หัวข้อ: # Accident Lovely อุบัติรัก...พ่อลูกอ่อน # 14/10/58 พิเศษ 3 รามี่+พัฒน์ p.51

[โซ อึน]

ข้อตกลงในการเข้ามา  กรุณาอ่านทุกท่าน
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย
หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบน
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง
บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้
เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด  คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่น ช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆ ก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเอง
เพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง
ส่วนการพูดคุยนั้น  ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้
หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชาย
เข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
5.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
6.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ยกเว้นแนะนำนิยายหรือเรื่องราวที่อยากให้เพื่อนๆตามไปอ่านแล้วขอมาลงไม่สะดวก และช่วยกรุณาโพสลิงค์ที่บอร์ดนั้นกลับมาที่เวป http://www.thaiboyslove.com แห่งนี้ด้วยนะครับ เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับ
7.ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บเพจนี้ เกิดจากการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และ ไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง
8.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
ให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่า
แล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ด
เป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
9.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
10.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
อ่านเพิ่มเติม ที่นี่เจ้าค่ะ : http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0


*****************************************************************************

ขออนุญาตทำสารบัญมาฝากนะค้าา..^^

          บทนำ
         ตอนที่ 1        เพลย์บอยพ่อลูกอ่อน
         ตอนที่ 2        คุณพ่อวัยTeen
         ตอนพิเศษ     ฝัน(เปียก) หวาน(ปนขม)ต่อย(หนัก) จูบ(เน้นๆ)
         ตอนที่ 3        พี่เลี้ยงเด็ก
         ตอนที่ 4        ช็อปปิ้งป่วนใจ
         ตอนที่ 5        ได้งานแล้วนะ รู้ยัง
         ตอนที่ 6        หลบล่า ปู่ย่ามหาภัย
         ตอนที่ 7        คุณย่าขี้บ่น
         ตอนที่ 8        คุณพ่อมือใหม่จ่ายตลาด
         ตอนที่ 9        คืนวุ่นวาย
         ตอนที่ 10      แสงจันทร์และดวงดาว
         ตอนที่ 11      หลังคาเดียวกัน
         ตอนที่ 12      แขกที่ไม่รับเชิญ
         ตอนที่ 12.2   แขกไม่ได้รับเชิญ (ต่อ)
         ตอนที่ 13      นิสัยไม่ไดี(รึป่าว)
         ตอนที่ 14      คนเมาที่ทำให้หวั่นไหว
         ตอนที่ 15      โจรขโมยจูบ
         ตอนที่ 15.2   โจรขโมยจูบ (ต่อ)
         ตอนที่ 16      จุ๊บปาก จับนม
         ตอนที่ 17      แม่ฟ้าของตั้งโอ๋
         ตอนที่ 18      สะกดรอยตาม (คุณลุงของตั้งโอ๋)
         ตอนที่ 19      ผู้ช่วยพ่อครัว
         ตอนที่ 19.2   จูบรสผลไม้
         ตอนที่ 20      ข่าวฉาว
         ตอนที่ 20.2   ข่าวฉาว (ต่อ)
         ตอนที่ 21       ไม่ยุติธรรม
         ตอนที่ 22       อิจฉาหรือว่าหึง
         ตอนที่ 23       เกือบไปแล้ว
         ตอนที่ 23.2    อยากกินนม
         ตอนที่ 24       สินบน
         ตอนที่ 24.2    แถม
         ตอนที่ 25       เซเลปรุ่นเล็ก
         ตอนที่ 25.2    หาแม่ใหม่ดีมั้ย
         ตอนที่ 26       เลขาหน้าคม
         ตอนที่ 26.2    เมืองโรแมนติก
         ตอนที่ 27       คนป่วย
         ตอนที่ 28       ภาพลวงตา
         ตอนที่ 28.2    เสียงกระซิบ
         ตอนที่ 29       หนีรักข้ามโลก
         ตอนที่ 29.2    ลูกเผลอแล้วเจอกัน
         ตอนที่ 30        ลูกไม่อยู่
         ตอนที่ 30.2    แผนก่อกวนรัก
         ตอนที่ 31      ภารกิจจับแยก
         ตอนที่ 32      ไม่ยอมตัดใจ
         ตอนที่ 33      Make love Make heart 18+
         ตอนที่ 34      กระสุนพ่อตา
         ตอนที่ 35      วันแรกก็แย่แล้ว
         ตอนที่ 35.2   คนไร้หัวใจ
         ตอนที่ 36      ยอมแพ้
         ตอนที่ 36.2   สิ่งที่ไม่ต้องการ
         ตอนที่ 37      ลาออก
         ตอนที่ 38      หนึ่งเดือนผ่านไป
         ตอนที่ 38.2   ซุมโจมตี
         ตอนที่ 38.3   พี่เลี้ยงจำเป็น
         ตอนที่ 39      มะกรูดแลกมะนาว
         ตอนที่ 40      ห้ามมีชู้
         ตอนที่ 40.1    ฟ้องร้อง
         ตอนที่ 41      มาต่อตอนสองทุ่มครึ่งนะจร๊ะ



รอตอนต่อไปนะค้าา..

ขอบคุณสำหรับสาระบัญคร่าาาาาาาา
รักคนอ่านที่สุด

[โซ อึน]

บทนำ

จะเกิดอะไรขึ้น....

เมื่อโชคชะตาได้เล่นตลกกับเขา หนุ่มเพลย์บอยหน้าคมผู้มากรัก ที่ทำให้เขาต้องมาพบเจอเรื่องราวชวนปวดหัว
เมื่อเขาตื่นเช้ามาในเช้าวันเกิดครบรอบสามสิบปีของเขา เขาพบกับพัสดุกล่องใหญ่วางอยู่หน้าบ้าน
แวบแรกเขานึกถึงของขวัญวันเกิดที่บรรดาสาวๆของเขาส่งมาให้

กล่องใบนี้ไม่มีจ่าหน้าผู้ส่ง....

มีแต่จ่าหน้าถึงผู้รับ ซึ่งนั่นก็คือตัวเขาเอง

และแล้วเมื่อเขาเปิดกล่องเขาก็ต้องตะลึงเมื่อพบกับเด็กน้อยผิวขาวตาคมจ้องมองเขาตั้งแต่แรกเห็น มือน้อยกำการ์ดสีขาวใบเล็กๆแน่น

โอ้พระเจ้า เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กซะแล้ว

เมื่อเนื้อหาในการ์ดใบนั้นไม่ธรรมดาเสียแล้ว

การ์ดใบเล็กๆที่จะทำให้โชคชะตาของหนุ่มใหญ่วัยสามสิปเปลี่ยนไป




อีกด้านของเช้าวันที่แสนอลม่าน

หนุ่มน้อยพ่อลูกอ่อนวัยยี่สิบสี่เพิ่งจะเรียนจบมาหมาดๆ

ด้วยโชคชะตาเล่นตลก ที่ทำให้เขาดันไปทำผู้หญิงท้อง  โดยที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวด้วยซ้ำว่าไปทำเอาตอนไหน

แฟนสักคนก็ยังไม่เคยมี  รู้แค่ว่าเมามากในคืนวันเลี้ยงสายรหัสสมัยเรียนปี1 ตื่นเช้ามาก็เจอตัวเองนอนเปลือยกับรุ่นพี่ที่คณะปีสี่
พอเก้าเดือนถัดมาก็พบว่าตัวเองได้เป็นพ่อคนเสียแล้วด้วยวัยเพียงสิบเก้า

ยังไม่จบเพียงแค่นี้เมื่อโชคชะตาเล่นตลกทำให้แม่ของลูกต้องตายด้วยอุบัติเหตุอย่างไม่คาดฝัน

ทำให้หนุ่มน้อยหน้าหวานต้องดรอปเรียนมาเลี้ยงลูกอ่อนถึงสองปี จึงทำให้เรียนจบช้า

หนำซ้ำจบแล้วยังไม่มีงานทำ เนื่องจากสภาพไม่อำนวยเพราะไม่มีใครช่วยเลี้ยงดูลูกน้อยของเขาเลย


และแล้วพรพมลิขิตก็เกิดขึ้นโดยที่ไม่มีใครกำหนด

หนึ่งหนุ่มหล่อเพลย์บอย พ่วงดีกรีประธานบริษัททัวร์ที่ใหญ่เป็นอันดับต้นๆของประเทศ

หนุ่มหล่อผู้ซึ่งไม่เคยเลี้ยงเด็กสักครั้งในชีวิต

หนุ่มหล่อผู้ซึ่งไม่เคยนึกเคยฝันว่าตนจะมีวันนี้

พระเจ้านำพาให้เขาต้องหาพี่เลี้ยงเด็กสักคนที่สามารถดูแลลูกให้เขาได้

ส่วนอีกหนุ่มหน้ามนคุณพ่อวัยเยาว์ กับลูกน้อยวัยสามขวบ

โอกาสนำพาให้เขาได้งานทำเสียที งานที่ทำได้ถนัดแถมยังได้เลี้ยงลูกไปด้วย

จะรีรออะไรอยู่เล่าเมื่อโอกาสมาถึงที่ หนุ่มน้อยหน้ามนจึงกลายเป็นพี่เลี้ยงเด็กไปโดยปริยาย

อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อสองพ่อลูกอ่อน พ่วงดีกรีหนุ่มโสดมาเจอกัน....





เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องแรกที่แต่งค่ะ
แต่ก็เป็นเรื่องแรกของนามปากกาชื่อนี้
แต่ก็ยังไงก็ฝากด้วยนะค่ะ

จะตั้งใจแต่งเป็นอย่างดีค่า



ร๊ากกกกคนอ่านน๊าค๊าาาา

ขอกำลังใจโหน่ยค่าาาาาา

[Mouse2U]

  ติดตามนะคะ

[ormn]

  จะรอตอนต่อไปจ้าาาา

[B52]

รออ่านอีกจ้า

[PiSCis]

จะรอติดตามต่อไปค่ะ  ^ ^

[sirin_chadada]

ดูท่าจะน่ารักนะ มีเด็กๆด้วยอ่ะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

[Mississippi]

ปักป้ายรออ่านจ้าาา

[LoveYoukissme]

รออ่านนะคะเรื่องนี้น่าจะอบอุ่น
มีแต่เด็กๆ
 

[Noostar]

น่าติดตามมากๆเลยจ้า ชอบแบบมีเด็กด้วย ดี๊ดี

[wikawee]

กรี๊ดดดดดดดดดด มีแต่เด็กเต็มไปหมดเลย ติดตามจ้าาาา

[mukmaoY]

ชอบเด็กค่า

[ชัดเจนกาบ]

รอดูกันต่อไป ว่าจะรักกันได้ยังไง สองพ่อลูกอ่อน จะใช่ลูกจริงๆรึเปล่า แต่ก็ยอมเลลี้ยงดูก็ถือเป็นคนดีมากคนหนึ่ง

[แกมแก่มแก้มแก๊มแก๋ม]

ติดตามๆ

[goldentime]

น่าสนใจจร้า ขอติดตามเลยคร้า 

[darling]

รอตอนแรกจ้ะ 

[โซ อึน]

   ตอนที่ 1 เพลย์บอยพ่อลูกอ่อน

      เช้าวันที่ดูน่าจะสดใสได้เริ่มขึ้น แต่มันคงสำหรับใครบางคนเท่านั้น นกนอกหน้าต่าง ต่างพากันส่งเสียงร้องต้อนรับวันใหม่กันเจี๊ยวจ๊าว แสงอาทิตย์เหลืองนวลสาดส่องลอดผ่านผ้าม่านหน้าต่างที่ปิดไม่สนิทพาดไปบนใบหน้าหล่อเหลาของหนุ่มนักธุรกิจที่หลับใหล ร่างสูงใหญ่ขยับกายแผ่วเบาพลางลืมตาขึ้น เผยให้เห็นดวงตาคมกริบสีน้ำตาลเข้มตอบรับกับคิ้วหนา ประกอบกับกับโครงหน้าที่ได้รูป รวมดูแล้วหล่อไม่เบาเลยทีเดียว

        ร่างใหญ่กำยำเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อสมส่วนลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำอย่างสลึมสลือ
 ไม่นานเขาก็ออกมาพร้อมกับแผงอกล่ำๆสีน้ำผึ้งที่หมาดไปด้วยหยดน้ำแพรวพราว เรือนผมสีน้ำตาลเข้มหยักศกเปียกชุ่มไปด้วยน้ำดูแล้วชวนหลงใหล ท่อนล่างเอวหนาพันด้วยผ้าขนหนูหมิ่นเหม่จนแทบหลุดไปกองบนพื้น ถึงอย่างไร การอาบน้ำในตอนเช้าตรู่ก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกหายงัวเงียเลยสักนิดเดียว

       ร่างสูงผิวเข้มยกมือขึ้นขยี้ตาเบาๆ พลางเดินลงไปชั้นล่างของบ้าน ในใจคิดจะหากาแฟดื่มสักแก้วเพื่อดับความง่วงงัน
โฮ่ง โฮ่ง!!

      เสียงสุนัขเห่าดังก้องชั้นล่างของตัวบ้าน ทำเอาร่างสูงเกาหัวอย่างมึนๆเมื่อพบกับเจ้ากีกี้สุนัขพันธ์โกลเด้นตัวใหญ่นั่งรออยู่หน้าบันไดส่ายห่างไปมารัวๆ

      “อะไรแต่เช้าครับ คุณกีกี้ วันนี้วันเกิดผมนะ”ร่างสูงบ่นพึมพำเสียงงัวเงียพลางยังไม่เลิกยกมือเกาหัว
ใช่แล้ว วันนี้คือวันเกิดครบรอบสามสิบปีของเขา วันเกิดที่ไม่มีอะไรพิเศามากมายนักในความคิดของเขา

      ทันทีที่ลงบันไดขั้นสุดท้ายเจ้ากีกี้ก็พุ่งเข้ามาใช้ปากงับผ้าขนหนูผืนขาวจนเขารั้งไว้แทบไม่ทัน เจ้าสุนัขตัวโตลากเขาผ่านห้องโถงมายังประตูหน้าบ้านที่ถูกปิดสนิทพลางตะเกียกตะกายอย่างตื่นเต้น

      “อะไรของคุณกีกี้ครับ ประตูหมาก็มีทำไมต้องให้ผมมาเปิดให้ล่ะครับคุณ”มือใหญ่เอื้อมมือปลดล็อกแล้วเปิดประตูให้เจ้าหมาตัวยุ่ง
      ทันทีที่เปิดประตูเจ้าหมาตัวใหญ่ขนดกฟูก็พุ่งตัวออกไปอย่างไม่รีรอ มันเห่าเรียกเขาเหมือนมีอะไรบางอย่างอยากให้เขาดู
แต่ทว่าเขาเองก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เอาแต่เดินเกาหัวในสภาพงัวเงีย
      “อะไรของคุณกีกี้ครับ วันเกิดผมนะครับ วันเกิดผมให้เกียรติผมหน่อย ”ชายหนุ่มก้มหน้าเอ่ยงึมงำอย่างเซ็งๆ แต่แล้วก็ต้องชะงัก
      เมื่อเงยหน้าขึ้นก็พบกับเจ้ากล่องใบใหญ่ผูกโบว์ตั้งอยู่หน้าประตูบ้าน
สุนัขตัวโตวิ่งรอบๆกล่องใบใหญ่พลางเห่าส่งเสียงดัง มือเล็กตะเกียกตะกายกล่องนั้นอย่างเอาเป็นเอาตาย เหมือนกับเร่งให้เขาเปิดกล่องนั้นดูเร็วๆเสียอย่างนั้น

       ชายหนุ่มผิวคมเข้มยกยิ้มมุมปากเบาๆ นี่คงเป็นของขวัญที่สาวคนใดคนหนึ่งของเขาส่งมาเสียกระมั่ง
คิดในใจเสยผมชุ่มน้ำแล้วสะบัดหัวขึ้นเบาๆ แล้วยิ้มกริ่ม ขายาวก้าวไปหยุดที่กล่องนั้นแล้วสำรวจ

      สาวคนไหนนะที่กล้าส่งของขวัญวันเกิดมาให้เขาถึงประตูบ้านอย่างนี้ ไม่ได้การแล้ว อย่างนี้เขาต้องตบรางวัลให้ถึงใจสักหน่อย ในถานะที่เป็นของขวัญวันเกิดชิ้นแรกของปีนี้

เหลือบมองบนกล่องที่จ่าหน้าถึงผู้รับซึ่งนั่นก็คือเขา โดยไม่ต้องเดาอะไรมากมาย ของมันแน่อยู่แล้ว ก็เขาเนื้อหอมเสียขนาดนี้
แต่ไหนล่ะ ชื่อผู้ส่งน่ะ ชายหนุ่มกวาดตามองรอบกล่องใบใหญ่ ก้มแล้วก้มอีก มองหาทั่วกล่องก็ไม่เจอ อะไรกันเนี่ย ใช่ว่าจะเป็นระเบิดหรอกมั้ง คิดในใจอย่างติดตลก

      ใจก็ตื่นเต้นกับสิ่งที่อยู่ในกล่อง อะไรกันนะ แถมไม่มือชื่อผู้ส่งแบบนี้แล้วจะตอบแทนแบบถึงใจกับใครเล่าทีนี้ ว่าแล้วก็หัวเราะเบาๆกับความคิดเข้าข้างตัวเอง

      “คุณกีกี้ หยุดตะกายได้แล้วครับ เดี๋ยวของขวัญของผมจะเสียหายเอานะครับผม สาวๆเขาอุตส่าห์ส่งมา”หันไปดุโกลเด้นที่ตะกายไม่ยอมหยุด

      “อยากรู้มั้ยครับว่าเป็นอะไร?”เจ้านายหันมาถาม

เจ้ากีกี้สุนัขขนดกพยักหน้าพลางทำท่าระริกระรี้ ตามภาษา
      “ถ้างั้นก็เชิญครับผม เชิญนั่ง”เจ้านายสั่ง

พอได้ยินเจ้านายสั่งปุ๊บก็หยุดตะกายปั๊บแล้วนั่งมองเจ้านายของมันตาแป๋ว แต่หางของมันก็ยังไม่หยุดส่ายไปมาอย่างอยากรู้อยากเห็น จมูกเล็กดมฟุตฟิตอย่างสงสัยใคร่รู้ว่าสิ่งที่อยู่ข้างในคืออะไร

      “เอาละ จะแกะแล้วนะครับผม”ใบหน้าร่างสูงเปื้อนยิ้มที่แทบฉีกไปถึงรูหูไม่ได้รู้เลยว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับตัวเอง
มือใหญ่สีแทนบรรจงแกะริบบิ้นเส้นดอกใหญ่อย่างเบามือ

      “เอานี่ คุณกีกี้ให้”มือใหญ่ก็บรรจงผูกริบบิ้นดอกโตเข้ากับคอเจ้าโกลเด้นตัวใหญ่
ซึ่งดูเหมือนจะดีใจมากทีเดียว ทันทีที่เจ้านายของมันปล่อยมือ มันก็วิ่งไปทั่วสนามหญ้าหน้าบ้านอย่างดีใจระริกระรี้ ก่อนกลับมานั่งส่ายหางข้างกล่องเหมือนเดิม

      “ตื่นเต้นจังเลยคุณกีกี้ เรามาดูกันสักทีว่าสาวๆจะส่งอะไรมาให้น้า”
ตาคมเข้มจ้องมองไปที่กล่อง สองมือเปิดฝากล่องออกวางข้างๆ

      แล้วก็ต้องผงะเมื่อสบเข้ากับดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้มที่จ้องมองเขานิ่ง เรียวปากน้อยสีชมพูกำลังดูดดึงจุกนมเบาๆ
      เหมือนฟ้าจะฝ่าอะไรยามเช้าขนาดนี้ ถ้าจะให้มโน ร่างกายสูงใหญ่นิ่งค้าง เหมือนถูกแช่แข็งอะไรประมาณนั้น
      เมื่อเจ้าสิ่งที่อยู่ในกล่องมันคือเด็กทารกรูปร่างจ้ำม่ำ ผิวเนียนสีเข้ม กำลังจ้องมองเขาอยู่
      พระเจ้าเล่นตลกอะไรกับเขาล่ะเนี่ย เจ้านายกับบ่าวหันมามองหน้ากันอย่างไม่ได้นัดหมาย
   เมื่อที่ตั้งสติได้

            “มันต้องมีอะไรผิดพลาดสิคุณกีกี้ ส่งผิดบ้าน สงสัยส่งผิดบ้าน”ร่างสูงบ่นพึมพำกับสัตว์เลี้ยง
   ส่วนเจ้าหมาก็รู้งาน รีบคาบฝากล่องมาให้เจ้านายมันดู แต่ก็ไม่มีอะไรผิดพลาด ฝากล่องก็จ่าหน้าถึงเขา

            “ไม่จริง ไม่จริง ผิดพลาดๆ ยังไงก็ผิดพลาดแน่ๆ”ร่างสูงเริ่มอยู่ไม่สุข เท้าทั้งสองเดินไปมาอยู่หน้ากล่อง มือหนาเกาหัวอย่างบ้าคลั่ง สายตาคมกริบสีน้ำตาลจ้องมองทารกน้อยจ้ำม่ำในกล่อง

      เหมือนเดิม ทารกน้อยจ้ำม่ำจ้องมองตาปริบๆ ปากดูดจุกนมเบาๆ มือน้อยๆกำกระดาษการ์ดใบเล็กแน่น

      ทำไงดี ทำไงดี ชายหนุ่มคิดในใจกับเรื่องที่ไม่เคยคิดล่วงหน้าเอาไว้ก่อนเลยในชีวิตนี้

   ทำไงดี ทำไงดี

   แต่เดี๋ยว เมื่อกี้เจ้าเด็กนั่นมันกำอะไรอยู่นะ

            ร่างสูงกุลีกุจอดึงกระดาษการ์ดใบเล็กออกจากมืออวบๆอย่างเบามือ อีกมือก็ปาดเหงื่อที่ชุ่มบนใบหน้าหล่อเหลาออก ไม่ใช่ชุ่มแค่ใบหน้า แต่ชุ่มไปทั้งตัวต่างหาก ตัวที่เกือบเปลือยเสียด้วย

   เนื้อหาในการ์ดไม่มีอะไรมากมาย แต่ก็เล่นเอาเข่าแทบทรุดเลยทีเดียว

            ‘ที่รักค่ะ เมื่อคุณอ่านการ์ดใบนี้ คุณคงได้พบกับลูกน้อยของเราสองคนแล้ว

 ฝากดูแลเขาด้วยนะค่ะ ต้องขอโทษที่ทำแบบนี้ค่ะ มีเหตุผลจริงๆ ยังไงก็ฝากคุณดูแลลูกของเราสองคนด้วยนะค่ะ บายบาย
   ปล.ถ้าหากคุณคิดจะถามหาฉัน ล้มเลิกความคิดเลยนะค่ะ เพราะตอนนี้ฉันอยู่ในที่ที่ไกลมากเลยค่ะ555+
   ปล2.ฝากแจ้งเกิดเขาด้วยนะค่ะ อิอิ ไปล่ะค่า’
   
   ฟิ้ว ว ว ว

      เสียงลมพัดแผ่วเบา กระดาษการ์ดสีขาวร่วงหล่นจากมือ

         เป็นอีกครั้งที่เจ้านายหันไปสบตากับบ่าวขนฟู แล้วหันไปสำรวจเด็กน้อยในกล่องอีกครั้ง
      ถึงโครงหน้าจะยังดูไม่ออกว่าเหมือนใคร แต่สีผม ดวงตา คิ้ว จมูก สีผิว มันทำให้เถียงแถบไม่ออกว่าสำเนาถูกต้อง แบบเป๊ะเวอร์
   เจ้านายกับสุนัขหันมาพยักหน้ากันเบาแบบว่ามันใช่เลย

            โอ้พระเจ้าช่างเล่นตลกโดยไม่ได้นัดหมายอะไรกันนี่ เมื่อเพลย์บอยตัวพ่ออย่างเขาต้องมาเป็นพ่อคนโดยที่ได้ทันได้เตรียมตัวเตรียมใจมาก่อนเลยในชีวิตที่โลกสวยเช่นนี้

      แล้วสาวๆของเขาล่ะ สาวๆของเขาต้องอกแตกตายกันเป็นแถวแน่ ไม่ได้การล่ะ ชีวิตของเขาจะเป็นยังไงต่อไปล่ะทีนี้




 :pig4:ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจค่า

แล้วก็ขอบคุณสำหรับคำติชมน้าาาาค่าาาาา

ร๊ากกกกทุกคนนนน

ติชมกันเยอะๆนะค้าาาา

 



ตอนต่อไปกดคร่า


http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45960.29

[mukmaoY]

น้องหนูน่าร้าก

[Mouse2U]

เด็กน้อยน่าร้ากกกก ชอบจังค่ะสำเนาเป๊ะเว่อร์

[yaoisamasang]

หมา เอ๊ย หมอ : โอเคครับ สำเนาถูกต้อง
นายทะเบียน :  แจ้งเหิดเลยมั้ยครับ

[dorabarin]

  ชอบอ่ะ ติดตามค่าาา

[karashi]

รอติดตามค้าา

[wikawee]

  ทำไมสั้นจุง อยากอ่านอีกกกกก!!!

[B52]

ตัวหนังสือใหญ่มาก

[โซ อึน]

ตัวหนังสือใหญ่มาก

ขอบคุณนะค้าที่แจ้ง

แก้ไขให้แล้วค่าแต่ไม่รุ้จะดีขึ้นรึป่าว

จัดหน้ายากมากเลยค่า

ขออภัยนะค้า

[PiSCis]

เด็กน้อยน่ารักจังงงงงงงงงง ไม่งอแงเลย 

รอตอนต่อไปค่าาาา 

[Min*Jee]

เหม่ แม่ใจยักษ์ใจมารที่ไหนคะเนี่ยยยยย
สงสารเจ้าหมูน้อยจ้ำม่ำจังงงง
ประกาศรับพี่เลี้ยง(แม่)โลดดดด!!!!
รอตอนต่อไปน้าาาา

[p_phai]

 

[fanglest]

น่าสนุกแล้วสิ

[โซ อึน]

ตอนที่ 2 คุณพ่อวัยTeen
      
            แง แง แง

เสียงเด็กร้องงอแงลั่นห้องเช่าห้องเล็กแต่เช้าตรู่ เริ่มต้นของวันก็ดูวุ่นวายเสียแล้ว

            ปึง

      ประตูห้องน้ำเปิดปึงออกมา ปรากฏร่างสูงโปร่งผิวขาวเนียน หัวเต็มไปด้วยฟองยาสระผม เนื้อตัวยังมีฟองสบู่อยู่ประปราย เอวก็คาดด้วยผ้าขนหนูอย่างหมิ่นเหม่ด้วยความรีบรน

            “โอ๋ๆ เป็นอะไรลูก อย่าร้องนะครับ อย่าร้อง พ่อมาแล้วครับเด็กดี”ร่างโปร่งออกไปทางบางเล็กน้อยอุ้มเด็กชายวัยสามขวบขึ้นจากเตียงพลางปลอบโยน

            “ฮึก ฮึก จ๋าหาย ป๋าจ๋าหายไป โอ๋เยยย้อง”เด็กน้อยวัยสามขวบเอ่ยสะอื้น

            “โอ๋ๆ จ๋าอยู่นี่แล้วครับ อย่าร้องนะครับตั้งโอ๋ เดี๋ยววันนี้ป๋าพาไปเที่ยวนะครับ”ผู้เป็นพ่อเอ่ยปลอบ

            “เที่ยวเหย่อ”เด็กน้อยหน้ากลมเงยหน้าถาม ดวงตากลมเปื้อนน้ำตาเริ่มวิบวับมีประกายอย่างตื่นเต้นขึ้นทันที

            “ใช่ครับวันนี้ป๋าจะพาไปเที่ยวแล้วก็กินไอติมเป็นไงดีมั้ย”

            “ดีดี โอ๋ชอบไอจิม ไอจิมเยนๆ”เด็กชายตัวอ้วนกระโดดดีใจในอ้อมกอด

            “แต่ก่อนอื่นต้องไปที่ทำงานป๋าก่อนนะ”คนเป็นพ่อเอ่ย

            “อันยัย อันยัย หูย ที่งานอีกแย้ว เบื่อๆ”ตั้งโอ๋บ่นพลางทำหน้ากลมปากยื่น

            “หรือจะไม่ไป”

            “ไปไป ไปก้อย่าย”

            “แต่ก่อนอื่นต้องอาบน้ำก่อนนะครับ ตกลงมั้ย”

            “ตกยง ไปเยย”เด็กชายตัวอ้วนผิวขาวยกมือส่งสัญญาณให้ผู้เป็นพ่อพาไปอาบน้ำ


            อันที่จริงก็ไม่ใช่ที่ทำงานของเขาซะทีเดียวหรอก เป็นแค่อนาคตที่ทำงานมากกว่า เพราะวันนี้ชายหนุ่มเพิ่งได้คำตอบรับนัดสัมภาษณ์จากบริษัททัวร์แห่งหนึ่ง ซึ่งเขาเองก็ยังไม่รู้ว่าฝ่ายนั้นจะยอมจ้างพ่อลูกอ่อนอย่างเขามั้ย ถึงแม้จะไม่ใช่ตำแหน่งที่หวือหวาอะไรมากนัก แต่เงื่อนไขที่ขอเอาลูกไปเลี้ยงที่ทำงาน ทำให้ตัวเอาเองถูกปฏิเสธจ้างงานมานับไม่ถ้วนเลยทีเดียว

            คิดแล้วก็เหมือนว่าชีวิตที่ผ่านมาจะดูแย่ไปหมด ตั้งแต่คืนวันที่เขาไปเลี้ยงสายรหัสที่คณะสมัยยังเรียนปีหนึ่ง คืนนั้นเป็นคืนที่เปลี่ยนชะตาชีวิตของเขาเลยก็ว่าได้ เมื่อเช้าวันต่อมาพบว่าตัวเองเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงกับรุ่นพี่ปีสี่
      โชคยังดีที่ฝ่ายนั้นไม่คิดผูกพันอะไรมากมาย ทั้งที่ตัวเขาก็พร้อมรับผิดชอบเต็มที่

            ความโล่งอกผ่านไปได้เก้าเดือน กำลังจะขึ้นปีสองอยู่แล้วเชียว ฝ่ายนั้นที่หายหน้าหายตาไปนานก็กลับมาพร้อมเด็กผู้ชายที่อ้างว่าเป็นลูกของเขา

            จะทำไงได้ ก็ต้องยอมรับในชะตากรรม งานแต่งถูกจัดขึ้นมาอย่างกะทันหัน หลังจากนั้นก็ยังเรียนอยู่หรอก ส่วนลูกก็ให้คนเป็นแม่เลี้ยง   ดูแทน

            จริงๆแล้วทางพ่อแม่ของฝั่งผู้หญิงก็ไม่ยอมรับถึงขั้นไล่เธอออกจากบ้าน เธอจึงต้องมาอยู่หอพักกับเขา

            วันหนึ่งระหว่างเขาเรียนอยู่ก็ได้รับโทรศัพท์แจ้งว่าเธอถูกรถชนระหว่างไปซื้อของใช้ของลูก หลังจากนั้นมาเธอก็จากไป ทำให้เขาต้องดรอปเรียนเพื่อมีเวลาเลี้ยงลูก

            จะจ้างคนดูแล เขาเองก็เป็นห่วงลูก ทางบ้านของเขาก็มีเพียงผู้เป็นพ่อที่เป็นเจ้าของสวนผักขนาดใหญ่ ถึงจะไม่ต้องลงมือทำเอง แต่เขาก็ใช่ว่าจะไว้ใจให้พ่อดูแลลูกของเขา ค่าใช้จ่ายก็พึ่งพาผู้เป็นพ่อเอา ส่วนนมก็ขอรับบริจาคจากศูนย์เลี้ยงเด็กกำพร้าเพราะเป็กเด็กแรกเกิดจึงต้องกินนมจากเต้าเท่านั้น

            พอเด็กอายุได้สองปีเขาก็กลับไปเรียนต่อ ซึ่งแน่นอนว่าหอบลูกชายไปเรียนด้วย จนเรียนจบ ก็หางานทำมาเรื่อยจนถึงปัจจุบัน แต่ก็ยังไม่มีที่ไหนรับเข้าทำงาน


            ชายหนุ่มจูงมือลูกชายมาถึงหน้าบริษัททัวร์ตามที่อยู่ที่ได้รับแจ้ง

            “ขอโทษนะครับ ผมมีนัดสัมภาษณ์งานนะครับ”

            “ตำแหน่งอะไรค่ะ”ประชาสัมพันธ์ถามเสียงหวาน เหมือนจะดูดี แต่เธอไม่ได้มองหน้าเขาเลยสักนิด เอาแต่ก้มตัวลงหยอกกับลูกชายของเขาซะงั้น เจ้าตัวดีก็ดูจะชอบสาวๆสวยๆซะด้วย ยิ้มจนแกล้วกลมๆจะปริเอา

               “ตำแหน่งดูแลและประสานงานครับ”เขาตอบพลางยิ้มเจื่อนๆเมื่อสาวประชาสัมพันธ์ไม่ได้สนใจเขาเลย

            “เดี๋ยวต่อเลขาท่านประธานให้นะค่ะ”ประชาสัมพันธ์ยกโทรศัพท์?ขึ้นกดต่อเบอร์แล้วใช้ไหล่ถือโทรศัพท์?แทนมือแล้วหันมาถามคำถามที่ทำให้เขาถึงกับเซ็งไปชั้วขณะ

            “ขออุ้มได้มั้ยค่ะ”ไม่รอคำอนุญาตเธอก็อุ้มเด็กชายผิวขาวอ้วนกลมขึ้นนั่งตัก เด็กชายหัวเราะเอิ๊กอ๊ากชอบใจ

            “สวัสดีค่ะคุณชมพู่พอดีมีคนมาติดต่อสัมภาษณ์ตำแหน่งดูแลประสานงานน่ะค่ะ”พูดไปมือเรียวยาวแต่งแต้มเล็บสีฉูดฉาดก็ขยุ้มพุงเด็กน้อย จนหัวเราะน้ำตาเล็ด

             “อ่อ ค่ะ ได้ค่ะคุณชมพู่เดี๋ยวจะแจ้งเขาให้ค่ะ”พูดจบเธอก็วางโทรศัพท์

            “เอ่อ ขอบโทษนะค่ะ คือพอดีท่านประธานไม่มาทำงานน่ะค่ะ คุณเลขาเขาฝากแจ้งให้มาสัมภาษณ์ใหม่อีกที ส่วนกำหนดเดี๋ยวจะโทรไปแจ้งนะค่ะ”

            “ขอโทษนะครับ ทำไมตำแหน่งนี้ต้องสัมภาษณ์โดยประทานเลยล่ะครับ”เขาถามอย่างสงสัย กับตำแหน่งเล็กๆแต่ทำไมต้องให้คนใหญ่คนโตมาสัมภาษณ์


            “อ่อ ตำแหน่งนี้เป็นตำแหน่งเสริมน่ะค่ะ เห็นว่าให้มาจัดการดูแลงานเล็กๆน้อยๆของประธาน ท่านเลยต้องสัมภาษณ์ด้วยตัวเอง”พูดจบเธอก็คืนเจ้าตัวอ้วนกลมให้กับเขา


            ความคิดต่างๆนานาเริ่มเทเขามาในสมองเมื่อสิ่งที่คาดหวังเอาไว้มากๆหายวับไปกับตา โอกาสที่จะตืดต่อมาในครั้งที่สองมีน้อยมาก
 

            โชคชะตาช่างเล่นตลกอะไรกับเขายิ่งนัก ให้เขาต้องมาเลี้ยงลูกคนเดียวทั้งที่อายุน้อยแค่นี้ หนำซ้ำ เรียนจบมานานแล้วก็ยังไม่มีงานทำกับเขาสักที

            จะรบกวนทางบ้านอีกต่อไปก็ใช่เรื่อง เพราะเรียนจบแล้ว แล้วชีวิตจะเป็นอย่างไรต่อไปเล่า ชายหนุ่มจูงมอลูกเดินหันหลังให้กับความหวังสุดท้าย


สวัสดีค่า ขอบคุณที่ติดตาม และ ติชมนะค่ะ

ตอนหน้าพระเอกนางเอกจะเจอกันแล้วค่าาาาาาาาา

จะเป็นยังไงก็ติดตามนะค้าา

เป็นกำลังใจให้กันด้วยนะค่ะทุกคน

ขาดตกบกพร่องติชมได้ค่ะ



ตอนต่อไป กดคร่า

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45960.54