หัวข้อ: Wait หรือ เมิง จะ เล่น เพื่อน : ปกค่ะ [13/04/54]

[jokirito]

ไนท์จะรับรู้มั้ยอ่ะ

[warin]

ซึ้งกับเพลงเวย์ร้องจัง  งือ

รออ่านตอนไปนะจ๊ะ  เป็นกำลังใจให้นายเวย์จ้า
เวย์สู้  สู้

[PT]

รออยู่นะคับ    มาต่อเร็วๆๆๆนะ





รออ่านอยู่คับ

[Cloud~]

  บอกรักไปแล้วววว

ไนท์จะว่าไงต่อ


รออ่านนะคะ

[mecon]

โหยบอกออกไปแล้วอ่ะ เจ้าน้องเวย์ก็ฮาเหมือนเคยคิดได้ไง วันรักเพื่อนแห่งชาติ
ต้องมีสิ่งกระตุ้นก่อนสินะถึงได้กล้าบอกสิ่งที่ตัวเองรู้สึกออกไป รอดูปฏิกิริยาของเจ้าไนท์ก็แล้วกัน
ถ้าไม่รู้สึกรู้สาอะไรก็จะใจดำกันเกินไปหน่อยแล้ว ตามบุคลิกของเวย์ เป็นคนที่ไม่ได้อ่า่นยากอะไรเลยสักหน่อย
ขอแค่มองมาทางเวย์บ้างก็พอ ฤทธิ์แอกอฮอล์ ทั้งเมาเหล้า เมารัก เมาเพลงรักเพื่อน เหอะๆๆ เต็มที่เลยนู๋เวย์
"ออ  ก็จริงของมัน  รักข้างเดียว  หรือ  พูดออกไปแล้วอกหัก  อะไรมันช้ำกว่ากันวะ?’
ประโยคนี้กินใจจัง แอบรักเงียบๆก็เจ็บ บอกออกไปถ้าโดนปฏิเสธหรือโดนเกลียดก็เจ็บ 

ขอบคุณไวท์คะ เยี่ยมมากๆ +1 จัดไปนะคะ

[Donpopper]

แล้วเฮียไนท์จะว่ายังไงล่ะเนี่ย

เชียร์พี่เวย์

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[mist]

  บอกไปแล้วจริง ๆ ด้วย

[kittyfun]

เอาล่ะสิงานเข้าใหญ่แล้ว

นี่ล่ะเขาถึงเรียกเหล้าว่าน้ำเปลี่ยนนิสัย

อยากอ่านตอนหน้าเร็วๆ ค่ะ

อยากรู้คำตอบ ว่า โอเค หรือโนเค กันแน่

[♥a2k♥]

เวย์น่ารักมากกกกกๆๆๆเลย
ชอบบบบ 
บอกออกไปแล้วจะเป็นยังไงเนี่ย
ทั้งๆที่ดูแล้วไนท์ก็ใจตรงกัน
ขอให้เวย์สมหวังเร็วๆ 

 

[PYMMM]

ดีใจจัง ในที่สุดก็บอกไปซักที ^^
รอลุ้นตอนต่อไปค่ะ จะเป็นยังไงเนี่ย..ลุ้นๆๆๆ

[mumoo]

มาขออ่านด้วยคนคร่า แหะๆ

สนุกจังเลย อยากบอกว่าชอบนู๋เวย์มากๆ (และรักตาไนท์สุดๆ55+)

คู่นี้มันชั่ง..น่าหมั่นเขี้ยวอะไรเยี่ยงนี้
(อยากหยิกแก้มนู๋เวย์ แล้วเซไปซบเฮียไนท์) แต่ก้อแอบหวั่นไหวไปกับพี่หมอ

และก้อชอบคู่นุกะส้มด้วย(ชอบมากมาย ผู้ชายกลัวเมีย)

สรุป เรื่องนี้มีแต่คนที่เตาอิชั้นมากมาย อ่านแล้วลั้นลาสุดๆ
เพราะงั้น จะตั้งตารอตอนต่อไปนะจร้า

[melon_jung]

ชอบเวย์อ่ะ...ยิ่งเวลาเวย์อยากจะงอน
แต่ไม่อยากง้อตัวเองเนี่ย...ฮาได้อีก
เวย์น่าร๊ากกกอ่ะ...เอาใจช่วยนะ +1จ้า

[xiiiNG]

กิ๊สสส ยาวซะใจม๊ากกกก

แล้วก็ น่าอ่านต่อม๊ากค๊าาาา

มาต่อให้ ว่องนะค๊าาา

กิ๊ส  ๆ ๆ  เป็นกำลังใจให้ ว๊ายยย ถูกใจจริงเรื่องนี้


_*_

[mackerel]

มอบแต้ม+ ที่ 21 คร้าบบบ
************

เหอะๆ บอกไปแล้ว-คำตอบคือ.....
ครึครึครึ
อยากรู้....

[astral]

บอกไปแล้ววว เรื่องนี้แอบลุ้นตัวโก่งเลย ชอบแนวนี้ 555 คงไม่ใช่เนียนบอกว่าอยากดูหนัง เพื่อนกูรัก.... หรอกนะ

[Ekk_J]

บอกไปซะแล้ว  ถ้าเค้าโอเค ก็คงไม่พ้นคืนนี้ ที่ คอนโด เค้า....

ฮ่า ฮ่า  เสร็จแน่เวย์เอ้ยยยย

[EverGreen™]

"ไม่รู้...กูเมา"


เหรออออออออออออออออออ


เฮียไนท์จะว่าไงต่อล่ะทีนี้???

[whitedemon]

ตอนพิเศษวันสงกรานต์  : ของฟรีไม่มีในโลก
 
            13 เมษายน  วันปีใหม่ไทยที่ผมตั้งตารอมาหนึ่งปีเต็ม  วันที่ผมจะได้สาดน้ำเน่าน้ำเสียให้แก่ประชากรโลก  ว่าไปนั่น  วันที่เราจะได้ลาขาดจากมหาลัยห้าวันเต็มไงครับ พิเศษหน่อยที่ปีนี้ดูเหมือนผมจะได้หยุดเกิน  - -  (เอาเป็นว่าโยนปัญหาบ้านเมืองออกจากหัวไปสักครู่นะครับ  พูดที่นี่ไม่ได้ตามนโยบายห้ามออกความคิดเห็นทางการเมืองของไอ้ไนท์มัน  ฟังมันพล่ามแล้วอาจมีคนของขึ้นได้ง่ายๆ  หรือไม่ก็มันเนี่ยแหละจะเดินไปหาของเองถึงที่)
 
            ผมตื่นเก้าโมงเช้าหลังจากที่เมื่อคืนได้นอนไปเกือบๆ ตีสาม  คิดว่าผมทำอะไรกันครับ  - -เราไม่ได้ออกกำลังตอนดึก  แต่ใช้สมองและปากกันเล็กน้อย (กินเหล้าและเล่นไพ่  เจริญกันทุกคน)  ไอ้ที่ตื่นมาเช้าๆ เนี่ยก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรหรอกครับ  ก็แค่วันสงกรานต์ วันที่เราจะใส่เสื้อลายดอก  ถือปืนฉีดน้ำ  ถือขันสาดน้ำ  ปะแป้งสาว  แล้วก็เต้นกวนส้นตำรวจก็เท่านั้นเองครับ  กิจกรรมที่ทำได้ปีละครั้งโดยเฉพาะไอ้อันสุดท้ายนั่น  วันเดียวครับที่เราจะได้ผูกมิตรกับผู้รักษาสันติภาพโดยไม่โดนข้อหาทำร้ายร่างกายเจ้าพนักงาน - -   เพราะฉะนั้นบอกแล้วไงว่าผมไม่ตื่นเต้นเล้ย
 
            “ไอ้ไนท์  ไอ้นุ  ไอ้แชมป์ตื่นเว้ยๆ”  ผมแหกปากปลุกพวกมันทันทีที่ตัวเองเสริมหล่อเรียบร้อยตามประสาคนไม่ตื่นเต้น  ไม่บ้าเทศกาล  พูดแบบไม่มีอายเลยครับ  เมื่อคืนพวกผมสี่คนมามั่วสุม เอ๊ยย  สังสรรค์รับวันปีใหม่ไทยที่บ้านไอ้นุมันครับ  สะดวก  สบาย  และประหยัด (เพราะไอ้นุมันเป็นเจ้าบ้านมันก็เลยออกค่าเหล้า  ฉลองที่ภรรยาสุดที่รักมันกลับเหนือ  มันเลยโสดชั่วคราว)
 
            “ตื่นโว้ยยยย   จะสิบโมงแล้วววว”  ไอ้พวกนี้มันนอนกินบ้านกินเมือง  นอนไม่รู้จักกาละเทศะ  นอนได้ทุกวี่ทุกวัน  นอนได้นอนดี  นอนจนน่ารำคาญ

ดูมัน - -*  ขนาดผมทั้งปลุกด้วยปากและตีนก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะลุกขึ้น  ไอ้นุกับไอ้แชมป์น่ะไม่เท่าไรหรอกเพราะเมื่อคืนมันแพ้เรียบโดนพวกผมรุมปรับเหล้าจบแทบจะ เรียกว่าอาบเลยก็ได้  แต่ไอ้ชายไนท์นี่สิชนะแทบทุกตา  เหล้าก็แทบจะไม่ได้กิน  มันจะหลับไปถึงไหนฟ่ะ??  ไม่รู้รึไงวันนี้มันสันสำคัญนะเฟ้ย

“ไอ้ไนท์  ตื่นสิเว้ย  ตื่งๆ มีเรื่องแล้ว” กูจะเล่นมุกพี่อ่างไปเพื่อ???  ผมพยายามเขย่ามันสุดชีวิต  ใช้กำลังยิ่งกว่าลากวัวลากควาย  แต่มันก็ยังเฉย  ในใจผมก็แอบคิดว่ามันกวนตีนผมชัวร์เลย

“เฮ้ย!!”  นั่นไงครับ  ไม่ทันขาดคำ  ไอ้คนกวนตีนมันก็ดึงผมไปกอดทันที  นี่ถ้ากูไม่รักกูไม่ยอมนะเนี่ย  ก๊ากก  ทีหลังบอกดีๆ ก็ได้นะมึง  กูมันว่าง่าย  ไม่มีขัดอยู่แล้ว
“ทำอะไรของมึงวะ”  แต่นี่คือสิ่งที่ผมพูดออกมา  น้ำเสียงที่ฟังดู(เหมือน)ตกใจและ(เหมือน)ไม่พอใจนิดๆ  ไม่ต้องขมวดคิ้วครับ  ผมเป็นนายเอกแน่นอน
“กอด”  กูรู้ - -*
“จะบ้ารึไง  ปล่อยกูเลยมึง  เดี๋ยวพวกมันเห็น”  เล่นตัวตามประสานายเอกครับ  ก็กลัวพวกคุณจะเคืองเอาได้ถ้าผมยอมมันง่ายๆ
“เรื่องของมัน”
“แต่...อุ๊บส์”  กำลังจะอ้าปากเถียงด้วยความไม่พอใจและขัดเขินถ้าจะมีคนเห็นผมนอนอยู่บนตัวมันตามประสานายเอก  แต่ไอ้คนที่รับบทพระเอกมันดันใช้สองมือกดท้ายทอยผมแล้วจูบทันที  เฟรนซ์คิสอย่างไม่ต้องสงสัยครับ  ช่วยรักษาภาพพจน์กูหน่อยได้ไหม  เดี๋ยวเขาก็ไม่เชื่อกันหรอกว่ากูเป็นนายเอก  -*-
“มอร์นิ่งคิส”  มันมีการเลียปากส่งท้ายให้ผมเห็นอีกด้วย  แม่งง  นับวันผมจะยิ่งรับมือมันไม่ทันครับ  อย่าทำหน้าเซ็กซี่ยั่วกูได้ไหม?
“บ่ะ..บ้า  นี่มันจะสิบโมงแล้วเว้ย”
“นั่นคำพูดเวลาเขินเหรอ”  อ๊ากก  ไอ้เอี้ยไนท์มึงทำกูเขินกว่าเดิมอีก  ไอ้เวรเอ๊ย  มันยิ้มครับ  ยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างน่าถีบที่สุด
“ห๊ะ!  อ่ะ..เอ่อ  ปล่อยซะทีดิวะ  จะไปปลุกพวกมันสองคน”
“ปลุกทำไม”  ปลุกให้ตื่นไงครับ  ถามเพื่อ?
“อ้าว  ก็จะไปเล่นสงกรานต์ไง”
“...เล่นทำไมวะ”
“ให้มันเปียก”
“อย่ากวน”   กูไม่ได้จะกวน  แต่เล่นสงกรานต์ให้มันเปียกจริงๆ  มึงต่างหากที่ถามกวนๆ เล่นสงกรานต์ทำไม?  แล้วต้องการให้กูตอบว่าเพื่อรักษาประเพณีอันดีงามของประเทศไทยรึไงวะ  กูไม่ได้จะประกวดนางสาวไทยนะเฟ้ย  เอ๊ย!  ต้องมิสทิฟฟานี่นี่หว่า  เฮ้ยย  นี่ตกลงมึงจะเข้าวงการอย่างเต็มตัวแล้วใช่ไหมวะ  ไอ้คุณเวย์

“ก็เมิงกวนกูก่อน  ไปอาบน้ำดิวะ  จะได้ไปสักที”
“ไม่อยากเล่น  ขี้เกียจ”  แล้วมันก็หลับตาลงทั้งที่ยังกอดผมไว้
“ได้ไงว๊า  ปีหนึ่งมีหนเดียวนะมึง  อุตส่าห์หนีม็อบมาต่างจังหวัดแล้ว  กูจะเล่น”  บอกแล้วไงครับว่าผมไม่ได้บ้าวันเทศกาล  พอได้ข่าวเสื้อแดงจะชุมนุมวันที่ 10  ไอ้ผมก็เลยลากพวกมันมาต่างจังหวัดตั้งแต่เย็นวันที่ 9   แล้วก็สิงสถิตย์กันอยู่ที่บ้านไอ้นุมัน
“....งั้นก็ตามใจมึง”
“^_^  ไปอาบน้ำดิ”
“กูไม่ไป” 
“...อะไรของมึง  ก็ไหนว่าตามใจกู”
“ก็ใช่  มึงอยากเล่นก็ไป  แต่กูไม่อยาก”
“แล้วจะให้กูไป....”
“ชวนไอ้นุกับไอ้แชมป์ไปแล้วกัน  ลุกไปดิ  กูจะนอนต่อแล้ว”  แล้วมันก็ปล่อยมือจากตัวผม  หลับตา  ตะแคงตัวไปอีกด้านเหมือนรำคาญผมเต็มที่  ไม่ต้องบอกก็คงจะรู้ใช่ไหมครับว่าความรู้สึกตอนนี้ของผมมันเป็นยังไง  หน้าชา  นั่นก็ใช่  รู้สึกเหมือนหางตามันจะร้อนผ่าวแต่แค่การที่ ‘เพื่อน’ ปฏิเสธไม่ได้เล่นน้ำกับเรา  มันต้องถึงขนาดร้องไห้เลยเหรอ  ไม่ใช่อย่างแน่นอน!  ยอมรับว่าโคตรจะเสียความรู้สึก  โคตรจะน้อยใจ  แต่...ทำอะไรไม่ได้  ก็ในเมื่อมันห่วงนอนมากกว่าห่วงผม  ผมก็คงจะไปว่าอะไรมันไม่ได้  กลัวครับ...กลัวว่ามันจะรำคาญ  กลัวว่ามันจะตีตัวออกห่างผมเหมือนที่มันทำกับคนอื่นๆ  เพราะฉะนั้นตลอดเวลาที่ผ่านมาผมพยายามจะไม่กวนใจมัน  ไม่เรียกร้องอะไรที่เกินกว่าความเป็นเพื่อน  มันต่างหากที่เรียกร้องจากผมเสมอ
กริ๊ง!!  นาฬิกาตีบอกเวลาเลิกน้ำเน่า  เพราะฉะนั้นผมก็เลยลุกจากเตียง เดินไปหาไอ้เพื่อนอีกสองคนที่เหลือที่นอนแผ่หราอยู่บนพื้นห้อง  ทั้งๆ ที่มันเป็นเจ้าของบ้านแท้ๆ


“เฮ้ย! พวกมึงตื่นดิ  ไปเล่นน้ำกันโว้ย”  ด้วยความเคืองที่ยังดับไม่หมด  ผมก็เลยเตะปลุกมันไปแบบเน้นๆ  หน้าไอ้ไนท์ลอยอยู่บนก้นไอ้นุชัดเลย
“อือ  ครายวะ  แม่งง”  นี่ขนาดกูเตะเน้นๆ นะ  มึงยังแคค่คราง  ไอ้ก้นด้าน!
“กูเองงง  ตื่นโว้ยยยยยย”  ตะโกนให้ดังเพื่อระบายความอัดอั้นตันใจ  เผื่อว่าไอ้คนที่นอนอยู่บนเตียงมันจะรู้สึกสะทกสะท้านมั่ง  แต่เปล่าเลย  นิ่งสนิท  - -  น้อยใจจริงๆ แล้วนะมึง  สนใจกูหน่อยดิวะ  แม่ง
“เอี้ยเวย์  หูกูจะแตก”  ไอ้แชมป์ลุกขึ้นนั่งแคะหู  ในขนาดที่ตีนเกยอยู่บนหัวไอ้นุ  เจริญเหอะพวกมึง 
“เอี้ยแชมป์ ส้นตีนมึงบนหัวกู๊”  เออสิมึง  ไอ้ความรู้สึกช้า  ว่าแล้วพวกมันก็ตะลุมบอนกันสักพักก่อนที่ผมจะทนไม่ไหวตะโกนไล่ให้ไปอาบน้ำ  สรุปกูมีลูกชายสองคนว่างั้นเหอะ

“เออๆ  แป้บๆ  ไอ้แชมป์กูเข้าก่อน  แม่งงข้าศึกบุกค่ายบางระจัน  ถ้ากูไม่รีบ  พวกมึงได้เจอนายทองเหม็นกับนายทองก้อนแน่”  ขนาดค่ายใกล้จะแตกยังอุตส่าห์คิดได้นะมึง  กูล่ะนับถือมึงจริงๆ 


“อ้าว  แล้วไม่ปลุกคุณชายเหรอวะ”  ไอ้แชมป์ปากเริ่มวอนเดอะฟุตกูแล้วไง  พอกูเริ่มจะหายเคือง  มึงก็ปามีดมาฉึกที่ใจกูพอดีเลยนะมึง  ไอ้เวร
“เออ  มันไม่ไป  อย่าถามมากได้ไหมวะ  รีบไปได้แล้ว  วันนี้อยากปะแป้งสาวคนไหนกูจะไม่ห้ามพวกมึงเลย  ไม่บอกเมียมึงด้วย  เพราะงั้นให้ไว”  อันนี้ตั้งใจเสียงดังนิดๆ เผื่อว่ามันจะลุกขึ้นมาบอกว่า  ‘รอก่อน  กูไปด้วย’  แต่…ก็ยังนิ่ง
“เชี่ยเวย์เพื่อนผู้ประเสริฐ  สมแล้วที่เกิดมาหล่อนะมึง  หึหึ”  เออ กูไม่ได้หวังดีกับมึงไอ้นุ  กูมีจุดประสงค์แอบแฝงเว้ย  แต่เผอิญมันไม่สำเร็จว่ะ
“ไอ้เวย์ไม่พูด  แต่กู....”
“สัดแชมป์  อย่าให้กูบอกไอ้หยกมั่ง”
“กูยังพูดไม่จบ  กูจะบอกว่าไอ้เวย์ไม่พูด  แต่กูก็ไม่พูด”
“มึงเรียนภาษาไทยที่ไหนวะ กูจะให้ไม่ให้ลูกกูเรียน  ฟายยย  มึงเห็นด้วยแล้วจะเสือกใช้คำว่า ‘แต่’ เพื่อ??  แม่งง  กูก็นึกว่างานนี้ต้องเสียตังค์ค่าปิดปาก”  ป้าดดดด   ผมกับไอ้แชมป์สบตากันอย่างเข้าใจ  พวกกูไม่ทันนึก  แต่มึงดันเสือกนึกให้ซะงั้น
“เออ  จริงว่ะ  ร้อยนึงแล้วกันนะเมิง  ราคากันเอง  อ่ะ  อย่าได้ต่อนะมึง  กูไม่ใช่แม่ค้า  เดี๋ยวค่าตัวกูได้ขึ้นพรวดพราด”   เสือกขุดหลุมฝังตัวเองก็ช่วยไม่ได้นะมึง  กูไม่ได้งก  แต่เห็นแก่เงินว่ะ - -
“เชี่ย  ค่าเหล้าเมื่อวานกูก็ออก”  เอ้า  ไม่ใช่แต่ค่าเหล้า  ค่าข้าวมึงก็ออก  บ้านนี้ก็บ้านมึง
“แต่เมื่อวานมึงกับไอ้แชมป์แดกกันเกือบหมด  กูแทบไม่ได้แตะเลยนะเว้ย”
“กูอยากกินรึไง!!  มึงตอบกูดิ๊  ถ้าพวกกูไม่แพ้  กูจะแดกมั้ย  แม่งง  พวกมึงสองผัวเมียจำไว้เลยนะเว้ย  รวมหัวกันมอมเหล้าพวกกู”
“ฮ่าๆ  พูดแมวๆนะเมิง  รวมหัวที่ไหน  เขาเรียกว่ามวยคนละชั้นเว้ย”  มวยคนล่ะชั้นจริงๆ ครับ  เล่นสลาฟกันเกือบสองชั่วโมงไอ้ไนท์มันเป็นคิง  ส่วนผมก็เป็นควีนเกือบทุกตา  ส่วนไอ้สองคนนี่มันก็ผลัดกันเป็นสลาฟแดกเหล้าอย่างเข้มที่ไอ้ไนท์มันบรรจงผสมให้
“พวกมึงจะเล่นสาดน้ำลายกันอีกนานป่ะวะ  กูจะได้ไปก่อน”
“....พอพูดไม่ทันก็เร่งพวกกูเลยนะมึง  ฮ่าๆ  ไปเว้ยไอ้เวย์  วันนี้เรามันสามชายโสด  กั่กๆ”
“เมียไม่มาคึกเหลือเกินนะมึง”
“หรือมึงไม่คึกวะ  วันนี้ไม่มีพ่อ(ทูนหัว)ไปคุมทั้งนี้”
“เออ  คึกก็คึกวะ  ไปเว้ย”  ปากบอกมันว่าคึก  แต่ในใจนี่สิครับ  โคตรหดหู่เลย



“พี่ครับ  ขอปะแป้งหน่อย” ไอ้เด็กหน้าขาวตี๋มันเดินมาปะแป้งผม  ปะเสร็จ (เต็มหน้ากู) มันถึงขออนุญาต  ไอ้ฟายแล้วมึงจะขอกูเพื่อ???
“ชื่ออะไรครับ  ไม่เคยเห็นเลย”  คนมีเป็นล้าน  มึงไม่เคยเห็นกูก็ไม่แปลกหรอก  ที่เล่นๆ มาเนี่ย  กูก็ไม่รู้จักพวกมึงสักคนเลย
“น้องครับ  เต้นหน่อยครับ  เย้”  ใครไม่รู้ครับมันชวนผมเต้นตามเพลงที่เขาเปิดหน้าเซเว่น  แล้วมันก็จับไหล่ผมโยกทันที  สะบัดก็สะบัดไม่หลุด  ขนาดจะกระดิกตัวไปไหนยังไปไม่ได้เลยครับ  แม่ง  คนเบียดกันยิ่งกว่าปลาประป๋อง  แล้วเพลงมันก็....โคตรน่าเต้น

จั่งซี่มันต้องถอน จั่งซี่มันต้องถอน จั่งซี่มันต้องถอน…..(ถอนแล้วจั่งซี่ซ่วง)
มันเป็นสะเม็ก มันเป็น อุ๊ อุ๊ อ๊ะ อ๊ะ มันเป็น อุ๊ อุ๊ อ๊ะ อ๊ะ คันถอนคือสิซ่วงวะ จั่งซั่นเอาจั่งซี่ซะ ตึ่ม ตึ๋ม ตึ่ม ตึ่ม ตึม ตึม ตึ๋ม ตึ่ม ตึ๋ม ตึ่ม ตึ่ม ตึม ตึม ตึ๋ม หยอย หย่อย หย๋อย หยอย หยอ่ย หย่อย หยอ่ง จั่งซี่มันต้องถอน จั่งซี่มันต้องถอน จั่งซี่มันต้องถอน…

เอาวะ  เต้นก็เต้นเว้ยกู  แล้วไอ้เวย์ก็เริ่มสะบัดไหล่  โยกตัวก่อนที่จะแขน  ขา  มันจะขยับไปตามไอ้คนข้างๆ  ไม่ได้ตั้งใจ (อีกแล้ว) ครับ  แต่เห็นไอ้คนข้างๆ มันเต้นมันดี  ด้วยสปิริตที่อุตส่าห์ถ่อลงมาจากกรุงเทพ  กูต้องไม่แพ้!!  เต้นไปเต้นมาเริ่มรู้สึกว่าพื้นที่ข้างตัวมันจะหดน้อยลงๆ จนแทบขยับตัวไม่ได้  มึงจะเบียดกูทำไมกันนักวะ  ไอ้นุกับไอ้แชมป์เผลอแป๊บเดียวหายหัวกันไปหมด กลับมาเอากูออกไปจากที่นี่ก่อนสิโว้ย
“อ๊ะ!”  เชี่ยเอ๊ยใครจับก้นกู  นี่ไม่ใช่บนรลเมล์  ยังมีไอ้พวกโรคจิตอีกเหรอวะ

พลั่ก 
“โอ๊ยยย  ทำเชี่ยไรของมึงวะ”  เสียงใครสักคนพูด
“ไอ้สัด  มึงจับก้นเมียกู” เสียงใครสักคนที่โคตรคุ้น
สองประโยคเท่านั้นที่ผมได้ยิน  แล้วตามมาด้วยเสียงพลั่กอีกหลายครั้งก่อนที่จะรู้สึกว่าแขนถูกดึง(กระชาก)ออกมาจากตรงนั้น

“มึงมาได้ไงเนี่ย  ไหนว่าจะไม่เล่น”  ไอ้ไนท์ครับมันลากผมมาข้างหลังเซเว่น  มึงรู้จักซอกเอี้ยนี่ได้ไงวะ  แม่งง  ตกลงที่นี่บ้านไอ้นุหรือบ้านมึงเนี่ย  มันเป็นซอกที่แคบมากครับแถมยังอยู่ลึกลับสุดๆ  มึงเก่งจริง  กูยอมรับ
“....”  มันยังยืนสบตาผมนิ่ง  นิ่งมากจนผมต้องเป็นฝ่ายหลบตาเสียเอง
“ไนท์  โกรธเหรอ”
“....”  ชัดเลยครับ  โกรธจัด
“ม่ะ..เมิง  คือว่า  เอ่อ..กู...อุ๊บส์”  กำลังจะอธิบายมันก็จัดการจูบปิดปากผมทันที  เอี้ยเอ๊ย  จูบเบาๆ ไม่เป็นรึไงวะ  นี่ปากนะเว้ย  ไม่ใช่ตีน  มันจูบผมแรงมาก พอจะขยับหนีมันก็เอามือมาจับต้นคอผมไว้แถมคลึงเบาๆ จนผมเริ่มจะเคลิ้ม  ทันทีที่มันปล่อย  ผมก็รีบหายใจกอบโกยอ็อกซิเจนทันที  ถ้าสมองกูพิการมึงต้องรับผิดชอบแต่งงานกับกูด้วย -*-

“ถ้ากูไม่ตามมา  มึงจะทำยังไง  ปล่อยให้ไอ้พวกเอี้ยนั่นจับตัวอยู่ได้  แม่งง  กูต่อยมันเบาไปหน่อย  แค้นเว้ย  ของๆ กูแท้ๆ  สัดเอ๊ย”  แต่เท่าที่กูได้ยินเสียง  มันไม่เบานะ
“ก็  ก็  มึงไม่มาเอง  กูชวนแล้ว”
“ถ้าเมื่อคืนมึงไม่ขัดใจกู  วันนี้กูมากับมึงแล้ว  ไม่ต้องแอบตามมาหรอก”
“เมื่อคืน??  ตอนไหนวะ”
“เหอะ”  แล้วผมก็เริ่มนึกออกครับว่าไปขัดใจมันเรื่องอะไร 
“เมิง...ไม่ได้อยู่กันแค่สองคนนี่หว่า  กู...”
“พวกมันสองคนหลับแล้ว”  บนพื้นซะด้วย  แล้วกูกับมึงที่เป็นคนอาศัยก็ยึดเตียงเขามา
“แต่มันอาจจะตื่นก็ได้”  เพราะไอ้กิจกรรมที่มึงจะทำน่ะ  มันไม่ใช่กิจกรรมสันทนาการเงียบๆ  ไม่ต้องออกแรง  ไม่ต้องใช้เสียงนะเว้ย
“ไม่ต้องมาอ้าง  กูมอมเหล้าไปขนาดนั้น  ต่อให้ควายก็ยังน็อค” อ๋อ  ที่แท้ไอ้ที่ช่วยกูเล่นสลาฟนี่  มึงมีจุดประสงค์อย่างนี้นี่เอง  แถมพอกูแพ้ต้องกินเหล้า  มึงยังชงซะเบา  ไอ้ฟาย  ไอ้คนทำดีหวังผล
“กูว่าแล้ว  ทำไมช่วยกูเล่น”
“...แม่ง  ไม่ทำวันปีใหม่จะให้ทำวันไหนวะ”  มึงก็หาโอกาสทำได้ตลอดนั่นแหละ
“เฮ้ยย  เบาๆ ดิ”
“อาย??  อายทำไม  อยู่กับกูมาทำอาย  ทีเมื่อกี้โดนไอ้พวกเอี้ยนั่นจับมึงไม่อาย  หรือว่าจริงๆ แล้วมึงชอบห๊ะ”  มันตะคอกใส่หน้าผมด้วยสีหน้าโกรธจัด  แต่ละคำที่มันพูดมาไม่ว่าใครที่ไหนก็ต้องโกรธทั้งนั้นแหละครับ  ต่อให้ผมอดทนกับมันมากแค่ไหน  ต่อให้พยายามไม่คิดอะไร  แต่..ทำไม่ได้  มันพูดเหมือนผมง่าย  เหมือนผมอยากให้ไอ้พวกเวรนั่นทำอะไร  พูดเหมือนมันไม่เคยรู้จักผมเลย

“มึงพูดแรงไปแล้ว” โกรธครับ  โกรธมาก
“หรือไม่จริง กูเห็นยืนเต้นให้พวกมันเบียดอยู่ได้  ถ้าไม่ชอบแล้วทำไมไม่ออกมา”  มึงต่างหากทำไมไม่ช่วยกู  มึงไม่เห็นรึไงว่ากูขยะแขยงสัมผัสมันขนาดไหน  มึงไม่เห็นรึไงว่ากูออกไปไม่ได้!!
“เออ  จริง  กูมันเลว  กูมันร่าน  ชัดไหม  ถ้าไม่ชัด  เดี๋ยวกูจะกลับไปทำให้ดู”  แล้วผมก็วิ่งออกไปทันที  ไม่ไหวแล้วครับ  ใครจะว่าผมเด็กก็ว่าเหอะ  ถ้าคนอื่นพูดผมอาจจะแค่ต่อยปากมันก็ได้  แต่นี่...ไอ้ไนท์  มันพูด  แรงที่จะต่อยใครผมไม่มีแล้วครับ  หมดแรง  ไม่อยากยืนอยู่ให้มันเห็น  เห็นว่าผมอ่อนแอแค่ไหนเวลาอยู่กับมัน  ไม่อยากให้มันรำคาญ  มันเคยบอกว่าผมชนะมันตลอด  แต่มันไม่รู้หรอกว่า  ผมต่างหากที่แพ้   
แพ้อย่างไม่มีวันชนะได้เลย

“อะไรอีก  ก็จะกลับไปไง  จะจับกูไว้ทำไม  ปล่อย”
“อย่ามาบ้านะมึง  ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้”  เห็นไหมว่ามันเริ่มรำคาญผมแล้ว  ต้องรีบออกไปจากที่นี่  ต้องรีบออกไปจากตรงนี้
“เออ  ก็กูมันเด็กไง  แค่อยากจะเล่นน้ำเหมือนคนอื่นเขา  มึงไม่อยากมากูก็ตามใจมึงแล้ว  มึงจะเอาอะไรอีก  กูเล่นของกูได้จะตามทำไม”
“เวย์!!”
“ทำไม  กูก็ยอมรับแล้วไงว่ากูผิด  ต้องให้กูขอโทษมึงด้วยรึเปล่าวะที่ไม่ระวังตัว  ต้องขอโทษมึงไหมที่ออกมาไม่ได้  ต้องขอโทษไหมที่อยากมาเล่นน้ำ”  ต้องขอโทษไหมที่ทำให้มึงต้องลำบากไปต่อยกับคนอื่นเขา  ต้องขอโทษไหม...ที่รักมึง
“เวย์!  ฟังกูก่อน”  มันดึงผมเข้ามากอดอย่างแรง  แค่อ้อมกอดเดียวก็เหมือนจะสูบแรงทั้งหมดของผมไปได้อย่างง่ายดาย
“....”
“ขอโทษ”  มันกระซิบเสียงเบา
“.....”
“กูแค่เป็นห่วง  แล้วก็...หวง”
“.....”
“เออ  กูหึง”
“....(แอบยิ้ม)”  ในที่สุดมึงก็ยอมรับ
“หายโกรธยัง?  กูง้อไม่เป็น”  นี่ขนาดมึงง้อไม่เป็นนะ  ยังทำกูเขินได้ขนาดนี้  ถ้ามึงง้อเป็นกูคงไม่ต้องงอนมึงแล้วล่ะ  งอนไปก็มีแต่เข้าตัว  เพราะยิ่งมึงง้อ  กูก็ยิ่งชอบมึง
“....หวัดดีปีใหม่” ผมบ่นอู้อี้กับอ้อมอกมัน  ก็ไม่รู้นี่ครับว่าจะพูดอะไรดี 
“อืม”
“อยากจะเล่นน้ำอ่ะ”  ได้ทีก็อ้อนมันหน่อย  เผื่อมันตามใจ
“อยากไปแถวไหนอ่ะ”  ตามใจกูจริงๆ ด้วย  ฮ่าๆ
“เดินไปเรื่อยๆ ได้ไหม”
“อือ”
“มึงจะไปกับกูรึเปล่า”
“ไม่เห็นต้องถาม”  แล้วมันก็เป็นฝ่ายก้มมาจูบผมอีกครั้งก่อนจะเดินไปเล่นน้ำด้วยกัน  แต่มันอาจจะเป็นสงกรานต์ที่แปลกซะหน่อยเพราะผมแทบจะไม่ได้เล่นกับใคร  และแทบจะไม่มีใครเล่นกับผมนอกจากมัน   นี่กูจะขอบคุณมึงดีไหมเนี่ยที่ตามกูออกมาเล่น  แม่งงง  เที่ยวแยกเขี้ยใส่คนอื่นเขาทั่วไปหมด   เออ  เลยกลายเป็นว่าเดินดูชาวบ้านเขาเล่นแทนที่จะได้เล่นเอง  -*-  ไอ้เวย์แอบเซ็ง



“วันนี้กูตามใจพามึงเล่นสงกรานต์”  พอกลับมาถึงบ้านไอ้นุ  ผมก็ตรงดิ่งมาห้องน้ำทันทีครับ  หนาวโคตรเหอะ  สงสัยเมื่อเช้าไอ้ไนท์มันจะลืมปิดแอร์
“อือ ^_^” 
“แถมเลี้ยงมึงทุกอย่าง”  มึงต่างหากที่ลากกูไปกินนู่นกินนี่  กูน่ะอยากเล่นน้ำ  แต่มึงดึงกูแวะร้านขนมตลอดทาง  มึงจ่ายก็ถูกแล้ว
“อือ  มึงใจดี”  ชมมันไปตามน้ำครับ
“แต่มึงรู้ไหม..ของฟรีไม่มีในโลก”
“.เฮ้ยย  อย่าบอกว่าจะมาทวงเงินนะเว้ย  ไอ้งก”  กูไม่ให้นะเว้ย  แม่งง  มึงบังคับกูกินเอง  กูบอกแล้วว่าไม่อยากกิน  แต่มึงบังคับเองนะเว้ย
“เงินกูไม่สน  แต่มึงมาอาบน้ำกับกู”  มันพูดเหมือนชวนผมไปกินข้าวเช้า  มึงนิ่งมาก
“ห๊ะ!!  บ้าดิ  ไม่เอาเว้ย  อาบเองดิวะ  โตเป็นควายแล้วยังต้องให้อาบน้ำให้อีก  บ้า”
“กูไม่ได้ให้มึงอาบน้ำให้แน่นอน  เพราะฉะนั้นมาได้แล้ว” พูดจบมันก็อุ้มผมพาดบ่าแล้วเดินลิ่วๆ ไปห้องน้ำทันที  ชิบหายแล้วไง  กูว่าแล้วมึงมันพวกทำดีหวังผลจริงๆ ด้วย  ไอ้สัดเอ๊ย  กูอุตส่าห์ดีใจที่มึงเอาใจกู  ที่แท้มึงมันก็จ้องจะเอาเปรียบกูอยู่เรื่อย  ไอ้เวรไนท์
“ปล่อยนะเว้ย  ปล่อยกู  ไม่อาวววว”  สุดท้าย...ผมก็แพ้มันอีกจนได้  ขัดมันไม่ได้สักที


-----------------------------------------
ตัดตอนเอาตอนล่าสุดคือวันสงกรานต์มาลงก่อนนะคะ
ไม่รู้ว่าจะทำให้เสียอถรรสหรือเปล่าง่าาาา

เอาเป็นว่า  ถ้าไม่เวิร์คก็บอกได้นะคะ  จะได้เอาออกไว้ลงทีหลัง

[EverGreen™]

จิ้มมมม

และ

เจิมมมม


(มั้ง)

นิยายเรื่องนี้สอนให้พี่เวย์รู้ว่า

"ของฟรีไม่มีในโลก"

โดย เฮียไนท์

 

[mackerel]

ps.คือว่าไอ้กดบอกหนึ่งนี่  มันกดที่ไหนอ่าค๊าาาา      ไวท์ไม่ยู้  เหอะๆ

ต้องโพส 250 โพสคร้าบถึงจะมีสิทธิ์แจกแต้ม
แล้วต้องรอ 24 ชม. ถึงจะกดให้คนเดิมได้
ฉะนั้น-แม๊คเพิ่งกดให้
รอบนี้รับคำขอบคุณไปอย่างเดียว อิอิ 

[Forget..*]

บะแร๊กแอ๊ก !
55+ >[]<
แน่ะ ! ไนท์แค้นฝังลึกลงรากแค้น(?)นี่เอง
สืบเนื่องมาจากเมื่อคืนสินะ..(คิดไปทำไมวะ? เขาก็เล่าให้ฟังอยู่แล้ว)
ฮ่าๆ >[]<

[faren]

เพิ่งทราบว่าเอามาลงที่นี่ด้วย ปกติตามอ่านอยู่เสมอในเด็กดี ชอบมากเลย   

[van]

ตอนแรกอ่านไป ๆ ก็สงสารเวย์ ... ต้องเจียมตัวเจียมใจยอมให้ไนท์ตลอดเลย
อ่านตอนท้าย  แหม...ไนท์ก็ทั้งรักทั้งหวงขนาดนี้  
ขอบคุณคนเขียนค่า    

สำหรับคนที่โพสตั้งแต่ 250 ขึ้นไป ถึงจะกด + ได้ค่ะ

เอ้า...ไม่ทัน  น้องแม๊คอธิบายซะแล้ว

[jokirito]

ชอบมั่กๆ

[M@nfaNG]

น่ารักจริงๆมีหวงด้วย 

[imageriz]

55+ 
ของฟรีไม่มีในโลกจริง ๆ
น่ารักกันดี

[mecon]

เวย์น่ารักเหมือนเดิมแต่ว่าก็ยังใจอ่อนกับเจ้าไนท์เหมือนเคยเลยอ่ะ
เจ้าคนปากแข็งทำไมถึงได้ทำให้เวย์น้อยใจบ่อยๆนะ
รู้ทั้งรู้ว่าเวย์ไม่มีทางที่จะเซ้าซี่อะไรตัวเองมากๆ เพราะไม่อยากให้ไนท์รำคาญ
แต่ไนท์ชอบให้เวย์น้อยใจและเสียใจบ่อยๆ น่าตีนัก 
แต่พอทำหวาน ก็ทำได้น่ารักนะถ้าหวงเค้าก็ดูแลเค้าใกล้ๆแค่นี้ทำไม่ได้เหรอ
จะมาว่าเวย์ทำไมให้เสียใจอ่ะ
ส่วนเรื่อง โลกนี้ไม่มีอะไรฟรีเนี่ย คงเหมาะกับคนหื่นๆและค่ากำไรเกินควรแบบไนท์ที่สุดล่ะ อิอิ

ขอบคุณไวท์คะ ตอนพิเศษน่ารักดี หื่นๆ หวานๆ ปนๆกันไป +1 ให้คะ

[melon_jung]

ไนท์ก็ชอบพูดให้เวย์เสียใจนะเนี่ย
ทั้งที่พูดด้วยดีๆนิดหน่อย..เวย์ก็ตัวลอยแล้วหล่ะ
แต่ก็ชอบนะ...ไนท์หวงเวย์...อิอิ

[kunpoo]

ตามอ่านครั้งแรก มาเกาะติดเรื่องนี้ด้วยคนค่ะ

[Angel_K]

แอบเขินตามเวย์ ~haha+

เป็นอีกเรื่องนึงที่น่ารักมากๆเลย
จะคอยติดตามนะ