“อินทรี เรียก หมาป่า ว2” เสียงวิทยุสื่อสารข้างๆตัวดังขึ้นขณะที่ผมกำลังสุ่มดูคนร้ายที่กำลังขนต้องสงสัยเข้ามาเก็บที่โกดังร้างแถบชานเมือง
“หมาป่า ว2”
“ขณะนี้ทางนั้นเป็นอย่างไรบ้าง”
“ผู้ต้องสงสัยมี 10 คนกำลังขนของเข้ามาในโกดัง ไม่ทราบว่าจะให้เข้าชาร์จเลยหรือไม่”
“อย่าเพิ่งทำอะไร ขอให้รอคำสั่งจากศูนย์ย้ำรอคำสั่งจากศูนย์ก่อน”
“ผู้กองครับเอาไงดี พวกมันขนของจะเสร็จแล้วนะครับ” จ่าเวชลูกน้องคนสนิทผมหันมากระซิบบอกเบาๆ นั่นสิถ้ามันรอคำสั่งพวกมันต้องหนีได้อีกแน่ๆ แก๊งค์นี้มันใหญ่เส้นครับเบื้องหน้าคือนักธุรกิจใจบุญบริจาคเงินให้องค์กรการกุศลต่างๆมากมายแต่เบื้องหลังคือหนึ่งในเอเย่นค้ายาเสพติด อาวุธเถื่อนและธุรกิจผิดกฎหมายอีกมากมายกว่าจะหาหลักฐานได้ขนาดนี้ งานนี้ผมต้องจับมันให้ได้ ผมตัดสินใจปิดวิทยุสื่อสารทันทีก่อนจะหันไปให้สัญญาณกับจ่าเวชแล้วก็ลูกน้องอีกสามคนให้เตรียมตัวบุก
ผมค่อยๆเลาะไปตามโกดังเพื่อหลบกล้องวงจรปิดไอ้ที่เข้าไปประกาศโต้งๆว่าหยุดนะตำรวจมามีแค่ในละครเท่านั้นล่ะครับ
ปัง!!! เสียงปืนที่ดังขึ้นเป็นสัญญาณให้รู้ว่าคงมีคนในทีมผมถูกพวกมันเห็นแล้วผมตัดสินใจให้สัญญาณทุกคนบุกทันทีจากนั้นเสียงปืนก็ดังสนั่นอยู่เกือบ5นาที ก่อนที่ทุกอย่างจะสงบลง
“ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วครับ”จ่าเวชวิ่งเข้ามารายงานผมทันทีที่เสียงปืนสงบลง
ทีมผมตรวจพบยาเสพติดและอาวุธเถื่อนที่ซ่อนอยู่ในโกดังคิดเป็นเงินคร่าวๆก็เกือบร้อยล้าน แต่ที่น่าเสียดายคือผมจับพวกมันไม่ได้เลยสักคน หึ แต่ไม่เป็นไรงานนี้คงทำให้พวกมัน หัวเสียมากเลยล่ะครับที่สูญเงินไปร้อยล้าน
ปัง!! คราวนี้ไม่ใช่เสียงปืนแต่เป็นเสียงตบโต๊ะของท่านผู้การฯ
“คุณกันทรากร ผมบอกคุณแล้วใช่ไหมว่าใครรอฟังคำสั่งทำไมคุณไม่ฟัง”
“โถ่พ่อ เอ้ย ท่านครับก็มันเป็นเหตุสุดวิสัยจริงๆนะครับถ้าผมไม่เข้าชาร์จเราอาจเสียหลักฐานสำคัญนะครับ”
“พอๆผมไม่อยากฟังคำแก้ตัวของคุณ เอาเป็นว่าผมพักราชการคุณสองอาทิตย์ คำสั่งออกพรุ่งนี้ภายในสองอาทิตย์กลับไปทบทวนตัวเองซะ อ้อ แล้วอย่าลืมเขียนรายงานมาให้ผมด้วยล่ะ”
“ครับท่าน” ผมทำความเคารพก่อนจะเดินออกมา
“เดี๋ยวก่อน กันทรากร”
“ครับท่าน”
“แม่แกฝากมาบอกว่าให้แกไปกินข้าวที่บ้านบ้างนะ”
“อันนี้สั่งในฐานะไหนครับท่าน” ผมยิ้มกวนให้ท่านผู้การฯ พ่อนะพ่อทำเก๊กไปได้ หึหึ สงสัยโดนแม่โวยมาแน่ๆว่าใช้งานผมหนัก
“ไอ้กัน!!”ท่านผู้การฯประสงค์แยกเขี้ยวก่อนจะยกปากกาขึ้นมาทำท่าจะเขวี้ยง
“อย่านะครับที่นี่ที่ทำงานนะครับ ผมไปดีกว่าเดี๋ยวท่านจะความดันขึ้นซะก่อน ฮ่าๆๆ” ผมออกมาจากห้องด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม หึหึ ก็โทษนี้ผมโดนประจำแหล่ะครับ กะอีแค่พักงานสองอาทิตย์คนอย่าง รตอ. กันทรากร ไม่สะเทือนหรอกครับมีเวลาไปสืบคดีนอกราชการอีกแล้ว
“ไงครับผู้กองโดนกี่วันครับคราวนี้”จ่าเวชทักขึ้นถึงแกจะเป็นลูกน้องแต่จริงๆแล้วจ่าเวชเหมือนครูผมมากกว่าเพราะเมื่อก่อนจ่าเวชเคยเป็นคนสนิทของท่านผู้การประสงค์มาก่อนเรียกได้ว่าผมรู้จักจ่าเวชตั้งแต่จำความได้ดีกว่าครับที่ผมอยากเป็นตำรวจส่วนหนึ่งก็มาจากจ่าแกด้วยเพราะจ่าเวชเป็นตำรวจตงฉินที่หายาก ทำงานไม่เคยพลาด ไม่เคยอยากได้ตำแหน่งผมว่าถ้าแกอยากได้ป่านนี้คงยศเท่าพ่อผมแล้วมั้งแต่แกบอกว่าขอเป็นจ่าแบบนี้แหล่ะดีแล้ว
“สองอาทิตย์น่ะจ่า ว่าแต่วันนี้จ่าว่างมั้ยไปตรวจราชการนอกเวลากับผมซะหน่อยดีกว่า”
“โอ้ย ไม่ไหวครับผู้กองผมไม่ถนัดจริงๆไอ้ที่วัยรุ่นแบบนั้นลองชวนหมวดโอภาสแกดูสิครับ” จ่าเวชบอกพลางหันหน้าไปหาอีกคนที่มุ่งมั่นกับการเขียนรายงานเหลือเกิน รตต โอภาสหรือหมวดโอ๋เป็นรุ่นน้องคนสนิทของผมอีกคนถ้าจ่าเวชเป็นมือซ้าย(จ่าเวชสนิทที่สุดต้องเป็นมือซ้ายเพราะผมถนัดซ้ายเพราะฉะนั้นซ้ายสำคัญกว่า ) หมวดโอ๋ก็คงเป็นมือขวาล่ะครับ
ผมเดินเข้าไปหาคนที่นั่งหน้าเครียดที่หน้าจอ จะเครียดอะไรนักหนาเนี่ยบางทีผมก็อยากให้เขามีแฟนนะครับจะได้เลิกบ้างานซะที
“โอ๋ วันนี้ไปตรวจราชการนอกเวลากับพี่หน่อยไหม”
“คงไม่ได้ครับพี่ พอดีผมต้องทำรายงานสรุปการจับกุมเมื่อคืนให้เสร็จครับผู้การท่านสั่ง” พูดจบก็ก้มหน้าก้มตาพิมพ์ต่อ เหอะสรุปไปคนเดียวซินะ เฮ้อ เอาว่ะถือเป็นการฉลองพักงานไปในตัว
เสียงเพลงจังหวะสุดมันส์ดังกระสบโสตประสาททันทีที่ผมเดินเข้าไปในสถานบันเทิงใจกลางเมืองแหมเสียงดังขนาดนี้มันต้องเกินที่กฎหมายกำหนดแน่ๆ คราวหลังสงสัยต้องมาแบบเต็มยศซะแล้ว
“น้องขออะไรแรงๆแก้วสิ” ผมบอกบาเทนเดอร์ก่อนจะนั่งลง หึ ผับนี้ก็โอนะเนี่ยสาวแจ่มๆเยอะดี
“ถ้างั้นคงต้องหมัดแล้วล่ะพี่ ถึงจะแรงสมใจน่ะ” เว้ยบาร์เทนเดอร์ที่นี่มันกวนตีนทุกคนเลยไหมเนี่ยสั่งสอนกันยังไง
“อย่ากวนได้ไหมน้อง ถ้าไม่ทำพี่คงต้องคุยกับผู้จัดการแล้วนะ”
“คร้าบๆๆยอมแพ้แล้วครับ” เขาตอบแต่หน้าตากวนอวัยวะเบื้องต่ำสุดๆ ใจเย็นไว้ไอ้กันแกโดนพักงานอยู่ขืนมีเรื่องได้หยุดยาวตลอดชีวิตแน่(ไอ้)น้องบาร์เทนเดอร์มันยกแก้วเบียร์มาวางตรงหน้าผม เฮ้ย ขอแรงๆ เบียร์เนี่ยมันแรงตรงไหนว่ะ แต่ช่างเถอะขี้เกียจต่อปากต่อคำ ผมนั่งจิบเบียร์ไปมองหญิงไปเรื่อยเปื่อยไม่อยากเมาเดี๋ยวจะขับรถไม่ได้เมาไม่ขับอ่ะครับ หึหึ เดี๋ยวจะหาว่าตำรวจไทยดีแต่พูด(เลือดตำรวจแรงโคตร)
“สวัสดีครับ” เสียงหนึ่งทักผม
“ครับ” ผมตอบไปอย่างแกนๆดูก็รู้ว่าเข้ามามีเจตนาอะไร ผมไม่ใช่ไก่อ่อนนะครับ ที่จะดูไม่ออกว่าไอ้คนนี้มันเกย์ชัดๆและผมก็ไม่อยากได้เมียเป็นผู้ชายซะด้วยซิ
“มาคนเดียวแบบนี้สนใจจะนั่งกับผมไหมครับ” บ๊ะ ตรงประเด็นดีจริงเว้ย เอาว่ะเล่นกับเขาหน่อย หึหึ ไหนๆก็เบื่อๆอยู่แล้วนิ
“แล้วนั่งตรงไหนเหรอครับ” ผมถามเขาไม่ยอมตอบแต่เดินนำผมไปแทนผมเดินตามไปอย่างช้าๆ หึ คืนนี้คงมีเรื่องสนุกๆอีกแน่ครับ
“เอาชน” ผมยกแก้วขึ้นชนรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ของวันจากที่กะว่าจะไม่เมาคงไม่ไหวแล้วล่ะครับ ก่อนที่ผมจะเมามากไปกว่านี้คงต้องขอตัวกลับก่อนล่ะ
“โผมคงต้องกาบบบบบบก่อนนะ” ผมพูดเอ๊ะทำไมเสียงมันเป็นแบบนั้นล่ะครับ
“ไหวเหรอให้ผมไปส่งไหม” เขาถามแต่ก่อนที่ผมจะตอบก็รับรู้ได้ถึงแรงกระชากจากใครสักคนตอนนี้ผมตกไปอยู่ในอ้อมกอดเขาเรียบร้อยแล้ว เฮ้ย ผมไม่ใช่สาวสวยเซ็กนะเว้ย จะแย่งกันทำม้ายยยยย
“ไม่เป็นไรครับคนนี้ เพื่อนผมเองผมพากลับได้” เสียงของคนปริศนาดังขึ้น
“คุณภาสวิช!! ผมขอโทษครับผมไม่รู้ว่าเขาเป็นเพื่อนคุณผมขอตัวนะครับ” ผู้ชายที่ชวนผมดื่ม ลนลานออกไปทันทีทำอย่างกับคนปริศนาเป็นยักษ์เป็นมารอย่างนั้นแหล่ะ
ผมรีบเงยหน้าขึ้นมองทันทีอยากรู้เหมือนกันจะหน้าตาน่ากลัวแค่ไหน
“อ้าว อ้ายน้องบาร์เทรนเดอร์” ผมพูดได้แค่นั้นกอนจะหลับไป
เรื่องสั้นเรื่องที่เท่าไหร่จำไม่ได้ ฮ่าๆๆ เอาเป็นว่าอ่านกันไปมีอะไรก็ ติ ชม ได้นะคะ
ลิงค์เรื่องเก่าๆ ฝากด้วยนะเจ้าค่ะ
คืนข้ามปี
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21167.0ใจฉันเป็นของเธอ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21268.0หมอดูแม่นๆ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=27943.0ได้ยินไหมว่ารักเธอ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=28058.0
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
