ตอนที่ 5 : การตัดสินใจ“เหมาคาปูฯเย็นที่นึง พี่เสือมาคุยกันหน่อย” เสือมองตามญาดาที่เดินไปนั่งรออยู่โซฟามุมห้อง
เสือไม่อยากเข้าไปยุ่งเรื่องนี้เท่าไหร่ แต่ในเมื่อญาดาไม่ยอมบอกไออุ่นว่ารู้เรื่องแล้ว ก็มีเพียงเขาคนเดียวที่จะคุยแทนได้
“เมื่อวานช็อปสนุกไหม” เสือวางแก้วเครื่องดื่มลงตรงหน้าญาดา ก่อนลงนั่งฝั่งตรงข้าม
“บ้านเราน่าจะเหมือนเมืองนอกนะพี่เสือ ฟ้าจะได้เอาของไปคืนได้ กว่าหัวจะโล่งบัตรเกือบเต็ม”
“ตอนซื้อไม่คิด”
“อย่าบ่นน่า อีกหน่อยพี่เสือก็ต้องตามจ่ายให้แฟนแบบนี้แหละเวลาทำให้อารมณ์เสีย”
“ไม่มีทาง ผู้หญิงของพี่ต้องไม่ใช้เงินเปลือง”
“จะคอยดู” ญาดาหยิบเครื่องดื่มมาดูดเข้าไปอึกใหญ่ เธอคิดบางเรื่องมาทั้งคืน ก่อนตัดสินใจมาคุยกับเสือ
เมื่อบังเอิญรู้ว่าวันนี้ไออุ่นจะเข้าสาย (จากการไลน์ไปขอให้ไออุ่นเอากาแฟขึ้นมาให้แต่เพื่อนบอกเธอว่ายังไม่ออกจากห้อง)
“พี่เสือ”
“ว่า?”
“พี่เสือคิดว่าคนอย่างคุณทินจะชอบผู้ชายได้ไหม พี่เสือเป็นผู้ชายเหมือนกันพอวิเคราะห์ออกไหม ฟ้าอยากรู้ความเป็นไปได้”
“ทำไมถามเรื่องนี้”
“พูดตรงๆ นะพี่เสือ ฟ้าก็เริ่มชอบๆ คุณทินบ้างแล้ว แต่ฟ้าก็ติดเรื่องลูกคุณทิน ไม่ใช่ว่าทะเลไม่น่ารัก แต่ฟ้ายังไม่อยากดูแลเด็ก
ให้เล่นด้วยแป๊บๆ พอไหว แต่ต้องวิ่งตามตลอดก็ทำใจลำบาก ตอนแรกก็คิดว่าถ้าฟ้าลงเอยกับคุณทินจริง จะจ้างพี่เลี้ยงเด็กมา
ช่วยสักสองคน ซึ่งก็ยังไม่รู้ว่าคุณทินจะยอมหรือเปล่า"
"แต่พอมีเรื่องอุ่นเข้ามา ฟ้าคิดสะระตะแล้ว ฟ้าว่าอุ่นเหมาะกับคุณทินมากกว่า แต่นั่นหมายความว่าต้องพอมองเห็นทางว่า
คุณทินจะพัฒนาเปลี่ยนมาชอบไออุ่นได้ หรือพูดง่ายๆ ก็คือเปลี่ยนมาชอบผู้ชายได้ ไม่อย่างนั้นฟ้าก็หลีกทางให้เสียเปล่า
ของดีๆ นะพี่เสือ มันก็ต้องคิดกันเยอะหน่อย”
“ฟ้า”
“คะ?”
“คุณทินเป็นคนไม่ใช่ของ พูดอย่างกับกำลังเลือกซื้ออะไรสักอย่าง”
“ก็คนนี่แหละค่ะถึงตัดสินใจยาก ถ้าของไม่ยากแบบนี้หรอก ฟ้าซื้อเลยสอง ให้ตัวเองหนึ่งให้อุ่นหนึ่ง”
เสืออยากจะตบหน้าผากตัวเองสักป๊าบ เพราะแบบนี้เขาถึงไม่อยากเข้าไปยุ่งเรื่องรักๆ ของผู้หญิง
“ว่าไงพี่เสือ คิดว่าไงมีโอกาสไหม”
“พี่จะรู้ได้ยังไง พี่ไม่ใช่คุณทิน” เสือมองตามสายตาฟ้า ที่มองตนเองไล่ตั้งแต่หัวลงไปเรื่อยๆ แล้ววกกลับขึ้นมาใหม่
“แล้วพี่เสือล่ะ ถ้าเจอคนถูกใจคิดว่าเปลี่ยนได้ไหม”
“พี่!!” เสือชี้ตัวเอง ก่อนรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันที เสือคิดว่าไม่มีทางเป็นไปได้ ก็ดูอย่างไออุ่นทั้งนิสัยดี ทั้งน่ารัก
รูปร่างก็ผอมบางเกินผู้ชาย เสือยังเคยคิดว่าถ้าไออุ่นเป็นผู้หญิงเขาคงจีบไปแล้ว ดังนั้นถ้าเขาจะเบี่ยงเบนคงเบี่ยนเบนกับไออุ่นไปนานแล้ว
“จริง?”
“จริง”
“อย่างนี้พี่ทินจะมีโอกาสเปลี่ยนเหรอ โอ้ยยย กลุ้มโว้ย” ญาดาร้องดังจนโต๊ะข้างๆ หันมามอง เธอรีบส่งรอยยิ้มไปให้
กลับมารักษามาดนางพญาไว้เหมือนเดิม
“จะให้ไม่ให้ดี” ดูคำถามของญาดา เสือปวดหัวกับเพื่อนของไออุ่นมาก แม่เจ้าประคุณรุนช่อง อยากให้ทินภัทรกับไออุ่น
มาได้ยินเหมือนเขา คงกุมขมับกันถ้วนหน้า
“พี่เสือไม่มีคำแนะนำให้ฟ้าหน่อยเหรอ สักนิดนึงก็ยังดี”
“เก้าปี”
“อะไรเก้าปีพี่เสือ” ญาดามองหน้าเสือที่จู่ๆ ก็พูดออกมาสั้นๆ ญาดาไม่ได้มีญาณทิพย์จะได้รู้ว่าหมายถึงอะไร
“เก้าปีไออุ่นชอบหนึ่งคน เก้าปีฟ้าชอบกี่คน”
“สาม” ฟ้าตอบด้วยความว่องไว คิดว่าเสือคงไม่ได้นับรวมคนที่มาจีบ
“เดี๋ยว!! ไม่ใช่ ต้องสี่คน อ๊ะ..ไม่ๆต้องนับพี่ต๊ะด้วย ห้า ห้าคน”
“ที่เหลือฟ้าก็คิดเอาเอง แต่พี่บอกก่อนว่ามันต้องอยู่บนพื้นฐานว่าฟ้ายังไม่ได้รักคุณทิน ถ้ารักที่พูดมาทั้งหมด
ไม่เกี่ยวเลยไม่มีผล”
“หนึ่งต่อห้า” ญาดาพึมพำกับตัวเองเบาๆ หนึ่งต่อห้า แถมมีลูกติด
“โอเค งั้นยกให้ไออุ่นไปเถอะ ฟ้าหาใหม่ได้”
“พี่ไม่ได้พูดอะไร” เสือแบมือออกสองข้าง เป็นการบอกว่าไม่เกี่ยวกับตัวเอง
“เกี่ยว พี่เสือเป็นคนเสนอแต้มต่อ ดังนั้นเราต้องพนันกัน ถ้าคุณทินกับไออุ่นลงเอยกันถือว่าเจ๊า แต่ถ้างานนี้ลุ้นไม่ขึ้น
พี่เสือต้องจองทริปไปพักผ่อนภูเก็ตให้ฟ้าพร้อมตั๋วเครื่องบิน 3วัน4คืน”
“เฮ้ย พนันอะไรของฟ้า ทำไมพี่มีแต่เสียเปรียบ” เสือมองไม่เห็นว่าเขาจะได้อะไรจากการพนันครั้งนี้ มีแต่เจ๊ากับเสีย
“พี่เสือจะได้เช่าร้านที่นี่ต่อ พี่เสือจะได้ไออุ่นที่มีความสุข และถ้ามันไม่เป็นอย่างนั้น พี่เสือจะได้สบายใจว่าไม่ใช่
ความผิดพี่เสือที่แนะนำฟ้าแบบนี้เพราะได้ให้ของปลอบใจฟ้าแล้ว” ญาดายกกาแฟขึ้นดื่มอึกใหญ่ก่อนพูดต่อ
“ส่วนฟ้า จะได้ไม่รู้สึกเสียใจมากที่ยอมปล่อยคุณทินไปแล้วเสียเปล่า อย่างน้อยก็ได้ไปนอนเล่นภูเก็ตด้วยเงินพี่เสือสบายใจ”
“นี่คุณทินมีค่าเท่ากับทริปไปภูเก็ตเหรอ”
“แหม พูดซะฟ้าเสียหาย ต้องพูดว่าไออุ่นมีค่ามากกว่าคนที่ฟ้าชอบ แบบนี้ฟ้าถึงจะดูดี เป็นนางเอก นางฟ้าฟ้า”
ญาดาผายมือขึ้น ทำท่าราวกับกำลังจะโบยบินขึ้นไป
“เอ้า ตกลงก็ตกลง ทริปไปภูเก็ตพร้อมตั๋วเครื่องบิน 3คืน 4วัน ดิว” เสือบอกอย่างใจปล้ำ เขาชอบฟ้าแต่เขาชอบไออุ่น
มากกว่า มันอาจจะผิดที่เขาทำแบบนี้ แต่เขาอยากให้ไออุ่นมีความสุข
“ดิว” ญาดายกกาแฟขึ้นดื่มจนหมดก่อนวางแก้วลง
“เฮ้อ ค่อยสบายใจหน่อย รู้สึกโล่งขึ้นมาเลย ฟ้าไปทำงานก่อนนะพี่เสือ บอกคุณธรว่าลงมาซื้อกาแฟแป๊บเดียว”
“ถ้าพี่เป็นคุณธรพี่จะไล่ฟ้าออก”
“เหอะคงกล้าหรอก ในรอบ 4ปี มีเลขาคนไหนสับรางให้ได้เก่งเท่าฟ้า รถไฟไม่เคยชนกัน เลขาทำงานเก่งน่ะมีเยอะ
แต่เลขาอย่างฟ้าหาไม่ได้ง่ายๆนะพี่เสือ”
“อัญเชิญคุณเลขาฟ้าไปทำงานได้แล้ว”
“แหม จะไปเดี๋ยวนี้แหละ อ้อ ที่สำคัญพี่เสือห้ามบอกไออุ่นว่าฟ้ารู้เรื่องนี้แล้ว ถ้าจะบอกวันไหนฟ้าจะบอกเอง
เข้าใจตรงกันนะ”
“พี่ว่าบอกไปเลยดีกว่า”
“ไม่ ถ้าพี่เสือไม่เชื่อฟ้า ฟ้าล้มโต๊ะไม่ยกให้แล้ว”
“ตกลงจะเป็นนางฟ้าหรือปีศาจ”
“เป็นนางพญา” แล้วนางพญาฟ้าก็ยักไหล่ขึ้นนิดๆ หยิบกระเป๋าตังค์ก่อนเดินกรีดกรายออกจากร้านไป
++++++++++++++++++++++++++++++++++
“ขอโทษครับพี่เสือ” ไออุ่นรีบขอโทษเสือทันทีที่ถึงร้าน เขามาช้าไปเกือบครึ่งวัน
“ไม่เป็นไรพี่บอกแล้วว่าหยุดอีกวันจัดการให้เรียบร้อยเลยก็ได้”
“เสร็จแล้วครับ เมื่อคืนผมจัดจนดึก ตอนเช้าเห็นมันเหลืออีกนิดเดียวเลยรีบทำให้เสร็จไปเลย”
“นอนห้องใหม่เป็นไงบ้าง”
“แปลกดีครับ ห้องมันสวยเกิน กว้างเกิน อยู่คนเดียวมันเลยโล่งๆ”
“ก็หาคนไปอยู่ด้วย”
“พูดง่ายแต่ทำยาก พี่เสือย้ายไปอยู่กับผมไหม”
“ไม่มีทาง” ให้ย้ายไปอยู่คอนโดเดียวกับไอ้เด็กนรกนั่น แค่คิดว่าต้องบังเอิญเจอกันก็สยองแล้ว
“แล้ววันนี้ลูกลิงของเราจะมาไหมอุ่น” เสือไม่อยากเรียกว่าลูกหมู เพราะดูอาการติดไออุ่นแล้วควรเรียกว่าลูกลิงมากกว่า
ถึงจะเป็นลูกลิงอ้วนๆ ก็เถอะ”
“ไม่รู้ครับ คงไม่มามั้ง”
“พนันกับพี่ไหม พี่ว่ามา”
“พนันด้วยอะไรครับ” ไออุ่นลองถามดูก่อน ร้อยวันพันปีเสือไม่เคยชวนพนันอะไรเลย
“ทริปไปเที่ยวภูเก็ต3วัน4คืนพร้อมตั๋วเครื่องบินดีไหม”
“กับแค่เรื่องทะเลจะมาหรือไม่มาเหรอครับ” ไออุ่นชักงง หรือพี่ชายเขาจะนอนมาไม่เต็มอิ่มเลยคิดอะไรแปลกๆ
“พี่พูดไปงั้นๆ ไปทำงานเถอะบิลกองท่วมหัวแล้ว เดี๋ยวพี่ช่วยเหมาข้างนอกเอง”
“ครับ”
+++++++++++++++++++++++++++++++++
“อายอุ่น” ร่างกลมๆ วิ่งเข้ามากอดขาเขาทันที เมื่อไออุ่นเปิดประตูห้องให้สองพ่อลูกเข้ามา
“พี่ทินสวัสดีครับ มาได้ยังไง” ไออุ่นประหลาดใจนิดหน่อย เพราะวันนี้ทินภัทรไม่ได้แวะเข้าไปที่บริษัท เขายังคิดเล่นๆ
ว่าน่าจะพนันกับพี่เสือ ไม่อย่างนั้นป่านนี้เขาได้ทริปภูเก็ตมาไว้ในกำมือแล้ว
“แวะเอาของมาให้อุ่นน่ะ” ทินภัทรชูถุงกระดาษที่ถืออยู่ในมือ ซึ่งไออุ่นยังมองไม่ออกว่าคืออะไร
“แล้วทำไมทะเลของอาอุ่นถึงมาได้ครับ สองทุ่มแล้วทำไมยังไม่เข้านอน” ไออุ่นลงนั่งคุกเข่ากับพื้นจะได้กอดเด็กชาย
ตัวหอมๆ ได้ถนัด
“พี่ทะเลคิดถึงอายอุ่น” เฮ้อไม่รู้ใครสั่งใครสอน พูดจาแต่ละคำ ไออุ่นละลายแล้วละลายอีก
“อาอุ่นก็คิดถึงทะเลครับ” ไออุ่นหอมแก้มนิ่มๆ กดจมูกลงไปแรงๆ เพื่อแกล้งเด็กชายเล่น
“พี่ทินเชิญนั่งก่อนครับ ผมก็มัวแต่เล่นกับทะเลลืมไปเลย” ไออุ่นเพิ่งนึกได้ว่าปล่อยให้ทินภัทรยืนรออยุ่นานแล้ว
“ดื่มน้ำอะไรดีครับ น้ำเปล่าหรือน้ำผลไม้” ไออุ่นมีเบียร์อยู่ในตู้เย็น แต่เห็นว่าทะเลมาด้วยเขาจึงไม่ถาม
“น้ำเปล่าก็พอ”
“งั้นรอสักครู่ครับ” ไออุ่นเดินไปรินน้ำมาสองแก้ว ก่อนยกกลับมาให้ทินภัทร อีกแก้วเขาวางเอาไว้บนโต๊ะเผื่อทะเลจะหิวน้ำ
“พี่ทะเลนั่งด้วย” ลูกหมูทะเลคลานจากนั่งข้างๆ พ่อ ปีนขึ้นมานั่งบนตักของไออุ่นแทน
“นี่” ทินภัทรยื่นถุงที่วางไว้ข้างตัวส่งให้ไออุ่น
“อะไรครับ” ปากถามมือก็หยิบของในถุงออกมาดูด้วย หน้าตามันคล้ายกับสมาร์ทโฟนปนๆกับเครื่องจีพีเอส
“มันคือตัวควบคุมระบบของห้องนี้ วันก่อนพี่ลืมเอามาจากบ้าน” ทินภัทรขยับเข้านั่งใกล้ๆ ไออุ่น ยื่นมือไปดึงสิ่งที่ไออุ่นถือ
อยู่มา
“นี่ควบคุมระบบไฟทั้งหมด ส่วนนี้ควบคุมระบบล็อค ประตูหน้า ประตูห้องนอน ประตูห้องน้ำ สุดท้ายควบคุมพวกเครื่องเสียง”
ไออุ่นมองตามมือของทินภัทร ทึ่งกับเทคโนโลยีที่ชายหนุ่มติดตั้งไว้
“อุ่นสามารถเข้ารหัสและควบคุมจากข้างนอกได้ เครื่องเบาไม่หนัก ส่วนใหญ่คนจะพกไว้ในกระเป๋า หรือซ่อนไว้ในรถ
เอาไว้เวลาที่ลืมล็อคห้อง หรือลืมปิดน้ำปิดไฟ หรือเอาไว้ใช้ในห้องนอน จะได้ไม่ต้องเดินออกมาปิดเอง”
“ขอบคุณครับ” ไออุ่นรับมาถือไว้ เขาไม่คิดว่าจะพกมันเพราะกลัวเลินเล่อทำหาย คงใช้เพื่อความสะดวกอยู่ในบ้านมากกว่า
“พี่ทินรอเอาไปให้ผมที่ร้านตอนไปออฟฟิศก็ได้นะครับ ไม่น่าต้องขับรถมาเลย ผมเกรงใจ”
“พี่เอาติดรถไว้อยู่แล้วกะจะเอาไปให้อุ่นที่ออฟฟิศ แต่พอดีลูกหมูอยากทานไอศกรีมพี่มาห้างไม่ไกลจากนี่
มีเวลาเลยแวะเอามาให้ กว่าพี่จะเข้าออฟฟิศก็อีกสองสามวัน อุ่นจะได้มีใช้”
“ติมหย่อย” ลูกหมูเคลิ้มราวกับอยากทานเพิ่มอีกสักถ้วย
“ไหนว่าคิดถึงอาอุ่น ไม่เห็นชวนอาอุ่นไปทานด้วยเลย อร่อยอยู่คนเดียว” ไออุ่นไม่ได้คิดอะไรแค่จะหยอกเด็กชายเล่นเท่านั้น
“อายอุ่นอยากกินเยอ” เด็กชายผู้แสนฉลาดนิ่วหน้า รู้สึกตัวเองผิดที่ไม่ชวนไออุ่น
“อยากกินสิครับ”
“แด๊ดพาอายอุ่นกินติม” เด็กชายทะเลหันไปบอกพ่อ เวลาเขาอยากกินก็บอกแบบนี้แล้วพ่อก็จะพาไป
“เอาไว้วันหลังก็ได้ครับ วันนี้พี่ทะเลกินมาแล้ว” ไออุ่นรีบบอกเมื่อเห็นเด็กชายทำหน้าจริงจัง
“กินได้”
“ว่ายังไงอุ่น ไปไหม” ทินภัทรถามยิ้มๆ เมื่อเห็นสีหน้าลำบากใจของไออุ่น
“โธ่พี่ทินก็รู้ว่าผมแซวทะเลเล่น ไม่ได้อยากไปทานจริงๆ อีกอย่างตอนนี้สองทุ่มแล้ว เดี๋ยวจะดึกไปสำหรับทะเล”
ไออุ่นอยากคุยกับทินภัทรเรื่องนี้ ทะเลยังเล็กทำไมป่านนี้ถึงยังไม่ได้เข้านอน แต่เพราะเขาไม่มีความเกี่ยวข้องอะไร
จึงได้แต่เก็บไว้ในใจ
“ทะเลง่วงไหมครับ” ไออุ่นก้มลงถามเด็กน้อยที่นั่งอยุ่บนตัก เพราะเห็นตาเริ่มหรี่ลงๆ
“ง่วง พี่ทะเลง่วง” ว่าแล้วเด็กชายทะเลก็พลิกตัวหันหน้าเข้าหาไออุ่น เอนหัวซบลงไปกับอก มือกอดเอวไออุ่นไว้หลวมๆ
ไออุ่นเลยต้องรีบกอดประคองไว้
“อย่างนี้คงไม่ได้กลับง่ายๆ “ ทินภัทรมองภาพตรงหน้า ทะเลดูมีความสุขมากเวลาอยู่กับไออุ่น เด็กชายไม่เคยงอแง
ไม่หงุดหงิดอาละวาดเหมือนทุกครั้ง เวลาคนอื่น(ที่ไม่ใช่เขา)พาเข้านอน
ทินภัทรชะโงกหน้าเข้าไปดูใกล้ๆ ด้วยความอยากรู้ เขาเห็นรอยยิ้มอ่อนโยนที่ติดอยู่บนริมฝีปากเมื่อไออุ่นมองลุกชายเขา
มือที่กอดลูบหลังไปมาให้เบาๆ เขาคล้ายจะได้ยินเสียงไออุ่นฮัมเพลงอยู่ในคอ
“หลับแล้ว โอ๊ะ...” มันเป็นอุบัติเหตุเล็กๆ เมื่อไออุ่นหันหน้ามาทางเขา แก้มใสจึงชนเข้ากับจมูกโด่งอย่างจัง ถึงจะเพียงชั่วครู่
แต่ทินภัทรรู้สึกได้ถึงความนุ่มและกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ลอยมา
“ขอโทษที พี่นั่งชิดไม่หน่อย” ทินภัทรขยับออกห่าง
“ไม่เป็นไรครับ” ทินภัทรไม่แน่ใจว่าคนที่บอกว่าไม่เป็นไร ไม่เป็นไรจริงหรือเปล่าเพราะแก้มที่เขาเพิ่งสัมผัสค่อยๆ เปลี่ยนป็น
สีแดงขึ้นเรื่อยๆ
“เมื่อกี้อุ่นจะพูดอะไร” เขาไม่อยากให้อีกฝ่ายต้องอายไปมากกว่านี้จึงชวนคุยไปเรื่องอื่น
“ผมจะบอกว่าทะเลหลับแล้วครับ พี่ทินจะพากลับเลยหรือจะให้นอนที่นี่ไปก่อนสักพัก”
“กลับเลยดีกว่าจะได้นอนยาวๆ ”
“ครับ”
ทินภัทรขยับเข้าใกล้ไออุ่นอีกครั้ง เขาช้อนมือเข้าไปใต้ตัวลูกชาย มือสัมผัสโดนต้นขาของไออุ่น ทินภัทรรู้สึกได้ทันทีว่าไออุ่นสะดุ้งเบาๆ
ฮึบ เขาอุ้มลูกหมูตัวอ้วนขึ้นยืน ถึงจะแค่สามขวบนิดๆ แต่น้ำหนักลูกชายเขาไม่ใช่น้อยๆ ทำให้อดสงสัยไม่ได้ว่าไออุ่นตัวนิด
เดียวไปเอาแรงจากไหนมาอุ้ม เพราะเขาไม่เคยได้ยินไออุ่นบ่นเลยสักครั้ง
“เดี๋ยวผมไปส่งที่รถครับ จะได้ช่วยกดลิฟท์ เปิดประตูรถให้ด้วย” ไออุ่นขันอาสา เพราะดูแล้วคงไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับ
ทินภัทร
“ขอบคุณครับ”
“พี่ทินขอกุญแจรถครับ” ไออุ่นแบมือขอ เพื่อจัดการเปิดรถให้ทินภัทร
“อยู่ในกระเป๋ากางเกง ฝากอุ่นหยิบให้หน่อยสิ” ทินภัทรไม่ได้อุ้มลูกหมูทะเลขึ้นบ่า แต่อุ้มโดยช้อนใต้แขนกับใต้ขาแทน
ทำให้เขาไม่สามารถปล่อยมือได้
“ในกระเป๋ากางเกงหรือครับ”
“ใช่”
“ผมอุ้มทะเลแทนดีกว่าครับ พี่ทินจะได้สะดวก” ไออุ่นยอมรับว่าไม่สามารถทนทานเป็นครั้งที่สามของวันได้
เขากลัวตัวเองจะแสดงพิรุธบางอย่างออกมาให้ทินภัทรเห็น
“อุ่นหยิบให้ดีกว่า พี่ไม่อยากเปลี่ยนมือไปมาเดี๋ยวทะเลตื่น งอแงตอนขับรถจะลำบาก”
“อ่า..ครับ” ไออุ่นเข้าใจเหตุผลของทินภัทร เขาจึงจำใจต้องล้วงมือเข้าไปในกระเป๋า
กางเกงของทินภัทรเป็นแบบสลิมฟิต ทำให้การล้วงเข้าไปโดยไม่ให้สัมผัสกันแทบเป็นไปไม่ได้ ไออุ่นรู้สึกถึงความแน่น
ของต้นขาผ่านเนื้อผ้า รับรู้ถึงร่างกายที่แข็งแรงกำยำ กว่าเขาจะล้วงเอากุญแจออกมาได้เล่นเอาหัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ
มือไม้สั่น ไออุ่นต้องพยายามก้มหน้าลงต่ำเพื่อกันไม่ให้ทินภัทรเห็นหน้าแดงเรื่อของตนเอง
ไออุ่นจัดการกดรีโมทเปิดรถ และเปิดประตูหลังเพื่อให้ทินภัทรวางเด็กชายทะเลลงบนคาร์ซีท เขาส่งกุญแจคืนให้
เมื่อทินภัทรปิดประตูรถด้านหลังเรียบร้อยแล้ว
“ขอบใจนะอุ่น ไว้เจอกันใหม่”
“ครับ ขับรถดีๆ นะครับพี่ทิน”
“ไม่ต้องห่วง รับรองพี่ดูแลทะเลของอายอุ่นอย่างดี” ทินภัทรเลียนแบบวิธีเรียกไออุ่นของลูกชาย
“ฮ่าๆๆ รับทราบครับ ห้ามมีรอยขีดข่วนเป็นอันขาดไม่อย่างนั้น...” ไออุ่นพูดค้างไว้ เมื่อทินภัทรเคลื่อนกายเข้ามาใกล้
“ไม่อย่างนั้นจะทำอะไร”
ไม่..ไม่อย่างนั้น..” ไออุ่นเริ่มตะกุกตะกักด้วยระยะห่างระหว่างเขากับทินภัทรแทบจะไม่พอให้ใครเดินผ่านได้
“ผมจะขโมยมาเลี้ยงเอง”
“ฮ่าๆๆๆ ไม่ต้องขโมย แค่บอกมาพี่จะรีบพามาส่ง พิเศษเฉพาะไออุ่นคนเดียว”
“อุ่นเป็นอะไร” ทินภัทรรีบถามเมื่อเห็นอีกฝ่ายเอาแต่ยืนนิ่ง
“เปล่า..เปล่าครับ พอดีผมเพิ่งคิดได้ว่าทำอะไรค้างไว้ในห้องครัวก่อนพี่ทินจะมา”
“อ้าวเหรอ งั้นรีบขึ้นไปเถอะ ไม่ต้องอยู่ส่งพี่หรอก” ทินภัทรเดาว่าไออุ่นอาจจะตั้งอุ่นอะไรไว้หรืออาจจะเป็นเตาอบ
เพราะสีหน้าดูตกใจมากพอดู
“ไป เร็ว” ทินภัทรดันหลังให้อีกฝ่ายออกเดิน
“กลับบ้านปลอดภัยนะครับ”
“ครับผม”
ทินภัทรรอจนไออุ่นเดินหายเข้าไปในตัวอาคาร เขาเปิดประตูรถด้านหลัง เพื่อหยิบผ้าห่มมาคลุมให้ลูกหมูทะเล
เสร็จแล้วจึงกดจมูกลงไปบนแก้มนุ่มของลูกชายเบาๆ แปลกที่เขาได้กลิ่นของไออุ่นจางๆ จากตัวลูกชายของเขา
มันเป็นกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่เขาก็อธิบายไม่ถูก รู้แต่ว่าเขารู้สึกชื่นใจทุกครั้งที่ได้กลิ่น
นี่เป็นความรู้ใหม่สำหรับทินภัทร ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชาย จะให้ความรู้สึกแบบนี้ได้เช่นกัน
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
** ทำไมฟ้าถึงไม่ยอมบอกไออุ่น ตอนหลังๆ เดี๋ยวมีเฉลยค่ะ
***วันนี้ลงสองเรื่องนะคะ มหารักอาจค่ำๆ หน่อย
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: *✿ ｡Someone LOVES You ｡✿* [แจ้งข่าว] /29/03/17 ✿ P.149 (อ่าน 1260162 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก