สวัสดีจ้า ตอนนี้อาจจะไม่สนุกหน่อยนะ
ตอนที่ 3
ผิดอะไร!
“คุณดิน!!!”
ร่างบางตะโกนชื่อปฐพีด้วยความโกรธเกรี้ยว จ้องมองตาของอีกคนด้วยความแค้นใจสุดๆ เมื่อปฐพีเอาต้มยำที่เพิ่งชิมนั้นไปทิ้งลง
ถังขยะที่อยู่ใกล้ๆ กับโต๊ะอาหาร ปลายฝันตวัดสายตาจากถังขยะมามองผู้กระทำด้วยสายตาโกรธจัด กัดฟัน กำหมัดแน่น เล็บยาว
จิกเข้าที่เนื้อบางอย่างแรง แต่คนตัวเล็กก็ไม่รู้สึกเจ็บอะไร
เพราะสติไม่ได้อยู่กับตัวแล้ว
“คงสนุกสินะ” กัดฟันถาม
“เปล่า ก็มันไม่อร่อยจริงๆ ฉันทิ้งเพราะมันกินไม่ได้” ตอบด้วยสีหน้าเรียบๆ แต่แฝงไปด้วยความสะใจ
ปลายฝันหายใจเข้าลึกๆ เพื่อเรียกสติ พลางบอกตัวเองในใจ...ใจเย็นๆ น่าดรีม ยิ่งเราโมโหก็ยิ่งเข้าทางฝั่งนั้น เพราะงั้นแล้ว ใจ
เย็นๆ นะดรีม...
“ไม่น่าเชื่อนะครับว่าผู้บริหารอย่างคุณ จะคิดอะไรไม่ค่อยเป็น ถ้ามันไม่อร่อย ก็เอามาปรุงใหม่ได้นะครับ ถ้าคุณไม่เคยรู้” คนตัว
เล็กตอกกลับ เล่มเอาปฐพีเริ่มขมวดคิ้ว
ทั้งๆ ที่เมื่อกี้เป็นต่ออยู่ แต่ทำไมปลายฝันถึงได้เล่นงานกลับมาคืนได้
“พอดีว่าพวกฉันไม่ค่อยสนเท่าไหร่ ถ้าไม่อร่อยก็ทิ้งแล้วเอาชุดใหม่มา” อัคนีลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินมายืนข้างพี่ชายฝาแฝดของ
ตน มองหน้าร่างบางแล้วกระตุกยิ้มมุมปาก
“อ้อ! วิธีการของคนรวย ถ้างั้นก็ต้องขอประทานอภัยด้วยนะครับ ที่ทำกับข้าวออกมาให้ท่านไม่ค่อยถูกปากเท่าไหร่ เดี๋ยวบ่าวจะ
รีบเก็บออกไปทันทีเลยครับ” ปลายฝันประชดประชัน พลางเดินไปหยิบถ้วยต้มจืดกับจานผัดเปรี้ยวหวานมาถือแล้วเดินไปเก็บที่
เคาท์เตอร์ โดยมีปฐพีกับอัคนีมองตามการกระทำนั้น
สายตาคมมองกับข้าวที่ถูกยกออกไป ก็นึกเสียดายที่ไม่ได้กินต่อ เพราะความอยากแกล้งมันมีมากกว่า ส่วนเรื่องกิน จะสั่งมากิน
ตอนไหนก็ได้ ไม่ได้ลำบากคนอย่างเขาหรอก
ดูปฏิกิริยาคนตัวเล็กสนุกกว่าเยอะ
“หึ!! ของพวกนี้ มันก็แค่ของง่ายๆ ถูกๆ ไม่มีปัญญาทำอย่างอื่นหรือไง” อัคนีถามเย้ยๆ
ในนิสัยของปฐพีและอัคนีแล้ว ไม่ใช่คนที่ชอบดูถูกคนอื่น หรือคนที่ด้อยกว่า กลับกันก็ชอบช่วยเหลือคนที่ลำบากยากจนอีกด้วย
แน่นอนว่า...ปลายฝันไม่รู้จักในส่วนนี้ ที่รู้คือในทางตรงกันข้ามกันเท่านั้น และเขาสองคนก็พอใจให้ปลายฝันเข้าใจเขาสองคนที่
เป็นแบบนี้ด้วย
“ไม่มีปัญญาทำหรอกครับ เพราะโดยส่วนตัวผมแล้ว สิ่งที่ผมทำมาให้พวกคุณทาน ผมเคยได้กินมันแค่นานๆ ครั้งเท่านั้น ก็ไม่
แปลกใจที่ผมจะโกรธคุณ คุณคงไม่รู้หรอก ว่าการทำอาหารสักอย่างหนึ่ง คนทำตั้งใจที่จะทำมันแค่ไหน แต่คุณกลับเอามันไปทิ้ง
ทั้งๆ ที่มีเหตุผลคือไม่อร่อย ผมรู้ว่าพวกคุณจะแกล้งผม แต่ผมขอถามหน่อย ผมทำอะไรให้พวกคุณหรือครับ”
ปฐพีและอัคนีเงียบ สังเกตอีกคนว่าจะมาไม้ไหน
“คุณก็ตอบผมไม่ได้... เรื่องแต่งงานผมก็ตกลงแล้วว่าไม่แต่งแน่นอน แล้วเรื่องอะไรที่ทำให้คุณไม่พอใจ ถ้าเป็นแบบนั้น ผมจะ
ออกไป...ผมไม่ได้ต้องการอะไร ขอแค่เรียนหนังสือเท่านั้น ต่างคนต่างอยู่ได้ไหมครับ” ร่างบางร่ายยาว ประโยคหลังนั้น ปลาย
ฝันเอ่ยขออย่างหมดแรง
วันนี้เหนื่อยมากๆ ทั้งทำความสะอาด วิ่งทำอาหาร และไหนจะรับมือกับสองพี่น้องอีก ถึงจะเข้มแข็ง แต่ก็ใช่ว่าจะแตกสลายไม่ได้
ปลายฝันก็เหมือนก้อนดิน ที่เมื่อแห้งไป ก็สามารถแตกตัวได้ทุกเมื่อ แต่เมื่อดินได้รับน้ำ ก็จะสามารถปั้นตัวเองขึ้นมาใหม่ได้
ปลายฝันก็เหมือนกัน...ขอแค่ได้พักผ่อนในวันนี้ แล้วพรุ่งนี้จะกลับมาเข้มแข็งเหมือนเดิม...
“แล้วทำไมเธอถึงคิดว่าพวกฉันไม่พอใจเธอ” ปฐพีถาม
“จากการกระทำของพวกคุณ บอกว่าพวกคุณไม่ชอบผม” สบตาขึ้นตอบ
“ก็แล้วทำไมฉันถึงต้องชอบเธอด้วย” อัคนีถามบ้าง
“ถ้าคุณสองคนทั้งไม่ชอบผม แล้วก็ไม่ได้ไม่ชอบผม ทำไมถึงต้องแกล้งครับ” สิ้นคำถาม ร่างสูงถึงกลับต่อไปได้ เพราะคำว่า
แกล้งมันแทงใจดำเต็มๆ
“ก็เธอมันปากดี” อัคนีว่าให้
“ผมปากดีกับคนที่หาเรื่องผมก่อนเท่านั้น”
“เธอจะบอกว่าเราเป็นฝ่ายหาเรื่องเธองั้นสิ” ปฐพีถามเสียงเรียบ
“ผมยังไม่ได้หมายความถึงคุณสองคนเลยนะครับ คุณดิน คุณเพลิง” ปลายฝันยิ้มๆ เมื่อตัวเองเริ่มเป็นฝ่ายไล่ต้อนบ้างแล้ว
ปฐพีเงียบไป เมื่อรู้ว่าเขาเริ่มร้อนตัว
“พวกฉันเพียงต้องการสั่งสอนเธอเท่านั้น ว่าถ้าปากดีกับเราแล้วจะเจออะไร” อัคนีบอก
“วิธีการของคุณสองคนมัน ‘เด็ก’ สุดๆ เลยล่ะครับ อายุก็ปาไปแล้วตั้ง 25 แต่กลับคิดได้แค่ความคิดเด็กๆ เท่านั้น ถามจริงว่า คุณ
ใช้ใครบริหาร อภิหชัยดินทร์หรือครับ” เยาะเย้ยกลับไปอย่างสะใจ
“นี่เธอ!! มันจะมากไปแล้วนะ!! ให้เกียรติพวกเราบ้าง ยังไงฉันสองคนก็อายุมากกว่าเธอนะ” อัคนีโวยวายด้วยความโกรธ ที่ปลาย
ฝันดูถูกพวกเขา
“ผมให้เกรียติเฉพาะคนที่น่าเคารพเท่านั้น ส่วนคุณสองคน ตอนนี้ผมคงจะให้ได้แค่ว่า...’เกลียด’ เท่านั้นแหละครับ” ปลายฝันพูด
ใส่หน้าทั้งสอง โดยที่เน้นคำว่าเกลียดดังๆ เดินชนแขนสองพี่น้องออกมาด้วยความโมโหไม่แพ้กัน
จะมาว่าปลายฝันก้าวร้าวไม่ได้นะ... เพราะทางนี้ไม่ได้เป็นฝ่ายเริ่มก่อน!!
ไม่เหมือนใครจริงๆ…
เป็นความคิดของปฐพีกับอัคนีที่มองแผ่นหลังบางเดินเข้าห้องไป
“แสบจริงๆ เลยให้ตายสิ” ปฐพีบ่นพลางจับแขนที่ถูกกระแทก
“แล้วเป็นไง ทดสอบว่าที่เมียเนี่ย เจอฤทธิ์เข้าให้ กูล่ะเสียดายต้มยำจริงๆ ทำไมมึงไม่เลือกผัดเปรี้ยวหวาน” อัคนีต่อว่า มองไปที่
ถังขยะด้วยความเสียดาย
“มันอยู่ใกล้กูที่สุดนี่หว่า สรุปจะเอาไง เหมือนว่าเด็กนั่นจะเกลียดเราเข้าแล้วล่ะ”
“ก็ไม่ทำไง ปฏิกิริยาเมื่อกี้ก็สนุกดี แต่ถึงกับเกลียดเนี่ยก็รับไม่ได้ว่ะ” สารภาพออกมาตรงๆ ว่าไม่ได้ต้องการทำให้ปลายฝัน
เกลียดแต่อย่างไร
แต่พวกเขา ก็ทำเกินไปจริงๆ นั่นแหละ
“เหอะ!! ปากเก่งฉิบหายเลยแม่ง ตอนที่ปากแดงๆ นั่นพ่นคำด่าออกมานะ มันน่าจับมาฟัดให้บวมชะมัด” ปฐพีว่าพลางมองไปที่
ประตูห้องของปลายฝันยิ้มๆ
“มึงแม่งชั่วว่ะ”
“ไม่ต่างกันมั้งไอ้เพลิง” หันกลับมาสบตากับอัคนี
ร่างสูงทั้งสองคนยืนสบตากันเงียบๆ ไม่มีใครหลบตาใครก่อน ก่อนที่ฝ่ายปฐพีจะเอ่ยขึ้นมา
“กูขอก็แล้วกัน”
“คงไม่” ตอบกลับสั้นๆ
“เพราะ?”
“เรื่องของกู”
“ไอ้เวร!! เด็กดรีมกูจะเอาชัดป่ะ เพราะงั้นมึงหลีกทางไปเลย” ปฐพีด่า ก่อนจะไล่ให้อัคนีถอยจากปลายฝันไป
เพราะคนอย่างปฐพี สนใจอะไรแล้ว ก็ต้องได้ ไม่ว่าจะเอามาด้วยความยากเย็นแค่ไหนก็ตาม และปลายฝันเองก็เป็นหนึ่งในนั้น ที่
ปฐพีต้องครอบครองเพียงคนเดียวให้ได้...
“แล้วมึงไม่คิดว่ากูจะเอาบ้างหรือไง ไอ้ดินมึงนี่มัน เงียบๆ แต่เอาแต่ใจฉิบหาย” เพลิงด่ากลับ
คนอย่างเพลิง ถ้าอะไรที่เป็นของเขา เขาจะไม่ปล่อยให้หลุดมือไปเป็นของคนอื่นเด็ดขาด พร้อมจะต่อสู้ปกป้องให้ถึงที่สุด
“มึงก็เหมือนกันไอ้เพลิง ตั้งแต่เด็กๆ แล้วที่มึงชอบแย่งของของกู เพราะฉะนั้น เมียคนนี้กูขอ” พูดอย่างหน้าด้านๆ
“ไอ้หน้าด้าน พ่อกับแม่ก็ให้กูเหมือนกัน ไม่ใช่แค่มึง มึงอย่าลืม” เถียงกลับอย่างไม่ยอมแพ้
ถ้าหากว่าใครมาเห็นภาพนี้ คงต้องไม่เชื่อแน่ๆ ว่าสองคนนี้เป็นผู้บริหารธุรกิจในเครือของ อภิหชัยบดินทร์ เพราะทั้งคู่ชอบทะเลาะ
และเถียงกันเป็นเด็กๆ เสมอ
แต่ครั้งล่าสุดที่ทะเลาะกัน คือตอนมัธยมปลาย ซึ่งมันก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ที่สำคัญเรื่องที่ทะเลาะกันตอนนั้น คือแย่งรถ
แต่หากครั้งนี้แย่ง ‘เมีย’
“อย่าบอกนะว่ามึงคิดจะจริงจังกับเด็กดรีม” อัคนีถามปฐพีด้วยความสงสัย ที่เถียงกันเอาเป็นเอาตาย
“กูไม่รู้หรอกว่ะ แค่รู้สึกว่าสนใจ เพราะเด็กดรีมนิสัยไม่เหมือนใครดี ที่สำคัญกูอยากจะรู้ด้วย ว่าทำไม พ่อกับแม่ถึงเลือกเด็กคนนี้
และก็ กูชอบแกล้งว่ะ” ตอบเสียงจริงจัง
“มึงคิดไม่ต่างกับกู แล้วกูจำเป็นต้องถอยหรือวะ พ่อแม่ก็หาให้เราทั้งคู่ ไหนจะคำทำนายอีก ยังไงก็คงจะต้องเป็นไปอย่างทำ
ทำนาย เพราะเพื่อนของปู่ไม่เคยทำนายอะไรผิดพลาดมึงก็รู้”
“แล้วมึงเชื่อหรือวะ ว่าคนสามคนจะสามารถรักกันได้ มึงเชื่อหรือวะว่าจะมีใครรักใครได้ทีละสองคน” ปฐพีถามเสียงเครียด
“กูไม่รู้ว่ะ รู้แค่ว่า...โชคชะตามันกำหนดมาแล้ว”
“อืม...ไอ้เพลิง” ปฐพีเรียกแฝดคนน้องเมื่อตัดสินอะไรบางอย่างได้
“อะไรวะ”
“กูว่าจะลองเปิดใจให้เด็กดรีมดูว่ะ”
อัคนีอึ้งไปสักพักก็ยิ้มออกมา เพราะตัวเองก็รู้สึกไม่ต่างกันจากคนพี่เท่าไหร่ อัคนีเองก็ไม่เคยเชื่อเลยว่ารักของคนสามคนมันจะมี
จริง แต่ในเมื่อคำทำนายมันเป็นแบบนั้น ก็จะลองเชื่อดู และจะลองศึกษา และเปิดใจให้กับลูกสะใภ้ที่พ่อแม่จัดมาให้ด้วย
“มึงกับกูชอบคิดอะไรเหมือนๆ กันไม่มีผิดเลยว่ะ” พูดกลั้วหัวเราะ
“เออ...ก็เป็นฝาแฝดกันไง”
“กูก็คิดว่าจะเปิดใจ ไม่ว่าเด็กดรีมจะใช่หรือไม่ใช่ แต่กูก็รู้สึกจริงๆ นะ ว่า ก็ไม่อยากให้เป็นคนอื่น” อัคนีบอก
“หึ!! นี่กูต้องมีเมียคนเดียวกันกับมึงจริงๆ ใช่ไหม”
“ไม่พอใจจะถอยก็ได้นะเว้ย” ยักคิ้วกวนๆ ตอบไป
“ฝันหรือไงวะ ถึงตอนนี้มันจะเริ่มแค่ที่ความถูกใจ แต่รับศึกหนักน่าดู” ปฐพีว่า
“เออ ก็มึงเล่นทำถึงขนาดนั้น”
“กูผิดอีกแล้วไอ้ห่านี่ ก็เด็กมันน่าแกล้งนี่หว่า”
“แล้วเป็นไง เกลียดทั้งมึงและยังอุทิศมาเผื่อกู” อัคนีบ่น
“โอ้โห เมื่อกี้กูทำคนเดียวที่ไหน มึงก็มีส่วนไม่ใช่หรือไง อย่ามาโทษแต่กู” เถียงกลับไปอย่างไม่ยอมแพ้
นิสัยของปฐพี จริงจัง โหดร้ายแบบเงียบๆ ใจเย็น ใช้เหตุผล ดูน่าเกรงขาม ระงับอารมณ์ของตัวเองได้ดี จะทำอะไรต้องคิดอย่างดี
และมีการวางแผน
ส่วนอัคนี เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นจะดูร้ายกาจ ไม่ยอมใคร คิดยังไงก็พูดออกไป ต้องการอะไรก็สั่งการแบบนั้น ไม่อ้อมค้อม ไม่
วางแผน วู่วามและใจร้อนสุดๆ
แต่ลับหลัง...สองคนก็คือคนธรรมดา สิ่งที่คนอื่นเห็นกลับไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาเป็นทั้งหมด
กำแพงที่สร้างขึ้นมาเพื่อบังหน้าคนอื่น กลับใช้การไม่ได้กับปลายฝัน...
50%
ตอนนี้มันไม่ค่อยสนุกเลยเนอะ เลยเอามาลงไว้ก่อนครึ่งหนึ่ง จะพยายามเปลี่ยนเนื้อเรื่องให้มันดูสนุกมากกว่านี้ ภาษาที่ใช้ยูกิยังรู้สึกว่ามันแปลกๆ เลย ขอโทษนะคะ ยูกิจะปรับปรุง ยังไงนักอ่านก็อ่านไปก่อนเนอะ อย่าเพิ่งติกันเลย สำนึกผิดแล้ว เดี๋ยวยูกิจะนั่งเกลาภาษาต่อก่อน แล้วจะอ่านหนังสือสอบ พรุ่งนี้หลังสอบจะมาอัพให้จ้า สอบเสร็จเที่ยง อัพประมาณบ่ายๆ นะคะ
พี่ดิน พี่เพลิงไม่ได้ร้ายนะคะ แค่พยายามทำทุกอย่างเพื่อบังหน้าจากสังคม แต่ที่แกล้งน้องดรีมนี่คือความรู้สึกจริง ล้วนๆ เลยครับ ฮ่าๆ แต่ยังไงพี่ดินพี่เพลิงก็ยังแกล้งและร้ายกับน้องอยู่นะ ไม่ได้จะเลิกแกล้งแต่อย่างไร ฮุฮุ
ทวงนิยาย พูดคุยกับยูกิได้ที่แฟนเพจเลยนะคะ และยูกิซื้อการ์ตูนวายของ CN มาซ้ำกัน 3 เรื่อง ยังไม่ได้แกะอ่าน จะให้คนที่ไลค์แฟนเพจคนที่ 1,000 พอดีไปอ่าน แต่ขอไม่บอกว่าเป็นเรื่องอะไรบ้างนะคะ มูลค่า 120 บาท จัดส่งฟรีถือบ้างจ้า
https://www.facebook.com/sawachiyuki
คลิกด้านล่างเพื่ออ่านตอนต่อไป
ตอนที่ 3.2