Not Fat
{CH15 หมูแดงปังปัง}
วันเวลาผ่านไปกว่าสัปดาห์ ในที่สุดวันรับน้องก็มาถึง เฮ้อ ผมรู้สึกโล่งใจที่สัปดาห์นี้ไม่ต้องไปหาหมอฟันเพราะต้องไปรับน้องที่ทะเล ผมอยากไปมานานแล้วนะ แต่กลัวไปแล้วต้องใส่ชุดว่ายน้ำและโดนล้อว่าพกห่วงยางมาด้วยเลยไม่เคยขอให้พ่อพาไปสักที คราวนี้ล่ะ … ผมจะใส่เสื้อไม่ถอดเด็ดขาด ไม่มีทาง!!! ผมตั้งใจไว้แล้ว และไม่มีใครมาบังคับผมได้แน่นอน!!!
“ปังปัง นี้เอานี้ใส่ไปด้วย อันนี้เอาไปสองขวดเลย พวกพี่ใหญ่ต้องเล่นเลอะเทอะแน่”
เล็กวางโทนเนอร์กับโฟมล้างหน้าตรงหน้าผมอย่างละสองขวด โหยตัวเล็ก นี้กะเอาไปให้ใช้ทั้งคณะเลยใช่ไหม ไปแค่ 2 คืน 3 วันเองนะ ผมมองและแอบชำเลืองมองตัวเล็กที่วุ่นวายจัดของอยู่ หยิบโทนเนอร์กับโฟนล้างหน้าอย่างละอันเอาไปแอบไว้หลังกองเสื้อผ้ายังไม่ได้ซัก เอาไปเยอะก็หนักอ่ะ ผมกับเล็กใช้แค่สองคนขวดเดียวก็พอ เล็กนั้นแหละชอบเยอะตลอด
พอแอบเสร็จแล้วผมก็กับมาพับผ้าใส่กระเป๋าต่อ เล็กบอกให้ผมเอาชุดพร้อมเลอะไปเยอะๆเพราะเห็นพี่ใหญ่กับรุ่นพี่คนอื่นขนยุทโธปกรณ์แกล้งรุ่นน้องมาไว้ห้องพี่ใหญ่เยอะแยะไปหมด แต่ผมเห็นว่าใส่ซ้ำๆกันก็ได้ พวกเสื้อพวกกางเกง ส่วนซับในนี้เอาไปเยอะๆเลย ใส่หมักหมมกันเหมือนตอนเด็กๆไม่ได้แล้วไม่งั้นเล็กจับผมตีก้นแน่
“ปังปัง นี้เล็กลืมบอก เล็กซื้อนี้มาฝากกกกกกกกกกก” ผมหันไปมองเล็กที่วิ่งไปค้นในกระเป๋าช้อปปิ้งที่ตัวเองแอบไปมาคนเดียวตอนผมอ่านหนังสืออยู่ในห้อง เจ้าตัวทำงุบงิบไม่ให้ผมเห็นก่อนจะซอยเท้าถี่ๆเดินมาหาผมก่อนจะมายืนยิ้มหน้าตาแป้นแล้นอยู่ตรงหน้าผม ตาขวาชักจะกระตุกแล้วสิ …
“ทะด้า!!!!!!” ผมอึ้งจนอ้าปากค้างเมื่อเล็กคว้าออกมาจากด้านหลังเป็นกางเกงว่ายน้ำผู้ชายไซส์ใหญ่แถมเป็นขาเว้าสูง ลายดอกไม้สีแดงบานฉ่ำด้วย!!!! ดะ ดะ เดี๋ยวนะ …
“ฮี่ฮี่ เล็กยืนเลือกตั่งนาน ลายน่ารักนะ มาๆลองใส่ให้เล็กดูโหนยยยยยย”
“มะ มะ ไม่เล็ก เล็กไม่เอา เล็กกกกกกกกกกกกกกกกก ปังไม่อยากใส่ โอ้ยจั๊กกะจี้อย่าดึงตรงนั้นดิ เล็ก ฮ่าๆๆๆๆ ตัวเล็กกกกกกกกกกก”
.
.
.
ฮือออออออออออออ ผมหนาวอ่ะ …
“เล็กเบาแอร์หน่อย ปะ ปังหนาวไม่กล้าออก” ผมโผล่หน้าออกไปบอกเล็กที่ยืนคุมอยู่หน้าประตู ตัวเล็กบอกว่าถ้าผมไม่ใส่จะไม่ให้ผมออกไป ฮือออออ โหดร้ายที่สุดอ่ะ ดูสภาพผมตอนนี้สิ ฮือออออ
“คิกๆ เล็กปิดแอร์แล้ว ออกมาสิปัง” ผมค่อยๆก้าวออกไปนอกห้องน้ำกล้าๆกลัวๆจากหน้ายิ้มแป้นของเล็กเปลี่ยนเป็นหน้ามู้ตู้เมื่อเห็นสภาพผม
“ใส่เสื้อคุมมาทำไมอ่ะ เอาออกสิ เล็กขอดูหน่อยยยยยยย”
“ดะ เดี๋ยวเล็กอย่าดึง ไปปิดม่านก่อน”ผมจับมือเล็กไว้ไม่กล้าสบตาพยายามอ้อนให้เล็กไปปิดม่านก่อน ผมอายผีสาง เล็กยอมเดินไปเปิดม่านก่อนจะหันมายิ้มกรุ้มกริ่มให้ผม … จะว่ายังไงดี ผมไม่ชอบเล็กตอนนี้เลยให้ตายสิ T^T
“ถอดเร็ววววววว อิอิ”
ผมกลั่นใจค่อยๆปล่อยมือที่จับคอเสื้อออกเบาๆพอเห็นแบบนั้นก็เข้ามากระชากเสื้อผมหลุดออก ว๊ากกกกกกกกกก ตัวเล๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!! ฮือ นะ หนาว หนาว เล็กทำตาวิ้งๆมองผมหัวจรดเท้า ฮึ้ม … ฮือออออออ
แก๊ก … “…” ทั่วทั้งห้องเงียบมองไปหน้าห้อง พะ พะ พี่ใหญ่!!!! อ๊ากกกกกกกก! ผมอยากจะร้องไห้ เค้าเห็นผมในสภาพที่ … ฮือออออออออออ ผมวิ่งเข้าไปในห้องน้ำล็อกประตูทันที ฮืออออออออ แงงงงงงงงงงงงงงงง
เห็นหน้าพี่เค้า เห็นหน้าพี่เค้า ฮึก หน้าพี่เค้า งง มาก ผมอยากจะร้องไห้ ผมไม่ชอบอ่ะ ไม่ชอบแบบนี้อ่ะ เค้าต้องล้อผมแน่ๆ แล้วเรื่องอะไรเข้าห้องคนอื่นไม่เคาะประตูอ่ะ!!!!
“พี่ใหญ่!!!! ปังปังกลัวเลย ดูสิ ออกไปเลยนะออกไปเลย นิสัยไม่ดี!!! ปังปังออกมาเหอะ พี่ใหญ่ไปแล้ว” ผมได้ยินเสียงตึงปังๆด้านนอกก่อนจะสงบลงและตัวเล็กก็มาเคาะประตูเรียกผม ฮือออ ไม่เอาแล้วผมจะใส่เสื้อผ้ากับไอ้กางเกงตัวนี้ผมจะทิ้งมัน เผามัน ฮือออออออออออ!
.
.
.
“คนที่มีป้ายสีแดงขึ้นรถคันแรกนะ คนที่มีป้ายสีน้ำเงินมาขึ้นคันสอง กรี๊ดดดดดดดดด น้องเล็กอยู่คันพี่หรอค่ะ เลิศมาก”
“ปังปัง ฮือออ ไม่อยากแยกอ่ะ มาอยู่ด้วยกันเถอะ เดี๋ยวเล็กจะให้พี่ใหญ่เปลี่ยนป้ายให้ นะนะ”
ตัวเล็กไม่สนใจพี่มุ้ยกระเทยสาวที่กำลังพูดใส่โทรโข่งอยู่ป่าวๆ หันมาออดอ้อนผม ผมมองไปรอบๆที่ยังอึมครึมๆเพราะยังไม่เช้าดีนัก เช้าวันรุ่งขึ้นเป็นวันเดินทางไปชะอำ นัดรวมกันตอน 6 โมงเช้าหน้าลานสนามในมหาลัย ซึ่งตอนนี้มีรถบัสสองชั้นแบบพัดลมคันใหญ่อยู่สองคันด้านหน้าผมและเพื่อนๆในภาคที่มีไม่ถึง100คนที่พากันทยอยมาไม่ขาดสายบางคนนี้หัวฟูมาเลยรู้เลยเมื่อคืนตื่นเต้นนอนไม่หลับมาใช่ไหม ผมก็เป็นนะแต่คนที่เป็นมากกว่าผมคือตัวเล็ก
แหมก็กว่าจะปลุกเล็กได้ต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพราะเล็กขี้เซ้าพอตื่นมาก็อารมณ์ไม่ดีอีก กระซิบบอกนะ ตอนเล็กถูกปลุกน่ากลัวมาก ผมทดลองมากับตัวเองแล้วเกือบโดนกระโดดกัดคอแหนะดีที่หลบทัน บรึ้ย!
ส่วนข้างห้องผม พี่ใหญ่ก็หายไปเลยไม่เจอตั้งแต่ … ผมว่าอย่าไปพูดความทรงจำอันน่าอับอายของผมเลยตอนนั้นกางเกงตัวนั้นผมเอามันไปเก็บซ่อนไว้ในที่ลับสุดยอดที่แม้แต่เล็กก็หาไม่เจอแล้ว ดีแล้วล่ะผมไม่อยากเจอเค้าตอนนี้ ไม่กล้าสู้หน้า! ///
ส่วนไอ้บ้าเสาร์ ตอนนี้มันขึ้นไปนั่งบนรถคันเดียวกับเล็กเรียบร้อยและกำลังแยกเขี้ยวมาทางผมกับตัวเล็กอยู่ ยะ อย่าไปสบตา …
“ปังฟังเล็กอยู่รึเปล่า งอนแล้วนะเอาแต่มองหาพี่ใหญ่อยู่นั้นแหละ ใช่สิๆๆๆๆ” ผมสะดุ้งเมื่อตัวเล็กเอาหัวมาถูไถกับแขนผม จากแมวน้อยกลายร่างเป็นแมวป่าแล้วรวดเร็วดีจริง
“เอาน๊า ห่างกันแค่ตอนนั่งรถเองไว้ลงรถก็อยู่ด้วยกันอยู่ดี ไม่งอแงดิ”
“แต่ว่า … มีไอ้บ้าเสาร์อยู่บนรถด้วย”เล็กเสียงอ่อยก้มหน้าเอามือจับชายเสื้อผมไม่ยอมปล่อย จากแมวป่ากลายเป็นแมวเด็กแล้ว
“คนเยอะไม่เป็นไรหรอก เอางี้ ไลน์คุยกันก็ได้เนอะ”ผมพยายามปลอบตัวเล็กเพราะไม่อยากทำตัวมีปัญหากับรุ่นพี่ ที่มองมาที่ผมเขม็งในตอนนี้ไม่รู้ว่าที่ผมสนิทกับน้องประธานภาครึเปล่า … แต่ผมยังแอบหวังให้ตอนนี้พี่กาจพลมานะ … ผมคิดถึงเค้า ถึงแม้ตอนนี้เค้าจะอยู่ที่ไหน … ผมก็ยังรักเค้าและคิดเสมอว่าผมไม่มีทางชอบพี่ใหญ่ไหนฐานะไหน … ถ้าหากผมยังคงไม่ลืมพี่กาจพล …
“ยืนทำอะไร ไปขึ้นรถสิ” ผมสะดุ้งก่อนจะผงะไปชนอกหนาๆของพี่ใหญ่ … พะ พะ พี่ใหญ่!!! หน้าร้อนผ่าวขึ้นอย่างไม่มีสาเหตุทันทีที่มองแววตาเฉยเมยของเค้า ฮือออออ ภาพเมื่อวานมันลอยมา!!!!
“คะครับ” ผมก้มหน้าเดินลากกระเป๋าไปทางรถคันที่หนึ่งแต่ลืมไปหนีบตัวเล็กมาด้วยเลยต้องชะงักหันไปมองตัวเล็กที่กำลังทำเนียนอยู่
“เล็กไปขึ้นรถสิ เดี๋ยวพี่ใหญ่ดุนะ”
“ตะ แต่ …”
“ไปขึ้นรถเดี๋ยวนี้ตัวเล็ก” เสียงเข้มๆของพี่ใหญ่ออกคำสั่ง ตัวเล็กเลยต้องยอมจำใจเอามือออกจากแขนผมและเดินไป ยังมีหันมาทำตาละห้อยใส่ผมอีก นะ น่าสงสาร …
“ยังไม่ไปขึ้นรถอีก หมูกางเกงสีแดง” แต่ตอนนี้ … ผมสงสารตัวเอง!!! ผมหันไปค้อนพี่ใหญ่ก่อนจะรีบวิ่งเอากระเป๋าไปไว้ที่ใต้ท้องรถตัวเองและวิ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว อับอายอ่ะพี่ใหญ่บ้า!!! ฮือออออออ เค้าบ้าที่สุด ผมไม่ใช่หมูกางเกงสีแดงนะ ไม่ใช่นะ!!!! แถมไอ้เสียงหัวเราะแบบนั้นมันหมายความว่ายังไงอ่ะ!!!
ผมขึ้นไปบนรถได้ก็เลือกที่นั่งเกือบหลังสุดก่อนจะแทบซุกหน้าเข้ากับเบาะ ไม่กล้าสู้หน้าพี่ใหญ่อ่ะ สักพักทุกคนก็ทยอยกันขึ้นมาบนรถ พวกเขาต่างจับจองที่นั่งโดยที่ไม่มีใครสนใจหรือเห็นว่าผมนั่งอยู่ตรงนี้ พวกเขาต่างเริ่มที่จะเปิดเพลงเต้นกัน ผมเขยิบเพราะมีผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาคิดว่าเค้าคงเดินมานั่งกับผม แต่ผิดเค้ากับเดินเลยไปเบาะหลังสุดที่มีกลุ่มเพื่อนเค้าอยู่ … อะไรล่ะมันก็แบบนี้ตลอดไม่ใช่หรือไง จะเพิ่งมาคิดมากอะไรตอนนี้
ความจริงผมก็ไม่เคยหยิ่งอะไร … แต่พวกเค้าไม่สนใจว่าผมมีตัวตนต่างหากและจะให้ผมทำยังไง เดินเข้าไปบอก เธอๆ สนใจเราหน่อยหรอ … ผมไม่ใช่เด็กขาดความอบอุ่นนะ …
พรึบ … ผมเม้มปากเกือบหลุดยิ้มเมื่ออยู่ๆมีคนมานั่งข้างๆผมในขณะที่ผมกำลังน้อยใจในโชคชะตาตัวเอง แต่พอหันไปก็แทบช็อกเมื่อคนที่นั่งข้างๆผมหาใช่ใครไม่ …
“นั่งเงียบๆ หมูแดง”
“… หมูแดง ?”
“หรือจะเอาหมูใส่กางเกงสีแดง” ผมสตั้นสามวิ … พี่ใหญ่ พะ พี่ใหญ่!!!!! … บ้าที่สุดอ่ะ _///_
“พร้อมแล้วงั้นก็ออกเดินทางกันเลยจ้า!!!!” เสียงรุ่นพี่คนนึงพูดให้ผมสะดุ้งเล่นก่อนที่รถจะค่อยๆเคลื่อนที่ออกจากมหาลัย วิวสองข้างทางเริ่มเคลื่อนไหวตามแรงลม … การไปทะเลครั้งแรกของผมจะเป็นยังไงนะ จะสนุก จะเศร้า จะสมหวัง … ไม่แน่นะพี่กาจพลอาจจะโผล่มาเซอร์ไพร์ผมก็ได้ ใครจะไปรู้ ???
.
.
.
นะ นั่นพี่กาจพล ... พี่กาจพลกำลังใส่ชุดสีขาวโบกมือให้ผมอยู่ที่ชายทะเล ... ท้องฟ้าสีคราม ... ท้องทะเลสีฟ้า ... ผมค่อยๆก้าวเข้าไปหาเขา ... อยากเจอ ในที่สุดผมก็ได้เจอ ... ผมกำลังจะวิ่งเข้าไปในอ้อมกอดเขา ...
“นี้!!!!!ตื่นสักทีไอ้หมูแดง!!!!”
ผมซูดน้ำลายก่อนจะลืมตาขึ้นมองไปรอบๆหมูแดงอะไรเล่า!!! ที่นี้มีแต่ปังนะ ... อ้าวเมื่อกี้ผมฝันหรอกเหรอ ...
อ่า … ทำไมโลกผมเอียงแบบนี้ล่ะ … และนี้ผมอยู่ที่ไหน อ่อ … มารับน้อง … และนี้ผมเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไรเมื่อกี้ยังตบมือร้องเพลงกับเพื่อนๆอยู่เลยอ่า คงเป็นเพราะเมื่อคืนตื่นเต้นไปหน่อยล่ะมั่งเลยหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ … และเมื่อกี้ใครเรียกผม โอ้ย ปะ ปวดคอชะมัด …
“กว่าจะลุกขึ้นไป หัวไหล่ฉันปวดไปหมดแล้ว ไปลงไปเข้าห้องน้ำซะ”
พี่ใหญ่เอ็ดผมก่อนจะลุกออกจากที่นั่งลงจากรถไปทั้งๆที่มือของเขาก็ทำการนวดไหล่ตัวตัวเองไปด้วยผมงงๆมองไปเห็นด้านล่างรถมีเพื่อนๆในคณะที่ผมจำได้เดินอยู่กันทั่วจุดพักรถในปั๊มน้ำมัน อ่อ หยุดพักกันหรอคงใช่สินะบนรถไม่มีใครเลยนี้ อะ อู้ยปวดคอปวดก้นชะมัด เหมือนกันนะ และทำไมพี่ใหญ่ถึงปวดไหล่ล่ะ … และผมทำไมปวดคออ่ะ…
… ดะ เดี๋ยวนะ
มะ มะ เมื่อกี้ ผะ ผม หนุนไหล่เค้า … งั้นหรอ …
“ปังปังกินหนมมมมมมมมมมมมมมมมม อ่ะ ไอ้บ้าเสาร์ อย่ามาแย่งกันนะ” ผมที่กำลังอึ้งๆงงๆอยู่มองตามเสียงลงไปทางหน้าต่างรถ ก่อนจะเห็นเล็กวิ่งไล่ไอ้บ้าเสาร์ไปมา … ผมหนุนไหล่พี่ใหญ่ … ผะผม … อายชะมัด ...
=================================
หมูแดงปังปัง!!! ใครอยากเห็นปังใส่โชว์บ้าง ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ฟินเบาๆ ตอนหน้ามาฟินหนักๆ เจอกันตอนหน้าจ้า
โพลล์
หัวข้อ: {ปิดพรีออเดอร์}º●Not Fat อ้วนไม่รักงั้นผอมก็ได้!!!●º 13/08/59 P.63 END (อ่าน 523904 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก