หัวข้อ: ## เกมพิศวาสซาตานร้าย ##

[titansyui]

 

[brookzaa]

ก็ไม่รู้สินะ

[sirin_chadada]

รู้สึกว่าแพทริกเริ่มรุก(เข้าไปในหัวใจ)แบบเนียนๆ ฮา
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

[HISY]

แพทริคน่ารัก FC ค่ะ

[GBlk]

ท่านเขียน NC ได้ถึงใจทุกเรื่องเลยครัช >///<

[maru]

เกมส์ก็กวนนะนั่น

[Freja]

เกือบแล้วเกมส์ อีกนิดนะแล้วป้าจะยกโทษให้
ขออีกสักหลายๆตอน
วิธีเอาใจหนุ่มของแพทริคนี่แบบ......มีสะบัดเก็บให้ด้วย
อ้อนอีกเยอะๆนะเกมส์

ภาษาไทยที่ได้ศัพท์อย่างดีนี่มาจากโมกข์กับปราบสินะ

[Ysolip]

สวัสดีอิเกม 555 ในที่สุดกรรมก็สนองแกแล้วนะ
สาบานว่าไม่ได้เกลียดมันเลยจริงๆค่ะ เม้นตามเนื้อผ้า 55
แต่คิดไปคิดมา เหมือนไม่ใช่กรรมเท่าไหร่จะเป็นถังข้าวสารเทือกนั้นมากกว่า
ชอบคุณอิวานอฟจังค่ะ รักนาง นางอาจจะดูโหดร้าย?เป็นมาเฟีย
แตตต่ ทำไมไม่รู้สึกแบบนั้นเลยเห็นแต่ความหื่นกับความมุ้งมิ้ง
แล้วก็ตอนนี้ทำไมหลงคุณอิวานอฟจัง ชอบเรียกนางด้วยคำนี้
คิดว่าการกระทำนางมันซึนอ่าาาส่วนตัวชอบผู้ชายซึนค่าาา รอตอนต่อไป  ชึบๆ

[Pam_ban]

เพิ่งเข้ามาอ่านอย่างจริงจัง  ช่างดุเดีอดเร้าใจสมคำเล่าลีอจริง ๆ  นายเอกน่ารักแบบแสบ ๆ ดี 


รอตอนต่อไปนะคะ


 

[k_keenny]

ตลกอะ 55555

[Belove]

                                                      เกมพิสวาสซาตานร้าย

                                                               บทที่ 8


               กำปั้นหนักๆพุ่งตรงเข้าใส่โหนกแก้มของแพทริค อิวานอฟจนใบหน้าคมหงายไปตามแรงชก เมื่อหันมาอีกครั้ง

ปื้นแดงก็ปรากฏเด่นชัดในขณะที่กลยุทธถึงกับสะบัดมือไปมาเพราะเขาออกแรงซัดไปเต็มเหนี่ยว คนชกได้แต่ตาเหลือก

เมื่อเห็นแพทริคยังคงยืนนิ่งเพราะแรงหมัดขนาดนี้เขาเคยชกคนอื่นร่วงมาแล้วแต่แพทริคยังทนทานได้

               แพทริคยกมือขึ้นลูบโหนกแก้มตัวเองเบาๆ ดวงตาสีเทาลุกวาบเมื่อจ้องมองมายังกลยุทธที่ทรงตัวด้วยเข่าอยู่

บนเตียงกว้าง มือใหญ่ผลักอกกลยุทธทีเดียวคู่กรณีก็หงายหลังลงตรงกลางเตียงพอดิบพอดี แพทริคเดินเข่าเข้าไปใกล้

กลับถูกส้นเท้าของกลยุทธถีบเข้าที่ลิ้นปี่แบบเน้นๆ


               “เกมเมอร์ หยุดพยศเสียที”


               เสียงตวาดขู่ดังมาจากร่างสูงที่เหยียดกายอยู่เหนือลำตัวของกลยุทธ แพทริคขบกรามกรอดเมื่อเจอฤทธิ์ของ

กลยุทธจนเริ่มจะโมโหตงิดๆ แต่กลยุทธยังไม่ยอมหยุดเขาเหยียดยิ้มเมื่อเห็นว่าแพทริคเริ่มจะเพลี่ยงพล้ำ ไม่รอช้าที่จะ

ยันฝ่าเท้าเข้าซ้ำเป้าหมายเดิม แต่ทว่าคราวนี้หนุ่มไทยคาดการผิด!


               ข้อเท้าของเขาถูกยึดไว้ด้วยมืออันแข็งแกร่งของแพทริค กลยุทธเบิกตากว้างเมื่อรู้ว่าตนเองเพลี่ยงพล้ำเขารีบ

ยกเท้าอีกข้างขึ้นมาหมายจะถีบยอดอกของแพทริคกลายเป็นว่าเท้าข้างนั้นก็ถูกยึดไว้เช่นกัน แพทริคจับขาของเขาให้งอ

พับเข้าไปใต้สะโพกให้น้ำหนักตัวของกลยุทธนั่นแหละที่หยุดขาของตัวเองไว้ กลยุทธร้องเสียงดังลั่นเมื่อเข่าตนเองอยู่

ในท่าผิดธรรมชาติ แพทริคขยับตัวทีเดียวมานั่งทับอยู่ตรงหน้าอกเพื่อตรึงร่างกายของกลยุทธให้เคลื่อนไหวไม่ได้ มือทั้ง

สองที่ยกขึ้นชกสะเปะสะปะเป็นสิ่งสุดท้ายที่แพทริคคว้าไว้แล้วล็อคด้วยมือของเขาแค่มือเดียว


               เสื้อกล้ามที่สวมใส่ถูกกระชากจนขาดเป็นทางยาวก่อนที่แพทริคจะใช้มันมัดข้อมือของกลยุทธไว้ด้วยกัน

ปลายข้างหนึ่งคล้องเข้ากับหัวเตียงทองเหลืองเพื่อมัดให้แน่นหนา ผ้าห่มแพรผืนบางถูกฉีกออกอย่างง่ายดายจนกลาย

เป็นสองส่วน แพทริคดึงขาของกลยุทธแล้วใช้เศษผ้าห่มมัดเข้าที่ข้อเท้าข้างละผืน เขาเลื่อนตัวไปที่ปลายเตียงดึงชาย

ผ้าห่มแต่ละข้างมัดไว้เพื่อแยกท่อนขาของกลยุทธออกจากกัน


               “ไอ้เหี้ย”


               กลยุทธก่นด่าเสียงดังลั่นห้อง ใช้เวลาไม่นานเขาก็กลายเป็นเบี้ยล่างของแพทริคอีกครั้ง ดูเหมือนว่าแพทริค

จะแข็งแกร่งจนเขาไม่อาจต่อกรได้ กลยุทธกัดฟันมองเมื่อเห็นร่างสูงของแพทริคค่อยๆถอดเสื้อยืดของเขาออกจากตัว

โชว์ กล้ามเนื้อเป็นลอนตามด้วยกางเกงยีนส์สีมอที่หลุดจากท่อนขาตามออกไป


               ร่างกายสมบูรณ์แบมมีเพียงชั้นในสีขาวที่ปกปิดจุดซ่อนเร้นเอาไว้ แต่กลยุทธเห็นมันแข็งขืนเป็นท่อนลำดัน

เนื้อผ้าออกมาอย่างโดดเด่น กลยุทธพยายามดิ้นรนเมื่อแพทริคค่อยๆเอนกายลงมาระหว่างขาที่ถูกแยกออกของเขาเพื่อ

จะทาบทับร่างกายแน่นเนื้อลงมาเสียดสีกับลำตัวของกลยุทธ


               “อย่าดื้อนักสิเกมเมอร์ เมื่อไหร่จะยอมรับว่านายเป็นของฉัน”


               ปลายนิ้วหัวแม่มือแตะอยู่ตรงสันจมูกโด่งของกลยุทธแล้วลากไล้ลงมาจนมาหยุดที่เรียวปากแดงจัดก่อนจะไล่

สัมผัสไปตามกลีบปากที่เม้มหนี กลยุทธจ้องหน้าแพทริคดวงตาสีดำขลับวาวโรจน์เมื่อพูดช้าๆเน้นๆใส่หน้าแพทริคทีละ

คำ


               “กู ไม่ ยอม รับ ชัดไหม ไอ้สัส”


               แพทริคกระตุกยิ้มอยู่ตรงมุมปาก ปลายนิ้วที่สัมผัสเพียงแผ่วเบาค่อยๆเพิ่มน้ำหนักจนกระทั่งกลายเป็นบีบ

บังคับให้กลยุทธต้องเปิดขากรรไกรกว้าง ดวงตาสีเทาจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของกลยุทธแล้วเอ่ยเบาๆแต่กลับทำให้กล

ยุทธถึงกับผวา


               “ไม่เป็นไรเกมเมอร์ งั้นฉันคงต้องทำให้นายยอมรับทั้งร่างกายและจิตใจของนาย”


               “ไม่ อะ อึก”


               แพทริคก้มหน้าลงมากดปากตนเองแนบกับปากของกลยุทธที่เปิดกว้างด้วยแรงบีบ ปลายลิ้นร้อนส่งเข้าไป

อย่างรวดเร็วเพื่อไล่กวาดต้อนลิ้นชื้นของกลยุทธให้จนมุม กลยุทธพยายามจะตวัดลิ้นหนีแต่กลายเป็นยิ่งเข้าทางให้แพ

ทริคพลิกลิ้นเข้าไปใต้ลิ้นของเขา


               “อึก อะ อือออ”


               กลยุทธเสียเชิงจนได้ แรงจูบของแพทริคทำให้ริมฝีปากของเขาสั่นระริกเมื่อเขาหนีไม่พ้น ลิ้นชื้นที่ต่อสู้กันอยู่

ในช่องปากกลับกลายเป็นแข่งกันดูดดุนลิ้นอีกฝ่ายจนน้ำลายใสไหลเยิ้ม ในขณะที่แพทริคกดสะโพกลงจนเอ็นร้อนของ

ทั้งคู่ที่เสียดสีกันผ่านเนื้อผ้าต่างก็ร้อนระอุ มืออุ่นจนร้อนของแพทริคที่วางแนบอยู่ตรงหน้าท้องของกลยุทธลูบไล้สลับบีบ

เค้นไปตามขอบบอกเซอร์ตัวบางที่กลยุทธสวมใส่จนเจ้าของต้องบิดเอวรับเมื่อมันกระตุ้นความต้องการจนร้อนผ่าวไปทั้ง

ตัว

               แพทริคผละลิ้นออกจากโพรงปากร้อนชื้น เขางับเบาๆลงตรงซอกคอจนกลยุทธสะท้านเฮือกก่อนจะเลื่อนตัว

ลงต่ำจนถึงแผ่นอกเปลือยเปล่าที่มียอดอกสีน้ำตาลอ่อนอวดตัวรออยู่ แพทริคเล็งไปที่ยอดอกด้านซ้ายที่เหมือนจะเป็น

ตุ่มไตรอให้เขาได้กว้านลิ้นเม้มปากเข้าใส่แล้วดึงจนมันยืดตัวขึ้นมาตามปากของเขา ส่วนยอดอกด้านขวาแพทริคใช้ช่อง

นิ้วคีบมันขึ้นมาบีบบี้ให้มันแข็งขันตามขึ้นมา


               “ฮึก อึก ฮัก ไอ้ ไอ้แพทริค”


               กลยุทธแหงนหน้าปล่อยเสียงออกมาอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่ สองมือที่ถูกมัดแน่นด้วยเสื้อกล้ามบิดเกร็งอยู่เหนือ

หัวจนเขาต้องคว้าแท่งทองเหลืองเป็นหลักยึด เขากลืนน้ำลายเหนียวหนับลงคอเมื่อลิ้นร้อนลากยาวต่อเนื่องลงต่ำสู่แอ่ง

เว้ารอบขอบสะดือ แท่งเนื้อร้อนระอุของเขาพุ่งชันเนื้อผ้าของบอกเซอร์จนโป่งตึงขึ้นมา แพทริคเหลือบตามองอย่าง

ยั่วเย้าก่อนที่เขาจะแตะปลายลิ้นลงกับยอดสามเหลี่ยมนั่นแล้วอมมันเข้าไปทั้งที่ยังมีเนื้อผ้าหุ้มอยู่


               “เหี้ยเอ๊ย กูเสียว”


               กลยุทธสบถลั่นเมื่อแพทริคค่อยๆก้มหน้าลงเพื่อให้ท่อนเนื้อของเขาผลุบเข้าปากทีละนิด น้ำลายฉ่ำซึมมาตาม

บอกเซอร์จนถึงเนื้อในเมื่อมันถูกแพทริคกลืนกินเข้าไปจนหมด ปลายลิ้นโลมเลียอยู่ในช่องปากก่อนจะเม้มปากรูดขึ้นตาม

ความยาวเรียกเลือดไปเลี้ยงจนปวดหนึบ พอแพทริคงับเข้าตรงปลายบานอีกครั้งกลยุทธก็สะดุ้งสุดตัวเมื่ออยู่ๆเขาก็ปล่อย

พรวดออกมาอยู่เต็มเป้ากางเกงบอกเซอร์


               กลยุทธอ้าปากหอบหายใจอย่างตื่นตะลึงที่แพทริคจัดการเขาอย่างง่ายดาย แต่ยังไม่ทันจะหาหนทางใดที่จะ

ต่อกรได้ เขาก็ต้องตกใจเมื่อแพทริคปลดปล่อยท่อนเนื้อของเขาให้เป็นอิสระแต่กลับเคลื่อนตัวมานั่งทับอยู่ตรงหน้าอก

ของเขาพลางเหนี่ยวของกางเกงในสีขาวลงจนท่อนเนื้อยักษ์กระแทกคางของเขาขึ้นไปฟาดกับหน้าท้องเจ้าของมันดัง

เผียะ

                ดวงตาสีเทาเป็นประกายระยิบระยับเมื่อใช้มือบีบขากรรไกรของเขาอีกครั้งแล้วดันท่อนเนื้อยักษ์พรวดเดียว

จนกระแทกลำคอ


                “แค่ก แค่ก อึก”


               ร้องไม่ออกเมื่อมันคับแน่นไปทั้งโพรงปาก กลยุทธสะดุ้งอีกครั้งเมื่อแขนยาวของแพทริคสอดเข้าไปใน

กางเกงบอกเซอร์กอบกุมถุงแฝดแล้วบีบเบาๆ จังหวะนั้นที่กลยุทธเผลอไผลจนลิ้นตัวเองโอบอุ้มไปกับแท่งเนื้อ


               “อื้มมม”


               “ดีมากเกมเมอร์ อย่างนั้นแหละ อา เสียวมาก”


               แพทริคห่อปากสูดลมเข้าปอดเมื่อเขากระแทกเอวลงไป มือร้อนเลื่อนต่ำลงไปอีกเพื่อจะบีบเค้นอยู่รอบช่อง

ทางด้านล่างของกลยุทธก่อนจะดันเข้าไปช้าๆจนสุดนิ้วแรก


               “อะ อึก ฮักๆ”


               กลยุทธหอบถี่เมื่อนิ้วที่สองและสามสอดลึกหมุนวนเข้าไปตามลำดับ ยิ่งหอบก็ยิ่งเข้าทางแพทริคเมื่อกลาย

เป็นเขายิ่งดูดดุนแท่งเนื้อในปากตัวเองตามจังหวะหายใจ สะโพกแน่นเนื้อเริ่มส่ายรับเมื่อนิ้วมือทั้งหลายสลับกันเร่งเร้าจุด

กระสันจนเสียวสะท้านไปทั้งตัว


               “เอาอีก เกมเมอร์ อย่างนั้นแหละ โอ สุดยอด”


               แพทริคเร่งจังหวะทั้งท่อนเนื้อตนเองและมือที่กระแทกกระทั้นจนกระทั่งเขาฉีดอัดน้ำเมือกคาวอยู่ในช่องปาก

แพทริคสูดลมเข้าปอดพลางดึงท่อนเนื้อออกมาจนน้ำสีขาวไหลรินติดมาด้วย เขาหยุดมือทั้งที่กลยุทธยังอึดอัดบีบถ่วงดิ้น

พล่านไปมาพลางส่งเสียงครางต่อเนื่อง แพทริคดึงเศษผ้าให้หลุดออกจากข้อมือของกลยุทธเมื่อเขาเลื่อนตัวลงไปตรง

กลางตัวพลางแหวกขากางเกงบอกเซอร์ให้กว้างจนเห็นช่องทางแดงเรื่อที่เปิดรออยู่ แพทริคไม่รอช้าที่จะดันท่อนเนื้อ

ตนเองเข้าไปที่เดียวเต็มลำ กลยุทธผวาเข้าหาใช้ท่อนแขนโอบรัดไปรอบลำตัวแกร่งด้วยความเสียวซ่าน









               ผมผวาเข้ากอดรัดร่างของมันอย่างห้ามใจตัวเองไม่อยู่ แรงกระแทกเข้ามาในช่องทางทำให้ท่อนขาที่ถูกมัด

ไว้สั่นเกร็งไปหมด เส้นเอ็นปูดโปนของมันเสียดสีผนังของผมจนแทบจะติดไฟให้ลุกได้โดยเฉพาะเวลามันถูไถอยู่ทาง

ด้านหนึ่งที่มันเน้นย้ำเป็นพิเศษ


               “อ๊า โอ๊ย”


               เสียงของผมเองที่ทั้งครางทั้งร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด เจ็บจนต้องจิกเล็บครูดไปตามแผ่นหลังท่วมเหงื่อของ

ไอ้แพทริค แต่ยิ่งร้องมันก็ยิ่งกระแทกกระทั้นเข้ามาไม่ยั้ง และยิ่งผมเจ็บร่างกายของผมก็ยิ่งตอบรับจนผมแม่งโคตรเจ็บใจ

ผมแอ่นก้นให้มันเด้งเอวเข้าใส่ ข้อเท้าที่ถูกมัดไว้ช่างน่ารำคาญจนผมพยายามดึงแรงๆจนปลายด้านที่ผูกไว้ท้ายเตียง

หลุดออกด้วยความลื่นของเนื้อผ้า และเมื่อมันเป็นอิสระผมก็ใช้ท่อนขาเกี่ยวรัดไปรอบเอวของมันเพื่อให้ท่อนเนื้อยิ่งสอด

ลึกเข้าไปสุดโคน


                “กู เสียว ไอ้ ไอ้…”


               ผมน้ำตาไหลด้วยความทรมาน ร่างกายของผมกำลังต้องการ อีกนิดเดียวเท่านั้น


               “เรียกชื่อฉันสิ ครางออกมาดังๆ”


               เสียงตะคอกคำรามอยู่เหนือลำตัว เมื่ออยู่ๆมันก็พลันหยุดนิ่ง


               “ไม่ ฮักๆไอ้  แพทริค แพทริค”


               ผมเหลือบตามองมัน ดวงตาสีเทาคู่นั้นท้าทายและเย้ยหยันอยู่ในความรู้สึกเมื่อมันทำให้ผมค้างอยู่บนยอด

ภูเขาสูงแล้วผลักร่วงหน้าผา ผมกัดฟันด้วยความแค้นแต่ในที่สุดผมก็แพ้ใจตัวเอง

               ออกแรงผลักให้มันพลิกตัวหงายหลังอยู่บนที่นอนฉ่ำชื่นไปด้วยหยาดเหงื่อและคราบคาว ผมพลิกตัวตามจน

กลายเป็นฝ่ายนั่งทับอยู่เบื้องบน ผมสูดลมหายใจและยกหลังมือป้ายน้ำตาและคราบน้ำลายปะปนกับน้ำเมือกที่ปากก่อน

จะหมุนวนสะโพกให้ท่อนเนื้อร้อนระอุของมันส่ายวนอยู่ในช่องทางของผม


               “อย่างนั้นสิเกมเมอร์ เสียวสุดๆไปเลย”


               มันส่งเสียงคำรามก้องอย่างสะใจพลางเอื้อมมือมาบดขยี้หัวนมของผม สะโพกของมันเด้งรัวเข้าใส่เมื่อผมกด

เบียดลงไป เสียงท่อนขากระทบกันดังเป็นจังหวะก่อนที่ผมจะแอ่นกายแล้วกดแช่ลึกเมื่อกล้ามเนื้อบีบรัด ไอ้แพทริคล้วง

มือเข้าไปในขอบกางเกงบอกเซอร์ดึงท่อนเนื้อของผมมารูดเบาๆไม่กี่ทีผมก็อ้าปากร้องลั่นดวงตาเบิกกว้างสมองขาว

โพลน

              ไอ้แพทริคเลื่อนมือมายึดเอวของผมแล้วเด้งเอวใส่ไม่ยั้งจนกระทั่งผมรู้สึกถึงแรงอัดอยู่ในช่องทางที่ผมกำลัง

ตอดรัดรีดเร้นทุกอยากหยด ณ วินาทีนี้มีเพียงลมหายใจร้อนที่แข่งกันสูดเข้าปอด ผมหมดแรงจนต้องทิ้งตัวลงไปบนร่าง

ของมัน

               ไอ้แพทริคมันลูบผมของผมเบาๆ พลางกดจูบลงที่ขมับ ผมได้แต่ปล่อยให้มันทำ กระแสอบอุ่นประหลาดแล่น

ไปมาราวกับกระแสไฟฟ้า มันเป็นแรงดึงดูดที่ทำให้ผมยังคงนิ่งอยู่บนร่างกายของมัน


               “คงจะยอมรับได้เสียทีนะเกมเมอร์ ว่านายเป็นคนของฉัน”
               





               และในค่ำวันเดียวกันนั้นเองมันก็จับผมแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าของมันแล้วพาไปนั่งอยู่บนโซฟากว้างในห้อง

รับแขกห้องแรกที่ผมมาเยือน ท่ามกลางลูกน้องของมันเกือบครึ่งร้อยที่ยืนออกันอยู่และจ้องผมเป็นตาเดียว เป็นเพราะไอ้

แพทริคมันสูงกว่าผมสิบกว่าเซ็นเมื่อผมเอาเสื้อผ้ามันมาใส่ก็ดูเหมือนเด็กที่โขมยเสื้อผ้าพี่ชาย ขากางเกงยาวรุ่มร่ามจน

ต้องพับทบขึ้นมา


               ผมกระพริบตาปริบๆพลางมองหน้าลูกน้องของไอ้แพทริคไล่ไปทีละคนเพราะไม่รู้จุดประสงค์ จนไอ้แพทริคที่

นั่งอยู่ข้างๆลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ไหล่กว้างเหยียดออกแล้วเชิดหน้า แม่ง ผมยอมรับว่ามันโคตรดูดีเลยว่ะ


               “คงจะรู้กันบ้างแล้วว่าทำไมเกมเมอร์ถึงได้มาอยู่ที่นี่”


               เสียงทุ้มต่ำที่ผมโคตรเกลียดวันนี้กลับเต็มไปด้วยอำนาจเมื่อไอ้แพทริคพูดต่อหน้าลูกน้องที่ยืนมองกันสลอน


               “แต่บางคนก็คงจะยังไม่แน่ใจถึงสถานะของเกมเมอร์”


               มันกวาดสายตามองลูกน้องก่อนจะหันมาสบตากับผม ดวงตาสีเทามองจ้องมาจนเลือดของผมวิ่งขึ้นมาแล่น

ไปทั่วใบหน้า


               “ขอประกาศให้ทุกคนรู้ว่า ตอนนี้เกมเมอร์คือคนของฉัน สถานะคุ้มกันระดับเอบวก ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นห้ามมี

รอยขีดข่วนเกิดขึ้นกับเกมเมอร์แม้แต่รอยเดียว”


               ผมหน้าร้อนเห่อเมื่อความแวววาวเกิดขึ้นในดวงตาของมัน


               “ยกเว้นว่ารอยขีดข่วนที่ว่าจะเกิดขึ้นเพราะฝีมือของฉัน”


               ไอ้เหี้ยแพทริค!


               ผมเม้มปากแน่นเมื่อบรรดาลูกน้องของมันพากันหัวเราะคิกคัก โดยเฉพาะไอ้พวกแถวหน้าที่พากันยิ้มอย่างมี

เลศนัย ไอ้ตัวล่ำคนหนึ่งที่เป็นคนจับผมมัดแล้วยัดใส่ท้ายรถถึงกับพูดกลั้วหัวเราะออกมา


               “พวกเรารู้ครับเจ้านาย เสียงร้องลั่นตั้งแต่เมื่อคืนยันบ่ายวันนี้ยืนยันความเชื่อของพวกเราได้เป็นอย่างดีว่าคน

ของเจ้านายคงเต็มไปด้วยรอยขีดข่วน”


               ไอ้แพทริคส่ายหน้าอย่างระอาก่อนจะโบกมือไล่ลูกน้องให้แยกย้ายกันออกไป เมื่ออยู่กันเพียงลำพังมันก็ทิ้ง

ตัวลงนั่งบนเก้าอี้และดึงผมเข้าไปกอด


               “ไปไกลๆเลยมึง”


               ผมผลักหน้ามันให้ออกห่างทั้งที่รู้ว่าไม่สำเร็จ ลมหายใจอุ่นรินรดเมื่อจมูกของมันอยู่ใกล้ไม่ถึงเซ็น ผมชะงัก

เมื่อเผลอสบตากับดวงตาสีเทาคู่นั้น


               “รู้แล้วใช่ไหมว่าฉันจริงจังแค่ไหน”


               “ก็ เอ่อ…”


               อยู่ๆสมองผมก็ไม่ทำงานซะงั้นเมื่อเจอเสียงนุ่มๆของมันเข้า และแรงห้ามปรามก็ไม่มีเหลือเมื่อมันดึงผมเข้าหา

จนริมฝีปากของเราประกบกัน สติของผมบอกให้ผมเม้มปากหนีแต่เมื่อเจอความอ่อนโยนที่ส่งผ่านลิ้นร้อนเข้ามา สติของ

ผมก็พลันเตลิดหาย


               ผมอาจจะต้องยอมรับกับตัวเองว่า ผมกลายเป็นคนของมันไปแล้ว ไอ้แพทริค อิวานอฟ
               
                                                                                                                                                              
                                                                        TBC

         
                                           

                                     เป็นเลิฟซีนที่ยาวนานที่สุดตั้งแต่เคยแต่งมาเบย ฮึ่ยๆๆๆ
           

                             

[❣☾月亮☽❣]

เคมีในร่างกายมันโกหกกันไม่ได้
โอ้โห แพทริคคนหรือยักษ์ สูงกว่านักบาสNBA อีกสิบเซ็นต์ อะเฮือก   
ใส่สูทมาน่ะดีแล้วเกมเพราะร่องรอยบนร่างคงไม่เว้นที่ว่าง.

[sirin_chadada]

ต่อไปชีวิตเกมจะเป็นยังไงล่ะเนี่ย
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ้า

[Theodore]

เลิฟซีนฟินมาก หวานสุดๆ

[brookzaa]

รักกันง๊ายง่ายเนอะ  แค่เสียตัวก็รักกัน หึหึ

[ตาล]

ฟินนาเร่~~~~ม๊ากมาก....

ปลื้มอก ปลื้มใจ»^^«

[GBlk]

เกมส์ใจง่ายจุงเบยยย

[Min*Jee]

ตกใจ นึกว่าจะหวานกันไม่นาน
ก็มีมุมมิ้งมิ้งนี่เนาะ
รอตอนต่อไปน้าาาาา

[HISY]

ดุเดือดจริงๆ

[Freja]

บอกตรงๆนะ ชักอิจฉาเกมส์แล้วสิ  ป้าหื่นค่ะ
เดี๋ยวช่วยค่าตั๋วเครื่องบินแพทริกไปไหว้พ่อตาแม่ยายที่เมืองไทย คนละ 2 บาทค่ะ 

[k_keenny]

เขินนน

[fay 13]

 

[cavalli]

 

[supizpiz]

ฟินค่ะ 

[boboman]

มาแล้ววว ><
รู้สึกฟิน ตอนท้ายหวานเบาๆ นะ -.,-

[khwanruen]

   
แอบหวานเนาะ แพทคริคน่าหลงไหลอ่ะ

[Aumy8059yaoi]

แอร๊ยยยยยย เกมเมอร์น่าร๊ากกกกกกอ่าาาาา 
แพทริคนี่น่าหลงไหลมากกกกก รอตอนต่อไปค่ะ หุหุ 

 

[kinjikung]

ดุเดือด sm มากคู่นี้ ดื้อรั้นแบบเกมส์เหมาะให้แพทริคปราบพยศหล่ะ

[Ysolip]

คุณอิวานอฟน่ารักจัง    *ดิ้นนนบิดตัวไปมา
อ่านเลิฟซีนตอนแรกๆ เฮ้ย จะเล่นเอสเอ็มเหรอ?มัดแขนมัดขา
ณ วินาทีนั้นแอบสงสารเกมเมอร์ขึ้นมาทันที
แต่ว่าสุดท้ายก็ไม่ใช่เลิฟซีนละมุนมากค่าาาา 
แล้วก็นะคุณอิวานอฟน่ารักจริงๆ ชมคำเดิม ชอบตอนที่บอกสถานะ
บอกการคุ้มกันบอกข้อห้าม คือ เขินแรงมากกกก
สองคนนี้ เวลาอ่านความรู้สึกมันละมุนมากๆค่าาาา ชอบบบ
เกมเมอร์เริ่มหวั่นไหวละนะ เหลือแต่คุณอิวานอฟนี่แหละจะว่าไง

[purpleguy]

  พลาดซะแล้ว เกมส์เอ้ย.... ได้ซะมี ไปฝากพ่อ ย่า และป้า ซะละ อิ อิ อิ เอาอีก เอาอีก