บทที่ 15 – อาหารไทยอร่อยไหม?
ผมตื่นมาก็พบว่าตัวเองกำลังนอนซุกอยู่ที่ไหล่ของไอ้แบงค์เป็นที่เรียบร้อย ตอนนี้มันยังหลับสนิทอยู่เลยครับ เอามือไปแกว่งๆตรงหน้ามันก็ยังไม่รู้สึกตัวเลย ผมค่อยๆลุกขึ้นจากเตียงแล้วก็เดินไปเปิดม่านเพื่อรับแสงสว่างในตอนเช้า จะว่าไปแล้วตอนนี้ก็ยังมืดๆอยู่เลย เพราะมันเข้าหน้าหนาวแล้ว ผมมองนาฬิกาก็รู้ว่าตอนนี้เป็นเวลาหกโมงจะครึ่งแล้ว ผมรีบเดินไปที่ห้องนอนสองสาวก็พบว่ามันสองคนกำลังหลับสบายกันอยู่……. ไม่เป็นไรครับ ปล่อยให้พวกมันสามคนนอนอีกสักคนละครึ่งชั่วโมงก็คงไม่เสียหายอะไร
ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วก็จัดการทำภารกิจส่วนตัวจนเสร็จเรียบร้อย อาบน้ำ แปรงฟันเสร็จก็ประมาณ เจ็ดโมงผมเลยเดินไปหาไอ้แบงค์แล้วก็เขย่าตัวมันเบาๆ
“เออๆตื่นแล้วๆ ขออีกแปปนึงนะ” มันพูดบ่นๆแล้วก็ยกมือไล่ผม……อ้าว ไอ้นี่
ไม่เป็นไรครับ ไปปลุกสองสาวก่อนก็ได้ แต่พอไปถึงห้องมันสองคนผมก็เห็นไอ้หวานหว่านเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วก็แต่งตัวเรียบร้อยแล้วส่วนไอ้ซูกำลังจะเข้าไปอาบน้ำ
“Morning dear (อรุณสวัสดิ์ ที่รัก)” ผมทักสองคน
“Morning Arm! Give us a few more minutes then we will be ready (อรุณสวัสดิ์ ขออีกแปปนะ เดี๋ยวเสร็จแล้ว)” ไอ้ซูบอก ส่วนไอ้หวานหว่านกำลังนั่งเป่าผมอยู่
“It’s okay, take your time! Bank is still on the bed (ไม่เป็นไรๆ ไมต้องรีบ แบงค์ยังนอนอยู่เลย)” ผมพูดแล้วก็ยิ้มหวานให้มันหนึ่งทีก่อนที่จะเดินกลับไปที่ห้องเพื่อไปปลุกไอ้แบงค์ พอผมเปิดประตูห้องเท่านั้นแหละ ไอ้แบงค์มันก็โวยผม
“ตื่นแล้วๆ ไม่ต้องปลุก เดี๋ยวกูจะไปอาบน้ำละ” มันรีบเบรกผมแล้วก็เผยอปากให้ น่าโดนดีดจริงๆ
“คร้าบๆงั้นก็รีบๆเลย สาวๆเค้าใกล้จะเสร็จแล้ว” ผมแหย่มันกลับ
และแล้วมันก็เดินถือผ้าเช็ดตัวเข้าไปในห้องน้ำ ส่วนผมก็ลงไปหาพ่อกับแม่แล้วก็ทักทายด้วยการกอดและก็หอมตามเคย ผมเห็นไอ้มุกมันทอดไข่ดาวอยู่ในครัวก็เลยลงไปช่วยมันครับ วันนี้มันมีเรียนด้วย เป็นวันสุดท้ายก่อนที่จะหยุดปีใหม่ทำให้มันต้องลุกมาแต่เช้า
“มีอะไรให้พี่ช่วยไหม”
“พี่อาร์มไปตักข้าวแล้วก็แกงจืดไปตั้งไว้ที่โต๊ะเลย เสร็จแล้ว”
“อืมๆ วันนี้เข้าเรียนกี่โมงอะ”
“เก้าโมงกว่า เดี๋ยวต้องออกไปละ เพราะนัดเพื่อนไว้”
“เออๆตั้งใจเรียนนะ แล้วเดี๋ยวเลิกเที่ยงแล้วจะรับไปเที่ยวด้วยกัน โอเคปะ?”
“ค่าๆ ไปแล้วนะ เออๆ…พอไข่สะเด็ดน้ำมันก็เอาใส่จานได้เลยนะ”
ว่าแล้วไอ้มุกมันก็เดินออกไป พอสวัสดีพ่อกับแม่เสร็จมันก็ขึ้นรถเมล์ไปมหาลัย.......ที่มันขึ้นรถเมล์วันนี้ก็เพราะว่าเดี๋ยวผมต้องไปรับมันไปเที่ยวอยู่แล้ว
ผมจัดการเช็ดข้าวของเครื่องใช้ภายในครัวแล้วก็ยกอาหารมาไว้ที่โต๊ะ พอเรียบร้อยแล้วก็นั่งดูข่าวรอพวกมันสักพัก ไม่นานพวกมันสามคนก็เดินลงมาพร้อมกัน
“Sawaddeekaa auntie and uncle (ซาหวัดดีค่ะ คุณลุงคุณป้า)” ไอ้ซูกับหวานหว่านมันเข้าไปไหว้ทักทายพ่อกับแม่ผมครับแล้วก็ยืนคุยถามสารทุกข์สุขดิบกัน สักครู่มันสองคนก็เดินตาโตมาดูกับข้าวที่จัดไว้ที่โต๊ะ ไอ้แบงค์มันก็เข้าไปสวัสดีพ่อกับแม่ผมมั่ง คราวนี้ยืนคุยกันเป็นสิบนาทีเลยครับกว่าไอ้แบงค์มันจะเดินยิ้มแฉ่งเข้ามาที่โต๊ะ
“What’s there to eat, Arm? (มีอะไรกินมั่ง อาร์ม)” มันถาม
“Fried Egg, Boiled fish with soya sauce, stir fried cabbages, spicy deep-fried chicken (ไข่ดาว ปลาต้มกับซีอิ๊วขาว ผัดกระหล่ำปลีน้ำมันหอย แล้วก็ไก่ผัดพริกอะ)” ผมนำเสนอเต็มที่
“Wow, looks really yummy! (ว้าว ดูน่ากินจัง)” มันพูดเสร็จแล้วก็เลียปากทีนึง
“Let’s eat guys! We have a long day to go!! (ปะ กินกันเหอะ วันนี้อีกยาวนะ)” ผมพูดแล้วก็ยิ้มให้พวกมัน
ไอ้ซูกับไอ้หวานหว่านที่นั่งจ้องกับข้าวมานานก็เฮออกมา แล้วก็ตักอาหารเข้าปากพร้อมกับชมว่าอร่อยๆ ไอ้แบงค์ก็กินเต็มที่ ส่วนพ่อกะแม่กินข้าวไปตั้งแต่เช้าแล้วเลยปล่อยให้พวกเราจัดการกันเอง กินเสร็จแล้วผมก็เอาจานไปล้าง ไอ้ซูกับหวานหว่านมันอาสาจะมาช่วยแต่ผมบอกว่าไม่เป็นไรหรอก ไปนั่งดูทีวีกับไอ้ตัวดีเหอะ ช่องหนังฝรั่งพวกAXN หรือ HBO ก็มี ไปเปิดดูตามสบายเลย มันก็พยักหน้ารับแล้วก็เดินเข้าไปรอผมในห้องนั่งเล่น
ผมทำอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ไปเก็บข้าวเก็บของขึ้นรถ วันนี้ผมเตรียมข้าวของไปหลายอย่างเหมือนกัน ก็พวกขนมปังรองท้องแล้วก็น้ำผลไม้อีกสี่ห้ากล่องเวลาหิวระหว่างทาง วันนี้มีโปรแกรมพาพวกมันไปเกาะเกร็ดเพราะว่ามันอยู่ใกล้ๆแถวบ้านแล้วพอกินข้าวกลางวันอะไรเสร็จจะได้เลยไปรับไอ้มุกที่จุฬาด้วยกันเลย ไอ้แบงค์มันฟังแล้วมันก็บอกว่าเวิร์คก็เลยเป็นอันตกลงตามแผน
เราออกจากบ้านเก้าโมงเช้าพร้อมกับนำขนมนมเนยต่างๆไปมากมายเพื่อไปทำบุญที่บ้านเด็กกำพร้า ขับรถไปไม่นานเราก็ไปถึงที่เกาะเกร็ดแล้วเราก็เอาพวกขนมไปให้น้องๆเด็กกำพร้าทั้งหลาย น้องๆที่นั่นก็ดูมีความสุขดีนะครับเวลาที่มีคนไปเยี่ยม เข้ามาเกาะขาเกาะแขนกันใหญ่ ไอ้ซูกับหวานหว่านก็บอกว่าอยากมีโอกาสมาทำบุญบ้างเหมือนกันเพราะว่าอยู่ที่อเมริกาพวกมันไม่ค่อยได้ทำเท่าไหร่ จะได้ทำก็แต่เวลากลับไปเยี่ยมบ้านที่เมืองจีนล่ะครับ พวกเราถ่ายรูปกันมาเยอะแยะแล้วก็ขอตัวออกมา โปรแกรมต่อไปคือลงไปล่องเรือรอบๆเกาะ สนุกสนานมากมาย ไอ้แบงค์มันก็ถ่ายรูปเก็บไว้เยอะเหมือนกันเอาไว้เป็นไอเดียเพื่อไปทำโครงงานโรงแรมของมัน พอขึ้นมาจากเรือก็เดินรอบๆชิมขนมไทย ไอ้สองคนนี้มันชอบขนมไทยมากๆ ก็อย่างที่เล่าให้ฟังแล้วล่ะครับว่าเวลาผมกลับมาจากไทยทีไรต้องซื้อขนมมาฝากพวกมันทุกที ทองม้วนเอย ตะโก้ ทองหยิบทองหยอดแล้วก็อีกหลายๆอย่าง จะเละหน่อยพวกมันก็ยังกินเพราะเวลาขึ้นเครื่องมันกระแทกนี่ จะทำยังไงได้ล่ะ พอเดินชิมกับกินกันจนหนำใจแล้วก็กลับมาที่รถ เตรียมตัวไปรับไอ้มุกที่จุฬาเพื่อไปกินข้าวกลางวันกันครับ แต่ที่ไหนได้ ไอ้มุกดันโทรมาซะก่อน
…………….
“พี่อาร์ม พี่พาเพื่อนๆไปกินข้าวก่อนเลย เดี๋ยวมุกจะอยู่คุยเรื่อง project กับอาจารย์ต่อสักแปบเพราะไม่อยากให้มันค้างคาอะ อยากเที่ยวปีใหม่สนุกๆ”
“อ้าวหรอๆ งั้นเดี๋ยวพี่พาเพื่อนไปกินข้าวก่อนละกันนะ”
“ค่า บายนะ” แล้วมันก็วางสายไป
ผมก็เลยถามความเห็นไอ้เพื่อนตัวดีสามคนว่าจะเอายังไง ไอ้แบงค์มันก็เลยเสนอความเห็น มันบอกว่ามันสามคนยังอิ่มข้าวเช้ากับขนมเมื่อตะกี้อยู่เลย แล้วมันก็เสนอไอเดียให้พาผมขับรถเที่ยวรอบๆกรุงเทพแถวๆพญาไท แล้วพอไอ้มุกใกล้เสร็จค่อยไปรับมันที่จุฬาแล้วก็หาอะไรกินที่คณะเลย ไอ้สาวสองคนนี้ก็ตกลงตลอดแหละ ผมก็เลยว่าไปตามน้ำ ขับรถวนไปวนมาแถวๆสยามสักสองสามรอบแล้วแล้วก็เลยเข้าไปในมหาวิทยาลัย กว่าจะหาที่จอดรถในจุฬาได้ก็นานอยู่เหมือนกันครับ…..พอไปถึงก็ไปนั่งรอไอ้มุกที่โรงอาหารใต้คณะ…..สักครู่มันก็เดินลงมา
“มุก ทางนี้ๆ” ผมตะโกนเรียกมัน
“อ่าวมาได้ไงเนี่ย……”
“ขับรถมาดิ ถามโง่ๆ”
“เออๆ กวนนะ Hi guys, how are you doing? Ready to go? (เออๆ กวนนะ ~ เป็นไงมั่งคะทุกๆคน พร้อมไปกันหรือยัง)” ไอ้มุกหันมาทำหน้าระอาใส่ผม
แล้วก็หันไปทักไอ้สามคนนั้น
“Yep!! but let’s eat first. We haven’t eaten yet ‘cause we want to eat with you, Mook (พร้อมแล้วจ้า แต่ว่ากินกันก่อนเหอะเพราะพวกเรายังไม่ได้กินข้าวเลย อยากกินพร้อมมุกน่ะ)” ไอ้ซูพูดจบแล้วก็ยิ้มหวานให้น้องสาวผมไปทีนึง…..แหม เรียกคะแนนน่าดูเลยนะมึง
“Aww, that’s so sweet of you (โห น่ารักจังเลย)” มุกพูดแล้วมันก็ยิ้มเขินๆให้เพื่อนผมทั้งสามคน
เราสั่งข้าวราดแกงกินกันง่ายๆกับน้ำคนละขวด เสร็จแล้วเราก็เดินทางต่อไปที่อยุธยา วันนี้เรากะจะไปกันใกล้ๆครับเพราะว่ายังเจตแลคกันอยู่ ไม่อยากให้เหนื่อยมาก ก็มีแผนจะขี่ช้างแล้วก็พาทัวร์เมืองเก่า ผมขับรถจากแถวๆพญาไทแล้วก็ขึ้นทางด่วนมาลงแถวๆลาดพร้าว พอลงเสร็จเราก็บึ่งตรงไปรังสิตแล้วก็ออกถนนสายเอเชียเข้าอยุธยาไปเลย ตอนแรกก็กะว่าจะพาพวกมันไปเที่ยวสวนจตุจักรกัน แต่ว่ากลัวจะไปถึงแล้วเย็นก่อนเลยตัดสินใจไม่ไปครับ ผมพาพวกเพื่อนๆไปขี่ช้างรอบๆเมืองเก่ากันก่อนเลยเพราะว่าเดี๋ยวมันปิดเร็ว สามสาวนั่งด้วยกันส่วนผมก็นั่งกับไอ้แบงค์สองคน……
“อะ ดื่มน้ำหน่อย” ไอ้แบงค์มันพูดแล้วก็ยื่นขวดที่มีหลอดแล้วมาให้ผมดูด ผมมือไม่ว่างเพราะมัวแต่ถ่ายรูปอยู่ มันเลยป้อนน้ำให้
“เออ ขอบใจ เฮ้อ ชื่นใจ แดดร้อนชะมัด” ผมพูดแล้วก็เอาแขนเสื้อปาดเหงื่อที่หน้าผาก
“มาๆ เดี๋ยวกูเช็ดให้” ว่าแล้วมันก็เอาผ้าเช็ดหน้ามันมาซับเหงื่อผม
“โห ขอบใจนะ เสียดายผ้าเช็ดหน้า”
“ไม่เป็นไรเว้ย เล็กน้อย ปะๆถ่ายรูปต่อเหอะ” มันพูดแล้วก็ยิ้มหวานให้ผม
ผมมองไปข้างหน้าก็เห็นไอ้หวานหว่านกับซูมันหัวเราะคิกคักแล้วก็หันมายิ้มให้ผม ส่วนไอ้มุกมันก็ยิ้มๆให้………ไม่รู้คิดอะไรรึปล่าวน้า.......
พอลงจากช้างเสร็จก็ไปเดินเที่ยวรอบๆเมืองแล้วก็ไปซื้อโรตีสายไหมมากินกับชานมเย็นๆ ไอ้สาวๆสองคนถูกใจมากๆเพราะว่ามันยังไม่เคยกินโรตีสายไหมมาก่อน มันเลยกินกันเข้าไปคนละสี่ห้าม้วน ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันนะ….ปากมันก็บอกว่าอิ่มๆแล้วก็กลัวอ้วน…..แต่มือมันสองคนพันโรตีคล่องกว่าผมอีก อิอิ กินไปก็เดินเที่ยวกันไป สนุกดี ไม่เครียดด้วย แถมได้รูปถ่ายสวยๆฝีมือไอ้แบงค์มาเต็ม
พอเริ่มมืดพวกเราก็นั่งรถกันออกมาจากอยุธยา ไอ้มุกมันอาสาขับให้เพราะว่ามันเห็นผมเหนื่อยเนื่องจากขับรถทั้งวันแล้ว มันเลยอนุญาตให้ผมงีบอยู่เบาะข้างๆคนขับ เพราะว่าถ้ามันไม่แน่ใจเส้นทางมันจะได้ถามผม พวกเราก็นั่งฟังเพลงไปเรื่อยๆ
……………
…
…….
ผมมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่รถเลี้ยวเข้ามาในร้านอาหารเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ……ผมล่ะเซ็งกับไอ้พวกนี้เพราะมันไม่มีใครปรึกษาอะไรผมเลย มันน่าเตะยิ่งนัก ไอ้มุกมันพาพวกเพื่อนๆผมมาทานร้านอาหารริมแม่น้ำครับ บรรยากาศสบายๆบวกกับเพลงเพราะๆทำให้เป็นอาหารมื้ออร่อยอีกมื้อ กินกันไปเท่าไหร่ก็ไม่รู้ รู้แต่ว่ากระเป๋าตังค์ผมแฟบไปเยอะเหมือนกัน
ผมถามตัวเอง ยังงี้พวกเรากลับไปที่เยลแล้วคงไม่ต้องใส่เสื้อหนาวเลยมั้ง?............
tbc