? ( Clear ??? )
ระหว่างทางที่ผมอยู่ในรถ ผมก้อได้แต่หันหน้าออกไปทางอื่นพรางคิดหาทางหนีทีไล่ ก้อใครมันจะไปรู้ล่ะว่า ไอ้ดิวมันคิดจะทำอะไรอยู่ ดิวมันก้อคอยมองมาที่ผมบ่อยๆ ชวนผมคุยบ้าง แต่ผมไม่ยอมคุยด้วย ตอนนี้เริ่มเกลียดดิวอีกแล้ว ก้อทำไมน่ะทำไมต้องทำอย่างนี้กับผมด้วย ทำไมไม่เลิกแล้วต่อกันไป มีบางครั้งเหมือนกันที่ดิวมาจับแขนผมแต่ผมก้อสะบัดออกทุกที จนไม่รู้ว่าเราขับมาไกลเท่าไหร่แล้ว แต่ผมรู้สึกเหมือนว่าดิวจะขับรถไปทางภาคตะวันออก ระหว่างทางนั้น ดิวก้อแวะจอดตรงที่พักมอเตอร์เวย์ พอรถจอดก้อหันมาถามผม
" หิวไหม จะทานอะไรรึเปล่า เดี๋ยวดิวไปซื้อให้ เอาน้ำไหม ท่าทางจะกระหายน่ะ " น้ำเสียงดิวอ่อนโยน แต่คราวนี้ผมไม่เชื่อดิวอีกแล้ว
" ชั้นไม่กินอะไรของแกทั้งนั้น ชั้นเกลียดแก ปล่อยชั้นสักทีได้ไหม ชั้นอยากกลับบ้าน " ผมตะคอกกลับไป ดูดิวอึ้งเล็กน้อยที่ผมพูดอย่างนั้น ตอนนี้หน้าดิวเลยเปลี่ยนเป็นดุ
" พูดดีๆได้ไหม ทำไมต้องใช้คำพูดอย่างนี้ด้วย มันไม่น่ารักเลยน่ะ " น้ำเสียงดิวก้อเปลี่ยนเป็นดุแล้ว
" ไม่ ชั้นจะไม่พูดดีกับแกอีก แกปล่อยชั้นสิ แกจะพาชั้นไปไหน " ผมยังไม่วายตะคอกใส่ดิวอีก
" เรามีเรื่องต้องเคลียร์กัน และที่ๆจะไป มันต้องมีแค่เรา 2 คนเท่านั้น เข้าใจไหม "
" ไม่เข้าใจ ไม่เคลียร์ ชั้นจะกลับบ้าน ปล่อยชั้นน่ะ คอยดูน่ะ หลุดไปได้เมื่อไหร่ ชั้นจะหนีไปไกลๆจากแก ชั้นเกลียดแกได้ยินไหม " ผมทั้งตะคอก ทั้งเอามือมาทุบแขนดิว ดิวคงหมดความอดทน ผลักผมกระแทะประตูอย่างแรง แล้วเอาผ้ามามัดปากผมอีก จากนั้นก้อทำหน้าเหี้ยม แล้วพูดว่า
" สงสัยอี้จะพูดไม่รู้เรื่อง ไม่เป็นไร ดิวโทรหาอ้อดีกว่า อี้จะได้คิดอะไร ทำอะไร ง่ายๆน่ารักๆขึ้น " ผมพูดไม่ได้ก้อได้แต่ส่ายหน้าไปมา มือก้อทุบที่ตัวดิว ดิวคงทนไม่ไหวอีก เหวี่ยงผมติดเบาะอย่างแรง แล้วเปิดประตูออกไป จากนั้นดิวก้อกดเบอร์พี่อ้อ แล้วเอามาให้ผมดู แล้วกดโทรออก ดิวออกไปคุยข้างนอกรถ แต่พูดเสียงดังๆให้ผมได้ยิน ไอ้บ้านี่ มันน่าเจ็บใจนักโว๊ยยยยย
" อ้อเหรอครับ นี่ดิวเองน่ะ อ้อทำอะไรอยู่อ่ะ นอนแล้วเหรอ ดิวเหงาจังอ่ะ คิดถึงอ้อจังเลย " จากนั้นดิวก้อก้มลงแล้วยื่นหน้าเข้ามาในรถ ทำหน้าเยาะเย้ยผมสุดๆ ผมจะเอามือทุบดิว แต่ดิวก้อหลบทัน แล้วออกไปคุยโทรศัพท์ต่อ
" ดิวไปหาอ้อได้ไหมอ่ะ เดี๋ยวดิวไปรับอ้อมาที่บ้านดิวได้ม่ะ ดิวมีอะไรจะสารภาพกับอ้อ " ดิวยังทำหน้ากวนบาทาใส่ผมอีก
" งั้นเดี๋ยวอีกไม่เกิน ชั่งโมงดิวไปรับอ้อที่บ้านน่ะ วันนี้ดิวมีความสุขจังที่จะได้เจออ้ออีกครั้ง คืนนี้ดิวจะทำให้อ้อมีความสุขที่สุดเลย แค่นี้ก่อนน่ะครับ เดี๋ยวดิวรีบไปหา คิดถึงน่ะ " จากนั้นดิวก้อวางสายแล้วเข้ามานั่งในรถ แล้วก้อมาแกะผ้ามัดปากผมออก
" เป็นไง คิดอะไรได้บ้างรึยัง ยังจะดื้ออีกไหม รึว่าอยากจะเห็นชั้นมีอะไรกับพี่สาวนาย จากนั้นตอนเช้าชั้นก้อสะบัดหล่อนทิ้งนายถึงจะสำนึก ตกลงเอาไง " พูดจบดิวก้อผลักผมซะแรง ตัวผมไปติดประตูแล้วก้อหันหน้ากลับมาประชันกับดิว
" ได้ ชั้นตกลงจะเคลียร์กับแก ชั้นจะยอมแกทุกอย่าง ขออย่างเดียวแกอย่ายุ่งกับพี่สาวชั้น ไม่งั้นชั้นเอาแกตายแน่ ไอ้ดิว " น้ำเสียงผมเอาเรื่องไม่น้อย
" ดี พูดง่ายๆอย่างนี้ก้อดี แต่ก่อนอื่น นายต้องพูดกับชั้นเพราะๆก่อน ไม่งั้นชั้นจะไม่ตกลงกับนาย " ไอ้บ้าดิวนี่ ยังมามีข้อแม้อีก อยากส่งมันไปอยู่ชายแดนภาคใต้แล้วมัดมันไว้กับระเบิด ซีโฟร์แสวงเครื่องนัก แค้นๆๆๆๆ ว๊อยยยยยย[/color]