เรื่องนี้ท่าจะยาวไม่มีที่สิ้นสุดซะแล้ว ตอนนี้ขอจบภาคก่อนล่ะกันนะคะ แล้วจะย้ายไปเป็นเรื่องยาวอีกทีเมื่อพร้อมแล้ว
เรื่องสั้นตอนที่ 26 มนตราปฏิหารย์ [4]
“คุณสิงหา....” มีนาเสียงสั่น ร่างสูงก้าวเข้ามากดดันให้ต้องถอยหลังเปิดโอกาสให้อีกฝ่ายปิดประตูลงเบาๆ สายตาที่มองมานั้นอ่อนโยนผสมเว้าวอนอย่างประหลาด เขาไม่ได้....สลักสำคัญอะไรถึงขนาดต้องใส่ใจปานนี้
แกร๊ก!
เฮือก..... ตกใจหมด ใจเต้นไม่เป็นส่ำเลย
“คุณ.....คุณสิงหา ผม....ทาเองได้ครับ”
ชายหนุ่มไม่ตอบเขามองคนตัวเล็กกว่าด้วยความรู้สึกประหลาด หัวกลมๆก้มลงจนเห็นขวัญ สายตามองแต่เนคไทของเขา ใบหูแดงก่ำบ่งบอกอารมณ์เขินอาย ทุกอย่างของเด็กคนนี้น่ารักจนแทบอยากกลืนกินเหลือเกิน สิงหาดึงแขนเล็กให้มาที่ฟูกนอนปูกับพื้นกระเบื้อง แค่เขาชักจูง ร่างเล็กก็ทำตามอย่างว่าง่ายหากสายตากลับมองอย่างมีคำถาม กึ่งๆอิดออดเล็กน้อย
“นอนคว่ำลงแล้วดึงชายเสื้อขึ้นสูงๆ”
มีนากัดปากสะกดกลั้นความอาย ตอนลงไปนอนคว่ำยันศอกบนฟูกไว้ มือค่อยๆดึงชายเสื้อยืดขึ้น ช่วงหลังลาดลงแล้วโค้งขึ้น สวย....
สิงหาแอบกลืนน้ำลาย ในลำคอเขาแห้งผากและเต็มไปด้วยความกระหาย เขากลบเกลื่อนอารมณ์ความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลด้วยการทำไม่รู้ไม่ชี้เสีย เขาสอดนิ้วที่ขอบกางเกงยืดขาสั้นของมีนาแล้วดึงร่นลงเล็กเล็กน้อยเผยเนินเนื้อโค้งได้รูปกับร่องตรงกึ่งกลางที่ดึงดูดสายตา เหนือแก้มก้นเล็กน้อย มีรอยแดงสีจัดเหมือนเชอรี่
“อ๊ะ...” ร่างเล็กสะดุ้งโหยง
“เจ็บเหรอ”
“เย็น....” ไหล่เล็กห่อเกร็งสั่นเทิ้มเป็นลูกนก มีนาหันมามองดวงตารื้นน้ำดูแล้วน่าสงสาร สิงหาสูดลมหายใจแรง ความกระหายพุ่งพล่านเกินจะห้ามใจไหวแล้ว สองนิ้วที่ป้ายยาวนไปรอบๆรอยแดงเผลอกดแรงๆด้วยความมันเขี้ยว
“โอ้ยย...” มีนาตกใจเด้งตัวขึ้น หันมามองขวับสายตาเดือดนิดๆทำนอง ‘ทำอะไรน่ะ เจ็บนะ’ วินาทีนั้นอารมณ์อยากได้ผสมกับอยากโอ๋พุ่งทะลุเลยจุดที่มีสติไปแล้ว สิงหากระชากร่างเล็กมากอดแนบอกทันที
“อ๊ะ???” เด็กหนุ่มตกตะลึงจนตัวแข็งทื่อ วงแขนแข็งแรงรัดเขาแน่นทำให้จมอยู่ในอ้อมกอดแกร่งเหมือนหินผา หายใจหายคอไม่ออกแล้ว เขาดิ้นรนเงยหน้าเพื่อหายใจ
“คุณ.....??” เพียงสูดลมหายใจเข้าเท่านั้น ริมฝีปากอุ่นก็แนบลงมา บดเคล้าเรียวปากนุ่มอย่างช้าๆราวกับจงใจให้รับรู้ถึงทุกๆลีลาของจูบ มีนาสั่นเทิ้มมือไม้เปะปะบนแผ่นหลังกว้างพยายามบอกให้หยุด ทันทีที่ลิ้นร้อนจัดสอดเข้ามาในปาก มันทำให้เขาช๊อคตัวแข็งทื่อเป็นคำรบที่สอง
“อืออออ...” เด็กหนุ่มท้วงได้แค่เสียงเบาๆในลำคอ มือไม้นั้นสิ้นเรี่ยว สิ้นแรง อ่อนปวกเปียกไปหมด ความรู้สึกทั้งหมดถูกชักจูงให้จดจ่ออยู่ที่จูบและลิ้นอันเร่าร้อนดั่งไฟ มีนาเตลิดไปกับจูบที่หวานซ่าน สั่นเส้นประสาททุกเส้นในตัวให้สยิวสั่นไปหมด ยิ่งถูกสัมผัส ยิ่งถูกรุกรานเขายิ่งวาบวิว กระสันซ่าน
เสื้อยืดถลกขึ้นไปกองเหนืออกเปิดเผยเนื้อตัวเขาหมด สายตาและลมเย็นๆทำให้ระทดระทวยสิ้น จนได้ร่างแกร่งคล่อมอยู่เหนือตัวทำให้รู้สึกอุ่น ดวงตากลมโตเหลือบขึ้นมองสบดวงตาสีเข้มที่เป็นประกายมุ่งมั่นไม่หวั่นไหวเหมือนเขา
“คุณ......จะทำอะไร” โง่จัง ถามออกไปได้ แต่ตอนนี้สมองเขาคิดอะไรไม่ออกแล้ว
“เด็กดี....ให้ฉันเอ็นดูเธอนะ” ลมหายใจร้อนๆรินรดที่หน้าอก มันเสียวปนจักกะจี้วูบวาบไปไหม มีนารู้สึกได้ว่ายอดอกเขาชูชันแข็งเป็นไตรอการสัมผัสอย่างจดจ่อ
“คุณ เอ็นดูกันแบบนี้เหรอ”
“ใช่.....สำหรับเธอคนเดียวเท่านั้น มีนา” เหลือเชื่อไหมล่ะ ที่ประโยคนี้ฟังแล้วดีใจจัง สิงหาเงยหน้าขึ้นสบตายืนยันคำพูดของตัวเอง ขณะที่มือทั้งสองนั้นรั้งกางเกงขาสั้นของมีนาลงอีก เด็กหนุ่มหลับตาปี๋น้ำตาเล็ดด้วยความอับอาย ตรงนั้น....ตรงนั้นของเขาถูกคนอื่นเห็นจนได้
“ฉันจะเอ็นดูเธอคนเดียวเท่านั้น นะ....” ชายหนุ่มกระซิบเบาๆ กับผิวนุ่มบริเวณหน้าอกไปมา ชวนสยิวกายไม่น้อย มีนาจะพลิกตัวหนีก็ติดร่างสูงขยับไม่ได้ ในหัวนั้นสับสนวุ่นวายไปหมด เขาควรปฏิเสธแต่ร่างกายกลับทำในสิ่งที่ตรงข้าม ปากเปียกชื้นขบกัดยอดอกสีชมพูเน้นๆ
“อ่า...” มีนาขนลุกเกรียว ร่างกายเหมือนมีไฟฟ้าแล่นปร้าดไปทั่ว มันสยิวเสียวซ่านที่ขั้วหัวใจ นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่เคยประสบมาก่อน จึงเผลอกายเกาะร่างแกร่งไว้แน่น เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายรูดกางเกงออกพ้นจากปลายเท้าได้ง่ายๆ
“คุณสิงหา....”
“ชูว์.....ชู่ ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอก ไม่น่ากลัว” เขาปลอบประโลมด้วยคำพูดนุ่มนวล แต่มือไม้กลับทึ้งเสื้อตัวเองสั่นไปหมด สิงหาหน้ามืดเสียแล้ว เขาเปิดเปลือยแต่กระดุมเสื้อออก กดร่างของตัวเองเข้าแนบชิดกับร่างเล็กกว่า ถูไถเนื้อตัวกันอย่างหื่นกระหาย จมูกปากเขาซอกซอนไปทั่วร่างหอมกรุ่น ก่อนจูบดื่มด่ำเร่าร้อนเนิ่นนานจนมีนาหอบฮัก
ความหื่นกระหายอบอวลไปทั้งห้อง สิงหาไม่รู้ว่าเขาปล่อยตัวเองก้าวข้ามความอดกลั้นและสติมาได้อย่างไง แต่ตอนนี้เขามัวเมาจดจ่อแต่มีนาเพียงผู้เดียวเท่านั้น ยิ่งสัมผัสมากเท่าไรก็ยิ่งได้ยินเสียงน่ารักๆมากเท่านั้น
“อ๊า...ไม่...ไม่เอา คุณ....พอแล้ว ผมไม่เอาแล้ว” เด็กหนุ่มสะอื้นเบาๆ เขาทั้งร้องไห้ทั้งครวญครางเสียงประหลาดสลับไปมาจนตัวเองก็ยังสับสน เขาหลับตาพริ้มรู้สึกดีเมื่อถูกดูดดุนยอดอกแรงๆ ตรงนั้นมัน.....สยิวไปหมด
“ฮ่า....อา...อาร์”
“ชอบเหรอ”
“ไม่....”
“งั้นตรงนี้ล่ะ” สิงหาเลื้อยลงมาสอดลิ้นลงในแอ่งสะดือละเลงลิ้นไปรอบๆ
“อ่า..อ๊ะ อ๊ะ อ๊า!!!!” มีนาสะดุ้งเฮือก อารมณ์กำลังเพลินอยู่ที่สะดือแล้วจู่ๆลิ้นร้อนๆกลับเลื้อยต่ำลงไปอีก เขาดิ้นพล่านยิ่งกว่างูโดนน้ำร้อนลวก “อย่า...อย่าๆๆๆๆๆ คุณสิงหา...”
เสียงครางกระเส่าเร้าอารมณ์ให้หื่นกระหายยิ่งขึ้น อารมณ์อยากขยี้ให้แหลกเป็นจุลนั้นเด่นชัด สิงหารั้งเรียวขาขึ้นพาดบนท่อนแขน เขาให้ความสนใจตรงจุดรวมของอารมณ์ทั้งปวง เขาขบ กัด ดูด ดุน ทึ้ง เลีย ทำทุกอย่างเท่าที่ใจอยากจะทำ
“อ๊า!!!!!”
มีนาถึงกับแหลกเป็นจุลในเวลาไม่กี่นาที ดวงตานั้นพร่าเลือนชุ่มไปด้วยน้ำตาคลอ ร่างกายระเบิดอารมณ์ขีดสุดออกมา ความสุขหวานๆกำลังพร่างพรมลงมาบนเรือนร่างที่อ่อนล้า ชื้นด้วยเหงื่อ หัวใจดวงน้อยเต้นระรัวด้วยประสบการณ์ที่เหลือจะบรรยายได้ เขามีความสุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
ร่างสูงเลื่อนตัวขึ้นมาอยู่เหนือเขาแล้วแนบจูบเบาๆ มันหวานซ่านเหมือนฟองน้ำสีชมพู ถ้าไม่นับพ่อแม่ มีนาก็ไม่เคยรู้สึกว่าถูกรักมากเท่านี้มาก่อน เขากอดร่างแกร่งด้วยเรี่ยวแรงที่เหลืออยู่ ก่อนจะรู้สึกว่ามีนิ้วกำลังรุกรานเข้ามาในตัวเขา
“คุณ.....จะทำอะไร??” มีนาผงกหัวขึ้นมอง
“ตรงนี้....ให้ฉันนะให้ฉันรัก....มากๆหน่อย” นิ้วที่แทรกเข้ามาลึกเขี่ยผนังลำไส้แรงๆ ร่างเล็กถึงกับสะดุ้งเฮือก
“อ่า...อ๊ะ....เจ็บ...”
“นิดเดียว อีกนิดเดียว” ชายหนุ่มปลอบเสียงสั่น แต่นิ้วนั้นจ้วงเข้าแรงแล้วคว้านไปรอบๆอย่างไม่เบาสักนิด เขาทำให้มันชุ่มฉ่ำด้วยเมือกและน้ำลาย มีนาอ้าปากค้างข้างในเขามันร้อนวูบวาบหวานไปหมด
“อืมมมม....อือ”
“พร้อมแล้วนะ”
พร้อมอะไร?? มีนากระพริบตาปริบๆไม่เข้าใจ แต่ได้ยินเสียงรูดซิปกางเกงอย่างร้อนรน เขาเหลือบตามองสิงหาอย่างมีคำถาม เห็นใบหน้าคมสันเต็มไปด้วยความอดกลั้นก่อนแนบจูบลงมาอีกครั้ง คราวนี้จงใจละเลียดชิมอย่างช้าๆ ลิ้นเกี่ยวพันกันอย่างนุ่มนวลมอบความหวานละมุ่นให้แทบสำลัก
ตอนนั้นเองที่บางอย่างรุกล้ำเข้ามาช้าๆแต่ทรงพลัง ช้าๆและมากขึ้นจนรับไม่ไหว มีนาร้องสุดเสียงกับปากของสิงหาจึงเหลือแค่เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ นิ้วทั้งสิบจิกทึ้งเสื้อบริเวณแผ่นหลังกว้างระบายความเจ็บปวดออกมา ความใหญ่โตนั้นเข้ามาเพียงตื้นๆแล้วถอยออก วินาทีแรกเขาถึงกับโล่งอก แต่วินาทีต่อมามันดันกลับเข้ามาแล้วถอยอีกครั้ง การขยับตื้นๆแล้วรุกค่อยๆลึกทีละนิดทำให้ลืมความเจ็บปวดไปหมด แต่ใจจดจ่ออยู่ที่การเสียดสีอันเสียวซ่าน
“ฮ๊า....” เด็กหนุ่มหอบแฮ่กเมื่อปากถูกปล่อยเป็นอิสระ เรียวขาเล็กถูกเกี่ยวขึ้นพาดบ่าทั้งสองข้าง เปิดช่วงล่างกว้างให้อิสระแก่ชายหนุ่มกระทำการได้สะดวกขึ้น สะโพกแกร่งขยับถี่ยิบแต่เพียงตื้นๆเท่านั้น สายตาเขาจับจ้องแต่ปฏิกิริยาจากใบหน้าอ่อนวัยกว่า
“อ๊ะ...อา....อา” ทุกครั้งที่เห็นความปิติการตอบรับเปี่ยมไปด้วยยินดีปรีดา เขาก็รุกคืบเข้าไป อีกคืบ....และในที่สุดเขาก็เติมมีนาเต็มทั้งตัว
“อูยยยย.....อ่า” เป็นครั้งแรกที่เด็กหนุ่มเห็นสีหน้าเหยเกบิดเบี้ยวคล้ายเจ็บปวดแสนสาหัส เกิดอะไร?? เจ็บเหรอ “อย่า....อย่าๆๆ อย่าขมิบอย่างนั้น”
“อะไรนะฮะ”
“ผ่อนคลายหน่อย ฉันจะไม่ไหวแล้ว” ร่างสูงคล่อมเหนือร่างเขา บอกด้วยสีหน้าอึดอัดเหลือเกิน
“ผม...ทำคุณเจ็บเหรอ”
สิงหาอยากจะหัวเราะ แต่การทำอย่างนั้นเขาจะทะลักทะลายเสียก่อนน่ะสิ ทำไมถึงน่ารักอย่างนี้นะ ชายหนุ่มจูบแก้มเนียนแรงๆ “ไม่หรอก ไม่สักนิด....ฉันรู้สึกดีมากต่างหากล่ะ”
สะโพกแกร่งขยับอีกครั้ง มันทำให้มีนารู้สึกวาบหวิวไปหมด เหมือนตัวจะลอยได้ ยิ่งถูกอุ้งมือใหญ่ช้อนสะโพกเขาขึ้น แล้วท่อนแกร่งสอดแทรกเข้ามาลึกๆ ไม่รู้สึกเจ็บเลย เขารู้สึกดีจัง ดีจน.....ตัวลอยไปไกลเหลือเกิน
“อืออออออออออ....”
“มีนา....ดีไหม.....มันดีใช่ไหม”
“ผมจะ....โอ้...โอ้...จะ...อ๊า!!” ร่างเล็กตอบรับแรงเคลื่อนเป็นอย่างดีทำให้ชายหนุ่มถึงกับกัดฟันกรอดด้วยความเสียว แล้วหยันกายขึ้นกระแทกเข้าสุดลึก “อะ!...อ้า....เอา....เอา....เอาอีก คุณสิงหา ผมจะ....ไม่ไหวแล้ว”
ทั้งที่มันรุนแรงเหมือนถูกทารุณกรรมอย่างป่าเถื่อน แต่ร่างกายล่ำสันเต็มไปกล้ามเนื้อนี้กลับมอบความหรรษาหวานซาบซ่านกินใจสุดๆ
“อื้ออออออออออ” สิงหาคำรามราวกับเจ็บปวดสุดขีด แต่ลีลากลับดุเดือดเลือดพล่านยิ่งขึ้น เขาช้อนร่างเล็กขึ้นนั่งบนตักเขา มีนากอดคอเขาอย่างงุนงง ฝ่ามือนิ่มแต่แข็งแรงขย้ำเนื้อนิ่มทั้งสองของเขาแรงๆ บอกถึงอารมณ์กระหายหยาบคาย ก่อนยกสะโพกขึ้นแล้วกระชากลง ความหฤหรรษ์ก็ทวีคูณขึ้นไปอีก เจ้าสิ่งนั้นแข็งแรงเหมือนเสาเข็มตอกย้ำเข้ามาในร่างเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก ยิ่งทำอารมณ์ก็ยิ่งทวีความรุนแรง
“อ๊ะ! อาๆๆๆ...อ่าอาๆๆ” มีนาควบคุมตัวเองไม่อยู่เลย เขากำลังถูกสาดซัดด้วยคลื่นความหรรษอย่างไม่ยั้ง ทำให้ควบคุมตัวเองไม่อยู่ ร่างเล็กยันตัวขึ้นตามแรงยกแล้วกดตัวเองลงสุดตามจังหวะของชายหนุ่มเต็มที่
“อือ...ดี....ดี...มีนา โอ้....ตรงนั้น.....ดี!!!!” สองร่างกอดกระหวัดช่วยกันโหมแรงสนองตัณหาจนหน้ามืดตามัว เสียงกระทบกับดัง พั่บๆๆๆๆๆ
“อ๊า!!!!!!!” มีนาหวีดร้องสุดเสียง เขาสำลักความสุขจนล้นออกมาสุดขีด ขณะที่ร่างแกร่งเบื้องล่างโหมกระทุ้งตัวเองเข้าไปอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้เด็กหนุ่มจดจำรสชาติของเขาไว้ข้างในให้ลึกสุดลึก “อ๊ะๆๆๆๆๆๆๆ.......โอ้ววว”
ร่างเล็กหลับตาแน่นน้ำตาไหลด้วยความซาบซ่านสุดท้ายกระทบเขาอย่างถึงใจ เขากอดรัดร่างแกร่งแน่นสุดชีวิต รู้สึกดีด้วยเมื่อข้างในรับรู้ถึงแรงฉีดพ่นหลายต่อหลายครั้ง
“อ๊า......โอ้อออ” สิงหากดสะโพกมนกับตัวเขาแน่น ความรู้สึกสุดท้ายของเขามันช่างหวานฉ่ำยิ่งกว่าครั้งไหนๆในชีวิตเลย มีนานั้นน่ารักและตอบสนองเขาได้เต็มที่มากกว่าสาวๆทุกคนที่ผ่านมาในชีวิต ตอนนี้คำว่าสัมผัสหนึ่งให้ความหมายมากกว่าคำพูดนับพันคำ เขาเข้าใจแล้ว ชายหนุ่มเชยคางมนขึ้นแนบจูบอันหวงแหนไปทั่วใบหน้า
“เธอเป็นของฉันแล้วนะ”
“อืมมม...” เด็กหนุ่มครางอย่างอ่อนแรง ทว่าในใจนั้นเปี่ยมไปด้วยความสุข เขาไม่คิดไม่ฝันเลยว่าจะได้เป็นของๆคนที่เฝ้าฝัน สิงหาช่วยชีวิตเขาไว้ การได้อยู่ใกล้ๆได้ตอบแทนเป็นสิ่งที่ตั้งใจจะทำ แต่วันนี้ เวลานี้ สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเหนือกว่าความคาดหมายหลายร้อย หลายพันเท่า บอกไม่ถูก นอกจาก....
ร่างเล็กสะดุ้งเฮือก “มีคนแอบดู!!!”
สิงหาหันไปมองขวับ ทันเห็นเงาของใครคนหนึ่งหลบไปจากหน้าต่างวูบ หัวใจนั้นกระตุกเฮือก ตายโหงแล้ว!!! เขาปล่อยมีนาแล้วรีบประตูเปิดพรวดออกไปดู บริเวณหน้าบ้านพักของเหล่าแม่บ้านกับคนใช้มีพุ่มไม้กับพื้นหญ้า ไม่มีที่ให้ซ่อนตัวได้เลย แต่ไม่ปรากฏใครให้เห็นสักแว่บ เขาไม่ได้ตาฟาด มีคนเห็นจริงๆ วินาทีนั้นชายหนุ่มขนลุกเกรียว มีคนเห็นแล้ว!
“คุณสิงหา” ในห้องมีนาแต่งตัวเสร็จพอดี สีหน้านั้นวิตกไม่แพ้เขาเมื่อรู้ว่ามีปัญหารอพวกเขาอยู่ตรงหน้าแล้ว จะทำไงดีๆๆๆ สิงหาคิดหาวิธีไปร้อยแปด
“เก็บของ” เด็กหนุ่มหน้าซีดเผือด “ฉันจะพาเราไปอยู่คอนโดชั่วคราว”
นึกว่าจะโดนเฉดหัวส่งเสียแล้ว ถึงจะใจชื้นมาบ้างแต่ก็ไม่สบายใจอยู่ดี “คุณแน่ใจแล้วเหรอฮะ แล้วจะบอกคุณท่านกับคุณผู้ชายยังไง”
“ฉันจัดการเอง เราเก็บของให้หมด เร็วเข้า”
มีนาใช้เวลาไม่นานก็กวาดเอาข้าวของที่มีอยู่น้อยนิดใส่กระเป๋าเสร็จ แล้วเขาก็ต้องจากบ้านที่หวังจะฝากเนื้อฝากตัวไปสักระยะ มาอยู่บ้านหลังเล็กลงแต่มีอยู่กันเพียงสองคน คอนโดที่มาอยู่นี้กว้างขวาง มีห้องหับพร้อมเฟอร์นิเจอร์ครบครัน
“ที่นี่มัน??”
“ที่พักชั่วคราวของฉัน เวลามีงานเลี้ยงต้อนรับดึกๆ หรือขี้เกียจกลับบ้าน ฉันจะมาพักที่นี่เสมอ มันเงียบแล้วไม่วุ่นวายดี มีแม่บ้านทำความสะอาดสัปดาห์ละครั้ง เราไม่ต้องทำอะไรหรอก” สิงหาโอบไหล่เล็กมากอดไว้หลวมๆ
“มีนาคงตกใจมากสินะ ฉันขอโทษ”
“เรื่องอะไรครับ” ร่างเล็กเงยหน้ามอง ดวงตานั้นต่อว่าต่อขานอยู่หลายเรื่องทีเดียว ทำเอาเจ้าตัวนั้นอึ้งเลยทีเดียว
“หลายเรื่อง....แต่ที่สำคัญที่สุดคือ....ขอโทษที่ห้ามใจตัวเองไม่อยู่ ฉันควรเป็นผู้ใหญ่ที่น่านับถือ เป็นที่พึ่งของเราได้ แต่....เธอน่ารักเหลือเกิน มีนา ฉันขอโทษที่ทำตัวไม่เหมาะสม แต่ไม่เสียใจในสิ่งที่ทำลงไปนะ”
ยัง...ไม่น่าพอใจเท่าไร แต่ก็ดีในระดับหนึ่ง มีนามองไปอื่นคิดไม่ออกว่าควรพูดอะไรดี เขาเสียความไร้เดียงสาไปแล้ว ตอนนั้นเองที่วงแขนกอดกระชับเขาแนบอก
“ไม่ต้องห่วงอะไรนั้น ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก ฉันจะปกป้องเธอเอง มีนา”
วงแขนนี้เหมือนปราการที่โอบล้อมปกป้องเขาอย่างเต็มที่ แม้รู้ว่าข้างหน้มีปัญหาตามมาแน่นอน แต่ตอนนี้มีนารู้สึกอบอุ่นมั่นคงเป็นอย่างยิ่ง
(จบภาคแล้วจ้า ติดตามเรื่องใหม่สุดหื่นเร้วๆนี้)
หัวข้อ: เรื่องสั้นตอนที่ 39 บทสรุปของผู้ชายอยากได้สามี [p140] (อ่าน 1433858 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก