หัวข้อ: [นิยาย] ผู้ชายหัวใจทมิฬ

[Karn12]

ทุกอย่างกำลังเปลี่ยนไปในทางที่ดีแล้ว

 

เมฆสู้ ๆ

[alterlyx]

ว๊าวววว ๆ ๆ ๆ ... ใกล้ Happy Ending แล้วสิน๊า 
เหลือแค่รอให้คุณชนินทร์ ยอมเปิดใจอีกนิดเดียวเท่านั้นเอง
ภาวนาว่า อีกไม่กี่ตอน .. ที่เหลือ
จะไม่มีมรสุม มาพราก คุณนินทร์กะเมฆิณ อีกน๊า 

[[D]a[D]a [T]oo[N]]

มีความสุขจังเลย

[viky_mama]

สัญญาณความสุขเริ่มกระพริบๆ แล้วสิเนี่ย ดีใจจังเลย 

แต่ตอนนี้ก็ยังไม่มีบทหวานๆ อีกเช่นเคย ทำไม

[N19T]

สถานการณ์ทุกอย่างดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง ...
คุณแม่ก็อาการดีขึ้น สามารถยอมรับความจริงเรื่องอิงอรได้
ชนินทร์ก็ดูเปิดใจและเริ่มใจอ่อนมากขึ้น
เมฆินก็อ่อนโยนมากขึ้น

[maxtorpis]

รักก็พูดไป

[astral]

ว้าวววววว มีความสุขแล้ว เหลือแค่พาชลัชมาหาคุณแม่บ้างน่าจะดี

[DEMON3132]

+1 ให้ Alex ต้องเชื่อแล้วสิเนี่ยว่า ความรักและเวลาช่วยเยี่ยวยาได้จริง ๆ
ตอนนี้ทุกอย่างก็คลี่คลายแล้ว คงถึงเวลาที่ชนินทร์จะมีความสุขที่แท้จริงได้แล้ว
รอเชียร์และอ่านตอนชนินทร์มีความสุขกับเมฆ แล้วก็ต้องรอลุ้นน้องชายของ
ชนินทร์ว่าจะได้คู่กับใคร ยังไม่จบง่าย ๆ ใช่มะคุณ Alex......
ความทุกข์มีมาตั้งนาน พอมีความสุขแป๊บเดียวจบได้ไง ไม่ยอมนะ....
 

[k_U_K_K_I_K]

เข้ามานั่งรอตอนต่อไป 

[OT]

ตอนนี้อ่านแล้วยิ้มไปด้วยเลย

[three]

สิ่งดีๆกำลังเกิดขึ้นแล้วดีใจจัง

[┠┨ ¡ Þ Þ ☻ ❣ ╰╰]

จำเลยร๊ากกกก....อิอิ

แปะวั้ยก่อน..

อ่านยังม่ะจบคับ

เด่วมาต่อ...สู้ต่อปาย ทาเคชิ

[Dee^daY]

ด้วยความรัก..ความเข้าใจ

คือสายใยแห่งครอบครัว

คุ้น ๆ..ประโยคนี้

[White..BroccO]

หน่านไง แม่ยายเบิกทางขนาดนี้

เมฆินรีบทำคะแนนเร็ว เรารอตอน 61 อยู่

 

[Pikky]

   อ่านเรื่องนี้เร้วชอบมั่กๆๆ  เคยเข้ามาอ่านเร้วแต่ว่ายางม่ายได้สมัครสมาชิกเรยคร้า

พออ่านเร้วเรยอยากเม้นหั้ยกำลังใจคนเขียนบ้าง อิอิ

ยางงัยก้อขอเข้ามาติดตามกระทู้นี้ด้วยคนน้าคร้า

[pongsj]

 

[ALeX]

คือ พอแต่งเพิ่มก็รีไรท์อีกรอบ...



และตอนที่รอคอย กลายเป็นบทที่ 62ครับ



จึงแจ้งมาเพื่อโปรดทราบ















บทที่ 59






บรรยากาศภายในไร่องุ่น ที่อดีตเคยเต็มไปด้วยความทุกข์ ซึมเศร้าปกคลุม…บัดนี้แตกต่างจากเดิมสิ้นเชิง

คุณผกาชอบออกมาสูดอากาศภายนอกห้องสี่เหลี่ยมมากขึ้น หล่อนเดินได้บ้างแต่มีชนินทร์คอยประกบข้างๆ คุณผกาสั่งให้ทำความสะอาดครั้งใหม่ จัดเครื่องเรือนภายในบ้าน เพื่อต้อนรับสิ่งดีๆที่จะเข้ามาภายในครอบครัว

นายหญิงของบ้านถึงกับลงมาคุมงานในครัว เป็นเวลาไม่นานแต่ก็สม่ำเสมอทุกวัน ป้าไผ่ดูเหมือนจะมีเรื่องให้พูดคุยในครัวมากขึ้นเยอะกว่าเดิมเสียอีก

คนงานในไร่ดูมีความสุข มีเสียงหัวเราะ เด็กๆต่างพากันวิ่งซน บ้างก็ไปชวน ‘นาย’ วิ่งเล่นด้วยบ้าง ซึ่งบัดนี้กลายเป็นภาพที่ชินตาและน่าชื่นใจไปแล้ว

ความสุขสบายปกคลุมในอากาศ ทุกคนที่สูดดมต่างมีความสุขทั้งกายและใจ…

ทุกอย่างกำลังดีขึ้น…ชนินทร์ปลอบใจ

และเมื่อทุกอย่างดีขึ้น ชนินทร์คงต้องไป

…หมดเวลาแล้วสำหรับห้วงฝัน ความจริงรออยู่ข้างหน้า

สายตาที่ชนินทร์ลอบมอง…ทอดสายตาหวนนึกถึงวันเก่าๆ โหยหา

เมฆินเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

แล้วคนในปัจจุบันนี้ล่ะ? พอจะไว้วางใจได้บ้างหรือเปล่า?

ชนินทร์เหมือนเพ้อฝัน…พลางลองนึกถึงความเจ็บปวดเสียใจหากต้องจากไกลคนที่เขารักหมดหัวใจ เพียงแค่ความรู้สึกแปลกๆก่อตัว ทำให้ชายหนุ่มสับสน

เพียงสิ่งเดียวที่รู้ หากสิ่งที่เขากลัวเกิดขึ้น…เขารู้ว่าคงไม่มีวันกลับมาเหมือนเดิมอีก

เมฆินที่เล่นกับเด็กๆอยู่เงยหน้าหัวเราะ ทุกอย่างเป็นธรรมชาติ…ก่อนจะหันหน้ามาสบสายตากับชนินทร์ ยิ้มกว้างให้…

ใจดวงน้อยๆสั่นไหว กระตุกวาบ ชนินทร์ยิ้มบางให้วูบหนึ่งก่อนจะเบือนหน้าหลบหนี

…จดจำไว้ ยามเมื่อห่างไกล เขาจะไม่มีวันลืม…

ไม่มีวันลืม



เมฆินออกมาเดินตรวจตราอาณาเขตผืนไร่

น่าแปลก ที่วันนี้มีสิ่งหนึ่งแปลกไป

“เฮ้ยไอ้อ่าง เอ็งหยุดเดินไปมาก่อน”

เมฆินขมวดคิ้ว ออกคำสั่งเสียงเข้มสั่งลูกน้อง

ขายาวก้าวออกเดินเต็มความสูงสง่า เดินลงไปยังดงไม้

“เอ็งว่าใครกันว่ะมาก่อกองไฟตรงนี้”

คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน ก่อนจะใช้ไม้เขี่ยๆกองไฟที่ก่อขึ้นลวกๆ

“ดูจากสภาพขี้เถ้านะครับนาย ผมว่าน่าจะสองสามวันนี้”

“นั่นซิ แล้วใครกันจะมาทำอะไรเอาตรงนี้…ท้ายไร่”

เมฆินส่ายหน้า นิ่งงันพลางใช้ความคิด

“มีคนงานเล่นพิเรนท์ออกมาก๊งเหล้ากันแถวนี้บ้างมั้ยว่ะ”

นายอ่างส่ายหน้าแหยๆ

“คงไม่หรอกครับนาย ถ้ามันจะแอบนายไปก๊งกัน…คงไปบ้านคนงานใครคนใดคนหนึ่ง เวียนๆกันน่ะนาย”

เมฆินรับฟังไม่กล่าวใดๆ ก่อนที่สายตาคมจะตวัดไปอีกทาง

นิ้วเรียวสีเข้มหยิบก้นบุหรี่ขึ้นมาพินิจ

“เอ็งว่าคนงานในไร่จะสูบบุหรี่มั้ยว่ะ?”

“ก็มีบ้างนะนาย แต่น้อยมาก แถวนี้บุหรี่มันหาซื้อยาก กว่าจะมีขายก็ต้องขับรถไปในตลาดนัดนู่น”

“แล้วใครกัน มานั่งก่อกองไฟตรงนี้ แถมยังสูบบุหรี่อีกหลายซอง”

นายอ่างตามมาดูตรงที่เจ้านายชี้

“โห สงสัยคงอัดไปหลายซอง ในเวลาไล่เลี่ยกันเลยนะเนี้ย”

“แล้วมันต้องมาทำอะไรตรงนี้ ข้าไม่เข้าใจ…ก่อกองไฟ สูบบุหรี่ เหมือนมีใครบางคนมาเฝ้ารอคอยอะไรบางอย่าง…”

นายอ่างมองสำรวจไปรอบๆ

“นายสังเกตมั้ยครับ ว่าตรงนี้มันเนินสูง เหนือลม”

“ถ้าข้ากับเอ็งคิดไม่ต่างกัน…มองลงไปทางนี้ก็จะเห็นความเป็นไปส่วนใหญ่ภายในไร่ โดยไม่มีใครรู้…”

เมฆินลุกขึ้นยืนอีกครั้ง แววตายังไม่คลายความกังวล

“ต้องมีใครสักคนมาเล่นตลกอะไรแน่”

“นายจะให้คนมาเฝ้าดูสักหน่อยมั้ยครับ?”

“ก็ดีว่ะ ข้าไม่ค่อยชอบใจนักเวลามีบางอย่างรุกล้ำเข้ามา เราไม่รู้ว่าใครเป็นใคร ข้าต้องคอยระวังชีวิตของทุกๆคน…”

นายอ่างพยักหน้ารับคำ เตรียมพร้อม

“เฮ้ยไอ้อ่าง งานนี้คงต้องรอบคอบกันหน่อย บอกพวกของเอ็งด้วยว่าให้ระวังตัว…แต่ไม่ต้องแตกตื่น เพียงแค่รู้ว่าต่อไปนี้เราไม่ได้อยู่กันเพียงลำพังฝ่ายเดียว”

เมฆินเดินกลับมาถึงที่บ้าน เข้ามาในห้องทำงาน…เขาเปิดลิ้นชักเพื่อดึงเอากล่องสีดำขนาดไม่ใหญ่นักออกมาวางบนโต๊ะ

ชายหนุ่มคิดในใจ ‘ก็แค่เอาไว้ทำให้อุ่นใจ’

ภายในกล่องเป็นปืนกระบอกหนึ่ง ที่เหลือตกทอดมาจากบิดาของเขา

เมฆินตรวจเช็คสภาพปืน ซึ่งพบว่ายังคงใช้งานได้ดีอยู่

“ไม่มีอะไรต้องตื่นตูม เพียงแค่เอาไว้ป้องกันเท่านั้น”

รำพึงพลางเก็บปืนเข้าที่ และยึดหลักคำสอนของบิดาเสมอ

‘…จงอย่าประมาท ในสิ่งที่เราไมรู้เป็นอันขาด…’











โปรดติดตามตอนต่อไป

[cavalli]

เป็นกำลังใจไห้ ครับบ



มาต่อไวไว น่ะ


 

[naoi]

ง่ะ สั้นง่ะ 

มาต่อเร็วๆ ด้วย 


ไม่งั้นมีงอน 


 

[CYPINUS]

สถานการณ์ไม่ปกติซะแร้ววววว

ลุ้นตอนต่อไป จะเกิดอะไรขึ้นนะ

  ขอบคุณนะครับ

[nanao]

จะเกิดไรขึ้นหว่า ตามลุ้น ๆ

[alterlyx]

เจ๊ยยย .. เกิดไรขึ้นเนี่ย 
ลำพัง ปัญญาหัวใจ ก็วุ่นวายพอแล้วน๊า
ยังต้องเจอปัญญาอื่นๆอีกเหรอเนี่ย พ่อเมฆิณ 

[pongsj]

ทำไมสั้นจังงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

[LoveNineTeen]

กำ...จะเกิดอะไรอีกเนี๊ยะ 

[ДηοηγМ]

อย่าอ่านมากกกกกกกกกกก
จบตรงนี้มันค้างอ่ะค่า
สั้นไปด้วย
 


62 หรออออออออออออ
 

[kungyung]

 
อยากรู้จังเลยว่ามันจะมีอะไรเกิดขึ้นอ่ะ

[amito]

พอปัญหาเรื่องใจเริ่มจะคลาย ปัญหาเรื่องงานก้อมาจ่อคิว

เฮ้อ เหนื่อใจแทนเมฆิน

[casperko]

จะมีอะไรเกิดขึ้นนะ ขออย่าเป็นเรื่องร้ายๆนะคะ


 

[maxtorpis]

มาต่อ

[viky_mama]

  น้องอเล็กอย่ามาทิ้งปมให้พี่อยากแล้วจากไปสิ กลับมาต่อตอนใหม่เดี๋ยวนี้นะ ตอนนี้สั้นมากมาย

เค้าจะรอตอน 62 อย่างใจจดแจ่จ่อ

ปล เพิ่งได้อ่านเรื่องสั้นคริสมาสอันนั้นไปอ่ะ เห็น alex บอกว่าจะมีตอนต่อ น้องเอามาลงยังอ่ะ พี่ไม่เจอ ฮื่อๆ