ยกที่ ๖
12 o'clock last night in a club
U an a girl do de rub-a-dub-dub
Short dress and long curly hair
Don't deny it cause I saw u dere
Step 1 mi did dede when you giv her di line
Step 2 me did dede when you looked so sincere
Step 3 mi did dede when you hold her close and
Tell her everything dat she waah fe fear
[เวลาเที่ยงคืนตรงในคลับ
พี่กำลังขย่มกับแม่สาวคนหนึ่งอย่างร้อนฉ่า
เธอสวมกระโปรงสั้นแล้วก็มีผมยาวหยักโศก
อย่ามาคิดปฏิเสธเพราะผมเห็นเต็มสองตา
ขั้นที่ 1 ผมเจียนตายตอนที่เห็นพี่คุยกับเธออย่างออกรส
ขั้นที่ 2 ผมแทบตายที่เห็นพี่จริงใจกับเธอนัก
ขั้นที่ 3 ผมเจียนตายที่พี่เนื้อแนบเนื้อน่าหวาดเสียวกับแม่สาวนั่น
แล้วหัวร่อต่อกระซิกกันอย่างมีความสุขไปถึงไหนต่อไหน...]
(L-L-Lies – Diana King : แปลเพลงเป็นเวอร์ชันศาสดาในเรื่อง METAL TERMINAL พยัคฆ์คว่ำกวาง โดยเจค)
::: METAL TERMINAL :::
เจ้าพ่อเงินกู้เตรียมลุกหนีทันที มือไม้ทั้งสองข้างเย็นเฉียบเมื่อเลือดลงไปที่ขาหมด เขาเตรียมออกวิ่งโดยไม่สนใจเหล่าเด็กสาวบนตัก วินาทีนี้โกยเท่านั้นที่จะช่วยได้
เอี๊ยด! มือใหญ่กดร่างสัดทันให้นั่งจมอยู่ที่เดิมด้วยพละกำลังประหนึ่งคิงคองยักษ์ มือนั้นเหนียวหนึบดุจตุ๊กแก
“จะไปไหนล่ะครับที่รัก นั่งก่อนสิ...”
เอื๊อก... หาญศักดิ์กลืนน้ำลายอึกใหญ่ เขาจ้องหน้าโซดาอย่างหวาดผวา เสียงในหัวแผดร้องดังลั่น
ตายแหน่...ตายแหน่...ตายแหน่... (โปรดอ่านเป็นจังหวะวี้หว่อของรถพยาบาล)
เสี่ยหนุ่มตาเบิกกว้าง ตกใจถึงขีดสุด ขนบนร่างกายของหาญศักดิ์ลุกชันไปทั่ว แต่มันไม่ใช่เพราะความเสียวซ่านอีกต่อไป... บรรยากาศที่เคยสนุกสนานของคลับ บัดนี้กลายสภาพมาน่ากลัวเหมือนป่าช้าวัดดอนไม่ผิดสักกระผีก
โซดาในชุดนักเรียนมัธยมแต่ไม่มีเนกไทและเสื้อสูทมีรอยยิ้มพิฆาตอยู่บนใบหน้า
พลั่ก! พลั่ก!!
ร่างสูงผลักร่างผู้หญิงอีกสามคนที่เต้นนัวเนียอยู่รอบตัวหาญศักดิ์ให้ออกไปพ้นทางด้วยพละกำลังดุจช้างสาร ก่อนเขาจะจ้องใบหน้าหล่อแบบหวานๆ ของเสี่ยหนุ่มที่มีสีหน้าตื่นกลัว ชาญชัยเองก็ตั้งตัวไม่ติด และในฉับพลัน...
ฟึ่บ!
“เสี่ยฮะ...”
ร่างโปร่งของเด็กหนุ่มก็ทิ้งตัวนั่งคร่อมลงบนหน้าตักของหาญศักดิ์ในท่าหันหน้าเข้าใส่ แขนยาวๆ คล้องคอเจ้าพ่อเงินกู้ จ้องตาอีกฝ่ายล้ำลึก
“ทำไมเสี่ยไม่กลับบ้านล่ะฮะ...”
ฮะเฮอะเหี้ยอะไรล่ะไอ้จอมตอแหล! “...” <<< พูดไม่ออก
เด็กหนุ่มเอียงคอเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังเงียบเป็นสากกะเบือ แล้วเปล่งเสียงถามช้าๆ ในลำคอ
“...หืม...?”
อะ...อะ...อะ ไอ้เชี่ย....
กูกลัว!!! “เสี่ย...ทำไมเสี่ยทำแบบนี้กับผมล่ะฮะ...”
เด็กหนุ่มเริ่มโวยวาย แล้วขย่มร่างบนหน้าตักเจ้าพ่อเงินกู้ที่ถึงกับกลายเป็นใบ้เมื่อถูกผัวผีห่าอาฆาตถึงที่ แรงขย่มนั้นมหาศาลทำเอาหาญศักดิ์เจ็บกระดูกขา เหงื่อเขาแตกพลั่ก แขนที่คล้องคอของเขาเอาไว้ไม่ได้แค่คล้อง แต่มันล็อกคอไปด้วย... แล้วฉับพลันดวงตาคู่คมของโซดาก็มีน้ำตาคลอเบ้าราวสั่งได้
“เสี่ย!! ทำไมไม่ตอบล่ะ! เสี่ยทำแบบนี้ได้ยังไง!!”
“อ้าวเฮ้ยๆ ผัวเมียไปหาที่หาทางเคลียร์กันเองก่อน”
ชาญชัยตะโกนฝ่าเสียงเพลงช่วยเหลือเมื่อเห็นว่าเพื่อนพูดอะไรไม่ออก ส่วนเด็กหนุ่มคนนั้นก็เบ้ปากเตรียมจะร้องไห้อย่างน้อยใจได้ทุกเมื่อ ถึงเขาจะเกลียดเพศที่สามแต่ก็อดเห็นใจไม่ได้ จะว่าไปไอ้เด็กนี่มันหาทางเข้ามาได้อย่างไรกัน...อายุอานามมันก็ยังไม่ถึงเสียหน่อย เมียใหม่เสี่ยหานนี่สุดยอดจริงๆ
“น้อง...กลับบ้านไปซะนะ...”
นั่นคือสิ่งเดียวที่หาญศักดิ์เอื้อนเอ่ยออกมาได้ในยามนี้
“
โอ๊ยยยย!!”
“อะไร! มึงร้องอะไรเสี่ยหาน!?”
หาญศักดิ์แผดร้องลั่นเมื่อถูกโซดาใช้วิชามารงัดล็อกขาที่พันเกี่ยวกันอยู่ด้านล่างเต็มแรง เจ้าพ่อเงินกู้ใบหน้าบิดเบี้ยวขึ้นสีแดงม่วงตั้งแต่ลำคอถึงหน้าผากเพราะเจ็บหนัก จนป่านนี้โซดายังล็อกขาเขาไม่เลิกจนหายใจจะไม่ออกอยู่แล้ว
อีผัวเด็กยมบาล...อีผัวตับหมา... อีผีห่าแห่งปี... มึงแสดงอภินิหารให้ศาสดาได้ชมอีกแล้วนะ
แล้วทำไมหนูทดลองต้องเป็นกูด้วยยยยยยยย TTOTT
“เสี่ย! ที่เสี่ยไม่กลับบ้านก็เพราะติดอีหนูพวกนี้ใช่ไหม!!?”
อีผัวเด็กรางวัลออสก้ายังคงซุงแหลต่อไปอย่างไม่แคร์สื่อ (ตอมันเล็กไป) เด็กหนุ่มกรีดร้องน้ำตาร่วงเผาะๆ กวาดสายตามองสาวๆ นุ่งน้อยห่มน้อยทั่วคลับด้วยแววตาตัดพ้อ มือใหญ่ๆ ที่สั่นระริกปาดหยดน้ำบนใบหน้าตัวเองออก พูดเสียงสะอื้น
“ทำไม! ทำไมเสี่ยทำแบบนี้!!”
มือหนาๆ ทุบอั้กๆ ลงบนแผ่นอกของหาญศักดิ์เหมือนสาวน้อยวัยใส แต่สิ่งที่แตกต่างกันคือพละกำลังอันรุนแรงดุจควายป่า
บั้ก! บั้ก! บั้ก! ก้ำปั้นแต่ละก้ำปั้นทำเอาหาญศักดิ์หน้าเขียว เขารู้สึกช้ำในจนอยากจะอ้วก
ควับ!
“เฮ้ยหยุดน่า!”
“
อ๊ายยยยยยย!”
