ตอนที่ 22 (ครึ่งแรก)
“เอก เอาข้าวอะไร?”
วันนี้วันงานมหาลัยหลังจากเดินพาเหรดเสร็จทางสภานิสิตเลยแจกข้าวฟรีคนละกล่อง
“…”
เดินเข้ามาเอาคางเกยไหล่กว้าง
“มีกะเพราะหมูสับ หมูกระเทียม แล้วก็ข้าวผัดหมู”
“ปลา”
“มีแต่หมู”
“ปลา…”
“ไว้ตอนเย็นจะพาไปกิน แต่ตอนนี้เอาหมูอะไร?”
“ปรากฏว่าเป็นหมูกระเทียม”
“….”
“….”
“ก๊ากกกกกกกกกกกกกก นี่มุกมึงหรอเอก เฮ้ยอย่าพึ่งเดินหนี กลับมาก่อน”
รีบดึงแขนคนเขินเพราะเล่นมุกแป้ก
“โอ๋… ฮ่าๆๆๆๆๆ”
“สัส…”
คำด่า มาพร้อมกำปั้นหนักๆ
“ไม่งอนนะ หึหึ พัฒนานะเรามียิงมุก”
“หนึ่ง…”
เริ่มไม่พอใจเพราะถูกแซว
“ป่ะ ไปกินปลา เอ้ยหมูกัน สัส…ทุบแรงไปละ”
มือหนาถึงข้าวสองกล่องเดินนำเป็นเอกไปนั่งรวมกับบรรดาดรัมเมเยอร์และเจ้าชายย้อนยุคกับอีกหนึ่งเด็กติดเกมส์
“ว่าไงเจ้าชายสีเทา”
นทียักคิ้วกวนใส่เพื่อน
“อะไร”
“นี่ไงมาดูเลย สารพัดเพจมหาลัยพากันอัพรูปมึงพร้อมแคปชั่นเจ้าชายสีเทากันหมดแล้วเอก นี่มันงานเปิดตัวมึงหรอเพื่อน?”
รับมือถือมาดูเพจ ‘First Love’ ที่มีรูปตัวเองกำลังควงคทาพร้อมแคปชั่น ‘เจ้าชายสีเทา’ เลื่อนไปดูรูปต่อไปก็เป็นรูปเต็งหนึ่งคิ้วขมวดเชิด
หน้าถือธง ‘เจ้าชายสีดำ’
“เชยสัส”
‘เจ้าชายสีดำ’ สบถก่อนจะวางกล่องข้าวลงตรงหน้า ‘เจ้าชายสีเทา’ ที่แค่กลอกตาคืนมือถือให้เพื่อนแล้วกินข้าว
“แมท มึงไม่อยากรู้บ้างหรอว่ากูได้เป็นเจ้าชายรึเปล่า”
คนอยากมีบท…
“….แดกข้าวไปปุ้น กูจะเล่นเกมส์อย่ากวน”
“….K…”
“พวกมึงนี่กินข้าวกันน่ารักว่ะ”
ปุ้นทักขึ้นมาทำให้ทุกสายตาหันมาดู
เป็นเอกกำลังใช้ช้อนตัวเองหั่นหมูกระเทียมที่ทำมาชิ้นใหญ่กว่าปกติที่เต็งหนึ่งกินให้เป็นชิ้นเล็กๆ
“แหม ดูแลอย่างดีเลยนะ”
แมทล้อ
“ห่า แดกไปดิ เสือกไรกูเนี่ย”
โวยวายแต่หน้าเริ่มแดง
“เขิน”
เป็นเอกสรุป
“ไม่ได้เขินโว้ย”
“…”
ไม่ได้เขินแต่ก็ไม่กล้าสบตา
“แพ้ทางนี่หว่าพี่มึง ฮ่าๆๆๆๆ”
“เชี่ยนที หุบปากเลยสัส”
“หวายๆ เขินใหญ่แล้ว มามะแมทมาหั่นหมูให้กูบ้าง”
“แดกไม่ได้ก็ไม่ต้องแดก”
“เชี่ย หัดทำตัวเป็นเมียที่ดีบ้างดิ๊ เฮียหนึ่งสั่งสอนวิธีการเป็นเมียดีๆให้ไอ้แมทบ้างดิ”
“เกี่ยวไรกับกูวะ”
หน้าเหรอหรา
“เอ้า ก็พี่มึงเป็นเมียไอ้เอกไม่ใช่รึไง”
พรวด!!! ข้าวหมูกระเทียมพุ่งใส่คนถามเต็มๆ
“มึงถามเหี้ยไรเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“ไม่เขินดิสัส ก๊ากหน้าไอ้ปุ้น”
แมทขำลั่น
“ห่า ไอ้เฮียกูพูดความจริงแค่นี้พ่นข้าว!!!”
“กูไม่ได้เป็นเมียไอ้เอกโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!”
“ไม่จริงใช่มั้ยคะพี่หนึ่ง ก็ในเพจมีแต่รูปพวกพี่สปอยว่าพี่เป็นเคะราชินี”
สาวน้อยทีมสภานิสิตตะโกนมาจากอีกฟากหนึ่งของห้องประชุม
“เฮ้ยไปแก้ข่าวเลย อะไรวะเนี่ย!!! ทำไมทุกคนตัดสินกูแบบนี้ กูเป็นผัวมันโว้ย”
“หนึ่ง…”
เสียงเรียบของคนถูกประกาศว่าเป็นเมียดังขึ้น ทั้งห้องเงียบกริบรอฟัง
“อย่าพยายาม”
อย่าพยายามของเป็นเอก คือ อย่าตะโกน เสียงแหบจะตายอยู่แล้วเพราะตื่นเช้ามากๆแบบวันนี้ทีไร เต็งหนึ่งมักจะเสียงหาย
อย่าพยายามในความคิดของคนที่เหลือ คือ อย่าพยายามจะเป็นผัวเลย…
“กูเกลียดพวกมึงทุกตัวเลย!!!”
ปิดกล่องข้าวจะลุกหนีแต่ก็ถูกคว้าไว้ก่อน
“กินข้าว”
“ไม่แดกแล้ว กูจะไปคณะ ปล่อย”
“อย่าโวยวาย”
“ปล่อย!”
“….”
“ก็ปล่อยดิ”
เสียงเริ่มอ่อย
“….”
“เออๆ กินข้าวก็กิน”
“น่ารัก”
ฮิ้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
“แม่งเอ้ย!”
ก้มหน้าหงุดแดกข้าวต่อ…. ความเข้าใจผิดไม่ได้รับการแก้ไขแต่อย่างใด
==============================
มาครึ่งแรกก่อนนะคะ T^T ช่วงสอบบบ แวบมาแปปๆ อิอิอิอิ
เป็นเอกมียิงมุกด้วยอ้ะ นางตั้ลล๊าค
หัวข้อ: เพราะ...เป็นเอก : อวดปกและบล็อคหน้า 1 เชิญชมความงาม อิ้อิ้ (อ่าน 724687 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก