เนื้อหาครึ่งแรก ทาสแค้น {พี่หมอน้ำฝน} 46 วีดีโอคอล ::
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47105.msg3255232#msg3255232ร้อนครับ...
ร้อนมาก...
ร้อนตับแตก...
ทำไมเมืองไทยมันถึงได้ร้อนขนาดนี้!!
ผมนอนเป็นหมาหอบแดด ลิ้นห้อยไม่ต่างกับวันเวย์ทูเวย์บนโซฟาในห้องรับแขก(ส่วนพวกมันสองตัวนอนลิ้นห้อยอยู่ที่พื้นข้าง ๆ นี่แหละ)
“ทุเรศอ่ะฝน”
พี่ฟ้าเดินผ่านประตูเข้ามาทัก สองตัวที่นอนลิ้นห้อยอยู่รีบเด้งลุกวิ่งไปคลอเคลียทันที
“ก็มันร้อน”
ผมกระพืออกเสื้อแรง แอร์ในบ้านแรงขนาดไหนก็เอาไม่อยู่ครับ วันนี้วันแดดเผาจริง ๆ ไม่รู้พี่ฟ้าไปไหนมา เหงื่อแตกพลั่กพอกัน พี่ฟ้านิ่งคิด ก่อนทำหน้าวิ้งขึ้นมา
“เล่นน้ำกันไหม”
ผมมองหน้าพี่ฟ้า
“ที่ไหน”
“สระลมสมัยเด็กของเราไง น่าจะยังใช้ได้อยู่”
ผมตาวาวขึ้นมาทันที เด้งตัวลุกนั่ง อารมณ์นี้ต้องการน้ำจริง ๆ ครับ ผมกับพี่ฟ้ารีบวิ่งไปที่ห้องเก็บของ ช่วยกันรื้อหา จนเจอกล่องสระเด็กที่เราเคยมี ถึงจะบอกว่าสระเด็ก แต่มันก็ใหญ่พอควร กว้างสองเมตรกว่า ๆ เกือบสามเมตรได้ สูงประมาณห้าสิบเซ็น สีฟ้าสลับขาว วาดลวดลายด้วยต้นมะพร้าวกับลูกบอลชายหาดสีน้ำเงิน ผมกับพี่ฟ้ารีบเอามาเช็ดทำความสะอาด ลากไปไว้กลางสวนใต้ต้นลีลาวดีเจ้าเดิม
“รั่วรึเปล่าก็ไม่รู้” ผมลองจับ ๆ ดู
“เป่าลมใส่เดี๋ยวก็รู้เอง”
ผมรีบวิ่งไปเอาเครื่องสูบลมจักรยานของพ่อมาปั๊มลมใส่ สมัยเด็กพ่อทำให้ โตแล้วต้องทำเอง นานมากแล้ว ไม่รู้เสียรึเปล่า ผมสูบลมไปลุ้นไป
“ทำอะไรกันอยู่สองพี่น้อง”
เสียงทักดังมาจากทางหน้าบ้าน ผมกับพี่ฟ้าหันไปมอง เห็นไผ่มันเดินหน้าหล่อเข้ามา
“มาได้ไง”
เพราะไม่ได้ยินเสียงรถเลย เหลือบมองออกไปนอกรั้วก็ไม่เห็นรถมันจอดอยู่(เพราะปกติเวลามันมา มันต้องจูงรถมันเข้ามาด้วย)
“มาแท็กซี่ พอดีไปทำธุระเลยแวะมาหา”
ผมพยักหน้าเข้าใจ
“แล้วทำอะไรกันอยู่”
มันถามอีกรอบเพราะผมยังไม่หยุดสูบลมใส่สระยาง ตอนนี้มันยังแฟบอยู่ครับ
“ร้อน อยากเล่นน้ำ ลองเอาสระยางสมัยเด็กมาสูบลมดู ถ้าไม่รั่วจะได้เล่นกัน”
มันตาวาวขึ้นมาทันที รีบเดินเข้ามาใกล้คว้าที่สูบไปจากมือผม
“แรงตามไซส์จริง ๆ สูบแบบนี้ชาตินี้ทั้งชาติก็ไม่ได้เล่น มานี่เดี๋ยวกูทำเอง”
มันตั้งที่สูบลมตรงหว่างขา ออกแรงสูบเสียงดังพรืด ๆ แรงมันเยอะกว่าผมมากจริง ๆ สระยางที่แทบไม่กระดิกตอนแรกพองเอาพองเอา ผมกับพี่ฟ้ายืนลุ้น กระทั่งมันแข็งได้ที่
“เอาละ ทดลองก่อนว่ามันจะรั่วรึเปล่า”
ผมรีบสลัดรองเท้าจนปลิวไปไกลกระโดดลงไปในสระ วิ่งวนไปรอบ ๆ เพื่อตรวจสอบความแข็งแรง
“น่าจะใช้ได้แล้วนะ พี่ฟ้ารีบไปเอาน้ำมาใส่เร็ว”
ผมเร่ง โดดออกไปยืนอยู่ข้างนอกเหมือนเดิม พี่ฟ้าวิ่งเร็วจี๋ไปหยิบสายยาง หมุนเปิดก๊อก น้ำจากสายยางพุ่งแรงออกมาเป็นทาง พี่ฟ้ารีบลากเอามาหย่อนใส่สระยางของเราทันที
พวกเรายืนลุ้นกันรอบสระ ตอนนี้รู้สึกว่าน้ำมันไหลแรงไม่ทันใจเอาซะเลย
“รั่วไหม”
พี่ฟ้าถามความเห็น ผมกับไผ่รีบพากันเดินวนไปรอบ ๆ เพื่อเช็กดูว่ามีน้ำไหลซึมออกมารึเปล่า
“ไม่น่าจะนะ” ผมเดินวนไปทางซ้าย
“ไม่รั่วหรอก” ไผ่เดินวนไปทางขวา
“ถ้าเราเล่น ๆ ไปแล้วมันเกิดแตกโผละขึ้นมาล่ะ”
พี่ฟ้าถาม
“จะยากอะไร ก็หาเข็มมาเย็บดิ”
ไผ่มันตอบกลับเรียบ ๆ พี่ฟ้าฟาดแขนมันแรง
“พลาสติกนะไม่ใช่ผ้าจะได้เย็บได้ง่าย ๆ”
“อ้าวเหรอ” มันหัวเราะร่วน ก้มดูน้ำต่อ
“รอไม่ไหวแล้วโว้ยยย”
ผมไม่รอให้น้ำเต็ม รีบก้าวลงไปในสระอีกรอบ ตอนนี้น้ำมันสูงประมาณข้อเท้าผมแล้ว ผมทิ้งตัวลงนั่ง เอาตูดแช่น้ำ เย็นวาบทะลุทะลวงเข้าไปถึงกางเกงในเลย
“อ๊า...สบาย”
ผมทำหน้าเคลิบเคลิ้ม พี่ฟ้ากับไผ่โวยลั่น ไผ่มันโบกหัวผมทีส่วนพี่ฟ้าฉีดน้ำใส่ตัวผมแรง
เย็นน่ะสิครับพี่น้อง
แทนที่ผมจะสำนึกกลับกางแขนรับน้ำดี ๆ พี่ฟ้าหัวเราะใส่เคือง ๆ บีบน้ำใส่หน้าใส่ตัวผมแรงขึ้น
“กูลงชุดนี้ไม่ได้นะ ขอยืมกางเกงมึงตัวดิ”
ไผ่มันร้องขอ ผมพยักหน้าเข้าไปในบ้าน
“ในตู้ อยากได้ตัวไหนก็เลือกเอา”
ผมให้สิทธิ์ เอนตัวไปด้านหลังนิด ๆ หวังให้เปียกมากขึ้น มันหันหลังวิ่งลิ่ว ๆ เข้าไปในบ้าน
“ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน”
พี่ฟ้ารีบทิ้งรองเท้า ก้าวเข้ามานั่งทั้งชุด(พี่แกใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นเหมือนผมจึงไม่จำเป็นต้องเปลี่ยน) นั่งลงฝั่งตรงข้าม มือยังจับสายยางไว้อยู่ ปลายสายจมหายลงไปในน้ำจนเกิดฟองเดือดบุ๋ง ๆ
