บทนำ“ปัตย์”
“กินครับกิน!!” ปัตย์ตกใจจนอุทานเสียงหลงเมื่อมีมือปริศนาแตะลงบนไหล่ของเขา รีบลดกล้องในมือลงแทบไม่ทัน
“เลิกถ่ายได้แล้วถ้าไม่อยากถูกจับได้”
“โธ่เอ๊ยปราณมาให้สุ้มให้เสียงหน่อยสิ” ปัตย์ยกมือลูบอกเมื่อหันไปเจอน้องชายฝาแฝดเข้า
“ดีแล้วที่เป็นเราถ้าเป็นคนอื่นปัตย์ซวยแน่” ปราณยกมือโอบไหล่แฝดผู้พี่ที่ควรเป็นแฝดผู้น้องเขามากกว่า เพราะมีรูปร่างที่เตี้ยกว่าหรือจะเรียกหุ่นกลมป้อมน่ารักก็ว่าได้
“บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เลิกอุทานแบบนี้ คนถึงเอาแต่ล้อว่าอ้วน”
“มันติดมาตั้งแต่เด็กปราณก็รู้ เราก็พยายามอยู่ เป็นคำนี้ก็ดีแค่ไหนแล้ว” ปัตย์ทำหน้างอนเมื่อน้องชายพูดถึงปมด้อย เขาติดอุทานมาตั้งแต่เด็ก มีสองสามประโยคที่พูดบ่อยขึ้นกับว่าอยู่ในสถานการณ์ไหน ตกใจมากน้อยเพียงใด ปัตย์มองน้องชายร่างสูง เขากับปราณเป็นพี่น้องแฝดคนละฝารูปร่างหน้าตาจึงแตกต่างกัน เขาสูงร้อยหกสิบห้าในขณะที่ปราณสูงร้อยแปดสิบ เขารูปร่างสมบูรณ์มีเนื้อมีหนังแต่ปราณกลับมีกล้ามและซิกแพค เขาหน้ากลมแก้มป่องเหมือนแม่แต่ปราณกลับได้ความหล่อเข้มและความเท่ห์จากพ่อมาครบ โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมกับเขาเสียเลย
“เหมือนที่เลิกมองหมอนั่นไม่ได้ใช่ไหม” ปราณพยักพเยิดไปทางร่างสูงที่นั่งคุยกับเพื่อนอยู่ข้างสนามบอล เกือบทุกวันปัตย์จะมาที่นี่เพื่อรอเจอชายหนุ่มที่ชื่อองศา รุ่นน้องต่างคณะที่เขาแอบหลงรักตั้งแต่แรกพบ
“ชู่ว ปราณเบาๆ หน่อย” ปัตย์รีบยกนิ้วขึ้นแตะริมฝีปากอิ่ม กลัวว่าใครจะได้ยินสิ่งที่น้องชายพูด
“ไปหาอะไรกินเถอะหิวแล้ว” ปราณยักไหล่ เขาไม่สนใจว่าจะมีใครได้ยินไหมเพราะไม่มีใครอยู่แถวนี้
“ไปสิ แต่รอแป๊บนะเราขอลงรูปก่อน” ปัตย์จัดการส่งไฟล์จากกล้องเข้าสู่มือถือ ก่อนเปิดแอพพลิเคชั่นอินสตาแกรมขึ้นมา เขาเลือกรูปที่ดีที่สุดปรับแสงให้เรียบร้อยก่อนกดส่งขึ้นระบบ พร้อมติดแฮชแท็กเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา
#Apple of my eye แปลว่า
สุดที่รักของฉัน สำนวนที่ปัตย์ชอบความหมายมากถึงขั้นนำมาใช้เป็นแฮชแท็กประจำตัวองศา ใช่แล้วเขาคือรุ่นพี่ตัวกลมขาสั้นสูงแค่ไหล่ ผู้ชายที่ชอบยืนกระมิดกระเมี้ยนส่งยิ้มอายๆ ไปให้ ผู้ชายโก๊ะกังที่แอบเรียกองศาลับหลังว่า
สุดที่รักของผม ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
Darin ♥ FANPAGE Twitter :
primdarin
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
