ตอนที่ 21
“เอก พักก่อน”
“เดี๋ยว”
“อย่าดื้อ”
“…”
“พักเดี๋ยวนี้”
“….”
“เฮ้อ….”
เดินเข้าไปเท้าโต๊ะกักคนที่นั่งอ่านหนังสือไว้ในอ้อมแขนแล้วก้มหน้าลงหอมหน้าผากเนียน
“หลบ”
“ไม่ กูจะกวนมึงไปแบบนี้แหละ”
หอมต่ออีกหลายที จากหน้าผากมาเป็นแก้ม… อีกฝ่ายหันหนีก็หันหน้าตาม
“เฮ้อ….”
ยอมวางปากกาเงยหน้าไปรับจูบเอาแต่ใจในที่สุด….
“หึหึ … ไปกินข้าวกัน”
“ก็ไปคนเดียว”
เสียงยังรำคาญแต่ก็ยอมลุก
“กินคนเดียวเหงา”
“ชวนเพื่อน”
“กินกับเพื่อนก็ไม่เหมือนกินกับมึง”
“ยังไง?”
“เพื่อนกับแฟนเหมือนกันตรงไหน?”
“ผู้ชาย…”
“สัส กวนตีนละ มานี่ มาหวีผมก่อน หัวฟู”
จูงมือเย็นจากห้องทำการบ้านมาที่ห้องนอน กดอีกคนนั่งลงหน้ากระจกหยิบหวีขึ้นมาหวีกลุ่มผมนิ่มช้าๆ
“เอก”
“หือ”
“ผมยาวแล้ว จะตัดปะ”
เป็นเอกไม่ชอบไว้ผมยาวเพราะรำคาญ ขนาดตอนนี้ก็ยาวแค่ตรงกลางที่เสยขึ้นเปิดหน้าจนหมดข้างๆก็เล็มซะสั้น
“อืม… ก็ได้”
“เปลี่ยนทรงดูมั้ย? แบบกูไง”
ตาสวยมองทรงผมอีกคนในกระจก ก็สังเกตมาสักพักว่าเต็งหนึ่งตัดผมใหม่แล้วดูดีกว่าเดิม
“ก็ได้”
สองร่างเดินเคียงกันออกจากร้านอาหารญี่ปุ่นมาที่ร้านตัดผมเจ้าประจำ
“ตัดไปนะ แมทโทรมา”
บอกอีกคนที่กำลังดูแบบผมแล้วเดินแยกออกมาคุยโทรศัพท์
“ว่าไงเพื่อน”
“มึงอยู่ไหนวะหนึ่ง”
“ห้าง ทำไมวะ”
“เฮ้อพอดีเลย กูฝากซื้อแผ่นเกมส์….. หน่อยดิ”
ชื่อเกมส์ใหม่ที่พึ่งออก
“เดี๋ยวนี้มึงเล่นเกมส์แนวนี้ด้วยหรอ กูเห็นปกติเล่นแต่เกมส์มือถือ”
“ให้ไอ้ปุ้น”
“ยังไงครับ ยังไง? มีให้ของขวัญกันด้วย? คบกันแล้วหรอ”
“สัสไม่ต้องแซว ไม่คบโว้ย กิ๊กเฉยๆ”
“เดี๋ยวกูซื้อไปให้ ให้ห่อด้วยเลยปะ ผูกโบว์อันเท่าควายอะไรงี้”
“ไอ้เหี้ย!”
ตัดสายไปอย่างรวมดเร็ว จะเดินกลับเข้าร้านคนในทีมฟุตบอลก็โทรมาถามเรื่องการแข่งนัดใหม่อีก…. กว่าจะได้กลับเข้าไปก็อีก
นาน…
เท้าชะงักเมื่อเจอคนตัดผมเสร็จนั่งรอ
“เอก….”
“….”
“มึง”
“….แปลกหรอ”
“…..ไม่… มันก็ดี”
ผมที่เคยยาวข้างหน้าเป็นตัววีถูกตั้นสั้นกลายเป็นหน้าม้าปัดปรกคิ้วเล็กน้อย ผมด้านหลังตัดให้เป็นทรงรับกับหัวทุยๆข้างเปิดหู…
แม่งน่ารักว่ะ
“ไปยัง?”
“ยังไม่เสร็จ”
“เหลือไรอ่ะ ก็ดีแล้วนี่”
“ทำสี”
“ห้ะ? เอาสีไร น้ำตาล?”
ไม่ตอบแค่ยกมือชี้ไปด้านหนึ่งของกำแพง เต็งหนึ่งหันไปมองก่อนจะเบิกตากว้าง
“สีเทา?”
“อือ”
“……….”
“เป็นไง?”
หลังทำเสร็จ…
“มึงห้ามออกจากบ้าน!!!!”
แต่สุดท้ายก็ต้องยอมให้ออกเพราะไอ้คนผมเทาดันมีสอบ จะไปส่งก็ไม่ได้เพราะตัวเองก็ติดเรียนเลยต้องยอมให้ไอ้คนเปลี่ยนทรงผมขี่บิ๊กไบท์ไปเรียนเหมือนเดิม
“กลางวันจะไปหา”
“อือ”
“รอกูที่คณะ เดี๋ยวไปกินข้าวด้วย”
“อือ”
ออกมาเรียนก่อนด้วยสภาพช้ำใจ เหมือนมีอะไรมาหน่วงไว้ในอก อยากจะกลับไปขังไอ้ซีดไว้ในห้องซะเหลือเกิน
“เป็นไรวะ ซึมๆ”
“อ่ะแผ่นเกมส์มึง … ไม่มีไรมาก เชี่ยเมื่อไหร่จะเที่ยง”
“พึ่งจะเข้าเรียนไอ้สัส”
แมททำหน้าเอือม
“สวัสดีเพื่อนๆ สก๊อตรูปหล่อพ่อรวยมาแล้ว”
“หายหน้านะมึงช่วงนี้”
“พวกมึงมันเข้าสมาคมมีคู่ ส่วนกูมันโดดเดี่ยวก็ต้องไปลัลล๊าสิวะ หึหึ รถพวกมึงไปถึงไหนละ?”
“ใกล้ละ”
“แล้วเชี่ยหนึ่งมึงเป็นอะไรครับ ทำหน้าเหมือนหมาหิว”
“แม่งงง หงิดโว้ย!!! กลางวันกูจะไปกินข้าวกับเมีย”
“จะไปก็ไปดิ ใครห้ามมึงครับเพื่อนนนนนนนนนนนน”
ฝรั่งเกาหัวด้วยความงง
“พวกมึงไม่เข้าใจ ….”
สองเพื่อนที่ไม่เข้าใจเลยได้แต่งงต่อไปพร้อมอดทนกับสภาวะเต็งหนึ่งขบกรามจนดังกร้อบตลอดคาบเช้า พอเที่ยงเท่านั้นก็รีบเผ่นออกไปด้วยความเร็วแสง
“หรือมันทะเลาะกับเมีย?”
ฝรั่งเปิดประเด็น
“ไม่รู้ดิ ดูรีบชิบ”
“งั้น… ไปเสือกกัน”
แขนยาวกอดรอบคอเพื่อนตัวเล็กแล้วลากกันไปที่รถฟีโน่….
เต็งหนึ่งชะงักเมื่อจอดรถหน้าตึกรัฐศาสตร์เพราะไม่คิดว่าจะมีผู้หญิงมารวมตัวกัน ไม่ถึงขนาดมาเยอะแต่…มันเยอะกว่าปกติ แถมยังมีแถวสาวน้อยยืนถือมือถือกันยาวลงมา
ขมวดคิ้วก่อนจะเข้าขึ้นไปใต้ตึกที่พวกเป็นเอกชอบนั่งกันประจำ….
เสียงซุบซิบจากสาวๆในแถวพุ่งมาที่เขาเป็นตาเดียวจนรู้สึกขนลุก… บ้างก็ชี้มาแต่ยังไม่มีใครยอมออกนอกแถว มันต่ออะไร?
“ขออีกรูปนะคะๆๆๆ”
จนมาถึง…
สาวน้อยต้นแถวกำลังยื่นมือถือเซลฟี่กับผู้ชายผมสีเทาที่ยืนทำหน้ายากแต่ก็ยอมให้ถ่าย แม้คิ้วจะขมวด
“เอก”
เรียก… คนที่กำลังมองกล้องหันมา…
“หนึ่ง…”
เสียงเหนื่อย…พร้อมสีหน้าขอความช่วยเหลือ
“ขอโทษนะครับ ขอตัวแฟนพี่ไปก่อนนะ”
เดินเข้าไปดึงแขนซีดให้ออกมา แต่ปรากฏสาวๆที่ต่อแถววิ่งมาล้อมแทน
“เอ่อ น้องครับพี่ขอตัวก่อนนะต้องพาเอกไปกินข้าว”
“ขอรูปคู่ก่อนนะคะ นะคะแปปเดียวนะพี่หนึ่งนะ”
“เอ่อ…”
เริ่มเขินเมื่อเจอสายตาอ้อนจากรอบทิศจนทำอะไรไม่ถูก
“1 นาที”
เสียงเรียบจากคนข้างกาย ก่อนจะยกแขนขึ้นโอบไหล่คนใส่ช็อป
“กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด มีโอบบบบ”
กล้องถ่ายรัวๆจนทำหน้าไม่ถูก
“ขอตัวครับ”
เสียงเรียบดังขึ้นอีกรอบก่อนจะลากแขนหนาให้เดินตามออกมา ขายาวใต้กางเกงสแลคเรียบร้อยเพราะมีสอบเดินลงบันไดนำไป
จนถึงรถเวสป้าสีสนิมที่จอดเทียบตึก
“รอไร?”
หันกลับมามองคนที่ยังยืนงง
“ห้ะ ไปๆๆ”
เดินไปคร่อมเวสป้าสตาร์ทรถพาคนที่ดูเหมือนจะ ‘หงุดหงิด’ ออกมา
ร้านอาหารย่านห่างไกลมหาลัย
“เอก.. เป็นไร?”
“ชอบหรอ”
“ชอบไร?”
“โดนจับ”
งง
“อะไรวะ ใครจับไร?”
“เมื่อกี๊”
ชี้ไปที่แขน
“หือ?”
กลอกตาแล้วถอนหายใจก่อนหันหน้าไปทางอื่น
“ไม่รู้ดิ คนมันเยอะ มีคนจับแขนกูหรอ?”
พยักหน้าแต่ยังไม่หันกลับมา
“อ้อ…”
ยกยิ้มก่อนจะลุกขึ้นไปนั่งข้างคน ‘หึง’
“ไม่ได้ใส่ใจเลย มัวแต่หึงคนผมเทาๆ ไปยืนถ่ายรูปกับสาวตอนกูไม่อยู่ซะอย่างงั้น”
“ก็…”
หันมาจะแก้ตัวแต่เจอมือหนายกปิดปาก
“นอกใจกูไปหาผู้หญิงเป็นสิบ ยังจะแก้ตัวอีก”
หันหน้าหนีมือจะแก้ตัวมือหนาก็ยังตามมาปิดอยู่ดี
“เนี่ยละน้า… กูมันก็แค่ของเล่น”
“เดี๋ยว…”
“ได้กูแล้วก็ทิ้ง”
“หนึ่ง….”
“เฮ้อ… กูมันคนน่าสงสาร โอ้ย!! กัดมือกูทำไมเนี่ย!!”
“พูดมาก”
“เดี๋ยวปั๊ดกัดคืนเลย!!”
ถลึงตาใส่… แต่คนโดนขู่กับยื่นหน้ามาใกล้
“…”
“ถ้าไม่ใช่ร้านอาหารนะมึง… ไม่ได้ลุกจากเตียงแน่”
กระซิบกวนก่อนจะแกล้งโอดครวญเมื่อโดนชกมาแรงๆที่แผ่นอก
“เมียต่อยเค้าว่าเมียรัก อั่ก… ชักจะรักกูมากไปละ พอ!!!”
แชะ… คนถ่ายลดกล้องลงมองรูปของทั้งสองคนที่ชัดทั้งท่าทางและสีหน้าก่อนจะส่งเข้ามือถือเพื่อส่งให้นายจ้าง…เหมือนที่ทำมาตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา
=================
เพราะคิดถึงจึงมาอัพ ... หนังสือไม่ยอมอ่าน มาอัพนิยาย 5555
มีคำถาม : ชอบมาม่ารสอะไรคะ ? อิอิ
หลังจากคิดไปคิดมา คอนเซปเป็นเอกต้องหน้าแบบนี้ค่ะ ผมทรงใหม่ก็แบบนี้เลย >0<
เวลาทำหน้าไม่พอใจใส่เต็งหนึ่ง อย่างเง้เลยขอบอกกกก
model : เซฮุน exo จ้ะ
หัวข้อ: เพราะ...เป็นเอก : อวดปกและบล็อคหน้า 1 เชิญชมความงาม อิ้อิ้ (อ่าน 738135 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก