๐๓“ขอบคุณนะค่ะที่มาอุดหนุน” พนักงานสาวพูดพลางส่งถุงที่ใส่ซีดีเพลง พร้อมเงินทอนให้ชายหนุ่ม “อ้อ ... เกือบลืมไปค่ะ มีคนฝากบันทึกถึงคุณด้วย” พูดแล้วเธอก็หยิบกระดาษบันทึกเล็กๆ ที่แนบอยู่กับแฟ้มประวัติสมาชิกของร้าน ส่งให้
“ทีแรกเค้าจะขอเบอร์โทรศัพท์ของคุณ แต่พี่ไม่กล้าให้ค่ะ เพราะไม่ทราบว่าคุณจะอนุญาตหรือเปล่า เค้าเลยฝากบันทึกไว้ให้ค่ะ” เธอไม่ได้บอกหรอกว่า ชายหนุ่มคนนั้นให้เธอโทรศัพท์ไปบอกเขาด้วย ว่าชายหนุ่มคนนี้จะมารับแผ่นซีดีวันไหน
ชายหนุ่มรับกระดาษบันทึกแผ่นเล็กๆแผ่นนั้นมา แววตาใต้กรอบแว่นทอแววสงสัย ... บันทึกข้อความจากใครกัน
“ขอบคุณนะค๊าบ” เสียงเล็กๆสำเนียงเหมือนเด็ก พร้อมกับรอยยิ้มที่สดใส และแววตาที่เป็นมิตรของชายหนุ่ม ทำให้พนักงานสาวยิ้มออกมาด้วยความชื่นชม ไม่บ่อยนักหรอกที่จะได้พบกับลูกค้า ที่อัธยาศัยดีเช่นนี้
ชายหนุ่มเดินถอยออกมาจากเคาเตอร์บริการ แล้วจึงอ่านข้อความที่อยู่บนแผ่นกระดาษ
ผมอยากเลี้ยงขนม เป็นการขอโทษที่เสียมารยาทไป
วันที่มารับซีดีผมจะมาหาที่ร้าน รอผมด้วยนะ
ถ้ารอไม่ได้ช่วยโทรบอกด้วยที่หมายเลข *******
ภู
ป.ล.ผมไม่ให้รอเก้อหรอก ผมสัญญา
อย่าเล่นซ่อนหากับผมนะ ผมไม่อยากเหนื่อยตามหา
ภู ... ใครกัน ชื่อนี้ไม่คุ้นเลย คนชื่อ ภู จะรู้ได้อย่างไร ว่าเขามารับแผ่นซีดีวันไหน แล้วข้อความบรรทัดสุดท้าย มันหมายความว่าอย่างไร
ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะคิดอะไรต่อ ก็เหมือนมีคนมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเขา พร้อมกับเสียงทักทาย
“สวัสดี รอนานหรือเปล่า” ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองด้วยความแปลกใจ ก็เห็นชายหนุ่มรูปร่างสูงกว่าเขาเล็กน้อย แต่รูปร่างค่อนข้างสมส่วน ไม่เหมือนกับรูปร่างที่บอบบางของเขา
“เอ้อ ... ผมเหรอ” เสียงตอบพร้อมกับสีหน้าเหว๋อๆ ทำเอาชายหนุ่มที่มาใหม่ต้องกลั้นหัวเราะ
“อื้อ นายนั่นแหละ เรา ภู” เขารีบแนะนำตัว พลางหัวเราะเบาๆ
“ภู ... ภู นี่น่ะเหรอ” ชายหนุ่มถาม พลางยื่นกระดาษในมือให้ดู
“ช่ายยย...” ภู ยิ้ม “ไปหาที่นั่งกันดีกว่า ร้าน *** แล้วกันนะ” โดยไม่ฟังคำตอบ ภู ก็เดินนำไป ชายหนุ่มจึงต้องเดินตามไปยังร้านไอศครีมชื่อดัง ที่อยู่บริเวณชั้น ๑ ของศูนย์การค้าแห่งนั้น
..............................................................................
......................................
“ที่เขียนนี่หมายความว่ายังไงอ๊ะ” ชายหนุ่มถาม พลางยื่นกระดาษบันทึกส่งให้ ภู ในระหว่างที่นั่งรอไอศครีม อยู่ที่โต๊ะเล็กๆตัวหนึ่ง ทางด้านในของร้าน
“ก็ไม่มีอะไรนี่” ภู รับกระดาษแผ่นนั้นมาอ่าน “อย่างที่เขียนนี่แหละ วันนั้นเรารู้สึกว่าเสียมารยาทไป ก็เลยอยากขอโทษ”
“คือ...” ชายหนุ่มมีสีหน้าลังเล “เราหมายถึงประโยคสุดท้าย”
“อ๋อ ที่ว่าเล่นซ่อนหาน่ะเหรอ” ภู หัวเราะเบาๆ “ไม่รู้สิ มือมันเขียนไปเอง ไม่รู้เหมือนกัน”
นั่นสินะ เขาเองก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน ว่ามันหมายความว่ายังไง เพราะตอนนั้น จู่ๆในหัวของเขาก็มีภาพของเด็กชาย คนที่เขาฝันเห็นบ่อยๆ กลายเป็นเด็กหนุ่มรูปร่างบอบบาง อยู่ในอ้อมกอดของเขา
... อย่าให้เรารอเก้อนะ ... เด็กหนุ่มที่อยู่ในอ้อมกอดพูด แล้วก็ซบหน้ามาที่ไหล่ของเขา
... มึงก็อย่าเล่นซ่อนหากับกูอีกนะ กูเหนื่อย ... เขาตอบไป พลางเอามือลูบหัวเด็กหนุ่มในอ้อมกอดเบาๆ
ภู ค่อนข้างมั่นใจ ว่าชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับเขาคนนี้ เป็นคนเดียวกับเด็กชาย ที่มักจะเข้ามาในความคิดและความฝันของเขา หน้าตาแบบนี้ ท่าทางแบบนี้ เหลืออีกเพียงอย่างเดียวที่จะเป็นข้อพิสูจน์
“จริงดิ๊ เรายังไม่รู้ชื่อนายเลย นายชื่อไร” เขาถามหลังจากที่กินไอศครีมไปได้สักพักหนึ่ง พลางนึกขำชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้าม เพราะที่มุมปากและริมฝีปากมีชอคโกแลตที่ราดไอศครีมเลอะอยู่ ... กินเลอะเทอะยังกับเด็กเชียว
“เราชื่อ ตั้ม” ชายหนุ่มตอบ พลางมองหน้า ภู นิ่ง
“ตั้ม ใช่เอ็งจริงๆ” ภู พูดด้วยน้ำเสียงทั้งตื่นเต้น ทั้งดีใจ
“ไอ้ตั้ม ไอ้ลูกหมาน้อยของกู” พูดจบ ภู ก็เอื้อมมือขวาไปบีบมือซ้ายของชายหนุ่มอย่างแรง จนข้อต่อนิ้วชี้และนิ้วกลางเบียดกันไปมา
เคร๊งงงงงง..........
ช้อนตักไอศครีมในมือของชายหนุ่ม ตกจากมือลงไปอยู่ที่พื้น ใบหน้าของชายหนุ่มซีดเผือด
... เสียงแบบนี้ คำเรียกหาแบบนี้ ท่าทางที่ทำแบบนี้กับเขา มีเพียงคนเดียวเท่านั้นในความทรงจำ ...
... ไม่จริง ไม่ใช่หรอก จะเป็นไปได้ยังไง ก็ ปอ จากไปแล้วตั้ง ๔ ปี คนคนนี้กำลังจะมาเล่นตลกอะไรกับเขา ...
“เป็นอะไรไป หน้าซีดเชียว” ภู ตกใจ เอื้อมมือซ้ายไปจับมือขวาของตั้ม ที่วางคว่ำอยู่ พลางพลิกมือให้หงายขึ้น เขาเอานิ้วโป้งกดเบาๆไปบนฝ่ามือเป็นการปลอบโยน
... ไม่ เป็นไปไม่ได้ แม้แต่สัมผัสที่มือ ก็ยังเป็นเหมือนกัน ทำไมคนชื่อ ภู ถึงได้รู้แม้กระทั่งเรื่องแบบนี้ ...
... ยังแววตาแบบนี้อีก ดวงตาสีน้ำตาลเข้ม แววตาที่มีทั้งความรู้สึกขอโทษ ห่วงใย และปลอบโยนแบบนี้ ...
ใบหน้าของคนที่อยู่ตรงข้าม จู่ๆก็กลายเป็นใบหน้า ของคนที่อยู่ในความทรงจำอันลึกซึ้ง ของชายหนุ่ม เขาให้อดไม่ได้ ที่จะส่งเสียงเรียกออกมาอย่างแผ่วเบา
“ปอ”
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
