หืม...อยากได้คะแนนเหรอ อ่ะผม + ให้อีก 1 แต้มละกัน เช้านี้อารมณ์ดี 
ขอบคุณครับ อยากได้คะแนนและอยากได้แฟนด้วย คอยดูนะ พอคะแนนได้ครบ 1000 จะหาแฟนให้ได้ซักคน ขี้เกียจซักผ้ารีดผ้าล้างถ้วยทำกับข้าวกวาดบ้านถูบ้านล้างรถดูดฟุ่นกวาดใบไม้ทำสวนไปจ่ายบิลเองจะแย่อยู่แล้ว
ตอนพิเศษอีกตอนหนึ่งครับ อ่านแก้เซ็ง
อธิป + นิตินัย
...โอ๊ย จะบ้าตาย ทำไมต้องมาเป็นแบบนี้นะ แบงค์ตามติดเขาไม่ลดละ ไม่ว่าจะไปไหนแบงค์ก็ตามหาเขาเจอ...
...เผลอตัวเผลอใจไปแค่สองสามครั้ง ทำไมต้องตื๊อกันขนาดนี้...
อธิปถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะเดินออกไปยังลานจอดรถ แบงค์ยืนพิงรถเขาอยู่ ท่าทางใจเย็น ขัดกับบุคลิกคล่องแคล่วว่องไวอย่างที่เคยเห็น
"ว่าไง พ่อตัวดี คราวนี้หนีไม่พ้นแล้วสิ" แบงค์อมยิ้ม
"ผมไม่เคยหนี" อธิปแก้ตัว
"ไม่หนี แต่หลบ" แบงค์สวนกลับ "คิดว่าจะหลบได้หรืออธิป คิดหลอกฟันแล้วจะทิ้งกันง่ายๆ แบบนี้หรือ คิดผิดคิดใหม่ได้นะ"
"คุณต่างหากหลอกให้ผมฟัน" อธิปหน้ามุ่ย "แล้วผมก็ไม่ได้หลบด้วย"
"ปากแข็ง" แบงค์ทำเสียงดุ แต่ยังคงสีหน้ายิ้มๆ อยู่ "เดี๋ยวตบจูบซะเลย"
"แบงค์" อธิปถอนหายใจ "ไม่กลัวใครเห็นบ้างหรือไง มายืนคุยกับผมแบบนี้ เดี๋ยวได้เป็นข่าวหรอก"
"ใครจะมาสนใจ นี่ลานจอดรถนะ แล้วก็ยืนคุยกันเฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรเหมือนในคลิปนั้นซักหน่อย" แบงค์ยักไหล่
อธิปส่ายหน้า พอนึกถึงคลิปหลุดแล้วเขาก็พูดไม่ออก
"แล้วเอ่อ...ยังเก็บไว้อยู่อีกหรือเปล่า อย่าให้หลุดออกไปได้อีกนะ" อธิปเสียงเบา
"ทำไม กลัวอันที่เห็นหน้าตัวเองหลุดออกไปหรือไง ผมยังไม่เห็นกลัวเลย"
"โธ่" อธิปอึ้ง พูดอะไรไม่ออก
"ไปส่งที่บ้านหน่อยนะ วันนี้ผมไม่ได้เอารถมา" แบงค์สั่ง
"ผมมีธุระ" อธิปหาทางออก
"อธิป" แบงค์เสียงเข้ม "ขอให้ไปส่งบ้านแค่นี้ไม่ได้หรือยังไง กลัวอะไร กลัวโดนปล้ำ กลัวห้ามใจตัวเองไม่ไหว หรือกลัวผมจะทำคลิปวีดีโอหลุด"
"คุณกำลังข่มขู่ผมนะแบงค์ กำลังแบล็คเมล์ กำลังใช้คลิปนี่มาบีบให้ผม..."
"นอนด้วย" แบงค์หัวเราะ "ถ้าฝืนใจนัก แล้วทำไมมีอารมณ์ล่ะ กระแทกแต่ละทีเล่นเอาจุก"
"ก็ผม..." อธิปอึกอัก "ก็เล่นปลุกกันขนาดนั้น ใครจะทนไหว"
"ยอมรับซะเถอะว่าตัวเองก็ชอบ"
"ผมเป็นผู้ชาย" อธิปแย้งเสียงแข็ง
"ผู้ชายที่เอาผู้ชายเป็นเมียได้ล่ะสิ ตัวเองเป็นไบก็ยอมรับมาซะเถอะ แล้วเลิกเล่นตัวได้แล้ว คนเขาอุตส่าห์ตามตื๊อ จะวางท่าไปถึงไหน"
"นี่ผมต้องเสียตัวให้คุณอีกแล้วใช่ไหม ที่ให้ไปส่งนี่ผมต้องยอมมีอะไรกับคุณใช่หรือเปล่า" อธิปทำหน้าผะอืดผะอม
"แลกกับคลิปอันนั้น"
"ต้องลบทิ้งจริงๆ นะ" อธิปยกนิ้วขึ้นชี้หน้านิตินัย
...ครั้งเดียว ครั้งเดียวจริงๆ ที่เผลอทำอะไรไปแบบที่เขาไม่เคยคิดว่าจะทำ ถ้าตอนนั้นไม่เมา เขาก็คงไม่ต้องมาตกเป็นเบี้ยล่างของแบงค์แบบนี้หรอก...
อธิปส่งโทรศัพท์คืนให้นิตินัยหลังจากเป็นคนลบคลิปวีดีโอด้วยตัวเอง แต่นักร้องหนุ่มคนดังก็ยังไม่ยอมปล่อยเขาอยู่ดี
"อธิป ค้างนี่นะ" นิตินัยซบหน้าอยู่บนอกกว้างของอธิป มือลูบไล้หน้าท้องแกร่งของชายหนุ่มเล่น
"ผม..."
"ไม่มีคลิปเอาไว้บีบให้อธิปยอมอยู่ด้วยแล้ว คราวนี้ก็คงปฏิเสธได้ตามใจ ผมก็ต้องนอนเหงาอยู่คนเดียวตามเคย"
"ก็ออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ สิครับ" อธิปแนะนำ
"ไม่อยากไป เบื่อ อยากอยู่บ้าน" นิตินัยส่ายหน้า "อยากอยู่กับอธิป"
"ทำไม"
"ก็เพราะ..." นิตินัยชะงัก หยุดไปครู่ใหญ่จนอธิปถามอีกครั้ง
"คุณก็รู้ว่าผมเป็นยังไง ทำไมยังจะมายุ่งกับผมอีก" อธิปพูดเสียงเบา
"เพราะอะไรอยากรู้ไหมอธิป" นิตินัยเงยหน้าขึ้นมา มองตาอธิปนิ่ง "เพราะผมชอบคุณมากไงล่ะ อธิปคงอยากหัวเราะให้ฟันหักละสิ แต่ผมพูดจริงๆ นะ ผมชอบอธิปเพราะอธิปเป็นสเป็คของผม แต่นั่นก็เป็นเรื่องทางกาย แต่เรื่องทางใจก็มีเหมือนกันนะ ผมรู้ว่าภายใต้ท่าทางเฉยเมย อธิปก็เป็นคนที่ห่วงใยคนอื่น"
...จริงหรือ แบงค์คิดแบบนั้นหรือ...
"แม้ว่าอธิปจะไม่ห่วงผมเลยก็ตาม แต่ผมก็รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนที่อบอุ่น มีความรู้สึกดีๆ ที่สามารถให้กับคนอื่นได้ บางทีอาจะจะทำให้คนที่ชีวิตแห้งแล้งอย่างผมได้รู้สึกชุ่มชื่นขึ้นมาบ้าง" เสียงนิตินัยแผ่วเบา
"อย่าพูดแบบนี้สิ" อธิปถอนหายใจเบาๆ "ชีวิตคุณน่าสนุกจะตาย ใครก็อิจฉา"
"อิจฉาอะไรผม" นิตินัยเบ้ปาก "ผมต่างหากควรจะอิจฉาคนอื่น ชีวิตผมเงียบเหงา เดียวดาย ดูมีเพื่อนเยอะ แต่ผมก็เหงา ผมต้องการใครซักคน ผมต้องการอธิป"
...อะไรวะเนี่ย แบงค์คิดกับเขาแบบนี้ได้ยังไง...
"หมายความว่ายังไงแบงค์" อธิปถามเพื่อให้อีกฝ่ายพูดให้ชัดเจนขึ้น
"อยากเป็นแฟน" นิตินัยคลอเคลียอยู่กับแผ่นอกของหนุ่มมาดเซอร์ที่กำลังเริ่มทำสีหน้าหนักใจ
"เป็นแฟนกันนี่นะ พูดเป็นเล่น คุณเป็นซุปเปอร์สตาร์ ผมเป็นคนธรรมดาติดดิน และผมก็เป็น..."
"ผู้ชาย" นิตินัยรีบแทรก "เมื่อไหร่จะเลิกย้ำซะที ทำไมจะไม่รู้ว่าเป็นผู้ชาย"
"ก็..."
"แต่เป็นผู้ชายที่บทรักเร่าร้อนมาก มีความสุขสุดๆ รู้ไหม ผมยกให้อธิปเป็นที่สองเลยนะ"
"อ้าว" อธิปอุทาน "ไหนๆ จะชมกันแล้วทำไมให้ผมเป็นที่สอง ใครเป็นที่หนึ่ง"
"ไม่บอก" นิตินัยส่ายหน้า แล้วพลิกตัวขึ้นคล่อมอธิปเอาไว้
"แบงค์ ไม่เอาน่า"
"อีกครั้งเดียวนะ" นิตินัยทำตาเชื่อม เริ่มบดเบียดร่างเปลือยเปล่ากับร่างกายแข็งแกร่งของชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้างล่าง
"ผมไม่มีแรงแล้ว" อธิปให้เหตุผล
"อย่าฝืนสิ ปล่อยตัวปล่อยใจตามสบาย ผมทำเอง" แบงค์เสียงพร่า ก้มหน้าลงซุกไซร้แผ่นอกของอธิป
ลิ้นเย็นๆ แตะลงบนติ่งเล็กๆ บนหน้าอกแกร่งของอธิป ชายหนุ่มสะดุ้งเฮือกทันใด ทั้งๆ ที่บอกตัวเองว่าเขาไม่ได้อยากจะมีอะไรกับนิตินัย แต่อธิปก็ไม่เข้าใจว่าปฏิกิริยาทางกายของเขาทำไมตอบสนองได้เร็วเช่นนี้ นิตินัยใช้ลิ้นได้เก่งมาก แทบทุกครั้งที่ชายหนุ่ม "ปฏิบัติการ" เขาแทบจะดิ้นเร่าด้วยความเสียวซ่าน
คราวนี้ก็เช่นกัน นิตินัยลากลิ้นลงไปถึงหน้าท่องแข็งแกร่งของเขา แล้วเขาก็ต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะหอบกระเส่า เพราะนิตินัยเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น
...โอย...เสียตัวอีกแล้วสิเรา...
"อธิป" นิตินัยเรียกชื่ออีกฝ่ายเสียงแตกพร่า อธิปไม่ตอบ แต่ส่งเสียงอู้อี้กระเส่าไม่แพ้กัน "อธิปจ๋า แบงค์จะไม่ไหวแล้ว ทำให้แบงค์หน่อยสิ นะ"
"อืมม" อธิปส่งเสียงอืออา ก่อนจะร้องออกมาดังๆ เพราะนิตินัยเม้มปากแน่นแล้ว "จัดการ" ส่วนนั้นของเขาต่ออย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อปรนเปรอให้เขาอารมณ์พุ่งถึงขีดสุดจนต้องยอมทำอะไรแลกเปลี่ยนกับชายหนุ่ม เพื่อที่จะให้นิตินัยทำอย่างอื่นให้เขาต่อไป
"อูย อธิป" นิตินัยคราง แล้วผงกหัวขึ้นเพราะอธิปส่งสัญญาณว่า "พร้อมแล้ว" ที่จะเป็นฝ่ายปรนเปรอ
นักร้องหนุ่มแผ่หรากับเตียงนุ่ม รอรับความสุขจากชายหนุ่มที่ชอบพูดว่า "ผมเป็นผู้ชายนะ" กำลังจะมอบให้ อธิปพลิกตัวขึ้นทาบทับแล้วไม่รีรอ "จัดการ" ทำให้นิตินัยต้องร้องครวญครางแทบไม่เป็นภาษา
"อธิปจ๋า"
"แบงค์ครับ เอาเลยนะ" อธิปเสียงสั่น มือเอื้อมไปหยิบอุปกรณ์ช่วยเหลือที่วางอยู่หัวเตียง
"เบาๆ นะ"
อธิปพยักหน้า แต่นิตินัยรู้ดีว่าพูดไปก็เท่านั้น ลองอธิปได้ติดเครื่องแล้วละก็ ชายหนุ่มมาดเซอร์คนนี้ไม่เคย "เบา" เลยแม้แต่นาทีเดียว เหมือนนายตำรวจคนหนึ่งที่ยังคงตรึงอยู่ในใจเขาไม่มีรู้คลาย
แบงค์สูดลมหายใจลึกๆ เม้มริมฝีปาก แล้วรอรับความสุขที่อธิปกำลังจะป้อนให้เป็นครั้งที่สองของคืนนี้
...ครั้งที่เขารู้สึกแตกต่างไปจากครั้งแรกๆ ที่มีอะไรกับอธิป
...ครั้งที่เขารู้สึกว่าไม่ได้เป็นความสัมพันธ์เพียงทางกายอย่างเดียว
...ครั้งที่เขาอยากจำเอาไว้ไม่ลืมเลือน
*-**********
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
