ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0 ==============================================================
- นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมาทั้งหมด ตัวละครทุกตัวถูกสมมุติขึ้นมาทั้งหมด ไม่มีอยู่จริง
- โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม
- จัดอยู่ในประเภทรับชมได้ทุกวัย
สารบัญค่ะ
ขอบคุณที่รักกกกกก ตอนที่ 1ฤดูร้อนกำลังจะหมดไปพร้อมกับการปิดเทอม
หน้าฝนที่พกพาเอาความชุ่มชื่น เย็นสบาย โชยกลิ่นดิน หอมกลิ่นหญ้ากำลังจะเริ่มต้นขึ้น
ผมขับรถออกจากบ้านแต่เช้าตระเวนรับเพื่อน ๆ เพื่อมาเรียนโรงเรียนเอกชนค่าเทอมแพงกระเป๋าแทบฉีกพร้อมกัน วันนี้เปิดเทอมวันแรกครับ พวกผมนัดกันตั้งแต่เมื่อคืนว่าจะรีบมาส่องสาวกัน น้อง ม.1 น่ารัก ๆ ทั้งนั้น สายรายงานว่าน้องมิ้นท์ น้องครีมพี่น้องสองสาวดาวคอนแวนต์ข้าง ๆ จะย้ายมาเรียนที่นี่เพราะ....เพราะไรไม่รู้ นาทีนี้ใครจะสนล่ะครับ
มาถึงโรงเรียนพวกผมก็ตรงไปที่ประจำเลยครับ มุมอับหน้าห้องพยาบาล
ห้องพยาบาลโรงเรียนผมอยู่ตรงหัวมุมถนนที่จะผ่านไปแคนทีนครับ แล้วก็ถือเป็นถนนหลักที่เชื่อมทางเดินไปตึกเรียนแต่ละตึกซะด้วย อย่าได้คิดว่าจะผ่านพวกผมโดยไม่เสียเลือดเสียเนื้อนะครับ เห่ากันกระจาย เหอะเหอะ ส่วนมากก็มีแต่ผมกับเพื่อน ๆ เท่านั้นละครับ ไม่ค่อยมีกลุ่มอื่นมานั่งเห่ากับพวกผมหรอก
เสียงออดยาว มันเป็นสัญญาณให้เราต้องละจากกิจกรรมทุกอย่างที่ทำอยู่เพื่อไปเข้าแถว แต่มันใช้ไม่ได้กับคนบางจำพวก และก็เป็นคนจำพวกเดียวกับกลุ่มผมครับ
“น้องทำไรหล่นน่ะจ่ะ เอ๊า!!! บอกแล้วยังจะเฉย...น้องน่ะแหละ” สิ้นเสียงเห่าของก้อง หนุ่มน้อยที่ทุกคนเรียกกันว่า “ก้อง ทงบัง” มันไม่ได้หน้าคล้ายยุนโฮเพียงอย่างเดียวนะครับ มันยังมีแฟนเป็นลูกเสี้ยวเกาหลีอีกด้วย
สาวน้อย...คาดว่าจะเป็นน้อง ม.1 เพราะหางเต่าเขียวเชียวครับ ไหนจะแววตาเดียงสาคู่นั้นอีก น้องหันรีหันขวาง แล้วก็ชี้นิ้วใส่หน้าอกตัวเองอย่าง งง ๆ
“ใช่ครับน้องแหละ ทำของหล่นแล้วก็ไม่ยอมเก็บ...เอ้า...ไม่เก็บเหรอครับ” อาศัยจังหวะที่น้องมองหาของที่ตัวเองทำหล่น มันก็เดินไปประกบหลังแล้วก็กระซิบใส่หูน้องเบา ๆ แต่ก็ดังพอให้พวกผมได้ยิน
“หัวใจพี่ที่อยู่แทบเท้าน้องไงครับ...ฮิ้ววววววววววว ก๊ากกกกก” มันพูดจบพวกผมก็ฮากันครืน น้องได้แต่ทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก จะอายหรือจะโกรธยังก็แยกไม่ถูก นี่แหละครับ ผลของการเดินผ่านหน้าห้องพยาบาลคนเดียว
“เฮ้ย!!! นี่มันจะเข้าแถวอยู่แล้วนะเว้ย กูยังไม่เห็นแม้แต่ชายกระโปรงน้องครีมเลย ไอ้เชี่ยอ๋องมึงเอาข่าววงในเหี้ยไรมาบอกกู!!!”เต๋าหนุ่มสะตอแดนใต้ แต่พออยู่ต่อหน้าสาวมันจะกลายเป็น...เต๋าสตรอว์เบอร์รี่ แยกเขี้ยวด่าอ๋องหนุ่มหน้าตี๋ที่มีดีตรงลักยิ้มแก้มขวาทันที ไอ้อ๋องไม่รีรอสวนไปทันควัน
“สัตว์!!!! กูจะรู้มั้ยว่าทำไมน้องครีมยังไม่มา แต่ข่าวกูเชื่อถือได้แน่นอน ป้านิ่มแม่บ้านน้องเค้าบอกกูเองเลยนะเว้ยว่าน้องครีมกับน้องมิ้นท์จะย้ายมาเรียน ร.ร. เรา...”
“กูว่าเราไปดูที่แถวดีกว่าป่ะ ง่ายกว่าเยอะ!!!! ไอ้วินมึงลอกการบ้านเสร็จยัง นั่งลอกตั้งแต่เจ็ดโมงนี่ออดเข้าแถวดังแล้วยังไม่เสร็จอีก” ชาย ด้วยมาดนิ่ง ๆ ทำให้พวกผมเรียกมันคุณชายได้อย่างไม่กระดาก มันยื่นน้ำให้ผม ก่อนจะฉุดมือผมให้ลุกขึ้น แต่ยังไม่ทันก้าวขาไปไหน วิน หนุ่มผิวขาว สูง โปร่ง มันเหมาะกับคำว่าคุณหนูมากครับ(ถ้ามันไม่เปิดปากพูด)ก็เอ่ยขัดขาพวกเราขึ้นมาว่า
“ไอ้เหี้ยยยยย อีกข้อเดียวเว้ยยยยย ของกูเสร็จนานแล้วแต่ที่กูนั่งเขียนเนี่ยมันของพิ!!!” ...ผมลืมเลยครับว่ามันอาสาลอกการบ้านให้ผม
“เอ๊า..งั้นก็ช้า ๆ ไม่ต้องรีบ พวกกูรอได้”ไอ้ก้องพูดยิ้ม ๆ ผมหันหน้าไปมองมันก็ระบายยิ้มไว้เต็มหน้า จนผมอดยิ้มตามมันไม่ได้ หึ!! นี่ล่ะครับเพื่อนผม ทุกอย่างที่เป็นผม หรือของผม เพื่อนต้องให้ผมเป็นที่สุดเสมอ
“เสร็จละ!!! ระดับกูมันเลยขั้นเทพไปแล้วเว้ย” ผมขอบใจไอ้วินด้วยฝ่ามือปราบเทพ ไม่แรงอะไรหรอกครับ เหมือนยีหัวเล่นมากกว่า
ผมมักจะเดินนำหน้า ชายเดินตามหลังและตามด้วยเพื่อน ๆ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่สาว ๆ ห้องผมเรียกปรากฏการณ์นี้ว่า “การเฝ้าระวังตูดให้หัวหน้าฝูง” สาวบางคนชอบจับคู่ผมให้คนโน้นคนนี้ จับคู่กับผู้ชายนะครับ น่ากลัวเหมือนกัน55+ พอผมถามว่าแล้วไม่คิดจับให้ตัวเองบ้างเหรอ เธอก็บอกว่าผมเป็นเคะในฝัน เคะในฝันนี่..ยังไงครับ? เธอก็อมยิ้ม..ทำหน้าเหมือน ‘มึงอยากรู้อะดิ’ แต่ก็ไม่บอกผมซักที ช่างมันครับ แค่อยากหาเรื่องคุยด้วยเท่านั้นเองไม่ได้อยากรู้เท่าไหร่
พวกผมย้ายตูดมาอยู่ที่แถวตัวเองแล้วก็ชะเง้อคอมองแถวเด็ก ม.2 ผมกับไอ้ชายสูงที่สุดในกลุ่ม เอิ่ม...ในห้องดีกว่าครับ 178 นี่ก็สูงมากสำหรับเด็ก ม.3 แล้วครับก็เลยเป็นหน้าที่ของชายไม่เกี่ยวกับผมครับ หึหึหึ เพ่งดูว่าน้องครีมกับน้องมิ้นท์มาเรียนรึเปล่า
“ว่าไงมั่งวะ เห็นเปล่า? ไอ้อ๋อง!!!ถ้ามันไม่เป็นอย่างที่พาดหัวข่าว...มึง อ่วม!!!!”สิ้นเสียงไอ้ก้องก็ฮากระจาย เพราะไอ้อ๋องถลึงตาใส่และสวนไปว่า...
“เอื้อก!!!” มันทำท่ากลืนน้ำลายเหนียว ๆ ด้วยครับ ผมก็ได้แต่ยิ้ม ๆ แล้วส่ายหัวกับอาการของพวกมัน ผมกำลังจะช่วยชายดูสองสาว
เฮ้ย..ใครมันมาบังวิสัยทัศน์ผมวะ หันมองข้าง ๆ ก็ไอ้ชายนี่หว่า มันจะมีใครสูงมากกว่าผมกับไอ้ชายได้วะ ผมกำลังจะทัก มันก็หันมาพอดี
“..........”
ต่างคนต่างเงียบ มองค้างกันอยู่แบบนั้น หน้ามันไม่ได้เหมือนญาติข้างไหนของผมนะครับ แต่มัน....
ปิ้งป่อง ปิ้งป่อง
“นายพิรุณ ห้อง 3/2 พบอาจารย์ที่ห้องปกครองด่วน” อ้าวววว ผมนี่หว่า
“เฮ้ย!!! เค้าเรียกมึงนี่หว่า รีบไปป่ะ เดี๋ยวแม่งก็โฟนอีก กูอายแทนว่ะ” หืม...ไอ้ชาย เค้าเรียกกูนะ ทำจะอายแทน ไอ้เหียก
“พูดแค่นี้ต้องด่ากูด้วยเหรอ”มันล็อคคอผมแล้วเหวี่ยงไปมา ผมก็ได้แต่ขำมัน สงสัยผมจะคิดดังแฮะ
ผมรีบวิ่งออกจากแถว แต่ก็ยังไม่วายมองไปที่แถวเด็ก ม.2 หวังจะเห็นน้องครีมกับน้องมิ้นท์ แต่เหมือนผมจะลืมอะไรไปซักอย่าง
อืม...ผมลืมอะไรกันนะ?
.
.
.
ผมชะโงกหน้าดูความเคลื่อนไหวในห้องปกครอง ข้างหลังนั่นมันเหมือนพี่ช้างเลยนี่หว่า แต่...พี่ช้างจะมาทำไมที่ ร.ร. ผมล่ะ
“พิรุณ เข้ามาสิ ญาติเธอมาพบน่ะ”ผมขอบคุณอาจารย์ก่อนจะเสมองไปทางญาติ พี่ช้างจริง ๆ ด้วย
ผมยกมือไหว้พี่เค้า ถึงพี่เค้าจะเป็นลูกจ้างของตาแต่พี่เค้าก็อายุมากกว่าผม
“พี่ช้าง...มีอะไรครับ?” พี่ช้างทำหน้าบอกไม่ถูกเหมือนคนคิดไม่ตก
แล้วผมก็ได้รู้...ว่าทำไมพี่ช้างถึงต้องถ่อมาหาผมถึงที่โรงเรียน
..............................
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
