อัพต่อนะคะ จะอัพให้ทันตอนล่าสุด ที่คุณอ๋อง โพสต์ไว้ค่ะ
เจ้สองขา ไม่ต้องห่วงค่ะ ขออนุญาติคุณอ๋อง เรียบร้อยแล้วค่ะ

ชวนคุณอ๋องมาเข้าชมเล้าด้วยค่ะ

*****************************************************************************************************************
ผมขอเรียกน้องเขา ว่า เอ๋ง ละกันครับ
พรุ่งนี้แล้วสินะผมต้องไปอยู่บ้านพักที่เช่าไว้ เพื่ออยู่เป็นเพื่อน(ต่อไปขอเรียกว่าหอ
พักล่ะกันนะครับถึงมันจะเป้นบ้าน 2 ชั้นก็เฮอะ) จริงๆผมยังไม่อยากไปอยู่หอ
เท่าไรเลย ยังอยากอยู่บ้านมากกว่าสบายออก มีข้าวให้กินฟรีทุกมื้อ ไม่ต้องมานั่ง
ซักผ้า ล้างจานเองด้วย นี่ผมต้องไปอยู่กับ ไอ้ เอ๋ง แค่สองคนเอง คนอื่นกว่าจะ
เปิดเทอม ก็สิ้นเดือน แล้วตอนกลางวันที่มันไปเรียน ผมจะทำอะไรอะ อยู่หอเฉยๆ
น่าเบื่อจะตาย ทำไงได้ล่ะรับปากกับแม่มันไว้แล้วด้วย แม่ผมก็อดสงสารมันไม่ได้
ไปอยู่เป็นเพื่อนน้องขาดเหลืออะไรจะได้ช่วยเหลือกัน นี่เป็นคำสั่งจากแม่ผมครับ
ขัดไม่ได้เลยนะนี่ เป็นธนาคารที่ดีสำหรับผมครับ สามารถถอนเงินได้ตลอด 24
ชั่วโมงไม่มีวันหยุดประจำปี นอกเสียจากอย่าไปทำอะไรให้เครื่อง มีโมโห ห้ามขัด
ใจเครื่อง แค่นี้พอครับ กฏข้อห้าม ต้องตามใจ
วันนี้ อ้าย เอ๋ง มันไปเตะฟุตบอลเสร็จแล้วก่อนกลับบ้านมัน แวะมาหาผมที่บ้าน มัน
กลัวว่าผมจะลืมว่าพรุ่งนี้ผมต้องไปอยู่หอเป็นเพื่อนมัน
"พี่ อ๋อง อย่าลืมนะ พรุ่งนี้ ไปอยู่หอเป็นเพื่อนผม วันนี้ให้โอกาสไปลาแฟนๆแถวนี้
ให้เรียบร้อยละ ไม่ต้องร้องไห้นะแค่ไปอยู่เป็นเพื่อนผม "
"อ้ายนี้ อย่ามาทะลึ่ง เดี๋ยวไม่ไปอยู่เป็นเพื่อนสะเลยนี่ ปากดี"
"อ้าวรู้ได้ไงว่าผมปากดี อะ เคยลองหรอไง รึ อยากลอง"
"เออ พรุ่งนี้ มรึง ไปคนเดียวเลยไม่ต้องมาตาม นี่ถ้าไม่รับปากแม่ มรึงไว้นี่ ไม่ไป
จริงๆ" พูดเสร็จแล้วผมก้ไม่สนใจมันว่าไง แต่ผม ลำคาญมันเลยเดินขึ้นไปอาบน้ำ
ตอนนั้นไม่อยากไปอยู่กับมันเลยจิงๆ กลัวมันจะไปเจอเพื่อนผม แล้วมันจะไปหลุด
บอกเพื่อนผมว่าผมเป็น... มันยิ่งบ้าๆอยู่ด้วย
..................
"ตื่นสายประจำเลยนะพี่อ๋องนี่ มาช่วยกันถือของเลย พี่อ๋องไม่เอาอะไรไปเลย
หรอ"
"เออ ก็ของกรู อยู่ ที่หอหมดแล้วนี่ กรูจะเอาอะไรไปอะ "
"อ้าวไม่ได้เอาใจเด็กๆแถวนี้ไปด้วยหรอไง เห็นนั่งคุยกันอยู่นี่เมื่อวานก่อน "
"เออ มรึง ไม่ต้องมายุ่งเลย แล้วนี่มรึงจะย้ายบ้านหรอว่าไปเรียนหนังสือ ล่ะนี่กรูว่า
จะไปอำเภอ แจ้งย้ายที่อยู่ให้ด้วยเอาป่าว แล้วมรึงจะขนกระเป๋ามาทำไมที่บ้านกู
ล่ะ เดี๋ยวพ่อมรึงก็เอารถไปส่งไม่ใช่หรอ ก็เอาของขึ้นรถแล้วมารับกรูที่บ้านสิ"
"เออ จริงด้วยเนาะพี่อ๋อง ผมจะขนกระเป๋ามาทำไมที่บ้านพี่ฮ๋องวะเนี่ยหนักเป้นบ้า
เลย"
นี่แหละมันล่ะอ้ายเอ๋ง ตัวจริง ชอบทำอะไรให้วุ่นวายน่าเบื่อ คิดน้อย ใจร้อน ขี้
โมโห ผมจะต้องไปอยู่กับมันแล้วสินะ เวรกรรม ตอนนั่งรถมากับมัน มันถามอะไร
นักหนาก็ไม่รู้ ถามแม้กะทั่ง ว่าวิทยาเขตอุเทนถวายนี่ คนชื่ออุเทน เขาถวายให้ใช่
ป่าวพี่อ๋อง กรูจะไปรู้มรึงหรอ (ใครรู้ที่มาของวิทยาเขตอุเทนถวายบอกผมด้วยหนา
จะได้บอกมันถูก) มาถึงหอพักผมก้ต้องช่วยมันขนของลงจากรถ เสร้จแล้วต้องพา
มันไปเลี้ยงข้าว ฐานะรับน้องใหม่ มันคิดได้ไงนี่ ช่างโชคดีกระไรของผมล่ะนี่ เสร้จ
แล้วผมต้องรีบกลับมาอาบน้ำนอนหลับ เพราะพรุ่งนี้ผมต้องพามันไป วิทลัยแต่เช้า
มันให้เหตุผลว่า ตอนมาสมัครเรียน กับสอบ พ่อพามา ยังไม่เคยขึ้นรถไปเอง ผมมี
หน้าที่ที่รับปากแม่มัน กับแม่ผม ว่าต้องดูแลมัน ให้เป้นอย่างดี นี่ผมไม่ได้ทำอะไร
ผิดกฏหมายนะครับ ถึงต้องมาบำเพ็ญประโยชน์ ต่อสังคมอย่างงี้
"นี่ จำไว้นะ ว่าขึ้นคันนี้แล้ว ลงตรงสี่แยกแล้วข้ามถนน มาขึ้นรถสีขาว หรือ สีส้ม
ก้ได้ ไปลงหน้าวิลัยเลย อย่าขึ้นสีเขียวล่ะมรึง ไปสถานีรถไฟเลยล่ะ ถ้ามรึงขึ้นผิด
สีเขียวมึรงก็ตีตั่วรถไฟไปลงบ้านหมอหาแม่มรึงเลยนะ ไม่ต้องกลับมาแล้วให้เขา
หาที่เรียนให้ใหม่เลยนะ"(อย่า งง นะครับ คือพ่อแม่มันทำงานอยุ่สระบุรี ครับ)
วิลัยที่มันเรียนผมก็เป็นศิษย์เก่าแต่จบแล้ว ไปต่อมหาลัยใกล้ๆมันนี่แหละครับ แต่
ของมันถึงก่อนของผม
"ผมไม่อยู่อย่ามาคิดถึงล่ะกัน"
"มรึง น่าคิดถึงเหลือเกิน นะอ้าย เอ๋ง ถ้าโลกนี้มีผู้ชายเป้นมรึงคนเดียว ก็จะยอมไม่
มีแฟนอะ หรือจะเลิกเป้น ตุดเลยดีกว่า"
"จำคำพูดไว้ล่ะกัน อย่ามาหลงชอบความน่ารักผมล่ะกันพี่อ๋อง"
"ครับ อ้ายน้อง เอ๋ง พี่จะรอวันนั้นนะครับ แต่ตอนนี้ มรึงไปเข้าเรียนได้แล้ว กรูส่ง
แค่หน้าวิลัยล่ะกัน ขี้เกียจเข้าไป"
"พี่อ๋อง อย่าไปไหนนะตอนเย้นอะ อยุ่ หอด้วยล่ะ"
"เออ มีไรเหรอ"
"ป่าว เผื่อกลับไม่ถูกจะได้โทรให้นั่งรถมารับด้วยอะดิ กลัวหลง" ตอนนั้นไม่มีมือ
ถือกันหรอก มีแต่เบอร์หอ ถ้าจะโทรต้องโทรมาที่หอ
ว่าแล้วผมก็ยกมือไหว้พระวิษณุซึ่งเด็กช่างเคารพกันทุกคนครับ ก่อนเข้า-ออกวิลัย
ต้องไหว้ทุกครั้ง แล้วก็ขึ้นรถกลับหอ แต่แวะ ไปหาหนังสือมาอ่านดีกว่าแก้เซ้ง
ตกลงเย็นนั้นมันก็กลับมาถูกครับแต่มันยังกวนทีนผมอีกนะ มีการโทรมาหาว่ากลับ
ไม่ถุกให้ผมไปรับด้วย ไอ้ผมก้ยังหวงมันบอกว่าให้รอหน้าวิลัย เดี๋ยวนั่งรถไปรับ
พอผมจะเดินไปขึ้นรถไปรับมัน
"ป้าๆ จะไปรับหลานที่วิลัยหรอครับ ป้า"
ผมจำเสียงมันได้ครับ เลยหันไปจะด่ามันสะหน่อย มันยิ้มพร้อมกับยกถุง เคเอฟซี
ขึ้นมา
"เอ้า นี่ผมซื้อมาฝาก พอดีเพื่อนมันพาไปเที่ยวห้างมา เลยซื้อ เคเอฟซี มาฝาก
แล้วเพื่อนมันขับมอไซด์มาส่งด้วย ผมเลยไม่หลง ผมเก่งป่าว"
"เออมรึงเก่ง นี่ถ้า ไม่ซื้อ ไก่มาให้กิน มีเฮแน่มรึง จะโทรมากวนทีนกรูทำไม อ้าย
เราก้เป็นหวง ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องไปซื้อข้าวกินตอนเย็น สบายเลย"
"ดีแล้ว รู้จักเป็นหวงกันมั่ง"
"เออ ไปกลับหอเฮอะ กรูหวงมรึง น้ำลายกรูจะไหลแล้วนี่ หิวไก่ "
**เออ งานบ้านประจำของมัน มันมีหน้าที่ ปั่นหูให้ผมครับ ก่อนนอนทุกคืนต้องทำ
ทุกคืนด้วยนะครับ ไม่ว่ามันจะทำอะไรอยู่ ถ้าผมจะนอนต้องมาปั่นหูให้ก่อน ไม่งั้น
ผมจะไม่ซักผ้า รีดผ้าให้มันครับ มันเป็นคนที่ขี้เกียจรีดผ้ามากๆๆครับ และผมก็จะ
ไม่รีดผ้าล่วงหน้าให้มันนะครับ รีดวันต่อวัน วันไหนมันไม่ปั่นหูให้ผม พรุ่งนี้มันก็จะ
ไม่มีผ้าที่รีดใส่ไปเรียนครับ แต่มันก้ยังหน้าด้านใส่ไปเรียนนะครับ แต่ไม่บ่อย
ครับ มันอายเพื่อนมันครับ ก็เคยบอกให้หัดรีดเอง มันบอกว่าไม่เอาขี้เกียจ ตามใจมันครับ