หัวข้อ: [นิยาย] ผู้ชายหัวใจทมิฬ

[N19T]

HBD นะค่น้อง Alex ขอให้ปีนี้เป็นปีที่มีความสุข สุขโขสโมสรนะค่ะ
ขอ สุขสันต์วันสงกรานต์นักแต่งและนักอ่าน fic ทุกท่านด้วยค่ะ เล่นน้ำกันอย่างระมัดระวัง และรักษาตัวให้ปลอดภัยด้วยนะค่ะ
สถานการณ์บ้านเมืองไม่สงบ จะเดินทางไปไหนมาไหน ก็พยายามหลีกเลี่ยงเส้นทางของการชุมนุมหรือพื้นที่เสี่ยงจะดีกว่าน๊า

ขอบคุณสำหรับนิยายนะค่ะที่มาต่อให้อ่านอย่างสม่ำเสมอ เรื่องผลสอบและการเลือกมหาวิทยาลัยเป็นยังไงบ้างค่ะ

[pongsj]

  สุขสันต์วันเกิดน่ะค้าบ

[GABU]

เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องของคุณ Alex ค่ะ อ่านรวดเดียว สนุกมากเลยค่ะ

เรื่องตอนนี้เข้มข้นมากเลยค่ะ แอบชอบคู่ ของกวิน กับ ฤดี จังค่ะ แอบเชียร์ด้วย จะติดตามรอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อเลยจ้า 

จะเป็นกำลังใจให้นะคะ

ปล. สวัสดีปีใหม่ไทย แล้วก็ สุขสันต์วันเกิดด้วยนะคะ คุณ Alex ขอให้มีความสุขมาก ๆ แล้วก็สุขภาพแข็งแรงนะคะ 

[Loidelohm]

สุขสันต์วันเกิดครับ
อายุอ่ะ แก่ขึ้นอีกแค่ปีเดียว
แต่ประสปกาม เอ๊ย ประสปการณ์ แก่ก้าวกระโดดนับสิบๆปี
เฮ้อ แต่ก้อดีคับ ผู้อ่านจะได้กำไรเห็นๆ ฮี่ ฮี่
 

[maxtorpis]

 

[Ferfa]

เรามาท้อวง เรามาทวง

 

[ALeX]

บทที่ 25



ชลัชติดต่อพิมพาไม่ได้เป็นเวลาหลายวันแล้ว

ชายหนุ่มรู้ตัว ว่าช่วงนี้งานยุ่ง เขาไม่ค่อยมีเวลาให้แฟนสาวเลย

ตามหนังสือซุบซิบ มีข่าวร้ายๆเสียๆหายๆของพิมพาออกมาให้เห็นบ่อยครั้ง แต่ทุกครั้งนั้นชลัชไม่เคยใส่ใจ…

พิมพาขอให้เชื่อใจหล่อน

เขาเองก็ไม่เคยคบใครที่ชื่อเสียง หรือเลิกคบกับใครเพราะเสียงซุบซิบนินทาอยู่แล้ว


เขาคบพิมพาเพราะเขาชอบหล่อน

ทว่าเมื่อสองสามวันก่อน มีคนใกล้ตัวแอบมากระซิบเขาว่าเห็นหล่อนเดินควงอยู่กับหนุ่มร่างสูงใหญ่ ที่หน้าผับบาร์แห่งหนึ่ง

ไม่ใช่เขาแน่

ชลัชไม่อยากด่วนสรุปว่า…พิมพามีคนใหม่

แต่ก็ยังไม่วางใจ เขาคงต้องหาทางพูดกับเธอในเร็วๆนี้



ส่วนพิมพานั่น เริ่มขอนัดพบเมฆินบ่อยขึ้น

เมฆินรู้ดีว่าเหยื่อติดเบ็ดนานแล้ว

แต่เขายังอยากเล่นตัวต่อไป เพื่อหลอกให้ ‘เหยื่อ’ กลืนเบ็ดมากกว่านี้

จนในที่สุด…ก็ถอนตัวไม่ขึ้น

แล้วเขาจะหักอกหล่อน อย่างสาสมใจ!

พิมพาไม่สนใจ ว่าข่าวซุบซิบจะเอาเรื่องระหว่างหล่อนกับ ‘หนุ่มปริศนา’ ไปละเลงเขียนว่าอย่างไร

เพียงแค่หล่อนเล่นบทแฟนสาวผู้แสนดี ออดอ้อนชลัชเข้าหน่อย เขาก็เชื่อหมดใจ


ชลัชน่ะโง่จะตาย!

ดีซะอีก ยิ่งนักข่าว ‘ปั่น’ ให้ดูน่าตื่นเต้นชวนติดตาม...งานของหล่อนยิ่งพุ่งเข้ามาเยอะกว่าเดิม

อีกทั้งเมฆินถูกสเปคของหล่อน...ด้วยรูปร่างที่สูงใหญ่ แข็งแรง หน้าตาดีจัดราวกับเป็นดารา เป็นที่ต้องการของผู้หญิงอีกหลายๆคน

พิมพาถูกใจเขามาก…พิมพาหลงใหลในตัวเมฆิน จนบางครั้ง…คิดอยากเลิกกับชลัชจริงๆ

ความจริงเมฆินก็ดูเป็นคนค่อนข้างมีฐานะ

แต่นั่นแหละ…หล่อนขอดูให้แน่ใจก่อน ว่าเมฆินจะไม่เข้าข่ายข้างนอกสดใส ข้างในตะติ้งโหน่ง…

ที่แน่ๆ…เมื่อหล่อนหมายตาใครแล้ว ไม่เคยมีใครพลาดจากมือไปได้สักครั้งเดียว!




อรรถชัยนั่งอยู่ที่โต๊ะการพนันในบ่อนเถื่อนแห่งหนึ่ง

ที่นี่เป็นบ่อนไฮโซ อัตราการเล่นแต่ละครั้งจึงแพงไปด้วยตามภาษีสังคมของคนเล่น

เขาชักเริ่มติดมัน ไอ้การเล่นสนุกแบบนี้

‘ของเล่น’ ราคาแพง…อรรถชัยจำต้องมีเงินจำนวนมาก

หน้าตา เกียรติยศ ทำให้เขากล้าเล่น กล้าเสีย

แล้วก็กล้าทำผิดกฏหมายเช่นกัน!

ชายหนุ่มระดมพักพวก ตั้งแก๊งขายยาบ้า ยาเสพติดชนิดต่างๆให้เด็กวัยรุ่นใจแตกทั้งหลาย

อาศัยอิทธิพลบิดา ทำให้เริ่มกลายเป็นเครือข่ายขนาดใหญ่ขึ้น เงินดี แต่ก็ต้องเสี่ยงไม่น้อย

อรรถชัยรู้ เวลาเล่นได้ ก็ได้มาก

เวลาเสีย ก็เสียมากเหมือนกัน…

แต่หยุดไม่ได้ มันล่อตาล่อใจ…สนุก…ทำให้เล่นเพลินจนถล่ำลึก


อีกอย่าง จะมีอีกสักกี่วิธีที่ไม่ต้องลงทุกลงแรงอะไร แล้วได้เงินมาเปล่าๆ มากมายรวดเร็วภายในคราวเดียวขนาดนี้

พึ่งดวง พึ่งโชคชะตา…นี่แหละอรรถชัย!

สาวนุ่งน้อยห่มน้อยนางหนึ่งกระเถิบเข้ามานั่งบนตักของชายหนุ่ม

“เนี่ย…คุณอรรถขา สัญญานะคะว่าวันนี้ถ้าเสร็จแล้วคุณอรรถจะพาดาวไปช็อบปิ้ง”

‘ลูกอ้อน’ ของหญิงขายประเวณีในบ่อนเป็นแบบนี้กันทุกคน อรรถชัยรู้ดี

และพวกหล่อนก็ต้องทำงาน…เพราะนี่คือทางเดียวที่ทำให้มีเงินกินอยู่ ใช้สอย

อรรถชัยยิ้มหวาน หอมแก้มอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ

“จ๊ะ พี่สัญญา”


แต่พอเล่นเสีย อรรถชัยหงุดหงิด

พอสาวน้อยออดอ้อน บอกว่าสัญญาแล้ว เขาก็ไม่สนใจ ผลักหล่อนออก

อรรถชัยเป็นคนไม่เก็บอารมณ์อยู่แล้ว

“รำคาญ!”

ถูกเฉดหัวออกจากตัวทันที

สาวน้อยหันมองตาขวาง…

บ่นพึมพำในใจ…เชอะ! ไอ้พวกไก่อ่อน ริอาจมาเล่นในบ่อนชั้นเซียนแบบนี้ รู้บ้างมั้ยว่าที่เล่นแพ้ก็เพราะโดนไอ้เจ้าพ่อหนึ่งในจำนวนขามันโกงเอาหน้าด้านๆ

ไก่อ่อน…ไม่มีวันตามเกมงูเห่าเฒ่าทั้งหลายทัน

อีกไม่นานหรอก…เงินก็จะหมด


แล้วเวลานั้น ดูซิว่าจะยังมีหน้ามานั่งกร่างอยู่ที่นี่อีกมั้ย?!



“คุณชนินทร์คะ มีคนขอเข้าพบค่ะ”

ชนินทร์เงยหน้าจากเอกสาร กดนิ้วเรียวลงบนปุ่มสีขาว

“ใครครับ?”

ฤดีกรอกเสียงลงมา

“คุณบอกว่าเป็นลูกค้าค่ะ”

“ผมไม่ได้นัดลูกค้าไว้ไม่ใช่เหรอ?”

“ค่ะ คุณบอกว่าคุณหญิงภัทราสั่งให้มาพบ”

ชนินทร์ขมวดคิ้ว มารดาของเขาสั่งให้มาพบ?

“เข้ามาได้ครับ”

ชายหนุ่มนั่งลงอยู่ที่โต๊ะ ประตูเปิดออก แล้วร่างสูงพร้อมทั้งใบหน้าคุ้นเคยก็ปรากฏขึ้น


“คุณ!”

ชนินทร์ลุกพรวด ถอดแว่นสายตาทรงบอบบางออก

เมฆินหัวเราะ

“สวัสดีครับ”

“คุณเข้ามาได้ยังไง ออกไปนะ!”

“ผมยังได้ยินอยู่เลยว่าคุณอนุญาตให้ผมเข้าพบได้”


ร่างสูงนั่งลงตรงโซฟารับแขก มองไปรอบๆ

“นี่เหรอห้องทำงานของคุณ สวยดีนะ ไม่เหมือนของผม”

“คุณโกหกนี่ ออกไปนะ…ไม่งั้นผมเรียกรปภ.แน่!”

เมฆินยกมือห้าม

“ใจเย็นๆซิครับ ผมแค่นั่งเฉยๆ ยังไม่ทำอะไรเลย” ก่อนจะยิ้มเพล้ “หรือจะให้ทำก็ได้นะ”

“อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง คุณมาทำไม มาพบผมมีธุระอะไร”

ชายหนุ่มดึงแขน ร่างบางลงมานั่งบนตัก

ชนินทร์ขัดขืน


“ผมก็แค่อยากพาคุณไปเที่ยว ไปเดินเล่นบ้าง”

“ไม่ไป! ผมมีงานต้องทำ”

“งั้น...ผมจะนั่งรอจนกว่าจะเลิกงานก็ได้ แล้วค่อยไป”

“...ผมไม่มีสมาธิ คุณกลับไปเถอะ”

“แหม ก็ทำเหมือนผมไม่มีตัวตนก็ได้นี่”

เมฆินกอดจากทางด้านหลัง…ท่าทีของเขาเปลี่ยนไป ชนินทร์เริ่มมีลางสังหรณ์…


“เรื่องเมื่อคราวก่อน ผมไม่ได้ตั้งใจ…”

เมฆินยอมรับ เขาหึงมาก…หึงจนหน้ามืดตามัว พูดอะไรไม่ดีออกไป

วันนี้เขาตั้งใจมารับชนินทร์ออกไปเดินเล่น เพื่อจะได้ไม่ต้องกังวลว่า ชนินทร์จะไปเดินควงกับใครอีก

ชนินทร์เงียบ

“ปล่อยผมซิ…”

“คุณโกรธผมเหรอ?”

ชนินทร์ค้อน เออนะ…เมฆินไม่น่าถาม

“ผมขอโทษ…”


คำพูดที่หลุดออกมานั้นเอ่ยเบา…แผ่วจนแทบไม่ได้ยิน

“รอไปเถอะ ผมไม่ยอมไปกับคุณหรอก เพราะผมเกลียดคุณ”

ชนินทร์ลุกขึ้น กลับไปที่โต๊ะทำงาน ถ้าเมฆินอยากรอ ก็เชิญ เขาไม่สนใจอยู่แล้ว

ร่างสูงหัวเราะหึๆ ล้มตัวลงนอนบนโซฟาเอกขเนกเยี่ยงห้องทำงานตนเอง

ชายหนุ่มนอนรอไปเรื่อยๆ…รู้ว่าชนินทร์ทำงานก็อกแก็กเยี่ยงนั้น แต่ยังแอบมองดูผู้มาเยือนอยู่เป็นระยะๆ

เมฆินคิดถึงบ้านของเขาที่ไร่องุ่น…มีชนินทร์อาศัยอยู่กับเขาเพียงลำพังในเรือนไม้หลังเล็ก

คิดเพลิน จนเผลอหลับไปในที่สุด



เสียงแก๊กตรงประตูทำให้เมฆินตื่น ร่างบางกำลังจะกลับบ้าน

ลุกพรวดขึ้น ตามคนที่หิ้วสูทออกไปยังโถงกลาง ไร้ผู้คน…

“เดี๋ยว!”

หยุดยืนตรงหน้า ชนินทร์ก็เบี่ยงกายจะเดินต่อ

“คุณจะไปไหน?”

“เรื่องของผม นอนต่อไปซิ เชิญเลย”

เมฆินถอนหายใจ

“ไม่ได้นะ คุณต้องไปกับผม”

“ไม่ คุณจะบังคับผมไปไหนอีกไม่ได้แล้ว”

เมฆินรั้งไว้

“เปล่าๆ ผมพูดผิด จะขอชวนคุณไปทำธุระด้วยกันต่างหาก”

ชนินทร์ขมวดคิ้ว

“งั้นผมไม่ไป”

เมฆินกางแขนกั้นไม่ให้ร่างบางก้าวเข้าลิฟต์

“โธ่ นะ…ไปกับผมเถอะ ถือว่าให้โอกาสผมอีกสักครั้ง ไม่อยากรู้เหรอว่าธุระแบบไหน?”

ชนินทร์มองด้วยแววตาค้นคว้า

เมฆินจะมารูปแบบไหนอีกนะ?








โปรดติดตามตอนต่อไป

[mahmeow]

ธุระพาไปกินข้าวเย็นรึป่าวเนี่ย...

จะไว้ใจได้มั้ยเนี่ย..ตาคนนี้....

[mackerel]

มอบแต้ม+ ที่ 91 เป็นกำลังใจคร้าบ
****
เหอะ เหอะ อย่าได้รีบใจอ่อนนะ ครึครึครึ

ขอบคุณที่มาต่อคร้าบ 

[Black Angel]

 

อยากรู้จังธุระ อะไรเอ่ย

 

[GABU]

มาช๊อตนี้แอบสงสารเมฆินเหมือนกันนะเนี่ย 

อยากรู้จริง ๆ เลย ว่าธุระอะไรกันหนอ

งานนี้ขอเชียร์เมฆินละกันค่ะ

ชอบเรื่องนี้จัง เขียนดีมากเลยค่ะ ภาษาสวยดี ฉากNC อาจจะยังปะแล่ม ๆ แต่ก็ชอบค่ะ แหะ ๆ เอาใจช่วยคุณ Alex นะคะ 

[akike]

คินจังอ้อนน่ารักออกน๊า

ไปกับพี่คินแกหน่อยเหอะฯีา

[Ferfa]

+1 จ๊ะ

แต่ว่าไม่ชอบนางเอกไม่ทันคนอะ

 

ทำไงดีเนี่ย

 

[woradach]

อ๊ะ ทำไมอยู่ๆมาเป็นลูกอ้อนซะงั้นเนี่ย ตามไม่ทันเกมส์ของเมฆินแระฉานนนน 

มารอตอนต่อไปตามเคย ขอบคุงคับคุงอเล๊กซ์ อิอิ 

[jokirito]

ธุระ?

[White..BroccO]

เค้าอยากจะอ้อนภรรยาบ้างจะเป็นไรไป

ไปอยู่ไร่กันสองคนน่าจะนะเออ  

แต่มีพิรุธว่ะ 

นึกว่าพี่ ALeX ไปกะหนุ่มที่เล่นสงกรานต์จนเพลินแล้วน่ะเนี๊ยะ

 

[LoveNineTeen]

จะพาไปกันอ่ะ

เจ๊จะแอบไปดูซะหน่อย

เพื่อจะมีอะไรหวานๆให้ดูบ้างหุ หุ

[menano]

เหหหหหหหหหหหหหหหห

วันนี้มาแปลกนะเนี่ย

มาชวนดี ๆ ไม่มีการขู่บังคับ

แถมพูดประโยคท้ายให้คิดได้อีก

เฮ้อออออออออออ

ถึงจะมาดีก็ยังไม่น่าไว้ใจอีกตามเคยน่ะนะ 

[pattyam]

พระเอกหัวใจทมิฬของเรา ดูเหมือนจะเป็นผู้เป็นคนขึ้น?
คิกๆ มีขอโทษ รู้สึกว่าจะแคร์ความรู้สึกขึ้น แสดงออกมากขึ้น

ขอเหมารวมว่าแสดงให้เห็นถึงทิศทางที่ดีในชีวิตชนินทร์ลูกแม่เน้อ
สงสารอิหนูมันจนทนไม่ไหว อ่านไปแช่งชักหักกระดูกอิตานี่ไป
ถ้าไม่ติดว่า ชนินทร์เป็นม่าย แม่คงปาด้วยปังตอไปแระ
แล้วยายผู้หญิงคนนั้นไม่ไหวเลย แบบว่า มั่วมาก เห็นผู้ชายไม่ได้ เดี๋ยวพ่อเมฆิน หักอกระวังให้ดีเถอะ

HBD ด้วยคนนะคะ  แบบว่าพึ่งตามอ่านทัน สนุกมาก อยากเห็นหนูชนินทร์แก้เผ็ดแบบแสบๆบ้าง จะได้เห็นรึเปล่าคะ (คิกๆ)

[iGiG]

สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังและสุขสันต์ปีใหม่ค่า

ขอให้คุณ Alex มีความสุขมากๆนะคะ คิดสิ่งใด้ก็สมหวัง ตลอดปีและตลอดไปค่า

รอตอนต่อไปนะคะ เข้มข้นมาก ก่อนหน้านี้ร้าวตลอด
แต่ตอนล่าสุดเริ่มเห็นการเปลี่ยนแปลงในทางทีดี เย้ๆ

และขอสุขสันต์วันสงกรานต์ทุกท่านด้วยนะค้า ^^

[fannan]

ธุระแบบไหนกันคับเนี่ย



ชนินทร์ก็อย่ายอมง่ายๆๆน่ะ



มันต้องเล่นตัวนิสนึงน่ะ



รออ่านตอนต่อไปคับ

[sakiko]

แล้วมันธุระแบบไหนละเนี่ย        

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
+1 ให้นะคราบชอบตอนนี้มาก
อ่านแล้วสงสารเมฆินนะ
ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไรบ้าง คำว่า ธุระที่ว่า คือ อะไร...
การใช้ภาษามีการพัฒนาระดับขี้นนะครับ พยายามต่อไป สู้ๆ
แล้วจะรออ่านต่อน๊า

[astral]

มาไม้นี้มันก็ดีอยู่ แต่กลัวใจพี่แกกลับลุกขึ้นมาสลัดหนังแกะทิ้งนี่สิ 

[kungyung]

ธุระอาร่ายยยยอ่ะ???
อย่าบอกนะว่าธุระบนเตียงอ่ะ!!!

[pongsj]

ดูแล้วตัวละครแต่ละตัว ท่าทางจะปัญหาวุ่นวายมากมาย น่าสนุกแล้วสิ เหอะๆๆๆๆๆๆ 

[mumoo]

เพิ่งได้อ่านคร่า สนุกมากเลย(และสงสารนายเอกมากเลยด้วย )

ตาพระเอกเนียชื่อฟังดูโห๊ดโหด พฤติกรรมก้อเลยต้องโหดตามชื่อและชื่อเรื่องชั่ยม๊ายยยย!!? จะบร้าตาย สมกะที่โดนนายเอกด่าว่ามีสมองอยู่ตรงส่วนล่าง
ก้อนะ เอะอะๆก้อปล้ำ โกรธก้อปล้ำ แค้นก้อปล้ำ หึงก้อปล้ำ อยากก้อปล้ำ เจอหน้ากันก้อต้องปล้ำแทบจะตัลหลอด!! (ขี้ปล้ำเจรงๆ..ได้เชื้อจากใครฟะเนี่ย) เหมือนจะรู้ว่านายเอกเป็นคนดีแล้ว และก้อเริ่มๆจะรู้ความรู้สึกของตัวเองแล้ว แต่ไมไม่คิดจะทำให้สถานการณ์ดีขึ้นล่ะ ตัวเองก็เป็นถึงเจ้าของไร่องุ่น บริหารกิจการขนาดนั้น แต่กลับอีคิวต่ำ ไม่ยอมใช้เหตุผลมาข่มอารมณ์ ขาดความยั้งคิดไตร่ตรองในการกระทำ ขัดใจอิชั้นมากมาย (แล้วถ้ามันมาชอบเจ้ เจ้จะเอามันมั๊ย : เอา!!เพราะอิชั้นเผอิญไม่มีภูมิต้านทานพระเอกโหดเลวหื่น555+ แม้จะไม่ได้ใจ แต่ได้อารมณ์!! ด่ามันมากมายแต่สุดท้ายก้ออดเชียร์มันไม่ได้อยู่ดี ฮี่ๆ)

เพราะงั้นเลยต้องรอลุ้น ว่านายเอกจะเป็นฝ่ายกุมบังเหียนและพระเอกจะต้องน้ำตาตกเมื่อไหร่ (บอกแล้ว แม้เราจะเชียร์ตานี่แต่เราก้อหมั่นไส้มันด้วย ฉะนั้น จะรอวันนั้น รอวัน ที่ฝันเป็นจริง~55+)

อยากกดโหวตให้ แต่จำนวนโพสต์ยังไม่ถึง ติดไว้ก่อนละกันเด้อ~

[xiiiNG]

กิ๊ส จำเลยรักจัเป็นอย่างไรต่อไปหนออออ***

[[D]a[D]a [T]oo[N]]

ชอบทำให้ตื่นเต้นอยู่เรื่อยเลยหนิ

[nai_nai]

เพิ่งได้อ่าน สนุกมากเลย

และสงสารนายเอกมากเลยด้วย