Not Fat
{CH 13 ตัวเล็กฟิน}
การขอเป็นแฟน ในความคิดผมนะ ต้องมีดอกไม้ พูดจาดี เอาอกเอาใจสารพัด และที่สำคัญ ต้องเป็นพี่กาจพล …
แต่สิ่งที่ผมเจอ ไม่มีดอกไม้ นาทีนั้นผมกำลังเมาขี้ฟัน หัวฟู ไม่มีคำพูดเพราะๆ ไม่มีการเอาอกเอาใจ มีแค่คำพูดทีเล่นทีจริงๆเหมือนผมกำลังโดนแกล้ง และที่สำคัญ นั้นคือครั้งแรกในชีวิตผม แต่ผมไม่ได้รู้สึกดีอะไรเลย ผมกลับรู้สึกกลัวมากกว่า … พี่ใหญ่ได้กินยาเขย่าขวดรึเปล่านะ … หรือว่าเขาไม่สบาย
“ปังปัง เป็นไรอ่ะ ตั้งแต่มานี่นั่งนิ่งตลอด หิวเหรอ ?” ผมหันไปมองตัวเล็กทำไมเวลาผมนิ่งต้องหาว่าผมหิวตลอด แต่ก็จริงของเล็กนั้นแหละผมยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย หิวไส้กิ่วแต่พุงป่อง แต่ให้ตายสิพอมองไปก็เห็นหน้าพี่ใหญ่ซ้อนเข้ามาบนหน้าตัวเล็กอ่ะเลยต้องรีบหลบตาอะไรกันทำไมต้องมาหลอกมาหลอนผมตลอดเลยอ่ะ
“ปะ เปล่า คะ คือนะ คือว่า ดะ เดี๋ยวปังมานะ”
ผมว่าและลุกพรวดเดินออกมาจากห้องทันที สองพี่น้องนี่เห็นทีต้องสบตาไม่ได้ไปสักระยะ ยิ่งพี่ใหญ่ยิ่งต้องหนีให้ไกลเลย คนขี้แกล้งแบบนั้นคงต้องแกล้งให้ผมอายและมาหัวเราะเยาะผมที่หลังแน่ๆ ผู้ชายเพอร์เฟคอย่างเค้าน่ะนะ จะชอบไอ้อ้วนดำสิวเขลอะอย่างผม ไม่มีทางหรอก
“จะไปไหน” ผมเบรกหัวแทบทิ่มเมื่อเสียงแหบห้าวของพี่ใหญ่ดังอยู่ด้านหลัง เอาไงอ่ะ อยากจะวิ่งอ่ะ แต่ถ้าวิ่งผมอาจจะสะดุดล้ม และทำอะไรขายขี้หน้าอีกแน่ แต่ถ้ายืนอยู่ตรงนี้พี่ใหญ่ต้องรังแกผมแน่ๆ ว่าแต่นะ … พี่ใหญ่โผล่มาจากไหน!!!!
“ปะ ไปซื้อข้าวครับ” ผมพูดทั้งๆที่ยังไม่หันไป แต่พี่ใหญ่ดูเหมือนจะไม่สนใจเค้ากับเดินแซงผมไปข้างหน้า
“ไปด้วยหิวพอดี”
“ตะ แต่ …”
“ทำไม ? เป็นแฟนกันกินข้าวด้วยกันไม่เห็นแปลก”
“ปะ เปล่าครับ” ผมก้มหน้าก้มตาเดินตามพี่ใหญ่ไปทันที เฮ้อ ปังหนอปัง ไม่เคยอึดอัดอะไรเท่านี้มาก่อนเลยแฮะ ว่าตัวเองมโนแล้ว พี่ใหญ่ มโนกว่าผมอีก แถมอีกอย่างนะ อีกอย่าง ผมไม่เคยตกลงเลยนะ ฮือออออออออออออออ มัดมือชกผมทำไมอ่า T^T
.
.
.
“กินสิ นั่งมองทำไม”
ผมมองข้าวหมูกรอบไขมันเยิ้มตรงหน้าหูก็ฟังป้าหน้าเตาที่กำลังผัดกะทะอยู่โชงเชงๆร้านหน้าโรงพยาบาลมีหมอพยาบาลมากินกันเยอะมาก อากาศด้านในก็ร้อนอบอ้าวจนไขมันผมแทบละลาย โชคดีที่ได้โต๊ะใกล้พัดลมหน่อย หวังว่าจะไม่ใครแอบด่าผมในใจว่าไปบังพัดลมเค้าหรอกนะ … พี่ใหญ่กำลังจะทำตบะผมแตกนะ อุตส่าห์อดมาได้ตั้งนานไอ้มันๆเนี้ย ทำไมล่ะ แกล้งผมสินะ ที่พามากินข้าวพี่ตั้งใจจะแกล้งผมใช่ไหม!!!!
“ทำไม กินไม่ได้หรอร้านข้างถนนเนี้ย อยากให้พาไปกินในห้างหรือไง งั้นลุก” ผมตกใจเมื่ออยู่ๆที่ใหญ่ลุกขึ้น จนต้องผมต้องลุกขึ้นไปฉุดตัวพี่ใหญ่ให้นั่งลง คนๆนี้คิดจะทำอะไรก็ทำเลยว่างั้นเถอะ โรงเจ โรงลิเก ข้าววัดผมก็กินมาหมดแล้วข้างถนนนี้คือชีวิตดีแล้วนะครับพี่ครับ =_=’
“ปะ เปล่าครับ นั่งเถอะ ผมกินได้ แต่ตอนนี้ … ผะ ผมกำลัง ลดน้ำหนักอยู่”
“ลดทำไม ?”
“…”
“อ้วนแบบนี้แล้วไงดำแบบนี้แล้วทำไมเป็นสิวก็ช่างหัวมันสิ”
จึก! จึก!จึก! ช่างมันหรอ ! ไอ้ที่พี่พูดออกมานี้ช่างมันหรอ โฮ่!!!! อยากจะร้องไห้ แต่ล่ะอย่างที่พี่ใหญ่พูดหน้าตายออกมา มันเป็นปมด้อยของผมเลยนะ ฮือออออออออ อยากจะร้องไห้ใส่หน้าอีตาพี่ใหญ่นี้ ทำไมใจร้ายนัก ถ้าผมกินไอ้นี้ ผมต้องตบะแตกแน่ๆ ผมต้องวิ่งไปสั่งบัวลอยอีกถ้วยและตามด้วยเลย์อีกห่อแน่ๆ ตัวเล็กต้องโกรธผมแน่ๆ พี่ใหญ่เข้าใจบ้างไหมอ่ะ!!!
ควับ ควับ ผมมองก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นด้านหน้าก่อนจะเงยหน้ามองพี่ใหญ่ที่ลงมือกินหน้าตาเฉย … แลกกันหรอ … อย่างน้อยไขมันก็น่าจะน้อยกว่าข้าวหมูกรอบล่ะเนอะ ผมก้มลงกินก๋วยเตี๋ยวใสจานเงียบๆ ถึงภายในร้ายจะมีแต่เสียงตะโกนโหวกเหวกของแม่ค้าก็เถอะ
ซูดดดดดดดดดดด ผมซู๊ดเส้นหมี่เหลืองขึ้นมาจนน้ำกระเด็นขึ้นหน้าขึ้นตาผมเลอะเทอะแย่แล้วผมต้องโดนดุแน่ๆ เผลอนิดเดียวเอง ทิชชู่ ทิชชู่อยู่ไหน มันเข้าตาผมอ่ะ แสบไปหมดแล้วนะ พี่ใหญ่พี่ใหญ่แกล้งผมใช่ไหม อ่ะ!…
ผมชะงักเพราะอยู่ๆก็มีทิชชู่มาแปะที่หน้าผมก่อนจะค่อยๆเช็ดไปตามแก้มตามหน้าผม ถึงมือจะหนักไปหน่อยแต่ว่านะ … แต่ว่า ไม่เคยมีใครทำกับผมขนาดนี้ยกเว้นพ่อกับแม่ของผม
“ขะ ขอบคุณครับ”
“ธรรมดาคนเป็นแฟนกัน ย้ำอีกทีนะ นายจะผอมเพื่อใครก็ตามใจ แต่ตอนนี้ นาย เป็น แฟน ฉัน ต่อไปนี้รู้ใช่ไหมว่าจะต้องทำยังไงต่อ”
คือว่านะ จากที่ซึ้งๆอยู่เมื่อกี้หายวับไปหมดเลยอ่ะ !!! ผมไม่เคยตกลงนะ มีแค่พี่ใหญ่ที่คิดไปเอง มัดมือชกผม !!! … ผมอยากจะตะโกนใส่หน้าพี่ใหญ่แบบนี้ แต่ผมก็ไม่กล้า … ฮึก อยากจะร้องไห้
.
.
.
ปังปังเป็นไรอ่ะ ? คำถามนี้รบกวนจิตใจผมมาก อยู่ๆก็รีบก็ร้อนออกไป หรือว่าปังปังจะรู้สึกผิดอ่ะ ความจริงนะ ไม่ใช่ความผิดปังปังหรอก ตอนแรกก็ไม่เป็นไรมากหรอกถ้าผมยอมมาหาหมอ แต่ผมก็ไม่อยากมานี้ ผมกลัวเข็ม เลยโดนเจาะแขนเลยเป็นไงล่ะ ดูดิแขนช่ำเลย แต่ก็ช่างเหอะไม่นานก็หาย แต่ที่หน้าแปลกที่สุดในสามโลกตอนนี้คือไอ้กองมนุษย์สองคนที่ย่ามกายเข้ามาในอาณาเขตของผม!!!!!
“ถามจริงๆเหอะ ตอบตามจริงนะ พวกนายสองคนมาที่นี้ทำไม ขอร้องอย่ากวนตีนด้วยขี้เกียจบอกหมอให้เพิ่มยาไมเกรน” นายชินโดกับไอ้บ้าเสาร์ที่นั่งดู TV อยู่หันมามองผมและเลิกคิ้วขึ้นพร้อมกัน เฮ้ย พยาบาลผมขอกรรไกรอันนึงจะเอามากรอนขนคิ้วไอ้สองคนนี้ น่าหมั่นไส้สิ้นดี
“คือว่านะ เสาร์เค้า อุ๊บ!!!!”
“ก็ไม่มีอะไรมาดูน้ำหน้าคนปากดี” ไอ้บ้าเสาร์ตะครุบปากนายชินโดก่อนจะเห่าออกมาเป็นภาษาสุนัข ถามจริงๆเหอะในปากหมอนี้มีหมานอนตายอยู่กี่ตัวกันแน่
“ชินโดมือถือมีตังค์ไหมยืมหน่อยของเราตังค์หมด”
“อ่อ เอาสิว่าแต่จะโทรไปไหนหรอ”
“เรียกเทศบาลมาจับหมาบ้าน่ะ”
“เฮ้ย ไอ้แมวบ้ามึงหาว่ากูเป็นหมาหรอ!”
“ช่ายยยยยยยยย~”
“หน่อยยยยยยยยยยยยยยยยยย!”
ไอ้บ้าเสาร์ถูกนายชินโดกั้นตัวไว้ไม่ให้พุ่งเข้ามาหาผม แหมนะ กลัวตายเลยเนี้ยกลัวตายเลย เข้ามาสิพ่อจะเอาเสาน้ำเกลือทุบหัวให้แตกเลย บังอาจนักยังไม่ได้แก้แค้นเรื่องที่เกลียดปังปังเพราะอ้วนดำเลยนะ หาเรื่องผมอีกล่ะ เดี๋ยวก่อนบัญชีหนังหมาจะเต็มเล่มแล้ว อย่าหาว่าตัวเล็กไม่เตือนแล้วกัน หึหึ
แก๊ก “ป๊างงงงงงงงงงงงงงงงง ป๊างงงงงงงงงงงงงงงง” ผมรู้สึกฟินทันทีที่ปังปังเดินเข้ามาพร้อมกับพี่ใหญ่ ถึงปังปังจะดูหน้าซีดไปหน่อยก็เถอะ เอ๊ะ … พี่ใหญ่ยิ้ม … พี่ใหญ่ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!! มหัศจรรย์ เป็นเรื่องมหัศจรรย์เหมือนคิตตี้ไม่ใช่แมววววววววว!!!!
“นี้เล็ก ของฝาก” ปังปังเดินเอาฝรั่งกับส้มมาวางไว้ที่หัวเตียงผมก่อนจะหันไปมองเสาร์กับชินโดอย่าง งงๆ แต่ก็ไม่พูดอะไรเดินไปนั่งที่โซฟาข้างๆชินโดที่ยิ้มทักทายอยู่เหมือนหมดแรง เกิดอะไรขึ้นอ่ะ พี่ใหญ่รังแกปังปังหรอ
“เป็นบ้าอะไรไอ้ไขมันเดินได้”
“นี้!!! อย่าว่าปังปังนะ”
“ทำไมจะว่าไม่ได้ก็มันไขมันเดินได้จริงๆนี่”
“นี่ ….”
ผมที่จะเถียงไอ้บ้าเสาร์อีกต้องชะงักเงียบลงเพราะพี่ใหญ่แผ่รังสีอำมหิตออกมาจนผมขนลุกผมมองพี่ใหญ่ที่เดินไปเอามือวางบนไหล่ไอ้บ้าเสาร์ ทั่วทั้งห้องเงียบสนิทหันไปมองพี่ใหญ่เป็นตาเดียว มีแต่ปังปังที่ตาค้างมองไปมารอบๆอย่างหวาดกลัวทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
“ขอเตือนครั้งสุดท้ายนะไอ้เสาร์ ถ้ายังปากหมาใส่แฟนกูไม่เลิก เจอตีนกูแน่”
… พระเจ้า เป็นไปได้อ่ะ!!!!! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!! ถ้าผมกรี๊ดได้ผมจะกรี๊ดให้ลั่นโรงพยาบาลเลย อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!! ฟินเว่อร์อ่ะ ฮ่าๆๆๆๆ
==============================
ตัวเล็กฟิน ฮ่าๆๆๆๆๆ
คนเขียนเกือบฟินล่ะ ฮ่าๆๆ ติดนิดเดียว ติดตรงนิสัยบ้าๆของอีพี่ใหญ่นี้แหละ
เอาเถอะ เรื่องนี้อีกยาว ฮ่าๆๆๆ 
เค้าขอฝากหน่อย เพิ่งเปิดเรื่องใหม่แหนะ 
ติดตามรับรองไม่ผิดหวังจ๊ะ 
☂ร่มไทรกับเด็กกำพร้า ☂◆
โพลล์
หัวข้อ: {ปิดพรีออเดอร์}º●Not Fat อ้วนไม่รักงั้นผอมก็ได้!!!●º 13/08/59 P.63 END (อ่าน 523952 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก