ทดลองรัก
บทที่ 4
ตัวหนักเป็นบ้า!
ฝิ่นบ่นพึมพำเมื่อต้องแบกร่างกายที่สูงกว่าและใหญ่กว่าเข้ามายืนโงกเงกอยู่กลางห้องพักที่มีเตียงเล็กสองเตียงตั้งอยู่ติดกัน
เขาเหวี่ยงร่างของเปาให้นอนแผ่อยู่บนเตียงหลังหนึ่งแล้วจึงเท้าเอวมอง
“เหล้าเข้าปากทีไร แม่งไม่เรื้อนก็เหี้ย”
ฝิ่นด่าใส่เปาที่นอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียง ความหลังครั้งเก่ากลับมาทำร้ายความรู้สึกของเขาอีกครั้งเพราะในวันนั้นเปาก็
เมาเช่นนี้เหมือนกัน
แสงฟ้าแลบสว่างวาบก่อนจะตามมาด้วยเสียงครืนของฟ้าร้องดังลั่น ฝิ่นสะดุ้งตัวโยนเนื่องจากเขาไม่ค่อยถูกกับเสียงฟ้าร้อง
มาตั้งแต่เด็ก ได้ยินเสียงลมฝนพัดกรูอยู่นอกบังกะโลฝิ่นหนาวเยือกตะครั่นตะครอขึ้นมาทันที เขายกมือกุมศีรษะพลางก้าวไปที่ประตูเพื่อ
จะกลับห้องตัวเอง
แกร้ก
แปลก!
ทำไมเปิดประตูไม่ได้
แกร้ก แกร้ก แกร้ก
แทบจะเขย่าจนประตูสะเทือนแต่มันก็ยังเปิดไม่ออก มันผิดปกติจนฝิ่นเริ่มหวาดหวั่นรวมถึงความผิดปกติของร่างกายที่เมื่อครู่
ยังหนาวสะท้านแต่อยู่ๆมันกลับร้อนวาบตั้งแต่หัวจรดเท้าร้อนจนเม็ดเหงื่อผุดพรายขึ้นตามผิวหนัง ฝิ่นกระสับกระส่ายกับความรู้สึกแปลกๆ
ที่เข้ามาเกาะกุม หัวใจของเขากำลังเต้นแรงและเร็วจนเขาเริ่มหอบหายใจลึก
ได้ยินเสียงกุกกักดังอยู่ด้านหลัง ฝิ่นหันขวับไปมองคนที่เขาเพิ่งจะพาเข้ามาให้นอนแผ่หรากลางเตียง แต่ตอนนี้เปาลุกขึ้นยืน
จังก้า เหงื่อกาฬไหลพลั่กๆและดวงตาคมไร้อารมณ์กลับแดงก่ำเมื่อจ้องมองมายังฝิ่น
เสียงสายฝนเทกระหน่ำลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตากลบเสียงต่างๆภายนอกจนไม่ได้ยินอะไรอีก แม้ว่าอากาศจะเย็นชื้นเพราะ
ฝนตกแต่คนที่ยืนเผชิญหน้ากันอยู่กับร้อนผ่าวพร้อมกับความต้องการอะไรบางอย่างที่กำลังคืบคลานเข้ามาสู่คนทั้งสอง
ไม่!
มันเกิดอะไรขึ้นกับเขา
อยากจะตะโกนระบายมันออกมาเมื่อฝิ่นรู้แล้วว่าไอ้ความต้องการที่ว่ามันคืออะไรเมื่อเขากำลังจ้องมองเปาที่ถอดเสื้อยืด
เหวี่ยงลงพื้นอย่างไม่ใยดีอวดร่างกายฟิตเฟิร์มยิ่งกว่ากายเสียอีก ดวงตาที่เคยเฉยชาบัดนี้คุโชนราวกับไฟร้อนและเปาถึงกับกัดกราม
กรอดเพื่อยังยั้งอารมณ์ใคร่ที่ปะทุขึ้นมาราวกับภูเขาไฟระเบิด
ทรมานเหลือเกิน อยากปลดปล่อย
ฝิ่นกำมือแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในอุ้งมือ สมองของเขาปฏิเสธการร่วมรักกับเปาที่เคยทำให้เขาเจ็บช้ำ แต่ตอนนี้ราวกับว่า
อะดรีนาลินกำลังวิ่งวนกันอยู่ในร่างกายเมื่อมันพลุ่งพล่านพาให้ปวดหนึบไปหมดทั้งตัว
“กูต้องการมึงตอนนี้ไอ้ฝิ่น”
ไม่เหมือนคนเมาเลยสักนิดแม้ว่าน้ำเสียงจะเค้นออกมาด้วยความหงุดหงิด ฝิ่นตาถลนเมื่อเห็นเป้ากางเกงยีนส์ตุงออกมาแทบ
ปริ และในที่สุดความอดทนของฝิ่นก็ขาดผึง
โผเข้าหากันอย่างสุดกลั้นกับความต้องการที่ถาโถมผิดปกติ เสื้อลายชายหาดของฝิ่นถูกกระชากขาดวิ่นอย่างง่ายดายจน
เหลือเพียงร่างกายชื้นเหงื่อในขณะที่ฝิ่นเองก็คว้าหมับเข้ากอบกุมเป้ากางเกงแล้วบีบมันอยู่ในมือเรียกเสียงคำรามลั่นแข่งกับสายฝน ฝิ่น
รีบปลดกระดุมกางเกงของเปาและรูดซิปลงมือไม้สั่น
ร่างโปร่งของฝิ่นลอยละลิ่วหงายหลังลงกลางเตียง กางเกงขาสั้นถูกดึงผ่านปลายเท้าแล้วโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี ฝิ่นกลืน
น้ำลายอึกใหญ่เมื่อเห็นร่างกายทั้งหมดของเปาอย่างเต็มตา แก่นกายขยายตัวจนมองเห็นเส้นเอ็นปูดโปนออกมาจนกลัวว่ามันจะปริแตก
เสียก่อน เปาเองก็กวาดสายตามองร่างเปลือยของฝิ่นด้วยดวงตาวาววามทั้งที่เขาเองก็เคยเห็นจนเบื่อ แต่ตอนนี้มันไม่เป็นแบบนั้น
“มึงยั่วกูใช่ไหมไอ้ฝิ่น นี่กูเป็นเหี้ยอะไรโว้ย”
เปาเงยหน้าตะโกนลั่นห้องก่อนจะกระโจนเข้าทาบทับ ร่างกายร้อนผ่าวเสียดสีไปมายิ่งเร่งเร้าความต้องการให้ทรมานหนักข้อ
เปาบดเบียดปากใส่กลีบปากนุ่มอย่างไม่ปรานีแต่ฝิ่นกลับเผยอปากตอบรับพลางตวัดลิ้นสู้จนได้ยินเสียงดังจ๊วบจ๊าบเข้าหูก่อนที่เปาจะ
ยอมผละออกแล้วเลื่อนลงมางับเนื้ออ่อนที่ซอกคอของฝิ่น
“ไอ้พี่เปา ไอ้คนเฮงซวย กูเกลียดมึง”
ตวาดลั่นด้วยความเจ็บใจเมื่อร่างกายไม่ทำตามความคิด ริมฝีปากแห้งผากและตอหนวดที่ทิ่มตำอยู่ตรงแผ่นหนังยิ่งทำให้
เสียวซ่านจนต้องบิดกายเร่าอวดเนื้อเนินอกขาวผ่องและปลายยอดสีชมพูล่อตาให้เปาเปลี่ยนเป้าหมาย มือสากขยำหน้าอกข้างหนึ่งบีบ
เค้นเต็มมือส่วนอีกข้างก็ตกเป็นของเล่นให้เขากระดกลิ้นรัวจนฝิ่นต้องกัดริมฝีปากแน่น
“กูรักมึงตายละไอ้ฝิ่น แม่งโว้ยกูอยากเสียบมึงแล้ว”
ผละออกจากตัวเพื่อที่เปาจะชันขาขึ้นทรงตัวด้วยเข่าทั้งสอง ปลายเท้าของฝิ่นถูกจับให้แยกกว้างแทบจะเป็นมุมฉากก่อนที่
เขาจะจ่อจรวดอยู่หน้าถ้ำแล้วดันพรวดเข้าไปทันที
“อื้อ ไอ้พี่เปา กูเสียว”
น้ำตาไหลอย่างเจ็บใจเมื่อช่องทางของเขายินยอมรับสิ่งแปลกปลอมแต่โดยดี ช่องทางว่างถูกเติมเต็มด้วยท่อนเนื้อจนคับ
แน่น เปาเองถึงกับปล่อยเสียงครางลึกพลางปรือตาไปกับความฟิตที่เขาไม่อยากจะเชื่อ
ช่องทางที่เขาเคยสัมผัสตั้งแต่ครั้งแรกอาจจะคับแน่นกว่านี้ แต่สำหรับปัจจุบันมันพอดิบพอดีเหลือเกินที่เส้นเอ็นจะเสียดสี
ผนังจนร้อนผ่าว ยิ่งจ้องมองใบหน้าหวานที่เอียงหน้าแนบกับที่นอนด้วยความสยิวกายมันยิ่งทำให้ความต้องการที่เขาฝังมันไว้อยู่ในซอก
ของหัวใจกลับลอยละล่องราวกับตะกอนในบ่อน้ำ
ใช่ เขาโหยหาร่างกายของฝิ่น และต้องทำใจให้นิ่งที่สุดเมื่อเห็นฝิ่นถูกกายกระทำรักขณะถ่ายทำหนัง เขาเกือบจะกระโดด
เข้าไปกระชากกายออกจากฝิ่นเสียหลายครั้งแต่สิ่งที่ทำได้ก็เพียงสั่งคัทเพื่อให้กายถอนร่างออกจากการครอบครอง
“ฝิ่น กูอยากแรงกว่านี้”
“อะ อึก อย่ามัวแต่พูด ไอ้พี่เปา มึงมีแรงแค่นี้หรือไง อ๊า...”
เอวเด้งขึ้นโดยสัญชาตญาณเมื่อเปากระทุ้งท่อนเนื้อเสียบลึกเร็วและแรง ฝิ่นรอบขาเข้าเกี่ยวลำตัวของเปาพลางคล้องแขนไป
รอบคอ ใบหน้าใกล้ชิดจนได้กลิ่นแอลกอฮอล์ระเหยเข้าจมูกเรียกร้องให้ทั้งคู่แลกลิ้นดูดดื่มกันอีกครั้ง
“ซี้ด...ลีลามึงเด็ดเหลือเกินฝิ่น จนกูเก็บเอาไปฝันตั้งแต่วันนั้นที่กูเอามึงบนรถ”
อะไรนะ!
เขาจำได้
ฝิ่นเบิกตากว้างเมื่อได้ยินคำพูดของเปา แล้วที่เขาเข้าใจว่าเปาเมาจนจำเขาไม่ได้ล่ะ
“โอ๊ย ตรงนั้น เสียวชิบ แรงๆสิวะ นี่พี่จำได้งั้นเหรอ”
“เหี้ย จำได้สิวะ กูแม่งมาหามึงที่ผับทุกวัน ฝิ่น กูไม่ไหวแล้ว”
มือสากคว้าท่อนเนื้อพอดีตัวของฝิ่นแล้วสาวมือโยกรั้งพร้อมกันกับที่เขารัวเอวเข้าใส่ ฝิ่นครางจนปากคอสั่นก่อนจะเกร็งกล้าม
เนื้อจนผลผลิตพุ่งวาบอยู่ในอุ้งมือ ช่องทางตอดรัดตามจังหวะชีพจรเร่งเร้าให้เปาแทงลึกสุดโคนอีกไม่กี่ครั้งมันก็ทะลักออกมาราวกับ
ทำนบแตก
กลิ่นกายคละคลุ้งทั่วห้องทั้งกลิ่นเหงื่อและคราบกาม ทั้งคู่ยังคงซบกันแน่นิ่งและพากันหอบเหนื่อย เปายกหน้าขึ้นมาเพื่อ
สบตาหวั่นไหวของฝิ่น
“ผมนึกว่าพี่เมาหลับจนจำไม่ได้”
“กูเมา กูหลับ แต่กูไม่ลืม”
ความร้อนระอุของร่างกายสลายไปอย่างรวดเร็วเปาและฝิ่นเริ่มผิดสังเกตกับร่างกายตนเองอีกครั้งเมื่อกลายเป็นว่าทั้งคู่รู้สึก
หมดเรี่ยวแรงอย่างกระทันหัน
“พี่เปา พี่กำลังเป็นอย่างที่ผมเป็นไหม ผมขยับแขนไม่ได้ สัสสส ขาก็ชา”
คิ้วเข้มของเปาขมวดจนเกือบเป็นปมเมื่อเขาก็รู้สึกไม่ต่างกันกับที่ฝิ่นบอก
“พี่ออกไปจากตัวผมสักทีสิวะ นี่ตะคริวแดกหรือไง”
“กูขยับได้ที่ไหนกันเล่า โอ๊ย นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับกูวะเนี่ย”
เปาสบถลั่นเมื่อร่างกายของเขาหมดเรียวแรงอยู่ในขณะที่ยังสอดลึกประสานกายกับฝิ่นแนบแน่น ฝิ่นกรอกตาไปมาอย่างใช้
ความคิด
“ไอ้กายแน่ๆที่จะทำเรื่องเหี้ยๆอย่างนี้ได้”
“ว่าไงนะ อื้อ ฝิ่นอย่าเพิ่งขยับมาก ร่างกายพี่มันชาแต่ความรู้สึกมันยังอยู่ว่ะ เสียวชิบ ตะกี้บอกว่าฝีมือไอ้กายงั้นเหรอ”
ฝิ่นเม้มปากแน่น เขาเองก็รู้สึกไม่ต่างจากเปานักแม้ว่าแขนขาจะหมดแรงแต่กับจุดศูนย์กลางความรู้สึกกลับยังเต็มพิกัด
“มันทำท่าทางมีพิรุธ”
“มันอยากฟันมึง มันบอกว่ามันรักมึงมาตั้งแต่เด็ก ทำไมมึงไม่ยอมเป็นแฟนมัน”
“ได้ ผมจะยอมเป็นแฟนมันถ้ามันทำให้พี่สบายใจ”
น้ำเสียงค่อนขอดตัดพ้อทำให้เปามองฝิ่นอย่างค้นคว้า
“มึงก็รู้ว่ากูไม่สบายใจแน่ๆ ทำไมว่ะฝิ่น ทำไมมึงต้องมาถ่ายหนังจีวีด้วย”
ฝิ่นกลั้นน้ำตาที่คลอเต็มหน่วย นึกอยากจะซัดหน้าคมให้หงายถ้าไม่ติดว่าแขนขาไม่มีแรงแบบนี้
“พี่จะให้ผมทำยังไงกับชีวิตที่ไม่มีทางเลือก เงินก็ไม่มีแถมยังถูกไอ้เหี้ยขี้เมาที่ไหนก็ไม่รู้มาเปิดซิงหลังรถกระบะ มันยังเหลือ
ทางไหนให้ผมได้เลือกอีก”
“เลือกกูไง กูที่ไปตามหามึงทุกวันแต่อยู่ๆเสือกมาเห็นมึงที่กูตามหามาเล่นหนังจีวี ไอ้เด็กเวร”
“ตามหาเพื่ออะไร เพื่อจะเยาะเย้ยเรื่องที่พี่ทำงั้นสิ”
เปาขบกรามกรอดเมื่อได้ยินน้ำเสียงเย้ยหยัน นี่ถ้าแขนขามีแรงเขาคงลงโทษคนใต้ล่างด้วยจูบของเขา
“กูตามหาเพื่อจะรับผิดชอบมึงไง ตามหาเพื่อขอโทษที่กูทำเลวใส่มึง นี่มึงโง่หรือปัญญาอ่อนวะถึงไม่รู้ว่ากูน่ะรักมึงแค่ไหน
มึงดูปากกูนะ กูหลงรักมึงตั้งแต่ครั้งแรกที่กูปล้ำมึงเป็นเมีย”
รัก!
ฝิ่นอ้าปากค้าง ดวงตาจริงจังทำให้ฝิ่นรู้ว่าเปาไม่ได้พูดเล่นหรือว่าเมา หัวใจของฝิ่นเต้นแรงด้วยความอิ่มเอมเมื่อได้ยิน
“รู้บ้างไหมว่ากูหึงแค่ไหนที่เห็นไอ้กายเสียบมึงแทนที่จะเป็นกู”
“แล้วพี่รู้ไหมว่าทำไมผมไม่ยอมให้ไอ้กายมันแตกใน”
กลีบปากแดงคลี่ยิ้มหวานเมื่อฝิ่นรู้ความในใจของเปา
“เพราะผมไม่อยากจะให้ใครมาทับรอยที่พี่ทำไว้น่ะสิ”
ดวงตาประสานกันด้วยความเข้าใจ สายฝนภายนอกจางเสียงลงบ้างแล้วแต่ยังคงโปรยปรายสร้างความชุ่มฉ่ำสร้างบรรยากาศ
ให้เปาค่อยๆประกบปากลงไปบนกลีบปากงามและไล่ขบเม้มทีละน้อย คราวนี้ฝิ่นจูบตอบอย่างอ่อนหวานไม่แพ้กันจนกระทั่งร่างกายทั้งคู่
เริ่มร้อนระอุและเรี่ยวแรงเริ่มกลับมาอีกครั้ง
“ไอ้กายมันต้องวางยาพวกเราแน่ มันเคยหลุดปากว่าโครงการก่อนเรียนจบของมันเกี่ยวข้องกับสารสื่อประสาทในร่างกาย
อะไรสักอย่างนี่แหละ”
“มันคงกะจะให้มึงกินแล้วมันก็จะปล้ำมึง นี่ต้องมึงต้องดีใจนะที่อาสาน้องชายมาส่งกูจนผิดฝาผิดตัว ส่วนกูก็ต้องขอบใจที่มัน
ทำให้กูกับมึงเข้าใจกันได้ ฝิ่น แขนขาเริ่มมีแรงแล้วว่ะ เอ่อ แล้วกูก็เริ่มอยากจะเอามึงอีกแล้ว”
ฝิ่นเบียดกายเข้าหาเมื่อเขาก็รู้สึกไม่แพ้กัน
“กว่ายาของไอ้กายจะหมดฤทธิ์พวกเราจะตายก่อนหรือเปล่าพี่เปา”
เปาไม่ตอบอะไรอีกเมื่อเขาเริ่มขยับเอวที่สอดลึกอีกครั้ง
มีต่ออีกนิด
โพลล์
หัวข้อ: <<X-Theme the series Season2>> ขายทาง Ebook แล้วค่ะ (อ่าน 225284 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก