ขอบคุณ คุณ aoikyosuke ที่อนุญาตให้นำเรื่องราวดีๆ มาให้อ่านกัน
ขอความกรุณาเพื่อนๆ อย่านำเอาเรื่องราวในเรื่องนี้ไปเผยแพร่ ก่อนได้รับอนุญาตจากคุณ aoikyosuke ก่อนนะครับ
ขอบคุณครับ
หมูพูห์
**********************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขอนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0**********************************************************
แด่เธอ.....ผู้ทำให้รักมีมิติ โดย aoikyosuke
สักวา
ไอ้หนุ่มใต้หัวใจศิลป์
ผิวดำแดง
สูง 180 เซนติเมตรพอดิบพอดี
กำลังนั่งเขียนรูปเหมือนแผ่นที่ 100 เข้าไปแล้ว
ก่อนที่มันจะนั่งเหม่อมองออกไปที่สระน้ำข้างสนามหญ้าที่มันนั่งอยู่
คิดถึง
คิดถึงจนบอกไม่ถูก คนถึงจนไม่รู้จะทำไง
ดวงตาคมเหม่อลอย ออกไปไกลแสนไกล
สักวา หนุ่มใต้หัวใจศิลป์
ไม่เคยมีสักวันที่มันจะคิดรักผู้ชายด้วยกัน
แต่มัน
เป็นไปแล้ว
****************************
"ไปนอนด้วยกันมั้ย......."
เก้าอี้ม้านั่งใต้ต้นไม้ต้นใหญ่
สามารถเป็นที่นั่งให้คนสองคนได้
ไอ้สักวา หนุ่มหน้ามน พร้อมกระดานวาดภาพที่มันถืออยู่ หันไปมองคนที่นั่งอยู่ไม่ห่างจากมันนัก
คนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
และสิ่งที่มันกำลังคิดหัวข้อในการนำเสนอผลงาน
---------ความรักที่เป็นไปไม่ได้-----------
ร่างเล็กบางของคน ๆ นั้น มองเหม่อมาที่มัน
ไอ้สักวาแน่ใจ
ว่าคนที่นั่งอยู่เคียงข้างเป็นผู้ชาย
มันไม่ได้มีจิตพิสวาทผู้ชายด้วยกันแน่
แต่..................
เมื่อคน ๆ นั้นลุกขึ้นและเดินออกไป
ไอ้สักวาก็เดินตาม
******************************
"ผมเป็นผู้ชายธรรมดา ....... อยู่อย่างคนธรรมดา....เรียนอย่างคนธรรมดา.....
เวลาผ่านไปเนิ่นนาน
ไม่รู้ว่าสองร่างหลับไปพร้อมกันตั้งแต่เมื่อไหร่
แต่เมื่อรุ่งเช้าของอีกวัน
เมื่อไอ้สักวาตื่นขึ้น
คนที่นอนแนบชิด อิงแอบ ให้ความอบอุ่นกับมันเมื่อคืน อันตรธานหายไปแล้ว
ไอ้สักวาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
พับชุดนอนลายทางสีฟ้าใส่กระเป๋า
เดินออกมาจ่ายค่าโรงแรม
แต่คน ๆ นั้นจัดการให้เรียบร้อยแล้ว
ไม่มีข้อความ ไม่จดหมายสักฉบับ ที่คน ๆ นั้นฝากไว้
ไอ้สักวา ยืนโหนรถเมล์เหม่อมองไปไกลแสนไกล
ภายในรถที่แออัดยัดเยียดไปด้วยผู้คน
ก่อนที่มันจะรู้สึกตัว
หัวใจของมัน........ก็ถูกช่วงชิงไปเสียแล้ว
TBC.
************************************
*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
ทิพย์โมบอร์ดนิยาย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
