มาแล้วจ้า ทิ้งเรื่องนี้ไว้นานทั้งที่เป็นเรื่องสั้น ขอโทษน้า ตั้งใจว่าจะเป็นเรื่องสั้นตอนเดียว 
...........................................
(11.45 น.)
"เฮ้!! เอ้าชน!!"
ตอนนี้พวกปีสี่หรือก็พวกเพื่อนๆ ของผมเองทั้งนั้น ยังคงดื่ม กิน เต้น ลากยาวมาจนถึงตอนนี้ แต่เมื่อประมาณสิบนาทีก่อนอาจารย์ที่เป็นผู้คุมงานเพิ่งกล่าวขอให้เริ่มปิดงานก่อนเที่ยงคืน พวกเราเลยรีบนัดแนะกันว่าใครจะไปไหนต่อที่ไหน เพราะเพิ่งครึ่งคืนแบบนี้เทียบไม่ได้กับความอยากเมาที่เราอดทนรอมาเป็นเดือนหรอก
"ณะ ไปต่อหลังมอด้วยกันไหมวะ" เพื่อนในชั้นเรียนเข้ามกระซิบด้วยท่าทีที่พอเดาได้ว่ามันเมาแล้ว ผมหันไปมองไอ้เด็กจัดงานแล้วได้ยิ้มขำ หน้าบูดเป็นตูดลิงแบบนั้นกำลังหงุดหงิดชัวร์ ไอ้เด็กขี้หวงเอ๊ย!
ผมส่ายหน้า "ไม่ล่ะ พอดีวันนี้น้องมาหา ไม่อยากปล่อยมันไว้คนเดียว"
บทสนทนาเราจบลงแค่นั้น การอ้างคนในครอบครัวเป็นเหตุผลที่ดีที่เราต้องเปลืองเวลาอธิบาย
หลังจากที่ร่ำลากับเพื่อนๆ ทุกคนพบก็เดินมาหาเด็กน้อยหน้าหงอยนั่งคอยเหมือนลูกหมาเฝ้าบ้านแถวที่จอดรถ
"ไปกันยัง?"
"ไม่ไปต่อกับเพื่อนเหรอครับ" นอกจากไม่ตอบคำถามแล้วยังมาถามกลับด้วยเสียงติดจะงอนๆ อีก ถามจริง มึงคือคนที่คิดจะปล้ำจูบกูก่อนหน้านี้เหรอวะ
"ก็ว่าจะชวนไปต่อด้วยกันนี่แหล่ะ ป่ะ"
"พี่ณะ!"
"ฮ่าๆ ไอ้เด็กขี้โวยวาย จะขับเองหรือให้กูขับ"
"ตกลงจะไปไหน" มันเริ่มเสียงแข็ง
"หอมึงหรือหอกูล่ะ" ทำหน้าตายียวนให้บรรยากาศเมื่อหี้ได้ผ่อนคลายหน่อย
"หึ.." มันยิ้มจนได้ "หอผมสิ"
บรืน !!ไม้ขับรถพาผมมาที่หอมันจริงๆ เพราะตอนแรกที่เราสองคนไปงานก็ไปด้วยกัน
"ถึงแล้วครับ" หมั่นไส้เด็กอารมณ์ดีข้างๆ เลยจัดการโบกหัวมันไปทีนึง "อะไรอ่ะ ตบผมไมครับ"
"หมั่นไส้"
"หึหึ"
ฟอด!"ไอ้ไม้!!"
"แหม.. ตบเมื่อกี้ผมเจ็บนะ ขอหอมแก้มหน่อยสิ เจ็บก็ไม่เจ็บ" ผมล่ะเพลียกับความกวนตีนของมันจริงๆ เลยส่ายหน้าแล้วรีบเปิดประตูรถลงไปก่อน
"จะขึ้นห้องกันได้ยัง"
"หึหึหึ ใจร้อนจังเลยน้าคนแก่"
"ถ้ายังมึงยังไม่หยุดกวนตีนกูนะไม้" ผมเริ่มใช้ไม้แข็ง ประท้วงมันว่าตัวเองจะกลับหอ
"คร้าบๆ ป่ะๆ เป็นวัยทองป่ะเนี่ย ขี้หงุดหงิดจริง" อยากจะถีบมันให้รู้แล้วรู้รอดจริงๆ ทั้งหมดทั้งมวลมาจากมึงทั้งนั้นเหอะ
ติ๊ง!ไม้ไขกุญแจและเปิดประตูให้ผมได้เข้าไปข้างในก่อน แต่เพิ่งก้าวเข้าในห้องนั้นเพียงกี่ก้าวก็รู้สึกแรงโอบรัดจากด้านหลัง
"ไอ้ไม้! ทำไรวะ"
"......." มันพูดฮึมฮัมอะไรซักอย่างจนต้องถามย้ำ
"อะไรนะ?"
"จะบอกอะไรผม.." อ่า...เก็ทละ
"เอ่อ..อาบน้ำก่อน กูเหนื่อย งานเลี้ยงเอาเวลาพักกูไปตั้งค่อนคืน"
"หื้อ! ค่อยอาบ บอกมาก่อนนน"
"ไม่ต้องมาเร่งกูเลย จะอาบน้ำก่อน"
"นี่พี่คิดจะเบี้ยวผมอีกแล้วนะ" อ้าวเวร เสือกมางอนเรื่องขี้ปะติ๋วแบบนี้ได้
"อะไรวะน้ำเสียงแบบนั้น มึงเป็นสาวน้อยรึไง ตัวเท่าควาย!"
"เออ! ผมมันเป็นควายของพี่นี่แหล่ะ! จะอาบก็อาบไปเลย อาบให้ตัวเปลือยไปเลยไป!" ผมได้แต่ส่ายหน้าระอากับไอ้ยักษ์ที่เดินปึงปังเข้าไปในห้องนอน อยากจะง้อมันนะ แต่ตอนนี้ขออาบน้ก่อนแล้วกัน นั่งแช่อากาศร้อนๆ ตั้งแต่เย็น ไม่รู้มันทนเข้าไปได้ยังไง
เดินตามเข้าไปในห้องนอนมัน ไม่ได้เข้ามานานรู้สึกว่ามันเป็นผู้เป็นคนในเรื่องความสะอาดขึ้นมาก จากแต่ก่อนที่วางชิ้นงานโปรเจคตั้งแต่ทางเข้าไปยันจนหัวเตียง แต่ก็นะปีกว่าได้แล้วมั้งที่ไม่ได้มาห้องมัน
"โอ้โหหหห นี่มันห้องชายโสดเหรอเนี่ย เนี้ยบโคตรเลยว่ะ"
"......" มันหันมาครับ แต่ทำซังกะตายยังกับขี้ไม่ออกมาสิบวัน นอกจากจะไม่พูดด้วยยังเดินไปนั่งปลายเตียงกดดันกูอีก! "ไหนบอกจะอาบน้ำไง ผ้าเช็ดตัวในตัว เสื้อผ้าพี่ก็เลือกเอาเลยแล้วกัน"
บ้ะ! กูล่ะอยากจะตบขาฉาดใหญ่กับจังหวะสะบัดบ๊อบมึงจริงๆ ถ้าใส่วิกนี่จะพริ้วขนาดไหน โอเคๆ เลิกกวนมันแล้วรีบอาบน้ำมาง้อควายยักษ์ตัวนี้ดีกว่า ดึกแล้วด้วยกลัวตาตัวเองจะปิดก่อนเป็นอย่างแรกเลย
ซ่า... ซ่า... ซ่า...เข้าห้องน้ำก็จัดการล้างหน้าล้างตาก่อนเป็นอันดับแรก ถึงได้ฤกษ์ไปเปิดฝักบัวตัวเองให้ชื่นใจ ขัดๆ ถูๆ ไปได้ไม่นานก็ได้ยินเสียงเลื่อนประตูห้องน้ำ พอหันไปดู ชิปหาย! ไอ้ไม้เข้ามาในห้องทั้งที่ตัวล้อนจ้อนจนหันหน้าหนีแทบไม่ทัน
"ไม้! เข้ามาได้ไงวะ กูล็อคประตูแล้วนี่"
"พี่ณะครับ นี่ห้องใคร หึหึ" กูละเกลียดเสียงหัวเราะขึ้นจมูกของมึงจริงๆ ความจริงมันเข้ามาก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอกนะ เพราะถึงยังไงผมก็ไม่สนใจมัน ตั้งหน้าตั้งตาอาบตัวเองไป แต่ให้ตายเถอะ หันหลังให้มันอย่างนี้ เสียวก้นตัวเองชิปหาย! จ้องอยู่ได้ก้นกู!
"พี่ณะแม่ง...ขาวว่ะ"
"หุบปาก! ถ้าเข้ามาแล้วไม่อาบน้ำก็ออกไป"
"ใจเย็นสิครับ ผมเข้ามาก็ต้องอาบอยู่แล้ว" ไม้เดินเข้ามาประชิดด้านหลังและกระซิบเสียงพร่าข้างๆ ใบหู ให้ตายเถอะ! ขนลุกชะมัด รู้สึกถึงแรงดีดตัวของขนอ่อนช่วงต้นคอไปจนถึงกลางหลังเลย
"หนาวเหรอพี่ ขนลุกไปหมดเลย" ไอ้ไม้ก็เนียนเบียดตัวเองจนแผ่นหลังของผมแนบชิดกับแผ่นอกอีกคน ยังใจดีมาสีตัวผมให้อุ่นอีก
"มะ..ไม้ ไม่ต้อง มึงอาบน้ำเหอะ กูสบายดี"
"งั้นพี่เขยิบไปข้างหน่อยสิ ขอผมเปิดน้ำรดตัวเองหน่อย" ผมขยับตามที่มันว่าจนตัวเองติดกับผนังห้องน้ำ จะหนีไปไหนก็ไม่ได้เพราะไอ้คนข้างหลังยกสองแขนกั้นทางหนีไว้ จนถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่ยอมหันหน้าไปหามันเลยได้แต่ถูๆ ตัวเองต่อไป ถูจนผิวจะขึ้นมันแล้วเนี่ย
"ม..ไม้.."
"ครับ..." โอยย...เสียงมึงจะพร่าไปไหน
"เขยิบไปหน่อยดิวะ จะเบียดมาทำซากไร" ไม่ใช่อะไรนะครับ ผมหันหลังให้มัน มันก็ยกมือขึ้นมากั้นลำตัวผม คิดว่าระยะห่างแค่นี้จะช่วยอะไรได้ ข้างบนน่ะไม่เท่าไหร่ แต่ไอ้ข้างล่างที่กำลังสีร่องของผมอยู่เนี่ย! ไอ้บ้า...คิดว่าตูดกูมีเลขรึไง
"อืมม..." นอกจากจะไม่ถอยแล้วมันรุกหนักกว่าเดิมอีก
"ไม้..ไม้! ออกไปดิวะ" ผมยื่นมือไปด้านหลังดันท้อง ดันอกมันออกไป แต่ตัวดีกับจับมือผมไปคาบหมับที่ลูกชายมันเอง ชิปหาย! เห็นแว่บๆ ตอนแรกว่าใหญ่แล้ว จับเต็มๆ กำแทบไม่รอบ โอยยย.....ไอ้เวรไม้ มึงยังมีหน้ามาครางเสียงต่ำใส่หูกูอีก!
"อืมมม....พี่ณะ รูดให้ผมหน่อยสิ" ถ้าจะสั่งแล้วเป็นคนจับมือรูดของตัวเองแบบนี้นะ แต่ก็นั่นแหล่ะ ผมก็อดไม่ได้ที่จะเป็นฝ่ายถูไถมันด้วยตัวเอง เพราะตอนนี้ผมก็กุมของตัวเองด้วยเหมือนกัน ผ่านไปซักพักไอ้ไม้ก็พลิกตัวให้ผมหันหน้าไปหามัน
"ไม้..อะ อื้อ อืม" เราจูบกัน มึงถึงมือของผมที่กุมของของมันและของตัวเองออกไปตรึงติดฝาผนังแล้วใช้สะโพกตัวเองกดน้องชายมันมาเสียดสีน้องของผม เราทำกันอยู่อย่างนั้น ผมทั้งเสียว ทั้งฟินตรงส่วนนั้นเต็มไปหมด ไม้ถอนจูบออกมาแล้วกลับมาจูบย้ำหนักๆ อีกครั้ง
"จะบอกผมได้รึยัง ถึงต้องรอให้ได้เป็นเมียผมก่อน" มันออกมาทั้งลมหายใจหนักๆ เหมือนวัวบ้าที่กำลังรอเวลาไล่ขวิดคู่ต่อสู้
ผมส่ายหน้าให้มัน ไม่ยอมอะไรมันทั้งนั้น มันมองแล้วยิ้ม เป็นยิ้มที่โคตรน่ากลัวสิ้นดี "งั้นพี่เตรียมตัวไว้เลย"
ตุบ!เสียงแผ่นหลังของผมกระทบกับที่นอนสปริงของมัน หลังที่จากผ่านเหตุการณ์เกือบเสียตัวในห้องน้ำมาแล้ว ผมก็ได้มานอนให้ไอ้ไม้มันคร่อมทับอย่างนี้ โหย....โคตรอ่อยเลยกู
"ทำไมพี่ถึงปากหนักนักนะ" มันว่าแล้วก้มลงมาจูบหนักๆ แล้วขบริมฝีปากล่าง ดูดดึงจนมันเผยอออก ส่วนมือก็จัดการปลดปมผ้าเช็ดตัวทั้งของผมและของมันออกไป จนตอนนี้เราสองคนล้อนจ้อนกันทั้งคู่
"ยังไม่ถึงเวลา อื้อ!"
"แล้วเมื่อไหร่ หึ? ผมรอไม่ไหวแล้วนะ"
"ก็ไม่ต้องรอสิ.." ผมเอ่ยเสียงสั่น ยื่นมือไปลูบอกมันแล้วเขี่ยหัวนมเบาๆ
"ผมอยากรักพี่จะแย่ เมื่อไหร่จะยอมพูดออกมาซักที" พอฟังประโยคนี้ผมถึงได้รู้ว่าไม้เป็นจริงจังกับคำพูดมากๆ เพิ่งเข้าใจว่าทำไมมันถึงไม่ยอมลงมือตั้งแต่ในห้องน้ำ เพราะถ้าจะทำผมก็ไม่คิดจะขัด แต่เป็นเพราะมันรอ มันรอคำๆ นั้นออกจากปากผม
"งั้นไม้ก็ทำให้พี่อยากรักสิครับ..."
หลังจากประโยคสุดอ่อยของผมเป็นใบเบิกทางให้ไอ้ไม้ลงมือรักผมแล้ว คนด้านบนก็ก้มลงมาซุกไซ้คอกอย่างเมามัน ทั้งดูดทั้งดึงยังกับว่ามันจะกินเข้าไปจริงๆ ตื่นมาพรุ่งนี้คงช้ำไปทั่วคอแน่ ส่วนผมก็ลูบไล้ไปทั่วแผ่นอกลามไปถึงหน้าท้องและไรขนอ่อนด้านล่าง นุ่มลื่นอย่าบอกใคร เพลินมือชะมัด เพลินจนไปคว้าลูกชายมันที่กำลังชี้โด่งมาที่หน้าผมอยู่ตอนนี้
"อื้มมม ฮ่าห์ เยี่ยมเลย" อืม ก็นะ ไม่เยี่ยมได้ไง ก็ผมจับเอาทั้งน้องมันและน้องตัวเองสีกันขนาดนี้ โอย..โคตรได้อารมณ์เลยอ่ะ ซี๊ดด..
"อ๊า! ไม้ ยะ..อย่าดูด อย่า.." มันดูดยอดอกของผมและดูดแรงๆ เหมือนจะดึงให้มันติดปากออกไป
"พี่ณะ..ผมอยากเข้าในตัวพี่จะแย่แล้วอ่ะ ขอนะ" มันผละหน้าออกมา
"อื้อ" ผมพยักหน้า เพราะตอนนี้ก็เริ่มทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ไม้พยักหน้าตอบกลับก่อนจะก้มลงไปด้านล่างของผม ผมอมนิ้มมือจนชุ่มน้ำลายมาแตะๆ รอบปากทาง ผมนี่สะดุ้งโหยงเพราะไม่เคยให้ใครมาทำอะไรแบบนี้ มันกดๆ นวดๆ ตรงนั้นจนตัวเองเริ่มผ่อนคลาย แต่บางครั้งก็เผลอเกร็งขมิบไว้ เพราะรู้สึกเย็นๆ เหมือนมันเลียตรงนั้นของผมอยู่
"มะ..ไม้..อย่าเลียนะ! อ๊า!"
มันไม่ตอบแล้วจัดการเลียน้องชายของผมไปตามโคน นิ้วก็ดันเข้ามาในตัวผมไปได้ข้อนึง หมุนวนอยู่อย่างนั้น ไม่นานไอ้ตัวดีก็ลุกไปหยิบเจลกับถุงยางที่หัวเตียงมาไว้ มันบีบเจลใส่ตรงนั้นของผมก่อนจะค่อยๆ แยงนิ้วเข้ามา มันยัดเข้ามาหนึ่งนิ้วแล้วชักเข้าชักออกช้าๆ แล้วนิ้วที่สองและที่สามก็ตามมาจนผมอึดอัดไปหมด
"พี่ณะ..ไหวมั้ย" มันถามเพราะตอนนี้ผมนอนหน้าแดง ส่งเสียงอู้อี้เหมือนคนอึดอัด
"ไม่เป็นไร เข้ามาเลย..ไม้.เข้ามา"
มันพยักหน้าแล้วจัดการดึงนิ้วมือออกไปจากตัวผม สวมถุงยางให้ตัวเองแล้วบีบเจลรูดไปทั่วทั้งลำ ผมแอบกลืนน้ำลายเอื้อก ก็ใหญ่นะ ไม่ใช่เล็กๆ ตอนแรกบอกให้เข้ามา มาตอนนี้ชักอยากบอกให้มันใช้มือช่วยน้องชายตัวเองเหลือเกิน
"มะ..ไม้"
"ครับ?"
"ทำ...เบาๆ นะ"
"หึหึ จุ๊บ! รับรองครับ"
"อ๊า! มะ...อ๊าห์" เบาตรงไหนของมันวะ!
"อ้าห์..พี่ณะ สุด..สุดยอด อาห์ สุดยอด"
"อื้อ.. อ้า อ้า อ้า อ้า อึ!"
"อ๊ะ! ไม้! อ๊าห์...จะแตก จะแตกแล้ว!"
"อ๊า! อ่าห์...." ในจังหวะสุดท้ายที่เราสองคนถึงฝั่งฝัน ไอ้ไม้โอบรัดตัวผมเอาไว้แน่นแล้วปลดปล่อยตัวเองออกมาจนรู้สึกอุ่นร้อนที่ช่องทางด้านหลัง
"ชอบมั้ยครับ?" มันกระซิบข้างหู แต่ให้ตายเถอะตอนนี้หน้ายังไม่กล้าจะมองมันเลย เลยทำได้แต่ก้มหน้าซุกคอมันอย่างนั้น แต่ไอ้ตัวดีก็ไม่ลดละความพยายามยื้อยุดจนตอนนี้ผมกับมันกำลังจ้องหน้ากันอยู่
"เราเป็นของกันแล้วนะพี่" มันว่าเบาๆ แล้วก้มลงมาจูบปาก ให้ตอบว่าอะไรวะ พูกห้วนๆ ว่า เออ! คงขัดบรรยากาศตอนนี้ไม่เบา เลยทำแค่พยักหน้าหลบสายตามันอย่างนั้น
"ตอนแรกผมคาดคั้นอยากฟังคำนั้นของพี่ แต่ตอนนี้ผมไม่ต้องการแล้ว" ผมเบิกตาหันไปมองหน้ามันตรงๆ "เพราะผมจะบอกเอง พี่ณะ ผมรักพี่ณะ"
ไม่รู้ว่าตอนนี้ผมกำลังทำหน้าอะไรอยู่ รู้แค่ว่าตัวเองแทบหยุดหายใจตอนที่มันเอ่ยคำว่ารักนั้นออกมา ทำไมมันถึงรู้สึกดีขนาดนี้นะ ไอ้เหตุการณ์ที่เราร่วมรักกันมาเมื่อกี้มันยังเทียบไม่ได้กับแค่คำๆ เดียวออกมาจากปากของมัน ความรู้สึกมวนท้องอัดขึ้นมาจนจุกอก กลั้นไหลออกมาทำให้กระบอกตาของผมร้านผ่าวไปเองอย่างไม่น่าเชื่อ ผมร้องไห้อยู่อย่างนั้นโดยมีมันส่งยิ้มแล้วเกลี่ยน้ำใสออกจากแก้มให้ ผมโผเข้ากอดมันเต็มแรงเกยคางไว้ที่ไหล่ กระซิบบางอย่างที่มันรอคอยมาตั้งนาน
".....ก"
"หือ? อะไรนะพี่ณะ?"
"....รัก รักไม้"
จบ.
********************
***************
ขอบคุณคนอ่านคนเม้นทุกคนนะคะ ขอโทษจริงๆ ที่ช่วงนี้มาไม่บ่อย ไฟในการเขียนมันแผ่วเบาลงหลังจากได้พักผ่อนง่า
ขอโทษจริงๆ นะคะ แต่ไม่ลืมแน่นอน
หัวข้อ: ลุ้นรัก ❤ Senior ❸&❹ [29-06-58] จบ. (อ่าน 8185 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก