[ต่อจากด้านบน]“เซอร์ไพรส์!!”
ไออุ่นยืนอึ้ง เขาหันไปมองรอบๆ เสือ รเมศ ญาดา หมอก เหมา คุณธร คุณธัน ทุกคนมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง
พี่อุ่นยินดีด้วยนะครับผมดีใจที่สุดเลย” เหมาเดินเข้ามาจับแขนไออุ่น เสียงที่ร้องเซอร์ไพรส์ดังลั่นเมื่อครู่ก็เสียงลูกน้อง
ตัวแสบของเขานั่นเอง
“น้อยๆ หน่อย ถอยมายังไม่ใช่เวลา” เสือเข้ามาดึงเหมาออกไป ไออุ่นมองตามเขาไม่ได้พูดอะไรเพราะยังงงอยู่ไม่หาย
“อุ่นครับ”
“ครับ” ไออุ่นหันกลับไปมองทินภัทร เขาตอบรับแบบเบลอๆ ตาสบเข้ากับดวงตาที่ฉายแววอบอุ่นและอ่อนโยน
ทินภัทรขยับเข้าไปใกล้ เขาจูงมือไออุ่นพาไปยืนริมสระน้ำ รอบด้านจุดเทียนสีขาวสว่างไสว
“อุ่นครับ” ทินภัทรจับมือไออุ่นขึ้นมากุมไว้ทั้งสองข้าง
“พี่ขอบคุณอุ่นมากครับที่คอยอยู่ข้างๆ และดูแลพี่กับทะเลอย่างดีเสมอ พี่มีความสุขมากที่มีอุ่นอยู่ใกล้ๆ” พี่รักอุ่นนะครับ
รักมากด้วย” ไออุ่นใจเต้นแรง เนื้อตัวเขาสั่นไปหมดเมื่อเริ่มเดาได้ว่าทินภัทรจะพูดอะไร
“ พี่อยากใช้ชีวิตร่วมกันกับอุ่นตลอดไป แต่งงานกับพี่นะครับ” ทินภัรหยิบแหวนออกจากกระเป๋ากางเกง ไออุ่นมองตาม
แต่สมองเขาว่างเปล่าไปหมดจึงไม่ได้ตอบอะไรออกมา
“พี่อุ่น เซย์เยสสิครับ” ไออุ่นหันไปมองตามเสียง ก็เห็นคนอื่นๆ ทำหน้าลุ้นกันสุดฤทธิ์ แม้แต่ญาดาก็เอาแต่พยักหน้าซ้ำๆ
“ว่ายังไงครับคนเก่ง” ทินภัทรเรียกความสนใจของคนรักให้กลับมาที่เขา
“ให้เกียรติแต่งงานกับพี่ได้ไหมครับ” เสียงทุ้มอ่อนโยนนั้นทำเอาไออุ่นแทบละลาย เขาเหมือนคนไม่มีสติอยากพูดก็พูดไม่
ออก ได้แต่เงอะงะอยู่อย่างนั้น
“ผม..ผม..”
“ได้ไหมครับ”
“ครับ..ได้ครับ ได้” น้ำตาของไออุ่นไหลพรูออกมา เขาไม่เคยร้องไห้แบบนี้มานานแล้ว มันเอาแต่ไหลไม่หยุด ไม่อยากเชื่อว่า
ทุกอย่างจะเกิดขึ้นจริง
“ขอบคุณครับ” ทินภัทรบรรจงสวมแหวนลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของไออุ่น ก่อนยกขึ้นประทับริมฝีปากลงไปบนแหวนแผ่วเบา
“ธร..” ไออุ่นเห็นทินภัทรหันไปพยักหน้าให้กับชลธรที่ยืนรออยู่ เขาเห็นชลธรส่งอะไรบางอย่างให้ทินภัทร เมื่อเพ่งมองดีๆ ถึง
เห็นว่าเป็นกล่องแหวนอีกกล่องหนึ่ง
“พี่รู้ว่าอุ่นคงไม่ยอมจัดการแต่งงานใหญ่โต ถ้าอย่างนั้นเราถือเอาวันนี้เป็นวันแต่งงานของเรานะครับ ตกลงไหม”
“ตกลงครับ” ไออุ่นยิ้มทั้งน้ำตา เขาร้องไห้ก็จริงแต่มันเป็นน้ำตาของความสุขและสมหวัง
“ถ้าอย่างนั้นอุ่นสวมแหวนให้พี่บ้าง” ไออุ่นหยิบแหวนจากในกล่อง สวมลงบนนิ้วของทินภัทร มือของเขาสั่นจนควบคุม
ไม่ได้ แสงแฟลตเสียงชัตเตอร์ดังไม่ขาดระยะ
“เราแต่งงานกันแล้วนะครับ นับตั้งแต่นี้ไปพี่เป็นของอุ่น อุ่นเป็นของพี่ เราเป็นของกันและกัน”
“ครับ ครับพี่ทิน ผมก็รักพี่ทินครับ” ไออุ่นโถมเข้ากอดทินภัทร เรารัดร่างสูงเอาไว้แน่น ทินภัทรยกมือขึ้นลูบหลังไออุ่นช้าๆ
ปล่อยให้ร้องไห้จนพอใจ
หลังอาการสะอื้นสงบลง ไออุ่นเบี่ยงตัวออกจากอ้อมแขนของทินภัทร ก่อนโน้มคออีกฝ่ายลงมาหา เขาแตะริมฝีปากลง
บนแก้มของทินภัทรเบาๆ เพื่อบอกให้รู้ว่าเขาขอบคุณและมีความสุขมากแค่ไหน
ด้านทินภัทรเมื่อได้รับสัมผัสจากคนรัก แค่จูบแก้มสำหรับเขามันยังไม่พอ ริมฝีปากร้อนจึงเลื่อนเข้าประกบกับริมฝีปากนุ่ม
เขาค่อยๆ บดเบียดน้ำหนักลงไป ลิ้มรสความหอมหวานจากปากของคนรัก
“อะแฮ่ม อะแฮ่ม เฮีย พี่อุ่น พวกผมยังอยู่นะครับ จูบเป็นพิธีก็พอม้าง” สิ้นเสียงลูกน้องตัวแสบ ไออุ่นก็รีบผละหน้าออก
เขาอายจนหน้าแดง แต่ไม่ได้ต่อว่าทินภัทรเพราะเขาเองก็มีความสุขไปกับการจูบนี้เช่นกัน
“ถ้าเหมาไม่ห้ามผมก็จะห้ามเองครับ ข้างในส่งข้อความมาขอสัญญาณแล้ว ผมบอกไปแล้วว่าให้ออกมาได้” ไออุ่นมอง
หน้าทินภัทรเป็นเชิงถามว่ารเมศหมายถึงใคร ทินภัทรไม่ตอบแต่จับไหล่เขา หมุนตัวให้ทันหน้าไปทางทางประตูเข้าบ้านที่
อยู่ใกล้กับสระว่ายน้ำ
เสียงเปิดประตูดับเบาๆ ก่อนไออุ่นจะเห็นพ่อของทินภัทรอุ้มทะเลเดินออกมา
“พี่รู้ว่าอุ่นคงไม่อยากให้ทะเลหรือพ่อกับแม่พี่เห็นฉากเมื่อครู่นี้พี่เลยขอให้ท่านรออยู่ในบ้านก่อน แล้วค่อยออกมาฉลองพร้อมกัน”
“ใช่ครับ” ไออุ่นดีใจที่ทินภัทรเข้าใจความรู้สึกของเขา เรื่องแบบนี้ให้เขาทำต่อหน้าผู้ใหญ่กับเด็กคงไม่ไหว
ไออุ่นเกือบหมดความสนใจแล้วเมื่อเห็นคุณพีระยาเดินตามสามีออกมาเรียบร้อย แต่ประตูกลับไม่ปิดลง
“พ่อ! แม่!” ไออุ่นตกตะลึงตาค้าง เมื่อคนที่เดินตามแม่ของทินภัทรออกมาคือพ่อกับแม่ของเขาเอง
“มาได้ยังไงครับ” ไออุ่นตกใจจนลืมสวัสดี
“พี่ไปรับมาเองเครื่องเพิ่งลงเมื่อเช้า” ทินภัทรที่ยืนอยู่ใกล้ๆ เป็นคนเฉลยคำตอบ
“พี่ทิน” ไออุ่นมองหน้าคนโน้นทีคนนี้ที ทุกคนมีแต่รอยยิ้มมีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่งงไปหมด
“ตกใจอะไรอุ่น มีแฟนแล้วแถมจะแต่งงานก็ไม่บอกพ่อกับแม่ นี่ดีนะว่าลูกเขยบินไปขอถึงที่โน้น”
“พี่ทินไปบ้านผมมาหรือครับ!!”
“ใช่ พี่ไปขออุ่นกับคุณพ่อคุณแม่มาไปกับพ่อของพี่ ไปแบบเช้าไปเย็นกลับอุ่นจะได้ไม่สงสัย วันที่พี่บอกอุ่นว่าต้อง
ไปธุระเรื่องงานกับคุณพ่อไม่ได้ไปบริษัทเจ้าธรนั่นแหละ”
“ขอบคุณนะครับที่มา ผมคิดถึงพ่อกับแม่ที่สุดเลยครับ” ไออุ่นโถมตัวเข้ากอดผู้ให้กำเนิด
“ดีใจด้วยนะลูก สมหวังเสียที” เสียงกระซิบเบาๆ ของแม่ ทำให้ไออุ่นรู้ว่าแม่ของเขาจำทินภัทรได้ ไออุ่นตัดสินใจบอกพ่อกับแม่
เรื่องที่เขาชอบผู้ชายตั้งแต่วันที่เขาแน่ใจแล้วว่าเขาหลงรักทินภัทร ตอนที่รู้เรื่องพ่อไม่พูดกับเขาไปหลายวัน มีเพียงแม่ที่คอย
ปลอบใจให้กำลังใจ และคอยโน้มน้าวพ่อให้เข้าใจเขา จนเวลาล่วงเลยเป็นปีพ่อของเขาจึงยอมรับได้
“ขอบคุณครับแม่ แม่ไมได้บอกพี่ทินใช่ไหมเพราะเขายังไม่รู้”
“อ้าวนี่พี่เขายังไม่รู้หรอกหรือ แม่ก็นึกว่าเราไปจีบพี่เขาเสียอีก ฮ่าๆ สบายใจได้จ้ะแม่ไม่ได้บอก”
“กระซิบอะไรกันสองคน มากอดพ่อบ้างสิ”
“ครับพ่อ” ไออุ่นคลายอ้อมแขนออกจากแม่เปลี่ยนไปกอดบิดาบ้าง
“ยินดีด้วยนะลูกขอให้มีความสุข มีครอบครัวที่ดี”
“ขอบคุณครับพ่อ”
“ทินมานี่สิ”
“ครับคุณพ่อ” ทินภัทรที่ยืนรออยู่แล้วก้าวเข้ามายืนเคียงข้างไออุ่น
“ดูแลกันให้ดี รู้จักอภัยให้กัน หนักนิดเบาหน่อยต้องรู้จักอดทน”
“ขอบคุณครับ” ทินภัทรกับไออุ่นยกมือขึ้นไหว้อย่างอ่อนน้อมและซาบซึ้ง
“ถ้าตาทินทำอะไรให้ไม่ถูกใจมาฟ้องแม่นะ แม่จะจัดการให้เองเพราะแม่รับปากพี่อินไว้แล้วว่าจะดูแลอุ่นให้ดี
เหมือนอุ่นเป็นลูกแม่คนนึง”
“ขอบคุณครับคุณป้า” ไออุ่นยกมือไหว้พ่อกับแม่ของทินภัทรบ้าง
“ผมเองก็จะจะเคารพ รักคุณลุงคุณป้าเหมือนพ่อแม่แท้ๆ จะไม่ทำให้เสียใจหรือผิดหวังเป็นอันขาดครับ“
“ไม่เอา ต้องเรียกว่าเแม่จ้ะ เรียกใหม่” คุณพีระยาดึงไออุ่นเข้าไปกอด เป็นการต้อนรับสมาชิกใหม่
“ครับคุณแม่”
“พอๆ นี่งานแต่งห้ามร้องไห้” คุณประพนธ์รีบห้ามเพราะนอกจากไออุ่นจะเริ่มน้ำตาคลอแล้ว ภรรยาเขาและแม่ของไออุ่น
ก็ทำท่าจะร้องตาม
“คุณอินเชิญครับ” คุณประพนธ์ผายมือเชิญพ่อของไออุ่น ไปยังโต๊ะริมสระน้ำที่ตกแต่งเอาไว้อย่างสวยงาม
“อายอุ่น” ลูกหมูทะเลดิ้นจะลงจากแขนของรเมศ จนชายหนุ่มต้องรีบวางเด็กชายลง
ลูกหมูทะเลวิ่งตุ๊บตั๊บเข้าหาอาคนโปรด ชูสองแขนให้อุ้มเขาขึ้น
“นิอายอุ่นของพี่ทะเลห้ามกอด” ลูกหมูทะเลยู่ปาก มือกอดคอไออุ่นเอาไว้แน่น คนโน้นคนนี้พากันกอดอาอุ่นกันใหญ่
พี่ทะเลหวง
“หือ?” คุณประพนธ์ชะงักเท้ามองหลานชายตัวอ้วน
“แบบนี้แหละครับพ่อ ติดกันเป็นตังเม ทำอะไรแต่ละทีลำบาก”
“เฮ้ยอย่าโทษลูก ไม่เก่งจริงเองนี่หว่า”
“โธ่พ่อครับมาเป็นผมบ้างสิ....”
“พี่ทิน” ไออุ่นเผลอเรียกเสียงดัง เขาอายพ่อของทินภัทรจนหน้าแดง
“พี่เปล่าพูดอะไรครับ พี่ไมได้หมายถึงเรื่องนั้น”
“ฮ่าๆ แล้วอย่ามาบอกว่าเป็นลูกฉันนะกลัวเมียแบบนี้ไม่ใช่พ่อว่ะ”
“จริงหรือคะคุณ ไหนลองบอกหน่อยสิว่าไม่กลัวตรงไหน” ไออุ่นจากอายๆ กลายเป็นขำ เมื่อแม่ของทินภัทรถึงกับท้าวเอวถาม
เห็นพ่อของทินภัทรสะดุ้งแล้วเขาบอกเลยว่าลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นแน่ๆ
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“ทีนี้รู้หรือยังครับว่าทำไมพี่ถึงปล่อยให้อุ่นกังวล เพราะพี่ไม่อยากให้อุ่นจับพิรุธได้ว่าพี่กำลังทำอะไรอยู่ “ ทินภัทรดึงไออุ่น
แยกออกมานั่งเล่นที่เก้าอี้ชายหาดที่ตั้งห่างออกมา
“ทำเอาผมใจหายใจคว่ำหมดครับ ดีแค่ไหนแล้วหัวใจไม่วายไปเสียก่อน”
“ถ้าหัวใจวายจริงเดี๋ยวพี่ปั๊มให้ จะปั๊มจนกว่าจะฟื้น อุ่นไม่ต้องกลัว” ไออุ่นอยากจะถอนใจออกมาดังๆ นิดๆ หน่อยๆ เป็นไม่
ได้ ต้องเข้าเรื่องตลอด
แต่เอาเถอะครั้งนี้เขาจะยอมให้ สำหรับความน่ารักทั้งหมดที่ทินภัทรทำให้เขา สำหรับงานแต่งเล็กๆ ที่มีแต่คนที่เขารัก
และสำหรับผู้ชายที่รักเขามากที่สุด
“เอาไว้กลับไปที่คอนโดก่อนนะครับ ผมจะให้พี่ทินปั๊มให้จนพอใจ” ไออุ่นกระซิบเบาๆ ก่อนรีบเดินหนีเข้าไปรวมกลุ่ม
กับคนอื่นๆ
ทินภัทรมองตามคนรักด้วยดวงตาที่ลุกวาว โปรโมชั่นนี้ช่างดีกับใจเขาเหลือเกิน
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
**พรุ่งนี้ลงมหารักนะคะ หลังจากนี้จะลงผลัดกันเรื่องละวัน ตามนี้น้า
** สองตอนนี้จะยาวหน่อยนะคะ ที่เหลือสั้นเป็นปกติค่ะ
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: *✿ ｡Someone LOVES You ｡✿* [แจ้งข่าว] /29/03/17 ✿ P.149 (อ่าน 1260118 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก