2
พอมันพูดจบมันก็เดินหนีไปเลย ทิ้งให้ผมยืนปากแตกทำหน้าเอ๋ออยู่กับเพื่อนอีกสองคนที่ทิ้งคนอกหักอย่างไอ้ภัทรมาดูผม พวกเพื่อนไอ้เหนือก็มองมาที่ผมอย่างงงๆก่อนจะเดินจากไป
ผมนี่งงสุดละ
“เอาแล้วไง เชี่ยคิน” ไอ้ฟิล์มเริ่มเห็นแววสนุกสนาน แต่ผมนี่ไม่เห็นจะสนุกอะไรกับมันเลย
“แฟนไอ้เหนือ คนไหนวะ” ผมทึ้งหัวตัวเอง ใคร ใครคนไหน ผมจำชื่อไม่ได้สักคนเลยแฮะ และผู้หญิงที่ผมเพิ่งนอนด้วยนี่มันชื่ออะไร ลืม . .
“เอมี่รึเปล่า หรือถิงถิง หรือว่าน้องดาว” ไอ้มิกไล่ถามไปทีละชื่อ
“น้องดาวไม่ใช่แน่ๆ เมื่อวานยังเห็นซ้อนท้ายทอมไปเรียน” เอ้าชิบหาย ผมเคยนอนกับดี้ด้วยรึ ไอ้ฟิล์มนี่เก่งแฮะ จำคู่ขาผมได้ด้วย ทำไมผมจำใครไม่ได้เลยอ่ะ
ตอนนี้ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังของไอ้เหนือลอยไปลอยมาหลอกหลอนผมจนเต็มสมองไปหมด เหล้าสุราอะไรก็ไม่อยากจะกินแม่งแล้ว ปกติผมอยากเป็นมนุษย์ล่องหนสำหรับมันนะ . . แต่นี่คนรู้จักก็ไม่ได้เป็น แถวบ้านเรียกศัตรู หรือไม่ก็คนที่มันแค้นมากๆอ่ะแหละ
แล้วใครล่ะว้า . . ที่มาหลอกกูว่าโสดอ่ะ ! นางคนไหนมาหลอกกู !!!!!!!!
ปกติผมไม่นอนกับแฟนชาวบ้านอยู่แล้ว ยิ่งถ้าเป็นแฟนไอ้เหนือนี่กราบผมล้านทีผมก็จะไม่ยุ่งกับหล่อนแน่ๆ ตายๆๆไอ้คิน มึงตาย
“อาจจะเป็นพี่เกรฟ ตุ้งติ้ง ไม่ก็ . . ตาว ?? โอ้ย เยอะว่ะ แต่ตุ้งติ้งนั่นเด็กกูนื่ โว้ยยยยยย กูงง” มิกมันเริ่มเป็นเดือดเป็นร้อนแทนผมแล้วแฮะ
แต่ผมนึกออกอยู่คนเดียวที่จะช่วยผมได้ . .
“พวกมึงไปดูไอ้ภัทรเหอะ กูไม่เป็นไร” แค่ศอกถลอกกับปากแตกแค่เนี้ย สบายปรื๋อ ผมเคยโดนคู่ขาสาวขู่จะตัดไอ้จ้อนผมด้วยนะ ถ้าผมไม่มีเธอคนเดียว แต่คนนั้นผมส่งไปเรียนอยู่มอทางภาคใต้เรียบร้อย โคตรน่ากลัว โรคจิตแน่ๆ การที่เรารวยมันดีอย่างงี้นี่เอง
หรือว่าจะเป็นยัยโรคจิตคนนี้ที่เป็นแฟนไอ้เหนือ
ไม่รู้ว้อยยยยยยยยยยยยยยยยย . . ผมขับแจ๊สแดงตรงบึ่งไปยังโซนหอในแอร์ไม่เย็นเหี้ยไรเลย นักศึกษาเล่นกีฬาแถวหอก็ยังมีอยู่ทั้งๆที่เกือบจะตีหนึ่งเข้าให้แล้ว ป่านนี้เด็กอนามัยอย่างไอ้ภีมคงจะนอนไปแล้วมั้ง
ผมจิ้มเบอร์ไอ้ภีมอย่างเร็ว คนอย่างผมไม่เคยมีคำว่าเกรงใจ
“ฮะ ฮัลโหล” มันนอนแล้วจริงๆด้วย เชี่ยนี่เป็นเด็กเรียบร้อย วันๆเอาแต่เรียนกับเล่นกีฬา
จะว่าไปก็เหมือนพี่รหัสมันอ่ะนะ
“มึงออกมาคุยกับกูหน้าหอมึงดิ๊”
“หา! ตอนนี้เนี่ยนะพี่”
“มึงอย่ามาทำเป็นเด็ก ตีหนึ่งไม่ใช่เวลาที่เด็กมหาลัยจะนอนเว้ย ออกมาเร็วๆเข้า”ผมก็ยังคงสอนเรื่องผิดๆให้ไอ้เด็กภีมอีกตามเคย มันจะทำตามมั้ยก็เรื่องของมัน แต่นี่คือวิถีของคนหล่อนะเว้ยเห้ย
“ก็ได้พี่ รอผมแป๊บนึงนะ”
ภีมมันเกรงใจผมจะตาย ก็ใช่สิผมจ่ายทุกอย่างให้มันนี่นา มันไม่ใช่เด็กอยากได้เงินอะไรมากมาย . . แค่อยากตอบแทนผมบ้างในบางทีก็เท่านั้น ว่าแต่เมื่อไหร่มันจะมา กูอยากรู้เต็มแก่อยู่แล้ว
ในที่สุดเด็กปีหนึ่งใส่ชุดเสื้อยืดขาสั้นก็มายืนอยู่ข้างๆกระจกรถผม ผมพยักเพยิดให้ไอ้เด็กภีมมานั่งข้างๆตรงเบาะหน้า ไม่อยากออกไปข้างนอก ถ้าผมจำไม่ผิดพวกที่ชู้ตบาสอยู่นั่นมีพี่คณะศิลปกรรมที่จีบผมอยู่ ผมหลบสายพี่เขามาเป็นสิบแล้วอ่ะครับ
หน้ามันยังง่วงอยู่เลย ไม่ได้มึงต้องตื่น!
“พี่มีไรอ่ะ” ภีมหาวนอนหวอดแบบใหญ่ๆจนผมอยากจะเบิ๊ดกะโหลกหนาๆนั่น “แล้วนั่นไปฟัดกับหมาที่ไหนมาอ่ะเห้ยๆๆ” พี่รหัสมึงไงว้อยสัด ไอ้หมาที่ทำกูงงเป็นไก่ตาแตกอยู่เนี่ย
“ปกติกูไม่อยากรู้เรื่องแฟนของไอ้เหนือใช่มั้ย” ไอ้ภีมพยักหน้า “แต่วันนี้กูอยากรู้เว้ย ตอนนี้มันคบใคร คณะไร ชื่อไร ปีไหนบอกกูมาให้หมด!!!”
“โอ้ยพี่ใจเย็นดิ” ภีมมันปัดมือที่ผมขยุ้มเสื้อมันออก “ก็ได้ๆผมจะบอก”
“เออ เร็วๆเลย”
“พี่เหนือแกคบกับพี่หงส์ คณะมนุษย์เอกญี่ปุ่นไง” ไผวะ กูไม่คุ้นเลย หงส์ ๆ ๆ หงส์แดงลิเวอร์พูล ไม่ๆ กูเชียร์แมนยู “คบกันมาจะสองปีแล้วนะพี่ แต่หลังๆนี่เห็นพี่เหนือแกเฮิร์ทๆหน่อย ชอบมาบอกผมว่าพี่หงส์เค้านอกใจ”
อย่าบอกนะว่านอกใจมาหากู . .
“ใครวะ” ผมเกาหัว หงส์ฟ้านางคือใครกันหนอ ผมคิดไม่ออกจริงๆนะ
“อ๋อ เคยมีหนหนึ่งพี่เหนือเลี้ยงข้าวผม ผมเคยถ่ายรูปคู่ให้พี่แกอยู่อ่ะครับ เดี๋ยวนะ” บีบีเคิร์ฟของไอ้ภีมถูกหยิบขึ้นมากดหารูปอย่างรวดเร็ว คิดดีมากเลยนะเนี่ยที่เลือกอุปถัมภ์เด็กอย่างไอ้ภีม “คนนี้ไงพี่”
รูปคู่ชายหญิงในชุดนักศึกษา ผู้ชายคือไอ้เหนือแน่ๆเม้มปากยิ้มหล่ออยู่นั่น ส่วนผู้หญิงที่ซบไหล่อยู่ข้างๆนั่น . .
ฆ่าผมเลยดีกว่า
ก็ผมเพิ่งนอนกับเจ้าหล่อนไปเมื่อไม่กี่วันนี่เอง สลับกับเอมี่อ่ะครับ แต่เธอไม่ได้บอกว่าเธอชื่อหงส์ เธอบอกว่าชื่อถิงถิง พ่องตาย หลอกกูได้ ชื่อไทยดีๆมีไม่ชอบรึไง คนบ้าอะไรอยากชื่อภาษาจีน พาลโว้ยพาล!
T_T ไอ้เวรเหนือมันคงจะเกลียดผมเข้าไส้เลยใช่มั้ย
“สวยมากเลยเนอะพี่ ผมเห็นผมยังคลั่งอ่ะ” กูเห็นมาหมดทุกส่วนแล้วเว้ยภีมกูไม่อยากจะโม้
“แล้วนี่เลิกกับเหนือมันยังอ่ะ”
“หลังๆไม่เห็นมาหาพี่เหนือเลย สงสัยเลิกแล้วมั้งอ่ะพี่” ภีมเกาหัว “ไม่รู้ดิ พี่รหัสผมบอกกว่าพี่หงส์แกไปชอบเด็กแพทย์ หรือทันตะ เภสัชอะไรสักอย่างนี่แหละ”
จบชีวิต . .
ผมถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย เหตุจะให้ผมรู้จักกับไอ้เหนือทำไมเป็นเหตุที่เหี้ยได้อีกขนาดนี้ แต่จะโทษผมฝ่ายเดียวก็ไม่น่าถูกนะว้อย ก็ยัยหงส์ถิงนั่นบอกผมเองว่าโสดและก็อยากนอนกับผมแลกกับเงินอ่ะ ไอ้ผมเองก็ถูกใจกับหุ่นอันสะบือรือฮึ่มของหล่อนก็เลยจ่ายแพงกว่าคนอื่นแค่นั้น
นึกสงสารไอ้เหนือที่โดนยัยหงส์ถิงมันหลอก . . แต่กูเนี่ยเป็นคนถูกต่อย และโดนหาว่าแย่งแฟนมันมาแบบเต็มๆ
มารยาหญิง ร้อยเล่มเกวียน หาที่ใดเปรียบ . .
“ขอบใจเว้ยภีม ไปนอนได้แล้วมึงง่ะ” ผมโบกมือไล่ไอ้ภีมไหวๆ
“ผมสงสัยจริงๆนะพี่ เมื่อไหร่พี่จะจีบพี่เหนือสักที ช่วงนี้พี่เหนือก็โสดพอดี จีบเลยพี่ พี่น่ารักดีเหมาะกับพี่เหนือมั่กๆ”
ไอ้ภีม . . กูจะจีบมันได้อย่างไร ในเมื่อมันเกลียดกูขนาดนั้น TT
“ช่างกูเหอะ เงินพอใช้ใช่ไหม”
“โหยพี่ พอไปจนถึงสองปีหน้า เงินที่กองทุนให้มาอ่ะ พี่ไม่ต้องให้ผมเพิ่มหรอกนะ”
“เออๆ ไปนอนได้แล้วไป และไม่ต้องไปบอกไรไอ้เหนือมันล่ะ”
“คร้าบๆๆๆๆๆ”
ผมตื่นไปเรียนอีกทีตอนบ่าย ตอนเช้าผมโดดเลคเชอร์เบาๆเพราะฝากไอ้ฟิล์มเช็คชื่อให้ ได้ข่าวว่าไอ้ภัทรเองมันก็โดดเรียนเหมือนกัน ไอ้มิกบอกมันแฮงค์หนักเพราะดื่มหนักไปหน่อย โชคดีที่แลปตอนบ่ายมันเข้ามาเรียนได้เพราะมีสอบย่อย
และผมก็ผ่านฉลุย สงสัยจะเกิดมาเพื่อเป็นหมอฟันจริงๆเลยเว้ยเห้ย
“เก่งอีกแล้วนะคิน” ไอ้พีท เพื่อนร่วมคณะทักผม ไอ้นี่มันจีบผมตั้งแต่เข้าปีหนึ่ง ผมเคยไปกินข้าวและก็ดูหนังกับมันด้วยครับ
“ไม่หรอก พีทแหละเก่งกว่า” ผมพยายามรวบรัดคำพูด เพราะวันนี้มีเหตุจะต้องไปคณะวิศวะ
“แล้วนี่จะรีบไปไหน มาติวกับเรามั้ย ใกล้จะสอบแล้วนะ”
“เอ่อ ไว้ทีหลังดีกว่า” ผมปฏิเสธ กูอ่านเองรู้เรื่องกว่าขอบใจมาก “ช่วยติวให้ภัทรมันหน่อยดิ มันเรียนไม่ค่อยทันอ่ะช่วงนี้” เป็นความจริงอย่างที่สุด
“อ๋อ ได้สิครับ” พีทจับแก้มผมเบาๆ ผมยิ้มเจื่อนๆให้มันก่อนจะรีบเดินไปขี้นแคมรี่สีขาวลูกรัก . . รถผมเยอะดีเนอะ ว่าแต่พูดถึงสีขาวแล้วนึกถึงไอโฟนที่ตายดับสนิทโดยฝีมือของไอ้เหนือ อยากจะโกรธมันแต่ก็ทำไม่ได้ ได้แต่ยิ้มมองซากเน่าๆของไอ้ขาวของผมแล้วเปลี่ยนไปใช้บีบีทอร์ชที่ซื้อมาทิ้งไว้ในบ้านแทน
“มึงจะไปไหนวะคิน”ไอ้ฟิล์มกอดคอผม พร้อมๆกับไอ้มิก พวกแม่งทิ้งเชี่ยภัทรไว้ไหนแล้วเนี่ย
“วิศวะ”ผมตอบสั้นๆ
“ว้าววววววว ดูเหมือนมันจะมีพัฒนาการเล็กๆเกิดขึ้นแฮะเมื่อคืนนี้” ไอ้ฟิล์มแน่นอน ปากอย่างงี้ “ไหนดูสิ ร่องรอยที่เขาฝากรักเอาไว้ ดูดิ๊ๆ”
ฝากรักเหี้ยอะไรล่ะ!
“กูจะไปคุยกับมันให้รู้เรื่อง” ผมบอกเพื่อน “มันเข้าใจกูผิด”
“ยังไง มึงก็นอนกับหงส์ถิงนั่นจริงๆนี่หว่า”
“แต่ยัยนั่นมันหลอกกูว่าโสดจริงๆนะโว้ย” ผมเหนื่อยหน่ายใจ
“เอาเหอะๆ อยากเคลียร์นักก็ไป มีไรโทรบอกพวกกูนะ” ฟิล์มตบบ่าผมแปะๆ “แน่ใจนะว่าจะไม่ให้ไปเป็นเพื่อน ถ้าโดนรุมตีขึ้นมาจะว่าไง”
“ไม่โดนหรอก” มั้งนะ . . กูไม่แน่ใจจริงๆว้อยเชี่ยฟิล์ม
แคมรี่สีขาวออกตัว ผมเห็นหลังของเพื่อนสองคนอยู่ไหวๆ เฮ้ออออ . . นี่ผมไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ว่าเชี่ยเหนือมันจะยอมคุยกับผมดีๆ ก็มันเกลียดผมออกอย่างนั้นนี่นา
ถึงคณะวิศวะแล้ว รถติดนิดหน่อยเพราะมันเป็นช่วงเลิกเรียน ผมจอดที่เดิมตรงเมื่อวานแบบเป๊ะๆ แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อน ผมเดินลงมาจากรถ เผยโฉมให้เห็นเต็มที่
ไม่น่าไปนั่งใต้ตึก เสื้อช้อปเต็มไปหมดเลย ทำไมไม่มีชุดนักศึกษาธรรมดาๆแบบกูบ้างวะเห้ย! แต่คนอื่นมองปราดเดียวก็รู้ว่าผมเรียนอะไร เพราะผมมีป้ายชื่อ เออแฮะ ทำไมผมไม่เอาออก
แต่ก็ช่างมันเหอะ ไม่ทันแล้ว กองทัพย่อมๆของไอ้เหนือลงจากตึกมาก็มานั่งเล่นเห่าแซวชาวบ้านเขาไปทั่วอยู่ตรงนั้น ให้ตายสิโว้ย เป็นสิบเลยนะนั่น แล้วผมจะกล้าเข้าไปหามันได้ยังไง
เรื่องอื่นล่ะมั่นดีนัก . . พอเป็นเรื่องไอ้เหนือถึงกับไปไม่เป็นเชียวนะไอ้คิน!
ผมนึกก่อนนะ .. ผมมีกิ๊กอยู่วิศวะรึเปล่าหว่า ผู้ชายอ่ะมี แต่ผู้หญิงนี่ไม่มีหรอกมั้ง ผมค่อนข้างมั่นใจ
มั่วได้ใจจริงๆเลยน้า TT
เอาวะลองสู้ดู มึงก็ออกจะหล่อ สาวมองกันตรึมเดินมาดมั่นเข้าไปหามันเลย ไปๆๆ เดินไปได้แล้ว
ผมหยุดกึกต่อหน้าพวกวิศวะของไอ้เหนือ ทุกคนจากที่เห่าแซวคนอื่นเบาๆกลับเงียบกริบและมองมาที่ผมจุดเดียวจนผมทำตัวไม่ค่อยถูกเท่าไหร่
“กูมีเรื่องจะคุยกับมึง”
“ฮิ้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว” แซวได้แซวดีจริงๆไอ้พวกเนี้ย “คนสวยจะคุยกับพี่คนไหนดีล่ะจ๊ะ หล่อๆทั้งนั้นเลยน้า ฮิ้วๆๆๆๆ”
ไม่มีใครจำกูได้เลยรึไง เมื่อคืนกูเพิ่งโดนเพื่อนมึงตั๊นหน้าไปหยกๆ
“ไอ้เหนือ” กริบ . . อีกครั้ง สายตาเย็นชาแบบนิ่งๆของมันส่งมาให้ผมอย่างไม่เต็มใจ “มาคุยกับกูดิ๊”
“ฮิ้วววววววววววววววววว เด็กเชี่ยเหนือแม่งเด็ดสัด”
ครวยยยยยยยย พ่อมันอยากตาย !
“แต่กูไม่มีอะไรจะคุย” ไอ้สัดเหนือ อย่ามาทำกูเสียหน้า
“แต่กูมี” ผมสวน “จะให้กูสาธยายไซส์นมของแฟนมึงมะ”
เวรและกรรม ดลบันดาล ทำไมผมปากเสียอย่างงี้หว่า นิสัยประจำตัวผมกำเริบเมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะถูกขัดใจ ผมจึงสวนกลับไปเพื่อที่จะได้เป็นฝ่ายชนะแทน
ก็คนมันมีปม . .
พวกชอบเห่าเพื่อนไอ้เหนือเงียบกริบแบบกริบที่สุดในสามโลก ไอ้เหนือเชยสายตามาหาผมอย่างเกลียดชังแบบสัดๆ ไอ้เวรคินเอ้ย . . ความรักมึงนี่มันสมหวังยากอยู่แล้วยิ่งทำให้มันยากขึ้นไปอีก
ยังไม่ทันที่จะได้ทำอะไร . . เสียงหวานๆเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
“เหนือ หงส์ขอโทษ”
ผมหันไปหาหญิงสาวผู้มาใหม่ นั่นมันหงส์ถิงงงงงงงงง!!!!! นางจะมาอะไรกันตอนนี้เว้ยเห้ยครับ! ผมรีบหันกลับดูหน้าไอ้เวรเหนือทันที ที่จากทำหน้าโกรธๆเปลี่ยนมาเป็นดวงหน้าห่วงหาอาทรยัยหงส์ถิงทันที มันจะรักอะไรกับยัยนี่มากนักวะ ไม่เข้าใจจริงๆ มันหลอกมึงอยู่นะเว้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ดูเหมือนยัยหงส์จะมองไม่เห็นว่าผมยืนอยู่นี่แฮะ เธอมองหน้าไอ้เหนือที่เดินอย่างเร็วไปหาหญิงสาวอย่างกับพระเอกในนิยาย อย่าบอกนะ
ว่าพวกมึงกำลังจะคืนดีกัน . .
“หงส์แค่อยากยั่วให้เหนือหึงเฉยๆอ่ะ . . แต่หงส์แค่ไปเที่ยวกับเขาเฉยๆไม่ได้มีอะไรนะ”
หงส์ถิงหันหน้ามาเจอะกับผมเต็มๆ เธอหน้าเสียเล็กน้อย แต่ไอ้เหนือมันไม่มีทางสังเกตเห็นหรอก
“เหนือต้องเชื่อหงส์นะ”
ผมชักสีหน้า . . รู้สึกโกรธอย่างบอกไม่ถูกจริงๆแฮะ
“มีคนเห็นหงส์ไปหามันที่บ้าน” เหนือชี้หน้าผม
“ก็คนเนี้ย . . เค้าพยายามจะล่อลวงหงส์ไป แต่หงส์ไม่ยอม หงส์หลบออกมาก่อน จริงๆนะเหนือ”
เวรตะไล . . เงินสามหมื่นกูเพราะลีลามึงละครับแม่นาง
“มันทำอย่างนั้นกับหงส์จริงๆเหรอ”
หล่อใสไร้สมอง มึงไม่ใช่พระเอกหลังข่าวนะเว้ยไอ้เหี้ยเหนือ!!!
และก็ไม่ใช่วิสัยผมที่จะประกาศปาวๆว่ายัยคนเนี้ยนอนกับผมแล้ว ให้ตายสิ
ไม่ต้องอธิบายว่าครั้งนี้ผมจะโดนกี่หมัดจากไอ้เหี้ยเหนือที่โคตรง่าว!
“พี่ ผมไม่คิดว่าพี่เหนือจะต่อยพี่เยอะขนาดนี้อ่ะ” ไอ้ภีมที่ทำแผลให้ผมอยู่บอก ผมนั่งอยู่ในบ้านตัวเอง ภีมมันบึ่งมอไซมา ตอนอยู่ที่ใต้ตึกวิศวะผมโดนมันเล่นตั้งสองหมัด ปากแตกและก็แขนเข่าถลอก
หมดหล่อ . .
และผมก็เสือกยอมมันเสียอย่างนั้น เฮ้ออออออออออออออออ
“เห้ย ไอ้ภีม เพื่อนพี่เป็นไงบ้าง” ไอ้ฟิล์มไอ้ภัทรไอ้มิก มากันครบเซ็ทเมื่อกี้ได้ยินเสียงซีอาวีของไอ้สัดฟิล์มหูผมคงไม่ได้แว่วจริงๆแฮะ
“เละเป็นหมาแดกแห้วอ่ะครับ” Kเถอะไอ้น้อง นิสัยเสียเหมือนพี่รหัสมึงนะ กูตัดเงินแม่ง . .
“ฮะๆๆๆๆ ผัวเมิงนี่แรงใช่เล่นนะ” ไอ้เชี่ยฟิล์ม
“แล้วเป็นไงบ้างวะ” คนอกหักอย่างไอ้ภัทรก็อยากรู้เว้ยเห้ย
ผมเล่าเรื่องทุกอย่างให้มันฟัง เล่าให้ไอ้เด็กภีมฟังด้วยครับ รู้กันหมดทั้งตับไตไส้พุง ไฝที่หน้าท้องของยัยหงส์ถิง รวมไปถึงสิวสองสามเม็ดที่หลังของเจ้าหล่อน ผมไม่เคยหมั่นไส้ผู้หญิงคนไหนนอกจากหล่อนเลยแฮะ
เธอไม่กลัวว่าผมจะเอาไปฟ้องไอ้เหนือมันรึไง
“ไปพูดอะไรพี่เหนือเขาคงไม่ฟังหรอกพี่ เขารักของเขามากอ่ะ” ไอ้ภีมสรุป
จวยยยย รักใครไม่รัก ไปรักยัยแร่ดแร้งทึ้งนั่นอ่ะนะ
ผมได้กลิ่นตุๆแฮะ เมื่อได้ยินเสียงไอ้เชี่ยฟิล์มกับไอ้เชี่ยมิกหัวเราะเจ้าเล่ห์
ทำไมต้องมองกูแบบนั้นด้วยวะ !
“มึงยอมเหรอวะคินนนน คนที่มึงชอบเชียวนะเว้ยยย”
“ยอมให้คบกับยัยหงส์ถิงคนนั้นจริงๆน่ะเหรอ เค้าจะหลอกไรผัวมึงบ้างก็ไม่รู้” ไอ้เวรมิก !
“ถ้าเป็นกูนะ กูรุกแม่งละ ถ้ารู้ว่าคนที่มันคบนิสัยเหี้ยอย่างเงี้ย” รวมไปถึงไอ้ภัทรด้วยรึ
“ใช่เลยพี่ จีบเลย ไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว ปกป้องคนที่พี่รัก และก็ช่วยทำให้พี่รหัสผมหายโง่ซักทีเหอะ”
ถ้าพวกมึงจะสมัครสมานสามัคคีเชียร์กูขนาดนี้ล่ะก็นะ . . ผมเริ่มหน้าเจื่อนขณะคิดหนักว่าจะเอายังไง จำกันได้เปล่าว่าผมไม่ชอบให้พวกมันชักจูงผมทุกคนแบบนี้เลย เพราะผมจะทำตามเอาน่ะซี่
“จะดีเหรอวะ เชี่ยนั่นแม่งเกลียดกูจะตาย” คนที่ล่อลวงแฟนเค้าอย่างกูเนี่ยนะ แม้ว่ากูจะไม่ได้ทำก็เหอะ
“เออดิ! พวกกูเชียร์ขนาดนี้ กลัวอะไร”
“ไม่รังเกียจกูเหรอ”
“ไอ้สาดดดดดดดดดด แพทย์กับทันตะเกย์เยอะจนกูเอือมละ นี่เพื่อนกูแท้ๆกูจะรังเกียจทำเชี่ยไรล่ะ” ไอ้ฟิล์มนี่มันเชียร์ผมหนักสุดเลยอ่ะครับ
เอาไงดีวะกู . .
“เออ จะลองดูก็ได้”
เพราะกูไม่อยากให้มึงได้กับยัยนั่นจริงๆนะเว้ยเหนือ
ถึงท้ายที่สุดมึงจะไม่ชอบกู . . แต่อย่างน้อยก็กูกันยัยหงส์ถิงนั่นให้ออกไปจากมึงได้ก็ยังดี
ตอนสองมาไวเอาใจคนอ่าน
ยาวไปหน่อย แฮ่ ๆ ๆ >,<
คินตาจะครองใจนายเหนือได้สำเร็จหรือไม่มาลุ้นกัน
ชะนีหงส์ถิง นางเกิดมาเพื่อถูกตบ