สวัสดีค่ะ...ภัคDค่ะ
เนื่องด้วยประกาศรวมเล่มพี่เหยากับพี่ตะวันไป...เมล์ที่ส่งไปบางหลายคนจองกับอีกบางหลายคนถามไถ่ขอนิยาย...เอาว่ามาลงให้อ่านเลยแล้วกันนะคะหลังจากนั่งส่งวันบายวันไปให้บ้างแล้ว...(เพราะฉะนั้นคนที่เมล์มาเพื่อขอนิยายอย่างเดียว ขออนุญาตไม่ตอบเมลแล้วนะคะ)
ถามกันว่า...เขียนนิยายเรื่องอะไรบ้าง...
เมื่อก่อนเขียนแต่แฟนฟิคค่ะ...ส่วนใหญ่เป็น lotr...ในบอร์ดวันริ่งใช้ชื่อKrishna(คริชณะ)ค่ะ...ตอนนี้ลงแต่บอร์ดอินุค่ะ...ส่วนเด็กดีไม่เคยเข้าค่ะ ที่อื่นก็ไม่มี
เรื่องที่จะนำมาลงที่บอร์ดนี้ ขอลงแต่เรื่องสั้นก่อนแล้วกันนะคะ เพราะเรื่องยาวเขียนจบอยู่แค่สองเรื่องที่คุณทิพนำมาลงไปแล้ว ส่วนเรื่องที่เขียนค้างอยู่ ขอเขียนจบแล้วค่อยลงดีกว่านะคะ...เนื่องจากไม่ค่อยมีเวลา สปีดการเขียนค่อนข้างช้ามากถึงช้าที่สุด...
เรื่องเล่าของความรัก ตอนที่ 3 (ตอนพิเศษของเรื่องตะวันฉาย)...ขอเอาไปลงต่อให้ที่กระทู้คุณทิพนะคะ เพราะมันเป็นเรื่องเดียวกัน คิดว่าไม่ควรแยก...
แล้วก็อันนี้แอบขอแปะข่าวนิด...สำหรับท่านๆที่สั่งจองหนังสือไปและยังไม่ได้โอนเงินหรือconfirmเข้ามาแต่อย่างใด...รบกวนcomfirmก่อนวันที่8นะคะ...หลังจากนั้นจะจัดพิมพ์ตามยอดที่confirmเข้ามาเท่านั้น...( ท่านที่อยู่ตปท. หรือแจ้งเข้ามาแล้วว่า ขอโอนเงินช้า และเราตอบกลับไปแล้ว ไม่ต้องเมล์มาอีกรอบนะคะ ) ปล...ขอบคุณทุกท่านที่ตามอ่าน...เมลไปหา...และคอมเม้นท์ให้...ต้องขอโทษด้วยที่ไม่เคยตอบ(เพราะมันต้องสมัครสมาชิกน่ะค่ะเลยแอบขี้เกียจนิดหน่อย)...และไม่ถนัดการพูดคุยโต้ตอบในกระทู้สักเท่าไหร่ด้วย...แปลว่าก็จะยังไม่มีการคุยโต้ตอบในกระทู้ต่อไปค่ะ...ขอบคุณค่ะ
เชิญอ่านค่ะ....
************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชมกรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0******************************
หมายเหตุนิดก่อนอ่าน...เรื่องนี้จะว่าเกี่ยวกับเรื่องหรือจะฯหรือเปล่าก็ไม่รู้ เพระเรื่องนั้นนี่รู้สึกจะโดนจับคู่กับไปหลายคู่...เลยเขียนเล่นๆ แต่ไม่บอกว่าคู่ไหน หรืออาจจะไม่เกี่ยว...
จดหมาย เหตุความรัก...ผมรักคุณ...
ผมอ่านกระดาษแผ่นไม่ใหญ่นัก ที่เขียนข้อความสั้นๆไว้ว่า...ผมรักคุณ...
“ของใครวะ?”ผมได้ยินตัวเองถามน้ำเสียงลอยๆ
“อ้าว!...ทำไมไม่คิดว่าเป็นของตัวเองล่ะ?”
“...ผมรักคุณเนี่ยนะ?!...กูไม่ได้เขียน!”ผมยืนยันด้วยเสียงเลิกลอย เพราะแน่ใจว่าตัวเองไม่มีวันเขียนอะไร...เห่ย...แบบนี้แน่
“ กูหมายถึงอาจมีคนส่งให้มึง!”
“...ผมรักคุณเนี่ยนะ?!...กูว่าผู้ชายเป็นคนเขียนนะ?...”ผมถามความเห็น และมันก็หัวเราะ
“ผู้หญิงบ้านมึงสิ เรียกตัวเองว่าผม!”มันว่า
“กูโดนผู้ชายจีบเนี่ยนะ?!”
“อย่าแหล ไอ้เหี้ย! แฟนมึงก็ผู้ชายทั้งนั้น!”มันด่ากลับ ทั้งที่ความจริงผมไม่ได้แกล้งแหลอย่างที่มันว่า ถึงแฟนของผมจะผู้ชายทั้งนั้น แต่มันก็มีข้อแตกต่าง
“นั่นมันกูจีบ...”ผมบอกให้มันรู้ถึงข้อแตกต่างที่ว่า
“ต่างกันยังไงวะ?”แต่มันก็ยังถาม
“อ้าว!...กูเป็นผู้ชาย กูก็ต้องจีบผู้ชายสิวะ...เป็นผู้ชายเสือกถูกผู้ชายจีบ...ขนลุกว่ะ...”ผมเลยต้องแจงเหตุผลมันไปแบบชัดๆให้เห็นความแตกต่าง แต่มันคงยังไม่เห็นเพราะผมเห็นมันนั่งกรอกลูกกะตาทำท่าพยายามคิด ก่อนส่ายหัวแล้วก็หัวเราะ
“หัวเราะอะไร?”ผมถาม และมันก็ยังส่ายหัวว่าเปล่า...มันเลิกหัวเราะแล้วแต่เปลี่ยนมายิ้มแบบขำๆแทน
“ยิ้มอะไร?”
“เปล่า...”มันตอบทั้งที่ปากยังยิ้ม
“แล้วยิ้มอะไร?”ผมถามชักฉุนเพราะผมว่า มันกำลังหัวเราะผม
“ก็...”มันพูดแค่นั้นแล้วก็หยุดพูดแต่ไม่ยอมหยุดยิ้ม
“ก็อะไร?”
“ก็...กูนึกว่ามึงรอให้กูจีบ”มันพูดแล้วผมก็อึ้งไป...
...กูนึกว่ามึงรอให้กูจีบ...แปลว่ามันเขียนจดหมายฉบับนี้และกำลังจีบผม!?
อย่างที่บอก...ผมกำลังอึ้ง เพียงแต่ไม่ใช่อึ้งเพราะถูกมันจีบ...
“อ้าว!...ไหนว่านัดพี่บีไว้ไง?”อันนี้เป็นประโยคที่มันร้องทักผมเมื่อเกือบๆจะสองวันก่อน ตอนที่ผมเดินมานั่งแหมะกับมันที่ทำขยันนั่งอ่านหนังสือเรียนอยู่ที่ม้าหินใต้ต้นไม้หน้าตึกเรียน
“เลิกกันแล้ว”ผมตอบไป...ยอมรับล่ะว่าโกหก
“อ้าว!...ทำไมล่ะ?”มันร้องอ้าวที่สอง...ซึ่งก็เป็นไปตามที่ผมคิด
“ก็...”ผมมองหน้ามัน ทำลังเลอยู่แค่แป๊บ แล้วก็ตอบ
“เปล่า...ไม่มีอะไร ก็แค่...”แต่ก็ตอบไปอีกแป๊บ คราวนี้ไม่ได้แกล้งลังเลแต่ผมแค่กำลังคิดว่า...จะเริ่มทอดสะพานยังไงดี?...
“ก็พอดี...แว่วๆมาว่ามีไอ้บ้าคนหนึ่งมันแอบรักกูอยู่...กูเลยกะให้โอกาสมันสักหน่อย”ผมเริ่มขุดหลุมเตรียมลงเสาสร้างสะพานเพื่อจะทอด
“โห...เออว่ะ ไอ้คนนั้นมันท่าจะบ้าจริงๆด้วย!”และมันเอาเท้ากลบหลุมที่ผมอุตส่าห์ขุด
สะพานรุ่นปู่ที่ต้องขุดหลุมแล้วลงเสาดูจะเยิ่นเหย่อ...สงสัยต้องเอามันแบบง่ายๆ แค่หาไม้พาดไปก็น่าจะเร็วกว่า...ผมแค่คิด แต่ยังไม่ทันได้หาไม้มาพาดอย่างที่หมายใจ
“แล้วมึงจะอ่อยเหยื่อไอ้บ้านั่นทำไมวะ...ถึงมึงเลิกกับพี่บี มึงก็ยังมีน้องเอ”มันถามดักคอ คล้ายดักทางไม่ให้ผมหาไม้มาทำสะพาน
“คนนั้นกิ๊กโว๊ย...”ผมตอบตามจริง
“หมดแฟน...กิ๊กก็ขยับชั้นเป็นแฟนแหละวะ!”มันบอกแนะซึ่งก็สมเหตุผลดี...เพียงแต่มันยังมีอีกเหตุที่ทำให้ผลไม่เป็นอย่างที่มันแนะ
“น้องเอน่ะแค่กิ๊กนัมเบอร์ทู ขยับชั้นเป็นแฟนยังไม่ได้...น้องกานท์ตะหาก นัมเบอร์วัน...”ผมบอก ไม่ได้หลุดปากเผยความลับ เพียงแต่เปลี่ยนยุทธศาสตร์ เพราะถ้าหาไม้ทอดสะพานไม่ได้ก็น่าจะเปลี่ยนมาหลอกล่อให้มันนั่นแหละหาไม้ทำสะพานแล้วข้ามมาซะเอง...
“อ๋อ!...งั๊นเด็กที่เจอที่ผับวันนั้นก็กิ๊กเบอร์สาม...หรือว่าหนึ่งจุดสองวะ?”มันยังไล่เรียงต่อไปอีก ผมแปลแบบไม่เข้าข้างตัวเองว่า มันก็สนใจผมอยู่เหมือนกันแต่น่าจะยังหาทางข้ามมาไม่ได้...