ตอนที่ 19 : กล้าทำต้องกล้ารับ“ได้ไหมครับพี่เสือสองคืน” ไออุ่นนั่งอยู่ในห้องพักของรีสอร์ทหรูในจังหวัดระยอง เขากำลังขอร้องให้เสือยอมพักร่วมห้อง
กับรเมศหรือไอ้เด็กนรกที่เสือเพิ่งโวยวายไปเมื่อครู่
เรื่องทั้งหมดเกิดจากทินภัทรต้องมางานแต่งงานเพื่อนที่นี่ จึงเอ่ยชวนเขาและเสือให้มาพักผ่อนด้วยกัน ทีแรกไออุ่นกับ
เสือคิดจะปฏิเสธเพราะยังไม่อยากให้เหมาดูแลร้านกับเด็กใหม่ที่เพิ่งรับเข้ามาทำงานแค่สองคน แต่ญาดากลับเป็นตัว
แปรที่ทำให้พวกเขาต้องตอบตกลงเนื่องจากเจ้าบ่าวคือเพื่อนกลุ่มเดียวกันกับคุณธรเจ้านายของญาดา ทำให้ญาดาพลอย
ได้รับการ์ดเชิญไปด้วย เมื่อถูกเพื่อนขอร้องให้มาด้วยกัน ไออุ่นกับเสือจึงไม่กล้าปฏิเสธ
เรื่องคงไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ้าเจ้าลูกหมูตัวแสบจะไม่ร้องไห้โยเยเมื่อพบว่าไออุ่นต้องแยกมาพักห้องเดียวกับเสือ เด็กชายเบะ
หน้าร้องไห้สะอึกสะอื้น ไม่ว่าใครจะพูดอะไรก็ไม่ยอมหยุด เอาแต่เกาะขาไออุ่นแน่น ทำให้ความคิดในการแลกห้องเกิดขึ้น
เดิมไออุ่นพักกับเสือ ทินภัทรพักกับรเมศที่ตามมาพักผ่อนด้วย ส่วนธรกับญาดาพักเดี่ยวคนละห้อง
“งั้นพี่เปิดห้องใหม่”
“ไม่มีแล้วครับพี่เสือ แขกเต็มทุกห้อง เห็นบอกว่าห้องไม่พอต้องจองโรงแรมข้างๆ ให้แขกที่มางานด้วย” เจ้าบ่าวเป็นเจ้าของ
โรงงานชื่อดังในจังหวัดระยองนอกจากแขกในจังหวัดแล้ว ยังมีแขกจากกรุงเทพฯและต่างประเทศมาอีกจำนวนมาก
ส่วนใหญ่เป็นแขกทางสายธุรกิจ
“เอาอย่างนี้ครับ ผมพักห้องเดียวกับพี่เสือดีกว่า เดี๋ยวผมเข้ามาตอนดึกๆ รอให้ทะเลหลับก่อน”
“อุ่น” เสือเรียกไออุ่นเอาไว้ เมื่ออีกฝ่ายกำลังจะเดินออกจากห้อง
“พี่พักห้องเดียวกับไอ้เด็กนรกก็ได้ ไม่ได้เรื่องมากขนาดนั้น อุ่นจะได้ไม่ต้องลำบาก”
“ไม่เป็นไรครับ ผมอยากให้พักกันแบบสบายใจมากกว่า”
“เอาตามนี้เถอะ”
“ขอบคุณครับพี่เสือ”
ไออุ่นส่งยิ้มให้เสือเป็นการขอบคุณ ก่อนหยิบกระเป๋าเสื้อผ้าที่ยังไม่ได้เอาของออกมาจัด เดินออกจากห้องพัก
+++++++++++++++++++++++++++++
“อ้าว” ไออุ่นร้องได้คำเดียวเมื่อเดินออกมาแล้วเจอเข้ากับรเมศที่ยืนรออยู่หน้าห้อง
“ผมพักห้องนี้ใช่ไหมครับ”
“ครับ รบกวนด้วยนะ” ไออุ่นรู้สึกเกรงใจรเมศ เพราะรู้ว่าสองคนนี้ไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่ แต่ตัวเลือกอื่นก็ไม่มี
ฟ้าเป็นผู้หญิง ส่วนคุณธรเสือไม่สนิทเลย ถ้าจะให้เขาวิ่งไปวิ่งมาระหว่างสองห้องก็ยอมรับว่าลำบาก เกิดดึกๆ
หรือตอนเช้าลูกหมูงอแงขึ้นมาจะรบกวนห้องอื่นเปล่าๆ
“รบวกนอะไรกันพี่อุ่น ผมสบายมาก อ้อ พี่ทินย้ายไปพักห้อง 1425 แทนพี่ธรนะครับ ถัดจากห้องเดิมไปสองห้อง
ติดกับห้องคุณฟ้า"
“ครับ” ไออุ่นตอบรับงงๆ ทินภัทรจะย้ายห้องทำไม เขาไม่ได้ถามเอาคำตอบจากรเมศแต่เดินมุ่งหน้าไปห้อง 1425
เพื่อถามกับทินภัทรเอง
“พี่ทินเปลี่ยนห้องทำไม...” ไออุ่นเดินเข้ามาในห้องพักแล้วถึงกับชะงักไม่กล้าถามคำถามต่อ เขาว่าเขาได้คำตอบแล้ว
จากสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
“อยากรู้จริงๆ หรือครับ”
“ช่างมันเถอะครับ ห้องไหนก็เหมือนกัน” ถามต่อก็เข้าตัวเปล่าๆ ในเมื่อสิ่งที่แตกต่างระหว่างสองห้องคือ..เตียง
ทินภัทรมองตามคนขี้อายที่ทำเป็นรื้อกระเป๋าเอาเสื้อผ้าออกมาจัด ทันทีที่เขารู้ว่ามีโอกาสที่ไออุ่นจะย้ายมาพักห้องเดียวกัน
สิ่งแรกที่ทินภัทรทำคือขอแลกห้องกับชลธร จากห้องเตียงคู่เปลี่ยนเป็นห้องเตียงเดี่ยวแทน แค่นี้ก็หมดปัญหาเวลาเข้านอน
“ธรชวนออกไปหาอะไรทานข้างนอก ที่รีสอร์ทมีแต่แขกงานแต่ง จะได้เป็นส่วนตัวหน่อย”
“ก็ดีครับ” ไออุ่นเห็นด้วยเพราะเขาเองยังทำตัวไม่ถูกเรื่องทินภัทร เขาไม่รู้ว่าควรแสดงออกอย่างไรในที่สาธารณะ
“กังวลอะไรอยู่หรือเปล่า”
“เปล่าครับ” ไออุ่นเลือกที่จะไม่บอก
“ทะเลหลับไปนานหรือยังครับ”
“หลังอุ่นออกไปได้แป๊บเดียว ร้องจนเหนื่อย” ไออุ่นบอกลูกหมูทะเลว่าเขาจะไปย้ายของมาอยู่ด้วย เด็กชายถึงยอมให้เขา
ออกจากห้องได้
“ทะเลติดอุ่นน่าดู”
“ผมว่าบางทีทะเลอาจคิดถึงแม่นะครับ” ไออุ่นตัดสินใจพูดเรื่องภรรยาเก่าของทินภัทร เขาคิดว่าถ้าจะเดินหน้าต่อไป
เขาต้องรู้คำตอบบางเรื่องก่อน
“พี่ทินมีโอกาสที่จะคืนดีกับแม่ของทะเลไหมครับ” ถ้าครอบครัวได้อยู่กันพร้อมหน้า ไออุ่นจะยินดีมาก
“ทำไมถามพี่แบบนั้น” ทินภัทรเริ่มรู้สึกถึงสัญญาณอันตรายบางอย่าง เขาดึงไออุ่นไปนั่งที่โซฟาเพื่อให้ไกลจากลูกชายอีกนิด
“พี่ทินเพิ่งเลิกกัน มันยังไม่นานบางทีอาจจะปรับความเข้าใจกันได้”
"อุ่น อย่าคิดมากสิครับ" ทินภัทรมองหน้าไออุ่นนิ่ง ก่อนตัดสินใจอะไรบางอย่าง
“พี่พูดดังแค่นี้อุ่นได้ยินไหมครับ”
“ครับ”
ทินภัทรไม่เคยคิดจะเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังแม้แต่กับพ่อแม่ของตัวเอง แต่เขากลับรู้สึกว่าเขาเล่าให้ไออุ่นฟังได้ ต่อให้ในอนาคต
เขากับไออุ่นจะเป็นอย่างไร เขาก็เชื่อจากใจว่าเขาไว้ใจไออุ่นได้
“พี่กับวาเรารู้จักกันถูกใจกันแล้วก็เริ่มไปไหนมาไหนด้วยกัน มันเป็นช่วงทดลองว่าเราจะไปกันได้หรือเปล่า และแน่นอนเรามี
อะไรกัน จนวันนึงวามาบอกพี่ว่าท้อง วาต้องการเอาออก” ทินภัทรพยายามเลี่ยงการพูดชื่อของทะเล เพราะกลัวว่าลูกชายจะตื่นมาได้ยิน
“แต่พี่ไม่ยอม เราทะเลาะกันใหญ่โต วายังอยากใช้ชีวิตให้เต็มที่ ไม่อยากเป็นแม่ ไม่อยากแต่งงาน ไม่อยากกลับไทย
อยากเป็นอิสระ สุดท้ายพี่เลยยื่นเงื่อนไขว่า ถ้าวายอมแต่งยอมคลอดและอยู่ในทะเบียนนานสามปี พี่จะให้บ้านที่โน้นกับ
เงินก้อนนึง แล้วพี่จะพา..กลับมาที่นี่ ไม่ให้เขาต้องอึดอัดเมื่อเจอใครใหม่ ซึ่งวาก็ตกลง"
ไออุ่นถึงกับพูดไม่ออกกับเรื่องราวที่ได้รับฟัง เขาทำได้แค่ยื่นมือไปกุมมือของทินภัทรเอาไว้
“อุ่นอาจสงสัยว่าทำไมพี่ไม่พากลับมาเลย ทำไมต้องสามปี เพราะพี่อยากให้...” ทินภัทรพยักเพยิดไปทางลูกชายที่หลับอยู่บนเตียง
“อยากให้คิดว่าเกิดมาท่ามกลางความรักเหมือนคนอื่นทั่วไป แต่งสามปีแล้วหย่ามันฟังดูพอรับได้ใช่ไหม”
“ครับ” ถ้าไออุ่นจะรักทินภัทรอยู่แล้ววันนี้ความรักของเขามันก็มากขึ้นทบเท่าเป็นทวีคูณ
“พี่ทินทำดีที่สุดแล้ว”
“พี่ก็หวังว่ามันจะเป็นอย่างนั้น ตลอดสามปีพี่ถ่ายรูปไว้เยอะมาก หวังว่ามันจะเป็นช่วงเวลาดีๆ ให้ลูกได้จดจำ”
“หลังสามปีคุณวาไม่คิดเปลี่ยนใจหรือครับ” ไออุ่นไม่เข้าใจเลย ขนาดเขาไม่ใช่สายเลือดเดียวกับทะเล เขายังรักยังหลง
ขนาดนี้ ทำไมคนเป็นแม่ถึงไม่รู้สึก
“วานับวันรอเสมอ พี่ว่าเขาโล่งใจมากกว่าที่มันครบเสียที”
“พี่ทิน” ไออุ่นโน้มตัวทินภัทรลงมากอด เขารู้สึกสงสารจนอยากร้องไห้ออกมา สงสารลูกหมูของเขา สงสารทินภัทร
ผู้ชายที่พยายามทำทุกอย่างเพื่อลูก
“เรื่องนี้พี่ขอให้อุ่นช่วยเก็บเป็นความลับได้ไหม นอกจากอุ่นแล้วไม่มีใครรู้เรื่องนี้ พ่อแม่พี่ยังคิดว่ารักกันปกติ”
“ได้สิครับ ได้แน่นอน”
“พี่ขอจูบได้ไหม”
“ได้สิครับ หือ?” ไออุ่นมัวแต่ลูบหลังปลอบทินภัทร เขาจึงเผลอตอบตกลงออกไป
“เดี๋ยว เดี๋ยวครับ” แต่คนที่รออยู่แล้วไมปล่อยโอกาสให้เขาเปลี่ยนคำตอบ ทินภัทรเชยคางไออุ่นขึ้นก่อนประทับริมฝีปากลงไป
เขาวนเวียนจูบซ้ำๆ มันช่างอบอุ่น หอมหวานจนเขาไม่อยากหยุด
“แด๊ด” ไออุ่นสะดุ้งโหยง รีบดันอกของทินภัทรออก ลูกหมูทะเลลุกขึ้นมานั่งบนเตียง มือป้ายตาไปมา
“ไม่เอาครับทะเล เดี๋ยวตาอักเสบ” ไออุ่นเดินไปที่เตียง ดึงมือของเด็กชายทะเลออก ก่อนลูบหน้าให้ช้าๆ
“อายอุ่นมาแย้ว” ลูกหมูทะเลดีใจที่เห็นไออุ่นอยู่ในห้อง ตอนลุงเสือจะเอาอาอุ่นไปเขาร้องไห้แทบแย่
“มาแล้วครับ ไหนใครงอแงยกมือขึ้น”
“พี่ทะเลคับ” เด็กชายทะเลยกมือกลมป้อมขึ้นสูงจนสุดแขน
“ก้าทามก้าลับ”
“ฮ่าๆ พี่ทะเลของอาอุ่นเก่งที่สุดครับ” ไออุ่นจับลูกหมูฟัด เรื่องเลียนแบบคำพูดผู้ใหญ่ขอให้บอก ทินภัทรคงสอนมาแบบนี้
สอนให้เป็นลูกผู้ชาย สอนให้รู้จักรับผิดชอบ ลูกหมูทะเลจะต้องโตมาเป็นผู้ชายที่ดีเหมือนพ่อแน่ๆ
“ลูกหมูทำผิดแล้วต้องทำยังไงครับ” ทินภัทรตามมานั่งลงบนเตียงอีกคน
“เพี้ยะเยย” ลูกหมูทะเลยื่นมือให้ไออุ่นอย่างกล้าหาญ
“บาวบาวน้า” แต่แม้จะกล้าหาญเพียงใด พี่ทะเลก็ยังกลัวเจ็บนี่นา
“อาอุ่นไม่ตีหรอกครับ มานี่มาอาอุ่นจะเล่าอะไรให้ฟัง” ไออุ่นอุ้มลูกหมูทะเลขึ้นมานั่งบนตัก
“อาอุ่นชวนลุงเสือมาเที่ยวด้วย ลุงเสือนอนคนเดียว ลุงเสือกลัวเลยให้อาอุ่นไปอยู่เป็นเพื่อน ถ้าอาอุ่นไม่ไป
ลุงเสือก็จะนอนไม่หลับ ทะเลไม่สงสารลุงเสือหรือครับ”
“ฉงฉานคับ”
“อาอุ่นถึงต้องไปนอนห้องลุงเสือไงครับ ดังนั้นเราต้องฟังคนอื่นก่อน อย่าเพิ่งเอาแต่ใจ พี่ทะเลนอนกับพ่อกับอาโรม
แต่ลุงเสือนอนคนเดียว พี่ทะเลว่าอาอุ่นควรนอนเป็นเพื่อนใครครับ”
“ลุงเฉือ”
“เก่งมากครับคนดีของอาอุ่น” ไออุ่นจูบศีรษะเล็กๆ ที่พิงอยู่บนอก เขาไม่ได้พูดก่อนหน้านี้ เพราะทะเลเอาแต่ร้องไห้
พูดไปก็คงไม่ฟังต้องรอให้สงบเสียก่อน
“พี่ทะเลขอโทด”
“ไม่เป็นไรครับเด็กดี” ไออุ่นโยกร่างกลมไปมาเป็นการปลอบโยน
“แต่ตอนนี้อาโรมไปนอนเป็นเพื่อนลุงเสือแทนให้แล้วครับ ดังนั้นอาอุ่นจะมานอนกับเรา” ทินภัทรรีบชิงบอกลูกชายเสียก่อน
เขาไม่ได้คิดเรื่องนอนห้องเดียวกันมาก่อนเพราะรู้ว่าไออุ่นต้องพักกับเสือ แต่เมื่อมีโอกาสแล้วทำไมเขาต้องปล่อยไปด้วย
“อู้” เด็กชายทะเลตาโต
“จิงเยออายอุ่น”
“ครับ” ไออุ่นมองหน้าคนเจ้าเล่ห์ หมั่นไส้ที่คนตัวโตทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“เย้ๆ” ลูกหมูทะเลลุกขึ้นกระโดดโลดเต้นอยู่บนเตียง คืนนี้เขาจะได้นอนกับอาอุ่นเหมือนเดิม
“ร้ายนักนะครับพี่ทิน”
“ให้ตีก็ได้ครับ” ทินภัทรแบมือยื่นไปตรงหน้าไออุ่น ใบหน้ายิ้มกริ่มดวงตาเต้นระริก
เพี้ยะ ไออุ่นฟาดลงไปเต็มแรง ลูกไม่น่าตีสักนิดแต่กับคนพ่อเขาว่าตียังน้อยไป
“โอ้ย” ทินภัทรยกมือขึ้นกุมมือตัวเอง ล้มลงไปนอนกลิ้งกับเตียง จนลูกหมูทะเลตกใจ
“แด๊ด แด๊ด” เด็กชายทะเลรีบเข้าไปช่วยพยุงแด๊ดให้ลุกขึ้นนั่ง
“แด๊ดของลูกหมูเกเรครับ เลยต้องถูกอาอุ่นตี” ไออุ่นไม่ยอมให้ทินภัทรหาพวกได้สำเร็จ
“อู้ แด๊ดขอโทดอายอุ่นเยย เกเลเด็กม่ายดี”
“ถูกต้องครับ” ไออุ่นยิ้มชอบใจเมื่อรู้แล้วว่าทะเลเลือกอยู่ข้างใคร
“ขอโทษครับ” เสียงออดอ้อนนั้นมากจากผู้ใหญ่ตัวโตที่เล่นเป็นเด็กสามขวบแทนลูกชาย
“ดีมาก” ลูกหมูทะเลชมพ่อ ก่อนหันไปบอกกับอาอุ่น
“โอ๋ อายอุ่นโอ๋เยย”
“หือ?”
“โอ๋งาย โอ๋โอ๋เยย” ลูกหมูทะเลยกมืกกลมป้อมขึ้นจับกันก่อนโยกแขนไปมา สาธิตการโอ๋ให้อาอุ่นดู
“อุ่นตีพี่แล้วต้องกอดครับ บอกว่าเก่งมาก กล้าทำต้องกล้ารับ” จู่ๆ ไออุ่นก็รู้สึกไร้พวก ชักไม่แน่ใจว่าเขาเสียรู้ให้คนพ่อหรือคนลูก
กันแน่ หรืออาจจะทั้งสองคน
“ทะเลครับ มาหาอาอุ่นหน่อย” ไออุ่นเรียกทะเลให้เดินเข้ามาชิด ก่อนกระซิบบางอย่างข้างหูเด็กชาย
“อู้อู้” ลูกหมูทะเลตาโต พยักหน้ารัวๆ พออาอุ่นปล่อยมือที่กอดอยู่ออก เขาก็รีบเดินไปหาแด๊ดทันที
“กอดกอด แด๊ดเก่งที่ฉุด ก้าทามก้าลับ” ลูกหมูทะเลรัดคอพ่อแน่น ก่อนจูบซ้ำๆ ลงบนหน้าผาก
“โอ๋โอ๋น้า ลักที่ฉุด” ทินภัทรจำใจต้องรับการโอ๋จากลูกชาย เมื่อว่าที่แฟนของเขาส่งไม้ต่อให้ลูกหมูตัวอ้วนกลมทำหน้าที่แทน
เสียอย่างนั้น
“กอดนิดกอดหน่อยก็ไม่ได้ คืนนี้ระวังตัวเถอะ” ทินภัทรบ่นอุบเมื่อทุกอย่างผิดไปจากแผนที่คาดการณ์ไว้
“คืนนี้อะไรนะครับ” ไออุ่นหรี่ตามองคนตัวโตโมโหฟาดงวงฟาดงาที่ไม่ได้กอด
“อยากรู้ก็ต้องรอให้ถึงคืนนี้ก่อนสิครับ” ทินภัทรส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ไปให้ไออุ่น เดี๋ยวต้องจับเจ้าลูกหมูเล่นเยอะๆ คืนนี้จะได้หลับสนิท
“ทะเลครับ”
“คับ”
“เดี๋ยวคืนนี้อาอุ่นใจดีอ่านนิทานให้ฟังสามเรื่องเลยเอาไหมครับ”
“เอาคับ”
“อ่านอะไรเยอะแยะครับ ลูกหมูนอนดึกกันพอดี ไหนว่าต้องให้นอนหัวค่ำครับ” ทินภัทรรีบประท้วง ขืนรอให้จบสามเรื่อง
ไออุ่นง่วงพอดี
“ก็เรามาเที่ยวพักผ่อนไม่ใช่เหรอครับ ผมอนุญาตให้ทะเลนอนดึกได้นิดหน่อย ดีไหมครับทะเล”
“ดีคับ ดึกเยย พี่ทะเลม่ายง่วง”
“ทะเลจำพี่หมีตัวใหญ่ๆ ที่ห้างได้ไหมลูก”
“จำด้าย” คุณหมีตัวใหญ่ สูงกว่าพี่ทะเลเยอะๆ เลย พี่ทะเลจำได้
“กลับไปพ่อจะพาไปซื้อนะครับ ถ้า...”
“พี่ทิน ผมบอกว่ายังไงครับห้ามติดสินบนลูก”
“พี่ไม่ได้ติดสินบน พี่แค่บอกลูกว่ากลับไปจะซื้อตุ๊กตาให้ ถ้า..” ทินภัทรกลืนน้ำลายลงคอ ถ้า..อะไรดีเขาถึงจะไม่โดนเชือด
“ถ้าอะไรครับ”
“ถ้า..มีเวลาว่าง” ถึงจะฟังไม่ค่อยเข้าท่า แต่ทินภัทรว่าเขาก็พอเอาตัวรอดไปได้
“อืม ไม่เกี่ยวกับอ่านนิทานใช่ไหมครับ”
“ไม่เกี่ยว ไม่เกี่ยวแน่นอน” ทินภัทรรีบส่ายหน้าปฏิเสธสุดฤทธิ์
“ไม่เกี่ยวกับคืนนี้ด้วย”
“ไม่เกี่ยวครับ”
“ไม่ได้หาเรื่องจะกวนผม”
“แน่นอนครับ”
“ถ้าอย่างนั้นคืนนี้พี่ทินนอนชิดด้านในนะครับ ห้ามขยับมาใกล้ไม่อย่างนั้นผมจะถือว่าพี่ทินพูดโกหก เชื่อถือไม่ได้”
“โกหกม่ายดี แด๊ดบอก” อะไรที่แด๊ดสอน พี่ทะเลจำได้หมดแหละ
“ใช่ครับทะเล พูดแล้วไม่ทำตามยิ่งไม่ดี ดังนั้นคืนนี้แด๊ดจะไม่กวนอาอุ่น แล้วกลับไปก็จะซื้อตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ให้ทะเลด้วย”
“เย้ๆ อาวอาว คุณหมีตัวหย่าย”
“หึหึ ตามนั้นใช่ไหมครับพี่ทิน”
“อุ่นนน” ทินภัทรลากเสียงยาว เขาพยายามส่งสายตาออดอ้อนไปให้ไออุ่น โธ่อยู่ด้วยกันแต่ไม่ให้เข้าใกล้ใครมันจะไปทำได้
“ขอกอดก็ยังดีครับ ให้กอดแล้วพี่จะเป็นเด็กดีไม่ดื้อไม่ซน”
“เสียใจครับ ผมบอกแล้วว่าไม่ชอบติดสินบน” ถึงตาไออุ่นยิ้มอย่างผู้ชนะบ้าง เห็นเขาใจอ่อนให้บ่อยๆ ทั้งพ่อทั้งลูกเล่นเขา
เสียน่วม ดังนั้นถึงเวลาที่ไออุ่นต้องใจแข็งบ้างแล้ว
“มาครับลูกหมู อาอุ่นอาบน้ำให้ เดี๋ยวจะได้ออกไปทานข้าวข้างนอกกัน”
“คับ” ลูกหมูทะเลชูสองแขนให้ไออุ่น เขาช้อนร่างกลมขึ้นอุ้มก่อนเดินตรงไปยังห้องน้ำ
ทินภัทรทิ้งตัวลงนอน วันนี้ทำไมเขาพลาดซ้ำแล้วซ้ำอีก ได้จูบไปนิดเดียวเสียเชิงชายหมด สงสัยต้องปรับกลยุทธ์ใหม่
“เวลายังพอมี งั้นเราแช่น้ำเล่นกันก่อนนะครับ”
“เย้ๆ อาว เล่นกาน”
“อุ่นน” ทินภัทรลุกพรวด เขารีบกระโจนลงจากเตียง แต่ไปถึงตอนประตูห้องน้ำปิดพอดี ทินภัทรขยับที่เปิดประตูแต่มันติด
ล็อคด้านใน
“อุ่นครับ พี่อาบด้วยคนสิ”
“........”
“ทะเลครับ พ่ออาบด้วยคน”
“คิกคิก อายอุ่น คิกคิก”
นอกจากเสียงลูกหมูตัวอ้วนกลมหัวเราะชอบใจแล้ว ไม่มีสัญญาณใดๆ ว่าไออุ่นจะยอมเดินมาเปิดประตูให้เขา
ทินภัทรจึงจำเป็นต้องยอมแพ้ กลับมานั่งหน้าจ๋อยอยู่คนเดียวบนเตียงกว้าง
ฝากไว้ก่อนครับอุ่น อย่าคิดนะว่าจะหนีพี่พ้น
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
ตอนหน้าสปอยไว้ก่อนว่าเป็นของคู่รองนะคะ (อาจ)ไม่มีลูกหมูทะเล ห้ามคนอ่านงองแง ^^
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: *✿ ｡Someone LOVES You ｡✿* [แจ้งข่าว] /29/03/17 ✿ P.149 (อ่าน 1260156 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก