หัวข้อ: ♂...I~รับไม่ได้...(ถ้าไม่ได้รัก)♂ แจ้งข่าว หน้า 52

[newly]

อ่านทีเดียวรวดเรย

ชอบคู่พี่ตุลจัง

มีเรื่องของคู่พี่ตุลแบบเต็มๆไหมค่ะ ชอบมากเรย

แต่คู่ของกิ้งก้อชอบค่ะ

[K3n0]

แล้วจะ "รับ"  ได้ยังค้าบบบบบ  อิอิ

[malula]

เดาว่าไม่น่าจะรอดแหละคราวนี้ เสร็จแน่ ๆ กิ๊งเสร็จกันย์แน่ ๆ

[SoN]

^^

[yowyow]

ตอนหน้ากิ๊งหน้าจะรอด รอดเพราะพี่ชาย...มั้ง

[-~iK@iZ_KunG~-]

คิดว่าคงไม่รอดครับ ฮ่าๆๆ

[gth_suckseed]

  เยี่ยมเลยครับอ่านแล้วติดมาก ๆจะรอติดตามตอนต่อไปนะครับ

[NY_JK]

คิดว่ากิ๊งรอด เพราะสองคนข้างล่างอาจจะทะเลาะกันเสียงดัง เลยทำให้กันย์หมดอารมณ์
แต่คนที่ไม่รอดน่าจะเป็นปอนด์เพราะจะโดนเฮียตุลย์จัดการ
ใจจริงก็อยากให้กิ๊งไม่รอดหรือว่าจะไม่ให้รอดทั้งกิ๊งทั้งปอนด์ดี
แต่เอาเป็นว่าทายว่ากิ๊งรอด

[puppyluv]

ชูมือโหวต พรึ่บ!!!
ไม่เอารอด จะเอาไม่รอด
กันย์สู้ๆ ซะทีๆ หุหุ

[zabzebra]

ยอมเถอะกิ๊ง ดูคู่พี่ชายดิ ข้ามคำว่าแฟนไปไกลมากแล้วนะ ฮ่าๆ

[zazoi]

คนเราต้องรักษาสัญญานะ อิอิ

[nongrak]

มาลองอ่านดูก่อน เดี๋ยวจะตามอ่านเรื่องอื่นด้วยค่ะ

[๛ナーリバス๛]

 ตอนที่ 20  ...รับไม่ได้ ถ้าไม่ได้รัก....


           ถึงจะรู้ว่างี่เง่าไปหน่อยที่นึกอิจฉาที่กิ๊งมันเอ่ยปากชมพี่ตุลย์ แต่ไม่รู้สิครับ ผมคงจะรักกิ๊งมากซะจนไม่อยากจะสนหน้าอินทร์หน้าพรหม หึงหวงได้แม้แต่พี่ชายตัวเอง พอกิ๊งเห็นว่าผมเริ่มไม่พอใจกับคำพูดของมัน กิ๊งมันก็พยายามจะพูดเอาใจแล้วก็ยิ้มมาให้ มันไม่รู้บ้างหรือไงว่าในสถานการณ์แบบนี้ บรรยากาศมันเป็นใจขนาดไหน ใบหน้าหวานๆ ของมันช่างมีเสน่ห์ดึงดูดมากนัก ริมฝีปากบางสีสดก็น่าจูบจริงๆให้ตาย นอกจากจูบแล้วผมก็ยังกดร่างมันลงไปกับพื้นห้อง ซ้ำยังขึ้นคร่อมอีกต่างหาก
    หึหึ ... อยากรู้จริงๆ ว่าคราวนี้จะหาทางเอาตัวรอดได้ไหม
   แอบโรคจิตนิดๆ ยิ่งพอเห็นสีหน้าท่าทางหวาดหวั่นของคนใต้ร่างแล้วมันยิ่งน่าแกล้งหลายเท่าทวีคูณเลย
   “กะ...กันย์ปล่อยกิ๊งก่อน...” เอาล่ะ แทนตัวว่ากิ๊งด้วยเสียงอ่อนๆ แบบนี้แสดงว่าเริ่มอ้อน
   “ไม่ปล่อย” ตอบกลับไปด้วยเสียงหนักแน่น อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าแข็งๆ กลับไปแล้วอีกฝ่ายจะว่ายังไงหนอ เหมือนกิ๊งจะกลืนน้ำลายนิดๆ มันพยายามเอากำปั้นมายันหน้าอกผมไว้ไม่ให้ก้มตัวลงไปคลุกเคล้า
   “กิ๊ง...ไม่สงสารกันย์บ้างเลยเหรอ?” ส่งเสียงลงไปอ้อน
   “แล้วกันย์ล่ะไม่สงสารกิ๊งเหรอ?”
    “กันย์ก็ไม่ได้เร่งรัดอะไรนี่ แต่กิ๊งสัญญาแล้วนี่ว่าจะให้  ทำให้กันย์มีความหวัง แล้วพอถึงเวลานั้นจริงๆ  จะผิดสัญญาเหรอ?”
   “ไม่ได้บอกว่าจะผิดสัญญา แต่คำว่าหลังสอบมันก็ไม่ได้แปลว่าต้องวันนี้หรือเดี๋ยวนี้สักหน่อย ขอเวลากิ๊งทำใจบ้างไม่ได้เหรอไง”
   “กิ๊งก็อย่างนี้ตลอด ผัดวันประกันพรุ่ง จากหลังสอบคราวนี้ ก็เป็นคราวหน้าหรือคราวโน้น จากวันนี้เป็นพรุ่งนี้ คำว่าพรุ่งนี้มันไม่มีวันมาถึงหรอกนะ” รู้สึกว่าตัวเองงี่เง่าหนักกว่าเดิมแล้วครับ บ่นซะยาวเป็นวาเลย
“แล้วทีกันย์ล่ะ ลองมาเป็นกิ๊งดูบ้างจะยอมง่ายๆ ไหม มีกฎข้อไหนบอกว่าคนหน้าหวานกว่า ตัวเตี้ยกว่าจะต้องเป็นรับเสมอไป เห็นกิ๊งแบบนี้ที่จริงกิ๊งก็ไม่ได้อยากเป็นรับนะ กิ๊งก็อยากได้กันย์เหมือนกัน แต่ถ้าขอไปกันย์ก็ไม่ยอมง่ายๆ ใช่ไหม? ถามหน่อยเถอะถ้ายื่นเสนอว่าจะยอมเป็นรับให้กันย์ทั้งชาติแลกกับให้กันย์ยอมกิ๊งก่อนแค่ครั้งเดียว กิ๊งอยากรู้นักว่ากิ๊งจะต้องรอกันย์ไปอีกนานแค่ไหนหรือกันย์จะเลิกกับกิ๊งไปเลย”
    หือ.... คุ้นๆ เหมือนเคยเจอคำถามนี้เมื่อนานมาแล้ว
   “จะรุกกันย์ก็ช่วยแมนมากกว่านี้หน่อยไม่ได้เหรอไง แล้วอย่างน้อยสูงเท่ากันย์ก็ยังดี”
    “ถ้าจะให้แมนกว่านี้ไม่เห็นจะยาก แค่ไปทำผิวสีแทน ตัดผมสั้น ไว้หนวดไว้เครา ก็แมนแล้ว แต่จะให้สูงกว่าเดิมสิบกว่าเซ็นจะไปทำได้ไง กันย์ก็พูดเพราะรู้ว่าทำไม่ได้นี่นา”
    “งั้นถ้ากันย์ยอมจริงๆ กิ๊งกล้าทำหรือเปล่า หือ...” ทีนี้นิ่งเลยครับทำหน้าประหลาดใจสุดๆ
   “กันย์จะยอมจริงๆ เหรอ?” แหม....ทำเสียงดีใจเชียว ใจคอจะกดกันลงจริงเรอะ?
   “หึ แค่ถามดู อยากรู้ว่ากิ๊งไม่กลัวเลือดแล้วเหรอ?”
   “ของกิ๊งอ่ะเล็กนี้ดดดดดดดเดียว” ฮาว่ะ ผู้ชายอ่ะเค้ามีแต่ต้องคุยโวว่าของตัวเองใหญ่อย่างนั้นอย่างนี้ เพิ่งเจอคนแรกถ่อมตัวว่าของตัวเองเล็ก
    “คงไม่ทำให้กันย์ถึงกับเลือดออกหรอกมั้ง” โห กิ๊งนี่ก็เล่ห์เหลี่ยมพอใช้นะเนี่ย
   “เล็กที่ไหน ไม่เห็นเล็กเลย” เถียงกลับทันที กะจะถ่อมตัวเป็นข้ออ้างมาขอเป็นผัวผม โอ้ คิดได้นะเนี่ย -*-
    “ไม่เคยเห็นจะมารู้ได้ไง” แน่ะต่อปากต่อคำไม่เลิก...
   “ทำไมจะไม่เคย เห็นมาแล้วจับมาแล้วด้วยซ้ำ” ทีนี้มันนิ่งอึ้งเลยครับ เห็นแล้วตลก
“ตอนไหนวะ” ถามมาซะเสียงดัง ผมก็ลืมไปว่ามันจำไม่ได้
    “ตอนที่เมาคราวก่อนไง ลืมแล้วเหรอ? ตอนนั้นน่ะ ถ้ากิ๊งไม่ร้องห่มร้องไห้จะเป็นจะตายจ้างให้กันย์ก็ไม่ปล่อยหรอก” พอฟังผมพูดกิ๊งมันก็หน้าแดงครับ เฮ้อ.... เด็กน้อยเอ๋ย.... 
    “ถ้ายังไม่หายกลัวเลือด ก็ล้มเลิกความคิดที่จะกดกันย์เถอะกิ๊ง เพราะถ้ากิ๊งเกิดเสียบแล้วเห็นเลือดกันย์แล้วสลบไปปล่อยกันย์อารมณ์ค้างเนี่ย กันย์เคืองกว่าเดิมนะเอ้า”
   เงียบ.... เถียงไม่ออก....
   “เรื่องนั้นก็รู้ ถ้าไม่เมาก็คงไม่กล้าทำจริงๆ หรอก แต่ที่พูดขึ้นมาแค่อยากให้กันย์เอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง จะหาว่ากิ๊งเรื่องมากฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ ในเมื่อกิ๊งรักกันย์โดยที่ไม่ได้คิดว่าจะมีอะไรมากไปกว่านั้น แค่อยู่ข้างๆ กันก็มีความสุขมากแล้วจะให้มาทำอะไรที่ไม่เคยทำก็ทำใจลำบากเหมือนกันนั่นแหละ” เฮ้อ... ทำเสียงเศร้ามาอ้อนอีกแล้วสิน่า....ลงท้ายก็ แห้วอีกตามเคยสินะเรา เซ็งเป็ด....
   “สรุปว่า...ยังไงก็ไม่ยอมใช่ไหม อืม...กันย์เข้าใจแล้ว....” ทำเสียงเรียบๆ ไร้อารมณ์ครับ พยายามสะกดอารมณ์เคืองขุ่นเล็กๆ ไว้ แต่ก็แสนยาก ลุกขึ้นมานั่งแล้วยัดผ้าขนหนูและเสื้อผ้าใส่มือกิ๊ง
   “ไปอาบน้ำก่อนไป เดี๋ยวจะเป็นไข้จริงๆ” มันพยายามมองหน้าผมคงกังวลว่าโกรธหรือเปล่าอะไรประมาณนั้น แต่ผมพยายามไม่สบตา มันลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไป
    พอลับร่างบอบบางของกิ๊งแล้ว ผมก็ได้แต่ถอนใจ
บอกหน่อยว่าชอบให้ใช้ไม้อ่อนหรือไม้แข็งเนี่ย ใช้มาทุกไม้แล้วก็ยังไม่เข้าตากรรมการซะที
    คิดไม่ออกว่าจะถือคติข้อไหนดีระหว่าง
   รักต้องรอ.....กับ......รักต้องปล้ำ!

BY GING
ไม่นานมากผมก็อาบน้ำเสร็จ แล้วเดินออกมาด้วยท่าทางเขินๆ คงเพราะชุดนอนลายสก๊อตสีแดงที่ใส่อยู่ทำให้ดูอ่อนหวานน่ารักแบบเด็กๆ
    “อะ...เอ่อ... เดี๋ยวนี้กันย์ใส่ชุดนอนแบบนี้แล้วเหรอ น่ารักดีเนอะ” พยายามจะชวนกันย์คุยเพื่อจะง้อ เหมือนกันย์จะยังงอนอยู่นิดๆ ที่ผมเล่นตัวไม่ยอมกันย์สักที แต่พอเห็นผมแล้วมันก็นิ่งไป แววตาแสดงความพึงพอใจเสียจนใบหน้าของผมร้อนผ่าวยิ่งกว่าเดิม
   “ชุดนี้ตั้งใจซื้อมาให้กิ๊งโดยเฉพาะเลยแหละ ว่าแล้วเชียวว่าใส่แล้วต้องออกมาน่ารัก” มันบอกพร้อมกับยิ้มใส่ตาผมแล้วเดินสวนเข้าไปอาบน้ำ
   ผมเสี่ยงชีวิตลองแง้มประตูห้องนอนกันย์ออกไปสังเกตการณ์ข้างนอก
    “...........”
    “.......”
   “........”
    ปรากฏว่าไม่ได้ยินเสียงทะเลาะกันแล้ว เหลือแต่เสียงครางแผ่วเร็ดลอดขึ้นมา เสียงครางที่บ่งบอกว่าสองคนอยู่ระหว่างทำกิจกรรมในร่มที่ทั้งดุเด็ด เผ็ดมัน และจวนจะถึงฝั่งเต็มทน
   ผมปิดประตูแผ่วเบาทรุดกายอยู่หน้าประตูห้องนอนฟังเสียงหัวใจตัวเองเต้นระทึก ใบหน้าร้อนผ่าวขัดเขินเกินทน
   ตายห่า ... ได้ยินแบบนี้แล้วปลุกอารมณ์ได้ดีกว่าดูหนังโป๊เป็นแผ่นๆ อีกนะเนี่ย
   วันนี้มันวันอะไรก็ไม่รู้ อะไรๆ ดูจะวุ่นวาย แต่ก็ลงล็อกไปหมด ฝนก็ตก บรรยากาศรอบด้านมันเป็นใจ หนีไปไหนก็ไม่ได้
    หรือว่าวันนี้เป็นวันมงคล.....ถึงฤกษ์เสียตัวแล้วหรือไงเนี่ย?!!


    
   ครู่ใหญ่ๆ ต่อมากันย์ก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ผมเงยหน้าขึ้นมองกันย์ที่อาบน้ำเสร็จแล้วสวมเสื้อกล้ามตัวนึงกับกางเกงบอลโชว์หุ่นล่ำๆ เห็นแล้วก็แทบอยากจะลงไปดิ้น คนอะไรหุ่นดีจังวะ พยายามก้มลงหลบสายตาที่มองไปยังคนรักตัวเองเหมือนอยากจะกิน
    ตอนนี้ผมย้ายตัวเองไปนั่งอยู่ที่โซฟาริมห้อง ซึ่งกันย์ขนเอาของขวัญวันเกิดมาวางไว้ที่โต๊ะเล็กข้างๆ โซฟาหมดแล้ว
    “ขอโทษนะกันย์ เพราะกิ๊งแท้ๆ เลยมันถึงพังแบบนี้” ผมหมายถึงหุ่นกันดั้มที่ผมซื้อมาเป็นของขวัญวันเกิดซึ่งตั้งเด่น มีรอยร้าวที่บริเวณขานิดหน่อย คงเพราะกันย์ทำมันตกบันไดคราวก่อน
    “เพราะกิ๊งที่ไหนเล่า กันย์ต่างหากที่ประมาท ทำของพวกนี้ตกลงมา” พยายามปลอบใจผมอีก
   “ความจริงแล้วกันย์ไม่ได้ทำเจ้านี่ตกลงมานี่ แต่ตั้งใจทิ้งของทุกอย่างเพื่อจะช่วยกิ๊ง....ร้าวแบบนี้ ทิ้งไปเถอะ เดี๋ยวกิ๊งซื้อให้ใหม่ดีกว่า” ผมพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเศร้าและสำนึกผิด แปลกใจเล็กน้อยเมื่อกันย์เดินเข้ามาคุกเข่าอยู่ตรงหน้า
“ช่างมันเถอะ อะไรจะพังก็ช่างมัน ขอแค่ของขวัญชิ้นที่กันย์รักที่สุดยังปลอดภัยเท่านั้นก็พอแล้ว” ระหว่างที่พูดก็หยิบริบบิ้นผ้าเส้นยาวที่วางอยู่บนโต๊ะวางของขวัญมาผูกโบว์ที่หน้าแข้งของผม
    “รู้ไว้เถอะ....ว่าไม่มีของขวัญชิ้นไหนจะมีคุณค่าและสำคัญมากเท่าชิ้นนี้อีกแล้ว” กันย์ก้มลงจูบตั้งแต่ข้อเท้าของผมเหนือผืนผ้าบางๆ ของกางเกงชุดนอนไล่ขึ้นมาจนถึงปลายริบบิ้นที่ห้อยต่องแต่ง
    “รู้ไหม ว่ากันย์รอคอยมานานเท่าไร และดีใจแค่ไหนที่จะได้แกะของขวัญชิ้นนี้เสียที” ค่อยๆ คาบที่ปลายริบบิ้นกระตุกเพียงเบาๆ ปมริบบิ้นที่มัดไว้ก็คลาย ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองหน้าผมทั้งๆ ที่ตัวเองยังคาบปลายริบบิ้นอยู่
   เฮือก.... เซ็กซี่ว่ะ
    ลอบกลืนน้ำลายเอื๊อก กันย์ทำเอาใจเต้นแรงเลย บังคับให้เบาไม่ได้  หยุดตื่นเต้นก็ไม่ได้... ผมยังคงมองหน้ากันย์ตาไม่กระพริบ
   “แต่ไม่เป็นไรหรอก ถ้ากิ๊งยังไม่พร้อมตอนนี้ กันย์ก็รักกิ๊งมากพอที่จะรอกิ๊งได้เสมอ” พอเริ่มพูดริบบิ้นก็ร่วงหล่นลงไปที่พื้น... ผมมองใบหน้าที่เปื้อนยิ้มของกันย์แม้แววตาจะหม่นเศร้าส่อแววเสียดายอยู่เต็มเปี่ยม ทำให้ผมถึงกับอึ้ง พอมันซบแก้มลงมาที่เข่าของผม หัวใจมันก็อ่อนยวบ...
   สงสัยผมคงจะแพ้ทางกันย์
    ....เก่งมาจากไหน...ก็แพ้หัวใจอย่างเธอ...
   “กันย์.....” เรียกชื่อกันย์ด้วยน้ำเสียงที่ปกปิดความซาบซึ้ง ตื้นตันไว้ไม่มิด ยื่นมือทั้งสองไปประคองใบหน้าคมๆ ของคนตรงหน้าให้แหงนเงยขึ้นมามองหน้าผม และก้มลงไปมอบจุมพิตอ่อนหวานปานน้ำผึ้ง ลึกซึ้งยาวนาน....
    “ไม่ต้องรอแล้วล่ะกันย์ ยังไงของขวัญชิ้นนี้ก็เป็นของๆ กันย์อยู่แล้ว จะช้าหรือเร็วก็เหมือนกัน มาเถอะ... กิ๊งพร้อมจะเป็นของกันย์ทั้งกายและใจแล้ว....”




.............................................................................

**Warning.....
     อย่าคาดหวังว่าคู่นี้จะโหดหื่นแบบพี่ชาย เพราะนิอยากขายความอ่อนหวาน อ่อนโยน มากกว่า
   อยากให้รู้ว่า “ทุกอย่าง”  เกิดเพราะ  “รัก” จริงๆ .....
    ...............................................................................
     มีต่อนะคะ ขอแก้คำผิดแป๊บ.....

[๛ナーリバス๛]

BY Gun
          นิ่งค้างไปไปสิบวินาทีและเริ่มคิดว่าตัวเองหูฝาดไปแล้วหรือเปล่า.... ดวงตาที่เบิกกว้างขึ้นคงทำให้คนตรงหน้าเสียความมั่นใจลงไปบ้างมันจึงถามมา
    “ทำไมล่ะ? ยังโกรธอยู่เหรอ? หรือว่า....ไม่รักกิ๊งแล้ว ไม่อยากทำแล้ว? ” ถามมาเป็นชุด จะบ้าเหรอ... ใครจะไม่อยากทำแค่กำลังงงเท่านั้นแหละ

     แต่ก็อย่างว่า กิ๊งน่ะ เข้าใจยากจะตายไป คราวที่ขอเป็นแฟนก็ทีนึงแล้ว รบเร้าเซ้าซี้จะเป็นจะตาย บทจะตกลงก็ง่ายเหลือเกิน รอบนี้ก็อีก พอบอกว่ารอได้ก็นึกอยากให้ขึ้นมาซะเฉยๆ
   “กิ๊งตัดสินใจดีแล้วแน่เหรอ...” ถามย้ำเพื่อความแน่ใจ ถ้าล่มปากอ่าวแบบคราวที่แล้วอีกแย่แน่เลย...
    “ถามแบบนี้แสดงว่าไม่อยากทำแล้วสิ หรือเพิ่งรู้ตัวว่าความจริงก็ไม่ได้อยากทำแบบนั้นกับผู้ชายขึ้นมา นั่นสิ หน้าอกแบนๆ แบบนี้มันขยำขยี้ไม่สะใจใช่ไหม...” อ้าว.... ถามแค่ประโยคเดียวกิ๊งมันออกทะเลไปไหนแล้วเนี่ย กรรม -*-
    “ไม่ใช่อย่างนั้น แค่จะเตือนว่าถ้าเปลี่ยนใจกลางคัน แล้วกันย์ไม่หยุดจะมาโกรธกันทีหลังไม่ได้นะ” บอกพร้อมกับจับแขนทั้งสองข้างของมันไว้มั่น

    “ขอโทษแล้วกันที่เป็นคนโลเล เอาแต่ใจ พูดอะไรก็ไม่น่าเชื่อถือ” เหวี่ยงนิดๆ แล้วขยับกายหนีแต่ไปไหนไม่ได้เพราะผมไม่ยอมคลายมือที่รั้งแขนมันไว้ มันจึงทำได้แค่เบี่ยงหน้าไปมองทางอื่น

   “กันย์ขอโทษ....กันย์รักกิ๊งนะ ถ้าท้ายที่สุดแล้วมันล่มอีกเหมือนที่ผ่านมา กันย์คงหงุดหงิดน่าดู แต่นั้นก็ไม่สำคัญเท่ากับกันย์ไม่อยากอารมณ์เสียใส่กิ๊ง หรือทำให้กิ๊งไม่สบายใจหรอกนะ” ทำเสียงอ้อนใส่
“อือ....จะพยายามแล้วกัน แต่ถ้าง้อแง้งขึ้นมา กันย์ก็ใจแข็งหน่อยสิ กิ๊งรู้ว่าถ้ากันย์คิดจะเอาจริงขึ้นมา กิ๊งอาจจะเสร็จกันย์ไปตั้งนานแล้วก็ได้แต่ที่ยืดเยื้อกันมาทุกวันนี้ก็เพราะกันย์ใจอ่อนเกินไปเท่านั้นเอง” วิเคราะห์ซะลึกซึ้งและตรงเผงเลยแฮะ
“ก่อนใจจะแข็ง อย่างอื่นมันแข็งก่อนแล้วอ่ะ”
“ไอ้บ้า...”

“ถึงจะบ้า....ก็บ้ารักนะ” บอกยิ้มๆ เนียนเลื่อนมือไปแกะกระดุมเสื้อนอนทีละเม็ดช้าๆ รู้สึกได้เลยครับว่ากิ๊งมันตื่นเต้น เพราะมันดูเกร็งและหายใจขัดๆ
   แกะกระดุมครบทุกเม็ดแล้ว แบะเสื้อของมันออก ผิวสวยจริงๆ ครับ ทั้งขาวทั้งเนียน จากนั้นค่อยๆ ดันร่างบอบบางของมันให้เอนลงไปพิงที่พนักพิงของโซฟาอยู่ในท่าสบาย ยืดตัวขึ้นเต็มความสูงแล้วทรุดเข่าข้างหนึ่งแทรกกลางระหว่างสองขาเรียว

   “ตั้งแต่วันแรกที่เจอกันจนถึงวันนี้...จะมองยังไงกิ๊งก็ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ” กระซิบเสียงแผ่วที่ข้างแก้มแล้วแตะริมฝีปากเบาๆ ที่มุมปาก ไล่ลงไปถึงปลายคางแหลมๆ ตลอดจนลำคอขาวยาวระหงลามไปถึงไหปลาร้า ขณะที่มือทั้งสองสอดลงไปภายในเสื้อเชิตสีแดงสดเพื่อโอบรัดร่างบางไว้ในอ้อมกอดลูบไล้แผ่วเบาไปตามผิวกายเนียนละมุนน่าสัมผัสนั้น
   “อื๊อ...กันย์....” เสียงกิ๊งครางเบาๆ แล้วบีบไหล่ของผมแน่น แอ่นอกขึ้นมารับสัมผัสจากริมฝีปากที่ลากไล้ชิมความหอมหวานจากเรือนกายที่งดงามไร้ที่ติจนอยากจะกลืนกินเข้าไปทั้งร่างถ้าทำได้
   “ไปทำอะไรมาน้า ผิวถึงได้ทั้งขาว ทั้งเนียนได้ขนาดนี้” ถามขณะที่เพียงแตะริมฝีปากผะแผ่วไปตามหน้าอกแบนราบ ผิวมันสวยมากเสียจนไม่อยากจะรุนแรงให้มันชอกช้ำหรือสร้างร่องรอยใดๆทั้งสิ้น นั่นเป็นสาเหตุที่ตอนที่มันเมาคราวก่อน ทั้งๆ ที่กิ๊งมันดูดดุนทำรอยจูบไว้ให้ผมตั้งหลายรอยแต่ผมกลับไม่ได้ทำคืนเลยสักรอยเดียว

    “กันย์....ฮื้อ...ละ...เลิกพูดได้ไหม....ฟังแล้วมันเขิน....ยังไงก็ไม่รู้” ห้ามด้วยเสียงที่เริ่มจะหอบเล็กๆ
    “ไม่ได้....กันย์อยากให้กิ๊งมั่นใจในตัวเองว่าร่างกายของกิ๊งมันมีเสน่ห์เย้ายวนชวนหลงใหลขนาดไหน และกันย์รู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากแค่ไหนที่ได้ครองครองเป็นเจ้าของมัน” บอกพร้อมกับไล้ปลายลิ้นลงไปเลียที่ยอดอกสีชมพูอ่อนนั้นเบาๆ
   “อ๊ะ...อื๊อ...” ครางขึ้นมาอีกครั้งทั้งยังเกร็งกายแอ่นอกขึ้นมาตอบรับมากยิ่งขึ้น ผมก็สนองความต้องการกลับไปด้วยริมผีปากที่ทั้ง เลีย ไล้ ดูด ดุนเต็มที่ไม่ยั้ง เรียกเสียงครางกว่าเดิมอีก ฟังแล้วทำให้ตื่นเต้นจนปั่นป่วนไปทั้งท้องน้อย เคลื่อนปลายนิ้วมือลากขึ้นมาตามสีข้างนวดคลึงที่ยอดอกอีกข้างสร้างความหฤหรรษ์เพิ่มขึ้นไปอีก จนร่างบางหอบกระเส่าแรงขึ้นทุกที

   “อ๊ะ...อ๊า....กันย์...อื๊อ....พอเถอะ....กิ๊งจะไม่ไหวแล้วนะ”   
   “ถ้าพอจริงๆ กิ๊งคงทรมานแย่เลย” บอกด้วยเสียงกลั้วหัวเราะละจากยอดอก จูบไล่ต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงขอบกางเกงนอน ลูบไล้ส่วนที่นูนขึ้นมาเบาๆ นอกผืนผ้า
    “อ๊ะ.... อย่า...ตรงนั้น....” ถึงจะห้ามแต่มันก็ไม่ได้ออกแรงผลักไสอย่างจริงจังนัก ซ้ำยังปรือตามองผมด้วยสายตาแสดงความอยากรู้อยากเห็นด้วยซ้ำ

    “ทำไมล่ะ...” เงยหน้าขึ้นมองแล้วถามกวนๆ ขณะที่มือยังเคลื่อนไหวลูบไล้ไม่หยุด
   “กะ...ก็...มัน ...ซื้ด....อ๊ะ....เสียวนี่” อืม....ฟังแค่เสียงก็อยากจะเสร็จแล้วอ่ะ ของเขาแรงจริงๆ ครับ
   “เสียวสิยิ่งดี จะได้ไม่เจ็บมากไง ยิ่งเสร็จก่อนแล้วยิ่งแล้วใหญ่ มันจะผ่อนคลายมากขึ้น” บอกเหมือนผู้รู้เลยเนอะ ที่จริงไปอ่านตามเว็บมาอีกที ก่อนจะมาทำนี่ศึกษามาหลายสำนัก แต่มาปฏิบัติจริงครั้งแรกก็ประหม่าเหมือนกันนะเนี่ย

   ค่อยๆ จับขอบกางเกงนอนแล้วรูดอาภรณ์ทั้งนอกในออกพร้อมๆ กัน กิ๊งมันดูฝืนๆ ไม่ยอมขยับ
   “กิ๊ง ยกก้นนิดนะ” มันไม่ยอมยอมครับส่ายหน้าลูกเดียว
   “เอาออกเถอะ เกะกะ นะ นะ” อ้อนอีกครั้งมันยอมแบบจำใจ เสียดายกางเกงเหมือนสมบัติล้ำค่า
    ผมคุกเข่าลงตรงหน้ามันอีกครั้งจับสองขาเรียวขาวแยกออกเป็นรูปตัววีแล้วแทรกกายเข้าไปช่วยกระตุกรูดส่วนอ่อนไหวของมันจากช้าเป็นเร็วขึ้นเรื่อยๆ

   “ซื้ด....อา...อา....” ฟังเสียงหายใจหอบถี่ไม่หยุดหย่อนเหมือนคนวิ่งเป็นพันเมตร ยิ่งพอลงลิ้นแตะลงไปมันยิ่งครางหนักขึ้นทุกที มือขาวจิกไหล่ผมแน่นเลยทีนี้ แสดงว่าอารมณ์พุ่งสูงจนหยุดไม่ได้แล้วเหมือนกัน
   “อ๊า....กันย์....” ครางไปเรียกชื่อผมไป แหม น่ารักจริงๆ ยิ่งเรียกก็ยิ่งอยากทำให้มันมีความสุขให้มากๆ จึงอ้าปากกว้างค่อยๆ ครอบท่อนเอ็นตรงหน้าลงไปทีละน้อย ใช้ปลายลิ้นดูดดุนอย่างสนุกสนาน...
   “อ๊ะ...กันย์ ครั้งแรกจริงป่ะเนี่ย ทะ...ทำไมโม้กเก่งจัง” โห....ถือว่าเป็นคำชมได้ใช่ไหม...
   “ครั้งแรกสิ ทำได้เพราะครูพักลักจำ คิดว่าตัวเองชอบยังไงก็ทำให้กิ๊งเหมือนอย่างนั้น”
   “อ๊ะ...เหรอ....” รับคำเหมือนจะขอไปทีมากกว่า เพราะใบหน้าหวานที่หลับตาพริ้มแสดงใบหน้าที่ทั้งเสียวซ่านและสุขสมจนไม่อยากจะรับรู้อะไรแล้ว

“ชอบไหมล่ะ” แกล้งถามเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง ขณะที่เงยขึ้นมองใบหน้าซ่านสุขของมันก็ใช้มือกระตุกรูดท่อนลำไม่หยุด
“อือ....อ๊า..... ชะ....ชอบ....” เสียงกระเส่าพาเสียวแทนเลย 
“อืม...ก็น่าจะชอบหรอก เพราะกิ๊งเคยทำให้กันย์ยังไงกันย์ก็ทำให้กิ๊งแบบนั้นแหละ”
    “อื๊อเหรอ..หา....อะไรนะ!!.. กิ๊งเคยทำด้วยเหรอ” ทีนี้ลืมตาขึ้นมามองหน้าผมอย่างตกใจ เหมือนจะไม่เชื่อ
   “เคย...ก็ตอนที่เมาครั้งนั้นนั่นแหละ มือนุ่มๆ ของกิ๊ง ลิ้นแดงๆ ของกิ๊ง ปากเล็กๆ ของกิ๊ง  ทุกวันนี้ยังไม่ลืมความรู้สึกสุขสุดๆ แบบวันนั้นเลย” ใบหน้าหวานแดงเรื่อกว่าเดิม
   “พะ...พอแล้ว พูดไปก็จำไม่ได้อยู่ดี....” พยายามปรามไม่ให้พูดอีกแล้ว คงจะอายมากๆ ล่ะสิ ยิ่งอายก็ยิ่งน่ารัก
   “ไม่ต้องจำได้หรอก อะไรที่จำไม่ได้ก็ไม่ต้องจำ เรามาสร้างความทรงจำใหม่ด้วยกันดีกว่า” บอกยิ้มๆ ยังไม่เลิกมอบความสุขให้มันด้วยมือต่อไป กิ๊งมันเคลื่อนมือไปวางบนมือผม

   “งั้นหยุดก่อน” ผมเลิกคิ้วแสดงถึงคำถาม
“...กันย์ขึ้นมานั่งข้างบนสิ” มันตอบมาแบบนั้น
   “หือ...ทำไมเหรอ...”
“ก็จำไม่ได้...ก็เลยอยากลองทำมันดูอีกสักรอบ...ก็เท่านั้น” มันบอกด้วยหน้านิ่งๆ แต่ทำเอาผมใจเต้นตึกตักเลย ละมือจากตัวตนของมันแล้วขึ้นไปนั่งบนโซฟาตามที่มันบอกมองนิ้วเรียวที่สั่นน้อยๆ ยามยื่นมารูดกางเกงบอลของผมออกพ้นตัว ทำให้แก่นกายแข็งปั๋งโดดเด่นขึ้นมาชี้หน้า กิ๊งถอนใจเล็กน้อยก่อนจะแตะลงไปแผ่วเบาตามความยาว
    “มือนุ่มๆ เหรอ?” มันรำพึงขึ้นมาเหมือนคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ จากนั้นกอบกุมแก่นกายของผมหลวมๆ แล้วค่อยๆ รูดขึ้นลงเบาๆ รู้สึกดีมีอารมณ์จนต้องแขม่วท้องเลยให้ตาย
   “ลิ้นแดงๆ เหรอ?” มันพูดขึ้นมาอีกแล้วก้มลงไล้ปลายลิ้นลงที่ส่วนหัวเงยหน้าขึ้นแล้วใช้ปลายนิ้วโป้งนวดคลึงที่ส่วนบนที่เริ่มมีหยาดน้ำฉ่ำเยิ้ม... โอย.... อยากจะเสร็จซะให้ได้....
   “ปากเล็กๆใช่ไหม?” มันถามขณะที่พยายามห่อปากให้เล็กๆ แล้วรับท่อนเอ็นของผมให้คืบคลานเข้าไปในปากเล็กๆ ของมันทีละน้อย .... โอ้สวรรค์....

   ไม่สิต้องบอกว่า ถ้าสวรรค์มีกิ๊งอยู่บนนั้น ผมจะทำความดีให้มากๆ จะได้ตามมันขึ้นไปอยู่กับมัน
   แต่ถ้ากิ๊งมันเกิดตกนรกขึ้นมา ผมก็คงยินดีตามมันลงไปด้วย.....
   “โอยยย.....ซื้ด......” ครางซะเว่อร์เลยกู
“กิ๊ง..... พะ....พอแล้ว” พอบอกให้หยุดมันก็หยุดนะครับ แล้วเงยหน้าขึ้นมองหน้าผมแล้วเลิกคิ้วแสดงถึงคำถามบ้าง
“กิ๊งจ๋า........กันย์อยากใส่แล้วอ่ะ....” มันทำตาโตนิดนึงแล้วก้มลงไปมองเจ้าโลกของผมพลางกลืนน้ำลายแล้วเงยหน้าขึ้นมาใหม่

    “กันย์.... ใหญ่อ่ะ” มันทำเสียงเหมือนคนอยากจะร้องไห้แต่ร้องไม่ออกอ่ะครับ “กันย์... แค่ออรัลไม่ได้เหรอ?  กิ๊งกลัว....” โอ๊ย ทำร้ายจิตใจมากมาย ทำไมต้องมาทำหน้าตาน่าสงสารแบบนี้เอาตอนนี้ด้วย
   “กิ๊ง....รักกันย์ไหม?”
   “กันย์ ถ้ามึงถามกูแบบนี้อีกกูจะโกรธมึงแล้วนะ กูไม่ได้มาโซคิสนะจะได้มีความสุขกับความเจ็บปวด กูจะกลัวบ้างก็ไม่เห็นจะแปลกเลย ถ้ากูอิดออดไม่ยอมสักทีไม่ได้แปลว่ากูไม่รักมึงสักหน่อย ถ้ากูไม่รักมึงนะกันย์ อย่าว่าแต่กูจะออรัลให้ สองตากูจะไม่แลมองมึงด้วยซ้ำ” โห สวดซะยาวเลยคราวนี้ ท่าจะโกรธ

   “อย่าเพิ่งโกรธสิ กันย์ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น แค่จะบอกว่า ถ้ากิ๊งรักกันย์ ก็ต้องเชื่อใจกันย์นะ มันอาจจะเจ็บบ้างแต่ก็แค่ช่วงแรกเท่านั้นแหละ กูอาจจะนิสัยเสียไปบ้างที่ปลอบใจมึงไปอย่างนี้ ทั้งๆ ที่ตัวเองก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะทำให้มึงเจ็บแค่ไหน แต่สัญญาว่าจะอ่อนโยนแล้วก็ทำให้กิ๊งมีความสุขให้มากที่สุด นะกิ๊ง...”

   “.......” มันทำท่าคิดนาน เหมือนตัดสินใจลำบากยิ่ง เบะหน้าเหมือนจะร้องไห้อีกแล้ว
   “กิ๊ง....กันย์ขอล่ะ นะ....กิ๊งจ๋า....อย่าฆ่ากันย์ให้ตายทั้งเป็นด้วยวิธีนี้เลยนะ” อย่าว่าแต่มันอยากร้องไห้เลยครับผมก็อยากร้องเหมือนกัน
“ก็ได้..กันย์ทำเบาๆ นะ”  ดีใจจนอยากร้องไห้ขึ้นมาจริงๆ เลยให้ตาย พยักหน้าให้
    “หรือกิ๊งจะขึ้นเองล่ะ เขาบอกว่าถ้าให้ฝ่ายรับคุมจังหวะเคลื่อนตัวเองมันก็จะเจ็บน้อยกว่า”
   “เขาไหนบอกเหรอ?” คำถามมันดูกวนๆ ยังไงก็ไม่รู้แฮะ....
   “เอ่อ.... ไม่รู้เหมือนกัน เพราะอ่านเจอมา จำชื่อคนโพสท์ไม่ได้แล้ว”
   “จะทำก็ทำเองเหอะ กิ๊งไม่กล้าหรอก”  มันบอกแล้วเอียงหน้าไปอีกทางหนึ่ง
   ผมจับปลายคางแหลมๆ ของมันให้หันกลับมาแล้วมอบจูบให้อีกครั้ง ถอดเสื้อนอนที่เพียงปลดกระดุมทิ้งไว้แต่แรกแล้วลูบไล้ไปตามผิวเนียนเพื่อปลุกเร้าความต้องการของมันให้พุ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ แล้วพยายามจับขาของมันให้กว้างออกแต่มันก็ยังดื้อนิดๆ....
   “กิ๊ง....” นิ่งเฉยไม่ขยับ
   “.....” เงียบ.... เฮ้อ.....
   “กิ๊งจ๋า.....” เรียกด้วยเสียงแหบพร่าเริ่มควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ไหวแล้ว เริ่มลูบไล้เรือนกายสร้างความวาบหวามต่อไปอย่าได้หยุดนิ่ง

   “...... จ๋า.....” ตอบกลับมาด้วยเสียงที่สั่นพร่าไม่ต่างกัน
   “กันย์รักกิ๊งนะ”  มันพยักหน้ารับคำบอกรักของผม แล้วยอมแยกขาออกแต่โดยดี  ทั้งหลับตาทั้งหันหน้าหนีพยายามจะไม่มองผมที่เอื้อมมือไปหยิบตัวช่วยที่โต๊ะเล็กๆ นั่น สารหล่อลื่นที่ฐาให้มาเป็นของขวัญวันเกิด ได้ใช้กับเขาเสียที
    กลับมาใหม่พร้อมเทออกมาอย่างเยอะครับ หวังว่าคงไม่ทำให้เจ็บมาก โน้มกายลงไปจูบไซร้ที่ซอกคอสร้างความวาบหวามอีกนิดก่อนจะเคลื่อนนิ้วกดลงไปสำรวจที่ช่องทางคับแคบนั้นช้าๆ

   “อื๊อ.....” มันครางเสียงสั่น ตัวก็สั่นเหมือนลูกนกตกน้ำเลย ใจแข็งไว้นะกันย์ ห้ามใจอ่อนเด็ดขาด... พยายามขยับปลายนิ้วเพื่อปรับเนื้อที่ด้านใน ขณะที่กิ๊งมันทั้งหอบทั้งครางไม่หยุด
   ยิ่งสอดนิ้วเพิ่มลงไปมันก็เปลี่ยนเสียงครางเป็นสะอื้นฮัก.... แต่ร่างกายมันกลับตอบสนองทั้งบีบรัดหนักซะจนทนรอแทบไม่ไหว ขนาดนิ้วยังรู้สึกดีเท่านี้แล้วถ้าเอาอย่างอื่นใส่ลงไปแทนที่ ไม่รู้จะสุขถึงแค่ไหน
   “กิ๊งจ๋า.... กันย์ทนไม่ไหวแล้ว กันย์ขอนะกิ๊ง” บอกโดยที่ไม่รอคำตอบ ค่อยๆ ถอนนิ้วแผ่วเบา แล้วกดร่างบางๆของมันลงไปนอนราบกับโซฟา แยกขาเรียวๆ นั้นให้กว้างขึ้นไปอีกแล้วจับยกขึ้นมาแนบเอว จับแก่นกายของตัวเองลงไปจ่อที่ช่องทางที่ตระเตรียมไว้รอตั้งแต่เมื่อครู่นี้ เพียงกดเข้าไปนิดเดียว คนใต้ร่างก็เกร็งกาย พลางโอดครวญ

   “ยะ....หยุดเถอะ....กันย์.....กิ๊งเจ็บ ฮึก....ฮือ...” ขอร้องอ้อนวอนด้วยเสียงที่พยายามกลั้นสะอื้น พยายามกระถดกายเลื่อนขึ้นเพื่อหนีการจู่โจม
   “กิ๊ง... อย่าเกร็งสิ นะ กันย์รักกิ๊ง อยากได้กิ๊งจริงๆนะ” บอกแล้วโน้มกายลงไปจูบที่ริมฝีปากมันอีกครั้งเพื่อกันไม่ให้มีเสียงร้องของมันมาให้สมาธิไขว้เขว ขณะที่ขยับเอวเคลื่อนกายทีละนิดผ่านความคับแน่น และบีบรัดสุดบรรยาย แต่กลับรู้สึกดีอย่างที่สุด
    มันสุขสุดๆ ตรงที่ได้เป็นหนึ่งเดียวกับคนที่ตัวเองรักสักที....
   รู้สึกว่ากิ๊งมันจูบตอบกลับมารุนแรงมากมาย คงเพราะเจ็บมากเลยพยายามหาสิ่งอื่นมาเบี่ยงเบนความสนใจ ผมจึงพยามยามใช้สองมือที่เหลืออยู่นวดคลึงที่ยอดอกของมันเพื่อช่วยอีกแรง จนที่สุดมันก็รับตัวตนของผมเอาไว้ได้ทั้งหมด พยายามจะนิ่งรอให้มันผ่อนคลายมากขึ้นสักพัก
   
   กิ๊งมันถอนจูบออกแล้วหายใจช้าลงเรื่อยๆ ก็คิดว่าเริ่มจะดีขึ้นแล้ว ก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวถอนกายออกทีละนิด กิ๊งมันก็กลั้นหายใจทำให้ท่อนเอ็นของผมถูกบีบรัดไปอีก เสียวได้อีก... ค่อยๆ ขยับเอวต่อทีละนิดจากช้าเป็นเร็วขึ้นเรื่อยๆ ตามจังหวะแห่งเพลงรักจะบรรเลงไป มีเสียงครางของเราสองเป็นเนื้อร้องที่ขับขานควบคู่อย่างกลมกลืน
   “อ๊ะ~~ อ๊า~ อ๊า กันย์....” เสียงกิ๊งเวลาครางมันเซ็กซี่จังเลย ความจริงแล้วจะพูดให้ถูกคือเวลาที่เรารักใครสักคน เราจะชอบทุกอย่างๆ ที่เป็นเขาครับ ดังนั้นผมก็เลยชอบทุกๆ อย่างที่เป็นกิ๊ง
   โดยเฉพาะ...ร่างกายที่งดงามและความคับแน่นที่กลืนกินของรักของผมอยู่ในตอนนี้ด้วย มันช่าง...อบอุ่นและเร่าร้อนเหลือเกิน.... ไม่ว่าจะเคลื่อนไหวเร็วหรือช้า เข้าหรือออกก็ตอบสนองได้ดีเกินคาด

   “อ๊า....อ๊า.....” เลิกร้องไห้มาเป็นครางหงุงหงิงแทนแล้วตอนนี้
   พยายามกอดรั้งร่างของมันขึ้นมาอยู่ในท่านั่งแล้วเริ่มซอยต่อ
   “อ๊า...อ๊ะ....กันย์....ซื้ด.....” มันกลบเสียงครางตัวเองด้วยการกดริมฝีปากลงมาดูดที่ต้นคอของผมครับ ผมว่ากิ๊งมันต้องชอบทำรอยจูบมากแน่ๆ เพราะรู้สึกว่ามันดูดแรงมากๆ ครับ ไม่เป็นรอยให้เตะเลย มือบางกอดคอผมไว้แน่นแถมมีจิกเล็บลงไปที่ไหล่อีกต่างหาก

   จากนั่งแล้วผมก็เอนลงไปนอนบ้างครับ ให้กิ๊งมันอยู่บน ในท่าออนท๊อป แล้วจับสะโพกมันให้ขยับครับ
   “อื๊อ....กันย์....มันลึกอ่ะ” เสียงกิ๊งมันบอกมา
   “แล้วไงอ่ะ.... มันเจ็บขึ้นเหรอ?” ถามด้วยน้ำเสียงห่วงใยทั้งๆ ที่ก็ยังไม่เลิกขยับเอวไปด้วย
   “ไม่อ่ะ มันเสียวขึ้นต่างหาก” เป็นงั้นไป ผมว่าตอนนี้มันเริ่มเสียวจนลืมเจ็บแล้วแล้วแหละ

   “งั้นก็ดีสิ กิ๊ง...ไม่ชอบเหรอ....” ถามไปอย่างนั้นแหละครับ สีหน้าเวลานี้มันโคตรเซ็กซี่เลยครับ หลับตาพริ้มกัดริมฝีปากล่าง จิกปลายเจ็บไปที่ร่องซิกแพ็กบนท้องผม ยิ่งขย่มยิ่งครางหนักใบหน้าแสดงความเสียวซ่านตลอดเวลาขนาดนั้น ลมหายใจถี่กระชั้นขึ้นเรื่อยๆ จนท้ายที่สุด....
   “โอ๊ย....กันย์....กะ...กิ๊ง....อ๊ะ...อ๊า...” ครางส่งท้ายขณะที่ร่างของมันเกร็งกระตุกปลดปล่อยหยาดรักลงมาที่หน้าท้องของผม
   โอยยยย...ไม่ไหวแล้วครับความอ่อนนุ่มที่บีบรัดจนเหมือนตัวจะขาดให้ได้แบบนี้ ทำเอาผมเสียวน้องชายตุ้บๆ จนต้องปลดปล่อยตามมา ....
   แบบนี้แหละที่เขาเรียกว่า.....ความสุขสุดยอด......



มีต่ออีกเรพค่ะ

[Whatever it is]

ทายว่าไม่รอด เพราะคนเขียนหื่น 

[๛ナーリバス๛]

   กิ๊งมันคงเพลียมากจริงๆ มันถึงฟุบกายลงมาทับผมทั้งๆ อย่างนั้นเหมือนจะหลับไปเลยทีเดียว ส่วนผมเพลียนิดๆ แต่ก็ไม่ถึงกับจะหลับ ประคองร่างบางๆ ของมันให้ขึ้นมานั่งแล้ว ถอนกายออกอย่างแผ่วเบาจากนั้นก็เริ่มสำรวจความเรียบร้อยของมัน ปรากฏว่ามีเลือดติดซึมนิดๆ

   เวรแล้วไง ต้องทำลายหลักฐานก่อนที่กิ๊งจะตื่น...เลยเดินไปเปิดลิ้นชักที่โต๊ะข้างๆ เตียงหยิบผ้าเช็ดหน้าผืนโตขนาดเท่าผ้าพันคอลูกเสือครับขึ้นมาพับหลายๆ ทบแล้วผูกตากิ๊งไว้ ระหว่างนั้นมันก็ตื่นขึ้นมา
   “กันย์ทำอะไร?..” มันถามมาและพยายามดึงผ้าที่ผูกตาออกครับ ผมก็ตีมือมันเบาๆ
   “อย่าซนน่ากิ๊ง” ดุเหมือนดุเด็กเลยครับ มันก็ว่าง่ายครับยอมเอามือออก

   “กิ๊ง...กันย์ขอโทษนะที่ปล่อยใน เลอะเทอะว่ะ เดี๋ยวพาไปล้างในห้องน้ำนะ” เนียนไปอีกเรื่องนึงครับ
   “แล้วทำไมมึงไม่ใช้ถุงยาง หือ...เชี่ยกันย์” โอ้ ... ตื่นมาก็ด่าเลยแฮะ ดุจริงๆ ทำไมไม่อ่อนหวานแบบเมื่อกี้มั่งเนี่ย
   “ขอโทษ...คราวหน้าจะใช้แล้วนะ”

     ที่จริงแล้วก็เวลามีเซ็กส์ผมก็ใช้ตลอดแหละครับ เพราะการมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงถ้าไม่นับเรื่องโรคภัยแล้วมันมีปัญหาคือถ้าไม่ป้องกันก็อาจจะท้องได้ ส่วนกับกิ๊งที่จริงแล้วก็จะใช้นั่นแหละแต่คิดว่า ถ้ามีอะไรกันครั้งแรกก็จะไม่ใช้ เพราะยังไงกิ๊งมันก็คงไม่ท้องส่วนเรื่องโรคภัยผมเชื่อใจมันครับ ประเด็นสำคัญ ผมไม่แน่ใจว่ามันจะเลือดออกไหม  เลยตั้งใจปล่อยในไปแบบนี้แล้วพอตื่นขึ้นมาก็จะเนียนทำเป็นพามันไปล้างคราบต่างๆ นาๆให้หมด พอเลือดหยุดไหลก็รอดตัวไป ประมาณนั้นครับ...

   ประคองร่างมันพาไปที่ห้องน้ำ ผมนั่งลงไปที่พื้นน้องน้ำเลยครับ จับกิ๊งให้ยืนเข่าแล้วกอดคอผมไว้แล้วใช้สายยางฉีดทำความสะอาดคราบต่างๆ ออก
    “กันย์...กิ๊งเลือดออกป่ะ?” มันถามมาเล่นเอาผมหัวใจแทบหยุดเต้น...
   “ไม่ออก” โกหกแบบหน้าตายมากๆ กู
   “จริงเหรอ ทำไมเจ็บๆ” มันพยายามจะเอาผ้าปิดตาออกอีกครั้ง แต่ผมรีบจับมือมันไว้ได้ทัน
   “น่า...ก็มันขยายมากก็เลยเจ็บมั้ง....” มั่วมากกู....
จากนั้นก็พยายามรีบทำความสะอาดทำลายหลักฐานการก่อคดีของตัวเองอย่างด่วนโดยเอาสายยางฉีดชำระช่องทางสวรรค์พร้อมกดปลายนิ้วลงไปเบาๆ

    “อ๊ะ...อ๊า...” แล้วกิ๊งมันก็ไม่ถามแล้วครับมันเอาแต่ครางลูกเดียว ครางซะจนลูกชายผมตื่นนอนขึ้นมาเลย
    “กิ๊ง.....ถามหน่อยสิ เมื่อกี้น่ะ รู้สึกยังไงมั่ง”
   “เจ็บ...” ตอบทันทีโดยไม่ต้องคิด
    “นอกจากเจ็บล่ะ?...”
    “.....” เงียบครับ เฮ้อ....เสียความมั่นใจนะแบบนี้...
   “ไม่ดีเหรอกิ๊ง.... งั้นขอกันย์แก้ตัวอีกรอบได้ไหม นะนะ” ไม่ได้ครับ ถ้าไม่ดีมากพอเดี๋ยวกิ๊งมันไม่ยอมให้มีรอบหน้าอีก
   “ไม่เอาแล้วกันย์ พอก่อนเถอะ ไว้ครั้งหน้าไม่ได้เหรอ?” ทำเสียงออดอ้อนน่าสงสารมาอีกตามเคย แต่ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลกนะครับ
   “กิ๊งอ่ะ ก็ไหนว่า ถ้าปากกาพัดลมปืนเมื่อไร แล้วจะเข้าโปรโมชั่น unlimited ไง” ฮา ใครบอกว่าผมปลาทอง กิ๊งพูดอะไร สัญญาอะไร จำได้หมดแหละครับ อิอิ
   “แต่กิ๊งยังแสบๆ อยู่เลยนะ” มีอิดออดบ่ายเบี่ยงต่ออีก
   “ผ่านครั้งแรกไปได้ครั้งต่อไปก็ดีขึ้นเยอะแล้วนะ นะ กิ๊ง” ทำเสียงวิงวอนสุดฤทธิ์ครับ
   “อย่าดีกว่ามั้งกันย์ กิ๊งกลัว”
   “กลัวอะไรอีก?”
   “กลัวตาย...” โห กิ๊งนี่เว่อร์เหมือนกันนะเนี่ย
   “ฮื้อ.... จะเป็นอะไรตาย?”
   “กลัว.........สำลักความสุขจนตาย” โห....ช่างว่าจริงๆ เมียใครวะ อิอิ ตอบแบบนี้แสดงว่า ผ่าน....

   “ไม่ต้องห่วงนะ กันย์อยู่ทั้งคน...ถ้าตายเดี๋ยวบวชให้ ถ้าพิการจะรับเลี้ยงตลอดชีวิต” บอกยิ้มๆ ไม่รอช้ารั้งร่างบางมาพรมจูบไปทั่วใบหน้าหวานอีกครั้งทั้งๆ ที่ยังไม่ถอดผ้าปิดตาออกเลย โดยที่อีกฝ่ายยอมโอนอ่อนแต่โดยดี....
    หึหึ...และแล้วก็เสร็จกันย์อีกจนได้ ในห้องน้ำรอบนึง แล้วก็ต่อที่เตียงอีกหลายรอบ ปล่อยให้รอมาตั้งนาน ต้องเอาให้คุ้มครับ
   เรียนจบแล้วว่าจะไปรับจ้างทวงหนี้น่าจะเวิร์ค
    เพราะตอนนี้ทวงกิ๊งมันจนครบแล้ว ทั้ง Full option ทั้ง Unlimited
    ว่าจะทวงทั้งคืนก็เกรงใจลูกหนี้จะช้ำหนักเลยต้องบันยะบันยังบ้าง ก้มลงจูบขมับของคนตัวเล็กกว่าในอ้อมกอดด้วยความรักแล้วกระซิบบอก

    “กิ๊ง... กันย์เชื่อแล้วแหละ”
    “เชื่ออะไรเหรอ?” ถามมาขณะที่ยังหอบและหลับตาเหมือนใกล้จะหลับเต็มทีแล้ว
    “ก็เชื่อว่ากิ๊งน่ะ......เอามัน จริงๆ น่ะสิ หึหึ”
   “ไอ้ทะลึ่ง” มันโวยวายมาแล้วยกมือขึ้นทุบที่หน้าอกผมทีหนึ่งเบาๆ
   แหมน่ารักจริงวุ้ย เมียใครว้า......
   “แล้วรักไหมล่ะกิ๊ง...” ส่งคำถามล้อเลียนไป พร้อมหัวเราะเบาๆ
   “อือ...รักสิ...” ไม่น่าเชื่อว่าอีกฝ่ายจะยังมีแรงตอบกลับมา
 แหม.... ได้ยินคำนี้แล้ว.... ชื่นนนนนนนนนใจจริงๆ ให้ตาย
 “กันย์ก็รัก.....กิ๊งเหมือนกันจ้า......”
   

    THE END~~~


..................................................................

         ของกิ๊งง่ะ มัน “รับ” ไม่ได้ ถ้าไม่ได้รัก
   แต่ของกันย์น่ะ รับไม่ได้ ถ้าไม่ได้ (ทำ) “รัก”
    กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก[/color]


นิยายทั้งหมด ของนิที่ลงไว้ที่ เล้านะคะให้ตามไปให้กำลังใจต่อได้ที่....
+ ผมถูก My Fanclub~~จับกด!!XX+    ตุลย์-P
<เรื่องสั้น>!พี่คะ รับกะเทยทานเพิ่มไหมคะ! ฐา-โต้ง
...กู “รับ”  ไม่ได้... (ถ้าไม่ได้รัก)   กิ๊ง-กันย์

Talk with me
    ใครทายว่าไม่รอด กดบวกให้แล้วนะคะ
    มีเรพนึงที่ทายไม่ถูกแต่กดบอกไปแล้วเพราะ  มีเหตุผลอ้างอิงว่ายังไม่ถึงลอยกระทง ฮาๆ พล็อตมันเร็วขึ้นเยอะเลย แต่สงสารคนอ่านไง รอกันมานานแล้ว (คนอ่าน:อย่ามาโบ้ยคนอ่าน คนแต่งหื่นเองก็บอกมา) ฮาๆๆ
    ส่วนคนที่ทายไม่ถูกก็ไม่เป็นไรนะคะ นิว่าคนอ่านน่าจะดีใจที่ “กิ๊งไม่รอด”  มากกว่าดีใจที่ได้บวกซะอีก ฮาๆๆๆๆๆ 

   ยี่สิบตอนผ่านไปอย่างเชื่องช้า... เร็วบ้างดองบ้าง (โดยเฉพาะช่วงหลังๆ เพราะดันเปรี้ยวลงนิยายหลายเรื่อง) ก็ขออภัยด้วย....
    จบฉากที่รอคอยที่ตอนที่ยี่สิบพอดี....เลยคิดว่าน่าจะตัดจบภาคไปซะที แบบว่าขอพักหายใจหายคอบ้าง ไม่รู้จะขอทำไมเนอะ เพราะขนาดไม่ขอหายไปครึ่งเดือนยังมี คนแต่งดองเก่งมากมาย ฮาๆ
    ยังไงก็กราบขอบคุณทุกท่านที่อ่านกันมาจนถึงตอนนี้  ซึ้งมาก อยากร้องไห้ ....   
    ขอบคุณสำหรับกำลังใจของเพื่อนๆ ทุกคนทั้งที่เม้นและไม่เม้น อย่างน้อยก็ยังกดเข้ามาอ่านกันแหละ หวังว่าจะยังอยู่เป็นเพื่อน นิ และกิ๊งกันย์ ไปเรื่อยๆ
    ใครอยากอ่านอะไร ก็เสนอกันเข้ามาได้ เผื่อจะเป็นแนวเรื่องต่อไปในอนาคต
   เช่น หวานมากๆ กลัวเป็นเบาหวาน อยากอ่าน ดราม่า เยอะๆ อะไรแบบนั้น (ฮา)   
    
    ไม่ว่าจะยังไง.......
    ยังรักกิ๊งรักกันย์......และคนอ่านทุกคนเสมอค่า........
           

ไม่ได้ตอบเม้นมานานแค่ไหนแล้วเนี่ย!                                                                                                                                                                       
ChCh13 คึดฮอดๆ กอดแรงๆหนึ่งที โอ๊ยอยากเห็นกิ๊ง  เอ๊ยอยากเห็นกึนซอกกินพริกจริงๆ ตะเอง วันนี้เห็นโฆษณาตัวนึงที่ซอกเล่นละน่ารักคอดๆๆ
nn~~NN แหมๆ ทวงสัญญาแทนกันย์เชียวนะ กร๊ากกก
yayee2 โป้งๆ กดดันเค้าอ่ะง้าๆๆๆๆ
YELLOWSTAR ทายถูก แต่เหตุผลแปลกๆนะคะ ดีนะไม่บอกว่า ไม่รอดเพราะคนแต่งหื่น!
punchnaja กันย์ก็สู้ๆ อิอิ
m_pop91 กอดแรงๆ แฟนคลับที่เหนียวแน่นของกันย์! แบบว่าถ้าไม่มีคนรอกันย์แล้วก็รู้ว่ามีคนนึงที่ยังรอ ซึ้งใจ มากมาย
uaeb ของไม่ได้เตรียม ได้ฟรีมาตั้งแต่วันเกิด ฮา
✪PATTY✪ยังไม่ถึงฉากนั้นเลยจ้ะหนู...เขินอะไร?
litlittledragon น่าสนใจดี ถ้าไม่โดนหลายเรพกดดันมาก็อยากจะเขียนให้รอดเหมือนกัน ฮาๆ
±Märgârїn๛★ ไม่จริงๆ น้องฐาอยู่กับเพื่อนจ้า เค้ารักนวลสงวนตัวน้าจะหอบเสื้อผ้าไปอยู่กะปู้จายได้จ๊ะได (ตอนนี้นะ อนาคตข้างหน้าก็ไม่แน่ กร๊ากกก)
i-love-you /PetitDragon  คำตอบออกมาแล้วจ้าอุอิ
Piloy หุหุ
yunjae55 อันนี้ไม่ใช่ประโยคคำตอบนะคะเนี่ย
lasom เวอร์ไปไหม อดข้าวเย็นก็ดีนะ จะได้หุ่นดีๆ อิอิ
samsoon@doll คิดเหมือนนิเลยว่า ครั้งแรกต้องอาบน้ำก่อน ฮาๆ พล็อตเขามีอาบน้ำก่อนอยู่แล้วนะมะเกี่ยวกับเม้น เอิ๊กก
yeyong ตอบผิดแต่ได้บวก เพราะมีเหตุผล ทีแรกพล็อตเป็นแบบนั้นแหละ แต่เห็นรอกันมานานแล้วเลยขยับพล็อตลงมา
donutnoi อาจจะน้อยหน้า เพราะกัย์มันจะหวานกว่าพี่ชายเยอะค่ะ ไม่หื่นเท่า
w1234 พี่จะมาขัดทำไมเนี่ย?
EoBen เอามีดมาเลย เดี๋ยวตามไปปาด กร๊ากกกก ล้อเล่นน้ามาต่อแล้วจ้า
fuku เกี่ยวไรกับค่าพี่ชายเนี่ยงง
Tuszank ได้ค่ะ คนอ่านเลือดไม่ออกอ่ะ แต่ของกิ๊งอ่ะ....โชก
a_tapha ไม่รอดเพราะ คนแต่ง+ คนอ่านหื่น สินะ ฮาๆๆ
ordkrub ฮา ฤกษ์เสียตัวมาถึงซะที กร๊ากกก
p_phaiไม่ด่วนเท่าไร แต่ก็มาแล้วแหละ อิอิ
Rhythm โอ๋ๆ เค้ามาต่อให้แล้ว....
OoniceoO รอบเดียวยังเหนื่อยเลย ในเรอื่งหลายรอบ แต่เป็นตัดเข้าโคมไฟข้างเตียงเหมือนละครทีวีนะคะ
Dee^daY คงไม่เจอหรอกค่ะ แต่เอาคู่พี่มาประกอบฉาก สร้างบรรยากาศเฉยๆ
lolilo เย้ มาทันพอดี ฮาๆ
newly ของพี่ตุลย์เพิ่งแต่งตอนใหม่เพิ่มไปตอนเดียวเองค่ะ ตามไปอ่านได้ที่ลิ้งค์นี้ค่ะ
K3n0 ได้แล้วค่ะ
malula หุหุ เสร็จแน่ๆ ฮา
SoN *-*
yowyowไม่รอดเพราะพี่ชายมากกว่า
-~iK@iZ_KunG~-  555
gth_suckseed ขอบคุณมากค่ะ
NY_JK ปอนด์ไม่รอดแน่ๆอยู่แล้ว กร๊ากกกกก
puppyluv อิอิ ไม่รู้ว่าโหวตชนะไหม แต่ยังไง คำตอบมันมาก่อนคำถาม อิอิ
zabzebraนอกจากข้ามคำว่าแฟน สองคนนั้นเขาออกทะเลไปไกลถึง โลกกึงจักรวาลกันแล้วด้วย ฮาๆ
zazoi รับจ้างทวงหนี้เป็นเพื่อนกันย์เลยไหมคะ อิอิ
nongrak ขอบคุณค่ะ

[sayhi11]

อ่านทุกเรื่องเลยค่ะ...
แต่พึ่งเม้นท์ให้ครั้งแรกค่ะ
ชอบทุกเรื่องเลยน๊าค่ะ
 

[samsoon@doll]

จิ้มๆก่อน


แอร๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเสร็จไปจนได้ หุหุหุ ขอๆรีแควสแบบหวานๆเยอะๆชอบมากไม่ค่อยชอบดราม่าเท่าไหร่ ใครๆก้เขียนได้อ่ะไอ้ดราม่าอ่ะแต่จะเขียนให้มันหวานๆตลอดนี้หละยากของจริง หุหุ
  เป็นกำลังใจรอภาคต่อไปจ้า 

[lolilo]

ไอ้เราก็คิดว่าคงตามอ่านไม่ทันแน่ พอดีเริ่มอ่านที่เรื่องน้องตุลย์ ,,,
คู่นี้น่ารักสุโค่ยอ๊ >{}<" จะรอภาคสองอย่างจดจ่อ จุ๊บๆ เลยนะจ๊ะ

[K3n0]

สนุกมากครับๆ  ยังไงก็จะมารอ  และติดตามผลงานของคุณนิ เรื่อยๆครับ 

[i-love-you]

ง่ะ นึกว่า กิ๊งจะเป็นปลาไหลได้ต่อ ไง๋ โดน จะงั้นอ่ะ

[yayee2]

ว่าแล้วว่าหนูนิน่ารักไม่แพ้กิ๊งหรอกน้า มา :กอด1:ทีจ้ะ
เปล่ากดดันน้า ก็แค่อยากให้กันย์กับกิ้งได้รักกันๆๆๆมั่นคงขึ้นไปอีกระดับแค่นั้นเอ๊ง
ว่าแต่ว่ากันย์อะ อ่อนโยนละเมียดได้ใจมาก มิน่าล่ะหนูกิ๊งถึงได้กลัวสำลักความสุขตาย (แอบอิจฉาหนูกิ๊งล่ะ)
จริงๆแหละค่ะหนูนิ  สามคู่ สามแบบจริงๆค่ะ แต่ไม่ตัดสินหรอกนะว่าแบบไหนดีกว่ากัน
เพราะว่า ชอบทั้งสามแบบเลย อิ อิ อิ

[m_pop91]

ขอบคุณครับที่ทำให้กันต์สมหวังกับเขาสักที
ตอนแรกเห็นตอนจบ ตกใจครับ
ถ้าไม่เจอกันต์กับกิ๊งคงคิดถึงแย่
นักเขียนครับภาค2จะเศร้าหรือว่าจะอะไรก็ได้
ขออย่างเดียวยังไงต้องเป็นกันต์กับกิ๊งนะครับ
อยากเห็นสองคนรักกัน แต่เข้าใจว่าชีวิตจริง
มันไม่ได้สวยงาม มันต้องมีอุปสรรคบ้าง
ยินดีครับ แค่ให้สองคนนี้รักกันก็พอ
ปล. ขอมากไปปล่าวครับ ฮ่าาาาาาาาาาาาา

[uaeb]

 

สนุกมากเลยคะ ในที่สุดกันย์ก้อได้  กิ๊งสักที

ปล.ขอหวานๆนะคะ ไม่ชอบมาม่าเลยยยยย

แต่ถ้ามีขอเปนชามเล็กๆก้อพอนะ

[Tuszank]

กรี๊ดดดดดดดดดด .. เลือดหมดตัว ++%


 

[Piaanie]

ในที่สุดก็สำเร็จจนได้ อิ่มหนำสำราญทั้งกันย์และคนอ่าน เลือดแทบหมดตัว 

ปล.ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆเรื่องนี้นะคะ ติดตามน้องฐากับพี่ตุลย์ต่อปายย 

[a_tapha]

และแล้วเราก็ได้ใช้ตัวนี้  และตัวนี้     คึคึ สมใจ

[YELLOWSTAR]

เฮือกกก

กันต์หื่นอ่ะ กดกิ๊งแถมหนีความผิดเรื่องเลือดด้วย  เนี่ยนมากค่ะ 
ว่าแต่ยกหลังๆได้ใช้หมวกกันน๊อคมั๊ยค่ะ?? หรือว่ากิ๊งเองก็ลืมไปแล้ว

+1 สำหรับคุณนิค่ะที่แต่งตอนจบออกมาได้ประทับใจคนอ่านหื่นๆอย่างเรา

[♠♥♦♣]

 
อาห์...ในที่สุด...
อ่อนหวานมากมาย
แต่ขำมากตอนที่กิ๊งบอกว่าของมันอ่ะ เล็กนิ๊ดดดดดดเดียว กร๊ากกกกกก
รอภาคต่อไปอย่างใจจดจ่อ(ระหว่างรอก็ไม่ได้ไปไหนหรอก ไปนอนรอน้องฐากับพี่ตุลย์นั่นแหละ อิอิ)
ปล. ว่าแล้วว่าอิมเมจกิ๊งคือที่รักของคนแต่งแน่ๆ แล้วนิจิ้นกันย์ไว้ประมาณไหนอ่ะ
ปลล. รอเรื่องของเพื่อนกิ๊งที่เป็นโชตะค่อนนนนน
ปลลล. รีเควสได้จริงๆ เหรอ คือแบบว่า...เค้าค้างตรงเล็กนิ๊ดดดเดียวอ่ะ อยากเห็นกันย์ยอมโดนไอ้เล็กนิ๊ดดดดดเดียวจิ้ม
ขอลองซักทีเถอะ นะๆๆๆ
จัดให้ด้วยนะ

[litlittledragon]

หนูกิ๊งไม่รอดหรือนี่ แต่พักแบบนี้นอกจากตุลย์แล้วอย่าลืมฐาอีกคนละครับ