ไม่นานไผ่มันก็วิ่งลิ่วตีนเปล่าออกจากบ้านมา มันลอกคราบตัวเองเรียบร้อยแล้วครับ โยนชุดเท่ ๆ ของมันทิ้งไป เหลือไว้เพียงกางเกงเจเจสีแดงแสบทรวงตัวเดียว ตัวนี้พี่ฟ้าซื้อให้ผมนานแล้ว แต่ผมไม่เคยหยิบใส่สักทีเพราะสีอันแสบจัดของมันนี่แหละ
“เหมาะกับมึงดีว่ะไผ่”
ผมแซวยิ้ม ๆ มันยักคิ้วให้ผมสองที ดึงสายยางไปล้างตีนตัวเองนิดหนึ่ง ก่อนก้าวลงมานั่งข้าง ๆ พอมันลงมาน้ำก็สูงขึ้นอีกจนเกือบถึงเอวผม
“เหมาะจริง ๆ”
พี่ฟ้าแซวกลั้วหัวเราะ ไผ่หันไปยักคิ้วให้คนสวยอีกรอบ
“คนหล่อ ใส่อะไรก็หล่อครับพี่น้อง”
พี่ฟ้าเบ้หน้า ไผ่มันหัวเราะหึ ๆ
“แล้วมึงใส่กางเกงในมาด้วยป่ะเนี่ย”
กลัวไข่มันโผล่ครับ ขากางเกงค่อนข้างบาน
“ใส่มากางเกงในกูก็เปียกหมดดิ”
“ทุเรศว่ะ/ทุเรศมาก”
ผมด่ามันตาโตพร้อมพี่ฟ้า แต่พี่ฟ้ามือไวกว่าฟาดแขนมันด้วย ไผ่หัวเราะร่วน
“ล้อเล่นน่าพี่ฟ้า ไม่ใส่ไข่ไผ่ก็ออกน่ะสิ”
“ลามก”
พี่ฟ้าหน้าแดงก่ำ อ้อมแอ้มด่ามันอีกรอบ ไผ่มันหัวเราะอารมณ์ดี สระมันกว้างจนเราสามคนนั่งแช่นอนแช่กันได้สบาย ๆ น้ำสูงขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงอกผมแล้ว
“สมัยเด็กเรายืนกันถึงอก โตมาต้องนั่ง”
ผมคว่ำหน้าตีขาต๋อมแต๋ม ไผ่มันเอามือประกบกันบีบน้ำใส่หน้าพี่ฟ้าแรง พี่ฟ้าโวยลั่น ฉีดน้ำจากสายยางใส่มันแก้แค้น มันสู้ไม่ได้แน่ ๆ ปัดป้องใหญ่ ผมหัวเราะสมน้ำหน้ามันไป
“เล่นอะไรกันอยู่คะเนี่ย”
ป้าแม่บ้านหิ้วของพะรุงพะรังเดินเข้ามาทัก แกออกไปซื้อของตั้งแต่เช้าแล้ว คงเพิ่งกลับ
“หาเรื่องคลายร้อน สนใจลงมาเล่นด้วยกันไหม”
ผมชวนยิ้ม ๆ ป้าแม่บ้านส่ายหัวร่อน
“ไม่เอาดีกว่าค่ะ แก่แล้ว เดี๋ยวตะคริวกิน งั้นเดี๋ยวป้าไปทำของว่างมาให้ทานกันนะคะ”
พวกเราพากันรับปากพร้อมเพรียง พี่ฟ้าบอกให้แกช่วยปิดน้ำให้ด้วย เพราะน้ำสูงมากแล้ว ป้าแม่บ้านเดินไปปิดให้ ก่อนเดินเข้าบ้านไปตามเดิม
ผมมุดหัวลงไปในน้ำ ดึงหน้าขึ้นมาใหม่
“อ๊า เย็นสบาย”
ผมขยับไปนั่งพิงหลังกับพี่ฟ้า ไผ่มันอยู่ตรงข้ามพวกเรา มองมาทางเราทั้งคู่
“พี่ฟ้ากับฝนนี่หน้าตาคล้ายกันเนอะ”
ผมหันไปมองหน้ามัน
“ปากแมวนะมึง ถ้าไม่คล้ายแปลว่าแม่กูเล่นชู้ละ”
“เปล่า ปกติต่อให้เป็นพี่น้องกัน ผู้ชายผู้หญิงมันต้องมีส่วนต่างกันบ้าง อย่างส่วนสูง สีผิวอะไรงี้”
“จะว่ากูเตี้ยใช่ไหม กูสูงกว่าพี่ฟ้าตั้งหกเซ็น”
“แค่หกเซ็นทำเป็นคุย กูเห็นเวลาพี่ฟ้าไปไหนมาไหนกับมึง ตัวเท่ากันเลย”
“พี่แกใส่ส้นสูงหรอก”
ผมเถียงกลับ มันพยักหน้าเข้าใจ
“ถ้ามึงเป็นผู้หญิง กูว่ามึงก็สวยนะฝน”
ผมปัดน้ำใส่หน้ามันแรง
“พูดไรขนลุก”
พี่ฟ้าหัวเราะร่วน
“ไผ่รู้ไหม พี่เคยจับฝนแต่งตัวเป็นผู้หญิงด้วยนะ”
ไผ่ตาโต “เมื่อไหร่”
“ฮ่า ๆ นานมาแล้ว ช่วงที่พี่ป่วยใหม่ ๆ เบื่อ ๆ เลยแต่งตัวเล่น แต่งตัวเองไม่พอแต่งให้ฝนด้วย”
“อยากเห็นว่ะ”
ผมโบกมือไหว ๆ “อย่าเลย อุบาทว์”
“กูไม่ได้อยากเห็นความสวยของมึง แต่อยากเห็นความอุบาทว์มากกว่า”
ผมถีบมันไปทีจนมันเซชนผนังสระ มันหัวเราะร่วนจนน่าถีบอีกสักรอบ
ป้าแม่บ้านยกโต๊ะญี่ปุ่นมาวางไว้ข้าง ๆ บนนั้นเต็มพรืดไปด้วยของกินเล่นอย่างพวกสแน็คคละยี่ห้อ มะม่วงกับฝรั่งเฉาะพริกเกลือ เครื่องดื่มเป็นน้ำผลไม้คั้นสด ๆ ในแก้วอย่างสวย เรานั่งกินกันไปเม้าท์ไป
ผ่านไปประมาณชั่วโมงหน่อย ๆ พี่ฟ้าก็ขอตัวขึ้นเพราะเริ่มหนาว ตอนนี้จึงเหลือผมกับไผ่นั่งเล่นกันเพียงสองคน เรานั่งกันคนละฟาก หันหน้าเข้าหากัน ของกินหมดแล้วครับ ตอนนี้นั่งแช่น้ำเล่นอย่างเดียว แดดยามบ่ายยังคงร้อนแรงอยู่ แต่ไม่มีผลกับเราเพราะอยู่ใต้ร่มไม้
ลีลาวดีดอกหนึ่งร่วงหล่นจากต้นลงมานอนแหมะอยู่บนผิวน้ำไม่ห่าง ไผ่ไม่ใส่ใจ แต่ผมเอื้อมหยิบมาลอยน้ำเล่น ไผ่มันนั่งมองผมเล่นเฉย ๆ
“มึง...”
มันเรียกเสียงเบา ผมละสายตาจากดอกลีลาวดีขึ้นมอง
“หือ?”
ผมครางเป็นคำถามกระตุ้น เพราะมันยังไม่พูดอะไรสักที มันทำหน้าล่อกแล่ก
“มีอะไร” ผมถามอีกรอบ มันยังเงียบอยู่
“อะไร อยากถามอะไรก็ถามมาดิ”
ผมให้โอกาส มันมองหน้าผม เม้มปากแน่น แต่ยังไม่พูดอะไรเหมือนเดิม เสหลบสายตา ก่อนหันกลับมามองอีกครั้ง จ้องหน้าผม แล้วเลื่อนสายตาต่ำลงไปแถว ๆ หน้าอก
ผมก้มมองตามเผื่อมีอะไรผิดปกติเกิดขึ้น
ไม่มีอะไรหรอกครับ
ยกเว้น...
หัวนมผมที่กำลังตั้งชันขึ้นมาชนเสื้อจนเห็นได้ชัด
หน้าผมร้อนผ่าวขึ้นมาทันที สงสัยเพราะหนาว เสื้อมันขาว แถมยังบางเอามาก ๆ ด้วย(ก็มันร้อน) ผมแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเสีย เพราะไงมันก็เพื่อนสนิทไม่คิดอะไรอยู่แล้ว
“ฝน กูถามอะไรอย่างสิ”
มันถามหลังเงียบไปนาน
“อะ อืม” ผมรับปาก
“ไอ้พี่หมอมันยังเรียกมึงไปหาอยู่ไหม”
ผมนิ่งไปกับคำถามนั้น ก่อนอ้อมแอ้มตอบ
“ไม่นี่”
แต่ไม่ได้บอกว่าพี่มันให้ผมว่าวผ่านวีดีโอคอล
มันถอนหายใจออกมาเบา ๆ
“ดีแล้วล่ะ กูก็กลัว ๆ ว่ามันจะยังไม่เลิกยุ่งกับมึง”
มันลูบหัวผมเบา ๆ ผมยิ้มจริงใจใส่มัน
“เลิกยิ้มแบบนี้ไปเลย”
ผมขมวดคิ้วมองงง ๆ
“ขนลุก ยิ้มหวานจนหยาดเยิ้ม”
“ห่ากูยิ้มจากใจจริงยังไม่ชอบอีก”
“ไอ้ชอบมันก็ชอบ แต่มันหวานเกิน มองแล้วสยิวว่ะ”
ผมถีบท้องมันไปที มันจับข้อเท้าผมไว้ดึงเบา ๆ เข้าหาตัวจนผมหงายหลังเกือบจมน้ำ ดีว่าค้ำมือรองเอาไว้ก่อน ผมรีบชักเท้ากลับทันที ถีบแก้แค้นมันไปอีกรอบ มันหัวเราะร่วน
“อะ เอ่อ… อันนี้ส่วนตัวนะ เป็นความอยากรู้อยากเห็นของกูเอง มึงไม่สะดวกใจก็ไม่ต้องตอบก็ได้”
“อะไร”
“มะ มันเคย เอ่อ…” มันเสหน้าไปทางอื่น
“อะไร”
ผมกระตุ้น มันหันหน้ามาอีกครั้ง หูแดงนิด ๆ
มึงจะมาเขินไรกับกูวะ
“มะ มันเคยแตะนมมึงไหม”
ความร้อนที่ผมมีตอนนี้คงทำให้น้ำในสระเดือดได้แน่ ๆ
“ทะ โทษที กูแค่อยากรู้ กูไม่คิดว่านมผู้ชายมันน่าพิศวาส จนมาเห็นนมมึงวันนี้ ปกติกูไม่อะไรกับมึงนะ แต่วันนี้มึงโคตรเอ็กซ์ คือกูไม่รู้ว่ามึงเป็นแบบนี้มานาน แล้วกูเพิ่งเห็น หรือเป็นเพราะว่า...”
มันเงียบเสียงลง ผมกัดปากเบา ๆ ดึงเสื้อไม่ให้มันแนบเนื้อ แต่มันเป็นเสื้อยืดครับ พอปล่อยออกมันก็แนบเนื้อเหมือนเดิม
“ดูจากหน้ามึงตอนนี้แล้ว กูว่ามันละเลงนมมึงไม่ยั้งแน่”
“อะ อะไรทำให้มึงมั่นใจขนาดนั้น”
“มึงไม่รู้หรอกว่าหน้ามึงตอนเขินกับเปียกน้ำเอ็กซ์ขนาดไหนนะฝน แล้วอีกอย่าง ถ้ากูพูดมึงห้ามโกรธกูนะ”
“อะ อื้อ”
“วันที่กูมีเรื่องกับพี่หมอ”
ผมกลั้นใจฟัง
“กูเข้าไปเห็นมึงตอนมีอะไรกับพี่หมอ”
รู้สึกเหมือนมีใครมาทิ้งระเบิดลงบนหน้าผมดังตู้ม ควันร้อนลอยคลุ้งขึ้นไปกลางอากาศ ผมอ้าปากพะงาบ ๆ ไม่คิดว่าเพื่อนจะมาเห็นฉากอะไรน่าอายแบบนั้น
“กูตามมันขึ้นไป วันนั้นบอกตามตรงว่าถ้าไม่เห็นกับตากูไม่เชื่อเด็ดขาดว่านั่นคือมึง”
“มะ มึงเห็นอะไร กะ กูจำไม่ได้จริง ๆ”
อันนี้ผมพูดจริงครับ ทั้งหน้าทั้งหูมันแดงไปหมด
“มึงออนท็อปมัน แถมยังควบเอง ทั้งหุ่นมึง เสียงมึง โคตรเซ็กซี่ ตอนนั้นกูโกรธ กูไม่ได้ใส่ใจหรอก แต่มาเห็นมึงวันนี้ทำให้กูนึกขึ้นมาได้ วันนั้นกูก็อยากจะโกหกตัวเองว่ามึงถูกไอ้พี่หมอข่มเหง แต่ดูจากท่าทาง คะ คือ...”
ผมรีบก้มหน้าหลบสายตามันอีกรอบ
“โทษ ๆ กูไม่พูดต่อแล้ว”
ผมไม่ตอบอะไรมัน ตอนนี้มันมีแค่ความอาย อาย แล้วก็อายครับ ชีวิตนี้ไม่เคยอายแบบนี้มาก่อนจริง ๆ
“กูถึงกลัวไงฝน”
มันพูดหลังผ่านไปสักพัก
“กะ กลัวว่า…”
ผมถามกลับกุกกัก มันจ้องลึกเข้ามาในดวงตาผม
“กลัวว่ามึงจะรักมัน”
ผมมองมันอึ้ง ๆ
“ไม่หรอก พี่มันเลวขนาดนั้น”
“กูก็หวังให้เป็นแบบนั้น เพราะกูไม่มีทางยกมึงให้มันแน่ ๆ”
แล้วมันก็ล็อกคอผมให้หันหลังแนบอกมันเอง กอดแน่น ผมบีบแขนมันไว้เบา ๆ ก้มมองคลื่นน้ำที่เกิดจากการเคลื่อนไหวของเราสองคน
ใช่ ถ้าพี่หมอเลวจริง ผมคงไม่มีทางชอบได้แน่ ๆ
ผมก็หวังให้พี่เขาเลวไปได้ให้ตลอด ผมจะได้ไม่รู้สึกอะไรมากไปกว่านี้
To be con...
ไม่ทันแล้วล่ะฝน = =
รักเขาไปตั้งขนาดนั้นแล้ว = =
ช่วงนี้รู้สึกตื่นเต้นมากเวลาจะลงมือเขียนนิยาย ใจมันสั่น ๆ หวิว ๆ คึกคัก ๆ ยังไงบอกไม่ถูก มันให้อารมณ์เหมือนเราได้ออกเดท ได้ท่องเที่ยว ได้ทำในสิ่งที่เรารัก ความรู้สึกนี้หายไปพักใหญ่ เพิ่งกลับมาก็ช่วงนี้แหละ
มือสั่นมาก ตอนนี้มีนิยายจ่อลงให้อ่านกันหลายเรื่องเลย ซินซ่าเวอร์ชั่นไทย, พี่ชายตัวร้ายกับนายเจี๋ยมเจี้ยม, ซี้ด(สำหรับคอหื่น) และเจ้าสมิงพราย(นิยายแฟนตาซี-ฟิคเพชรพระอุมาอีกเรื่อง/เค้ากรี๊ดเรื่องนี้อยู่ >///<), เดี๋ยวรอให้คนเจ้าอารมณ์คู่หนานอินอนุชาจบก่อน ค่อยทยอยลง เพราะไม่อยากลงหลาย ๆ เรื่องพร้อมกัน(กลัวดูแลไม่ทั่วถึง ^^)
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์ ขอบคุณทุกการโหวต ดีใจที่ได้อยู่ตรงนี้
**อย่าลืมติดแท็ก #พี่หมอน้ำฝน หรือ #ทาสแค้น เมื่อพูดคุยถึงเรื่องนี้ในทวิตนะค่าา >///<**
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
