[5]
การแสดงละครวันสุดท้ายมาถึงแล้ว!
ตอนเช้า กลุ่มนักแสดงแอบรีแลกซ์กัน ด้วยการเล่นเกมอะไรนิดๆหน่อยๆ
ปรากฏว่า เจ้าเอกที่เล่นเป็นตำรวจ เกิดจับได้ว่าผมเป็นผู้ร้าย
มันจึงจับกุมผม ตามกฏของเกม
แต่มัน... เอ่อ... คือ ตำรวจบ้าที่ไหน จับกุมผู้ร้ายด้วยการกอดล่ะครับ@-@
(แล้วไอ้กรก็แน่นิ่งเป็นท่อนไม้เหมือนเดิม)
เหมือนอะไรๆไม่ค่อยอยากให้ผมกับเจ้าเอกอยู่ใกล้ๆกันสักเท่าไร
ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่เวลาที่ผมกับเจ้าเอกอยู่ใกล้ๆกัน จะต้องมีคนมานั่งแทรกเกือบทุกที
วันนี้ในส่วนของคนอื่น ผิดคิวนิดหน่อย จนเจ้าเอกเจ็บตัวเล็กๆ แถมวันนี้มันไม่ค่อยสบายด้วย
ผมเลยไปบอกพี่สตาฟฟ์ว่าให้ช่วยซื้อยามาให้เจ้าเอกด้วย
ก่อนแสดงอีกรอบหนึ่ง ซึ่งเป็นรอบสุดท้ายจริงๆละ
เจ้าเอกบอกผมว่า "ยังไม่ได้กินยาเลยอ่ะพี่"
ไม่รู้เพราะอะไร ร่างกายผมมันไปโดยอัตโนมัติ ที่ไปหายา กับ น้ำ มาให้เจ้าเอกทานยาแก้ปวดหัวโดยอัตโนมัติ
แล้ววันนี้ก็ไม่ได้เป็นพาร์ทเนอร์บริหารร่างกายก่อนซ้อมด้วยกัน เพราะว่าโดนแยกคู่อีกน่ะแหละ
แต่พอบริหารร่างกายกันเสร็จ ผมสังเกตเห็นว่าแป้งรองพื้นที่แถวหลังหูของเจ้าเอก ยังเปนจุดๆอยู่
"แป้งยังลงไม่เนียนอ่ะ"
ว่าแล้วก็เอานิ้วโป้งเกลี่ยเบาๆ โดยไม่ยี่หระสายตาประชาชี...
ระหว่างรอเข้าฉาก ผมแกล้งเล่นมุขกับเพื่อนผมที่เป็นฝ่ายแบ็คเสตจนิดหน่อย
"ไม่เห็นหล่อเลยว่ะ"
เพื่อนผมมันก็สวนกลับมาทันควันว่า
"ใช่สิ ใครจะไปหล่อเหมือนน้องเอกล่ะ"
"เฮ้ย... บ้า แค่ถูกชะตาเฉยๆ ไม่ได้อะไร"
"อ๋อ... เหรอคร้าบบบ"
แล้วละครรอบสุดท้ายก็จบลงด้วยดี
ผมโดนเพื่อนๆแกล้ง พวกมันไม่ยอมเอาช่อดอกไม้ไปให้เจ้าเอก
ยัดเยียดเอาช่อดอกไม้มาให้ผมเอาไปให้เจ้าเอกแทน!!!
หลังจากนั้น ผมก็เข้าไปกอดบิวด้วยความดีใจที่งานจบลงแล้ว
เจ้าเอกก็เข้าไปกอดบิวบ้าง
ก่อนจะหันมาทางผม
"พี่กรด้วยยยย"
แล้วเราก็กอดกัน
ผมมีความเชื่ออย่างหนึ่ง ว่าการกอดน่ะ ไม่ว่าจะกอดเล็กๆ หรือ กอดแบบแนบแน่น
กอดแบบไหนก็รู้สึกดีทั้งนั้นแหละ
กอดนี้ก็เหมือนกัน
คราวนี้ผมเขียนลงไปในใบคอมเมนท์ว่า
"ション、だいすきだよ。"
(ชล,ชอบมากๆเลย)
เจ้าเอกมาอ่านใบคอมเมนท์ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
แค่ทักผมเฉยๆ ถึงคอมเมนท์ที่คนอื่นเขียนให้ผม
"พี่กร มีคนบอกว่าพี่กรแบ๊วแน่ะ ฮ่าๆๆ"
แล้วก็ประชุมสรุปงานเพียงเล็กน้อย
ก่อนอาจารย์จะนัดหมายมากินเลี้ยงกันในวันมะรืน
ผมพยายามอ้อยอิ่ง อยู่กับเจ้าเอกให้นานๆที่สุด
จนกระทั่งได้เวลาร่ำลา และผมต้องรีบไปส่งเพื่อนผู้หญิงนักแสดงอีกคน
เจ้าเอกก็ไม่ยอมรีบขับรถมอเตอร์ไซค์กลับ ก็ อ้อยอิ่งโบกมือลาอยู่แถวนั้นแหละ
สุดท้าย ผมเลยหันไปมองหน้าเจ้าเอกอีกรอบ
"ไปก่อนนะ เจอกันมะรืนนี้"
"คร้าบบบ บายๆ"
อืม... เจอกันมะรืนนี้นะ...
Next part=[6] coming soon...