งั๊นเราลงบท8ต่อเลยแล้วกันนะ
บทที่ลงแล้วซ้ำกันก็พยายามอ่านกันให้เข้าใจกันเอาเองนะจ๊ะ คึคึ
***********************************************************
บทที่ 8 ความพยายามที่รอผลสำเร็จ“เคนครับ ตื่นได้แล้วนะ เช้าแล้ว รีบอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานเถอะ ไปสายจะถูกดุเอาได้นะครับ”
เสียงกระซิบที่อบอุ่นนั่นดังอยู่ข้างหูของผม พร้อมๆกับที่ลมหายใจอุ่นๆเป่ารดอยู่แถวแก้มและลำคอ ปากนุ่มที่พูดอยู่เมื่อครู่นี้เปลี่ยนมาจูบซุกไซร้ที่ซอกคอของผมจนขนลุกซู่ไปหมด
ร่างกายถูกลูบไล้ ผมรู้สึกได้ถึงมือใหญ่ๆนุ่มนวลเคลื่อนที่ลงต่ำเข้ามาในกางเกงนอนของผมแล้วลูบไล้น้องชายตัวน้อยที่กำลังหลับใหลอยู่ให้ตื่นขึ้น
เมื่อทนคนรบกวนการนอนไม่ไหว ผมก็เลยต้องลืมตาตื่น แล้วหันไปมองคนที่กำลังซุกซนอยู่บนตัวผม สิ่งแรกที่เห็นคือรอยยิ้มหวานกับดวงตาสีฟ้าที่จ้องมองมาอย่างรักใคร่
“หกโมงกว่าแล้ว ลุกไปอาบน้ำได้แล้วครับ ผมทำอาหารเช้าไว้ให้ทานแล้วนะ”
ให้ตายเถอะ อยู่ดีๆผมก็รู้สึกจิตใจสงบอบอุ่นขึ้นมา เหมือนผมตื่นขึ้นมาในตอนเช้า และมีภรรยาที่แสนจะน่ารักมานัวเนียคอยปรนนิบัติพัดวี ชีวิตผมคงจะมีความสุขมากกว่านี้ หากว่าคนที่ปลุกผมเป็นหญิงสาวที่ผมหมายปองจากบ้านเกิด ไม่ใช่ท่านประธานสองหน้าแบบนี้
รอยยิ้มแจ่มใสนั้นทำให้ผมลังเลไม่แน่ใจกับตัวเอง ว่าควรจะผลักไสเขาไปให้ห่างตัว หรือควรจะดึงเขามากอดเพื่อขอบคุณเขา ความรู้สึกบางอย่างบอกว่าไม่ควรทำทั้งสองอย่าง จะทำเย็นชาใส่ก็ดูจะแล้งน้ำใจเกินไป
เพราะเขาอุตส่าห์ทำเพื่อผม แต่จะกอดตอบอย่างรักใคร่ก็เกรงจะทำให้เขาคิดเอาเองว่าผมเออออเห็นดีเห็นงามให้เขาทำกับผมแบบนี้ มันเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง
ผมกับเขาแตกต่างกันมากเกินไป เขาชอบผู้ชาย ผมชอบผู้หญิง เขารวย ผมจน เขาเป็นเจ้านาย ผมเป็นลูกน้อง ความที่เราไม่มีอะไรเทียบเคียงกันได้เลย
“ขอบคุณครับที่ช่วยปลุก”
บอกเขาพลางดึงมือท่านประธานออกจากการเกาะกุมน้องชายของผมเบาๆ เขาปล่อยมืออย่างเสียดาย แต่แล้วเขาก็ยิ้มให้ ผมลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วเพราะกลัวเขาจะลวนลามผมอีก
แต่เขาไม่ยอมหลบให้ ยังคงนั่งอยู่บนเตียงข้างๆเลยทำให้หน้าของผมปะทะกันกับหน้าของเขาพอดี เขายิ้มจนตาหยีเอาจมูกโด่งแอบมาสูดกลิ่นแก้มผมไปทีหนึ่ง ผมต้องเบี่ยงหน้าหลบ ได้ยินเสียงเขาหัวเราะเบาๆอย่างพึงพอใจ
“คราวหลังต้องตื่นไวมากกว่านี้นะครับที่รัก เพราะว่าบ้านคุณไกลจากที่ทำงาน ต้องไปหลายต่อ มันจะไปสายนะครับ”
คำเตือนของเขามันเป็นความหวังดีหรือตำหนิกันแน่นะ แต่พอมองตาสีฟ้าคู่นั้นแล้วก็เห็นแต่ความจริงใจ เขาคงไม่อยากให้ผมไปสายจนถูกเจ้านายดุด่าว่ากล่าว
“ครับ ผมจะพยายามครับ พอดีมันเหนื่อยนิดหน่อยครับ”
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
