เช้าวันต่อมา มีอันที่ผมต้องเข้าเรียนคาบแรกสาย เพราะเมื่อคืนจัดหนักกับออยมากไปหน่อย จนสาวเจ้าถึงกับนอนซมลุกไม่ไหว ผมเลยต้องพาไปส่งหอด้วยตัวเอง ต่างจากปกติคือต่างคนต่างแยกย้าย กว่าจะส่งออยเสร็จแล้้วกลับมาอาบน้ำเปลี่ยนชุดที่ห้อง เล่นเอาเข้าคาบแรกเลทไปเกือบชั่วโมง ก็อาศัยจังหวะที่อาจารย์พักเบรคเนียนแฝงตัวกับพวกที่ออกมาคุยโทรศัพท์นอกห้องนั่นแหละครับ วิชานี้ผมนังเรียนกับพวกเพื่อนเหมือนเดิม จะมีไอ้ฟาสที่ดูเปลี้ยๆ ฟุบนอนอยู่ ส่วนไอ้ชัชกับเปียวก็ดูจะแฮปปี้กันมาก สีหน้าผ่องใสยิ้มแย้ม ก็นะ...เข้าใจว่าอยู่ในช่วงอินเลิฟ แต่ดูน่าหมั่นไส้จริงๆ ส่วนไอ้พิกก็ยังเป็นไอ้พิก นั่งสีหน้าเรียบเฉย มียิ้มมุมปากเพิ่มเข้ามาตอนที่หยิบมือถือขึ้นมาดูข้อความแล้วกดตอบกลับเป็นพักๆ
ไม่ชิน... และไม่ชอบเลย... เหมือนผมรู้สึกว่าพวกเพื่อนดูจะห่างตัวออกไป แต่...ทำไงได้ล่ะครับ พวกเราก็โตๆ กันแล้ว แถมใกล้จะเรียนจบป.ตรีกันแล้ว จะให้ไม่มีประสบการณ์คบแฟนเป็นตัวเป็นตนเลยก็คงจะแปลกไป โดยเฉพาะว่าพวกมันก็หน้าตาฐานะจัดอยู่ในเกณฑ์ดี
...แต่ว่า...เหงาเหมือนกันนะ... ขนาดนั่งอยู่ใกล้ๆ แต่ความรู้สึกกลับไม่เหมือนเดิม...
"เอ้านี่..."
ระหว่างที่ผมกำลังดราม่าอยู่ ไอ้พิกที่นั่งข้างๆ ก็ส่งเศษกระดาษมาให้ ผมเลยคลี่ดู
'...อย่าคิดมาก...'
ลายมือไอ้พิกมัน ผมถอนหายใจแล้วเอนหัวพิงไหล่มันแบบปลงๆ ไอ้ชัชก็เอื้อมมือมาขยี้หัวผมเล่น ผมเลยยิ้มออกมาได้นิดนึง
...ก็นะ...ผมก็แค่ต้องปรับตัวบ้าง...ทุกคนต่างต้องมีช่วงเวลาเติบโต...
*********************************************************
"ว่าไง คืนนี้ไปผับไหม?"
หลังเลิกเรียน ไอ้ฟาสโทรมาถามผมที่เพิ่งออกจากห้องเรียนที่เรียนคนเดียว
"อืม... ไม่ดีกว่า มีงานเดี่ยวของ อ.พีช เห็นว่าเนื้อหาจะใช้สอบไฟนอลด้วย"
"ออ... โอเค งั้นไวเจอกันพรุ่งนี้นะ"
ผมวางสายจากฟาส แล้วก็เดินไปที่รถ ระหว่างทางก็กดโทรหาออย ...คือผมเล่นออยหนักไปจริงๆ เลยขอเบอร์ออยไว้เพื่อโทรถามอาการ... ซึ่งแทบจะเป็นเบอร์สาวคนเดียวเลยที่ผมเมมไว้นับจากกลับมาจากญี่ปุ่น
"ฮัลโหล ออย เป็นไงบ้างครับ ไปเรียนไหวไหม"
'อือออ โซดา... ออยไม่ได้ไปเรียนอ่ะ มันปวดหน่วงๆ'
เสียงออยดูจะยืนยันความอ่อนเพลียได้ดี
"ให้ผมไปเยี่ยมไหม"
ไม่รู้สิ อยู่ๆ ผมก็นึกเห็นใจออยขึ้นมา
'ไม่ต้องหรอกโซดา... อย่ามาเลย...'
"......................"
จู่ๆ เสียงออยก็เปลี่ยนเป็นเสียงเศร้าๆ
'อย่ามาใจดีกับออย ถ้าโซดาแค่สงสาร ...ออยเป็นผู้หญิงใจง่ายนะ ถ้าเกิดออยหลงรักโซดาขึ้นมา ออยต้องเจ็บแน่ๆ เลย....'
"ออย..."
"คิกๆ ไม่เอาน่า เอาไว้ถ้าออยหายเจ็บก้น โซดาจะมาเบิ้ลใหม่ก็ได้นะ"
เสียงของออยสดใสขึ้น ผมเลยยิ้มออก
"ไม่ดีกว่าครับ งั้นผมขอให้ออยหายเร็วๆ โชคดีนะครับ"
"จ้า โชคดีเช่นกัน"
ก็...นั่นแหละ เข้าใจกันไม่ผิดหรอกครับ เมื่อคืนผมเปิดซิงก้นออย... แต่ปกติแล้วผมไม่ค่อยใช้ช่องทางด้านหลังของผู้หญิงเท่าไหร่ เพราะผู้หญิงส่วนใหญ่ขี้อาย กลัวสกปรก อีกอย่างพวกเธอก็ยังเป็นแค่นักศึกษาอยู่ ก็ยังสดๆ กันทั้งนั้นแหละครับ จะมียกเว้นบ้างก็พวกหาลำไพ่พิเศษไซด์ไลน์ ก็ว่ากันไป
ผมวางสายจากออย ก็ว่าจะกดโทรหาไอ้กำปั้นมัน ว่าจะถามว่าคืนนี้มันจะมาเจอกันที่ไหน ก็วันนี้วันอังคารได้เวลากิ๊กกันแล้วนี่นะ แต่บังเอิญผมเห็นมันเพิ่งแว้นรถบิ๊กไบท์ผ่านถนนด้านหน้าไป ก็เลยต้องเก็บมือถือแล้วสตาร์ทรถแทน ก็ไปหาอะไรกินแถวข้างม.แล้วกลับไปห้องสมุดหาหนังสือทำรายงานสักหน่อย ...กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็เกือบสามทุ่มแล้ว เจ้าหน้าที่ห้องสมุดเดินเก็บหนังสือสำรวจหน้าต่าง เริ่มมีคนทยอยเอาหนังสือไปยืมที่เคาท์เตอร์ ผมเลยบิดขี้เกียจแล้วเก็บโน๊ทบุ๊คเก็บของเตรียมกลับห้อง
งืดด...งืดดด....
...'อยู่ไหน? กูอยู่หน้าห้องมึงแล้วนะ'...
ข้อความจากกำปั้นส่งมาน่ะครับ ผมเลยพิมพ์ตอบไป
'อยู่ห้องสมุด กำลังกลับ แต่จะแวะกินก่อน หิวมาก'
'เออ ตาม'บาย งั้นกูรอในห้องมึงนะ'
ใจผมก็อยากรีบกลับ แต่มันไม่ฉลาดแน่ๆ ที่จะปล่อยให้ท้องหิว ผมเลยแวะกินข้างทางจัดข้าวมันไก่ไปสองจานแล้วค่อยขับรถกลับคอนโด ก็เห็นแหละครับว่าไอ้ปั้นเอารถบิ๊กไบท์มันมาจอดข้างๆ ที่จอดรถผม แต่พอผมไปถึงห้อง ห้องก็เงียบมาก มีไฟเปิดไว้ที่ส่วนของห้องโถง แต่ไม่เห็นตัวกำปั้น พอผมเดินเข้าไปในห้องนอน ถึงเห็นไอ้กำปั้นนอนแผ่ใส่่แค่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว ผมเลยเดินเข้าไปดูใกล้ๆ
...หลับจริงๆ ด้วยแฮะ...
ดูมันหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ ไม่รู้มันไปเนื่อยอะไรมา ผมเลยจัดการตัวเองบ้าง ก็ทั้งอาบน้ำทั้งเตรียมตัวนั่นแหละครับ เดินออกมาอีกที เห็นไอ้กำปั้นนั่งที่ขอบเตียง ทำหน้าสะลึมสะลือ
"ไง...."
ผมทัก ไอ้กำปั้นก็เลยหน้ามอง ส่วนผมก็เดินไปที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง หยิบไดร์เป่าผม เป่าไปได้สักพัก ไอ้กำปั้นก็มายืนซ้อนหลัง แย่งไดร์ไปเป่าผมให้แทน
"ไง....."
กำปั้นมันทักผมผ่านกระจกเงา สายตางัวเงียของมันเริ่มตื่นพร้อมๆ กับน้องมันที่เบียดก้นผมอยู่ มันเบียดๆ อยู่อย่างนั้นจนผมเริ่มแห้ง มันก็ไซร้ซอกคอผมเล่น ในขณะที่ผมหยิบครีมว่าจะทาผิวที่มันแดงๆ เพราะถูกแดดเผา ไอ้ปั้นมันก็แย่งกระปุกครีมไปวางไว้ที่เดิม ส่วนมืออีกข้างก็กอดรัดรอบเอวผมแน่น
"อย่าทาเลย รสชาติมันไม่อร่อย"
มันจับผมหันไปหามัน จากนั้นก็ดึงเชือกผูกเอวออก แล้วดันให้ผมนั่งบนโต๊ะ ซึ่งผมก็นั่งแค่หมิ่นเหม่เพราะมีของวางอยู่เยอะ อีกอย่างมันก็เป็นโต๊ะไม้อัด ไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่ ...ผมเอามือคล้องไหล่แล้วเงยหน้ารับจูบแบบจุ๊บๆ สลับกับการแทะเล็มไปตามใบหน้าของผม
"วันนี้ไปทำอะไรมา ดูเหนื่อยๆ นะ?"
ผมถามตอนมันจูบไปถึงปลายคาง ที่มันเอาหน้าดันจนผมต้องเงยหน้าขึ้นอีก ส่วนมือสากๆ มันก็ลูบเคล้นไปทั่ว ในขณะที่มือผมก็บีบกล้ามเนื้อที่หัวไหล่มันเล่น เนื้อมันแน่นและแข็งดีจริงๆ
"ทำรถอ่ะ ขัดสีจนเมื่อยมือเลย เห็นปะ มือสากขึ้นเยอะเลย"
มันเอามือชักน้องผมเพื่อพิสูจน์ผ่านสัมผัส ...ก็หยาบได้ใจจริงๆ รู้สึกได้ถึงตุ่มแข็งตามข้อนิ้วและอุ้งมือ ผมหายใจแรงขึ้นปล่อยให้มันชักไปสักพักก็เอามือประกบหน้ามันมาจูบแรงๆ แบบที่ไอ้กำปั้นแทบไม่ต้องทำอะไร มันหลับตาปล่อยให้ผมบรรเลงลิ้นจนมันครางแหบห้าว
"อืมมมมม..."
"ปั้น...อมให้หน่อยซิ..."
ไอ้ปั้นมันปรือตามองผม ก่อนจะยื่นหน้ามาจูบแรงๆ อีกที แล้วมันก็ทรุดตัวนั่งบนเก้าอี้ จับขาผมอ้าออกข้างนึง พาดบ่ามันอีกข้างนึ่ง แล้วจับน้องผมเข้าปากด้วยความเต็มใจ ผมเอนหลังพิงกระจก ความเสียวซ่านแล่นแปล๊บปล๊าบจากท้องน้อยไม่หยุดหย่อน... โดยเฉพาะตอนที่ไอ้ปั้นมันดูดปากแรงๆ จนใจหวิว พอปรือตามองก็เห็นมันทรุดลงไปคุกเข่ากับพื้นกำลังเงยหน้าโดยมีน้องผมแข็งขืงสั่นหงึกๆ อยู่บนลิ้นที่แล่บออกมาจนสุด และส่วนหัวที่ยังอยู่ในโพรงปากอุ่น...
"ซีดดด... อา...า...."
"ไปที่เตียงเหอะ โซดา กูอยากเลียมึงมากกว่านี้..."
ไอ้กำปั้นมันยืนขึ้น จับขาผมเกี่ยวรัดรอบเอวแล้วเอามือรองก้นผมก่อนจะอุ้มพาไปวางบนเตียง จากนั้นมันก็เอาขาผมวางบนบ่ากว้างแล้วจัดแจงลงลิ้น...ทั้งเลีย...ทั้งแยง...
"อาาา...ซีดดด....ป ปั้น....ปั้น....น...."
"แม่งงง...อย่าร้องดิวะ แค่เสียงมึง... น้องกูก็ปวดจะระเบิดแล้ว..."
ไอ้กำปั้นมันเงยหน้าขึ้นมาต่อว่าผมก่อนจะเอาปากมันครอบน้องผมอีกครั้ง มือมันช่วยจัดจังหวะให้สะโพกผมขยับขึ้นลงสวนทางกับการผงกหัวของมัน... ในขณะที่ปลายลิ้นด้านในก็ขยับระรัวจนผมทานทนไม่ไหว...
"...."
ไอ้กำปั้นมันวางสะโพกผมลงแล้วก้มมาจูบปากผม ...แบ่งรสชาติที่กระจายอยู่เต็มปากให้ผมร่วมลิ้มลอง... ระหว่างนั้น ตัวมันก็ขยับไปข้างๆ ยื่นมือเปะปะไปที่ลิ้นชักหัวเตียง หยิบเจลมาใช้เพื่อส่งท่อนกายร้อนๆ เข้ามาลึกๆ
จะให้พูดว่ายังไง ...ลึก... ร้อน... แรง... แต่มันก็ยังไม่พอ ผมแอ่นสะโพกเข้ารับจังหวะการกระแทก จนกายมันสะเทือนไปหมด ความเจ็บก็มี... ความจุกก็มี... ความหน่วงก็มี... แต่ทั้งผมทั้งกำปั้นก็ยังขับเคลื่อนเข้าหากันจน แอร์ห้องที่ 15 องศาก็ยังร้อน...
"อือ... ซีดดด... ปั้น... ปั้นแรงอีก... อีก..."
"แม่ง... ตอดกูแรงๆ โซดา... รัดกูแน่นๆ... แม่ง..."
"ปั้น นน...อ๊ะๆ..ๆ .... เร็ว จะถึงแล้ว..."
"กูก็จะแตกแล้ว... รอก่อน อีกนิดนึง... นิดนึง... ฮึ้ย... อ่าห์...."
ผมถึงกับสะท้านเฮือกตอนที่ของเหลวร้อนๆ ฉีดพุ่งยังส่วนลึกในช่องทาง ก่อนที่ร่างหนาหนักจะทาบทับลงมาพร้อมกับการหอบหายใจอันหนักหน่วง
"...หนัก...."
ผมบ่นทั้งๆ ที่หลับตา รับรู้ถึงลมหายใจร้อนๆ ที่เป่ารดใบหน้าด้านข้าง ....แต่ถึงจะหนัก ผมก็รู้สึกดี... รับรู้ได้ถึงหัวใจที่เต้นแรงผ่านแผ่นอกที่ทาบทับกัน รวมถึงการตอดรัดท่อนกายร้อนๆ อย่างหนึบหนับในช่องทางของผมเอง
"เออๆ โทษที..."
กำปั้นขยับตัวออกไปนอนแผ่ข้างๆ ซึ่งนั่นทำให้น้องมันเลื่อนหลุดออกไป พร้อมๆ กับความรู้สึกของการไหลย้อยออกจากรูที่เปิดอ้านิดๆ ผมหันหน้าไปมองมัน ก็เห็นมันมองอยู่ก่อนแล้ว และ...ไม่ยากเลยที่จะให้เดาว่ามันคิดอะไรอยู่
"น้ำเยอะ..."
ผมนอนตะแคง เอามือท้าวหัว มันก็ขยับเข้ามาใกล้ จนท่อนล่างเบียดกัน แล้วเอามือมันข้างหนึ่งเอื้อมอ้อมหลังผมไปสำรวจช่องทาง แน่นอนว่ามันก็ต้องพบกับน้ำมันเอง
"ถุงยางก็ไม่รู้จักใส่..."
"ก็...ความผิดมึง ทำกูติดใจเองช่วยไม่ได้"
มันตอบสีหน้ากวนตีน มือก็ยังเคล้นก้นผมไม่หยุด เป็นการเคล้นแบบนวดๆ บีบๆ ไม่รีบร้อนอะไร ผมเอามือข้างที่ว่างบิดยอดอกมันเล่น มันเลยทำหน้าเจ็บๆ แต่ไม่บ่น ไม่ปัดออก
"น้ำเยอะ... ไม่ไปปล่อยที่ไหนเลยหรือไง..."
ผมเลิกบิดยอดอกมัน เปลี่ยนมาเป็นการขยุ้มดึงเล่นแทน มันทำหน้าอิหลักอิเหลื่อ
"ก็... งานรถมันเยอะอ่ะ... แล้วก็...สะสมไว้ปล่อยกะมึงไง เป็นไงล่ะ!! กระฉูดสะใจดีมะ"
ผมกลอกตาแบะปากให้มัน ก่อนที่จะย้ายไปนอนทับมันทั้งตัว
"กระฉูด? นั่นเรียกว่ากระฉูดแล้วเหรอ? นึกว่าแค่ก๊อกรั่วน้ำหยดติ๋งๆ "
"โหยยยยย"
ไอ้กำปั้นมันแหวกก้นผมออกแล้วเสียบใส่เข้ามารวดเดียวสุด โดยมือมันยึดสะโพกผมไว้แน่น
"กล้ามาดูถูกกูนะมึง ก๊อกรั่ว... แค่ก๊อกรั่ว เดี๋ยวมึงเจอเขื่อนแตก"
"หึ หึ"
ผมดึงมือมันออกแล้วทิ้งน้ำหนักจับข้อมือมันกดแนบที่นอน ข้างหมอนที่มันหนุนอยู่
"เฮ้ยมึง! ห้ามแกล้งกูแบบคืนนั้นนะเว้ย!!"
ไอ้กำปั้นมันหน้าซีด คงจำได้ว่า 'คืนนั้น' มันโดนผมลงโทษซะผวาไปเลย ผมไม่ตอบ แค่ยิ้มๆ ให้แล้วขยับสะโพกถอยหน้าถอยหลังแบบไม่เร่งรีบ แต่เน้นรับรู้ถึงสัมผัสมากกว่า สักพัก ไอ้กำปั้นก็ยันตัวลุกขึ้นนั่ง... มันเอาแขนค้ำยันไปด้านหลังแล้วปล่อยให้ผมเป็นฝ่ายบรรเลง ...สักพักมันก็เอามือมากอดหลังและพรมจูบไปทั่วทั้งแผ่นอกและบ่าไหล่... จูบปาก จูบหน้า แล้วดันให้ผมนอนหงายไปด้านหลังเพื่อให้มันแสดงพลังขับเคลื่อน...
ผมหลับตา... นึกถึงเพื่อนแต่ละคน ที่ต่างคนต่างมีคนที่รักเป็นตัวเป็นตนแล้ว เหมือนว่าความรักที่เพื่อนมีให้ผมจะลดน้อยลงเมื่อต้องแบ่งไปให้คนของตัวเอง... ผมรู้ว่าเพื่อนก็ยังรักผมเหมือนเดิม แต่...มันถูกแบ่งไป ไม่ได้เต็มร้อยอีกแล้ว ทว่าในตอนนี้... ตอนที่กำปั้นกอดผม และเฝ้ามองผมผ่านนัยน์ตาอันร้อนแรง ผมก็ไม่ได้ต้องการอะไรจากเพื่อนอีก ไม่ได้ต้องการอะไรเลย นอกจากการถูกจ้องมองด้วยนัยน์ตาคู่นี้...
ซึ่งมันก็น่าแปลกนะ.... เพราะมีกำปั้น ทำให้เพื่อนผมเริ่มห่างเหิน...
แต่ก็เพราะมีกำปั้น... ทำให้ในตอนที่ไม่มีเพื่อน ผมก็ยังยิ้มได้...
"........................................"
หลังจากที่เสียน้ำกันไปอีกยก ผมกับกำปั้นก็อาบน้ำกันอีกรอบแล้วมานอนบนเตียงไร้ผ้าปูแบบคืนวันเสาร์ แต่คราวนี้เป็นกำปั้นที่หลับไปก่อน ในขณะที่ผมลุกไปสูบบุหรี่ที่ระเบียง
ไม่ตลกเลยกับความคิดที่ว่า แค่มีกำปั้น ก็ทดแทนเพื่อนสี่คนที่คบมาเป็นปีๆ ได้ แค่กำปั้นที่รู้จักกันมาไม่กี่เดือน...
ไม่เข้าใจเลย ไม่เข้าใจสักนิด...
ผมเดินกลับเข้าไปหยิบมือถือ แล้วเดินออกมาโทรที่ระเบียง ตอนนี้ก็ตีสองแล้ว แต่ปลายสายก็ยังรับ ถึงแม้จะใช้เวลานานไปหน่อยก็ตาม
'อือออ... โซดา โทรมามีอะไร...'
"พิก... กู.... กู..................................."
ผมไม่รู้จะถามมันว่าอะไร รู้สึกแต่ว่ามันอัดอั้นลึกๆ เลยต้องสูบบุหรี่ผ่อนอารมณ์อยู่นาน แต่พิกมันก็ยังถือสายรอ
'ไม่เป็นไร โซดา กูรอฟังได้...'
"กู ...กูไม่เข้าใจว่ะ พิก ทำไมกูเกิดคิดขึ้นมาวะ ว่าไอ้กำปั้นมันจะ...แทนพวกมึงได้..."
'โซดา...'
"กูไม่ชอบเลย มันคาใจ มันสงสัย แทนกันได้ยังไง กูคบกับพวกมึงมาตั้งแต่สมัยมัธยม หลายปีเลยนะพิก แล้วกูก็ไม่ชอบคบเพื่อนใหม่ด้วย ถ้าไม่จำเป็น ...แค่กูมีพวกมึงที่เป็นเพื่อนสนิทก็พอแล้ว มันต้องเป็นแบบนั้นซิ"
'โซดา....'
"พิก กูจะบ้าว่ะ กูไม่ชอบเลย..."
'......................................................'
'จะให้กูเลิกกับกวีนาไหมโซดา กูเลิกได้นะ ถ้ามันจะทำให้มึงไม่รู้สึกว่าถูกปล่อยไว้คนเดียว...'
ไอ้พิกมันพูดเสียงนิ่งๆ เหมือนมันรู้ว่าผมไม่ค่อยชอบที่เห็นพวกมันมีแฟน แต่นั่นมัน....
"ไม่ต้อง! กูโตแล้วนะ แยกแยะได้ว่ามันเป็นเรื่องของพวกมึง กูไม่เห็นแก่ตัวขนาดนั้น ยิ่งเห็นไอ้เปียว ไอ้ชัชมันยิ้มแบบนั้น กูจะเป็นตัวทำลายความสุขเพื่อนเหรอวะ.... ไม่มีทางอ่ะ แต่ว่า...ช่วงเวลานี้ที่พวกมึงต่างมีแฟน... กูกลับคิดว่า กูมีแค่กำปั้นก็พอ... มันไม่ใช่อ่ะ มันไม่ใช่ กู... กู...........โธ่เว้ย!!!"
'..........................................'
'หึ หึ'
"หัวเราะอะไร!!!"
'หัวเราะฝรั่งขี้แย...'
เสียงพูดแบบพอจะเดาได้ว่าไอ้พิกมันคงจะพูดไปยิ้มไป ทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลาย ผมนั่งกับพื้นระเบียง เอียงหลังพิงกำแพงรั้ว ตามองเข้าไปในห้องเห็นเงาร่างที่นอนอยู่บนเตียง ...กำปั้นมันไม่มีทางได้ยินหรอก เพราะประตูกระจกก็ปิดแน่น อย่าว่าแต่มันหลับสนิทเลย ...ช่างเถอะผลักเรื่องกำปั้นทิ้งไป ผมกำลังคุยกับเพื่อนนี่นะ
"กูไม่ขี้แย ไม่ได้ร้องไห้ด้วย"
'หึ หึ'
"ไอ้พิก!"
'เอาเถอะ... เฮ้อ..........'
"ถอนหายใจทำไม"
'ถอนหายใจก็ไม่ได้? ไอ้ฝรั่งขี้แย นี่ถ้านั่งอยู่ข้างๆ มึงโดนยีหัวแน่'
"ส่วนมึงก็จะโดนเตะ"
'อ่ะนะ.... ว่าแต่มึงจำคำพูดไอ้ชัชได้ไหม... ที่ว่าลองรักดูสักครั้งน่ะ...'
".............................กูไม่อยากรักใคร...."
'ไม่ต้องรักก็ได้... แต่แค่ลองปล่อยใจ... อย่าไปฝืน อย่าหาคำตอบ อย่าหาเหตุผล แค่ปล่อยตัวสบายๆ ไม่ต้องกลัว แค่มีความสุขก็พอ...'
"แล้วถ้ามันไม่สุขล่ะ..."
'ถ้ามันไม่สุข มึงก็ยังมีพวกกูไง คิดดูซิ ตี 2 กูยังตื่นมารับสายมึงไม่บ่นสักคำ'
"โห... ทำเป็นยกตัวว่ะ... ถ้าตอนนี้มึงกำลังปี้หญิงอยู่ กูคงได้ฟังคำบ่นหลายคำเลยแหละ"
'เหอะ กูไม่บ่นจริงๆ.... แต่กูจะด่า ด่าจนมึงคลำหาปุ่มตัดสายไม่เจอเลย หึ หึ'
"ฮะ ฮะ..."
'หึ หึ สบายใจแล้วนะ?'
"อืมม"
'งั้นก็ไปนอนไป.... เมื่อวานมึงเป็นฝรั่งผิวแดง ...วันนี้ตื่นมาอย่าเป็นฝรั่งลูกครึ่งก็แล้วกัน'
"อะไร กูลูกครึ่งอยู่แล้วเหอะ"
'กูหมายถึงครึ่งคนครึ่งแพนด้าเว้ย ฮ่า ฮ่า'
"เชี่ยพิก! เดี๋ยวกูจะโทรไม่วางสายเลยมึง ถ้ากูแพนด้า มึงก็ต้องเป็นแรคคูนล่ะวะ"
'เอาซะน่ารักเลยนะมึง'
"หึ หึ เออๆ ขอบใจนะ..."
'อืม ไปนอนๆ กูง่วงแล้ว'
"อืม บาย"
ผมลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปในห้อง ยืนมองไอ้กำปั้นที่มันก็หลับอยู่นะ แต่มือมันดูยื่นเปะปะ เหมือนจะควานหาอะไรบางอย่างบนเตียง ผมเลยคิดขำๆ ว่าสงสัยมันจะละเมอควานหาเจล ผมเลยจับมือมันที่วางแกะกะออกแล้วล้มตัวลงนอน ผ่านไปสักพัก...ผมก็รู้ว่ามันควานหาอะไร...
มือมันโอบรัดเอวผมไว้ หน้ามันก็ซุกอยู่แถวๆ บ่าผม ส่วนขามันก็ก่ายขาผมยังกะมันเห็นว่าผมเป็นหมอนข้างซะอย่างนั้น... หรือ...มันจะควานหาหมอนข้าง?.... อ่๊ะ... ผมไม่ได้โง่ซื่อบื้อขนาดนั้นหรอกนะ ...ผมรู้ว่ามันควานหาตัวผม.... ไม่ผิดแน่เพราะขนาดหลับๆ มันยังงึมงำชื่อผมเลย...
ก็นะ...ผมจะเชื่อคำพูดไอ้พิกมันก็แล้วกัน ไม่ว่าความรู้สึกนี้คืออะไร ผมก็จะลองปล่อยตัวปล่อยใจให้ไหลไปตามท่วงทำนอง... มันคงจะดีกว่าการฝืนรั้งไว้ เหมือนการมีเซ็กซ์คืนนี้ ครั้งแรกที่ผมไม่คิดมาก มันก็โอเคดี แต่พอครั้งที่สอง ผมกลับรู้สึกแย่ซะงั้น ซึ่งมันเสียเปรียบไอ้กำปั้นมากเลย เพราะทั้งสองครั้งมันหาความสุขจากร่างกายผมจะเปรมปรี ผมที่เป็นฝ่ายรับกลับเวิ่นเว้อซะงั้น
...ขาดทุนจริงๆ เลย...
*****************************************************
ตอนที่ 13 มาแบบแผ่นเสียงตกร่องหรือเปล่าหว่า
แต่เอาน่า... แบบว่าท่านโซดาเริ่มคุ้ยเคยกับพวกเราแล้วไง
ก็เลยกล้าเล่าความสนใจมากขึ้น และก็เลยเวิ่นเว้อซะยาววววว
สำหรับตอนพิเศษของคุณ Fellina ที่ขอเข้ามา
ขอบอกว่าน่าสนใจมากค่ะ แต่ต้องอุบเอาไว้ก่อนนะคะ
กะว่าถ้าไม่ลงงวดหน้าก็งวดถัดไป เพราะเนื้อเรื่องเริ่มได้ทีแล้วละ อะหิๆ

ว่าแต่ตอนที่แล้ว ปลื้มมากเลย เม้นกันยาวดี อ่านไปน้ำตาจิไหล กาซิกๆ

(แหะๆ ก็เข้าใจนะว่าเนื้อนี้มันไม่ค่อยมีอะไรให้เม้นท์มากอ่ะ)
ทีนี้มาถึงประเด็นที่หลายๆ คนเรียกร้อง อยากให้กำปั้นโดนกดบ้าง....
ส่วนตัวก็ม่ายบอกหรอกนะว่าจะมีไหม แต่ 'ถ้า' มี ก็จะพยายามให้มันดูเป็นธรรมชาติ
ไม่ค้านไม่ฝืนความรู้สึก จะพยายามให้ลื่นไหลที่สุด และหวังว่าจะรับกันได้ละนะ

ขอบคุณทุกกำลังใจ ทั้งคนเม้นท์เก่าๆ และคนเม้นท์ที่เพิ่งเข้ามาอ่าน
แบบว่าชอบอ่ะ อ่านแล้วแฮปปี้ดี จะพยายามเขียนเรื่องให้มีเหตุมีผลเต็มที่เลยคะ
แต่ถ้าตรงไหนมันแปลกๆ ก็บอกกันได้นะ ถือว่ามาแชร์ความคิดก็แล้วกัน

บะบ้าย พบกันตอนหน้าค่ะ