เสี่ยชานผละออกจากหนูๆ เดินมาเหวี่ยงคว้าตัวโซดาที่ไม่ทันตั้งตัวออกไปจากตักเพื่อน เสียงกรี๊ดจากปากเด็กหนุ่มดังสนั่น
“ปล่อยให้เสี่ยหานมันได้สนุกสนานบ้าง เดี๋ยวมันก็กลับบ้านเองแหละ เรื่องแค่นี้อย่าทำเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตเลย”
...ว่าแต่ไอ้น้องคนนี้ตัวหนักจัง เขาต้องใช้พละกำลังถึงสามในสี่เพียงแค่จะคว้าเด็กหนุ่มที่ไม่ทันตั้งตัวให้ออกมาจากตักเพื่อน
เมื่อกี้ก็รู้สึกแปลกๆ เหมือนกัน เด็กนี่ไม่ได้ร้องกรี๊ดตอนถูกเขาเหวี่ยง แต่ร้องตอนที่ยืนได้มั่นคงแล้ว อย่างกับเสแสร้ง
จะว่าไปพอดูใกล้ๆ แบบนี้ สันกรงสันกรามนี่ชัดแจ๋ว หน้าตาก็คมคาย กล้ามรึก็แน่นใช่เล่น ความสูงก็พอๆ กันกับเขา ...โหงวเฮ้งหน่วยก้านดูแล้วเหมาะเอาไปเป็นผู้ช่วยทวงหนี้มาก
เอาเถอะ เสี่ยหานชอบก็เรื่องของมัน...
อย่าปล่อยให้รูปลักษณ์แค่พริบตาหลอกใครเชียว
“เรื่องแค่นี้เหรอ!?”
เพล้ง!
โซดาหวีดเสียงแหลมเล็กแหวกเสียงหนวกหูในคลับอย่างเจ็บปวดเหลือแสน ทำเอาเสี่ยชานหลุดจากภวังค์ที่ครุ่นคิดเหมือนกระจกโดนทุบแตก เสี่ยหนุ่มร่างสูงใหญ่เบะปาก เขาคิดไปได้ยังไง... สาวแตกขนาดนี้เอาไปกรี๊ดใส่หูลูกหนี้ให้ขนลุกเสียมากกว่า
แววตาสั่นระริกของเด็กหนุ่มเคลือบไปด้วยบ่อน้ำตา
“ได้! ในเมื่อเป็นแบบนี้ ผมก็จะพิสูจน์ให้เสี่ยเห็นกันไปเลย ว่าผมก็ทำได้!!”
หลังประกาศกร้าวด้วยเสียงอันดังก้องโซดาก็หันขวับ ขายาวก้าวพรวดๆ ไปที่เวที แล้วปีนขึ้นไปด้วยท่าทางที่มาดแมนสุดกู่ เด็กหนุ่มโผล่ไปอยู่กลางวงนักเต้นสาวๆ หน้าตาเฉยทำเอาพวกหล่อนงงเป็นไก่ตาแตก สายตาของพวกเธอมีคำถามให้กันและกันเต็มไปหมด ไม่ว่าจะเป็นนายคนนี้เป็นใคร ขึ้นมาได้ยังไง แล้วมาทำอะไรบนนี้... แต่ไม่ทันที่ใครจะได้หายตื่นตะลึง ทันใดนั้นมือหนาของโซดาก็ยึดเสาเหล็กต้นหนึ่งทันที
~ Baby, can’t you see
I’m calling
A guy like you
Should wear a warning
It’s dangerous
I’m fallin’ ~
(ที่รัก ไม่เห็นเหรอ? ผมเรียกพี่อยู่
ผู้ชายแบบพี่น่ะ ควรจะระวังตัวเอาไว้
สถานการณ์นี้มันอันตราย... แล้วผมก็ชอบน่ะซี่)
มือหนาสองข้างยึดเสาเหล็กแล้วยักย่ายส่ายร่างไปมาบนแคตวอล์กตามจังหวะเพลงที่ดังกระหึ่ม ทั้งรูดไถลทั้งกระเด้าแบบครบเซต เต้นแรงแผ่กระจายอำนาจเป็นวงกลมราวกับเรดาร์แผ่รัศมีตรวจจับสิ่งกีดขวาง จนบรรดาสาวๆ นักเต้นต้องหลบฮือให้กับพลังช้างสารนั่นกันจ้าละหวั่นเป็นวิถีโค้ง
...โอ้อีเหี้ย...
หาญศักดิ์อ้าปากค้าง แทบช็อกตายน้ำลายฟูมปากกับภาพที่เห็น
ศาสดากำลังเต้นอะโกโก้รูดเสา...
~ There’s no escape
I can’t wait
I need a hit
Baby, give me it
You’re dangerous
I’m lovin’ it ~
(พี่ไม่มีทางหนีรอด แล้วผมก็รอไม่ไหวแล้วด้วย
ผมอยากได้ความโด่งดังครับพี่ ให้ผมหน่อยสิ
พี่แม่งชอบลองดีว่ะ
แล้วผมก็เป็นของดีซะด้วย...)
ร่างสูงส่งสายตาเซ็กซี่ทำปากเจ่อหันมาทางหาญศักดิ์อย่างเปิดเผย ทั้งยังทำไม้ทำมือส่งมาให้ชวนสยอง คนในคลับล้วนอึ้งตะลึงกิมกี่จนตัวแข็งกันถ้วนหน้า หาญศักดิ์ที่ตะคริวกินไปครึ่งตัวหันไปสบตากับชาญชัยที่อ้าปากค้าง แล้วเด็กหนุ่มบนเวทีก็หมุนวนก้นสะโพกสลาตันไปรอบๆ ...บั๊มพ์กับสาวสวยทั้งหลายจนพวกเธอต้องถูกลูกหลงกระเด็นตกลงจากแคตวอล์กไปถ้าหากหลบไม่พ้นแรงสลาตันนั่น เวทีนี้กลายเป็นของเขาแต่เพียงคนเดียว โซดาส่ายอาดๆ ไปทั่ว
“เอาอีตุ๊ดควายนั่นลงมาเดี๋ยวนี้!!!” เสี่ยชานที่ตั้งสติได้ก่อนใครเพื่อนตะเบ็งสุดกล่องเสียง เขาชี้มือไปทางลูกน้องที่ยืนหน้าเงิบติดกันเป็นแพเหมือนปลาช็อกน้ำเย็นเพราะทำอะไรไม่ถูก
“พวกมึง!! พวกมึงขึ้นไปจัดการมันกันให้หมด!!” บรรดาลูกน้องที่ตั้งสติได้รีบสะกิดกันและกัน ก่อนจะเร่งกรูขึ้นไปบนแคตวอล์กตามคำสั่งเสี่ยหนุ่มที่โมโหจนควันออกหู
~ Too high
Can’t come down
Losing my head
Spinning ‘round and ‘round
Do you feel me now ~
(สูงจังเลย ผมกลัวตก กลับลงไปไม่ได้อ่ะ
ผมกำลังปลดปล่อยอารมณ์จากหัวกบาล
เอามันเลยให้สุดชีวิต
โอ้...พี่รู้สึกถึงผมรึยังล่ะ...)
โซดาเต้นสะบัดช่อมาตรงจุดศูนย์กลางของแคตวอล์ก แล้วยืดตัวก้มลงเป็นท่าผีจูออนชะเง้อศีรษะออกไปนอกเวที ก่อนจะหมุนศีรษะสุดเหวี่ยงอย่างเต็มอารมณ์เหมือนพายุทอร์นาโดจนผู้คนตรงริมเวทีแคตวอล์กแตกฮือเป็นผึ้งแตกรังกันไปทั่ว เกิดช่องว่างเป็นหย่อมๆ เหมือนคนศีรษะล้านที่ผมขึ้นกะปริบกะปรอยแค่บางจุดในทุกๆ ที่ที่ร่างของโซดาโฉบผ่าน
ควับ!!
“ลงมาเดี๋ยวนี้!!”
ชายหนุ่มสองคนขึ้นไปกระชากแขนโซดาเอาไว้คนละข้าง เด็กหนุ่มขมวดคิ้วทันที
“เฮ้ยอะไรเล่าพี่คนกำลังมัน”
ฟึ่บ! ผัวววะ!!!
ร่างสูงโปร่งสะบัดสองร่างหนานั้นออกไปอย่างง่ายดายแล้วหลับตาดื่มด่ำกับเสียงเพลงต่อ โซดาลูบไล้เนื้อตัวตัวเอง เขาลงไปวาดลวดลายบนพื้นแคตวอล์กด้วยท่าทางเซ็กซี่เหมือนพวกนักร้องฝรั่งผู้หญิงในมิวสิควีดีโอ ทั้งคลานทั้งกลิ้งเถลือกไถลอย่างเมามันในอารมณ์ วิญญานบียอนเซ่บวกมาดอนน่าผสมเลดี้กาก้าเข้าสิงเต็มร่าง ดีเจโซดาที่นมใหญ่ๆ ยังต้องชิดซ้ายเมื่อเจอยอดชายนายโซดา...
“
พวกมึงจัดการอีตุ๊ดหัวโปกนั่นให้ได้!! ถ้าพวกมึงทำไม่ได้กูจะยิงทิ้งให้หมด!!!”
ชาญชัยยังคงแผดเสียงตะโกนอย่างเดือดดาลเมื่อลูกน้องกี่คนต่อกี่คนก็ถูกโซดาสะบัดคว่ำกันไปคนละทาง กะอีแค่กะเทยคนนึงทำไมมันฤทธิ์เยอะนักวะ!
“จัดการเมียมึงเดี๋ยวนี้เสี่ยหาน!!” เขาหันไปไล่เบี้ยกับหาญศักดิ์ จิ้มหน้าอกเพื่อนรักอย่างแรงด้วยโทสะ เจ้าพ่อเงินกู้มีสีหน้าเจื่อนสุดชีวิต “มันกำลังจะทำคลับเราเจ๊ง!!!”
“มึง...มึงคิดว่ากูจะทำอะไรได้รึ...”
“กูไม่สน!!!” เจ้าพ่อกาสิโนหัวเสียถึงขีดสุด “แต่มึงต้องทำ ต้องทำให้ได้ด้วย!! ไปเดี๋ยวนี้!!! เฮ้ยพวกมึง!!” เขาหันไปชี้มือไปยังลูกน้องที่ยืนเบียดติดกันอยู่ใกล้ๆ แคตวอล์กเพราะไม่กล้าเข้าไปหาโซดาอยู่ ทุกคนตัวแข็งหันมามองเจ้านายหนุ่มที่กำลังโมโหจัดเป็นตาเดียว ชาญชัยชี้นิ้วโป้งข้ามไหล่ตัวเองไปด้านหลัง
“เอาไอ้เสี่ยหานขึ้นไปจัดการเมียมัน!!”
“ครับ!!!”
ทุกคนรีบตอบรับแล้วเข้ามาพาร่างเสี่ยหานขึ้นไปบนแคตวอล์กอย่างรวดเร็ว ก่อนจะทิ้งเจ้าพ่อเงินกู้กันไปอย่างไม่ไยดี โซดายังคงแสดงลีลาอันเผ็ดร้อนน่าสยองปนสะอิดสะเอียนอย่างไม่ลดราวาศอก ลูกค้าต่างเตลิดหนีช้างตกมันที่บ้าคลั่ง ค่ำคืน Gentlemen Night พังกระจาย
เจ้าพ่อเงินกู้อึกๆ อักๆ หน้าตาหวาดหวั่น จะทำยังไงดีวะเนี่ย...
“จัดการสิวะ!!”
เสียงอันแสนโมโหของชาญชัยทำเอาหาญศักดิ์สะดุ้งสุดตัว
สัดเอ๊ย กลัวเพื่อนก็กลัว...กลัวผัวก็กลัว...
โอ๊ยยยยยย ชีวิตเจ้าพ่อกูหน๊อออ TT_TT
“น้อง...น้องโซดา...” หาญศักดิ์ส่งเสียงเรียก กวักมือไปด้วยเบาๆ “ลงไปคุยกันข้างล่างกับพี่ก่อนนะ”
“มึงทำได้แค่นี้เองเหรอว่ะไอ้เสี่ยหาน!!”
“มึงใจเย็นสิ! ก็กูกำลังใช้น้ำเย็นเข้าลูบ!” หาญศักดิ์รีบตะโกนตอบเพื่อน ไม่รู้จักวาทะศิลป์รึไงไอ้เสี่ยชานนี่ ขั้นแรกเบื้องต้นในการเจรจาอ้ะ!
ชายหนุ่มหันหน้ากลับมาที่เดิม เขากลืนน้ำลายเอื๊อกใหญ่ รวมรวมลมปราณทั่วทั้งร่าง เอาวะ ไม่มีเวลาทำใจแล้ว
ย้ากกกกกก!
เอาจริงแล้วนะว้อย!
“น้องโซดา เอ่อ...หันหน้ามาพูดจากันดีๆ ก่อนดีไหม”
โซดาหันขวับมามองแล้วกัดริมฝีปาก น้ำเสียงสั่นระริกตัดพ้อ
“เสี่ยชอบไม่ใช่เหรอฮะแบบนี้ ผมจะเป็นทุกอย่างที่เสี่ยต้องการ”
เด็กหนุ่มทำท่าจะวาดลวดลายต่อทันที ชาญชัยหน้ากระตุกอย่างหมดความอดทน เตรียมจะเดินมาชกโซดาเต็มที่ หาญศักดิ์รีบเข้ากอดร่างสูงตรงหน้านั่นด้วยความไวแสงเพื่อควบคุมสถานการณ์
...ไม่อยากไปทำเรื่องประกันตัวไอ้เสี่ยชานออกจากโรงพักหรอก ไม่ได้กลัวมึงเลยโซดา จริงจริ๊ง!
เอออีกเรื่อง...ไม่อยากไปนอนเฝ้าไอ้เสี่ยชานหยอดน้ำข้าวต้มที่โรงพยาบาลด้วย... กูเปล่ากลัวมึงนะโซดา กูเปล่า!
“โอ๋ๆ... น้องโซดาของพี่ อย่าทำแบบนี้เลยนะจ๊ะ มันไม่ดี มันไม่ดี๊...ไม่ดี!”
“แต่เสี่ย...เสี่ย...” เสียงนั้นเจือสะอื้น มองจ้องเข้าไปในดวงตาของคนที่โถมกอดร่างตัวเองอยู่ และก็มีแค่หาญศักดิ์คนเดียวที่รู้สึกถึงประกายเปรี๊ยะๆ แห่งความตอแหลและเหี้ยมโหด “เสี่ยไม่ยอม...ไม่ยอม...ฮึก...กลับบ้าน...ไปอยู่กับผม...”
เสียงที่ขาดห้วงฟังดูเหมือนจะขาดใจตาย เด็กหนุ่มยกสองมือขึ้นปิดหน้า
“เมื่อกะ-กี้...ฮือ...เสี่ย...เสี่ยก็ไล่ผม!”
โซดาลดมือลงเปิดเผยใบหน้าอันหมองเศร้า แล้วใช้มือนั่นผลักร่างสันทัดของเจ้าพ่อหนุ่มออกจากร่างตัวเองจนอ้อมแขนหลุด
ร่างสูงกัดริมฝีปาก แววตาน้อยใจ (เหมือนจะ) ดูน่าสงสาร แล้วพูดอย่างมีสปิริต
“ผมต้องทำฮะ ผมจะแสดงต่อให้จบ...ผมจะทำให้เสี่ยพอใจ...”
“โอ้! โอ้!!” หาญศักดิ์รีบร้องลั่นเมื่อโซดาส่ายสะโพกไปอีกหนึ่งยึก เสี่ยชานที่อยู่ข้างล่างแทบจะลั่น ทุกคนมองคู่ผัวเมียละเหี่ยใจบนเวทีกันตาปริบๆ “อย่าประชดพี่แบบนี้เลยนะจ๊ะ พี่ยอมแล้วจ้ะ...ยอมทุกอย่าง...”
กึก!
“ทุกอย่าง...เลยนะครับ”
หาญศักดิ์กลืนน้ำลายดังเอื๊อกเมื่อเห็นสีหน้าและแววตาที่คุ้นเคยนั่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งน้ำเสียงที่กลายเป็นปกติสุข เจ้าพ่อเงินกู้หน้าซีดเผือด โซดาที่หันหน้ามามองใบหน้าปั้นยากของเสี่ยหนุ่มยกมือขึ้นกอดอก
And then ผัวอภินิหาร is back...
เด็กหนุ่มเชิดคางขึ้น กระตุกยิ้มมุมปาก เขาเลิกคิ้วขึ้นหนึ่งข้าง
“ว่ายังไงครับ...พี่?”
น้ำเสียงทุ้มต่ำถามย้ำ
แล้วเจ้าพ่ออย่างเขาจะทำอะไรได้เล่า
นอกเสียจาก...
“จ้ะ...พี่ยอมทุกอย่างแล้วจ้ะ... TTOTT”
หัวข้อ: METAL TERMINAL พยัคฆ์คว่ำกวาง , [หนังสือมาแล้วค่าา] 5 ต.ค. 60 {สนพ.Hermit} **จบแล้ว (อ่าน 193624 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก